Το Τέλος των Ψευδαισθήσεων και η Προοπτική της Επανάστασης

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για οποιοδήποτε πρόβλημα με register/login, στείλτε email στο contact@thmmy.gr.

[casa_d]

Κείμενο που μοιράστηκε στην πανεργατική πορεία στο Ηράκλειο την 1η Δεκέμβρη:

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

         Αναμφίβολα η χρονική στιγμή που διανύουμε αποτελεί κομβικό σημείο για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Η πρώτη φάση των κοινωνικών αγώνων φαίνεται να βαίνει προς το τέλος της και μαζί της θα τελειώσουν οι αμυντικού τύπου διεκδικήσεις, οι συντεχνιακές λογικές και οι απατηλές προσδοκίες για επιστροφή στο παρελθόν της ευημερίας. Στο μεσοδιάστημα πρίν την νέα φάση του κοινωνικού κινήματος, η βάση της κοινωνίας αρχίζει να οργανώνεται.  Ο νέος κύκλος αγώνων, μετά το τέλος των ψευδαισθήσεων αναγκαστικά θα έχει ανατρεπτικά χαρακτηριστικά. Θα είναι αγώνας ενάντια στο καθεστώς.

Η πρώτη φάση της οργάνωσης στη βάση της καπιταλιστικής πυραμίδας έχει αρχίσει να γίνεται με κύριο σημείο αναφοράς την ίδια την επιβίωση. Λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές ενάντια στα διάφορα κρατικά νταβατζιλίκια (χαράτσι, νέοι φόροι), συνεργεία επανασύνδεσης ρεύματος, συλλογικές κουζίνες, αγροτικές κολλεκτίβες, απαλλοτριώσεις σούπερ μάρκετ και σπασίματα πλειστηριασμών συνθέτουν το νέο πολύμορφο μωσαϊκό της αντίστασης των ‘‘ από τα κάτω ’’. Όταν αυτές οι κινήσεις οργανωθούν και αποκτήσουν σαφή χαρακτηριστικά ρήξης με το καθεστώς, θα αποτελέσουν και τη συνολική πρόταση της κοινωνίας για την αυτοδιεύθυνση της. Είναι στο χέρι των αγωνιστών να συμμετέχουν σε αυτές τις διαδικασίες, να διαφυλάξουν τον οριζόντιο χαρακτήρα τους , να τις προωθήσουν και να τις ριζοσπαστικοποιήσουν.

Μαζί με την αλλαγή της οργάνωσης του κοινωνικού ιστού έρχεται και η αλλαγή στη φύση της εργασίας. Δεκαετίες αμυντικών αγώνων πετάχτηκαν στα σκουπίδια μαζί με τα εργασιακά δικαιώματα και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Πλέον το απομεινάρι τους, δηλαδή οι εθιμοτυπικού χαρακτήρα γενικές απεργίες  λειτουργούν ως βαλβίδα εκτόνωσης της κοινωνικής οργης. Της οργής αυτής που δημιουργείται αναπόφευκτα στο ανθρώπινο πλεόνασμα που μεγαλώνει εφόσον γίνεται όλο και πιο προφανές ότι η καπιταλιστική μηχανή σκοπεύει να λειτουργήσει με το λιγότερο δυνατό προσωπικό.  Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερο ότι οι απεργίες  που καλεί η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ δεν πρόκειται να έχουν ποτέ προτάγματα πραγματικής  σύγκρουσης με το καθεστώς και πρέπει να αναζητηθεί ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά που μπορούν να ξανακάνουν την απεργία ένα από τα σημαντικότερα όπλα των αγωνιζόμενων καθώς σήμερα η έννοια της τείνει να εκφυλιστεί.

1-       Απεργίες διαρκείας που χτυπούν την οικονομία σε καίρια σημεία. Όπως έχει φανεί, οι μόνες απεργίες ή καταλήψεις υπηρεσιών από τους εργαζομένους  που «ανησύχησαν» τους από πάνω είναι αυτές που κατάφεραν ένα δυναμικό πλήγμα στην ομαλή ροή της οικονομίας . Απεργίες των εργαζομένων της ΔΕΗ και καταλήψεις των αντίστοιχων κτιρίων, απεργίες των λιμενεργατών, των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας και των οδηγών απορριματοφόρων είναι κινήσεις  έντονης πίεσης.

2-       Απεργίες με προτάγματα αλληλέγγυα με όλα τα καταπιεσμένα κοινωνικά κομμάτια και όχι στείρες συντεχνιακές διεκδικήσεις. Απεργίες για όλη την κοινωνία που σκοπεύουν να γίνουν και απεργίες όλης της κοινωνίας.

Μια απεργία με αυτά τα δύο χαρακτηριστικά μπορεί να γίνει διπλός φόβος για τους από πάνω καθώς είναι μία δομή που μπορεί να πλαισιωθεί από όλη την υπόλοιπη αγωνιζόμενη κοινωνία. Μπορεί να γίνει η εναρκτήρια σπίθα της αναζωπύρωσης του κινήματος και ο ουσιαστικός μοχλός επίθεσης προς το καθεστώς.

Η εποχή που ζούμε χαρακτηρίζεται από τη απόσυρση των κοινωνικών παροχών και συνεπώς από το σπάσιμο της πολυετούς εκεχειρίας ανάμεσα στις αντιμαχόμενες κοινωνικές τάξεις. Το τέλος των παροχών και της πρόνοιας, το σπάσιμο δηλαδή του κοινωνικού συμβολαίου από τα αφεντικά  σηματοδοτεί  και το τέλος της ιδιότητας του ‘’πολίτη’’. Πολίτης σημαίνει ότι αναγνωρίζει κάποιος  το υπάρχον πολίτευμα, αποβλέπει στην αλλαγή εντός των ορίων του και όχι στην ανατροπή του. Πολίτης όμως ενός κράτους που το μόνο του δικαίωμα πλέον είναι η αστυνομική προστασία, την οποία  πληρώνει με πολλαπλάσιες υποχρεώσεις και την οποία πολλές φορές βιώνει και ο ίδιος στο πετσί του, δεν είναι πολίτης είναι προστατευόμενη πόρνη σε μπουρδέλο. Όταν οι αγωνιζόμενοι ξεπεράσουν την ιδιότητα του ‘’πολίτη’’  και καταλάβουν ότι είναι παράλογο να αγανακτείς ζητώντας ψωμί από τον δήμιο πριν σου πάρει το κεφάλι, το κοινωνικό κίνημα θα μπει στην νέα και πιο ριζοσπαστική φάση του. Το τέλος του πολίτη αγανακτισμένου ή μη , θα είναι το τέλος του ραγιά, του σκλάβου και του υπηκόου. Είναι τότε που κάτω από το άθλιο σάρκωμα του πολίτη θα εμφανιστεί ο επαναστατημένος άνθρωπος, δομικό συστατικό μιας συνολικά επαναστατημένης κοινωνίας που δεν θα σκοπεύει να εμπιστευτεί την τύχη της σε κανένα άλλο παρά μόνο στον εαυτό της.

 

LOTTA CONTINUA

[provataki]

LOTTA CONTINUA

το όνομα θα πρέπει να είναι ελληνικό.
δεν ξέρουν όλοι οι εργάτες ιταλικά.

 

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

μιας και το πηγαμε εκει
http://kompreser.espivblogs.net/2011/09/09/take-over-the-city/
[ για να αγορασετε το περιοδικο το στελνω ]

[Social_waste]

το όνομα θα πρέπει να είναι ελληνικό.
δεν ξέρουν όλοι οι εργάτες ιταλικά.

ειναι οι εργατες με τους οποιους θελεις να
συνταχθεις ειναι τοσο αδρανεις διανοητικα
που τους ειναι εμποδιο ακομα και το πιο
απλο? που τα θελουν ολα με 'απλα λογια'?

θελω να πω, το πιο ελιτιστικο δεν ειναι να μιλας
για τους εργατες σαν αυτοι να ειναι στοκοι?

[provataki]

το όνομα θα πρέπει να είναι ελληνικό.
δεν ξέρουν όλοι οι εργάτες ιταλικά.

ειναι οι εργατες με τους οποιους θελεις να
συνταχθεις ειναι τοσο αδρανεις διανοητικα
που τους ειναι εμποδιο ακομα και το πιο
απλο? που τα θελουν ολα με 'απλα λογια'?

θελω να πω, το πιο ελιτιστικο δεν ειναι να μιλας
για τους εργατες σαν αυτοι να ειναι στοκοι?

ήδη ειναι προβληματικό και ελιτιστικο να μιλας
για τους εργάτες. Το σοβαρό είναι να μιλάς με
τους εργάτες. Αλλά γλωσσικά το να βάλεις ένα
όνομα στα ιταλικά δημιουργεί απόσταση ούτως
ή αλλως.

Επίσης, εγώ προσωπικά θέλω αυτά που μπορούν
να λεχθούν απλά, να λέγονται απλά.

[Social_waste]

γιατι ειναι ελιτιστικο να μιλας για τους εργατες?
και τι θεμελιωση μπορει να εχει η προταση σου
να μιλησουμε με τους εργατες αν δε μιλαμε ταυτοχρονα
για το τι ειναι οι εργατες και το γιατι πρεπει να τους
μιλησουμε?

εξαλλου,  αν δυσκολευομαι να καταλαβω κατι τοτε σημαινει
οτι αυτο ειναι αχρειαστα περιπλοκο η οτι εγω δεν προσπαθω αρκετα?
εχει νοημα να εξαιτασουμε την απλοτητα ενος κειμενου σαν
αυτονομο χαρακτηριστικο, ανεξαρτητο απο το περιεχομενο
και την απευθυνση του?

[Karaμazoβ]

εμείς είμαστε εργάτες;
δηλαδη μιλαμε ως εργατες για τους εργατες,
ή από διαφορετικη (ταξική) θεση για τους εργατες;










ΥΓ θανατος στο μεταμοντερνο

[Godhatesusall]

το όνομα θα πρέπει να είναι ελληνικό.
δεν ξέρουν όλοι οι εργάτες ιταλικά.

ειναι οι εργατες με τους οποιους θελεις να
συνταχθεις ειναι τοσο αδρανεις διανοητικα
που τους ειναι εμποδιο ακομα και το πιο
απλο? που τα θελουν ολα με 'απλα λογια'?

θελω να πω, το πιο ελιτιστικο δεν ειναι να μιλας
για τους εργατες σαν αυτοι να ειναι στοκοι?

ήδη ειναι προβληματικό και ελιτιστικο να μιλας
για τους εργάτες. Το σοβαρό είναι να μιλάς με
τους εργάτες. Αλλά γλωσσικά το να βάλεις ένα
όνομα στα ιταλικά δημιουργεί απόσταση ούτως
ή αλλως.

Επίσης, εγώ προσωπικά θέλω αυτά που μπορούν
να λεχθούν απλά, να λέγονται απλά.

Ήδη είναι ηλίθιο
να μιλάτε με στιχάκια
στόκοι

[provataki]

γιατι ειναι ελιτιστικο να μιλας για τους εργατες?
και τι θεμελιωση μπορει να εχει η προταση σου
να μιλησουμε με τους εργατες αν δε μιλαμε ταυτοχρονα
για το τι ειναι οι εργατες και το γιατι πρεπει να τους
μιλησουμε?

εξαλλου,  αν δυσκολευομαι να καταλαβω κατι τοτε σημαινει
οτι αυτο ειναι αχρειαστα περιπλοκο η οτι εγω δεν προσπαθω αρκετα?
εχει νοημα να εξαιτασουμε την απλοτητα ενος κειμενου σαν
αυτονομο χαρακτηριστικο, ανεξαρτητο απο το περιεχομενο
και την απευθυνση του?

όταν μιλάς για τους εργάτες, έχεις ηδη μιαν απόσταση απ' αυτούς
πολύ απλά γιατι δε μιλάς ως εργάτης.

αν δεν καταλαβαίνω κάτι μπορεί να σημαίνει οποιοδήποτε από τα δύο.
Στα λόγια μου έρχεσαι. Αυτονομία γραπτού σημαίνει ακριβώς περιεχόμενο
και μορφή. Αν κοιτάξεις την απεύθυνση, δηλαδή τους εργάτες, τότε
σίγουρα θα πρέπει να είναι απλό. Γιατί δε θα κάτσει κανείς εργάτης
μετά από την αλλοτρίωση και την κόπωση 12 ωρών εργασίας
που υφίσταται να αναλύσει πρόταση πρόταση αυτό που του γράφεις-
επίσης δεν εχουν ολοι οι εργάτες εξοικείωση με μια ορολογία απαραίτητα.
Μην ξεχνάς ότι τελικά αν είναι χρήσιμο ή άχρηστο κάτι πολύπλοκο
θα καθοριστεί από τον αποδέκτη.

[Karaμazoβ]

Ήδη είναι ηλίθιο
να μιλάτε με στιχάκια
στόκοι

[provataki]

εμείς είμαστε εργάτες;
δηλαδη μιλαμε ως εργατες για τους εργατες,
ή από διαφορετικη (ταξική) θεση για τους εργατες;

εγώ πάντως είμαι, ως πρόβατο, μέσο παραγωγής.  
εκτός αν με ερωτευτεί ο ιδιοχτήτης μου και γίνω υποκείμενο.

ΥΓ θανατος στο μεταμοντερνο

+1  

[pandora]

Ήδη είναι ηλίθιο
να μιλάτε με στιχάκια
στόκοι

++ 

έλιωσα

[Karaμazoβ]

εμείς είμαστε εργάτες;
δηλαδη μιλαμε ως εργατες για τους εργατες,
ή από διαφορετικη (ταξική) θεση για τους εργατες;

εγώ πάντως είμαι, ως πρόβατο, μέσο παραγωγής.  
εκτός αν με ερωτευτεί ο ιδιοχτήτης μου και γίνω υποκείμενο.

μη το γελάς καθόλου, εγω κριση (ταξικης) ταυτότητας. Δεν ξερω αν ειμαι εργατης ή μικροαστος. 

[provataki]

μη το γελάς καθόλου, εγω κριση (ταξικης) ταυτότητας. Δεν ξερω αν ειμαι εργατης ή μικροαστος. 

ταξική ψυχοθεραπεία.
πέρνα μια μέρα από το γραφείο να τα πούμε.

[Karaμazoβ]

μη το γελάς καθόλου, εγω κριση (ταξικης) ταυτότητας. Δεν ξερω αν ειμαι εργατης ή μικροαστος.  

ταξική ψυχοθεραπεία.
πέρνα μια μέρα από το γραφείο να τα πούμε.

θα φερω και τον παπαγιαννακη μαζι, να μιλησουμε για την εργατικη ταξη, και για το που βρισκονται οι πανεπιστημιακοι/ερευνητες