Λατινική Αμερική

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[apostolos1986]

Διαστάσεις

Ο πολεμιστής που τα βλέπει όλα

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ


Ολάντα σημαίνει «Ο πολεμιστής που τα βλέπει όλα». Και η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά του Ολάντα Μοϊσές Ουμάλα Τάσο είναι η οικογένειά του. Ο πατέρας του, ο δον Ισαάκ, είναι οπαδός μιας ναζιστοφασιστικής ιδεολογίας που δίνει έμφαση στη φυλή και τη στρατιωτική ιδεολογία, αλλά ταυτόχρονα υποστηρίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα του Περού και μάχεται για τη χορήγηση αμνηστίας στους αντάρτες του Φωτεινού Μονοπατιού. H μητέρα του, η Ελένα, θεωρεί πως για να καθαρίσει το Περού πρέπει να εκτελεστούν όλοι οι ομοφυλόφιλοι, μαζί με τους δηλωμένους αμφιφυλόφιλους όπως είναι ο γνωστός συγγραφέας Χάιμε Μπαΐλι. Ο μεγάλος του αδελφός, ο Ουλίσες, του καταλογίζει ότι δεν είναι αρκετά αντι-χιλιανός, ότι δεν υποστηρίζει δηλαδή με αρκετή θέρμη την ανάκτηση των εδαφών που χάθηκαν κατά τον πόλεμο με τη Χιλή πριν από έναν αιώνα. Ένας άλλος του αδελφός, ο Ανταούρο, βρίσκεται στη φυλακή για συμμετοχή σε στρατιωτική ανταρσία κατά του απερχόμενου προέδρου Τολέδο. Μία από τις δύο αδελφές του λέγεται Ίμα Σουμάκ, στη μνήμη μιας τραγουδίστριας που είχε γίνει διάσημη τη δεκαετία του '50.

Ο Ολάντα Ουμάλα, ο οποίος ελπίζει να κατακτήσει στις αυριανές εκλογές τη μία από τις δύο πρώτες θέσεις που θα τον στείλουν τον ερχόμενο μήνα στον δεύτερο γύρο, είναι ένας άνθρωπος που δεν μιλάει πολύ. Το πρόγραμμά του, όμως, είναι αρκετά εύγλωττο ώστε να προκαλεί ανησυχία στους Αμερικανούς. Επισήμως, περιλαμβάνει την εθνικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων (φυσικό αέριο και μεταλλεύματα), την αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα και τη νομιμοποίηση της καλλιέργειας και κατανάλωσης της κόκας. Ανεπισήμως - υποστηρίζουν οι αντίπαλοί του - προβλέπει πολλά ακόμη μέτρα που ονειρεύεται ο δον Ισαάκ: την επιστροφή της θανατικής ποινής για τους δημοσίους υπαλλήλους που καταχρώνται δημόσιο χρήμα, την καθιέρωση υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας για όλους και την παροχή κινήτρων σε όλα τα ζευγάρια να κάνουν όσο μπορούν περισσότερα παιδιά ώστε μέσα σε λίγα χρόνια ο πληθυσμός της χώρας να τετραπλασιαστεί και να φθάσει τα 108 εκατομμύρια!

Αυτό που ανησυχεί όμως περισσότερο απ' όλα τηνΟυάσιγκτον σε περίπτωση επικράτησης αυτού του πρώην αντισυνταγματάρχη είναι ο αντιαμερικανικός «άξονας» που θα δημιουργηθεί, ή μάλλον θα ενισχυθεί, στη Λατινική Αμερική. Ο άξονας αυτός περνάει ήδη από την Κούβα του Φιντέλ Κάστρο, τη Βολιβία του Ούγκο Τσάβες και τη Βενεζουέλα του Έβο Μοράλες. Για να μην περάσει κι από το Περού, χρησιμοποιούνται διάφορα σύγχρονα μέσα. Όπως ένα πολεμικό παιχνίδι που κυκλοφορεί μέσω του Internet και παρουσιάζει έναν Ολάντα-Ράμπο να πυροβολεί καλλιτέχνες, δημοσιογράφους και γκέι διανοούμενους που προσπαθούν να προφυλαχθούν κάτω από μια ομπρέλα με την επιγραφή «δημοκρατία».

Αλλά τους Περουβιανούς τούς ενδιαφέρουν άλλα πράγματα. Όπως ότι το ποσοστό της φτώχειας ξεπέρασε πέρυσι το 51%.

ΠΗΓΗ:ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

[Starr]

Εκλογές την Κυριακή

Ένας στρατιωτικός και μια πρώην βουλευτής διεκδικούν την προεδρία του Περού

Στις κάλπες προσέρχονται την Κυριακή οι πολίτες του Περού για την ανάδειξη του νέου προέδρου της χώρας. Οι υποψήφιοι είναι συνολικά 17, ωστόσο, επικρατέστεροι φέρονται ο πρώην στρατιωτικός Ολάντα Ουμάλα και η πρώην βουλευτής Λούρδες Φλόρες.

Ο Ουμάλα είναι μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίπτωση για το Περού. Μόλις 42 χρονών, έγινε γνωστός το 2000 όταν προσπάθησε να ανατρέψει τον τότε πρόεδρο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι.

Ο ίδιος θεωρεί ότι βρίσκεται πιο κοντά στις πολιτικές του προέδρου της Αργεντινής Νέστορ Κίρσνερ και της Βραζιλίας Ινάσιο ντα Σίλβα.

Ωστόσο, είναι φανερό ότι βρίσκεται πιο κοντά στο «μοντέλο» Ούγκο Τσάβες (Βενεζουέλα) και Έβο Μοράλες (Βολιβία).

Για παράδειγμα, έχει ξεκαθαρίσει ότι αν εκλεγεί θα συντάξει νέο Σύνταγμα «που θα θέσει τέλος στη «νεο-αποικιακή» πολιτική των προκατόχων του, γεγονός που δημιουργεί ανησυχία στην Ουάσινγκτον.

Επιπλέον, δηλώνει ότι θα αναθεωρήσει τις συμφωνίες που έχουν υπογράψει οι κυβερνήσεις του Περού με ξένες πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στη χώρα.

Όπως είναι φυσικό ο Ουμάλα είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις τάξεις των φτωχότερων στρωμάτων και του αγροτικού πληθυσμού.

Στον αντίποδα βρίσκεται η συντηρητική βουλευτής Λούρδες Φλόρες, η οποία τάσσεται υπέρ της οικονομίας της αγοράς. Η ίδια φιλοδοξεί να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της χώρας, όπως ακριβώς συνέβη πριν από λίγους μήνες στη Χιλή με τη Μισέλ Μπατσελέτ.

Η τελευταία δημοσκόπηση που δημοσιεύεται στην ισπανική εφημερίδα El Pais, δίνει προβάδισμα στην Φλόρες 27,6% έναντι 25,6% για τον Ουμάλα.

Στην τρίτη θέση ο σοσιαλδημοκράτης πρώην πρόεδρος του Περού Αλαν Γκαρσία με 24,9%.

Όλα πάντως δείχνουν ότι θα χρειαστεί και δεύτερος γύρος για την εκλογή του προέδρου.

ΠΗΓΗ: news.in.gr

[abbis]

Με απέλαση απειλεί ο Ούγκο Τσάβες τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα

Καράκας
 
 
Συνέχεια στο επεισόδιο που έλαβε χώρα σε γειτονιά του Καράκας με πρωταγωνιστή τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα έδωσε ο Ούγκο Τσάβες. Ο διπλωμάτης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι κρύβεται πίσω από τον προπηλακισμό του, για να εισπράξει την απάντηση του προέδρου: «Ετοίμαζε βαλίτσες πριν σε διώξω εγώ».

Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα Ουίλιαμ Μπράουνφελντ επισκέφθηκε το Σάββατο φτωχογειτονιά του Καράκας, όπου μοίρασε μπάλες του μπέιζμπολ.

Επιστρέφοντας στην πρεσβεία, το όχημά του έγινε στόχος ομάδας νεαρών, οι οποίοι πετούσαν τομάτες, αβγά και κρεμμύδια. Λίγο αργότερα, ο εκπρόσωπος Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατηγόρησε την κυβέρνηση Τσάβες ότι ενθαρρύνει τέτοιου είδους περιστατικά. «Εάν επαναληφθεί, θα υπάρξουν σοβαρές διπλωματικές συνέπειες» προειδοποίησε.

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να αφήσει ασχολίαστο το περιστατικό. Αφού κατηγόρησε τους Αμερικανούς ότι φέρουν μέρος της ευθύνης, αφού δεν ενημέρωσαν για την επίσκεψη ώστε να ληφθούν μέτρα ασφαλείας, απευθύνθηκε προσωπικά στον πρέσβη:

«Ετοίμαζε τις βαλίτσες γιατί αν συνεχίσεις να προκαλείς το λαό αυτής της χώρας θα σε διώξω εγώ».

Όσο για τις «σοβαρές διπλωματικές συνέπειες» για τις οποίες έκανε λόγο ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Τσάβες είπε ότι η απάντηση της Βενεζουέλας θα είναι ανάλογη.

Πάντως, όπως επισημαίνει ο ανταποκριτής του BBC στο Καράκας, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη χώρα είναι συνηθισμένος σε προπηλακισμούς. Ήταν, όμως, η πρώτη φορά που δέχθηκε τέτοιου είδους επίθεση.

news.in.gr
 
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=697979&lngDtrID=245

[apostolos1986]

Πρόεδρος στον β' γύρο

ΛΙΜΑ

Ο τραχύς, πρώην διοικητής του στρατού, εθνικιστής υποψήφιος για την προεδρία του Περού, που η προεκλογική εκστρατεία του οδήγησε σε πόλωση την πολιτική ζωή της χώρας και ο οποίος φλέρταρε τους φτωχούς και τρομοκράτησε τους πλούσιους με υποσχέσεις για αναδιανομή του εθνικού πλούτου, προηγείται με βραχεία κεφαλή των αντιπάλων του και τα πάντα θα κριθούν στον επαναληπτικό γύρο.

Ο 43 ετών πρώην στρατιωτικός Ογιάντα Ουμάλα κάλεσε μετά τις εκλογές της Κυριακής «όλους τους Περουβιανούς» να ενωθούν «στο κίνημά του για μεταρρύθμιση του Περού».

Ωστόσο, η αγωνιώδης μάχη για τη δεύτερη θέση άφηνε αρχικά αναπάντητο το ερώτημα για το ποιον θα αντιμετωπίσει ο Ουμάλα στον επαναληπτικό γύρο: η συντηρητική υποψήφια Λούρδες Φλόρες ή ο κεντροαριστερός πρώην πρόεδρος Αλαν Γκαρσία;

Με καταμετρημένο το 67,3% των ψήφων, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα ο Ουμάλα ελάμβανε ποσοστό 28,7%, η Φλόρες 25,8% και ο Γκαρσία 25,1%.

Καθώς κανείς από τους τρεις υποψηφίους δεν εξασφαλίζει ποσοστό μεγαλύτερο του 50% που απαιτείται για την εκλογή του, οι δύο επικρατέστεροι θα αναμετρηθούν σε δεύτερο γύρο στο τέλος Μαΐου ή στις αρχές Ιουνίου.

Στις αστικές περιοχές η Φλόρες έχει ισχυρότερο έρεισμα, ενώ οι χρηματαγορές έδειξαν άμεσα την ανακούφισή τους για τη μικρή διαφορά με την οποία προηγείτο ο Ουμάλα.

Η πολιτική βάση του Ογιάντα Ουμάλα είναι η πλειοψηφία των Ινδιάνων ιθαγενών και της κάστας των μιγάδων, που για αιώνες έπεφταν θύματα ρατσιστικών εις βάρος τους διακρίσεων από την ευρωπαϊκής προέλευσης πολιτική ελίτ.

Ο Αλαν Γκαρσία από την πλευρά του έχει το πλέον οργανωμένο κόμμα, με υποστήριξη που προέρχεται εξίσου από τις αστικές και από τις αγροτικές περιοχές.

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[abbis]

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

Συμμαχία λαού και στρατού
Αρχίζουν επετειακές εκδηλώσεις για τα τέσσερα χρόνια από το πραξικόπημα του Απρίλη του 2002, που συνέτριψε ο λαός

Σημαντικά βήματα προώθησης και εμβάθυνσης της «μπολιβαριανής διαδικασίας» αλλά και πολυεπίπεδες και ποικιλόμορφες επιθέσεις εκ μέρους της εγχώριας ολιγαρχίας, καθοδηγούμενης από τις ΗΠΑ, σημαδεύουν τα τέσσερα χρόνια από την 11 Απρίλη του 2002, όταν εκδηλώθηκε το τελικά αποτυχημένο πραξικόπημα του πρώην προέδρου της Ενωσης Βιομηχάνων της Βενεζουέλας, Πέδρο Καρμόνα.

Οι επετειακές εκδηλώσεις μνήμης αλλά και επαγρύπνησης ήδη ξεκίνησαν από χτες στη Βενεζουέλα, με κεντρικό θέμα τη συμμαχία λαού και Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτή η συμμαχία, με το λαό στους δρόμους και τις Ενοπλες Δυνάμεις να αναλαμβάνουν τον κρίσιμο ρόλο της «ασφάλειας», ήταν που προκάλεσαν την ήττα στις εγχώριες δυνάμεις της ολιγαρχίας και τις ΗΠΑ. «Αυτή η συμμαχία μεταξύ του επαναστατημένου λαού και των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ισχυρή όσο ποτέ και περισσότερο θεσμοθετημένη», θα δηλώσει στην εφημερίδα «Πρένσα Λατίνα» ο στρατηγός Αλμπέρτο Μούλερ Ρόχας, μέλος του Γενικού Επιτελείου, και θα διευκρινίσει ότι αναφέρεται στο νέο οργανικό νόμο για τις Εθνικές Λαϊκές Ενοπλες Δυνάμεις, που συνδέει τις επιχειρήσεις λαϊκής αντίστασης και άμυνας με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε περίπτωση στρατιωτικής επίθεσης κατά της χώρας. Κάτι που για τον ίδιο σημαίνει την «ολική συμπόρευση του επαναστατικού κινήματος και των Ενόπλων Δυνάμεων».

Μία διαδικασία που, καθώς φαίνεται, θα αποδειχθεί εξαιρετικά κρίσιμη και σημαντική και στο μέλλον αλλά και στο παρόν, όπου πολλαπλές επιθέσεις εκδηλώνονται.

Το νέο θέμα της ατζέντας της αντιπολίτευσης στις προσπάθειες ανατροπής και πρόκλησης χάους, η «ασφάλεια». Αφορμή, οι δολοφονίες του βιομηχάνου Σιντόνι και των αδελφών Φάδουλ. Ρίχνουν την ευθύνη στην κυβέρνηση, παρότι οι αποκαλύψεις και οι συλλήψεις συνεχίζονται αναφορικά με το βρώμικο ρόλο μερίδας των αστυνομικών αρχών και φυσικά Κολομβιανών παραστρατιωτικών.

Αναλόγως και οι ΗΠΑ εγείρουν το ζήτημα ασφάλειας με αφορμή τα «πυρά» από αυγά, κρεμμύδια και τομάτες που δέχτηκε ο Αμερικανικός πρέσβης Ουίλιαμ Μπράουνφιλντ. Παρότι ο ρόλος του Αμερικανού πρέσβη έχει αποκαλυφθεί πολλάκις και παρότι ο πρόεδρος Τσάβες τον προειδοποίησε ότι εάν εξακολουθεί να προκαλεί θα απελαθεί, οι ΗΠΑ απείλησαν πως θα περιορίσουν τις κινήσεις του πρέσβη εάν συνεχιστεί αυτός ο «κουτσαβακισμός».

Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Σον Μακ Κόρμακ δήλωσε πως η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, που βρίσκεται σε διαρκή πολιτική διελκυστίνδα με τις ΗΠΑ, θα πρέπει να τηρεί τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να παράσχει προστασία στους Αμερικανούς διπλωμάτες, αλλιώς θα αντιμετωπίσει αντίποινα.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=12/4/2006&id=6626&pageNo=13&direction=1

[apostolos1986]

Δρόμοι

ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ

Ο πρόεδρος Μπους...

... πολεμάει φανταστικούς κινδύνους στα πέρατα του κόσμου, αλλά οι πραγματικοί κίνδυνοι παραμονεύουν στη γειτονιά των ΗΠΑ. Σε έξι χώρες της Λατινικής Αμερικής θα διεξαχθούν εκλογές αυτή τη χρονιά και όπως έδειξαν οι πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις στη Βολιβία και την Κόστα Ρίκα, σε καμιά από αυτές δεν έχουν πιθανότητες να κερδίσουν οι αμερικανόφιλοι υποψήφιοι. Γιατί οι σχέσεις των ΗΠΑ με τη Λατινική Αμερική χάλασαν έτσι;

Το κυριότερο...

... πρόβλημα είναι πως οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν την περιοχή σαν να είναι η αυλή τους. H μακρά ιστορία των αμερικανικών επεμβάσεων στο νότιο ημισφαίριο έχει ξυπνήσει συνειδήσεις. Υπάρχει μια γενικευμένη αποστροφή για τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που επιβλήθηκαν στην περιοχή με τις ευλογίες των αμερικανικών κυβερνήσεων στις δεκαετίες του '80 και του '90. Απέτυχαν να βελτιώσουν τη ζωή των φτωχών της ηπείρου, που ανέρχονται στο 40% του πληθυσμού. Ύστερα από την αποτυχία αυτών των μεταρρυθμίσεων, που έμειναν γνωστές ως «συναίνεση της Ουάσιγκτον», οι ΗΠΑ δεν έχουν πια πολλά να προσφέρουν στα πιεστικά προβλήματα της περιοχής: την ανεργία και την οικονομική ανάπτυξη. H αποτυχία της αμερικανικής πολιτικής έρχεται σε μια περίοδο που μπορεί να της κοστίσει ακριβά. Κυρίως λόγω του προέδρου της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, ο οποίος χρησιμοποιεί τον πετρελαϊκό πλούτο της χώρας του για να δημιουργήσει ένα περιφερειακό αντίβαρο στην αμερικανική ηγεμονία. Ο Τσάβες δεν κρύβει την αντιπάθειά του για τις ΗΠΑ (και με το δίκιο του, ύστερα από την απόπειρα των Αμερικανών να τον ανατρέψουν με πραξικόπημα το 2002). Με το πετρέλαιο στα 70 δολάρια, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας το χρησιμοποιεί για να κερδίζει φίλους. Το πουλάει μισοτιμής στις χώρες της Καραϊβικής και αγοράζει εκατομμύρια δολάρια από το εξωτερικό χρέος της Αργεντινής και του Ισημερινού.

H νίκη...

... του Ινδιάνου Έβο Μοράλες στη Βολιβία και η διαφαινόμενη επικράτηση του Ολάντα Ουμάλα στο Περού είναι δύο ακόμη σημάδια που επιβεβαιώνουν τη στροφή της Λατινικής Αμερικής προς τα αριστερά. Όμως, η μεγαλύτερη απώλεια για τους Αμερικανούς θα είναι στο Μεξικό, αν χάσει σε δύο μήνες τις εκλογές ο Βισέντε Φοξ, ο άνθρωπός τους. Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν ως φαβορί τον δήμαρχο της πόλης του Μεξικού, Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραντόρ. Με ενισχύσεις για τους φτωχούς και μεγάλα δημόσια έργα, ο δήμαρχος έχει πολλά κοινά σημεία με τον πρόεδρο Τσάβες. Ο Ομπραντόρ βλέπει το μέλλον της χώρας του εντελώς διαφορετικά απ' ό,τι ο πρόεδρος Φοξ. Έχει ταχθεί ανοιχτά εναντίον του ασφυκτικού εναγκαλισμού της χώρας του με τις ΗΠΑ. Και επικρίνει τις οικονομικές πολιτικές της απελευθέρωσης των αγορών που προωθεί η αμερικανική κυβέρνηση στη Λατινική Αμερική.

Άλλος ένας...

... αριστερός ηγέτης λοιπόν, σε άλλη μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, θα καταδείξει πόσο ήταν λανθασμένη η αμερικανική πολιτική στην περιοχή, που έχει στραφεί πια σχεδόν στο σύνολό της στα αριστερά.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ

[apostolos1986]

ΧΙΛΗ.

Φαντάσματα από το παρελθό

Της ΚΟΡΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

«Αποικία Αξιοπρέπεια». Ονομα καθαρά παραπλανητικό, αφού συνδέεται με μια από τις πιο μελανές σελίδες της πρόσφατης ιστορίας της Χιλής που ζωντανεύει ξανά αυτές τις μέρες, καθώς παραπέμπονται σε δίκη 18 πρωταγωνιστές της. Πρώτος και καλύτερος ο διαβόητος πρώην ναζί Πάουλ Σέφερ, ο οποίος κάποτε αυτοαναγορεύθηκε ιδρυτής και αρχηγός αίρεσης και το 1961 έστησε ένα γερμανικό θύλακα στη νότια Χιλή που τον ονόμασε «Αποικία Αξιοπρέπεια».

Στην πραγματικότητα ήταν ένας τεράστιος χώρος διαστροφής, βασανιστηρίων και σεξουαλικής κακοποίησης μικρών αγοριών, ο οποίος κατά τη χούντα του Πινοτσέτ «αναβαθμίστηκε» σε κολαστήριο αντιφρονούντων.

Γι' αυτό και σήμερα, μαζί με τον ναζί Σέφερ, που εκδόθηκε πέρυσι από την Αργεντινή, παραπέμπονται και οι Μανουέλ Κοντρέρας και Πέδρο Εσπινόσα, οι δύο πρώην αρχηγοί της μυστικής αστυνομίας του Πινοτσέτ.

Κάθε φορά όμως που ξεκινά μια νέα δίκη χουντικών, οι άνθρωποι που βίωσαν τη δικτατορία υπενθυμίζουν ότι οι βασανιστές και οι δολοφόνοι που κυκλοφορούν ελεύθεροι είναι πολύ περισσότεροι απ' όσους βρίσκονται στη φυλακή. Θίγουν, μάλιστα, ένα καυτό ζήτημα που το πολιτικό κατεστημένο προτιμά να μην συζητά: όταν η λήθη και η ατιμωρησία γίνονται οι στυλοβάτες μιας μεταπολιτευτικής περιόδου, τότε δεν υπάρχει δημοκρατία.

Ο Πινοτσέτ βρίσκεται σήμερα σε κατ' οίκον περιορισμό, δεν πρόκειται όμως να περάσει από δίκη, καθώς ένα επιτελείο επιτήδειων γιατρών και δικηγόρων τον έχει βγάλει ανίκανο για λόγους υγείας. Ακόμα κι αυτό όμως θα είχε συμβεί ποτέ στη Χιλή, αν δεν είχε προηγηθεί το ένταλμα του ισπανού εισαγγελέα Μπαλτάσαρ Γκαρθόν για σύλληψη του Πινοτσέτ και η κράτησή του στο Λονδίνο επί ενάμιση χρόνο;

Η χούντα δολοφόνησε ή «εξαφάνισε» τουλάχιστον 3.000 ανθρώπους. Ομως, ανάμεσα στους χιλιάδες υπεύθυνους, μόνο 600 έχουν περάσει από δίκη και μόλις 94 έχουν καταδικαστεί.

Το περασμένο φθινόπωρο, ο κεντροαριστερός πρόεδρος Ρικάρδο Λάγος προκάλεσε έντονες αντιδράσεις λίγο πριν την αποχώρησή του, προτείνοντας ένα σχέδιο που προέβλεπε να αποφυλακίζονται οι καταδικασμένοι για εγκλήματα κατά τη διάρκεια της χούντας αφού εκτίσουν 10ετή ποινή.

Τα βλέμματα τώρα είναι στραμμένα προς τη νέα πρόεδρο Μισέλ Μπατσελέτ, η οποία υποσχέθηκε ότι στη Χιλή δεν θα υπάρξει ούτε αμνηστία ούτε λήθη. Η ίδια γνώρισε από πρώτο χέρι τις φυλακές και τα βασανιστήρια του Πινοτσέτ, ενώ ο πατέρας της, ο δημοκράτης πτέραρχος Αλμπέρτο Μπατσελέτ, πέθανε στη φυλακή.

Πολλοί την ψήφισαν ακριβώς λόγω της ιστορίας της, με την ελπίδα ότι θα δείξει περισσότερο σθένος από τους προκατόχους της. Θα ήταν κρίμα να διαψεύσει τις προσδοκίες τους...

ΠΗΓΗ:EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[apostolos1986]

«Δύο σημαίες, μία επανάσταση»

Το ρόλο της... ΕΣΣΔ αναλαμβάνει να παίξει η Βενεζουέλα στην Κούβα του Φιντέλ

«Δύο σημαίες, μία επανάσταση» είναι το σύνθημα του Ούγκο Τσάβες, όταν αναφέρεται στις σχέσεις με τον Φιντέλ Κάστρο. Πράγματι η Βενεζουέλα είναι ο βασικός προμηθευτής της Κούβας σε πετρέλαιο και άλλα προϊόντα. Τώρα όμως αναλαμβάνει έναν ακόμα ρόλο: αυτόν της... ΕΣΣΔ.

Όπως αναφέρει η ισπανική εφημερίδα El Pais, το 2005 οι εμπορικές συναλλαγές των δύο χωρών έφτασαν τα 2,2 δις δολάρια, ενώ φέτος αναμένεται να ξεπεράσουν τα 3,3 δις δολάρια.

Ο Ούγκο Τσάβες εφοδιάζει τον Φιντέλ Κάστρο με 90 χιλιάδες βαρέλια πετρελαίου ημερησίως σε πολύ χαμηλές τιμές.

Ως αντάλλαγμα, πάνω από 30 χιλιάδες Κουβανοί γιατροί βρίσκονται στη Βενεζουέλα και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους μη προνομιούχους. Επιπλέον, η Βενεζουέλα σκοπεύει να στείλει 10 χιλιάδες νέους στη Κούβα για να σπουδάσουν ιατρική.

Οι διμερείς σχέσεις επεκτείνονται ακόμα περισσότερο. Η Βενεζουέλα θα αναλάβει να παίξει το ρόλο που έπαιζε η ΕΣΣΔ στη νησιωτική χώρα έως τη διάλυσή της.

Σχέδια και προγράμματα που έμειναν στα χαρτιά λαμβάνουν τώρα σάρκα και οστά. Παράδειγματα: η λειτουργία διυλιστηρίου και η κατασκευή σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Για το διυλιστήριο ο Φιντέλ Κάστρο είχε προσπαθήσει να προσεγγίσει και άλλες χώρες όπως την Ισπανία (Repsol) και τη Βραζιλία (Petrobras). Ωστόσο, το σχέδιο δεν προχώρησε.

Τα κατάφερε όμως με τον Ούγκο Τσάβες. Βάσει της συμφωνίας, τα διυλιστήρια θα ελέγχονται κατά 51% από την κουβανική εταιρεία Cuba Petroleo και κατά 49% από την PDVSA της Βενεζουέλας.

Όταν δε το διυλιστήριο ολοκληρωθεί θα είναι σε θέση να παράγει 70.000 βαρέλια την ημέρα.

ΠΗΓΗ:news.in.gr

[abbis]

ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ
«Δεν πρόκειται ποτέ να μας γονατίσουν»
Σε ομιλία του για την 45η επέτειο από τη νίκη στον Κόλπο των Χοίρων, υπογράμμισε ότι η Κούβα δε φοβάται τα στρατιωτικά γυμνάσια που κάνουν αυτό τον καιρό οι ΗΠΑ στην Καραϊβική

ΑΒΑΝΑ.-

«Αυτό το έθνος αντιμετώπισε την ισχυρότερη δύναμη στη Γη και εξακολουθεί να βρίσκεται στα πόδια του. Δεν τιμούμε αυτήν την 45η επέτειο πεσμένοι στα γόνατα. Δε θα υπάρξει ποτέ μια δύναμη σε αυτό τον κόσμο ικανή να μας αναγκάσει να πέσουμε στα γόνατα» διαβεβαίωσε ο ηγέτης Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο κλείσιμο των εκδηλώσεων μνήμης για την 45η επέτειο από την επέμβαση στον Κόλπο των Χοίρων.

Επέμβαση που χρηματοδοτήθηκε και οργανώθηκε από τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζον Φ. Κένεντι και ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη στρατιωτική ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

«Πλοία πάνε και έρχονται. Ποιος τα φοβάται; Κανείς. Δε φόβιζαν ποτέ κανέναν. Δε θα έπρεπε να χάνουν το χρόνο τους εδώ. Εχουν αρκετά προβλήματα σε άλλα σημεία του κόσμου», τόνισε αναφερόμενος στη στρατιωτική άσκηση που πραγματοποιούν οι ΗΠΑ στην Καραϊβική και που όπως έχει δηλώσει ο Πρόεδρος Τσάβες πρόκειται για άμεση απειλή εναντίον της Κούβας και της Βενεζουέλας. Μάλιστα, ο ηγέτης της Κούβας ενώπιον βετεράνων του Κόλπου των Χοίρων, αλλά και δεκάδων άλλων Κουβανών, μεταξύ αυτών και ο μικρός Ελιάν Γκονσάλες, που γέμισαν ασφυκτικά το θέατρο «Καρλ Μαρξ» της Αβάνας, εκτίμησε ότι εξαιτίας των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, οι ΗΠΑ δεν αποτελούν, σήμερα, απειλή για την Κούβα.

Παράλληλα, υπερασπίστηκε το δικαίωμα του Ιράν να αναπτύξει πυρηνική τεχνολογία για ειρηνικούς σκοπούς και εκτίμησε ότι η Ουάσιγκτον βρίσκεται σε αδιέξοδο στο Ιράκ.

Τέλος, αναφερόμενος στις νίκες της Κούβας από τον Απρίλη του 1961 δήλωσε ότι «η ιστορία της επανάστασης είναι πολλαπλασιαστικά η ιστορία του Κόλπου των Χοίρων» και προέβλεψε απευθυνόμενος στους βετεράνους ότι «και οι νέες γενιές θα παλέψουν σαν εσάς». Αναφερόμενος στη βελτίωση πολλών δεικτών στην οικονομική ανάπτυξη, όπως η Ενέργεια και οι Μεταφορές, σημείωσε πως η κατάσταση στην Κούβα «είναι καλύτερη από ποτέ» και έκλεισε λέγοντας: «εξαιρετικά αισιόδοξοι».

Υπενθυμίζεται ότι στις 17 Απρίλη 1961 περίπου 1.500 μισθοφόροι κουβανικής καταγωγής αποβιβάστηκαν στις νότιες ακτές της Κούβας στον Κόλπο των Χοίρων, ευελπιστώντας ότι θα γίνουν δεκτοί με ενθουσιασμό από τους κατοίκους του νησιού, στην προσπάθειά τους να ανατρέψουν τον Φιντέλ Κάστρο. Αλλωστε, η εκτίμηση της CIA ήταν ότι η απόβαση στην Κούβα θα ήταν το πρώτο βήμα για το οριστικό τέλος του Φιντέλ. Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε. Αντιθέτως, στις μάχες σκοτώθηκαν 114 εισβολείς, ενώ οι υπόλοιποι 1.189 συνελήφθησαν και κάθισαν στο εδώλιο.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3342984&publDate=21/4/2006

[abbis]

Η Βολιβία εθνικοποιεί φυσικό αέριο και πετρέλαιο

ΛΑ ΠΑΖ

Την εθνικοποίηση των υδρογονανθράκων της Βολιβίας ανήγγειλε ο πρόεδρος της χώρας Εβο Μοράλες, μία μέρα μετά την επισημοποίηση της νέας του συμμαχίας με τη Βενεζουέλα και την Κούβα.

Ο Ε. Μοράλες ανακοίνωσε ότι ο έλεγχος όλων των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου περνά πλέον στη δημόσια επιχείρηση YPFB και έδωσε στις ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη Βολιβία (περίπου 26) προθεσμία 180 ημερών για να νομιμοποιηθούν, μέσω νέων συμβολαίων εκμετάλλευσης που θα υπογράψουν με την YPFB. Προειδοποίησε μάλιστα ότι όσες εταιρείες δεν συμμορφωθούν θα πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα. Για του λόγου το αληθές, όλα τα κοιτάσματα της Βολιβίας βρίσκονται από χθες υπό τον έλεγχο του στρατού.

Μία μέρα πριν, ο Μοράλες είχε ενισχύσει του δεσμούς του με το Καράκας και την Αβάνα, προσχωρώντας στην Μπολιβαρική Συμμαχία για την Αμερική (από το όνομα του επαναστάτη στρατηγού), στον αντίποδα της Ζώνης Ελευθέρου Εμπορίου που προωθεί η Ουάσιγκτον. Οι τρεις χώρες συνυπέγραψαν μια «Εμπορική Συνθήκη των Λαών», που προβλέπει ενίσχυση των τριμερών συναλλαγών σε διάφορους τομείς. Στο πλαίσιο της νέας συνεργασίας, η Κούβα δεσμεύτηκε να παράσχει στη Βολιβία ιατρική και διδακτική εξειδίκευση, ενώ η Βενεζουέλα πετρέλαιο και κεφάλαια για αναπτυξιακά προγράμματα. Οι δύο χώρες συμφώνησαν επίσης να αγοράσουν, χωρίς δασμούς, όλη την παραγωγή σόγιας της Βολιβίας, η οποία έμεινε ουσιαστικά χωρίς αγοραστές μετά την πρόσφατη απόφαση της Κολομβίας να υπογράψει συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών με τις ΗΠΑ. Σε μια πανηγυρική συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στην πλατεία της Επανάστασης στην Αβάνα, οι τρεις ηγέτες γιόρτασαν την ιστορική υπογραφή, τάχθηκαν υπέρ της ανεξαρτησίας από την αμερικανική επιρροή και κατήγγειλαν τη «στρατηγική κυριαρχίας» που προσπαθεί να εφαρμόσει η Ουάσιγκτον με διμερείς συμφωνίες στη Λατινική Αμερική.

(Ασ. Πρες - Γαλλικό)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/05/2006

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=36754700

[apostolos1986]

Tσάβες εναντίον Xόλιγουντ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Ο Ούγκο Τσάβες δεν «κτυπά» την υπερδύναμη μόνο με όπλο την ενέργεια. Δεν αρκείται στη συγκρότηση πολιτικο-εμπορικών περιφερειακών συμμαχιών κατά του νεοφιλελευθερισμού. Τώρα τα βάζει και με το Χόλιγουντ.

Νέα εκστρατεία. Χάρις στα έσοδα από το πετρέλαιο, η Βενεζουέλα θα δημιουργήσει μια «Chavez-citta»

H Βενεζουέλα είναι μια διχασμένη χώρα. Οι μισοί (εντάξει, πάνω από τους μισούς) είναι με τον άνθρωπο που θέλει να γίνει ο νέος Μπολίβαρ της Λατινικής Αμερικής και οι υπόλοιποι φοβούνται ότι η χώρα τους θα γίνει Κούβα. Τα μέτρα που λαμβάνει ο πρόεδρος Τσάβες συναντούν συνήθως αρκετές αντιδράσεις. Όταν όμως στα τέλη του περασμένου χρόνου κατατέθηκε στο κοινοβούλιο πρόταση νόμου που ορίζει ότι το 20% των ταινιών που προβάλλονται στη χώρα πρέπει να είναι εγχώριες (ή, έστω, μη βορειοαμερικανικές) παραγωγές, όλα τα κόμματα την ψήφισαν με ενθουσιασμό. «H πολιτική τάξη της χώρας βαρέθηκε τα καλλιστεία και τις telenovelas», λέει ο Φιλίπ Τολεντάνο, ένας Γάλλος παραγωγός που έχει εγκατασταθεί στη χώρα εδώ και 30 χρόνια. «Μελετήσαμε τις εμπειρίες της Βραζιλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Κολομβίας. Ο νόμος που ψηφίστηκε είναι ο καλύτερος σε όλη τη Λατινική Αμερική».

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί ο αμερικανικός «πολιτιστικός ιμπεριαλισμός» (το 98% των ταινιών που προβάλλονται στις 350 αίθουσες της Βενεζουέλας είναι αμερικανικές παραγωγές). Το 1993 είχε κατατεθεί μια άλλη πρόταση νόμου που προέβλεπε την ίδρυση ενός αυτόνομου Εθνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Την παραμονή της ψηφοφορίας όμως, γράφει η απεσταλμένη της Φιγκαρό, εκπρόσωπος της Motion Pictures Association για τη Λατινική Αμερική έφτασε στο Καράκας και κάλεσε τους διανομείς στο ξενοδοχείο του. Την επομένη, το κοινοβούλιο αποφάσισε να βάλει την πρόταση στο συρτάρι. Τότε βέβαια δεν κατείχε την εξουσία ένας Τσάβες. Και στο υπουργείο Πολιτισμού δεν βρισκόταν ένας λάτρης του κινηματογράφου όπως είναι ο Φρανσίσκο Σέτο. Τον περασμένο Νοέμβριο, οργανώθηκε στο Καράκας το πρώτο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου, για να ακολουθήσει το πρώτο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ και το φεστιβάλ αφρικανικού κινηματογράφου. Μια σειρά φόρων θα βοηθήσει να δημιουργηθεί ένα ταμείο για την ενίσχυση του κινηματογράφου, ενώ θα υπάρξουν φορολογικά κίνητρα για όσες επιχειρήσεις επενδύσουν σε αυτόν τον τομέα.

Προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κοινό γι' αυτόν τον νέο κινηματογράφο, θα ξεκινήσει μια εκστρατεία στα σχολεία. Το μεγάλο πρόβλημα, βέβαια, λέγεται ελευθερία της έκφρασης. H κινηματογραφική βιομηχανία της Βενεζουέλας ελέγχεται από τους ανθρώπους του Τσάβες και όσοι έχουν τολμήσει να εκφράσουν μια διαφορετική άποψη - όπως ο ηθοποιός Ορλάντο Ουρντανέτα - αναγκάστηκαν να πάρουν τον δρόμο της εξορίας. Προς το παρόν, λοιπόν, οι ταινίες που θα γυριστούν θα περιστρέφονται είτε γύρω από ήρωες της ιστορίας είτε γύρω από καθημερινά προβλήματα, όπως είναι η εγκληματικότητα: η μεγάλη επιτυχία τού 2005 λεγόταν «Secuestro express» και αφορούσε μια απαγωγή που συγκλόνισε ολόκληρη τη χώρα...

ΠΗΓΗ:ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

[abbis]

ΒΟΛΙΒΙΑ
Θα ακολουθήσουν και άλλες εθνικοποιήσεις...

ΛΑ ΠΑΣ.--

Ο αναβρασμός είναι επιεικής ως χαρακτηρισμός αναφορικά με τις αντιδράσεις ξένων κυβερνήσεων και πολυεθνικών απέναντι στην ανακοίνωση της κυβέρνησης της Βολιβίας για εθνικοποίηση των φυσικών της πόρων, με το διάταγμα 28701 της 1ης Μάη.

Ομως, η κυβέρνηση του Εβο Μοράλες, που μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο υπέγραψε με την Κούβα και τη Βενεζουέλα την Εναλλακτική Μπολιβαριανή Συμφωνία για την Αμερική (ALBA), και αφού ουσιαστικά τίμησε με εξαιρετικό κουράγιο και διορατικότητα τη δέσμευσή της για εθνικοποίηση των φυσικών της πόρων, συνεχίζει. Την ίδια ημέρα με ομιλία του ο πρόεδρος της Βολιβίας, Εβο Μοράλες, ανακοίνωσε ότι θα ακολουθήσουν τα ορυχεία τα δάση και όλοι οι φυσικοί πόροι...

Ενώ χτες ο πρόεδρος Μοράλες και ο αντιπρόεδρος Αλβαρο Γκαρσία Λινέρα με δηλώσεις τους τόνισαν ότι η ανάκτηση των σιδηροδρόμων, οι αλλαγές στη νομοθεσία όσον αφορά τα ορυχεία, αλλά και άμεσες και δραστικές ενέργειες ανάκτησης και αναδιανομής της γης συνιστούν μέρος του ορίζοντα της διαδικασίας ανάκτησης της κυριαρχίας, χωρίς όμως να δώσουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες του σχεδίου ή ημερομηνίες, αλλά τονίζοντας ότι θα είναι στο άμεσο μέλλον, όπως εξάλλου προγράφεται και στο πρόγραμμα του «Κινήματος για το Σοσιαλισμό» (ΜΑS). «Συνεχίζουμε δίχως φόβο» τόνισε ο Μοράλες, σύμφωνα με την εφημερίδα «Πρένσα Λατίνα», ότι ήδη κυβερνητική επιτροπή μελετά το σχέδιο επανάκτησης του σιδηροδρομικού δικτύου από τη χιλιάνικων συμφερόντων εταιρία, Το οποίο αποτελεί νευραλγικό στοιχείο για την οικονομία, καθώς συνδέει τη χώρα με τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Και ενώ ξένες πολυεθνικές αλλά και κυβερνήσεις εξετάζουν με προσοχή τα δεδομένα και κυρίως το τι μέλλει γενέσθαι στη Βολιβία, εκφράζοντας τις «ανησυχίες τους για την κίνηση αυτή που αντίκειται στους νόμους της αγοράς», πιο καθησυχαστικός εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Χοσέ Λουίς Θαπατέρο, δηλώνοντας ότι «ο βολιβιανός λαός θα έχει πάντα την Ισπανία στο πλευρό του, πέραν της επιμέρους αυτής διαμάχης», αποκλείοντας συνάμα οποιαδήποτε αλλαγή στην πολιτική βοηθείας της Ισπανίας προς τη χώρα αυτή.

Τετραμερής συνάντηση αναζήτησης «μορφών ενεργειακής ολοκλήρωσης»

Από την άλλη πλευρά, ως «ενθαρρυντικό σημάδι» για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής χαρακτήρισε η Κούβα την απόφαση του προέδρου της Βολιβίας, Εβο Μοράλες, να εθνικοποιήσει τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της χώρας. «Πρόκειται για ένα δίδαγμα ιδιαίτερα σημαντικό για όλους μας», τόνισε ο πρόεδρος της κουβανικής Βουλής, Ρικάρντο Αλαρκόν, εκφράζοντας την αλληλεγγύη του λαού της Κούβας στην κυβέρνηση της Βολιβίας. Μάλιστα ο Ρ. Αλαρκόν δηλώνοντας ότι «η απόφαση της κυβέρνησης της Βολιβίας υπερβαίνει τα σύνορα της χώρας», κάλεσε όλες τις προοδευτικές κυβερνήσεις των κρατών της Λατινικής Αμερικής να στηρίξουν την κίνηση αυτή του προέδρου Μοράλες.

Τέλος, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγο Τσάβες, ανακοίνωσε προχτές, 2 του Μάη, την πραγματοποίηση τετραμερούς συνάντησης με τους ομολόγους του Νέστορ Κίρσνερ της Αργεντινής, Λουίς Ιγνάσιο Λούλα Ντα Σίλβα της Βραζιλίας και Εβο Μοράλες της Βολιβίας, σήμερα, στο Πουέρτο Ιγουασού της Αργεντινής. Σκοπός της συνάντησης δε θα είναι, όπως τόνισε ο πρόεδρος Τσάβες, η πρόσφατη εθνικοποίηση των υδατανθράκων στη Βολιβία, αφού αυτό είναι γεγονός και αφορά την εθνική κυριαρχία της χώρας, αλλά η αναζήτηση «μορφών ενεργειακής ολοκλήρωσης» στη Νότια Αμερική.

Ο Τσάβες κατήγγειλε διεθνή Μέσα που προσπαθούν να χειραγωγήσουν με «μισές αλήθειες» την εθνικοποίηση των υδατανθράκων στη Βολιβία, με σκοπό να εκφοβίσουν τον κόσμο και να ισχυριστούν ότι ο ίδιος έχει μετατραπεί σε «μέντορα» του Βολιβιανού προέδρου. Ανέφερε, ακόμα, ότι συνομίλησε με μερικούς ομολόγους του στον κόσμο, στους οποίους τόνισε ότι ο Μοράλες είναι ένας «άνθρωπος του διαλόγου», ενώ τους διαβεβαίωσε ότι η εθνικοποίηση των υδατανθράκων θα «ευεργετήσει τους πάντες», γιατί θα επιτρέψει στον Μοράλες να προωθήσει σχέδια ανάπτυξης στη Βολιβία, ένα από τα πιο φτωχά έθνη του ημισφαιρίου.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=4/5/2006&id=6666&pageNo=15&direction=1

[abbis]

ΜΕΞΙΚΟ
Οι λαϊκοί αγώνες στο προσκήνιο
Το Κόμμα Κομμουνιστών του Μεξικού στην «Αλλη Καμπάνια», το νέο στοιχείο της πολιτικής ζωής που δίνει προοπτική για ριζικές αλλαγές

Σε μια από τις εκδηλώσεις της «Αλλης Καμπάνιας», της περιοδείας του Μάρκος στην Πόλη του Μεξικού 
Στις 18-19 του Μάρτη 2006 πραγματοποιήθηκε στην Πόλη του Μεξικού το 2ο Συνέδριο του Κόμματος των Κομμουνιστών του Μεξικού, με κεντρικό σύνθημα «Ενότητα, Επανάσταση και Σοσιαλισμός». Είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε εκεί και να γνωρίσουμε από κοντά τη σύγχρονη πάλη αυτού του λαού της Λατινικής Αμερικής, σε μια χώρα που από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό χρησιμοποιείται ως το «μαλακό του υπογάστριο».
Στο συνέδριο, εκτός από το ΚΚΕ, συμμετείχαν αρκετά κόμματα από όλο τον κόσμο. Τα ΚΚ Βιετνάμ, ΚΚ Αργεντινής, Κομμουνιστική Επανίδρυση του Πόρτο Ρίκο, ΚΚ Δανίας Μ-Λ, Κόμμα Εργασίας Γουατεμάλας, ΚΚ Βολιβίας, Περουβιάνικο ΚΚ, Κολομβιάνικο ΚΚ, Πορτογαλικό ΚΚ, Σχέδιο Νέας Αριστεράς της Δομινικανής Δημοκρατίας «Καμάνιο ζει», Πέμπτη Δημοκρατία Βενεζουέλας, FMLN Σαλβαδόρ, Κομμουνιστική Επανίδρυση Ιταλίας. Γραπτά μηνύματα έστειλαν δεκάδες κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα και επαναστατικά κινήματα.

Το Κόμμα Κομμουνιστών του Μεξικού (ΚΚΜ) είναι νέο κόμμα, δημιουργήθηκε το Μάρτη του 2003, ως η απόφαση όσων αγωνιστών ήθελαν να υπάρχει κομμουνιστική ταυτότητα, κόμμα της εργατικής τάξης, στηριγμένο στην επαναστατική θεωρία του μαρξισμού-λενινισμού. Αρχικά Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού ιδρύθηκε το 1923, αλλά ακολούθησε μεγάλη περίοδος αντιθέσεων και διάχυσής του σε εκλογικούς και πολιτικούς συνασπισμούς και συνεργασίες όπου δε διατηρήθηκε η αυτόνομη δράση του κόμματος, πράγμα που είχε αποτέλεσμα να εξαφανιστεί για πολλά χρόνια η κομμουνιστική ταυτότητα ως τέτοια.

Μόνη διέξοδος ο σοσιαλισμός

Το ΚΚΜ θεωρεί ότι μόνη δυνατή διέξοδος για τη χώρα είναι ο σοσιαλισμός, προς τον οποίο μπορεί να οδηγήσει η μαζική λαϊκή πάλη, η πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της με την επαναστατική αλλαγή, που θα επανακτήσει την ανεξαρτησία, τον φυσικό πλούτο και θα δώσει δικαιώματα στους εργαζόμενους και στη νεολαία. Επίσης, θα καταργήσει τις αποικιοκρατικές συμφωνίες με τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές και άλλους οργανισμούς, όπως τη Συμφωνία του Ελεύθερου Εμπορίου με την Αμερική και τις συμβάσεις με το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.

Το ΚΚΜ με το συνέδριο αυτό, που είχε το χαρακτήρα της χάραξης τακτικής και στρατηγικής, αποφάσισε να συμπαραταχτεί με τις δυνάμεις που σήμερα συγκροτούν στο Μεξικό έναν άλλο πόλο, συμμετέχοντας στη λεγόμενη Αλλη Καμπάνια, πρωτοβουλία που πρωτοξεκίνησε από τον Εθνικοαπελευθερωτικό Στρατό των Ζαπατίστας.

Ορισμένα στοιχεία για την «Αλλη Καμπάνια»

H «Αλλη Καμπάνια» στηρίζεται στη λεγόμενη 6η Διακήρυξη της Ζούγκλας της Λακαντόνα, του Αυγούστου του 2005, όπου ο Εθνικοαπελευθερωτικός Στρατός των Ζαπατίστας μαζί με πολλές άλλες οργανώσεις, ανάμεσά τους και το Κόμμα των Κομμουνιστών του Μεξικού, αποφάσισαν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πρόγραμμα για τις αλλαγές που είναι απαραίτητες για τα λαϊκά στρώματα της μεγάλης αυτής χώρας (των 106 εκατομμυρίων κατοίκων, όπου πάνω από τους μισούς ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας). Το πρόγραμμα αυτό στηρίζεται στην αντίθεση στο καπιταλιστικό σύστημα στο σύνολό του και όχι μόνο ενάντια στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του. Είναι η εξέλιξη στην άποψη των Ζαπατίστας, που ενώ ξεκίνησαν το 1994 με μια εξέγερση των ιθαγενών ενάντια στο αυταρχικό κράτος και περιόριζαν τα αιτήματά τους στα προβλήματα αυτής της μερίδας του πληθυσμού, συνειδητοποιούν ότι η λύση και των δικών τους προβλημάτων περνάει μέσα από τη λύση των βασικών προβλημάτων των λαϊκών στρωμάτων και των καταπιεσμένων τάξεων. Και συνειδητοποιούν ότι μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τον ενιαίο αγώνα των εργατών, των αγροτών και των ιθαγενών με την ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, που ευθύνονται για την υπανάπτυξη του Μεξικού, την εξάρτηση από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα, την καταλήστευση του φυσικού πλούτου.

Η όλη ιδέα προετοιμάστηκε επί 3 χρόνια, κυρίως στην περιοχή των Τσιάπας και στις αυτόνομες κοινότητες των Ινδιάνων που αναφέρονται σε 350.000 κατοίκους, και όπου δεν αναγνωρίζεται ο νόμος του αυταρχικού κεντρικού κράτους, ενώ υπάρχει σημαντική θετική εμπειρία από την αυτοδιοίκηση που έχει περάσει σε αιρετούς εκπροσώπους και όπου την προστασία των κοινοτήτων έχει αναλάβει ο Εθνικοαπελευθερωτικός Στρατός των Ζαπατίστας.

Στη βάση αυτού του προγράμματος συσπειρώνονται περίπου 3.200 πολιτικές οργανώσεις και κινήματα.

Η Καμπάνια αυτή δεν έχει εκλογικό χαρακτήρα, ούτε συγκεκριμένα για τις βουλευτικές και προεδρικές εκλογές που πραγματοποιούνται στο Μεξικό στις 2 του Ιούλη του 2006. Οι δυνάμεις που συμμετέχουν στην «Αλλη Καμπάνια» δε συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία θεωρώντας ότι δεν έχει να προσφέρει τίποτα στα λαϊκά στρώματα μιας και όλοι οι υποψήφιοι εξυπηρετούν τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης ενώ και ο τρόπος που οργανώνεται προϋποθέτει μεγάλα χρηματικά ποσά. Η καμπάνια περιλαμβάνει την περιοδεία του «Υποψήφιου Μηδέν», όπως λέγεται, που είναι ο γνωστός Σουπκομαντάντε - υποδιοικητής Μάρκος, φιλόσοφος, πρώην καθηγητής πανεπιστημίου (όχι ινδιάνος που πήγε στην περιοχή των Τσιάπας και σήμερα είναι ο περιβόητος ηγέτης των Ζαπατίστας) σε όλο το Μεξικό, σε όλα τα κρατίδια, με τη μορφή καραβανιού που επισκέπτεται τις πόλεις και πραγματοποιούνται ανοιχτές συναντήσεις με λαϊκές οργανώσεις σε πολύωρες συζητήσεις, οι οποίες καταλήγουν σε συνόψιση από τον υποδ. Μάρκος. Αυτή την περίοδο και έχοντας περιοδεύσει σε αρκετά κρατίδια το καραβάνι της «Αλλης Καμπάνιας» βρίσκεται στην Πόλη του Μεξικού.

Στόχος η εξουσία του λαού

Σύμφωνα με το σχεδιασμό των συμμετεχόντων στην «Αλλη Καμπάνια», μετά την ολοκλήρωση της περιοδείας αυτής θα καταρτιστεί από όλες τις οργανώσεις το Εθνικό Πρόγραμμα - Σχέδιο Αγώνα. Θα ακολουθήσει μια δεύτερη φάση - περίοδος όπου στελέχη των Ζαπατίστας θα φύγουν από την περιοχή Τσιάπας και θα πάνε να ζήσουν στα κρατίδια εφαρμόζοντας το Σχέδιο αυτό, ενώ θα αρχίσει η αμφισβήτηση του επίσημου κράτους και η δυναμική για τη δημιουργία μιας δεύτερης εξουσίας (λαϊκής - μιλάνε για τη δημιουργία του «εμείς»), πράγμα που σταδιακά θα οδηγήσει στην ανάδειξη μιας λαϊκής κυβέρνησης η οποία θα διεκδικήσει μαζί με το λαϊκό κίνημα την εξουσία από την κυρίαρχη τάξη.

Σε αυτή τη λογική συμβάλλει και το ΚΚΜ θέτοντας ταυτόχρονα το δικό του πρόγραμμα, της πάλης για τη σοσιαλιστική επανάσταση.

Η πολιτική κατάσταση

Τα κεντρικά πολιτικά κόμματα, που προέρχονται από τη λεγόμενη Μεξικανική Επανάσταση του 1910, στηρίζουν το σύστημα και τις σχέσεις με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Μάλιστα, έχουν υπογράψει και τη λεγόμενη Συμφωνία του Τσαπουλτεπέκ, που ανεξάρτητα από το ποιος θα νικήσει τις εκλογές, έχουν δεσμευτεί ότι θα τηρήσουν τις συμφωνίες με τις ΗΠΑ ενώ και η ντόπια αστική τάξη έχει αποδεχτεί αυτή τη θέση και το μόνο που ρίχνουν ως στάχτη στα μάτια του κόσμου είναι κάποια λεγόμενα κοινωνικά προγράμματα, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ελεημοσύνη και υπηρεσίες πτωχοκομείου για τους πιο εξαθλιωμένους.

Σε αυτή τη λογική έχουν συμφωνήσει τόσο ο σημερινός πρωθυπουργός, Βισέντε Φοξ, όσο και Αντρες Μανουέλ Λόπεζ Ομπραδόρ, που παρουσιάζεται υποτίθεται ως ο αριστερός υποψήφιος, καθώς και άλλοι υποψήφιοι Πρόεδροι, που παρουσιάζονται ως ανεξάρτητοι. Τα κόμματα αυτά με τα αρχικά PAN, PRD, PRI, εξασφαλίζουν τη διαιώνιση του συστήματος και με την εξασφάλιση ενός αντιδημοκρατικού εκλογικού νόμου που αποκλείει φωνές αντίστασης (αφού για να συμμετάσχουν πρέπει να κατεβάσουν λίστες σε ολόκληρη την τεράστια χώρα και για να πάρουν την πανεθνική εγγραφή στις εκλογές πρέπει να καταβάλουν τεράστια οικονομικά ποσά), είναι σίγουρα για τη συνέχιση της εξουσίας που δίνει νέα κέρδη στις πολυεθνικές και στην ντόπια αστική
 τάξη. Αυτή η πολιτική έχει μετατρέψει το Μεξικό σε χώρα του μαζικού φασόν (οι λεγόμενες μακιλαδόρες, παραρτήματα μεγάλων εταιριών με άθλιες συνθήκες για τους εργαζόμενους) και στέλνει κατά χιλιάδες μετανάστες στην ισχυρή γείτονα(υπολογίζεται ότι 400.000 το χρόνο επιχειρούν να φύγουν).

Η δράση των κομμουνιστών

Το Κόμμα των Κομμουνιστών του Μεξικού, διατηρώντας την αυτονομία του στην οργάνωση και στη δράση του, στηρίζει ενεργά την «Αλλη Καμπάνια» και μέσα από αυτή προσπαθεί να αναπτύξει μια νέα δυναμική που θα δώσει προοπτική στην ανάπτυξη του κινήματος των εργαζομένων της πόλης και του χωριού, της νεολαίας, στην προοπτική της κατάκτησης μέσα από επαναστατικούς μετασχηματισμούς της λαϊκής εξουσίας για την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Το ΚΚΜ, πατώντας στην πείρα των αγώνων που αναπτύχθηκαν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας, του νερού, της Κοινωνικής Ασφάλισης, στους αγώνες των εργαζομένων στην εκπαίδευση και στην Υγεία, συμμετέχει στη μετωπική συνδικαλιστική και πολιτική οργάνωση Μέτωπο Εργαζομένων Αγροτών και Ινδιάνων και τον τελευταίο καιρό δημιουργεί επίσης τις Επιτροπές Προλεταριακής Αμυνας, ως οργάνωση της πάλης «από τα κάτω» όλων των καταπιεσμένων στρωμάτων σε κάθε χώρο δουλιάς, κατοικίας και εκπαίδευσης.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3360535&publDate=7/5/2006

[apostolos1986]

Μήνυμα στην αντιπολίτευση

Δημοψήφισμα για την παραμονή του στην προεδρία έως το 2031 προανήγγειλε ο Τσάβες

Αποφασισμένος να διοργανώσει δημοψήφισμα για την παραμονή του ή μη στην εξουσία έως το... 2031 δηλώνει ο πρόεδρος της Βενεζουέλας σε περίπτωση που η αντιπολίτευση δεν ορίσει υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Δεκεμβρίου.

Μιλώντας ενώπιον χιλιάδων οπαδών του ο Ούγκο Τσάβες έστειλε σαφές μήνυμα στην αντιπολίτυεση: «Αν αρνηθούν να αναγνωρίσουν τη νίκη μου στις ερχόμενες εκλογές ή αποσυρθούν από την προεδρική κούρσα, θα διοργανώσω δημοψήφισμα και παρά το γεγονός ότι με κατηγορούν ότι θέλω να παραμείνω για πάντα στην εξουσία, θα ρωτήσω το λαό: θέλετε ο Τσάβες να είναι πρόεδρος έως το 2031, ναι ή όχι;»

Όπως υπενθυμίζει η ισπανική εφημερίδα El Pais, το Σύνταγμα της Βενεζουέλας -το οποίο εγκρίθηκε το 1999- δίνει δικαίωμα επανεκλογής στον πρόεδρο για δεύτερη θητεία, ωστόσο, αυτό μπορεί να αλλάξει με δημοψήφισμα.

Η αντιπολίτυεση κατηγορεί τον πρόεδρο της Βενεζουέλας ότι η εξουσία του γίνεται ολοένα και πιο αυταρχική και ότι δεν έχει καμία πρόθεση να εγκαταλείψει την εξουσία.

Μάλιστα, την ώρα που ο Τσάβες μιλούσε στους οπαδούς του, σε άλλο σημείο της πρωτεύουσας γινόταν διαδήλωση της αντιπολίτευσης.

«Στόχος μας είναι να κινητοποιήσουμε τον κόσμο, ώστε να μην υπάρξει αποχή στις προεδρικές εκλογές του Δεκεμβρίου. Ζητάμε τα ίδια δικαιώματα, ζητάμε να μην υπάρξουν παρατράγουδα στις εκλογές» είπε ο πρώην δήμαρχος του Καράκας, Αντόνιο Λεντέσμα, στέλεχος της αντιπολίτευσης.

news.in.gr

[apostolos1986]

ΟYΓKΟ TΣABEΣ

«Θα δώσω φθηνό πετρέλαιο για τους φτωχούς Eυρωπαίους»

ΦΘΗΝΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ θέρμανσης για τους φτωχούς Ευρωπαίους κομίζει ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, που βρέθηκε στην Ευρώπη με την ευκαιρία της Συνόδου Κορυφής των χωρών Ευρωπαϊκής Ένωσης - Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής, η οποία ολοκληρώθηκε στη Βιέννη. Τον χειμώνα ο πρόεδρος Τσάβες είχε κάνει παρόμοια χειρονομία και για φτωχούς Αμερικανούς των ανατολικών πολιτειών των ΗΠΑ. «Θέλω να κάνω το ίδιο και εδώ στην Ευρώπη», δήλωσε το Σάββατο σε εκπροσώπους κοινωνικών κινημάτων που είχαν συγκεντρωθεί στη Βιέννη, παράλληλα με τις εργασίες της Συνόδου. «Θέλω ταπεινά να προσφέρω την υποστήριξή μου στους φτωχότερους ανθρώπους που δεν διαθέτουν τους πόρους για κεντρική θέρμανση τον χειμώνα».

Ο Τσάβες είπε ότι η Βενεζουέλα έχει δύο διυλιστήρια στη Γερμανία και ένα στη Βρετανία, αλλά δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις χώρες που θα ευεργετηθούν από την πρότασή του, ενώ είπε ότι οι πρεσβευτές της χώρας του στην Ευρώπη ήδη εξετάζουν το ζήτημα. «Εσείς οι Ευρωπαίοι μπορείτε να μας βοηθήσετε πολύ», δήλωσε ο Τσάβες. «Τα δίκτυα κοινωνικής προστασίας που διαθέτετε μπορούν να διασφαλίσουν ότι η βοήθεια θα πάει εκεί όπου πρέπει».

Μικρή πρόοδος

Στη Σύνοδο της Βιέννης, ο Ευρωπαίος επίτροπος για το εμπόριο Πίτερ Μάντελσον ανακοίνωσε ότι σημειώθηκε κάποια πρόοδος στις συνομιλίες. Σε αυτές, η Βραζιλία ανέλαβε ηγετικό ρόλο εξ ονόματος των λοιπών φτωχότερων χωρών, απευθύνοντας έκκληση για διακοπή των επιδοτήσεων με τις οποίες οι Ευρωπαίοι προστατεύουν τα αγροτικά προϊόντα τους έναντι των φθηνότερων ξένων.

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας - ο ηγετικός ρόλος τον οποίο επιδιώκει να παίξει στη Λατινική Αμερική έχει ψυχράνει τις σχέσεις του με τον πρόεδρο της Βραζιλίας Ινάσιο Λούλα - επισκέπτεται το Λονδίνο, προσκεκλημένος του δημάρχου της πόλης Κεν Λίβινγκστον. Θα συναντηθεί με μέλη της Αριστεράς, των Εργατικών και της ηγεσίας των βρετανικών συνδικάτων. Αυτό που λείπει από την ατζέντα του είναι ένα τετ α τετ με τον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ. Άλλωστε, θα ήταν δύσκολο να σφίξει το χέρι εκείνου τον οποίο κάποτε είχε αποκαλέσει «σκυλάκι των Αμερικανών».

Στην ατζέντα του προέδρου Τσάβες, πάντως, περιλαμβάνεται γεύμα με τον νομπελίστα συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ