Για την καταδίκη των εγκλημάτων του Κομμουνισμού από την ΕΕ

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025]

Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025

[apostolos1986]

Για το Aντικομμουνιστικό Mνημόνιο

*ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΣ

Στην επικείμενη Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, προωθείται για ψήφιση ένα σχέδιο μνημονίου για την «Ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκληματικών και ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων». Κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης του κειμένου αυτού θα διαπιστώσει ότι:

Επιχειρείται η παραχάραξη της ιστορίας με την προωθούμενη ταύτιση των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» με τα ναζιστικά. H συντριπτική πλειοψηφία των κομμουνιστικών και αριστερών κομμάτων της Ευρώπης καταδίκασαν απερίφραστα τις ακρότητες του σταλινισμού και την οικοδόμηση αυταρχικών κρατών που αμαύρωσαν την εφαρμογή της μαρξιστικής θεωρίας στην πράξη. Ταυτόχρονα όμως είναι περήφανα για τους αγώνες και τις θυσίες εκατομμυρίων κομμουνιστών σε τόσες ευρωπαϊκές χώρες και για τα εκατομμύρια των νεκρών που προσέφερε η ΕΣΣΔ στον αγώνα ενάντια στον ναζισμό, για τους αγώνες και τις θυσίες τους ενάντια στον φασισμό στην Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα, για την αποφασιστική συμβολή τους στην κατάκτηση των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών.

Είναι σαφές ότι το μνημόνιο αυτό επιδιώκει να ποινικοποιήσει τη δράση - προς το παρόν - των κομμουνιστικών και αριστερών κομμάτων και κινημάτων, καλώντας τα απερίφραστα σε δηλώσεις μετανοίας και ενοχοποιώντας την ιδεολογία τους. Ως συνήθως όμως θα ακολουθήσει συνέχεια που θα απειλεί τις ιδέες και τη δράση όλων των αγωνιζόμενων Ευρωπαίων πολιτών.

H ενέργεια αυτή δεν είναι βεβαίως μεμονωμένη. Αποτελεί την πιο ακραία εξέλιξη στο μπαράζ αντιδημοκρατικών μέτρων («αντιτρομοκρατικοί» νόμοι, ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις, αστυνομική βία και καταστολή, μυστικές φυλακές της CIA) που οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρώπης επιχειρούν να επιβάλουν στους λαούς της κατά το πρότυπο των ΗΠΑ των Γκουαντάναμο και Αμπού Γκράι.

Όμως η Ευρώπη που γέννησε τον Διαφωτισμό και τον Μαρξισμό δεν μπορεί να επιστρέψει στην Ιερά Εξέταση, ούτε να πορευθεί στα χνάρια του Μακαρθισμού.

Οι ευρωπαϊκοί λαοί που γέννησαν τον Καντ και τον Ρουσώ, τον Γκαίτε και τον Ουγκώ, τον Μαρξ και τον Ένγκελς, τον Μπέρναρντ Ράσελ και τη Ρόζα Λούξεμπουργκ, τον Χάρολντ Πίντερ και τον Μίκη Θεοδωράκη, δεν θα επιτρέψουν την απαγόρευση των ιδεολογιών και την περιστολή των ελευθεριών τους.

Όχι μόνο οι κομμουνιστές, οι αριστεροί, οι ριζοσπάστες, αλλά και όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες θα αντιδράσουν δυναμικά για να αποτρέψουν τον αυταρχικό κατήφορο. «Έτσι πρέπει να γίνει. Έτσι θα γίνει. Θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό!», όπως μας προέτρεψε ο Βλαδίμιρ Μαγιακόφσκι.

* Ο Γιάννης Πρωτονοτάριος είναι καθηγητής του ΕΜΠ και μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ

[abbis]

AIXMEΣ

Eχθροί του Aνθρώπου

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, στην ουσία του, δεν στρέφεται κατά εγκλημάτων· στρέφεται, στην πραγματικότητα, κατά ιδεολογιών: κατά της ιδεολογίας του κομμουνισμού και κατά της θεωρίας του μαρξισμού για την οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας. Στρέφεται κατά της ελεύθερης σκέψης, κατά της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών.

Πρόκειται για ένα κείμενο βίαιο και απειλητικό, που κινείται στη γνωστή κατεύθυνση της εξίσωσης των εγκλημάτων του «μαύρου και κόκκινου φασισμού». Έχει από χρόνια εκτραφεί στους κόλπους του πιο βάναυσου θεολογικού μεταμοντέρνου νεοφιλελευθερισμού. Προτρέπει να ερευνηθούν δήθεν και τα εγκλήματα της «άλλης» πλευράς, ενώ είναι γνωστό ότι και έχουν γίνει, και γίνονται, πολλές τέτοιες έρευνες.

H ιδέα της «εξίσωσης» έχει αναπτυχθεί και στη χώρα μας. Το αποτέλεσμα το ξέρουμε: ονομάζουν τους ταγματασφαλίτες, τους χίτες, τους καταδότες κ.λπ. «άμαχο πληθυσμό» για να ισχυριστούν ότι οι κομμουνιστές σκότωναν αθώους.

Το Μνημόνιο θα μείνει στην ιστορία ως η ντροπή του ευρωπαϊκού πολιτισμού - του Διαφωτισμού. Και οι συντάκτες του ως εχθροί του Ανθρώπου.

Ο Βασίλης Κρεμμυδάς είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.



ΤΑ ΝΕΑ , 25/01/2006 , Σελ.: N41
Κωδικός άρθρου: A18447N413
ID: 504053

http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18447&m=N41&aa=3

[apostolos1986]

Eν μέσω χειροκροτημάτων

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Τη χθεσινή νύχτα, η στήλη είδε ένα όνειρο. Δεν ήταν ούτε καλό ούτε κακό. Ήταν, πώς να το πούμε, ανατρεπτικό. Ανέτρεπε την απαισιόδοξη θεώρηση της στήλης για τον κόσμο. Δημιουργούσε ελπίδες. Τι τα θέλετε όμως: όνειρο ήταν και πάει.

Στη Μόσχα: ένα μνημείο για τα θύματα των γκουλάγκ

Πρωταγωνιστής του ονείρου ήταν ένας νεαρός αριστερός βουλευτής. Σοσιαλιστής, κομμουνιστής, σοσιαλδημοκράτης, «αριστερός εκσυγχρονιστής», δεν ήταν σαφές. Δεν αποκλείεται να ήταν και γυναίκα. Στα όνειρα, άλλωστε, επικρατεί πάντα κάποια σύγχυση. Δεν διευκρινιζόταν ούτε ο οργανισμός στον οποίο μετείχε αυτός ο βουλευτής. Να ήταν εθνικός ή ευρωπαϊκός; Μήπως ήταν το Ευρωκοινοβούλιο; Πιθανόν. Εν πάση περιπτώσει, αυτός ο αριστερός βουλευτής κατέθεσε μία πρόταση ψηφίσματος που ζητούσε να ερευνηθούν και να καταδικαστούν τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων κατά τον 20ό αιώνα. Ήταν δηλαδή ένα είδος αυτοκριτικής.

Στην πρότασή του ο βουλευτής δεν περιλάμβανε συγκεκριμένα αριθμητικά στοιχεία γι' αυτά τα εγκλήματα. Όπως διευκρίνιζε, τα σχετικά στοιχεία που αναφέρονται στη Μαύρη Βίβλο του κομμουνισμού τα θεωρεί αναξιόπιστα. Και αυτός ακριβώς είναι ένας από τους λόγους που ζητούσε μια ανεξάρτητη έρευνα για τις πολιτικές δίκες των αντιφρονούντων, τις εκτοπίσεις στα γκουλάγκ, τις εκτελέσεις χωρίς δίκη και τα άλλα εγκλήματα εκείνων των καθεστώτων. Μια έρευνα που δεν θα εξισώνει τον κομμουνισμό με άλλες ιδεολογίες, ούτε θα ισοπεδώνει θύματα και θύτες. Δεν θα προσβάλλει, αλλά αντίθετα θα σέβεται την ιστορική μνήμη. Δεν θα έχει στόχο τις απαγορεύσεις κομμάτων ούτε το κυνήγι μαγισσών. Αλλά θα επιτρέψει την αποκάλυψη ενός σκοτεινού κεφαλαίου της ανθρώπινης ιστορίας, την ηθική δικαίωση των θυμάτων και των οικογενειών τους και, εν τέλει, την αυτογνωσία.

H πρόταση του νεαρού αριστερού βουλευτή έγινε δεκτή με ενθουσιασμό. Τα πιο θετικά σχόλια τα απέσπασε από τους ομοϊδεάτες του, που διέκριναν στη συζήτηση αυτή μια ευκαιρία να απαλλαγούν από ένα στίγμα που τους κυνηγάει εδώ και χρόνια και τους φέρνει πάντα σε αμηχανία μπροστά στις τίμιες, ή λιγότερο τίμιες, ερωτήσεις πολλών ψηφοφόρων για το παρελθόν του κομμουνισμού. «Είναι καιρός να διαχωρίσουμε την κομμουνιστική ιδεολογία από τους εγκληματικούς τρόπους με τους οποίους εφαρμόστηκε», δήλωσε ένας βουλευτής που δεν ντρέπεται να αυτοχαρακτηρίζεται πάντα κομμουνιστής. «Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από μια τέτοια συζήτηση, μονάχα να κερδίσουμε», τόνισε ένας άλλος, που έχει λύσει εδώ και χρόνια τους λογαριασμούς του με τον κομμουνισμό. Κάποιοι ακροδεξιοί βουλευτές προσπάθησαν να ειρωνευτούν ή να σαρκάσουν, αναγκάστηκαν όμως να σωπάσουν μπροστά στη γενική κατακραυγή. Και η πρόταση ψηφίστηκε ομόφωνα, εν μέσω χειροκροτημάτων.

Αυτό ήταν, σε γενικές γραμμές, το όνειρο που είδε χθες η στήλη. Κι ύστερα ξύπνησε, και βρέθηκε στη σκληρή πραγματικότητα. Στον φανατισμό και τις ύβρεις. Στους εύκολους χαρακτηρισμούς και τις επιθέσεις. Στη διαστρέβλωση, τη δυσπιστία, την ειρωνεία και τον φόβο. Στην οχύρωση και την άρνηση.

ΠΗΓΗ:ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

[Starr]

Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΤΖΗ

[apostolos1986]

Εν μέσω αντιδράσεων

Εγκρίθηκε στο Στρασβούργο το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο»

Υπερψηφίστηκε τελικώς την Τετάρτη στην Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης η αμφιλεγόμενη έκθεση «καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων» που εισηγήθηκε ο Σουηδός βουλευτής Γκέραν Λίντμπλαντ. Παρεμβάσεις από ελληνικής πλευράς έκαναν ο Θ.Πάγκαλος και η Λ.Κανέλλη.

Το μνημόνιο εγκρίθηκε με 99 ψήφους υπέρ, 42 κατά και 12 αποχές (απαιτείτο απλή πλειψηφία). Αντίθετα, η Ολομέλεια απέρριψε συνοδευτικό σχέδιο σύστασης (απαιτείτο πλειοψηφία δύο τρίτων), με το οποίο υποστηρίζετο ότι υπάρχει «επείγουσα ανάγκη για την οργάνωση μίας διεθνούς συζήτησης σε βάθος για τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων».

Στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου ο εισηγητής της έκθεσης Γκέραν Λίντμπλαντ εξέφρασε την ικανοποίησή του για την έγκριση του ψηφίσματος -«διότι θα αποτελέσει ένα είδος 'καθοδηγητικής γραμμή' όπως είπε- προσθέτοντας ότι η ικανοποίηση δεν είναι ολοκληρωτική λόγω της απόρριψης της σύστασης.

Στο σύνολο των έξι τροπολογιών που είχαν προταθεί εγκρίθηκαν μόνο δύο, ενώ απορρίφθηκαν εκείνες που ήθελαν να απαλλάξουν το κείμενο της πρότασης ψηφίσματος από κάθε αναφορά και παραλληλισμό ανάμεσα σε κομμουνισμό και ναζισμό.

Οι τροπολογίες αυτές αφορούσαν στην παράγραφο 5 του ψηφίσματος μέρος της οποίας έχει ως εξής: «Τα εν λόγω εγκλήματα [των κομμουνιστικών καθεστώτων] δεν έχουν καταδικασθεί από τη διεθνή κοινότητα όπως έγινε για τα φοβερά εγκλήματα που διεπράχθησαν στο όνομα του Εθνικού Σοσιαλισμού (Ναζισμού)».

Οι τροπολογίες που ζητούσαν την αφαίρεση της πρότασης αυτής ή του τελευταίου μέρους της περί ναζισμού απορρίφθηκαν.

Αντίθετα, υπερψηφίσθηκε τροπολογία με την οποία προτείνετο η αλλαγή της έκφρασης «στο όνομα' του Εθνικού Σοσιαλισμού» με την έκφραση «από τον Εθνικό Σοσιαλισμό». Ο εισηγητής εξήγησε ότι με την τροπολογία αυτή θέλει να γίνει διαχωρισμός ανάμεσα σε μία ιδεολογία και στην πραγματικότητα.

Παρ' όλα αυτά, στην παράγραφο 4 της πρότασης ψηφίσματος «η Κοινοβουλευτική Συνέλευση αναγνωρίζει ότι παρά τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων, ορισμένα ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα εργάσθηκαν για τη υλοποίηση της δημοκρατίας».

Με την πρόταση ψηφίσματος υποστηρίζεται ότι «τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα που ήταν στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη κατά τον περασμένο αιώνα, και που παραμένουν ακόμα και σήμερα σε πολλές χώρες του κόσμου, χαρακτηρίσθηκαν χωρίς εξαίρεση από μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Παρεμβάσεις Θ.Πάγκαλου και Λ.Κανέλλη

Κατά τη συζήτηση για την καταδίκη των «εγκλημάτων των κομμουνιστικών καθεστώτων» ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Θ.Πάγκαλος υπογράμμισε ότι υπάρχουν και άλλα καθεστώτα που μπορεί να διαπράξουν καταδικαστέα εγκλήματα χωρίς να είναι κομμουνιστικά.

«Γιατί αυτό το έγγραφο να εμφανισθεί εδώ σήμερα; Γιατί αν κάποιος πιστεύει σήμερα ότι μπορεί να επανέλθει το κομμουνιστικό καθεστώς τότε βέβαια πρέπει να μιλήσουμε. Αυτά όμως τα καθεστώτα είναι πεθαμένα, τα έχουμε ενταφιάσει. [...] Δεν έχουμε πρόβλημα λοιπόν σήμερα, ούτε κίνδυνο από τον κομμουνισμό.

»Έχουμε πρόβλημα και απειλή από μέρους των ακροδεξιών, αυτών που θέλουν να ξαναγράψουν την Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτών που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν προβλήματα, όπως η μετανάστευση για να αφήσουν την ξενοφοβία και την εχθρότητα στη ζωή μας. Αυτά πρέπει να σκεφτούμε και αυτά πρέπει να μας απασχολήσουν σήμερα».

Ο κ. Πάγκαλος τόνισε ότι «εδώ λοιπόν έχουμε ένα κείμενο το οποίο δεν είναι ισχυρό ως προς τα επιχειρήματά του και προσπαθούμε να αξιολογήσουμε σωστά και να καταδικάσουμε μια δυστυχή, κακή εμπειρία που έχει καταδικασθεί από τους ίδιους τους λαούς. Πρόκειται για ένα έγγραφο το οποίο δεν είναι ισχυρό, το οποίο δεν είναι επίκαιρο».

Στη δική της παρέμβαση η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη κατήγγειλε ότι «η εν λόγω λόγω έκθεση εξισώνει τον κομμουνισμό με έγκλημα. Πυροβολείται η ιδεολογία και αυτό αντίκειται σε κάθε αίσθημα δικαίου. Τι φοβάται σήμερα το Συμβούλιο της Ευρώπης από τον κομμουνισμό;

»Ο κομμουνισμός είναι μειονότητα σήμερα και το Συμβούλιο της Ευρώπης, υποτίθεται ότι είναι εδώ για να υπερασπιστεί τις μειονότητες. Οι κομμουνιστές έχυσαν το αίμα τους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και στη χώρα μου, που γνώρισε δύο δικτατορίες και έναν εμφύλιο πόλεμο, προσέφεραν πολλά».

Παράσταση προς τον υπουργό Εξωτερικών

Το πρωί της Τετάρτης, αντιπροσωπεία της Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη, αποτελούμενη από τους Γ. Μαγκάκη, Στ. Κόρακα και Δ. Καλτσώνη, συναντήθηκε στην Αθήνα με τον υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη. Κατά τη συνάντηση συζητήθηκε το θέμα του λεγομένου «αντικομμουνιστικού» μνημονίου. Ο υπουργός Εξωτερικών επανέλαβε ότι η Ελλάδα δεν προτίθεται να συναινέσει στη περίπτωση που το εν λόγω κείμενο έλθει προς ψήφιση στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

ΠΗΓΗ:news.in.gr

[abbis]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Το αντικομμουνιστιστικό μνημόνιο, παρά τις επίμονες προσπάθειες των εμπνευστών του, δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ώστε να γίνουν υποχρεωτικά για τα κράτη - μέλη του τα αντίστοιχα μέτρα που το συνοδεύουν.
Αυτό είναι αποτέλεσμα κυρίως του μεγάλου, πλατιού και δυναμικού λαϊκού κύματος διαμαρτυρίας που ξεσηκώθηκε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, των μεγάλων κινητοποιήσεων που έγιναν.
Κανένας εφησυχασμός δεν επιτρέπεται. Η επιδίωξη των ιμπεριαλιστών για την εκκίνηση μιας νέας μορφής παγκόσμιας αντικομμουνιστικής υστερίας δεν θα σταματήσει. Το κίνημα καταδίκης και αποτροπής του αντικομμουνισμού πρέπει να συνεχιστεί και να δυναμώσει και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Καμιά μορφή αντικομμουνισμού δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις των λαών. Αντίθετα, πρέπει να συναντήσει την πιο κατηγορηματική και αποφασιστική καταδίκη.

ΑΘΗΝΑ 26/01/2006

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3218004&publDate=27/1/2006

[apostolos1986]

Iδεολογικές εξισώσεις

Tου Παντελη Mπουκαλα

Δεν συζητήθηκε ιδιαίτερα στη χώρα μας, στα ηλεκτρονικά και τα έντυπα Mέσα, το μνημόνιο του Σουηδού βουλευτή Γκέραν Xίντμπαλντ. H εξήγηση του μειωμένου ενδιαφέροντος μάλλον δεν πρέπει να αναζητηθεί στο ότι υπήρχαν άλλα «μείζονα θέματα», η γρίπη των πουλερικών ας πούμε, ο σεισμός και ο χιονιάς. Tέτοια λεπτά ιδεολογικά ζητήματα δεν μπορεί ή δεν θέλει να τα διεξέλθει η τηλεπανεπιστημοσύνη, αφιερωμένη όπως είναι σε άλλες υποθέσεις, σοβαρότερες. Eπιπλέον, η απόφαση όλων των ελληνικών κομμάτων, από μιας αρχής, να καταψηφίσουν το μνημόνιο δεν άφηνε περιθώρια για εικονικούς καβγάδες. Eν πάση περιπτώσει, η πρόταση του κ. Xίντμπαλντ υπερψηφίστηκε καταψηφισθείσα στην Kοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Eυρώπης, αφού, λόγω και της «πολιτικής αποχής» που επέλεξαν πολλοί βουλευτές διαφόρων χωρών και ιδεολογικών αντιλήψεων, δεν απέσπασε την απαιτούμενη πλειοψηφία. Eτσι, προς το παρόν τουλάχιστον, το όνειρο του Pώσου υπερεθνικιστή Bλαντιμίρ Zιρινόφσκι «να γίνει μια δίκη σαν της Nυρεμβέργης και για τους κομμουνιστές», δεν θα πραγματοποιηθεί.

H εναντίωση στο μνημόνιο δεν εκφράστηκε βεβαίως μόνο διά της σιωπηρής αποχής αλλά και με την ανάπτυξη πολιτικών και ιδεολογικών επιχειρημάτων. Δύο κυρίως οι λογικές και δίκαιες κατηγορίες εναντίον του συντάκτη του και των ομοϊδεατών του: Πρώτον, δέσμιοι των ιδεών τους, εξισώνουν άκριτα και ανιστόρητα το ναζισμό με τον κομμουνισμό, περιφρονώντας την τεράστια, δαπανηρότατη σε ζωές και σε πολλές χώρες καθοδηγητική συμβολή των αριστερών στον αντιφασιστικό πόλεμο. Δεύτερον, αντί να ελέγχουν με όση αυστηρότητα δικαιούνται τις παθολογικές «εφαρμογές» μιας ιδεολογίας, ενοχοποιούν την ίδια την πνευματική, ηθική και πολιτική ρίζα της ιδεολογίας αυτής –η οποία συνελήφθη ως απελευθερωτική των ανθρώπων και έτσι ακριβώς τη βίωσαν εκατομμύρια άνθρωποι–, θεωρώντας ότι τα ίδια τα «γονίδιά» της οδηγούν αναπόφευκτα στο έγκλημα.

Aυστηρότερα από οποιονδήποτε άλλον έκριναν τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» οι αριστεροί που αυτοπροσδιορίστηκαν ως ανανεωτικοί δεκαετίες πριν, με την εισβολή των ρωσικών τανκς στην Tσεχοσλοβακία να διαβάλλει ό,τι πίστευαν και να γκρεμίζει ό,τι πονούσαν. O δικός τους έλεχγος, η δριμύτατη (αυτο)κριτική τους θεμελιώθηκε σε κριτήρια πολιτικά, που δεν τα θόλωνε ο συγκλονισμός τους ή η αίσθηση της ματαιότητας που πλήγωσε αρκετούς. Tο να επιχειρούμε τώρα, δαιμονολογώντας, να θέτουμε περίπου εκτός νόμου, ως δήθεν γενετικώς εγκληματικό, έναν ολόκληρο ιδεολογικό κόσμο, δεν είναι ό,τι το δημοκρατικότερο.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

[apostolos1986]

Ισχνή πλειοψηφία, ιστορική αμνησία

Η πολιτική σκοπιμότητα απέκτησε την περασμένη εβδομάδα ένα νέο μνημείο, στο Στρασβούργο αυτή τη φορά. Στημένο στο βάθρο μιας ισχνής πλειοψηφίας, το διαβόητο μνημόνιο του σουηδού βουλευτή Γκόραν Λίντμπλαντ, με το κύρος της επισφράγισής του από την ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης, αποτελεί πλέον την αιχμή του αντικομμουνιστικού δόρατος για περαιτέρω χρήση σύμφωνα με τις απαιτήσεις της διεθνούς διπλωματίας.


Τα πρώτα δείγματα της βαθιάς υποκρισίας με την οποία ενδύθηκε η ιστορική μνήμη δόθηκαν ήδη. Η πραγματική αριθμητική της ψηφοφορίας στο Στρασβούργο ουσιαστικά διαστρεβλώθηκε από την τρέχουσα ειδησεογραφία, που «διάβασε» αλλιώς την απογοητευτική εικόνα της, καθώς μόλις 99 από τα 315 μέλη της ολομέλειας ενέκριναν το μνημόνιο του Λίντμπλαντ, 44 το καταψήφισαν, 12 δήλωσαν λευκό και 160 δεν πήγανε καν στην αίθουσα.

Αποτέλεσμα αυτής της οριακής ψηφοφορίας ήταν η τυπική «πλειοψηφία των 99», ποσοστό φυσικά που οδήγησε σε μια πύρρειο νίκη: το σχέδιο που καλούσε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να υιοθετήσουν κι αυτές μνημόνια καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων δεν εγκρίθηκε, διότι απλά δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων. Το ίδιο συνέβη και με το δεύτερο σχέδιο πρότασης, που καλούσε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να διεξάγουν δικαστικές έρευνες κατά ατόμων που εμπλέκονται στα εγκλήματα αυτά.

Το μνημόνιο ανασταίνει τις ξεχασμένες αντιπαλότητες της ψυχροπολεμικής περιόδου, ξαναζωντανεύοντας τις μνήμες των διώξεων των αντιφρονούντων στα κομμουνιστικά καθεστώτα. Στην περίπτωση της Ρωσίας, οι επιπτώσεις είναι ευκρινέστερες, καθώς ΗΠΑ και Ε.Ε., επιδιώκουν παρέμβαση για ευρύτερο εκδημοκρατισμό της χώρας.

Ενίσχυση της εσωτερικής «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης προκαλεί το περίφημο μνημόνιο, και σε χώρες όπως η Κίνα, η Β. Κορέα και η Κούβα, που επίσης υπόκεινται στις επίμονες και διαρκείς έξωθεν πιέσεις για εκδημοκρατισμό.

Δεν περνά απαρατήρητο ότι μοιράζει τα θύματα από τα εγκλήματα του κομμουνισμού, με διδακτικό τρόπο: 65 εκατομμύρια θύματα στην Κίνα, 20 εκατομμύρια στην ΕΣΣΔ, 2 εκατομμύρια στη Β. Κορέα, 150.000 στη Λατινική Αμερική. Σχεδόν 100 εκατομμύρια άνθρωποι -σύμφωνα με την αριθμητική Λίντμπλαντ,- απόγονοι των θυμάτων εκείνων, μπορούν να αποτελέσουν μια ενεργό εσωτερική αντιπολίτευση στις χώρες αυτές.

Ετσι, το μνημόνιο καταφέρνει με την έγκρισή του στην (κατ' ευφημισμόν) Ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης, να σπρώξει λίγο παραπέρα τα πράγματα στο εσωτερικό των παραπάνω χωρών, κι αυτό φαίνεται να ενδιαφέρει τη διεθνή διπλωματία, κι όχι τόσο η δυσφήμιση της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Μια εκτίμηση που δεν έθιξε κανείς από τους 60 ομιλητές που ανέβηκαν στο βήμα της ολομέλειας. Το έθιξε όμως, έμμεσα, η συγκρατημένη ρωσική αντίθεση στο περιεχόμενο του μνημονίου, αλλά και η μαζική αποχή 160 βουλευτών από την ψηφοφορία.

ΠΗΓΗ:EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[Turambar]

ΟΦΦ ΤΟΠΙΚ


Σταμάτα με τα σπόιλερ από την ελευθεροτυπία επιτέλους πρωινιάτικα. Ακόμα δεν την πήρα...

(καλά πλάκα κάνω απλώς αποφεύγω να τα διαβάζω περιμένω να την αγοράσω μόνο μου)


ναι λατρεύω το χαρτί, υπάρχει πρόβλημα.

[abbis]

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μαζικά καταδικάζει η πανεπιστημιακή κοινότητα

 
Σε συνεδρίαση της Συγκλήτου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), η οποία συνεδρίασε την ημέρα που συζητήθηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, διατυπώθηκε σχετικό ψήφισμα, το οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρει:

«Η προσπάθεια εξομοίωσης του κομμουνισμού με το ναζισμό αποτελεί πρόκληση προς την ιστορική μνήμη. Οι λαοί της Ευρώπης έχουν πλούσια, μα και οδυνηρή εμπειρία. Εδωσαν εκατομμύρια νεκρούς για την απόκρουση του ναζισμού και του φασισμού. Το ίδιο έπραξαν και στο παρελθόν οι Ελληνες φοιτητές, που βρίσκονταν πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων για δημοκρατία και ελευθερία».

Σύμφωνα με τη Σύγκλητο, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με μία μακρόχρονη δημοκρατική κληρονομιά οκτώ δεκαετιών, είναι υπέρμαχο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων. Αλλωστε, σαν υπερασπιστής και του διαφορετικού, το Αριστοτέλειο απολαμβάνει την ύπαρξη του άλλου, του διαφορετικού, του ισότιμου, ως μία ζωντανή μικρογραφία μιας κοινωνίας που οφείλει το σεβασμό στο διαφωνούντα, πάντα με γνώμονα τη δημοκρατία. Εξάλλου, κανείς δεν πρέπει να λησμονεί πως το Ασυλο των Πανεπιστημίων ουσιαστικά αντικατοπτρίζει και θεραπεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, ακόμη και αυτών που ίσως να μην τυγχάνουν απόλυτης παραδοχής. Το δικαίωμα στην έκφραση, στην άποψη και εντέλει στη θέση δεν είχε ποτέ αναγκαστική και απόλυτη σχέση με την πλειοψηφία.

Αποφάσεις καταδίκης του αντικομμουνιστικού μνημονίου έχουν πάρει

-- η ΦΕΑΠΘ (Φοιτητική Ενωση του ΑΠΘ),

-- η Ενωση Μεταπτυχιακών κι Υποψήφιων Διδακτόρων των ΑΠΘ και ΠΑΜΑΚ,

-- ο φοιτητικός Σύλλογος Πανεπιστημίου Μακεδονίας,

-- οι φοιτητικοί σύλλογοι του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου:

Φυσικού
Βιολογικού
Χημικού
Γεωλογικού
Ιατρικής
Οδοντιατρικής
Νομικής
Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων
Χημικών Μηχανικών
Τοπογράφων Μηχανικών
Πολιτικών Μηχανικών
Αρχιτεκτόνων Γεωπονία
Δασολογίας
Κτηνιατρικής
Ψυχολογίας
Ιστορικού - Αρχαιολογικού
Φιλολογίας
Αγγλικής Φιλολογίας
Γερμανικής Φιλολογίας.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3222470&publDate=31/1/2006

[abbis]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Για το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο»

Το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο» με τον τίτλο «Για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων», παρά τις επίμονες προσπάθειες των εμπνευστών του, δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ώστε να γίνουν υποχρεωτικά για τα κράτη-μέλη του τα αντίστοιχα τρομοκρατικά μέτρα που το συνοδεύουν.

Η έκταση που πήρε το πλατύ λαϊκό κύμα διαμαρτυρίας, που ξεσηκώθηκε στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ήταν ο βασικός παράγοντας αυτής της πρώτης επιτυχίας.

Η ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει όλες και όλους που ύψωσαν τη φωνή τους δίπλα στη φωνή των κομμουνιστών και καταδίκασαν απερίφραστα το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο». Η συμβολή τους θορύβησε τους εμπνευστές αυτού του εκτρώματος.
Συνεισφορά είχαν και τα κόμματα και οι πολιτικοί παράγοντες που διαφώνησαν και καταψήφισαν το «μνημόνιο», διαχωρίζοντας τον ωμό αντικομμουνισμό από την πολιτική και ιδεολογική τους αντιπαράθεση με το ΚΚΕ.

Δεν πρέπει να υπάρξει κανένας εφησυχασμός, πολύ περισσότερο που γίνονται προσπάθειες να ζωντανέψει ξανά το «μνημόνιο» με «ήπια» φρασεολογία, αλλά με την ίδια ουσία. Το κίνημα καταδίκης του «μνημονίου» κάθε μορφής είναι ανάγκη να συνεχιστεί και να δυναμώσει στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Να αφυπνίσει και νέες συνειδήσεις.

Το «μνημόνιο» σηματοδοτεί την αρχή νέας αντικομμουνιστικής υστερίας. Αποτελεί ποιοτικά νέο βήμα της. Η αναγόρευση σε έγκλημα της κομμουνιστικής ιδεολογίας και της ταξικής πάλης δεν έχει στόχο μόνο τους κομμουνιστές. Εχει όλους τους λαούς και τα κινήματά τους.

Οι στοχεύσεις του «αντικομμουνιστικού μνημονίου» αποτελούν επιλογή που εκτρέφεται στο έδαφος της γενικότερης ιμπεριαλιστικής στρατηγικής και αποτελεί συστατικό της. Η στροφή προς τον χυδαίο και απροκάλυπτο αντικομμουνισμό είναι προπομπός νέου κύκλου αντιδραστικών μέτρων κατά των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών και της εξαπόλυσης νέου γύρου πολέμων. Με την αντικομμουνιστική υστερία, με το ψέμα και τις διώξεις, επιχειρούν να πλήξουν τις δυνάμεις της αντίστασης και της λαϊκής αντεπίθεσης.

Αμεσο στόχο του «μνημονίου» αποτελεί η άσκηση ιδεολογικής πίεσης στα Κομμουνιστικά Κόμματα που επιμένουν να υποστηρίζουν τις αρχές της ταξικής πάλης και να μάχονται τον καπιταλισμό με οδηγό την επιστημονική θεωρία του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Με το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο» οι ιμπεριαλιστές ομολογούν ότι χρειάζονται νέα μέσα καταστολής, επειδή διαπιστώνουν ότι σχεδόν 15 χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη, παρά τους τόνους λάσπης που έριξαν, δεν κατάφεραν να αμαυρώσουν τη συνεισφορά του σοσιαλισμού στους λαούς. Αντιλαμβάνονται ότι οι προσπάθειές τους είχαν «πενιχρά αποτελέσματα» και ότι η κομμουνιστική ιδεολογία και ο σοσιαλισμός συνεχίζουν να συγκινούν και να εμπνέουν εκατομμύρια εργαζόμενους.

Συκοφαντούν το σοσιαλισμό του 20ού αιώνα και το επαναστατικό κίνημα, κηρύσσουν αναδρομικό διωγμό κατά των κομμουνιστών που αγωνίστηκαν για ένα νέο κόσμο, ενώ δικαιώνουν τους συνεργάτες και υποστηρικτές του ναζισμού.

Διαστρεβλώνουν προκλητικά την Ιστορία εξισώνοντας τους εγκληματίες με τους ήρωες.

Βασικός στόχος είναι τα Κομμουνιστικά Κόμματα, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες που ζουν και παλεύουν σε σκληρές συνθήκες στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Θέλουν να ξεριζώσουν στις χώρες αυτές τη συλλογική μνήμη εκατομμυρίων εργαζομένων, που σήμερα συγκρίνουν πιο αντικειμενικά το παρόν με το παρελθόν.
 
Ηδη, στις Βαλτικές χώρες - μέλη της ΕΕ, τα Κομμουνιστικά Κόμματα είναι παράνομα και δεκάδες στελέχη τους διώκονται με διάφορους τρόπους, ενώ οι συνεργάτες των Γερμανών τιμώνται, επιβραβεύονται και οι κυβερνήσεις στήνουν μνημεία τιμής στο φασισμό.

Το «μνημόνιο» εκπέμπει μίσος και δείχνει τα σχέδια των ιμπεριαλιστών σε βάρος των χωρών όπου τα Κομμουνιστικά Κόμματα βρίσκονται στην εξουσία, στην Κούβα, στην Κίνα, στο Βιετνάμ, στη ΛΔ της Κορέας. Θέλουν να σταματήσουν τις θετικές πολιτικές διεργασίες και τα λαϊκά σκιρτήματα σε μια σειρά από χώρες της Λατινικής Αμερικής, στη Βενεζουέλα, στη Βολιβία, κ.α.

Συνεχίζεται...

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=7/2/2006&id=6338&pageNo=7&direction=1

[abbis]

Συνέχεια...

Το ΚΚΕ απάντησε καθαρά από την πρώτη στιγμή, ότι «δήλωση μετανοίας» στον ιμπεριαλισμό δεν υπογράφει! Αντίθετα, με μεγαλύτερο πείσμα και αποφασιστικότητα θα συνεχίσει να τον αντιπαλεύει.

Είμαστε περήφανοι για την ιστορία του ΚΚΕ, την προσφορά του στο λαό, στο κίνημά του. Είμαστε περήφανοι για τον προλεταριακό διεθνισμό του Κόμματός μας. Κριτική αποτίμηση της δράσης μας και της πορείας οικοδόμησης του σοσιαλισμού κάνουμε αποκλειστικά και μόνο μπροστά στην εργατική τάξη, στο λαό.

Η χυδαία αντικομμουνιστική προπαγάνδα για την αποκαλούμενη «σταλινική περίοδο», περίοδο που μπήκαν οι βάσεις για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, σε συνθήκες περικύκλωσης, εσωτερικής υπονόμευσης και δολιοφθοράς, στοχεύει στη συρρίκνωση και ματαίωση της πάλης για την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας. Νομιμοποιεί την αντεπανάσταση και στηλιτεύει με συκοφαντίες την επανάσταση. Εκείνο που επιδιώκει ο ιμπεριαλισμός είναι να ρίξουν οι λαοί στο «πυρ το εξώτερον» την επαναστατική βία, για να μπορεί απερίσπαστος να ασκεί τη βία του κεφαλαίου. Με τέτοια κριτήρια και λογική θα φθάσουν να καταγγέλλουν και τη μεγάλη Γαλλική αστική επανάσταση.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιδεολογικοί και πολιτικοί εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού με σθένος προπαγανδίζουν και χειροκροτούν τις παρεκκλίσεις των Κομμουνιστικών Κομμάτων στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού και τις αντιλήψεις για «σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία», όπου ως δημοκρατία εννοούν την αστική, δηλαδή τη δικτατορία του κεφαλαίου.

Οι λαοί υπεράσπισαν τις μεγάλες αστικές επαναστάσεις, που έφεραν μπροστά την ανθρωπότητα. Υπεράσπισαν τις προλεταριακές - σοσιαλιστικές επαναστάσεις (Κομμούνα του Παρισιού, Οχτωβριανή Επανάσταση, κ.ά.). Η Ιστορία έδειξε πως η ένταση και οι μορφές της επαναστατικής βίας εξαρτώνται πρώτα απ' όλα από το βαθμό και τις μορφές αντίστασης των τάξεων που ανατρέπονται.

Οι λαοί έδωσαν το αίμα τους και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αντιτάσσοντας στη βία του αδικητή τη βία του δίκιου. Τιμώρησαν, όπως τους άξιζε, τους συνεργάτες των κατακτητών. Και σήμερα δυναμώνει η αντίδραση και η πάλη κατά της λεγόμενης «νομιμότητας», δηλαδή των νόμων και θεσμών που κατοχυρώνουν το άδικο για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Το ΚΚΕ κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες θα μάχεται κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, του ιμπεριαλισμού. Μάχεται για το σοσιαλισμό!

Η ΚΕ του ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία να αντιταχθούν σε κάθε επιχείρηση σπίλωσης του σοσιαλισμού. Το σοσιαλισμό έχουν κάθε δικαίωμα να τον κρίνουν οι λαοί, όχι οι ιμπεριαλιστές που τον πολέμησαν με όλα τα μέσα. Αυτοί δεν ενδιαφέρονται να βγουν διδάγματα από τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αστοχίες που έγιναν σε ένα δρόμο δίκαιο, ανηφορικό, αλλά και πρωτόγνωρο για την ανθρωπότητα.

Αυτοί έχουν κάθε συμφέρον να μη διδαχτούν οι λαοί, να μη μάθουν οι νέες και οι νέοι. Θέλουν να εμποδίσουν τον ερχομό του σοσιαλισμού, γιατί γνωρίζουν ότι είναι η μόνη επίκαιρη και αναγκαία απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Με το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο» οι ιμπεριαλιστές ομολογούν πως δεν τους ενοχλεί τόσο η αντικαπιταλιστική κριτική, όσο η θέση για τα ιστορικά όρια του καπιταλισμού και κυρίως η θέση για την ταξική πάλη, ως κινητήρια δύναμη της κοινωνικής εξέλιξης και προόδου. Το καπιταλιστικό σύστημα αντέχει την κριτική και την πολεμική, δεν αντέχει όμως τη θέση για ανειρήνευτη ταξική πάλη, ανεξάρτητα από το συσχετισμό δύναμης και τις μορφές που αυτή παίρνει. Δεν αντέχει τη ζύμωση, και πολύ περισσότερο να τίθεται το ζήτημα της εργατικής, λαϊκής πολιτικής εξουσίας, ως πρακτικό καθήκον πάλης. Γνωρίζει ότι η εργατική τάξη μπορεί να καταργήσει την αστική εξουσία, αν δράσει συνειδητά.

Επιβεβαιώνεται η κριτική που το ΚΚΕ ασκεί σε μια σειρά κόμματα, όπως ο ΣΥΝ και ορισμένα που αυτοπροσδιορίζονται ως «ανανεωτικά», όμως με τη στάση τους, την ώρα που το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο» βρισκόταν στη διαδικασία της υπερψήφισης, επέλεξαν να προτάξουν στην επιχειρηματολογία «καταδίκης» του «μνημονίου» τη «σταλινολογία» και το μηδενισμό του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Με αυτό τον τρόπο αποδέχτηκαν τουλάχιστον την αιτιολόγηση που το ίδιο το «μνημόνιο» παραθέτει, για να στηρίξει τα προτεινόμενα τρομοκρατικά μέτρα.

Υποστήριξαν, επιπλέον, ότι με το «μνημόνιο» διώκονται οι ιδέες, ενώ, πέρα από τις ιδέες, εκείνο που διώκεται, πρώτα και κύρια, είναι η κομμουνιστική και ταξική εργατική δράση. Ιδέες και δράση αποτελούν ένα αδιάσπαστο σύνολο.

Επιβεβαιώνεται ότι η πάλη κατά του ιμπεριαλισμού μπορεί να έχει συνέπεια και αποτέλεσμα μόνο στο βαθμό που συνδυάζεται με την πάλη κατά του οπορτουνισμού.

Η απόκρουση του αντικομμουνισμού και συνολικά της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας απαιτεί την ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, την πιο αποφασιστική προώθηση της στρατηγικής του στην εργατική τάξη, στη νεολαία, στις γυναίκες, στα μικρομεσαία λαϊκά στρώματα. Για τη διαμόρφωση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης. Για τη λαϊκή αντεπίθεση και τη λαϊκή εξουσία.

Απαιτεί ανασύνταξη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Το ΚΚΕ θα συνεχίσει και θα δυναμώσει τις προσπάθειές του για να συμβάλει όσο περισσότερο μπορεί στην αναζωογόνηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, στο συντονισμό της κοινής δράσης των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη βάση συγκεκριμένων στόχων.

Η ζωή έχει δείξει ότι το κομμουνιστικό κόμμα, που έχει πολιτική και στρατηγική επεξεργασμένη με βάση την κοσμοθεωρία του, την επιστημονική ανάλυση του καπιταλισμού και την πείρα από την αντεπανάσταση στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αποτελεί δύναμη αφύπνισης και οργάνωσης, δύναμη ικανή να εμπνεύσει μαζικά το λαό και τη νεολαία, να εμφυσήσει τη θέληση της αυτοθυσίας. Το ΚΚΕ σε αυτό το δρόμο βρίσκεται και στον ίδιο δρόμο θα συνεχίζει να πορεύεται.

ΑΘΗΝΑ 04/02/2006

H ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=7/2/2006&id=6338&pageNo=7&direction=1