Αίθουσα για σκονακια???

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[(Stalin)^2]

http://www.youtube.com/watch?v=4CKGC8BQQ04 ?  8)

 

[pmousoul]

Θέλω να πω.. πρέπει να υπάρχει πάντα η κινητοποίηση των φοιτητών για να υλοποιηθούν αυτονόητα πράγματα.

Για 'μένα αυτή η κινητοποίηση τρέφει την κατεστημένη κατάσταση... δηλ. πρέπει πάντα να φωνάζουμε για τα αυτονόητα... εάν δεν κάνουμε άλλη δουλειά από αυτήν ως τι ήρθαμε τελικά στο πανεπιστήμιο;

Έχεις να προτείνεις κάτι;

Ναι... αυτή η χώρα προχωρά πάντα με τις εξαιρέσεις! Είναι ο μόνος νόμος (παρόλο που δεν έχει νομική υπόσταση) που τηρείται. Διατυπώθηκε στο παρελθόν και ισχύει μέχρι σήμερα... άρα ισχύει για το μέλλον.

[(Stalin)^2]

Θέλω να πω.. πρέπει να υπάρχει πάντα η κινητοποίηση των φοιτητών για να υλοποιηθούν αυτονόητα πράγματα.

Για 'μένα αυτή η κινητοποίηση τρέφει την κατεστημένη κατάσταση... δηλ. πρέπει πάντα να φωνάζουμε για τα αυτονόητα... εάν δεν κάνουμε άλλη δουλειά από αυτήν ως τι ήρθαμε τελικά στο πανεπιστήμιο;

Έχεις να προτείνεις κάτι;

Ναι... αυτή η χώρα προχωρά πάντα με τις εξαιρέσεις! Είναι ο μόνος νόμος (παρόλο που δεν έχει νομική υπόσταση) που τηρείται. Διατυπώθηκε στο παρελθόν και ισχύει μέχρι σήμερα... άρα ισχύει για το μέλλον.

Την πρόταση δεν βλέπω. Εξαίρεση είναι και οι 50 φοιτητές που κάνουν μπάχαλο το γρφείο ενός καθηγητή για τον x ή y λόγο.

[pmousoul]

Για τους φοιτητές δυστυχώς δεν υπάρχει πρόταση... εκτός από αυτούς που κάποτε θα βρεθούν στην θέση αυτών που θα κυνηγάει ο γιος σου...

Αυτό λέει με λίγα λόγια το πιο πάνω... ότι τελικά εναπόκειται στην "καλή διάθεση" του συμφοιτητή σου εάν στο μέλλον θα είναι καλός καθηγητής ή όχι... γι' αυτό και μιλάει για εξαιρέσεις.

Γιατί όμως η "καλή διάθεση"; Γιατί είναι ο μόνος νόμος στον οποίο δεν εναντιώνονται ακόμα οι Έλληνες... ο μόνος νόμος που ισχύει πρακτικά σήμερα.

[(Stalin)^2]

Για τους φοιτητές δυστυχώς δεν υπάρχει πρόταση... εκτός από αυτούς που κάποτε θα βρεθούν στην θέση αυτών που θα κυνηγάει ο γιος σου...

Αυτό λέει με λίγα λόγια το πιο πάνω... ότι τελικά εναπόκειται στην "καλή διάθεση" του συμφοιτητή σου εάν στο μέλλον θα είναι καλός καθηγητής ή όχι... γι' αυτό και μιλάει για εξαιρέσεις.

Γιατί όμως η "καλή διάθεση"; Γιατί είναι ο μόνος νόμος στον οποίο δεν εναντιώνονται ακόμα οι Έλληνες... ο μόνος νόμος που ισχύει πρακτικά σήμερα.

   Είμαι φύσει και θέσει αντίθετος σε κάθε ευχολόγιο ως λύση σε κάποιο πρόβλημα. Δηλαδή, το "μακάρι οι καθηγητές να αλλάξουν" ή το "μακάρι οι μέλλοντες καθηγητές να είναι καλύτεροι από τους παρόντες"θεωρώ πως όχι μόνο δεν είναι λύση στο πρόβλημα (και πως να είναι, δηλαδή...) , αλλά και εντείνει το παρόν πρόβλημα. Αυτή η "λύση" καλεί τους καταπιεσμένους να κάτσουν στ'αυγά τους και να αναμένουν ένα καλύτερο μέλλον. Είναι κάτι σαν την προσευχή, δηλαδή... Τελείως αναξιόπιστη ως λύση, τελείως ηλίθια σαν ιδέα.
   Συνεπώς, η όποια λύση, θα βρεθεί όταν αυτοί που δέχονται την καταπίεση (είτε αυτό λέγεται "μαζικό κόψιμο", είτε "εντατικοποίηση των σπουδών=γαμίσι καθημερινό=τρέξιμο με τα πόδια στην πλάτη") κάνουν κάτι στην πράξη. Κι ας είναι αυτό το πλέον ασήμαντο πράγμα. Πρέπει όμως να δράσουν. Με την καλή θέληση και την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει δεν μπορεί παρά να φάνε τα μούτρα τους στη στροφή, όπου θα τους γαμήσουν περισσότερο, βλέποντας πως υπάρχει πρόσφορο έδαφος.

[pmousoul]

Για τους φοιτητές δυστυχώς δεν υπάρχει πρόταση... εκτός από αυτούς που κάποτε θα βρεθούν στην θέση αυτών που θα κυνηγάει ο γιος σου...

Αυτό λέει με λίγα λόγια το πιο πάνω... ότι τελικά εναπόκειται στην "καλή διάθεση" του συμφοιτητή σου εάν στο μέλλον θα είναι καλός καθηγητής ή όχι... γι' αυτό και μιλάει για εξαιρέσεις.

Γιατί όμως η "καλή διάθεση"; Γιατί είναι ο μόνος νόμος στον οποίο δεν εναντιώνονται ακόμα οι Έλληνες... ο μόνος νόμος που ισχύει πρακτικά σήμερα.

   Είμαι φύσει και θέσει αντίθετος σε κάθε ευχολόγιο ως λύση σε κάποιο πρόβλημα. Δηλαδή, το "μακάρι οι καθηγητές να αλλάξουν" ή το "μακάρι οι μέλλοντες καθηγητές να είναι καλύτεροι από τους παρόντες"θεωρώ πως όχι μόνο δεν είναι λύση στο πρόβλημα (και πως να είναι, δηλαδή...) , αλλά και εντείνει το παρόν πρόβλημα. Αυτή η "λύση" καλεί τους καταπιεσμένουν να κάτσουν στ'αυγά τους και να αναμένουν ένα καλύτερο μέλλον. Είναι κάτι σαν την προσευχή, δηλαδή... Τελείως αναξιόπιστη ως λύση, τελείως ηλίθια σαν ιδέα.
   Συνεπώς, η όποια λύση, θα βρεθεί όταν αυτοί που δέχονται την καταπίεση (είτε αυτό λέγεται "μαζικό κόψιμο", είτε "εντατικοποίηση των σπουδών=γαμίσι καθημερινό=τρέξιμο με τα πόδια στην πλάτη") κάνουν κάτι στην πράξη. Κι ας είναι αυτό το πλέον ασήμαντο πράγμα. Πρέπει όμως να δράσουν. Με την καλή θέληση και την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει δεν μπορεί παράνα φάνε τα μούτρα τους στη στροφή, όπου θα τους γαμήσουν περισσότερο, βλέποντας πως υπάρχει πρόσφορο έδαφος.

Σεβαστή η άποψή σου.

Για να σου γράψω αυτά που σου έγραψα... κοίταξα λίγα χρόνια πίσω και άκουσα αυτούς που έδωσαν αγώνες... όπως έδωσα κι εγώ άλλωστε όταν ένιωσα μέσα μου ότι αυτό ήταν το σωστό!

Κοίταξα όμως και το παρόν, μετά από αυτούς τους αγώνες για να δω την μικρή ίσως αλλαγή...

Τελικά αφού άκουσα τους παλιούς, έζησα και είδα με τα μάτια μου... να μου επιτρέψεις να έχω την γνώμη ότι η άποψή μου δεν είναι μοιρολατρική γιατί για παράδειγμα... η γειτόνισσά μου στην Κύπρο έστειλε την κόρη της στο χημικό στην Αθήνα όπου πριν από καμία 20 χρόνια είχε η ίδια τελειώσει... σε πολλά μαθήματα έδιναν στην κόρη της τις ίδιες χειρόγραφες σημειώσεις που έδιναν και σ' αυτήν τότε! Λες 20 χρόνια να μην βρέθηκε κανένας να πει κάτι; Δεν βρέθηκαν φοιτητές 20 χρόνια να τους τα πουν; Σίγουρα βρέθηκαν αλλά... ο συγκεκριμένος καθηγητής (ή η συγκεκριμένη σειρά καθηγητών ) δεν ανήκε μάλλον στις εξαιρέσεις.

Μήπως θες να δώσω και άλλα παραδείγματα;   

[(Stalin)^2]

Για τους φοιτητές δυστυχώς δεν υπάρχει πρόταση... εκτός από αυτούς που κάποτε θα βρεθούν στην θέση αυτών που θα κυνηγάει ο γιος σου...

Αυτό λέει με λίγα λόγια το πιο πάνω... ότι τελικά εναπόκειται στην "καλή διάθεση" του συμφοιτητή σου εάν στο μέλλον θα είναι καλός καθηγητής ή όχι... γι' αυτό και μιλάει για εξαιρέσεις.

Γιατί όμως η "καλή διάθεση"; Γιατί είναι ο μόνος νόμος στον οποίο δεν εναντιώνονται ακόμα οι Έλληνες... ο μόνος νόμος που ισχύει πρακτικά σήμερα.

   Είμαι φύσει και θέσει αντίθετος σε κάθε ευχολόγιο ως λύση σε κάποιο πρόβλημα. Δηλαδή, το "μακάρι οι καθ****** να αλλάξουν" ή το "μακάρι οι μέλλοντες καθηγητές να είναι καλύτεροι από τους παρόντες"θεωρώ πως όχι μόνο δεν είναι λύση στο πρόβλημα (και πως να είναι, δηλαδή...) , αλλά και εντείνει το παρόν πρόβλημα. Αυτή η "λύση" καλεί τους καταπιεσμένουν να κάτσουν στ'αυγά τους και να αναμένουν ένα καλύτερο μέλλον. Είναι κάτι σαν την προσευχή, δηλαδή... Τελείως αναξιόπιστη ως λύση, τελείως ηλίθια σαν ιδέα.
   Συνεπώς, η όποια λύση, θα βρεθεί όταν αυτοί που δέχονται την καταπίεση (είτε αυτό λέγεται "μαζικό κόψιμο", είτε "εντατικοποίηση των σπουδών=γ*μ*** καθημερινό=τρέξιμο με τα πόδια στην πλάτη") κάνουν κάτι στην πράξη. Κι ας είναι αυτό το πλέον ασήμαντο πράγμα. Πρέπει όμως να δράσουν. Με την καλή θέληση και την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει δεν μπορεί παράνα φάνε τα μούτρα τους στη στροφή, όπου θα τους γ*μ***** περισσότερο, βλέποντας πως υπάρχει πρόσφορο έδαφος.

Σεβαστή η άποψή σου.

Για να σου γράψω αυτά που σου έγραψα... κοίταξα λίγα χρόνια πίσω και άκουσα αυτούς που έδωσαν αγώνες... όπως έδωσα κι εγώ άλλωστε όταν ένιωσα μέσα μου ότι αυτό ήταν το σωστό!

Κοίταξα όμως και το παρόν, μετά από αυτούς τους αγώνες για να δω την μικρή ίσως αλλαγή...

Τελικά αφού άκουσα τους παλιούς, έζησα και είδα με τα μάτια μου... να μου επιτρέψεις να έχω την γνώμη ότι η άποψή μου δεν είναι μοιρολατρική γιατί για παράδειγμα... η γειτόνισσά μου στην Κύπρο έστειλε την κόρη της στο χημικό στην Αθήνα όπου πριν από καμία 20 χρόνια είχε η ίδια τελειώσει... σε πολλά μαθήματα έδιναν στην κόρη της τις ίδιες χειρόγραφες σημειώσεις που έδιναν και σ' αυτήν τότε! Λες 20 χρόνια να μην βρέθηκε κανένας να πει κάτι; Δεν βρέθηκαν φοιτητές 20 χρόνια να τους τα πουν; Σίγουρα βρέθηκαν αλλά... ο συγκεκριμένος καθηγητής (ή η συγκεκριμένη σειρά καθηγητών ) δεν ανήκε μάλλον στις εξαιρέσεις.

Μήπως θες να δώσω και άλλα παραδείγματα;   

Όχι γιατί ακριβώς δεν το αντιλαμβάνομαι ως επιχείρημα το παραπάνω. Με την έννοια ότι και αξιόπιστο βιβλίο να έδινε ο συγκερκιμένος καθηγητής δεν θα σήμαινε ότι είχε αλλάξει κάτι. Το μέγιστο πρόβλημα δεν είναι αυτό. Για να σε προλάβω, το θέμα των βιβλίων το κατατασσω στα πλέον σημαντικά. Αλλά όχι στο σημαντικότερο. Για παράδειγμα, είναι σημαντικότερο το ότι το μετρό αγόρασε το μισό πανεπιστήμιο από το ότι στα υλικά δεν μας δίνουν βιβλίο...


εδιτ: Βγήκα λίγο όφφ όμως.. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν αφεθούμε στην καλή διάθεση των καθηγητών είμαστε 
        χαμένοι... Είναι μουνόπανα. Πλην ελαχίστων εξαιρέσων(μιλάμε για 1-2 στους 100...)

[pmousoul]

Επίσης δεν εύχομαι οι καθηγητές μου να αλλάξουν ή οι συμφοιτητές μου να γίνουν καλύτεροι καθηγητές... τους παροτρύνω λέγοντάς τους τις εμπειρίες μου...

Με λίγα λόγια εάν απλά ευχόμουν δεν θα έμπαινα στον κόπο ούτε καθημερινά να συζητώ για αυτά τα θέματα αλλά ούτε και να τα γράφω εδώ μέσα... και πίστεψέ με τα τελευταία χρόνια βλέπω τον εαυτό μου να συζητάει με γνωστούς και φίλους αυτά τα θέματα βάζοντας πολλές φορές ακούσια το διάβασμα σε δεύτερη και τρίτη μην σου πω μοίρα!

Δεν τα λέω για να μου πεις "μπράβο", απλά ο καθένας αφού κρίνει δρα με τον δικό τους τρόπο, αυτόν που θεώρησε τελικά σωστό.

Όχι γιατί ακριβώς δεν το αντιλαμβάνομαι ως επιχείρημα το παραπάνω. Με την έννοια ότι και αξιόπιστο βιβλίο να έδινε ο συγκερκιμένος καθηγητής δεν θα σήμαινε ότι είχε αλλάξει κάτι. Το μέγιστο πρόβλημα δεν είναι αυτό. Για να σε προλάβω, το θέμα των βιβλίων το κατατασσω στα πλέον σημαντικά. Αλλά όχι στο σημαντικότερο. Για παράδειγμα, είναι σημαντικότερο το ότι το μετρό αγόρασε το μισό πανεπιστήμιο από το ότι στα υλικά δεν μας δίνουν βιβλίο...

Το επιχείρημα όπως τόνισα και σε προηγούμενο ποστ είναι η αδιαφορία των καθηγητών... η οποία δεν δικαιολογείται από τον μεγάλο αριθμό των φοιτητών και την οποία δεν μπορεί να αλλάξει κάποιος φοιτητής με τους αγώνες του!


Υ.Γ. : Αυτά είχα να πω... τελευταίο ποστ αυτό... δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι και να κουράζω.

[(Stalin)^2]

Πάντως το ότι τα λες εδώ μέσα (όπως και γω) δεν αλλάζει δράμι την κατάσταση.
Ο αγώνας είναι στο δρόμο. (Και ενίοτε στα γραφεία των καθηγητών, με αυτούς μέσα και μας έξω )

ΥΓ: επίσης

[nbourgis]

εδιτ: Βγήκα λίγο όφφ όμως.. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν αφεθούμε στην καλή διάθεση των καθηγητών είμαστε χαμένοι... Είναι μουνόπανα. Πλην ελαχίστων εξαιρέσων(μιλάμε για 1-2 στους 100...)

Άμωμοι εν οδώ αλληλούια.

[(Stalin)^2]

εδιτ: Βγήκα λίγο όφφ όμως.. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν αφεθούμε στην καλή διάθεση των καθηγητών είμαστε χαμένοι... Είναι μουνόπανα. Πλην ελαχίστων εξαιρέσων(μιλάμε για 1-2 στους 100...)

Άμωμοι εν οδώ αλληλούια.

Δεν το κάνεις λιανά και σε μας που δεν κατέχουμε?

[Aurelius]

Φίλε Aurlius, τί να κάνουμε τώρα, δεν έχουμε κοινά συμφέροντα με τους καθηγητές μας...

Προφανως και δεν εχουμε κοινα συμφεροντα. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να συνεργαστουμε προς μια κατευθυνση η οποια θα βελτιωσει αντικειμενικα μια κατασταση. Και οταν λεω αντικειμενικα, εννοω θα βελτιωσει τις συνθηκες διδασκαλιας και ποιοτητα γνωσης και εκπαιδευσης.

Προφανως, οπως και ειπα δεν θα ειναι ολοι προθυμοι, ουτε φοιτητες ουτε καθηγητες για κατι τετοιο. Απο την μια υπαρχουν πολλοι καθηγητες που απλα βαριουνται ή απλα κυνηγανε τα λεφτα(μονο αυτα) ή και πολλες φορες ειναι κακοι, με την εννοια οτι κοβουν επειδη μπορουν. Απο την αλλη υπαρχουν φοιτητες που απλα θελουν να παρουν το χαρτι για να τελειωνουν, αγοραζουν μια διπλωματικη, επιλεγουν κατα κανονα την πιο φυγοπονη λυση και εν γενει, στα αρχιδια τους αν θα αλλαξει και τιποτα, για αυτους καλυτερα να ειναι ολα σκατα και να παιρνανε και χωρις διαβασμα. Και οι δυο συνιστουν τους τυπους των ανθρωπων που εν πολλοις βλεπουμε εξω στην κοινωνια και λεμε "τι ΜΑΛΑΚΑΣ ...". Ειναι οι ιδιοι που μερα παρα μερα εμφανιζονται πισω απο ολες τις λαμογιες στα δελτια ειδησεων, ειναι ολοι αυτοι που συνθετουν τον "Ελληναρα".

Αλλα απο την αλλη υπαρχουν και οι φοιτητες που ενδιαφερονται(και εχουν τα συμφεροντα τους) οχι μονο για να περασουν ενα μαθημα, αλλα για να μαθουν και κατι, και για να παρουν τον βαθμο που τους αξιζει και να βελτιωσουν την ζωη των ιδιων και των υπολοιπων συμφοιτητων τους. Και υπαρχουν και καθηγητες που εχουν αυτογνωσια, δεν μενουν απλα στον μισθο που παιρνουν αλλα θελουν να εργαζονται σε ενα αξιολογο περιβαλλον(και εχουν και αυτοι τα δικα τους συμφεροντα).

Ισως η δευτερη κατηγορια να μην περιλαμβανει πολλα ατομα, αλλα εχει αρκετα, ετσι ωστε με τις σωστες κινησεις και με την μη στεγνη προσκολληση στα "συμφεροντα μας" να μπορεσουν να βελτιωσουν καποια πραγματα.

Δεν συγκρινω συμφεροντα ουτε καταστασεις. Πολυ σωστα ειπατε οτι εχουμε διαφορετικα συμφεροντα. Και ο καθενας προσπαθει να τα κυνηγησει.
 Και ουτε ονειροβατω. Η πραξη, η ιστορια και τα αποτελεσματα εχουν δειξει οτι μια ως ςνος βαθμου συνεραγσια ειναι δυνατη.

[Aurelius]

Και δεν λεω να αφεθουμε ουτε να παρακαλαμε ουτε να μοιρολατρουμε. Απλα να προσπαθησουμε να βρουμε καποιο κοινο εδαφος.

[Aurelius]

http://www.youtube.com/watch?v=4CKGC8BQQ04 ?  8)

 

Κατι τετοιο ηταν και οι καταληψεις και ολοι οι αγωνες που ειχαμε δωσει τοτε. Πετυχαμε καποια πραγματα. Απο κει και περα ομως, τι? Ακομα και η ταινια προυποθετει οτι στην θεση αυτων που καιγονται θα ερθουν καποιοι που αξιζουν. Ποιος το εγγυαται αυτο?

Με πρακτικες λυσεις. Εκτος αν θα τα καιμε μεχρι να μας κατσουν σε ποσοστο 90% αξιολογοι καθηγητες (και φοιτητες).

[(Stalin)^2]

Όχι, αλλά αν τους βάλεις φωτιά κάτι θα γίνει..

"..βάλτους φωτιά, έτσι φοβούνται τα ερπετά..."