Εξέγερση στην Γαλλία

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.

[chabos4]

Χαμπε χαλαρωσε λιγο και κοψε το υφακι του "ρυθμιστη εναεριας κυκλοφοριας"...

1) Δεν σε υποχρεωσε κανενας να το διαβασεις
2) Ο Ριζοσπαστης εχει κι αυτος πολιτικη αποψη
3) Σ' αυτο το forum, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν απαγορευει ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ να δημοσιευσει ο,τι θελει (εξαιρουνται περιπτωσεις παιδικης πορνογραφιας οπου η παρεμβαση θα ειναι αμεση και θα περιλαμβανει και ξυλο)

Με την ιδια λογικη, αν καποιος δημοσιευοντας ενα αρθρο του Ριζοσπαστη κανει κομμουνιστικη προπαγανδα, ομοιως αν δημοσιευει αρθρα απο πρασινογαλαζιες εφημεριδες κανει αστικη προπαγανδα...


Χαλαρωσε λοιπον γιατι κι εσυ μας εχεις φλωμωσει στην εθνικιστικη προπαγανδα εδω μεσα........... Μην ξεχνας πως εισαι φιλοξενουμενος...

Κι εσύ μας έχεις φλωμώσει με την αναρχοακροαριστερή σου προπαγάνδα αλλά δεν σου είπα ποτέ τίποτα γιατί εκφράζεις προσωπικές πεποιθήσεις χωρίς να υποστηρίζεις ανοιχτά κανέναν πολιτικό σχηματισμό.
Είμαι τόσο φιλοξενούμενος όσο είσαι κι εσύ. Αν νομίζεις πως μου κάνετε χάρη να συμμετέχω δεν πρόκειται ποτέ να ξαναγράψω. Κι αυτό δεν είναι απειλή γιατί άλλο που δεν θέλετε.
 Τόσο κακό είναι που δεν θέλω το forum να καταντήσει πλακάτ προεκλογικής εκστρατείας?
Και ο σκοταδιστής δεν είναι ηλεκτρολόγος, αλλά η παρουσία του δεν χαλάει κανένα. Γιατί άραγε?
Πολλοί θα τρέξουν να πουν ότι δεν είναι εριστικός σαν εμένα, κι εγώ θα απαντήσω ότι είναι του συναφιού σας και η παρουσία του εδώ δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι το αντιιμπεριαλιστικό τάγμα γιγαντώνεται.

Chabo ηρέμησε!!Στο συγκεκριμένο forum , ο καθένας μπορείς να στέλνει ότι άρθρο θέλει από όποια εφημερίδα και αν προέρχεται!!Αυτό όμως που μου φαίνεται παράξενο είναι ότι ας πούμε δεν αντέδρασες με τα δικά μου ποστ , τα οποία είναι πολλαπλάσια από αυτά του abbis!!Και μένα μπορείς να με κατηγορήσεις ότι κάνω αστική προπαγάνδα όπως προείπε ο aliakmwn!!

Δεν αντιδρώ με τα δικά σου posts γιατί είναι καθαρά ενημερωτικά χωρίς να περιέχουν ίχνος ΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔίτικης προπαγάνδας.

Και μην ξεχνάμε ότι αυτή η εφημερίδα , ο Ριζοσπάστης , έχει δώσει πολλούς αγώνες για την ελευθερία και την όποια δημοκρατία έχουμε εδώ και πολλά χρόνια , ασχέτως αν συμφωνείς με τα γραφόμενα της!

Ποια ελευθερία?
Ο ριζοσπάστης στάθηκε απέναντι στο ΟΧΙ του Μεταξά εκείνη την εποχή γιατί ο φασίστας δικτάτορας με την απόφασή του προήγαγε τον μιλιταρισμό και έστειλε αθώα παιδιά στην σφαγή για ανύπαρκτα ιδανικά όπως πατρίδα και θρησκεία. Το γεγονός ότι ο Μεταξάς πολεμούσε τον άξονα των φασιστών δεν σήμαινε τίποτα για τους συντάκτες της εποχής εκείνης...

Παλαιότερα, την επομένη της καταστροφής της Σμύρνης, πανηγυρισμοί καταγράφηκαν στις σελίδες του ριζοσπάστη για την αποτυχία της φασιστικής εκστρατίας και τον θάνατο του γελοίου ιδεώδους της Μεγάλης Ιδέας που κυνήγησε ο Ιμπεριαλιστής και Σφαγέας των Τουρκικών άκακων πληθυσμών Ελευθέριος Βενιζέλος.
Μιλάμε για την εποχή που τα διαμελισμένα σώματα των παππούδων μας επέπλεαν στο Αιγαίο...

Ποια δημοκρατία?
Ο ριζοσπάστης είναι εφημερίδα του ΚΚΕ!
Το μοναδικό καθεστός που προσπαθεί να καθιερωθεί μέσω της δημοκρατικής διαδικασίας!
Αιδώς Αργείοι!
Τι θα λέγαμε αν ο Παττακός ηγούνταν κόματος το οποίο κατεβαίνει στις εθνικές εκλογές και σε περίπτωση νίκης του επιβάλλεται αυτόματα δικτατορία?
'Η δημοκρατία δεν είναι τίποτα' έλεγε ο Στάλιν!
Αν βγει το ΚΚΕ πρώτο κόμμα θα ξαναγίνουν εκλογές?
Σε ποια δημοκρατία αναφέρεστε? Έλεος...

Δε ξεχνάω ποτέ ότι ο πατέρας μου προσπαθούσε να διαβάσει ριζοσπάστη,δεν έχει καμία σχέση με το συγκεκριμένο πολιτικό χωρό απλώς ήθελε να τη διαβάσει ,  και τον κυνηγούσε η αστυνομία!!(το συγκεκριμένο περιστατικό δεν το έχω ζήσει φυσικά , αλλά μου το έχει διηγηθεί)Κάποτε το Ριζοσπάστη τον έκρυβαν να μην το δει η αστυνομία , γι'αυτό ας είμαστε πιο προσεκτικοί με τη συγκεκριμένη εφημερίδα!!

Δεν είναι κακό να παραδεχτείς πως ο πατέρας σου την εποχή εκείνη ήταν κομμουνιστής.
Δεν είναι ντροπή.
Το ένα καθεστώς (επταετία) προσπαθούσε να εμποδίσει το άλλο καθεστώς (Κομουνισμός) να καθιερωθεί στον ελληνικό λαό.
Το ότι κυνηγούσαν τον πατέρα σου οι μπάτσοι σημαίνει ότι ο ριζοσπάστης εκφέρει υγιείς ιδέες?
'Η μήπως πρέπει να έχουμε εντελώς αντίθετη συμπεριφορά από την επταετία προς τον ριζοσπάστη για να αποδείξουμε στους εαυτούς μας ότι είμαστε δημοκράτες?
Στην ΕΣΣΔ το καθεστός γκρέμιζε τις εκκλησίες και έστελνε τους Έλληνες στην Σιβηρία να πεθάνουν από το κρύο και την πείνα, όλα τα καθεστώτα το ίδιο σκατά είναι.

[apostolos1986]

Φυσικά δεν είναι κακό να το παραδεχτώ αν ήταν κομμουνιστής ο πατέρας μου  , αλλά αφού δεν ήταν τι να κάνουμε!!!
Αλλά κάπως έχεις μπερδευθεί ο ριζοσπάστης δεν κυκλοφορούσε κατά τη διάρκεια της επταετίας ,αλλά και επανατυπώθηκε το 1974!! Επομένως μιλάω για μετά το 1974 , όταν ακόμη έκανε ότι ήθελε η αστυνομία!!!
Ενημερωτικά ο ριζοσπάστης κυκλοφορούσε μέχρι το 1947 και επανεκδόθηκε το 1974 !!Το διάστημα αυτό κυκλοφορούσε  περιστασιακά "παράνομα"!!

Κάτσε ρε chabo από την πρώτη στιγμή που μπήκες στο forum ,αποκάλεσες τους ηλεκτρολόγους φυτά και άλλα λοιπά κοσμητικά !!Δε γίνεται η πλειοψηφία των γραφόντων σε αυτό το forum θα είναι αρνητικά διατεθημένοι προς το πρόσωπο σου!! Έσυ έκανες την πρώτη λανθασμένη κίνηση και προκάλεσες με το πρώτο σου post!! Για μένα δεν είσαι φιλοξενούμενος ,είσαι μέλος της κοινότητα ΤΗΜΜΥ.gr και πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες της!!
Επίσης κάτι τελευταίο σε αυτότο φόρουμ ο καθένας μπορεί να στέλνει από όποια εφημερίδα  θέλει !!Εσύ αυτό πουθα μπορούσες να κάνεις ,αν θέλεις φυσικά,είτε να διαβάζεις τα διάφορα άρθρα και αν διαφωνείς να προσπαθείς να τα αποδομήσεις με επιχειρήματα είτε πολύ απλά να τα  αγνοείς!!! Εσύ διαλέγεις!!

[chabos4]

Γνωρίζω τα περί κυκλοφορίας του ριζοσπάστη και όσον αφορά στην περίοδο 1967-74 αναφέρθηκα στις διώξεις αυτών που είχαν στην κατοχή τους φύλλα του ριζοσπάστη που κυκλοφορούσαν ανεπίσημα.

Κάτσε ρε chabo από την πρώτη στιγμή που μπήκες στο forum ,αποκάλεσες τους ηλεκτρολόγους φυτά και άλλα λοιπά κοσμητικά !!Δε γίνεται η πλειοψηφία των γραφόντων σε αυτό το forum θα είναι αρνητικά διατεθημένοι προς το πρόσωπο σου!! Έσυ έκανες την πρώτη λανθασμένη κίνηση και προκάλεσες με το πρώτο σου post!! Για μένα δεν είσαι φιλοξενούμενος ,είσαι μέλος της κοινότητα ΤΗΜΜΥ.gr και πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες της!!

Γιατί επανέρχεσαι σε ένα λήξαν θέμα?
Δεν είπα τους ηλεκτρολόγους φυτά στο σύνολό τους, μην ξεχνάς ότι ως ηλεκτρολόγος μπήκα στο forum.
Αν δεν θυμάσαι πήγαινε στο επίμαχο topic για να δεις ποιους αποκάλεσα φυτά.
Η πλειοψηφία αυτών που μου απαντούν είναι αριστεροί. Αν ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς νομίζεις θα υπήρχε κόντρα? Άρα λοιπόν δεν φταίει το πρώτο post, αλλά οι πολιτικές μου τοποθετήσεις.
Ποιους κανόνες της κοινότητας δεν ακολουθώ?

[apostolos1986]

Δεν είπα ότι φταίει το πρώτο σου ποστ αλλά όπως και να το κάνουμε η πρώτη εντύπωση παίζει μεγάλο ρόλο!!Δεν είπα ότι δεν ακολουθείς κάποιους από τους κανόνες της κοινότητας απλώς ήθελα να το αντιπαραβάλλω με το φιλοξενούμενος του aliakmwn!!Το ότι κάποιος έχει αντίθετη γνώμη με σένα ότι είναι αριστερός!!Πολύ απλά σημαίνει ότι διαφωνεί μαζί σου!!
Επίσης δεν νομίζω ότι υπάρχει κόντρα σε προσωπικό επίπεδο αλλά υπάρχει κόντρα σε επίπεδο ιδεών και απόψεων!!Κι εγώ διαφωνώ μαζί σου σε πολλά θέματα  αλλά που ξέρεις την ιδεολογία μου(αν έχω)!!!Επίσης σε αυτό το φορούμ η πλειοψηφία των μελών έχει καταφερθεί εναντίν των φοιτικων παρατάξεων πολλές φορές στο παρελθόν και ιδιαίτερα για την ΠΚΣ υπάρχει και ειδικό τόπικ!!

[chabos4]

Ένας αριστερός δεν είναι απαραίτητα ΠΚΣίτης

[Turambar]

ΟΦΦ ΤΟΠΙΚ (ποιό τόπικ?)

Και ένας ΠΚΣίτης δεν είναι απαραίτητα αριστερός...

[abbis]

«Δεν ελπίζουμε τίποτε»

O «Ρ» συνεχίζει σήμερα το οδοιπορικό του στα γαλλικά γκέτο και συζητά με νέα παιδιά που ζουν εκεί. Μόνο μερικά λεπτά συνομιλίας μαζί τους αρκούν για να συνειδητοποιήσει κανείς τι σημαίνει οργή, απόγνωση, απελπισία
 
«Τους έχω προειδοποιήσει ότι θα μιλήσουν με Ελληνίδα δημοσιογράφο. Το τόνισα, γιατί ήταν αρνητικοί να μιλήσουν σε δημοσιογράφους, ιδιαιτέρως Γάλλους». Ο Γιανί και η Αντια μου δίνουν οδηγίες συμπεριφοράς. «Προσπάθησε να καταλάβεις ότι αυτά τα παιδιά δεν έχουν γνωρίσει σχεδόν κανέναν εκτός της cit, δηλαδή του γκέτο». Ο Γιανί οδηγεί γρήγορα στους επαρχιακούς δρόμους. Βρισκόμαστε στο προάστιο Λες Ουλίς, νοτιοδυτικά του Παρισιού.

Ο Γιανί, με καταγωγή από το Ζαΐρ, είναι, αναμφιβόλως, μία από τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Σπουδάζει φυσική μαζί με την Αντια και έτσι τον γνωρίσαμε. Οπως ο ίδιος εξηγεί η μητέρα του μεγαλώνει τον ίδιο και τα αδέλφια του μόνη της. «Αλλά ήταν πάντα αυστηρή και τυχερή: δεν έμεινε ποτέ άνεργη». Τώρα ο ίδιος παίζει και το ρόλο του πατέρα στα μικρότερα. Παράλληλα, δουλεύει καθημερινά λίγες ώρες ως υπεύθυνος ενός maison du quartier, δηλαδή ενός είδους μικρής αίθουσας ψυχαγωγίας που βρίσκεται σχεδόν σε όλα τα γκέτο με στόχο να εξασφαλίζει στη νεολαία τους ορισμένες ώρες ξενοιασιάς.

Φθάνοντας έχει αρχίσει, ήδη, να σκοτεινιάζει. Η εικόνα μοιάζει μάλλον με παλιό σφαιριστήριο. Στο μικρό χώρο βρίσκονται γύρω στα 10-12 παιδιά, μεταξύ 18-23 χρόνων. Ολα αγόρια. «Τα κορίτσια δεν έρχονται εδώ;», ρωτάω. Χαμογελούν ελαφρά. «Η ατμόσφαιρα, γενικώς στο γκέτο, δεν είναι αυτή που λέμε φιλική προς τις γυναίκες».

Μπαίνουμε και ο Γιανί κάνει τις συστάσεις. Μετά από κάποια λεπτά αμοιβαίας αμηχανίας, βρισκόμαστε στο γραφείο του υπευθύνου του στεκιού για να υπάρχει μεγαλύτερη ησυχία. Στην προτροπή ανταποκρίνονται 6 από τους παρευρισκομένους. Παιδιά με καταγωγή από αφρικανικές και αραβικές χώρες, αλλά και λευκοί. Η εμφάνισή τους θυμίζει αμερικανικές ταινίες για το Χάρλεμ. Οι περισσότεροι είναι ντυμένοι σαν ράπερ: αθλητικές φόρμες, χαμηλοκάβαλα παντελόνια, αθλητικές μπλούζες, καπέλα μπέιζ μπολ, αλυσίδες στο λαιμό.

Ζητώ να μάθω τα μικρά τους ονόματα. Σίγουρα, κάποια είναι ψευδώνυμα. Είθισται να χρησιμοποιούν παρατσούκλια από ταινίες, από στίχους τραγουδιών ραπ. Τους εξηγώ ότι θέλω τη γνώμη τους για τα επεισόδια, για το τι σημαίνει γκέτο, πώς το βιώνουν.

Οι περισσότεροι μιλούν με τόση αργκό που δυσκολεύομαι να τους κατανοήσω. Τα ξεσπάσματα σε γενικές θυμηδίες είναι αλλεπάλληλα. Δυσκολεύομαι πολύ να κρατήσω τα ηνία της κουβέντας. Μου απευθύνονται στον πληθυντικό, αν και έχουμε λίγα χρόνια διαφορά ηλικίας. «Καλύτερα έτσι, παρά με τον άλλο τρόπο» αστειεύεται ο Γιανί.

«Κανείς δεν έκαψε για το Κλισί, αλλά για τον εαυτό του»

«Ολα όσα έγιναν είναι βλακείες. Δεν έχει νόημα να καις το αυτοκίνητο του γείτονά σου, που μπορεί να δούλεψε χρόνια για να το πληρώσει, ή το σχολείο» ξεκινά ένας από τους λευκούς της παρέας, που συστήθηκε ως Σοκράτ. «Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι δικαιολογημένο» πετάγεται ο μαύρος Αλάν.

Γιατί όλα αυτά, ρωτώ, για να εισπράξω την άμεση απάντησή του: «Γιατί μας γουστάρει η βία, έτσι δε λένε τα κανάλια, οι συνάδελφοί σας;». Δε με νοιάζει τι λένε, θέλω τη δική σας γνώμη, αντιλέγω, νιώθοντας την επιθετικότητα και κρίνοντας ότι δεν έχω κανένα λόγο να απολογηθώ για τον τρόπο κάλυψης των γεγονότων από άλλα ΜΜΕ.

«Τα προβλήματα υπάρχουν εδώ και χρόνια. Ούτε φυσικά κανένας από αυτούς που έκαιγε το έκανε για τους δύο τύπους από το Κλισί. Κάθε μέρα γίνονται περιστατικά σαν του Κλισί και υπάρχουν μερικά αυτοκίνητα καμένα» πετάγεται ο Σέρτζιο. «Κοιτάξτε, όλοι αυτοί που βρέθηκαν στο δρόμο απλώς ξεχείλισαν από θυμό και έκαναν βλακείες», συμπληρώνει ο Σοκράτ.

«Υπήρξε και ανταγωνισμός ανάμεσα στα γκέτο, ποιος έκαψε περισσότερα, τέτοιες αηδίες». «Και τα ΜΜΕ, το έκαναν ζήτημα», μιλά και ο Οσκάρ. «Δεν ήταν δα και πόλεμος, αλλά έτσι το έδειξαν. Μήπως το έκαναν επίτηδες; Και τώρα όλοι οι φοβισμένοι μεσήλικες Γάλλοι κάθονται στα σπιτάκια τους και χειροκροτούν Λεπέν και Σαρκοζί».
Ακολουθεί ορυμαγδός υβριστικών σχολίων και γενικότερη αναταραχή στο άκουσμα του συγκεκριμένου ονόματος. Με κόπο καταφέρνω να επαναφέρω μια σχετική ησυχία. Καλά όλα αυτά, τους λέω, αλλά λέτε ότι υπάρχει εδώ και χρόνια το πρόβλημα. Πείτε μου γι' αυτό. «Οι Γάλλοι περνούν καλά και μας κοιτούν με περιφρόνηση. Στο δρόμο, στα μαγαζιά παντού, μας κοιτούν διαφορετικά» απαντά ο Μίτσε.

Συνεχίζεται...

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/page.do?publDate=23/11/2005&id=6050&pageNo=21&direction=1

[abbis]

...Συνέχεια...

«Παίζει και το χρώμα ρόλο» λέει ο Σέρτζιο. «Στη θεωρία, υπάρχει ελευθερία, ισότητα, υπάρχει δημοκρατία. Αυτό όμως δεν ισχύει. Δημοκρατία υπάρχει για όσους ζουν εκτός γκέτο. Μετρά το χρώμα σου, η καταγωγή σου, ο τόπος κατοικίας σου. Αν σε αυτά δεν είσαι σαν τον μέσο Γάλλο, δεν έχεις ούτε δουλιά ούτε τίποτε. Ολα αυτά προκαλούν οργή και όσα λένε για θρησκευτικές επιρροές και λοιπά είναι αηδίες. Απλώς δεν αντέχουμε άλλο».

«Μπουχτίσαμε από λόγια, προγράμματα και ...κατανόηση»

«Αν ζεις σε cit, αν είσαι σκούρος, οι μπάτσοι σε σταματούν πέντε φορές την ημέρα. Μας μιλούν όπως είπε ο Σαρκοζί, σαν σε απόβλητα. Μας κοιτούν με τον ίδιο τρόπο» παρεμβάλλεται και ο Κονσταντέν. «Οι διακρίσεις και η ανισότητα υπάρχουν παντού σε όλα».

Αφού λέτε ότι η πυρπόληση των αυτοκινήτων δεν οδηγεί πουθενά, δε θα μπορούσε να υπάρξει μια άλλου είδους κινητοποίηση, ρωτώ. «Κοίτα, τόσα χρόνια γίνονται διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και όλα τα συναφή. Δεν έγινε τίποτε. Τώρα κάηκαν μερικά αυτοκίνητα και ήρθαν οι δημοσιογράφοι. Η δεξιά πήρε τα πάνω της και ο Σαρκοζί θα γίνει Πρόεδρος. Μόνο για να προσπαθήσω να το αποτρέψω θα πάω να ψηφίσω» λέει ο Σέρτζιο.

Μα είσαστε τόσοι, αν ψηφίζατε, αν είχατε μια δραστηριοποίηση πολιτική, μπορεί να κερδίζατε κάτι καλύτερο, επιμένω. Γελούν κοροϊδευτικά. Ο Σέρτζιο υψώνει τη φωνή: «Κοίτα, δεν περιμέναμε από τη δεξιά κάτι. Τώρα δεν περιμένουμε ούτε από την αριστερά. Λόγια λόγια. Τόσα χρόνια. Τα γνωστά: προγράμματα, ενώσεις βοηθείας και συμβουλευτικής, περί ελευθερίας και ισότητας...».

«Μπουχτίσαμε με τις ενώσεις, τα προγράμματα και τα λόγια», παρεμβαίνει ο Σοκράτ. «Θέλουμε δουλιά, χρήματα να ζήσουμε, και σεβασμό. Να μάθουν να μας σέβονται». Οι τόνοι ανεβαίνουν. «Οταν ήρθαν οι παππούδες μας και δούλευαν σαν σκλάβοι ήταν καλά, ε;» μπαίνει στην κουβέντα ο Οσκάρ. «Και οι παππούδες μας και οι γονείς μας έσκυψαν το κεφάλι και δούλεψαν για ψίχουλα και τους έλεγαν πάντα ξένους. Εμείς θέλουμε κανονική δουλιά και αξιοπρεπή συμπεριφορά από τους Γάλλους, δε θα σκύψουμε σαν σκλάβοι».

Μα είσαι Γάλλος, απαντώ. Γελούν. «Οχι, δε νιώθουμε Γάλλοι». Ο Σέρτζιο παίρνει το λόγο μέσα σε οχλαγωγία: «Λένε ότι αντιδρούμε και εμείς επιθετικά απέναντί τους. Ετσι είναι. Γιατί μιλούν για ενσωμάτωση; Στη χώρα που γεννήθηκα; Εδώ ζω, εδώ πήγα σχολείο. Να ενσωματωθώ πού λοιπόν; Εγώ φταίω που το σύστημά τους με πετά έξω;».

«Δεν ελπίζουμε τίποτε»
Και τι προτείνετε τελικά, επαναλαμβάνω. «Να κάψουμε τα Ηλύσια Πεδία, το Σηκουάνα, την έδρα της αστυνομίας». Ο ένας πετάγεται μετά τον άλλο. Και τι ελπίζετε να βγει από αυτό; «Τίποτε» με κοιτά διαπεραστικά ο Αλάν. «Δεν ελπίζω τίποτα».

«Κοίτα, παρεμβαίνει ο Σέρτζιο. Ετσι δε λύνεται τίποτε. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν έγινε και τίποτε φοβερό όλες αυτές τις ημέρες. Στο δρόμο ήταν ελάχιστα παιδιά και αυτά πολύ μικρά. Η δική μας ηλικία, οι άνω των 18-19 χρόνων, οι περισσότεροι δεν έκαψαν, δε συγκρούστηκαν. Πιστεύεις ότι αν ήμασταν εμείς στο δρόμο, θα τέλειωνε τόσο γρήγορα και εύκολα;».

Και τώρα που τελείωσε, τι γίνεται, επιμένω. «Δεν τελείωσε», με κοιτά πάλι στα μάτια ο Αλάν. «Αυτό γράψ' το. Αυτή ήταν η αρχή. Δε θέλουμε να κάψουμε τίποτα, αλλά αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Και αυτή η κατάσταση δεν άλλαξε. Ισως να μη βγει τίποτε αν κάψουμε τα Ηλύσια Πεδία, αλλά κάποια στιγμή, έτσι όπως το πάνε, θα το κάνουμε και αυτό. Μία, δύο, τρεις φορές, μέχρι που ίσως να κουνηθεί κάτι». «Ισως μέχρι τότε να έχει καμιά συγκεκριμένη πρόταση και η αριστερά» κλείνει ειρωνικά την κουβέντα ο Σέρτζιο, που φαίνεται να είναι ο μοναδικός που τον καίει λίγο παραπάνω αυτό το θέμα.

Πρέπει να φεύγουμε. Η αίθουσα κλείνει. Κοντεύει 8 το βράδυ. Το ωράριο έληξε. Τους ζητώ να βγάλουμε μια φωτογραφία. Δε θέλουν. Λίγο ο φόβος της αστυνομίας, λίγο η απέχθεια στα ΜΜΕ. «Δεν είμαστε ήρωες για να βγούμε φωτογραφίες», πετά ο Σέρτζιο. «Εγώ εκνευρίστηκα που μίλησαν για εξέγερση ή για Ιντιφάντα. Η Ιντιφάντα έχει στόχο και συμμετέχουν όλοι. Αυτές οι βλακείες δυστυχώς δεν είχαν ούτε στόχο, ούτε συμμετείχε η πλειοψηφία. Δεν έχουμε τίποτε, οπότε...». Με χαιρετούν καθώς στρίβουν στη γωνία.

Νιώθω εξαιρετικά μεγάλη ένταση. Εχοντάς τους απέναντί μου, τον Σέρτζιο, τον Κονσταντέν, τον Αλάν, τον Σοκράτ, τον Μίτσε, τον Οσκάρ, κατάλαβα τι σημαίνει συσσωρευμένη αγανάκτηση και μάλιστα σε ένα προάστιο που δεν άνοιξε ρουθούνι. Αν και μαζί μου ήταν προσεκτικοί και ευγενικοί, οι κινήσεις τους, ο τρόπος που κάθονταν, απέπνεαν θυμό. Μου έδωσαν την αίσθηση των αγριμιών. «Τι θα κάνουν τώρα;» ρωτώ το Γιανί, που κλειδώνει. «Βόλτες στους δρόμους. Θα αράξουν σε καμία είσοδο. Θα καπνίσουν μέχρι να βαρεθούν. Δεν έχουν λεφτά να πάνε κάπου, ούτε δουλιά για να ξυπνήσουν νωρίς αύριο».


Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/page.do?publDate=23/11/2005&id=6050&pageNo=21&direction=1

[Turambar]

ΟΦΦ ΤΟΠΙΚ

Ρε συ Άμπμπι, δε βάζεις και εσύ καμιά περίληψη;

Έτσι για μας που είμαστε για λίγες ώρες στο ίντερνετ

[abbis]

«Στα σχολεία αρχίζει η περιθωριοποίηση»

Ο «Ρ» συνεχίζει σήμερα το αποκαλυπτικό οδοιπορικό του στα γκέτο, αναδεικνύοντας τον ταξικό διαχωριστικό χαρακτήρα του γαλλικού εκπαιδευτικού συστήματος, όπως τον καταγράφουν εκπαιδευτικοί που εργάζονται εκεί
 
Οι άνθρωποι εκείνοι που αναμφίβολα έχουν πολλά να πουν για το τι ακριβώς συμβαίνει στις «ευαίσθητες ζώνες» των γαλλικών προαστίων, είναι, εκτός από τους ίδιους τους κατοίκους, όσοι δουλεύουν εκεί. Πόσο μάλλον, όταν είναι εκπαιδευτικοί, διαφόρων βαθμίδων, και έρχονται σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά των γκέτο, πολύ πριν καταλήξουν στην ανεργία, στα ναρκωτικά, στον υπόκοσμο ή στο δρόμο, πυρπολώντας αυτοκίνητα, όπως έγινε προσφάτως.

Ο «Ρ» προσπάθησε να μιλήσει με δασκάλους και καθηγητές, από διαφορετικά προάστια. Δεν ήταν τόσο εύκολο. Ολοι έχουν πολλά να πουν και άλλα τόσα περιστατικά να διηγηθούν. Από την έναρξη, όμως, των ταραχών στα προάστια, στις αρχές Νοέμβρη, το υπουργείο Παιδείας κυκλοφόρησε μια εσωτερική εγκύκλιο συστήνοντας σε όλους τους εκπαιδευτικούς να αποφεύγουν τις συνομιλίες με τα ΜΜΕ, επισημαίνοντας ότι κάθε παραβίαση της οδηγίας επισείει διοικητικές κυρώσεις. Ετσι, οι καθηγητές που μίλησαν στο «Ρ», αναφέρονται με τα μικρά τους ονόματα για παν ενδεχόμενο και φυσικά λείπουν οι φωτογραφίες τους.

Εξαίρεση σ' αυτήν την τακτική αποτελεί η Φρανσουάζ Τιράντ, διευθύντρια ενός από τα δημοτικά σχολεία του μεγαλύτερου γκέτο του προαστίου Λα Κουρνέβ, βορειοανατολικά του Παρισιού, η οποία αξιοποίησε την ιδιότητά της ως εκπρόσωπος της ένωσης συνδικάτων της περιοχής (SNUIPP). Η Φρανσουάζ είναι δασκάλα 28 χρόνια. Και πάντα δίδασκε σε σχολεία του συγκεκριμένου γκέτο. «Μπορείς να ζητήσεις μετάθεση μετά από τα πρώτα χρόνια. Είναι κάτι που ζητούν πολλοί συνάδελφοι γιατί οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες στα σχολεία των γκέτο. Εγώ επέλεξα να μείνω».

Δείχνει με χαρά το σχολείο που είναι τώρα διευθύντρια, τονίζοντας ότι χρειάστηκαν πολλά χρόνια και αμέτρητες επίσημες αιτήσεις για να γίνουν ορισμένες αναγκαίες επιδιορθώσεις έτσι ώστε το κτίριο να είναι στοιχειωδώς ανθρώπινο. Μας εξηγεί ότι τα σχολεία βρίσκονται υπό τον έλεγχο των δημαρχείων. Το υπουργείο Παιδείας πληρώνει μόνο τους μισθούς των καθηγητών. Ολα τα υπόλοιπα βαραίνουν τους ώμους της τοπικής αυτοδιοίκησης, που δεν έχει τους πόρους να καλύψει τις υπάρχουσες ανάγκες.

«Το υπουργείο επιχορηγεί τους δήμους με εκπαιδευτικά κονδύλια κάθε χρόνο. Τα κονδύλια αποφασίζονται με βάση τα ποσοστά επιτυχιών στα πανεπιστήμια και στις διάφορες ανώτερες σχολές. Είναι, λοιπόν, αντιληπτό ότι οι υποβαθμισμένες γειτονιές, όπως τα γκέτο, και συνολικά οι δήμοι που τα φιλοξενούν, έχουν λαμβάνειν τα λιγότερα. Οταν δεν έχεις να φας, μάλλον δεν είσαι καλός μαθητής».

Γελά ειρωνικά όταν της αναφέρουμε τις πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης ντε Βιλπέν αλλά και του Προέδρου Σιράκ για «περαιτέρω βοήθεια σε όσους το έχουν ανάγκη». «Κοιτάξτε, είμαι 28 χρόνια εκπαιδευτικός σε γκέτο. Ειλικρινά, δεν έχω δει να υλοποιείται κανένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Υπάρχουν επικουρικά προγράμματα, συμβουλευτική για γονείς και μαθητές, απασχόληση για τον ελεύθερο χρόνο. Καλά όλα αυτά...

Ομως δουλιά, δεν υπάρχει. Οι γονείς βυθίζονται στην ανεργία και σταδιακά χάνουν τον έλεγχο των παιδιών αδυνατώντας να ελέγξουν τα μαθήματά τους ή να παίξουν σωστά το ρόλο τους, και τα παιδιά βλέπουν ολοένα και περισσότερο ότι το σχολείο οδηγεί στην ανεργία. Πώς ακριβώς να ζητήσεις από έναν 8χρονο που ζει στοιβαγμένος σε ένα μικρό σπίτι με διαρκή θόρυβο και βλέπει τους γονείς σε κατάθλιψη λόγω της ανεργίας, να συγκεντρωθεί για να διαβάσει;».

Οσο μιλά, τόσο οργίζεται η Φρανσουάζ. «Ακόμη όμως και αν καταφέρει κάποιο από αυτά τα παιδιά να φτάσει στο Πανεπιστήμιο, πώς θα επιβιώσει; Πώς θα πληρώσει τα έξοδα για να ζήσει σε άλλη πόλη; Πώς θα αγοράσει βιβλία; Οι σχετικές υποτροφίες έχουν περικοπεί δραματικά. Οπως έχουν περικοπεί και οι θέσεις ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και όλων αυτών των αναγκαίων ειδικοτήτων για ένα τέτοιο σχολείο».

Συνεχίζεται...

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3127013&textCriteriaClause=&publDate=28/12/2005

[abbis]

...Συνέχεια...

«Ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας»
Αυτόν τον πομπώδη τίτλο φέρουν όλα τα σχολεία που βρίσκονται σε γκέτο. Μας το ανακοινώνει με ειρωνικό χαμόγελο ο Αλεξίς, καθηγητής φυσικής σε γυμνάσιο της «ευαίσθητης ζώνης» του προαστίου Σαμπινί σουρ Μαρν, στα ανατολικά της πρωτεύουσας. «Κατ' επίφαση προτεραιότητα» συμπληρώνει.

«Θεωρητικώς, αυτό σημαίνει ότι σε αυτά τα σχολεία εργάζονται περισσότεροι καθηγητές, δίνεται μεγαλύτερη βοήθεια από άλλες ειδικότητες κλπ. Επί της ουσίας, δε συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, οι καθηγητές σε αυτά τα σχολεία είθισται να είναι είτε πολύ νέοι, οπότε διορίστηκαν εκεί και αναγκάζονται να μείνουν για κάποιο χρονικό διάστημα πριν πάρουν μετάθεση ή μεγάλοι σε ηλικία που απλώς περιμένουν να πάρουν τη σύνταξή τους. Ετσι, είτε δεν έχουν πείρα να αντιμετωπίσουν την ιδιαίτερη κατάσταση, είτε δεν έχουν πια κουράγιο».

Ο Αλεξίς παραδέχεται ότι η ατμόσφαιρα μέσα σε ένα τέτοιο σχολείο, ιδιαίτερα όταν έχεις απέναντί σου παιδιά της εφηβικής ηλικίας, είναι «ζόρικη». «Συνήθως, έχουν τελειώσει το δημοτικό έχοντας πολλά γνωστικά κενά. Οι γονείς τους, είτε λόγω άγνοιας της γαλλικής γλώσσας είτε λόγω πολύωρης απουσίας από το σπίτι για να βγάλουν το μεροκάματο, είτε λόγω ψυχολογικών προβλημάτων εξαιτίας της χρόνιας ανεργίας, σε μεγάλο βαθμό δεν μπορούν να τα βοηθήσουν.

Το ρόλο αυτό καλείται να διαδραματίσει το σχολείο: να τα στηρίξει, να τα κοινωνικοποιήσει, να τα μορφώσει. Πρακτικώς, δε γίνεται. Συχνά οι τάξεις έχουν πολύ περισσότερα παιδιά από όσα μπορεί ένας εκπαιδευτικός να διαχειριστεί, ιδιαίτερα εφόσον τα περισσότερα έχουν ιδιόμορφη συμπεριφορά: είναι βίαια, έχουν διάσπαση προσοχής, είναι ευερέθιστα. Ολα όσα δηλαδή φυσιολογικά έχει ένα παιδί που μεγαλώνει σε γκέτο και υφίσταται καθημερινά έναν κοινωνικό αποκλεισμό».

«Ουσιαστικά, λέει ο Αλεξίς, το 10% - 20% των παιδιών που ολοκληρώνουν την υποχρεωτική εκπαίδευση στα 16 τους χρόνια, είναι λειτουργικά αναλφάβητα. Ελλείψει ειδικών κονδυλίων, ειδικών εκπαιδευτικών, βελτίωσης του εκπαιδευτικού περιβάλλοντος, ολοένα και περισσότεροι καθηγητές αρκούνται απλώς στο να προβιβάζουν τα παιδιά για να τα ξεφορτωθούν μία ώρα αρχύτερα.

Οσοι εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν το ρόλο του εκπαιδευτικού συμβούλου είθισται να «σπρώχνουν»... τα παιδιά των γκέτο στο να διαλέξουν στα 14 τους χρόνια την τεχνική κατεύθυνση, δηλαδή να μάθουν κάποια τέχνη και να πάρουν έτσι απολυτήριο. Αυτό τους κόβει το δρόμο για το Πανεπιστήμιο, ενώ είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπουν μετά σε κάποια ανώτερη τεχνική σχολή καθώς αυτό προϋποθέτει καλή οικονομική κατάσταση εκ μέρους της οικογένειας, κάτι που δεν υπάρχει ούτως ή άλλως. Ετσι, με μαθηματική ακρίβεια, τα παιδιά του γκέτο, στην πλειοψηφία τους, μετατρέπονται σε αμόρφωτους, ανειδίκευτους εργάτες, που οδηγούνται στην ανεργία ή στην ημιαπασχόληση».

Ο Αλεξίς δεν κρύβει τη δυσαρέσκειά του για την αντίδραση των εκπαιδευτικών συνδικάτων στα τελευταία επεισόδια. «Δεν τόλμησαν ούτε καν να καταδικάσουν τα μέτρα καταστολής. Δεν πήραν καμία θέση. Είναι ξεκάθαρο ότι το εκπαιδευτικό σύστημα που θα έπρεπε να λειτουργεί ως η ακρογωνιαία λίθος της λεγόμενης ενσωμάτωσης των παιδιών αυτών στη γαλλική κοινωνία, έχει αποτύχει και έχει καταλήξει να λειτουργεί σαν το πρώτο πεδίο διακρίσεων και περιθωριοποίησης.

Κι όμως, δεν κουνήθηκε φύλλο. Και συνεχίζουμε να μιλάμε για ενσωμάτωση. Μα ποιους να ενσωματώσεις; Τους Γάλλους πολίτες; Για την ακρίβεια, το φτωχότερο κομμάτι της εργατικής τάξης στην κοινωνία της ίδιας τους της χώρας; Είναι εξωφρενικό και μόνο που χρησιμοποιείται ακόμη ο όρος».

«Πλήρης υποκρισία»
«Μπαίνουμε στα σχολεία και μαθαίνουμε στα παιδιά το σεβασμό, την ελευθερία, την ισότητα, την κοινωνική αλληλεγγύη. Τα μαθαίνουμε να είναι Γάλλοι πολίτες. Και μετά το εκπαιδευτικό σύστημα τα πετά έξω σαν παράσιτα και το κράτος και η κοινωνία τα αντιμετωπίζει σαν απόβλητα, όπως είπε ο Σαρκοζί». Ο Νταβίντ, νυν διευθυντής σε δημοτικό σχολείο του γκέτο του Μασί-Παλεζό (νοτιοδυτικά του Παρισιού) και πρώην δάσκαλος σε σχολείο του γκέτο της Λα Κουρνέβ, είναι φανερά εξοργισμένος.

«Το όλο πρόβλημα, συνεχίζει, είναι ξεκάθαρα ταξικό. Είναι απλό: μόλις το 8% των παιδιών της εργατικής τάξης των γκέτο φθάνει στο γενικό απολυτήριο λυκείου. Οι υπόλοιποι αρκούνται στο απλό απολυτήριο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης του γυμνασίου και κάποιας υποτυπώδους τεχνικής κατάρτισης. Και είναι αναμενόμενο εξαιτίας των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών στις οποίες μεγαλώνουν.

Σταδιακά με την πάροδο των χρόνων, όλες οι ευθύνες που αφορούν το κράτος και το σύστημα εκπαίδευσης (χρήματα, υποτροφίες, έλεγχος προόδου κλπ.) περνούν στις πλάτες των γονιών που, ήδη, προσπαθούν να σηκώσουν το βάρος της ανέχειας. Η αποτυχία είναι προδιαγεγραμμένη όπως και ο κοινωνικός αποκλεισμός».

Ο Νταβίντ θεωρεί ότι τα πρόσφατα επεισόδια ήταν αναμενόμενα. «Και μάλιστα, σε σύγκριση με τη διαμορφωθείσα κατάσταση, ήταν πραγματικά πταίσμα. Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι παρά μόνο η αρχή και τα χειρότερα θα έρθουν σύντομα. Και θα είναι πολύ άσχημα, αφού ο ένας μετά τον άλλο, οι θεσμοί του δήθεν δημοκρατικού κράτους (εκπαίδευση, δικαιοσύνη, σώματα ασφαλείας, δημόσιες υπηρεσίες) καταρρέουν και αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά χειρότερα και από πολίτες β΄ κατηγορίας.

Είναι Γάλλοι, έχουν τις υποχρεώσεις των Γάλλων αλλά όχι τα δικαιώματά τους. Δε νιώθουν Γάλλοι και όλοι, τους αντιμετωπίζουν σαν να μην είναι. Αυτό δεν είναι απλώς πρόβλημα ταυτότητας. Είναι πυριτιδαποθήκη και το φιτίλι έχει, ήδη, ανάψει. Η γαλλική αστική τάξη, το κεφάλαιο, θέλησε φτηνά εργατικά χέρια. Τώρα τα έχει, μόνο που είναι άδεια λόγω της ανεργίας. Μπορούν, λοιπόν, κάλλιστα να οπλιστούν με μολότοφ και να στραφούν ενάντια σε οτιδήποτε τους φαίνεται, συμβολικά, ότι αντιπροσωπεύει το μηχανισμό που τα εξευτελίζει».

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3127013&textCriteriaClause=&publDate=28/12/2005

[apostolos1986]

Μέτωπο διασήμων κατά Σαρκοζί στη Γαλλία

Δύο μήνες συμπληρώθηκαν χθες από την «εξέγερση» των παρισινών προαστίων και οι αρχές εκφράζουν φόβους ότι ο «ασκός του Αιόλου» θα ανοίξει εκ νέου με αφορμή τους εορτασμούς για την Πρωτοχρονιά, καθώς στη Γαλλία το έθιμο απαιτεί την υποδοχή του νέου χρόνου με υπαίθρια πάρτι.

Κι ενώ η αστυνομία βρίσκεται σε επιφυλακή, τις τελευταίες εβδομάδες πολλές διασημότητες της Γαλλίας έχουν συγκροτήσει μέτωπο κατά του δημοφιλούς υπουργού Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί, με αφορμή τη σκληρή στάση που κράτησε στη διάρκεια της κρίσης.

Στους ορκισμένους «εχθρούς» του περιλαμβάνονται o σκηνοθέτης Λικ Μπεσόν, ο πρώην άσος του ποδοσφαίρου Ερίκ Καντονά, o ποπ σταρ Γιανίκ Νοά κι ο γνωστός από την ταινία «Αμελί», ηθοποιός Τζαμέλ Ντεμπούζ. Oι δύο τελευταίοι μάλιστα έχουν ξεκινήσει εκστρατεία προκειμένου να πείσουν τους νέους των υποβαθμισμένων προαστίων να προσέλθουν στις κάλπες στις εκλογές του 2007.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «Paris Match», o Νοά, που ψηφίστηκε φέτος η «δημοφιλέστερη προσωπικότητα» της Γαλλίας, δήλωσε: «Εάν κερδίσει ο Σαρκοζί το 2007, έφυγα (από τη χώρα)». Στο ίδιο μήκος κύματος κι ο σκηνοθέτης Ματιέ Κασοβίτς, του οποίου η ταινία «Μίσος» έμοιαζε προφητική για τα γεγονότα του φθινοπώρου, γράφει στην ιστοσελίδα του: «Οπως κι ο Τζορτζ Μπους, ο Σαρκοζί δεν υπερασπίζεται μία ιδέα, αντιμετωπίζει τους φόβους που ο ίδιος έβαλε στο κεφάλι των ανθρώπων».

Εκστρατεία κατά του Σαρκοζί έχει ξεκινήσει και η οργάνωση «Act Up», πλημμυρίζοντας το Παρίσι με φωτογραφίες του που συνοδεύονται από το σύνθημα «Ψηφίστε Λε Πεν». «Ο Σαρκοζί στο στόχαστρο της σόουμπιζ», έγραψε η «Φιγκαρό».

Με μία συνέντευξη εφʼ όλης της ύλης στην αντιπολιτευόμενη εφημερίδα «Λιμπερασιόν», ο 50χρονος Γάλλος πολιτικός απάντησε στους επικριτές του διαβεβαιώνοντας ότι «δεν δέχεται μαθήματα από κανέναν».

Μεταξύ άλλων υπερασπίστηκε τη σκληρή ρητορική του και κατηγόρησε το αντίπαλο στρατόπεδο για άγνοια. «Γνωρίζω πολύ καλύτερα τι συμβαίνει στα προάστια από τον Λιλιάν Τιράμ», είπε αναφερόμενος στον καλοπληρωμένο ποδοσφαιριστή που ζει σήμερα στην Ιταλία.

Στο πλευρό του Σαρκοζί έχουν ταχθεί οι δύο κορυφαίοι Γαλλοι ηθοποιοί Ζαν Ρενό και Ζεράρ Ντεπαρντιέ, ο οποίος στις αρχές Δεκεμβρίου δήλωνε μάλιστα σε συνέντευξή του ότι «ο Σαρκοζί είναι ο μόνος ικανός πολιτικός, ο οποίος εργάζεται πραγματικά».

Προετοιμάζοντας τη «μεγάλη αντεπίθεση», οι συνεργάτες του Σαρκοζί διαμηνύουν ότι πίσω από τη συντονισμένη επίθεση κατά του υπουργού Εσωτερικών βρίσκονται επικοινωνιακοί και μόνο λόγοι. Παραμονές της παρουσίασης του νέου του φιλμ, ο Τζαμέλ Ντεμπούζ, λόγου χάρη, «επέλεξε να κερδίσει λίγη παραπάνω δημοσιότητα στις πλάτες του Νικολά Σαρκοζί», σημειώνουν.

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

Περίληψη:Διαννοούμενοι τη Γαλλίας δημιούργησαν μέτωπο εναντίον του Σαρκοζί και προσπαθούν να κινητοποιήσουν τους νέους των υποβαθμισμένων περιοχών και να τους πείσουν να συμμετάσχουν στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές του 2007, για να καταδικάσουν το Σαρκοζί , ο οποίος θα είναι υποψήφιος της συντηρητικής παράταξης , της οποίας ηγείται.

[Turambar]

Να κοιτάξουν να συμαζευτούν όμως και αυτοί οι σοσαλδημοκράτες πρέπει να συμμαζευτούν λίγο γιατί αρχίζουν να θυμίζουν το ΠΑΣΟΚ...
Φοβάμαι ότι δεν αποκλείεται ο δεύτερος γύρος να είναι μεταξύ Σαρκόζι και Λεπέν (αν και εδώ που τα λέμε ο Σαρκόζι θα μαζέψει πολύ κόσμο από τα δεξία...)

[apostolos1986]

Η Σοσσιαδημοκράτες μέχρι το δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα πορεύονταν ολοταχώς για τη νίκη στις επερχόμενες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές σύμφωνα πάντα με τα γκάλοπ!Μάλιστα στις περιφερειακές εκλογές είχαν επικρατήσει οι δικοί τους υποψήφιοι των κεντροδεξιών στην πλειοψηφία των περιφερειών!!Όμως στο δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα το Μάιο χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα οι σοσσιαλδημοκράτες.Η αριστερά πτέρυγα των σοσσιαλδημοκρατών υπό τον Φαμπιους τάχθηκαν υπέρ του ΟΧΙ και η κεντρώα πτέρυγα υπό τον νυν γραμματέας του κόμματος Ολάντ και τον πρώην πρωθυπουργό Ζοσπέν τάχθηκαν υπέρ του ΝΑΙ.Το δημοψήφισμα όπως όλοι ξέρουμε κατέληξε στο ΟΧΙ. Το αποτέλεσμα ήταν να φθάσει στο χείλος της διάσπασης το σοσσιαλδημοκρατικό κόμμα στη Γαλλία. Όμως πριν κανένα μήνα έγινε το συνέδριο τους στη Λυόν νομίζω και φάνηκε ότι βγήκαν ενωμένοι και σαφώς ενισχυμένος ο επανεκλεγείς Ολάντ!! Δείχνουν να είναι ενωμένοι καθώς η κεντροδεξιά κυβέρνηση αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα σε διάφορα μέτωπα.Τώρα τι θα γίνει στις επερχόμενες εκλογές θα εξαρτηθεί και από το γεγονός ποιος θα είναι ο υποψήφιος του UMP(γαλλική κεντροδεξιά).Οι υπόψηφιοι είναι δύο ο Σαρκοζί (αντίπαλος του Σιράκ) και ο Ντε Βιλπέν(νυν πρωθυπουργός και προστατευόμενος του Σιράκ).
Τώρα οι Σοσσιαλδημοκράτες ακόμη δεν ξέρουν και αυτοί που ακούγονται είναι:η Σεγκολέν Pουαγιάλ, πρώην υπουργός Kοινωνικών Zητημάτων της κυβέρνησης Zοσπέν και σύντροφος του Φρανσουά Oλάντ, ο Zακ Λανγκ, πρώην υπουργός Πολιτισμού ο οποίος παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής, ο Mπερνάρ Kουσνέρ, πρώην υπουργός Yγείας και εκ των ιδρυτών των «Γιατρών χωρίς Σύνορα», ο Mπερτράν Nτελανοέ, ο δήμαρχος του Παρισιού, και ο πρώην πρωθυπουργός Λιονέλ Zοσπέν.
Επίσης ο Λε Πεν φαίνεται ότι έχει χάσει τη δυνάμη καθώς οι δυνάμεις του στις τελευταίες ευρωεκλογές μειώθηκαν δραματικά στο 5% απο 15% που είχε.

[abbis]

Νηνεμία πριν την επόμενη καταιγίδα

Στα αποκαΐδια από τα επεισόδια στα γκέτο των προαστίων, η 5η Γαλλική Δημοκρατία προσπαθεί να καθυστερήσει την οριστική της κατάρρευση μπροστά στα αδιέξοδα του συστήματος που την εδραίωσε
Σήμερα ο «Ρ» παρουσιάζει, στα πλαίσια του οδοιπορικού του, το πώς βλέπουν οι πολιτικές δυνάμεις το ξέσπασμα στα προάστια

 
«Καλύτερα να μη γίνει καμία γκάφα της αστυνομίας

Η πόλη είναι ωρολογιακή βόμβα

Από τον αρχηγό της αστυνομίας μέχρι τον τύπο στο δρόμο

Τα πάντα είναι μίσος...».

Αυτό λέει στο τραγούδι «Μπροστά από την αστυνομία» το συγκρότημα «113», συγκρότημα μουσικής ραπ, που έχει γίνει ο κύριος τρόπος έκφρασης των γαλλικών γκέτο. Από το προάστιο Βιτρί σουρ Σεν, οι Γιοχάν Ντιπόρτ, Μοκόμπε και Καρίμ Μπαχμί είναι αφρικανικής και αραβικής καταγωγής. Οι... γκάφες της αστυνομίας είναι καθημερινές. Μία από αυτές και ο θάνατος των δύο νεαρών στο Κλισί σου Μπουά, που πυροδότησε τα πρόσφατα επεισόδια.

Οι Γιοχάν, Μοκόμπε και Καρίμ μίλησαν, όπως έπραξαν και αρκετοί άλλοι Γάλλοι ράπερ, όλοι τους παιδιά των γκέτο. Κάλεσαν τα παιδιά της «άλλης» Γαλλίας «να μην καίνε τα αυτοκίνητα των διπλανών και τα σχολεία της κοινότητας, γιατί απλώς θα προκαλέσουμε το φόβο των υπολοίπων εργαζομένων και συγκατοίκων μας». Ζήτησαν και αυτοί συγκεκριμένες λύσεις: Δουλιά, σεβασμό. «Αν δε θέλουν να δουν την πραγματικότητα των γκέτο, ας ακούσουν ραπ, και ας πάψουν να κοιμούνται στο κοινοβούλιο».

Στα γαλλικά ΜΜΕ, ειδικοί συνεχίζουν να διατυπώνουν απόψεις. Λόγια πάλι, όπως είπαν και στο «Ρ» οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Τα γαλλικά κόμματα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αλλά και ο Πρόεδρος αντέδρασαν με καθυστέρηση και αμηχανία. Μοναδικός «ετοιμοπόλεμος» εμφανίστηκε ο υπουργός Εσωτερικών, Νικολά Σαρκοζί, που συγκέντρωσε τα πυρά των «αποστασιοποιημένων διανοούμενων», όπως έλεγαν πολλοί σχολιαστές, αλλά κέρδισε, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, αξιοποιώντας επιτυχημένα τα χαμηλότερα ένστικτά της: το φόβο και την άρνηση μιας πραγματικότητας, που, αύριο, μπορεί να είναι και δική της.

Κυνισμός και ρήξη στην γκολική δεξιά

Ο Σαρκοζί, στην πιο πρόσφατη συνέντευξη - ποταμό στο περιοδικό «Λ' Εξπρές», ενώ τα γεγονότα βρίσκονταν σε εξέλιξη, δεν έκανε πίσω. Υπεραμύνθηκε των χαρακτηρισμών που απέδωσε στους συμμετέχοντες στα επεισόδια, λέγοντας, απλώς, ότι αυτή την ορολογία χρησιμοποιεί η πλειοψηφία των Γάλλων. Και λέει αλήθεια. Αναρωτήθηκε γιατί πρέπει κανείς να «μασά τα λόγια του», όταν «η κατάσταση είναι εμφανής: το γαλλικό μοντέλο ενσωμάτωσης δεν είναι πια αποτελεσματικό και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι όλο και περισσότερο επικρατεί το μοντέλο των κλειστών φυλετικών κοινοτήτων που δεν έχουν σχέσεις η μία με την άλλη».

Μίλησε για μεγάλα λάθη όσον αφορά τα προάστια: Την παροχή γενικευμένης βοήθειας, χωρίς να προηγηθεί έρευνα για το ποιος πραγματικά την έχει ανάγκη και την αξίζει, την παροχή κοινωνικών και επαγγελματικών συμβουλών όταν χρειάζονται θέσεις εργασίας, την άρνηση της πραγματικότητας που επικρατεί στα γκέτο και των προβλημάτων που δημιουργεί η ανεξέλεγκτη μετανάστευση, την αποφυγή λήψης σοβαρών κατασταλτικών μέτρων «για εκείνους τους λίγους που προκαλούν ακόμη και τους συμπολίτες τους στα γκέτο». Ο υπουργός Εσωτερικών είναι ο πρώτος Γάλλος πολιτικός, πλην του ακροδεξιού Λε Πεν, που, επικαλούμενος το ρεαλισμό, υπογραμμίζει ότι δε γίνεται πλέον να μην εφαρμοστεί μια «πολιτική θετικών διακρίσεων».

Δηλαδή, να δημιουργηθούν ιδιαίτερα σχολεία για τα... προβληματικά παιδιά των γκέτο «προκειμένου να δοθεί έμφαση στην εκπαίδευση και την κατάρτισή τους, για να μπορούν να διεκδικήσουν τις ίδιες ευκαιρίες με όλα τα υπόλοιπα παιδιά». «Η Γαλλία δεν είναι απλώς ένα αμάλγαμα διαφορετικών εθνικών κοινοτήτων, αλλά λέγοντας ότι όλοι οι Γάλλοι είναι ίσοι, λέμε ψέματα. Αυτή η Γαλλία δεν υπάρχει» καταλήγει κυνικά και... ειλικρινά.

Συνεχίζεται...

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3124532&textCriteriaClause=&publDate=29/12/2005