Φεστιβάλ Υπερηφάνειας

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[xristoforos_]

Καλώς ήρθατε στο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας της Αθήνας

Σάββατο 7 Ιουνίου 2008 – Πλατεία Κλαυθμώνος

ΔΙΚΑIΩΜΑ ΜΑΣ!

Με το σύνθημα αυτό, η Λεσβιακή, Γκέι, Αμφισεξουαλική και Τρανσεξουαλική κοινότητα γιορτάζει τη διαφορετικότητα μαζί με όλη την Αθήνα!

Με ιδιαίτερη χαρά και περηφάνια σας καλούμε στην Πλατεία Κλαυθμώνος, το Σάββατο 7 Ιουνίου, για το 4ο μεγάλο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Athens Pride 2008!

Φέτος, το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας έρχεται ανανεωμένο – πιο δυναμικό, πιο ενθουσιώδες, με πολλές εκπλήξεις! Έχουμε ετοιμάσει μία σειρά από προ-φεστιβαλικές παράλληλες εκδηλώσεις και πάρτι. Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας ξανά για τα τελευταία νέα για τις εκδηλώσεις μας.

Με το καινούργιο λογότυπό μας γιορτάζουμε το αναφαίρετο δικαίωμά μας, αλλά και επιβάλλουμε την απαίτησή μας για όλα τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες πολίτες και πολίτισες. Το σλόγκαν μας άλλωστε αυτό εκφράζει.

Για την Παρέλαση και το Πάρτι έχουμε προσκαλέσει μεγάλα ταλέντα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Με ζωντανή μουσική, χορευτικά, ντραγκ σόου, δημοφιλείς DJ και πολλά άλλα, η φετινή διοργάνωση υπόσχεται να μείνει αξέχαστη.

Ελάτε από νωρίς να επισκεφτείτε τα περίπτερα για ενημέρωση με τα τελευταία νέα της λεσβιακής, γκέι, τρανς, αμφί κοινότητας και για σουβενίρ. Περάστε από το περίπτερο του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας της Αθήνας για τα επίσημα αναμνηστικά σας.

Παρελάσετε στο ιστορικό κέντρο και μπροστά από την Βουλή - κάτω από την πολυχρωμία της σημαίας του ουράνιου τόξου. Ελάτε με μεταμφίεση ή μάσκα ή όχι – όπως θέλετε. Όλα είναι χαλαρά.

Και μετά - μείνετε μέχρι αργά για χορό και εκπλήξεις στο πιο φαντασμαγορικό πάρτι της χρονιάς!

Όλοι και όλες είναι ευπρόσδεκτοι / ες, άσχετα από σεξουαλικό προσανατολισμό, ηλικία, εθνικότητα, θρησκεία ή πολιτικές πεποιθήσεις.

Φέρτε φίλες, φίλους και συγγενείς. Ελάτε μαζί μας και γράψτε ιστορία!

Να είστε εκεί!!!

[xristoforos_]

Tι συνέβη στο Stonewall το 1969

Οι ρίζες του Pride

Γνωρίζουμε το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας (Pride Festival) σήμερα ως μια γιορτή με παρελάσεις, άρματα, show και πάρτι, με τα οποία γιορτάζουμε ανοιχτά τη διαφορετικότητα και την κουλτούρα μας. Αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είναι και η επέτειος μιας πραγματικής επανάστασης – το Κίνημα για την Γκέι Απελευθέρωση - και φόρος τιμής σε εκείνους που έστρωσαν το δρόμο πριν από μας.

Να πώς ξεκίνησε. Τις πρώτες πρωινές ώρες τhς 28 Ιουνίου 1969, το Stonewall Inn, ένα δημοφιλές γκέι κλαμπ στην οδό Christopher στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, δέχτηκε εισβολή από βαριά οπλισμένους άνδρες των ΜΑΤ της πόλης. Η κατηγορία ήταν η παράνομη πώληση οινοπνεύματος. Για δεύτερη φορά την ίδια εβδομάδα το μπαρ γινόταν στόχος. Οι επιδρομές στα γκέι μπαρ και η γενική παρενόχληση των γκέι και των τρανσέξουαλ είχαν καταντήσει ρουτίνα. Αλλά αυτή τη φορά, τα πράγματα δεν κύλησαν όπως νόμιζε η Αστυνομία.

Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για το τι υποκίνησε τη βία και ποιοι συμμετείχαν σε αυτήν, αλλά μερικά γεγονότα είναι βέβαια: Η αστυνομία παρέταξε τους 200 θαμώνες για έλεγχο στοιχείων. Επέτρέψε στους περισσότερους να φύγουν, ενώ έθεσαν υπό κράτηση το προσωπικό, καθώς και τρεις drag queen και δύο τρανσέξουαλ.

Στην αρχή, η κατάσταση έξω από το μπαρ ήταν γιορτινή. Όμως όταν έφτασε η κλούβα και η αστυνομία φόρτωσε το προσωπικό του μπαρ και τις τρεις drag queen μέσα, το πλήθος στο δρόμο εξαγριώθηκε. Κάποιος πέταξε μια πέτρα στο παράθυρο και έπειτα δοχεία απορριμμάτων, μπουκάλια κτλ.

Όλη τη νύχτα μέχρι και την Κυριακή πρωί, μαζεύτηκε πολύ πλήθος μπροστά στο κατεστραμμένο μπαρ. Πολλοί γκέι νέοι εμφανίστηκαν για να διαμαρτυρηθούν, αλλά το έκαναν φιλώντας και χλευάζοντας την Αστυνομία. Τις επόμενες νύχτες συνέχισαν τα επεισόδια και οι συγκρούσεις με την Αστυνομία.

Ωστόσο, ακόμα σημαντικότερο ήταν αυτό που συνέβη αργότερα το καλοκαίρι. Στα τέλη του Ιουλίου, οι γκέι ακτιβιστές κυκλοφόρησαν φυλλάδια, απαιτώντας μια μαζική «συγκέντρωση για την ομοφυλοφιλική απελευθέρωση». Η συμμαχία που σχηματίστηκε από τη συνεδρίαση, που έγινε στις 24 Ιουλίου, υιοθέτησε την ονομασία «Γκέι Απελευθερωτικό Μέτωπο» (GLF: Gay Liberation Front). Ανάμεσα στις διεκδικήσεις της ήταν να σταματήσει η παρενόχληση από την αστυνομία, η προστασία στον εργασιακό χώρο, η ανάκληση των νόμων περί σοδομισμού και η θέσπιση νομοθεσίας κατά των διακρίσεων. Ακολουθούσαν και άλλα συλλαλητήρια διαμαρτυρίας και δημιουργήθηκαν οργανώσεις για τα δικαιώματα των γκέι και λεσβίων σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η «Πορεία για στο Stonewall» πραγματοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο σε ανάμνηση του γεγονότος και συγχρόνως ως διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά των διακρίσεων και της βίας που ασκήθηκαν στους γκέι, λεσβίες και τρανσέξουαλ της Νέας Υόρκης.

Με τα χρόνια, η επέτειος απέκτησε εορταστικό χαρακτήρα, απλώθηκε σε πολλές χώρες του πλανήτη και έγινε γνωστή ως Pride - Περηφάνια. Τον Ιούνιο του 1999, το Stonewall μπαρ ανακηρύχτηκε Μνημείο Εθνικής Κληρονομιάς και τμήμα της οδού Christopher μετονομάστηκε Stonewall Place.

Ο Ιούνιος είναι πια διεθνώς γνωστός ως μήνας του Pride. Κάθε χρόνο διοργανώνονται εκδηλώσεις, πάρτι και παρελάσεις σε πόλεις παντού στον κόσμο για να υπενθυμίζουν πως όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα και πρέπει να είναι ελεύθεροι να επιλέξουν τον τρόπο που θέλουν να αγαπήσουν και να ζήσουν, χωρίς επικρίσεις και μίσος.

[xristoforos_]

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΡΘΩ;       

Για να γιορτάσω τη διαφορετικότητα στο φως του ήλιου, μαζί με τους συμπολίτες μου

Για να θυμίσω και να θυμηθώ τα γεγονότα του 1969 στο μπαρ Στόουνγουολ στη Νέα Υόρκη

Για να υποστηρίξω την ανοιχτή συνύπαρξη γκέι, λεσβιών στρέιτ, χωρίς κοινωνική αμηχανία

Για να κάνω παρέα/συζήτηση με άτομα που έχουν παρόμοιες πεποιθήσεις

Για να δείξω ότι είμαστε πολλές και πολλοί που συμμεριζόμαστε τις ιδέες αυτές

Για να διασκεδάσω και να χορέψω στο υπαίθριο πάρτυ

Για να διεκδικήσω την κατάργηση των διακρίσεων με βάση τον ερωτικό προσανατολισμό

Για να ενημερωθώ από τα περίπτερα των οργανώσεων που συμμετέχουν και να τις υποστηρίξω

Για να δώσω κουράγιο και σε άλλες/άλλους να έρθουν

Για να βγω από το καβούκι μου

Για να απαιτήσω ίσα δικαιώματα τόσο για ζευγάρια διαφορετικού όσο και ζευγάρια ίδιου φύλου

Για να παρελάσω περήφανα μπροστά από τη Βουλή

 Για να γνωρίσω/δείξω την πραγματική εικόνα των γκέι/λεσβιών/τρανς

Για να δηλώσω ότι κάθε συναινετική σεξουαλική συμπεριφορά μεταξύ ενηλίκων αξίζει σεβασμό

Για να δηλώσω ότι αποδέχομαι τον εαυτό μου, τους άλλους και τις άλλες

[xristoforos_]

Σκοπός

Κύριος σκοπός του Athens Pride είναι η προβολή των λεσβιών, των γκέι, των αμφισεξουαλικών και των τρανσεξουαλικών ατόμων στην κοινωνία καθώς και των διεκδικήσεών τους στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Αθήνα, μέσα από τη διοργάνωση και διεξαγωγή δημόσιου ετήσιου φεστιβάλ υπερηφάνειας. To ετήσιο αυτό φεστιβάλ διεξάγεται σε ανάμνηση των γεγονότων του «Στόουνγουολ» (Stonewall), το οποίο αποτελεί την αφορμή για εκδηλώσεις περηφάνιας (pride) σε όλο τον κόσμο.

Σκοπός του Athens Pride είναι επίσης η ενίσχυση της κοινότητας των λεσβιών, των γκέι, των αμφισεξουαλικών και των τρανσεξουαλικών ατόμων με κάθε νόμιμο μέσον, όπως η συλλογή ικανού χρηματικού ποσού για την ενοικίαση χώρων για διάφορες ανάγκες της κοινότητας (χώρος τέχνης, αναψυχής, δημιουργία κέντρου υποστήριξης, στέγαση ομάδων της κοινότητας, χώρου για την δημιουργία και τη φιλοξενία αρχείου της κοινότητας), αλλά και για τη συντήρηση τέτοιων χώρων.

Για την υποστήριξη του σκοπού, το Athens Pride μπορεί να διοργανώνει καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου κάθε είδους προ-φεστιβαλικές εκδηλώσεις ή άλλου τύπου δράσεις και φιλανθρωπίες και να συνεργάζεται με φορείς που έχουν ως σκοπό την προβολή και προάσπιση των δικαιωμάτων των λεσβιών, των γκέι, των αμφισεξουαλικών και των τρανσεξουαλικών ατόμων.

[xristoforos_]

Eθελοντισμός

Φίλη, Φίλε.

Σ’ ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σου να μας βοηθήσεις εθελοντικά. Μπορείς να ξεκινήσεις από τώρα ή να βοηθήσεις μόνο την ημέρα της διοργάνωσης. Δεν θα σου ζητηθεί να κάνεις κάτι που δεν επιθυμείς, ούτε χρειάζεται να αφιερώσεις πολλές ώρες. Θα συμμετάσχεις στην κοινή προσπάθεια ανάλογα με τις δυνατότητες και τις επιθυμίες σου (προϋπόθεση να είσαι άνω 18 ετών).


Η συμμετοχή σου είναι πολύτιμη!


Μπορείς να συμπληρώσεις την αίτηση εθελοντισμού online εδώ

Αν έχεις απορίες, κάλεσέ μας στο 6972361073  καθημερινά μετά τις 14.00, ή στείλε μας μήνυμα στο ethelontismos@athenspride.eu

[xristoforos_]

Γκέι, λεσβίες, τρανσέξουαλ στην πλατεία Κλαυθμώνος

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Σάββατο απόγευμα μπροστά από το Κοινοβούλιο. Αντρες αγκαλιάζουν άντρες και γυναίκες αγκαλιάζουν γυναίκες. Τραβεστί, τρανσέξουαλ και αμφισεξουαλικοί αγκαλιάζουν όποιον βρουν. Μερικά φιλιά, αρκετή συγκίνηση και η απορία των περαστικών: Τι συμβαίνει;


Αρκετοί σπεύδουν να απαθανατίσουν το γεγονός με τα κινητά τους. Αλλοι γοργά απομακρύνονται. Είναι η παρέλαση των λεσβιακών, γκέι, αμφισεξουαλικών και τρανσεξουαλικών κοινοτήτων στο ολοήμερο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας («Athens Pride»).

Η παρέλαση ξεκίνησε από την έδρα του φεστιβάλ, την πλατεία Κλαυθμώνος, κορυφώθηκε στο Κοινοβούλιο και κατέληξε πίσω στην πλατεία. Στο ενδιάμεσο, οι γκρίζοι δρόμοι γέμισαν με χρώμα, χορούς, τύμπανα, πανό και σφυρίχτρες, ενώ ο γκρίζος συντηρητισμός γέμισε από ανθρώπους που φώναζαν το σύνθημα του φεστιβάλ «ανοιχτά, δυνατά, περήφανα». Πίσω από κάθε πανό και μια διαφορετική ομάδα. Ηταν όλοι εκεί... η Πάολα, η χαμογελαστή νεράιδα, ο Μηνάς με τον Φίλιππο και η Σταυρούλα, που όμως η ταυτότητά της γράφει Σταύρος.

«Σώμα μου φτιαγμένο από προσταγές», έγραφε ένα πανό, και «όχι πια» φώναζαν αυτοί πίσω του, ενώ μια ομάδα από λεσβίες φώναζε: «Μαμά, μπορείς να με αποδεχτείς».

Οι περίπου χίλιοι που παρευρέθηκαν διαδήλωσαν για το δικαίωμα της ίσης μεταχείρισής τους σε όλες τις εκφάνσεις του δύσκαμπτου συστήματος.

«Μας έμαθαν ότι πρέπει να ντρεπόμαστε γι' αυτό που είμαστε - για τις προτιμήσεις μας. Δηλώνουμε όμως σήμερα ότι είμαστε περήφανοι που, παρά τις όλες κοινωνικές διακρίσεις και την καταπίεση, καταφέραμε να αισθανόμαστε καλά. Είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία να συνηθίσει σε αυτό χωρίς αμηχανία», λέει ο εκ της οργανωτικής επιτροπής του φεστιβάλ, Κίμων Αντονέλος.

Ο υποψήφιος του Συνασπισμού για τη δημαρχία Αθηνών, Αλέξης Τσίπρας, κατά την ομιλία του είπε ότι «πρέπει να αναδείξουμε τη φωνή που θέλει να μιλήσει με ίσους όρους απέναντι στον συντηρητισμό που έχει εξαπλωθεί και κατακάτσει πάνω στην ελληνική κοινωνία. Σε έναν συντηρητισμό που αναπαράγεται από τα μέσα ενημέρωσης, από την εκκλησία, από τον Χριστόδουλο, από όλους αυτούς που μας κοροϊδεύουν και θέλουν να μας πείσουν ότι η ελληνική κοινωνία πρέπει να είναι κατ' εικόνα και ομοίωσή τους».

Πάντως, πολλά ήταν τα πεταμένα φέιγ βολάν σε διάφορες περιοχές της Αθήνας που έγραφαν «Stop στους gay» και από πίσω «Δημοτικές εκλογές 2006. Αθήνα - πόλις - Ελληνική».



Στους δρόμους της Αθήνας με πανό που έγραφαν «Βγες από το καβούκι σου» και «Ανώμαλο είναι το σύστημα»



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/06/2006

[xristoforos_]

«Θα παντρεύατε δύο ομοφυλόφιλους;»

«Αν κατά τη θητεία σας ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων σάς ζητήσει να το παντρέψετε, τι θα πράξετε;»

*«Αποτελεί διάκριση το γεγονός ότι ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων που έχει αποκτήσει κοινή περιουσία δεν έχει τα ασφαλιστικά, φορολογικά και άλλα δικαιώματα;»

*«Οι δήμαρχοι ευρωπαϊκών χωρών χρηματοδοτούν εκδηλώσεις όπως τα Φεστιβάλ Ομοφυλόφιλης Υπερηφάνειας. Εσείς τι θα πράξετε;»


Οι υποψήφιοι δήμαρχοι της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης παρέλαβαν με αμηχανία το ερωτηματολόγιο που είχε αποστολέα την Ελληνική Ομοφυλοφιλική Κοινότητα. Οι περισσότεροι, όμως, το καταχώρισαν στα αρχεία τους, αφού υπολόγισαν πως ό,τι κι αν απαντήσουν θα τους στοιχίσει σε ψήφους - είτε απελευθερωμένων, είτε συντηρητικών ψηφοφόρων.

Πιο τολμηροί οι τρεις Αθηναίοι: Αλέξης Τσίπρας, Κώστας Σκανδαλίδης, Νικήτας Κακλαμάνης. Τα ονόματα παρατίθενται με τη σειρά που έστειλαν τις απαντήσεις, αλλά και με το βαθμό τολμηρότητάς τους. Οι πιο συντηρητικές -και λακωνικές- προήλθαν από τον υποψήφιο της Ν.Δ., ο οποίος, προφανώς, δεν θέλησε να «παγιδευθεί» με δεσμεύσεις που θα προκαλέσουν τον πολιτικό του χώρο.

*«Δύο ενήλικες έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν το πώς θα περάσουν τη ζωή με βάση την προσωπική τους απόφαση», απαντά ο Ν. Κακλαμάνης για τον γάμο ομοφυλοφίλων.

Παραδέχεται, πάντως, ότι «η Πολιτεία πρέπει κάποτε να συζητήσει για κληρονομικά ή ασφαλιστικά δικαιώματα». Οσο για την οικονομική ενίσχυση των εκδηλώσεων των ομοφυλοφίλων; «Δεν ανήκω σε όσους υπόσχονται πράγματα που δεν θα μπορούν αντικειμενικά να υλοποιηθούν».

*Ο Κ. Σκανδαλίδης επικαλείται τη λύση που πρότεινε ήδη το ΠΑΣΟΚ «για το νέο θεσμό του συμφώνου συμβίωσης ζευγαριών του ιδίου φύλου». Η στήριξή του στις εκδηλώσεις των ομοφυλοφίλων «είναι δεδομένη» και θα παρίσταται όποτε μπορεί. Περί οικονομικής ενίσχυσης, σιωπή.

*Ο Α. Τσίπρας απάντησε... ναι, σε όλα! «Υποστηρίζουμε τον πολιτικό γάμο ομοφυλοφίλων», «κάθε διάκριση πρέπει να καταργηθεί», «το ζήτημα της γονεϊκότητας να μην εξαρτάται από τον σεξουαλικό προσανατολισμό» και «να τεθεί υπό την αιγίδα του δήμου το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας».

Και γιατί όχι; Το δικό του ψηφοδέλτιο είναι το μοναδικό που φιλοξενεί εκπρόσωπο των ομοφυλοφίλων. Την εκπρόσωπο της Λεσβιακής Κοινότητας Ευαγγελία Βλάμη.


Μ. ΜΑΝΗ

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 08/10/2006

[xristoforos_]

Διεκδικώντας τη διαφορετικότητα

Της ΕΛΙΖΑΜΠΕΤΤΑΣ ΚΑΖΑΛΟΤΤΙ


Μια γυναίκα 30 ετών (τα στοιχεία της δεν τα δημοσιεύουμε για προφανείς λόγους), από μεγάλη πόλη της περιφέρειας, χτυπήθηκε από τους δικούς της όταν έμαθαν ότι είναι λεσβία. Μετά το περιστατικό, όταν πήγαινε να ζητήσει δουλειά, οι δικοί της επισκέπτονταν τους εργοδότες και τους προέτρεπαν (με επιτυχία) να τη διώξουν γιατί ήταν μια ανώμαλη και θα τους δημιουργούσε προβλήματα.

Συγχρόνως προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να της πάρουν πίσω κάποια περιουσιακά στοιχεία που της είχαν παραχωρήσει. Τη συγκλονιστική αυτή ιστορία μάς διηγείται εκπρόσωπος τύπου της Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας (ΟΛΚΕ), ο οποίος αναφέρεται σε αρκετά περιστατικά που αποδεικνύουν ότι στην αυγή του 21ου αιώνα στην Ελλάδα όσοι έχουν διαφορετικό ερωτικό προσανατολισμό πέφτουν συχνά θύματα ρατσισμού και διακρίσεων.

Πολλές παρόμοιες καταγγελίες έφτασαν στην ΟΛΚΕ τους τελευταίους 12 μήνες. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η οργάνωση δεν διαθέτει πανελλαδικό δίκτυο, ούτε και -λόγω έλλειψης πόρων- το δυναμικό να παρακολουθεί περιστατικά ομοφοβικής βίας με επαγγελματικό τρόπο. Οι περισσότερες καταγγελίες προέρχονται από την περιφέρεια (εκτός Λεκανοπεδίου Αττικής) και όσοι τις απευθύνουν δεν τολμούν συχνά να πουν ούτε την περιοχή από την οποία τηλεφωνούν. Είναι η περίπτωση ενός άντρα, 30 ετών, που η οικογένειά του τον έκλεισε σε ψυχιατρικό ίδρυμα όταν εκείνος εκποιούσε τα περιουσιακά του στοιχεία προκειμένου να φύγει για πάντα εκτός χώρας. Κάποια από τα περιουσιακά στοιχεία τού τα είχε «γράψει» η οικογένεια πριν μάθει ότι είναι γκέι. Με την ΟΛΚΕ επικοινώνησε στενή του φίλη, η οποία τον βοήθησε να βγει τελικά από την κλινική, όπου είχε εισαχθεί παρανόμως. Ενδεικτική είναι επίσης και η περίπτωση ενός άντρα 24 ετών από μεγάλη πόλη της περιφέρειας που επικοινώνησε με την ΟΛΚΕ όταν τον έδιωξαν οι δικοί του αφού έμαθαν ότι είναι γκέι. Από το σπίτι δεν του επέτρεψαν να πάρει ούτε ρούχα ούτε χρήματα. Πριν φύγει για να έρθει στην Αθήνα πήγε στην εταιρεία όπου δούλευε για να πληρωθεί, αλλά του αρνήθηκαν γιατί εν τω μεταξύ η οικογένειά του είχε ειδοποιήσει την εταιρεία ότι έχει γιο ομοφυλόφιλο και να μην του δώσουν χρήματα. Τα μέλη της ΟΛΚΕ τον συνάντησαν όταν ήρθε στην Αθήνα σε άθλια κατάσταση, προσπάθησαν να του βρούν στέγη, στοιχειώδη ένδυση και εργασία.

Ενας άλλος άντρας, 40 ετών, όταν τον συνέλαβε η Αστυνομία δέχτηκε υβριστικούς χαρακτηρισμούς σχετικούς με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Ο ίδιος θεωρεί ότι και η προσαγωγή του έγινε επειδή κάποιοι αστυνομικοί δεν τον «πήγαιναν» λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού του. Ο άντρας αυτός έχει προβεί σε έννομες ενέργειες κατά της Αστυνομίας.

Πολλές είναι και οι γυναίκες λεσβίες θύματα ρατσισμού. Μας το επισημαίνουν από την ΟΛΚΕ:

«Μια γυναίκα, 25 ετών, από την επαρχία, όταν έμαθαν οι δικοί της ότι είναι λεσβία, την ξυλοκόπησαν (και οι άντρες και οι γυναίκες συγγενείς) και την αποκλήρωσαν.

Μια άλλη έφηβη, 17 ετών, στην περιφέρεια, όταν πήγε να καταγγείλει στην Αστυνομία ότι ξυλοκοπήθηκε από την οικογένειά της επειδή τους είπε ότι είναι λεσβία, ο αστυνομικός δικαιολόγησε τους γονείς της και αρνήθηκε να καταγράψει το περιστατικό».

Υπεύθυνη για τη συνέχιση της ομοερωτοφοβίας είναι ασφαλώς η ίδια η Πολιτεία, καταγγέλλει το γραφείο Τύπου της ΟΛΚΕ σε ανακοίνωσή του και διευκρινίζει: «Αφενός δεν έχει προβεί σε κανένα μέτρο ενημέρωσης σε οποιοδήποτε επίπεδο για θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας κοινωνικού φύλου κι αφετέρου κωφεύει με συνέπεια σε όλα τα αιτήματά μας. Ολες οι επιστολές, τις οποίες έχει αποστείλει η ΟΛΚΕ στο παρελθόν, έχουν μείνει αναπάντητες. Ενδεικτικά μπορούμε να μιλήσουμε για τις επιστολές προς το υπουργείο Υγείας, προς τους υπουργούς Εργασίας, Δικαιοσύνης, Αμυνας, προς το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων (τώρα ΚΕΛΠΝΟ) και προς τη ΓΓΙ. Θυμίζουμε την τελευταία επιστολή, την οποία η ΟΛΚΕ έστειλε στον δήμαρχο Αθηναίων για την άρνησή του να θέσει υπό την αιγίδα του το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας».



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/2007

[xristoforos_]

Απόψεις

Το δικαίωμα στη διαφορά

ΜΕ ΣΤΟΧΟ την ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, ώστε να αναγνωρίσει το δικαίωμα της διαφορετικότητας και να πάψουν οι όποιες διακρίσεις, οργανώνεται για τρίτη χρονιά στην Αθήνα το «Φεστιβάλ Υπερηφάνειας».

ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ του φεστιβάλ είναι η λεσβιακή, γκέι, αμφισεξουαλική και τρανσεξουαλική κοινότητα, που εκπροσωπεί χιλιάδες πολίτες, οι οποίοι διεκδικούν την ικανοποίηση συγκεκριμένων αιτημάτων, όπως διεξοδικά αναφέρεται στον σημερινό «Φάκελο» της «Ε».

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ καμιά σύγχρονη κοινωνία να αγνοεί ή να προσπαθεί να κουκουλώσει ή να εξαφανίσει κοινωνικά προβλήματα, τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει χωρίς στενοκεφαλιές και προκαταλήψεις, χωρίς ρατσιστικές υστερίες.

ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από τις ιδιαιτερότητές τους στον τρόπο που αγαπούν, ερωτεύονται και ζουν, ίσα δικαιώματα, σύμφωνα και με τις αρχές της Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και προπαντός, σύμφωνα με την αρχή του σεβασμού της ανθρώπινης αξίας.

ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΗΚΕ το 2007 από την Ευρωπαϊκή Ενωση «Ευρωπαϊκό Ετος Ισων Ευκαιριών για Ολους», θέτοντας στόχο την ευαισθητοποίηση των Ευρωπαίων πολιτών στη διαμόρφωση μιας δίκαιης και αλληλέγγυας κοινωνίας.

ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ έγκλημα η περιθωριοποίηση και η απομόνωση, ο κοινωνικός αποκλεισμός ολόκληρων ομάδων ανθρώπων ή και μεμονωμένων ατόμων, επειδή έχουν το θάρρος και τολμούν να δηλώσουν τη διαφορετικότητά τους.

ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ για μια ευρωπαϊκή κοινωνία να χαρακτηρίζει τη διαφορετικότητα «ανωμαλία» και να αποδέχεται ένα καθεστώς διακρίσεων σε βάρος συνανθρώπων, που φτάνει έως και τον αποκλεισμό από το δικαίωμα στην εργασία.

ΕΧΕΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ χρέος η Πολιτεία να εξασφαλίσει την ισότητα, να καταπολεμήσει τις διακρίσεις, να αντισταθεί στις υστερικές κραυγές της συντήρησης και του σκοταδισμού. Εχει χρέος να αγκαλιάσει τον άνθρωπο, να του συμπαρασταθεί, να του αναγνωρίσει όλα τα δικαιώματά του και να ικανοποιήσει τα αιτήματα της διαφορετικότητας.

ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ μέλη της κοινότητας που διοργανώνει το φεστιβάλ, και αυτό είναι παρήγορο, ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα τόσο έντονος κοινωνικός συντηρητισμός. Υπάρχουν, ωστόσο, κρούσματα, όχι απλώς συντηρητισμού, αλλά έως και εγκληματικής συμπεριφοράς, τα οποία εκθέτουν την ελληνική κοινωνία. Γι' αυτό και πρέπει να λείψουν, με φροντίδα της Πολιτείας και περισσότερη ευαισθητοποίηση όλων των πολιτών.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/2007

[xristoforos_]

«Φεστιβάλ υπερηφάνειας»


«Ο έρωτας δεν κάνει διακρίσεις. Κάνει τη διαφορά!». Με αυτό το σύνθημα η λεσβιακή, γκέι, αμφισεξουαλική και τρανσεξουαλική κοινότητα γιορτάζει φέτος, για τρίτη χρονιά, τη διαφορετικότητα, σήμερα στην πλατεία Κλαυθμώνος, με την ονομασία «Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Athens Pride 2007».

Πρόκειται για μέρα γιορτής αλλά και διεκδίκησης δικαιωμάτων χιλιάδων συμπολιτών μας, που έχει τις ρίζες του στη Νέα Υόρκη, όταν το βράδυ της 18ης Ιουνίου 1969, οι θαμώνες του μπαρ «Στόουνγουολ» αντιστάθηκαν δυναμικά στις συλλήψεις και τον εξευτελισμό τους κατά τη βίαιη εισβολή αστυνομικών. Από τότε η επέτειος απέκτησε εορταστικό και δυναμικό χαρακτήρα και απλώθηκε σ' όλο τον κόσμο με την ονομασία «Υπερηφάνεια» και ο Ιούνιος καθιερώθηκε ως ο μήνας εορτασμού της επετείου. Σε δεκάδες μικρές και μεγάλες πόλεις, από τη Ρωσία μέχρι την Αμερική και τη Νότια Αφρική, την ίδια μέρα, πραγματοποιείται το ίδιο φεστιβάλ.

Στις ολοήμερες εκδηλώσεις στην αθηναϊκή πλατεία, καθώς και στην παρέλαση που θα ακολουθήσει, οι διοργανωτές μάς καλούν όλους να συμμετάσχουμε, ανεξαρτήτως ηλικίας, φυλής, ερωτικού προσανατολισμού ή πολιτικών πεποιθήσεων.

Τις δύο προηγούμενες χρονιές, στις αντίστοιχες εορταστικές εκδηλώσεις της Αθήνας συμμετείχαν πάνω από 1.800 άτομα. Φέτος, οι διοργανωτές ελπίζουν σε μεγαλύτερη συμμετοχή, όλων όσοι υποστηρίζουν τα ίσα δικαιώματα στον τρόπο που αγαπάμε και ζούμε, μακριά από επικρίσεις. Σημειώνουν, μάλιστα, ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει ανακηρύξει το έτος 2007 «Ευρωπαϊκό έτος ίσων ευκαιριών για όλους», με σκοπό την ευαισθητοποίηση όλων στα πλεονεκτήματα μιας δίκαιης και αλληλέγγυας κοινωνίας.


Γ.Δ.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/2007

[xristoforos_]

ΗΜΕΡΑ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΗΣ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ. Γιορτές διαμαρτυρίας στην Αθήνα και σ' όλο τον κόσμο

«Φτάνει πια ο εξευτελισμός»

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ

Η υποκρισία της ελληνικής κοινωνίας γύρω από το θέμα είναι όπως ακριβώς περιγράφει και το λαϊκό τραγούδι: "Δεν με ξέρεις, δεν σε ξέρω, υποφέρεις κι υποφέρω".


Αθήνα: Η συμμετοχή ξεπέρασε ακόμη και τις προσδοκίες των διοργανωτών

Κανείς δεν τολμά να το παραδεχτεί, λες και δεν είμαστε κανονικοί άνθρωποι. Ηρθε λοιπόν η ώρα να πούμε όχι άλλες διακρίσεις, κοινωνικός ρατσισμός και διώξεις επειδή είμαστε ομοφυλόφιλοι. Φτάνει πια με τους εξευτελισμούς, από την οικογένεια, την εργασία, την κοινωνία, το κράτος. Είμαστε κανονικοί άνθρωποι, ζούμε μέσα στην κοινωνία και διεκδικούμε επιτέλους το σεβασμό που αξίζουμε και τα δικαιώματά μας».

Εξω...

Η Βαγγελιώ που μας μιλάει έχει κοντά, γκρίζα μαλλιά και στην μπλούζα της έχει στερεώσει ένα φέιγ βολάν που είχε πετάξει στον χώρο η «Χρυσή Αυγή» και γράφει «Εξω πούστη απ' την Αθήνα». Πίσω της, το μνημείο της Εθνικής Συμφιλίωσης στην πλατεία Κλαυθμώνος, «ντυμένο» με μια σημαία στα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Τριγύρω χαρούμενος κόσμος σε πηγαδάκια, πολύχρωμα περίπτερα με ενημερωτικό υλικό και μια εξέδρα από τα ηχεία της οποίας ακούγεται ηλεκτρονική μουσική.

Φέιγ βολάν με συνθήματα του τύπου «οι πούστηδες και οι λεσβίες της γειτονιάς σας σας εύχονται καλό καλοκαίρι», πανό με μια χελωνίτσα και την παρότρυνση «βγες απ' το καβούκι σου», κονκάρδες, καπελάκια και μπλουζάκια με το ουράνιο τόξο. Το μήνυμα; Ολα τα χρώματα μπορούν να συνυπάρχουν.

Η γιορτή διαμαρτυρίας που διοργάνωσαν οι ομάδες ομοφυλόφιλων, λεσβιών, αμφισεξουαλικών, τρανσεξουαλικών αλλά και πολιτικές οργανώσεις δικαιωμάτων το περασμένο Σάββατο δεν ήταν απλώς ένα εθιμοτυπικό ολοήμερο πάρτι στο πλαίσιο της 26ης Ιουνίου που έχει διεθνώς καθιερωθεί ως Ημέρα Ομοφυλόφιλης Περηφάνειας, από την επίθεση της αστυνομίας της Ν. Υόρκης στο στέκι των ομοφυλόφιλων «Στόουνγουαλ-ιν» το 1969 και τη θύελλα διαμαρτυριών που ξεσήκωσε.

Ηταν μια συλλογική προσπάθεια να αποτυπωθεί μια πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας, να διασκεδαστούν οι κοινωνικές περιχαρακώσεις και προκαταλήψεις και να διεκδικηθεί το αυτονόητο κόντρα στις διακρίσεις σε βάρος των ομοφυλοφίλων: το δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό ανεξάρτητα από σεξουαλική προτίμηση. Και ύστερα από πολλά χρόνια, η πορεία των ομοφυλοφίλων, με συμμετοχή που ξεπέρασε ακόμη και τις προσδοκίες των διοργανωτών, είχε τη γιορτινή ατμόσφαιρα της παρέλασης, χρώμα, χιούμορ, σφυρίχτρες και «σήμα κατατεθέν» το σύνθημα «ε,ε,ε, ο,ο,ο, εμείς θα το κουνήσουμε το σύστημα αυτό», στολίζοντας με ένα συγκαταβατικό χαμόγελο τα πρόσωπα των περαστικών από το κέντρο το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου. «Ο έρωτας γράφεται με τα ίδια γράμματα για όλους και όλες», «Η αγάπη, ο έρωτας και η ζωή αξίζουν σεβασμό», έγραφαν τα φυλλάδια που μοίραζαν.


Χέρι χέρι σ' όλο τον κόσμο...
Καιρός ήταν

«Ηταν καιρός να αντιδράσουν οι ομοφυλοφιλικές κοινότητες της Ελλάδας στη νεοσυντηρητική ομοφοβική επίθεση που δέχονται ενορχηστρωμένα τα τελευταία χρόνια από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, την Αστυνομία και τον προκαθήμενο της Εκκλησίας. Να πούνε είμαστε εδώ, είμαστε οι άνθρωποι της διπλανής σας πόρτας, δεν είμαστε τίποτα τέρατα. Και είμαστε περήφανοι όχι γιατί διαφέρουμε, αλλά επειδή μπορούμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας απέναντι στην κοινωνική καταπίεση και υποκρισία και να πούμε ότι μπορούμε να είμαστε και στον έρωτα ο εαυτός μας.

Το μόνο που έχουμε να πούμε σε όσους κηρύσσουν τη μισαλλοδοξία είναι ότι, όπως είπε και ο Απ. Παύλος, "η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει"», μας είπε ο Θ. Αντωνόπουλος από την οργανωτική επιτροπή του Αθενς Πράιντ 2005.

«Ιστορική ημέρα υπέρβασης για τα δικαιώματα και τη ζωή των ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα» τη χαρακτήρισε ο Δ. Τσαμπρούνης, μέλος της Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας (ΟΛΚΕ). Παρούσες όλες οι σχετικές οργανώσεις, ο σκηνοθέτης Κ. Γιάνναρης καθώς και αντιπροσωπεία του ΣΥΝ.

-------------------------------------

«Τα ίδια δικαιώματα»

Χιλιάδες ομοφυλόφιλοι σε όλο τον κόσμο πήραν μέρος στην ετήσια, καθιερωμένη πλέον, παρέλαση Gay Pride Parade, ζητώντας από τις κυβερνήσεις ίδια δικαιώματα με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια και από το Βατικανό να αναγνωρίσει τον γάμο ατόμων του ίδιου φύλου. Τα άρματα του γαλλικού Gay Pride Parade ήταν πολύχρωμα και οι σημαίες που κρατούσαν οι περίπου 300 χιλιάδες συμμετέχοντες, στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Ντυμένοι με ελάχιστα ρούχα ή με κοστούμια που θύμιζαν γαλλικό καμπαρέ, οι Γάλλοι γκέι, ανάμεσά τους και εκπρόσωποι κρατικών οργανισμών και της γαλλικής αστυνομίας, παρέλασαν χορεύοντας από τον σταθμό του Montparnase στην αριστερή όχθη μέχρι και τη Βαστίλη. Τους δρόμους του Βερολίνου γέμισαν χιλιάδες ομοφυλόφιλοι και 50 πολύχρωμα άρματα. Ανοίγοντας το φετινό Gay Pride Parade ο βουλευτής των Πρασίνων, Βόλκερ Μπεκ, επέκρινε τον γερμανικής καταγωγής νέο Πάπα για τη στάση του απέναντι στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και τον κάλεσε «να σταματήσει να προσβάλλει τα συναισθήματα και τα δικαιώματα των γκέι και να αναγνωρίσει τον γάμο των ομοφυλόφιλων, αλλά και το δικαίωμα στην υιοθεσία παιδιών».

Σε εορταστική ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε το Gay Pride Parade και στο Μεξικό. Ντυμένοι σαν υπερήρωες των κόμικς, καομπόιδες ή φορώντας φτερά, λευκές περούκες και δικτυωτά καλσόν, εκατοντάδες Μεξικανοί ομοφυλόφιλοι παρέλασαν στο Μέξικο Σίτι. Ευχαρίστησαν την κοινωνία του Μεξικού που δείχνει ανοχή και κάνει βήματα για την αποδοχή και την αναγνώριση των σχέσεων ατόμων του ίδιου φύλου, αλλά τόνισαν ότι η κυβέρνηση «έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της» μέχρι να γίνουν οι νομικές ρυθμίσεις που θα εξασφαλίσουν στους ομοφυλόφιλους ίδια δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους.


(Ασ. Πρες)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/06/2005

[xristoforos_]

Θεόδωρος Αντωνόπουλος (Gay Pride Athens): Θέλει κότσια

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ


«Στο χώρο δουλειάς μου δεν αντιμετώπισα εκδηλώσεις ρατσισμού γιατί είμαι ευθύς και ειλικρινής. Πιστεύοντας πως η σεξουαλικότητά μου δεν καθορίζει την προσωπικότητά μου», απαντά ο Θ. Αντωνόπουλος, δημοσιογράφος. Προσθέτει όμως ότι «συγκριτικά με άλλους χώρους, υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία και αποδοχή στο χώρο των μίντια για τους εργαζόμενους. Αλλά πολλοί "κρύβονται" γιατί έτσι αισθάνονται ασφαλέστεροι».

- Αντιθέτως, η τηλεόραση προβάλλει τέτοια πρότυπα.

«Μπορεί να βλέπουμε πολλούς γκέι στην τηλεόραση, αλλά συνήθως αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις είναι άνδρες ετεροφυλόφιλοι. Τα περί τηλεόρασης είναι απλώς θέαμα. Για να υπάρξει κοινωνική αποδοχή, πρέπει κάποιος να είναι αποφασισμένος να τολμήσει. Το να είσαι ανοιχτά γκέι θέλει κότσια».

- Επειδή υπάρχει συντηρητισμός;

«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει τόσο έντονος κοινωνικός συντηρητισμός, όσο υποκρισία. Πολλοί είχαν αντίστοιχες εμπειρίες αλλά δεν το αποδέχονται ως στοιχείο ταυτότητας. Ζούμε σε μια χώρα με παράδοση από την αρχαιότητα στην κουλτούρα των ομοφυλοφιλικών σχέσεων».

- Πώς το αντιμετωπίζουν;

«Σαν γλυκιά αμαρτία και δεν το κάνουν θέμα. Οταν κάποιος ξεπεράσει τη μία εμπειρία και γίνει τρόπος ζωής συνειδητά, τότε ξεκινάει η διαμόρφωση της ταυτότητας».

- Είναι μεγάλη απόφαση να συμμετέχει κανείς στο Φεστιβάλ Περηφάνιας;

«Δεν είναι μαγκιά να είσαι στρέιτ ή γκέι. Το θέμα είναι να μπορείς και στον έρωτα να είσαι ο εαυτός σου. Συνεπώς, θα μπορούσε να συμμετέχει κανείς, ανεξαρτήτως των σεξουαλικών επιλογών του».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/2007

[xristoforos_]

Ευαγγελία Βλάμη (ΟΛΚΕ): Δεν μας προστατεύει η Πολιτεία

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ


«Καλούμε τους Ελληνες πολίτες στο Φεστιβάλ Περηφάνιας για να υποστηρίξουν τα αιτήματά μας και να συμπαρασταθούν στην κατάργηση των διακρίσεων που βασίζονται στο σεξουαλικό προσανατολισμό».

- Ενα από τα αιτήματά σας είναι ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων.

«Ζητάμε το γάμο γιατί είναι το μόνο που θα μας δώσει ίσα δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους, η Πολιτεία θα αναγνωρίσει την ύπαρξή μας και θα μας προστατεύσει. Γιατί μέχρι στιγμής δεν μας προστατεύει. Ο,τι λιγότερο από το γάμο δεν είναι ισότιμο».

- Χρειάζεστε προστασία;

«Ασφαλώς. Στην Ομοφυλοφυλική, Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας, 18χρονη κοπέλα κατήγγειλε το εξής περιστατικό: Με χτύπησαν οι γονείς μου γιατί είμαι λεσβία. Πήγα στην Αστυνομία. Μου απαντούν: "Καλά σου κάνανε. Να γυρίσεις στο σπίτι σου". Πρόσφατα, 28χρονος κλείστηκε στο ψυχιατρείο. Οι γονείς του είπαν στους αστυνομικούς ότι είναι γκέι και συνεπώς δεν ξέρει τι κάνει και σκοπεύει να πουλήσει την περιουσία του. Με αυτό το αιτιολογικό διατάχτηκε ο εγκλεισμός του. Τα περιστατικά βίας, διακρίσεων και κάθε μορφής κακοποίησης που καταγγέλλονται στην ΟΛΚΕ κυμαίνονται σε 2-3 το μήνα. Τηλεφωνούν λέγοντας: "Είμαι από την επαρχία". Ποτέ δεν αναφέρουν το όνομά τους και στοιχεία διαμονής».

- Ποιοι σας υποστηρίζουν;

«Κανείς. Κάποια περιστατικά καταγγέλλονται από τη Διεθνή Αμνηστία. Αλλά δεν υπάρχει υποστήριξη από τον Δικηγορικό Σύλλογο, τα πολιτικά κόμματα, τη Γενική Γραμματεία Ισότητας».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/2007

[xristoforos_]

Δημήτρης Τσαπρούνης (οργανωτική επιτροπή PRIDE): Δειλία

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ


«Καθημερινά, βιώνουμε διακρίσεις κάθε μορφής. Η Εκκλησία από άμβωνος αναφέρεται σε κουσούρια, προφανώς για να κρύψει τα δικά της. Αιώνες ολόκληρους, βάσει νόμων, μαθαίνουμε πως αυτό είναι άρρωστο, ενοχλητικό, αμαρτία. Ανάλογα με την εποχή και τον τόπο διαμορφώνεται ο χαρακτηρισμός που αποτελεί κληρονομιά μας», απαντά ο εκπρόσωπος της ΟΛΚΕ Δ. Τσαπρούνης.

- Αυτό δεν άλλαξε;

«Σήμερα τολμάμε να πούμε: "Είμαι μια χαρά και το διασκεδάζω κιόλας". Αλλά στο θέμα των διακρίσεων υπάρχει βαριά κληρονομιά. Η σεξουαλικότητα βρισκόταν υπό διωγμό και ιδιαίτερα ο ομοερωτισμός, αυτό δυστυχώς αποτελεί μέρος του πολιτισμού μας. Και αυτό αντικατοπτρίζεται σε μια σειρά νόμων».

- Εχουμε φίλους γκέι.

«Δεν τολμάμε ν' αγγίξουμε το θέμα. Κι ας μην υπάρχει πολιτικός ή δημοσιογράφος που να μην έχει φίλους γκέι. Ακούω και ορισμένους που λένε: "Δεν έχω πρόβλημα με τους γκέι, αρκεί να μη γίνονται δάσκαλοι, δικαστές, αστυνομικοί, στρατιωτικοί". Δηλαδή, να γίνουν όλοι κομμώτριες».

- Λειτουργεί ακόμα παραδοσιακά η οικογένεια στην Ελλάδα.

«Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Δυστυχώς, δεν έχουμε καμία σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Δυτικής Ευρώπης όπως την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία. Κι εκεί λειτουργεί παραδοσιακά ο θεσμός της οικογένειας, και εκεί υπήρξε χούντα. Μας διακατέχει δειλία. Και η διάθεση να μην ξε-βολευτούμε».

- Πολιτική στήριξη έχετε;

«Ο υπ. Δικαιοσύνης κ. Παπαληγούρας από το βήμα της Βουλής υποστήριξε ότι η κοινωνία είναι ανώριμη. Τον χαρακτηρίσαμε άβουλο πολιτικό που φοβάται μη δυσαρεστήσει το κόμμα του. Γιατί ως υπουργός θα μπορούσε να ενημερώσει, αντί απλώς να κάθεται σε μια καρέκλα και να μην κάνει τίποτα. Την ίδια αντιμετώπιση είχαμε και από τη γενική γραμματέα Ισότητας, κ. Τσουμάνη. Δήλωσε σχετικά με το γάμο ομοφυλόφιλων ότι "η κοινωνία δεν είναι έτοιμη και οι ομοφυλόφιλοι δεν το διεκδικούν". Τι κάνει για να αρθεί η ανωριμότητα; Απολύτως τίποτα».

- Φοβούνται μη δημιουργήσουν πρότυπα;

«Μεγάλωνα και ένιωθα σαν να ήρθα από άλλον πλανήτη. Εβαζαν στην ίδια κατηγορία εγκληματίες και ομοφυλόφιλους. Δεν μπορούσα να ταυτιστώ ούτε με το κακό ούτε με κανένα άλλο πρότυπο. Δεν ήξερα σαν τι θέλω να γίνω. Η σεξουαλικότητά μου έπεφτε στο κενό. Με την άρνηση της πολιτείας να εισαγάγει τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, εξακολουθούν κάποια παιδιά να μην έχουν πρότυπα».

- Γιατί φέτος το φεστιβάλ ονομάζεται Φεστιβάλ Περηφάνιας;

«Η περηφάνια είναι αντίθετη της ντροπής και του αίσχους. Ζήσαμε την ενοχή, καταφέραμε να αγαπήσουμε και ν' αγαπηθούμε. Ζητάμε να μας αντιμετωπίζουν ως ισότιμους πολίτες. Συνώνυμο της περηφάνιας είναι η αξιοπρέπεια. Είμαστε η μοναδική κοινότητα ανθρώπων για την οποία μπορεί κανείς να λέει ό,τι θέλει χωρίς να έχει κυρώσεις. Παραδείγματα πολλά: Οι βουλευτές κ. Ιωαννίδης, Παπαθεμελής, ο νομάρχης κ. Ψωμιάδης, ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο υφυπουργός κ. Γιακουμάτος».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/07

[xristoforos_]

Αντρέα Γκίλμπερτ (οργανωτική επιτροπή φεστιβάλ): «Αν κατέβαιναν όλοι θα είχε πλημμυρίσει η Αθήνα»

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ


«Με μεγάλο κόπο καταφέραμε να διοργανώσουμε τη γιορτή, έγιναν όλα εθελοντικά», απαντά η Αμερικανίδα Αντρέα Γκίλμπερτ, μέλος της οργανωτικής επιτροπής. Και εξηγεί: «Ο θεσμός ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη στις 18 Ιουνίου 1969. Οταν σε ένα πριβέ μπαρ εισέβαλε η αστυνομία, ακολούθησε "σκούπα"-μεταφορά με κλούβες σε αστυνομικά τμήματα και εξευτελιστική μεταχείριση. Οταν αφέθηκαν ελεύθεροι, επί τρεις νύχτες διαδήλωναν στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Αυτό το γεγονός πήρε χαρακτήρα γιορτής, διεκδίκησης και διαμαρτυρίας. Ολοι εκείνη την ημέρα βγαίνουν στο δρόμο όπως δεν μπορούν τις υπόλοιπες μέρες. Η γιορτή απλώθηκε σε όλον τον κόσμο. Στη Ρωσία, την Αφρική, σε μεγάλες και μικρές πόλεις. Στην Αθήνα πραγματοποιείται για τρίτη χρονιά. Την πρώτη χρονιά συμμετείχαν 50 τολμηροί».

- Καλείτε όλους τους πολίτες;

«Στόχος μας είναι να κατεβούν μαζί μας στην πλατεία Κλαυθμώνος οι συμπολίτες μας, γιορτάζοντας τη διαφορετικότητα. Πέρυσι συγκεντρωθήκαμε 500 άτομα, φέτος μπορεί να είμαστε 1.000».

- Υπάρχει οργανωμένη κοινότητα;

«Ιδρύθηκε βιβλιοπωλείο, τυπώνονται εφημερίδες, περιοδικά. Η κοινότητά μας σιγά σιγά ορθώνει τα αιτήματά της. Το σύνθημά μας "Ο έρωτας δεν κάνει διακρίσεις" δείχνει πως απλώς το νιώθουμε, υπάρχει ως συναίσθημα. Και χαιρόμαστε όταν βρίσκουμε ανταπόκριση».

- Φοβούνται τα μέλη της κοινότητας να εμφανιστούν;

«Φοβούνται πολύ. Αν κατέβαιναν όλοι θα είχε πλημμυρίσει η Αθήνα. Δεν θέλουν να θιγεί η οικογένεια. Τους φοβίζουν λέγοντας: "Θα σας μαχαιρώσουν, θα γίνουν επεισόδια". Καμία δεν μπορεί να πει από 'δώ η σύντροφός μου. Στην Αθήνα κάνουν ό,τι θέλουν στο κρεβάτι τους πίσω από κλειδωμένες πόρτες».

- Υπάρχουν μέλη σας από το συντηρητικό χώρο;

«Η διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας διεθνώς είναι ζήτημα κατοχυρωμένο στην Κεντροαριστερά και στην Αριστερά. Στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι ανοιχτοί στα αιτήματά μας στη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, περισσότερο στον ΣΥΝ. Το πιο ομοφοβικό κόμμα είναι το ΚΚΕ».

- Εχετε χρηματοδότηση;

«Από το 2005 επιβιώνουμε οργανωτικά με χρηματοδότηση των Ελλήνων της Γερμανίας. Επανειλημμένως μας στηρίζει η ομάδα "Ερμής" και με παρουσία στην παρέλαση. Θα έρθουν και φέτος Ελληνες από τη Γερμανία, την Αγγλία».

- Είμαστε η πιο ομοφοβική χώρα;

«Η Πολωνία είναι περισσότερο, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα υπάρχει στην Αμερική».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/07