Σύγχρονο έντεχνο ελληνικό τραγούδι

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[akis]

Τίποτα δε χάθηκε

Μουσική/Στίχοι: Μάλαμας Σωκράτης
   
 
Τίποτε δεν χάθηκε πότε από κανέναν
ούτε ένα αστέρι δεν ξεστράτισε ποτέ
Κανένας δεν υπέφερε για πάντα στα χαμένα
Κανείς δεν πέθανε ποτέ ωραίε μου εαυτέ
 
Κι αν είναι λόγια δύσκολα είναι τα αγαπημένα
Κι αν τα πιστεύεις γεια χαρά
και φεύγω ήσυχα, φεύγω ήσυχα
 
Τίποτα δεν πέρασε ούτε και θα γυρίσει
όλα συμβαίνουν τώρα όλα σε μια στιγμή
παράφορη εποχή
κι ημέρα όμορφη  ημέρα δύσκολη
μια πρόκληση ζωή   αθάνατη θνητή
 
Κι αν είναι λόγια δύσκολα είναι τα αγαπημένα
Κι αν τα πιστεύεις γεια χαρά
και φεύγω ήσυχα, φεύγω ήσυχα

[akis]

Ο φύλακας κι ο βασιλιάς

Μουσική/Στίχοι: Μάλαμας Σωκράτης
   
 
Αυτή η πόλη που αγάπησα παλιά
κι όλο γυρνούσα στ’ ανοιχτά παράθυρά της
έγινε βάρος που αδιάφορα περνά
σαν μια συνήθεια παιδική, σαν ένα λάθος
 
Αυτά τα χρόνια που μετράω με το στανιό
τα λίγα, τα πολλά, τ' άγνωστα χρόνια
με βρίσκουν μόνο να γυρνάω μ' ένα φακό
σ' έναν καθρέφτη μαγικό, μια χούφτα πιόνια
 
Ένα που αγάπησε πολύ κι άλλο που τυραννιέται
δυο τρία που ξεστράτισαν κι άγρια παραστράτησαν
κάποιο που ξόδεψε το φως κι έμεινε άδειος ο καιρός
λίγα που δυστυχήσανε και τη ζωή γκρεμίσανε
 
Φύλακα στην καλύβα σου  κρατάς το βασιλιά τους
είναι αστείο, σοβαρό  δεν το χωράει η καρδιά τους
Φύλακα στην καλύβα σου  κρατάς τον άνθρωπό τους
λείπει το φως, λείπει το φως  κι έχασαν τον καιρό τους
 
Φωνάζω μεσ' στη νύχτα   κι ύστερα σωπαίνω
σαν τα πουλιά μες' στα κλαδιά σου το χειμώνα

[akis]

Άνοιγμα στα πέρατα

Μουσική/Στίχοι: Μάλαμας Σωκράτης/Λαμπρίδη Φωτεινή
   

Άνοιγμα στα πέρατα και βροχή του Μάρτη
έχασα σαν έβαλα στοίχημα πως θα 'ρθει
 
Μην φοβάστε στο κορμί, μαγικές ψυχές μου
Έτσι με συνήθισαν όλοι οι έρωτές μου
 
Μαγικές κρυψώνες μου, όλες θα σας κλείσω
τώρα τους χειμώνες μου σαν πουλί θα ζήσω
 
Εποχή μου ρόδινη, συρματοπλεγμένη
όχι πως κουράστηκα, μ' άλλο δε με παίρνει
 
Όχι πως λευτέρωσα, όλες τις φωνές μου
μα να κρύβω δε μπορώ τις μικρές χαρές μου
 
Μέχρι να φανεί το φως, δρόμους θα διαβαίνω
όχι πως σε ξέχασα, μα δε σε προσμένω
 
Μαγικές κρυψώνες μου, όλες θα σας κλείσω
τώρα τους χειμώνες μου σαν πουλί θα ζήσω


πιστεύω είναι καλά ως εδώ

[pandora]

Είναι υπέροχο τόπικ... έργο τέχνης... ποίημα.... :'(

 

Όλα τα τραγούδια είναι υπέροχα που γράψατε... μία εκ των ημερών θα το εκτυπώσω ολόκληρο για ν'αρχίσω να τα παίζω... είναι απλά ΤΕΛΕΙΟ ...!

Ας προσφέρω κι εγώ κάτι... που τραγουδούσαμε με μια φίλη μου πρίν πολλλύυυυυυ καιρό....


Της Πούλιας

Μη με μαλώνεις, Πούλια μου
που τραγουδώ τις νύχτες
μόν' φέγγε στις αγάπες μου
και μες το κύμα ρίχ' τες

Για να πλυθούν, να χτενιστούν
τα γιορτινά να βάλουν
δωσ' τους μαντίλια να φορούν
κοράλλια για να στολιστούν
και να ρθουν να με πάρουν....


Σεργιάνι να με βγάλουνε
σε πόλεις που κοιμούνται
σε φίλους που χαθήκαμε
και πιά δεν με θυμούνται

Με ταξιδιάρικα πουλιά
θα στείλουμε χαμπέρι
ένα νανούρισμα να πάν
στους έρωτες που κρύφτηκαν
μέσα στο καλοκαίρι

Κι ύστερα σύρε να μας βρείς
για τα παλιά να πούμε
κι ως που να λάμψει ο κύρης σου
γλυκό κρασί να πιούμε

μη με μαλώνεις Πούλια μου
που τραγουδώ τις νύχτες
μόν' φέγγε στις αγάπες μου, και μεσ' στο κύμα ρίχτες....

Μίλτος Πασχαλίδης

 

από το cd "Βυθισμένες άγκυρες" που είναι γεμάτο με ονειρικούς στίχους.....

[pandora]

Και μετά τις "παλιές αγάπες", μια καινούρια αγάπη.....

Στην Κοιλάδα των Τεμπών

Μες την κοιλά - όπως τα λέω
μέσ' την κοιλάδα των Τεμπών
φόβος των μηχανοδηγών
είναι ένας γέρο - πλάτανος
μαγκούφης και παράφορος

Που πίνει απ΄το - όπως τα λέω
που πίνει απ' το θολό νερό
του ποταμού το ιερό
πίνει κι απλώ - όπως τα λέω
πίνει κι απλώνει ρίζωμα
βαθειά μέσα στ' ανείπωτα.....

Κι όποτε παί - όπως τα λέω
κι όποτε παίρνει ανάποδες
γέρνει και πέφτει στις γραμμές
πιάνει το τρέ - όπως τα λέω
πιάνει το τρένο από τ'αυτί
"μην τη περνάς τη Γευγελή...."

Μένα μου το - όπως τα λέω
μένα μου το 'πε ο Πηνειός
το μυστικό ο φλύαρος
πώς ήταν ά - όπως τα λέω
πώς ήταν άνθρωπος παλιά
κι είχε παιδιά στην ξενιτειά......

Θανάσης Παπακωνσταντίνου

[pandora]

Ένα σχετικά άγνωστο, αλλά με υπέροχη μουσική..... (από τους γνωστούς αφοι Κατσιμίχα που έχετε σιχαθεί να τραγουδάτε όλοι στα γυμνασιακά σας χρόνια  )

Σαντορίνη

Σηκώθηκε αγέρας, τα φώτα ανάψανε
εσφύριξε το πλοίο, η νύχτα έρχεται
Σε δάση από αιώνες, μοναχή ταξιδεύεις
το άγιο φως λατρεύεις σε δωμάτια λευκά

Σαξόφωνα της άνοιξης,  στη λαβα της καρδιάς σου
λύθηκαν τα μαλλιά σου και καλοκαίριασε...

Το θαύμα έγινε....

Γλιστράς μες στην ομίχλη παράξενων καιρών
Φωσφορικό καράβι των απάνω θαλασσών
Σάντα Ειρήνη, Σάντα Ειρήνη, Σάντα Ειρήνη....

Τα μάτια του Σεβάχ σε κοίταξαν για πάντα
καθώς τραβούσε σκεφτικός να πάει στο πουθενά...

Το θαύμα έγινε....

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας

[xenia]

Απόψε    
    
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά

Απόψε το τραγούδι θα'ναι σαν προσευχή,
θα είναι ελαιώνας σε ξεχασμένη γη.
Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά

Απόψε τη σελήνη δεν τη γελάει κανείς,
βασιλικό χαϊδεύει με το'να χέρι της,
κι εγώ που δεν κοιμάμαι, εγώ που ξαγρυπνώ,
δεν ξέρω αν θα πεθάνω, ή αν θα γεννηθώ.

Απόψε η καρδιά μου θα γίνει ένα παλιό
ποδήλατο που θέλει να βγει στον ουρανό,
τον Μάσσιμο Τροϊζι να βρει και να του πει,
πως μέσα σε μια νύχτα αλλάζει η ζωή.

Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά.

[Christina8]

Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; -Πλιατσικας/Πυξ Λαξ



Σαν τα καράβια φαίνονται τη νύχτα τα νησιά
σταματημένα μεσ' στην μέση του πελάγου
Έχει η ανάσα τους μια γεύση, μια γεύση απ' τα παλιά
που αναστήθηκαν με κόλπα κάποιου μάγου

Εσύ δεν ήσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές;
Εσύ δεν ήσουνα που έκλαιγες γι' αγάπη;
Εσύ δεν έλεγες «οι άνθρωποι δε θέλουν διαταγές
από ανθρώπους μηχανές στο ρόλο του προστάτη»;

Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία

Εσύ δε μ' έμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά;
Στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
είναι η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες

Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Μέσα στη γυάλα τελειώνει το νερό
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Ή παραμένει πάντα μαύρος ο βυθός;..

Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία

[pandora]

Φωτιά μου

Με χάδια τρομαγμένα
με διψασμένα χάδια
του νού μου τα σκοτάδια
απόψε ντύνομαι....

Λευκό πανί υψώνω
και πάω όπου με πάει
αυτό που με σκορπάει
σου παραδίνομαι

Φωτιά μου εσύ, κι αέρας
στο σύνορο τούτης της μέρας
τη φλόγας σου δώσ' μου
και γίνε μου, φώς μου
χρυσόμαλλο δέρας....

Φωτιά μου εσύ, κι αέρας
στο σύνορο τούτης της μέρας
το γέλιο σου δώσ' μου
και γίνε του κόσμου
το πέρας....

Μονάχη μεσ' τους ξένους
και μέσ' τους φίλους, μόνη
να ξερα τί σε σώνει
στον πόνο, στη χαρά

Γυαλί που δεν ραγίζει
θα βρισκα να σου τάξω
πές μου πώς να πετάξω
με δανεικά φτερά

Της φυλακής μου πόρτα
εσύ, και αντικλείδι
κι εγώ μικρό στολίδι
στον άσπρο σου λαιμό

Θα πώ ένα τραγούδι
σήκω να το χορέψεις
τα μάτια να μου κλέψεις
για πάντα πρίν χαθώ.....



Μιλτιάδης Πασχαλίδης

ps δεν βρίσκω λόγια

[xenia]

Τα πάγια

Τα βράδια είναι ατέλειωτοι αιώνες μαζεμένοι
μέσα στον ύπνο το βαθύ πόλη ταξιδεμένη
άλλοι γυρνάνε με το νου και άλλοι στα εμπόδια
άλλοι ψηλά αρμενίζουνε κι έχουν φτερά στα πόδια.

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μού 'στησαν καρτέρι.

Νά 'σαι μονάχος σου θα πει να είσαι αντρειωμένος
να μη σε πιάνει πανικός, ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
αλλιώς στα πάγια κολλάς, σέρνεσαι, βρίζεις και πονάς
αγάπες σε κυκλώνουνε και στο μαντρί σε χώνουνε.

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μού 'στησαν καρτέρι.

[chili_harry]

Απόψε    
    
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά

Απόψε το τραγούδι θα'ναι σαν προσευχή,
θα είναι ελαιώνας σε ξεχασμένη γη.
Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά

Απόψε τη σελήνη δεν τη γελάει κανείς,
βασιλικό χαϊδεύει με το'να χέρι της,
κι εγώ που δεν κοιμάμαι, εγώ που ξαγρυπνώ,
δεν ξέρω αν θα πεθάνω, ή αν θα γεννηθώ.

Απόψε η καρδιά μου θα γίνει ένα παλιό
ποδήλατο που θέλει να βγει στον ουρανό,
τον Μάσσιμο Τροϊζι να βρει και να του πει,
πως μέσα σε μια νύχτα αλλάζει η ζωή.

Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά.

Τέλειο..!!
Και οχι απο τις σούπες του Θανάση...

[madmetal]

Αλεξάνδρεια

Στίχοι: Άρης Δαβαράκης
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα

Ο αλεξανδρινός ο καθαρός ο ουρανός
στον έρωτα είναι σαν διαμάντι ανθεκτικός
κι όπως καθρεφτίζεται στη θάλασσα ζεστός
λες γιασαλάμ να κι ένας άξιος μισθός

Βρε γιασαλάμ πού να το φανταστώ
τόσο γλυκό το φθινόπωρο αυτό
τούτος ο ουρανός ο φθινοπωρινός
είναι ο αυθεντικός ο αλεξανδρινός

Το ένα μου λιμάνι είναι δυτικό
το άλλο το παλιό ανατολικό
έχω αεροδρόμιο στο βοριά
κι ένα αρχαίο φάρο προς το νοτιά

Ναι ο ουρανός ο καθαρός ο αυθεντικός
στην Αλεξάνδρεια είναι τόσο ανθεκτικός
που όταν σκάει το κύμα δυνατά στο Κάιτ Μπέι
παντάν παντάν βρε γιασαλάμ ο έρωτας λέει

Γιασαλάμ θα πει τόσα χώρεσα
που το δαίμονά μου συγχώρεσα
για όλα του τα πάθη τα άγρια
γιασαλάμ θα πει Αλεξάνδρεια

[xenia]

''Το νελό''


Μουσική - Στίχοι: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Ερμηνεία: Λουδοβίκος των Ανωγείων - Λιζέτα Καλημέρη

Έχω ένα γιασεμάκι,
που το λένε Τερεζάκι.
Βγαίνει βόλτα στο μεϊντάνι
με το κόκκινο φουστάνι.

Το νερό, ''νελό'' το λέει.
Ξέρει να γελά, να κλαίει.
Το νερό, ''νελό'' το λέει
κι ό,τι λέει, δεν ξελέει.

Βάνει το κοντό φουστάκι,
βγαίνει στο ποδηλατάκι.
Μπαίνει μες στα καφενεία
για λουκούμι και βανίλια.

Το νερό, ''νελό'' το λέει.
Ξέρει ν’ αγαπά, να κλαίει.
Το νερό, ''νελό'' το λέει.
Για καμμιά ζημιά δε φταίει.

Έχω ένα γιασεμάκι,
που το λένε Τερεζάκι.

[xenia]

Ιούλιος κι ο άνεμος         

Λουδοβίκος των Ανωγείων

Ιούλιος κι ο άνεμος
δεν είναι 'δω
Φτερούγισμα βεντάλιας
στο μπαλκόνι
Μα μια ανάμνηση παλιά
τα διπλωμένα μου πανιά
φουσκώνει

Θα δανειστώ του ναύτη
τη ματιά
με δάκρυ αλμυρό θέλω
να κλάψω
και κει στου πάθους
τ' ανοιχτά
ό,τι με κούρασε θα το πετάξω

Θα βρω της νύχτας
το σκοπό
και με τη λύρα
του Ορφέα
μέσα στον ύπνο σου θα μπω
εσύ 'σαι η αγάπη μου η ωραία

[Johnny English]

Πέρασες απ' την αυλή μου κι έφυγες ξανά
Σαν κομήτης της ερήμου που φεγγοβολά
Σαν φτερούγα θα ξανάρθεις θα ξαναφανείς
Να σε δει ο γερακάρης και ο ποιητής
 
Ήσουν άγγελος ήσουν θάνατος ήσουνα ζωή
 
Όταν λιώσουνε τα χρόνια θα με δεις ξανά
Στα μαλλιά μου θα 'χω χιόνια θα 'χεις γιασεμιά
Θα 'χω μνήμη του θανάτου μνήμη του καιρού
Που μεσάνυχτα Σαββάτου ήσουνα παντού
 

Ήσουν άγγελος ήσουν θάνατος ήσουνα ζωή
Πως περάσαν χίλιες μέρες κι ήρθε Κυριακή..