Σύγχρονο έντεχνο ελληνικό τραγούδι

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[λήθη]

Θα 'μαι κοντά σου     
    
Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ξύπνησα μες τον ύπνο μου
κι άκουσα δυο φωνές.
Η μια μου είπε ξέχνα την
κι πάψε πια να κλαις.
Μα η άλλη ήταν η δική σου
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές.
Μου λεγε αγάπη μου κοιμήσου
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

Τα χρόνια είναι αμέτρητα
μα είν` η ζωή μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

Το παραμύθι τέλειωσε
κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.
Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις,
τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

[crystal]

Αν και εχουμε ποσταρει ηδη πολλα του αλκινοου...
 
Ο Ουρανος
Αναβει τα φωτα
Τιποτε πια
Δεν θα ναι οπως πρωτα
Ξημερωσε παλι

Ξυπναω στο φως
Τα ματια ανοιγω
Για λιγο νεκρος
Χαμενος για λιγο
Ξημερωσε παλι

Κι εχεις χαθει μαζι
Με τον υπνο
Μαζι μετ' ονειρου τον
Πολυχρωμο κυκνο
Μην ξημερωνεις ουρανε

Αδεια η ψυχη μου
Το δωματιο αδειο
Κι απο το ονειρο μου
ακουω καθαριο τον λυγμο της να λεει
"Ονειρο ητανε"

Ονειρο ητανε..

Θα ξαναρθεις...
Μολις νυχτωσει
Και τ'ονειρο παλι
Την αληθεια θα σωσει
Θα 'μαι κοντα σου...
Μονο εκει σε βλεπω καλη μου
εκει ζυγωνεις κι ακουμπας την ψυχη μου
με τα φτερα σου...

Μα το πρωι
χανεσαι φευγεις
ανοιγω τα ματια
κι αμεσως πεθαινεις
ΜΗΝ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΟΥΡΑΝΕ...

ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ - Ονειρο ητανε

[meltemi]

και χίλιες φορές να τα ποστάρουμε, και χίλιες να τ' ακούσουμε, δε φτάνουν κρυσταλλακι : )

[Daphnekasgr]

Ααχχ....τι μου κάνατε τώρα... Θέλω να τον ξαναδώ..να τον ξανακούσω...δε μου φτασε μια φορά!!!! Είναι απλά τέλειος...
Ειδικά αυτό:

Βυθός    ποιο αλλο?
 

[CyberCaesar]

Στίχοι: Αρλέτα
Μουσική: Αρλέτα
Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα

Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό

Του είπα παππούλη τι ζητάς εδώ
δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό
μου είπε, τέκνον κάνεις μέγα λάθος
εδώ είναι ο φόβος των ανθρώπων και το πάθος

Κοίταξε γύρω του στεγνούς και μεθυσμένους
και μου είπε εγώ τους αγαπάω τους κολασμένους
αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις
ε κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις

Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
βρέθηκα να τα πίνω μ΄ έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
στο τέλος πλήρωσε και το λογαριασμό

[Christina8]

Requiem     



Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Πως τό '‘φεραν ο Χρόνος κι ο Καιρός
σε τραγουδιάρα Χώρα μοναχός
καλογεράκος γκρίζος, σκονισμένος ψαλμός
αποδεκατισμένος, κρυφός, κλεισμένος, σιωπηλός.

Κλείνεις καλά το σπίτι σου
γεμίζεις το ποτήρι σου
βαφτίζεις το κλειδί σου Φυλακή
ό,τι σ' ελευθερώνει ,σε κλειδώνει
κι ό,τι σε φανερώνει είναι που δεν το διάλεξες εσύ.

Είσαι απλώς ένας μέσα στους πολλούς
δωμάτιο σ' ένα σπίτι από καπνούς
είσαι μια τυφλωμένη καπνοδόχος
κι ο κουρασμένος ξενοδόχος
του άφραγκού σου εαυτού.

Κλείνεις το παραθύρι σου
και σπάζεις για χατήρι σου
τη Λέξη που αγαπούσες πιο πολύ
ό,τι δεν σε σκοτώνει σε χρεώνει
κι ό,τι σε ξεπληρώνει είναι η αφεντιά σου η μισή.

Μια μέρα θα βγω από το σπίτι και θα έχουν φύγει όλοι
παντού ερημιά, όλα παρατημένα ανοικτά
ένα ξυπνητήρι θα χτυπά μα κανείς δε θα το κλείνει.

Ήρθε το Τέλος του Κόσμου
Μπήκαν σε κάτι τεράστια ιπτάμενα κλουβιά
και φύγαν να γλιτώσουν
όσοι δεν χώρεσαν τους σκότωσαν
κι έμεινα μόνος.

Μα πως δεν το έμαθα;
Το είπε το ραδιόφωνο, το είχα κλείσει
Το είπε η τηλεόραση, την είχα σπάσει
Το είπαν οι αρμόδιοι, δεν ψήφισα
Κι έμεινα εδώ…

Θα βάλω τα καλά μου
Θα ανέβω στο λόφο
να δω το τελευταίο ηλιοβασίλεμα
θα θυμηθώ ένα παραμύθι
κάπου μακριά οι άνθρωποι
θα νομίζουν πως είναι ακόμα ζωντανοί;

θα ξημερώσει ο Πόνος και θα δεις
το Φως της Σταυρωμένης Κυριακής
θα ‘ναι το Σύννεφο άδειο δίχως λόγια σταματημένα τα ρολόγια
θα ακούν τον χτύπο της βροχής




διαβαστε προσεκτικα τους στιχους..

[λήθη]

Η ξενιτιά     
    
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Ara Dinkjian
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Βαριά βραχιόλια οι λύπες,
πως μ'αγαπάς δεν είπες.
Το'χω παράπονο,μάνα μου, στόμα μου
κι ας πέθαινε το σώμα μου.

Δεν θέλω φως μου κόσμο,
στα μάτια μου έχω δυόσμο.
Το'χω παράπονο,πάρε μου,ζήτα μου,
της λησμονιάς σαϊτα μου.

Σου στέλνω μ'ένα γράμμα,
του φεγγαριού τη λάμα.
Πάρτην και χτύπα με,μάνα μου,τρέλα μου,
κι αν κλαίει η ψυχή σου γέλα μου.

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιο κρασί μεθάει τα μάτια του, πες

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη

[vasso]

Καθρεφτίζω το νου

Αρβανιτάκη Ελευθερία
  Μουσική/Στίχοι: Παραδοσιακό Τσιγγάνικο/Νικολακοπούλου Λίνα
   Δίσκος: «Μένω εκτός»
 
Καθρεφτίζω το νου σε φεγγαριού σπηλιές
κι άμα σε δω να κλαις, το πρωί θα φύγω αλλού
 
Θα μου βάφει η βροχή τ’ ασήμια στον ταφτά
κι άμα σε δω κλεφτά στο λαιμό θα δέσω αρχή
 
Έρωτά μου, αγκάθι, στέμμα
και βέλη μου σεβαστιανά
αν είχε ο πόνος αίμα
θα κοκκίνιζε βουνά
 
Καθρεφτίζω τη γη σε βαρελιού κοιλιά
κι άμα σε βρουν φιλιά, θα ‘ναι ο ύπνος μου που αργεί
 
Κι απ’ τις πέντε ζωές που ζούμε χωριστά
τα μάτια έχω κλειστά κι ας μου δείξανε στεριές

[miss_elec]

Στα λιμάνια ανάψανε φωτιές

Καλλιτέχνης: Νατάσα Θεοδωρίδου
Συνθέτης:Ευανθία Ρεμπούτσικα
Στιχουργός:Τάσος Μπουλμέτης

Πες μου τι ζητάς
στους σταθμούς που αγάπησες
Οτι κι αν σου πουν
οι πυξίδες δείχνουν πάντα το βορριά

Αν δεν προδωθείς
απ’τα χνάρια που άφησες
δεν θα λυτρωθείς
αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγής

Τα ντουμάνια στου τρένου τις γραμμές
σου δείχνουνε το χθες θες δε θες
Στα λιμάνια των φάρων οι ριπές
ανάψανε φωτιές αχ μην κλαίς

Αν χαθείς ξανά
στης καρδιάς τον μαχαλά
Κάπου εκεί κοντά
Μεθυσμένη περιμένει μια σκιά

Βάλσαμο γλυκό
Θα’μαι δίπλα σου εγώ
χάρτης που διψώ
το μελάνι της πορείας σου να πιω

[xenia]

Διάφανος

Μάλαμας Σωκράτης
Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης

Στου δειλινού την άκρη αποκοιμήθηκα
Σαν ξένος σαν ξενάκι σαν παντάξενος
Και ήρθε και κατακάθισε πάνω μου σαν σεντόνι, όλης της γης η σκόνη   ] 2x
Οοοοοοοοοοο
 
Ήρθε με την σειρά της κι η μαύρη θάλασσα
έφερε ένα καράβι ακυβέρνητο
 
Ανέβηκα σαν άνεμος, ανέβηκα σαν κλέφτης, το ψέμα δεν το βλέπεις
Οοοοοοοοοοο
 
Στην πλώρη ακουμπισμένος ένας διάφανος
τα κόκαλα μετράει μένει άφωνος
Τρώει την πέτρα σαν ψωμί ο Καίσαρας Βαλιέχο άλλο αδερφό δεν έχω
Οοοοοοοοοοο

Σπιθίζει το τσιγάρο σε κάθε ρουφηξιά
η Ισπανία γέρνει και η μόνη που νικά
Η ηδονή που μας γεννά, που παίζει το χαρτί μας χωρίς την θέληση μας
Οοοοοοοοοοο
 
Στου δειλινού την άκρη δεν βλέπεις όνειρα
αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα
Βλέπεις τον άνθρωπο μικρό που τον πατάν στ' αλήθεια, τα πόδια του τα ίδια
Οοοοοοοοοοο
 
 

 

[λήθη]

Πάνε δυο μήνες που 'χω να σε δω
ποιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σένα,
ίσως ακόμα και να παρεξηγηθώ
για το Θεό όμως μη νοιάζεσαι για μένα.

Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψεις
πως της μορφής σου το πορτρέτο ξεθωριάζει
όμως αληθινά στο λέω, δεν πειράζει
κλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψεις.

Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς
να 'ξερες πόσο με πονάς
κι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτή
και τρομαγμένος ξυπνώ.

Αν πω σ' αρνήθηκα το ξέρεις θα 'μαι ψεύτης
κι ο χρόνος αν αφήνει μια ελπίδα για μένα
είναι οδυνηρό που δε σε είδα ν' αστράφτεις
μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη.

το ονειρο, αλκινοος ιωαννιδης

[ioja]

 


λυπητερο...σνιφ..

[Christina8]

Μαγικό βουνό -Φραγκουλης/Λιδακης


Το μαγικό βουνό
του Αλχημιστή το θησαυρό
ψάχναν δυο φίλοι κάποτε να βρουν
και τη χαρά να μοιραστούν

Ξεκίνησαν μαζί
μα γρήγορα έγιναν εχθροί
ο ένας ζήταγε να βρει χρυσό
ο άλλος το αθάνατο νερό

Ποτέ τα αστέρια μη ρωτάς
τι κρύβουνε για μας
σε ποιο όνειρο χρωστάς
ο δρόμος είναι της καρδιάς
κι αυτό που αγαπάς
εκεί να αναζητάς

Το Μαγικό Βουνό
του Αλχημιστή το θησαυρό
δυο φίλοι ψάχναν κάποτε να βρουν
κι απ' τους καημούς τους να σωθούν

Τους χώρισε η ζωή
η Δύση κι η Ανατολή
ο ένας βρήκε ένα μυστικό
κι ο άλλος βρήκε ένα βουνό

Ποτέ τα αστέρια μη ρωτάς
τι κρύβουνε για μας
σε ποιο όνειρο χρωστάς
ο δρόμος είναι της καρδιάς
κι αυτό που αγαπάς
εκεί να αναζητάς

[akis]

Ποντίκια στην αγορά

Μουσική/Στίχοι: Μάλαμας Σωκράτης
   

Στην αγορά παγιδευμένοι ποντικοί
νύχτα στην Τσιμισκή μες στον αέρα
γλιστράς δεξιά μου, κρύα αναπνοή
πριν από χρόνια ζούσαμε εδώ πέρα

Σ' ένα υπόγειο σκοτεινό σ' αναζητώ
την μυρωδιά σου πιάνω με το σώμα
αν είν' ο κόσμος μου τρελός τι να σου πω
αν κάνω λάθος στο ρυθμό σ' ακολουθώ

Βουλιάζουμε σιγά κι αυτός ο δρόμος δεν μας πάει πουθενά
σ' αγγίζω στο βυθό κι αναριγώ
ξαπλώνουμε βαριά κι ο έρωτας μας κουβαλά
στα νύχια του μας παίρνει και μας σέρνει
 
Πίσω απ' τις γρίλιες στέκει ο θυρωρός
και τη φτωχή ζωή του ανακατεύει
μας υποπτεύεται βουβά ο διπλανός
ποιος ξέρει η κυρά-Βάσω τι μας σέρνει
 
Μες στη γλυκιά φωνή της κρύβει μια θηλιά
και μες στα πόδια της φωτιά π' αναστατώνει
τα βράδια κατεβαίνει αγκαλιά στο σατανά
και το πρωί στο ισόγειο καμαρώνει
 
Χοντρή καρδιά μου βουτηγμένη στο πιοτό
ποιος μάγκας σ' έχει φτύσει και μου γνέφεις
την έκανες μια μέρα από δω
και να 'σαι πάλι εδώ, πάλι εδώ
 
Έλα κοντά και σώπα, μη μιλάς
τόσα χρονάκια ψάχνεις την αγάπη
μα τόση λάσπη που στην πλάτη κουβαλάς
τέτοια σου μάραναν ανόητη απάτη
 
Κοίτα και γύρω σου γάτοι του κερατά
και πες μου πόσο αξίζει κάθε μέρα
δεν επενδύεται η αγάπη φουκαρά
ψάξε καλύτερα κάτι θα βρεις ποιο πέρα
 
Βουλιάζουμε σιγά κι αυτός ο δρόμος δεν μας πάει πουθενά
σ' αγγίζω στο βυθό κι αναριγώ
ξαπλώνουμε βαριά κι ο έρωτας μας κουβαλά
στα νύχια του μας παίρνει και μας σέρνει

[akis]

Λαβύρινθος

Μουσική/Στίχοι: Μάλαμας Σωκράτης
   

Αγγίζω τα χείλη σου Αγνή
και μας παίρνει η αυγή
όταν πέφτει η βροχή
 
Στα μάτια σου παίζει ένα φως
κι ο αέρας περνάει
στα φιλιά σου γελάει
 
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό
μα η καρδιά σου ανασαίνει
κι όπως πριν μ' ανασταίνει
 
Σε βλέπω με μάτια κλειστά
σα να βρίσκεσαι εδώ
κι όμως είσαι μακριά
Θυμάμαι τραγούδια να λες
για τις άδειες στιγμές
τις χαμένες καρδιές
 
Στο λαβύρινθο έχω χαθεί
του Θησέα κρατάω την κλωστή
μα τα χέρια πονάνε
και τα μάτια ξεχνάνε
 
Αγγίζω τα χέρια σου Αγνή
το κεφάλι μου γέρνει
και ο ύπνος με παίρνει
Δεν θέλω ούτε λέξη να πω
στ' ανοιχτά τ' όνειρο
με κρατάει ναυαγό
 
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό
μα η καρδιά σου ανασαίνει
κι όπως πριν μ' ανασταίνει