Ποίηση

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[Karaμazoβ]

Το μεταξύ πομπού και δέκτη υποτιθέμενο κενόν

Δεν υπάρχει κενό μεταξύ πομπού και δέκτη
αν τα πόδια σας γερά πατούν στη γη, είτε
σε σκάφος ασφαλές, υπεριπτάμενον ή επιπλέον.
Μάζες αέρος σας συνδέουν προσπελάσιμες,
παρέχοντας αγώγιμο υλικό για τη μετάδοση
του ανεκτιμήτου ή ευτελούς αξίας μυνήματός σας.
Η τροπόσφαιρα, η ιονόσφαιρα, το ύδωρ, ακόμη και η γη η ιδία
αποτελούν επίσης μέσα διάδοσης εξαίρετα.

Μα κι αν, ώ αφελείς ποιηταί, νομίζετε
πως πρόβλημα είναι το ενδιάμεσο διαστρικό κενό,
ρίξτε και καμιά ματιά στον ξεχασμένο θείο Maxwell.
Το σήμα σας, φύσεως ηλεκτρομαγνητικής,
πεδίον όντας δηλαδή
και σκόπιμες, αναγνωρίσιμες μεταβολές αυτού,
ανάγκη μέσου κανενός δεν έχει.
Διαδίδεται στο κενό.
10/11/95


Χ.Ε.Δ.

[Meh]

awgjan

[ACE]

Ειναι μια πολη εκει στα βορεια
που οι διαβατες προσπερνουν με βιασυνη
ασκημη και αδιαφορη για τους πολλους
μα για ελαχιστους, πολλα σημαινει
τα Γρεβενα.


Αυτοι που εχουν καταγωγη απο τα Γρεβενα
εχουνε φυγει ολοι σχεδον απο την πολη τους, ως οικονομικοι μεταναστες εδω και χρονια
στοιχειο ειρωνικο, στους χαλεπους καιρους που ζουμε
κι η πολη ειναι αδεια απο ανθρωπους

Αυτοι που εχουν καταγωγη απο τα Γρεβενα
ειναι οι χαμενοι της μεγαλης νεοελληνικης υποθεσης
και κυριοτερα το ξερουν
και σιωπουν αριστοκρατικα
δεν ντυνονται προκλητικα, δεν ξενυχτανε οπως οι υπολοιποι
δουλευουν αγογγυστα, ξυπνανε πριν τις 7 τις καθημερινες
στην εκκλησια τις Κυριακες οταν ακουγεταται το Κατα Μαρκον
σκυβουν με ντροπη το κεφαλι.

Αυτοι που εχουν καταγωγη απο τα Γρεβενα
-Δεν κανουν pilates και zumba
Δεν πανε στο Markiz για να βγουν ως γνησιοι ελληνοκαγκουρες, φωτογραφιες.
Δεν χτισανε πισινες, ουτε εξοχικα σε πανεμορφες τοποθεσιες (το real estate δεν τους λεει και πολλα)
Ουτε διοριστηκανε απο τον ενα και μοναδικο βουλευτη που εχουν-

Και οπως ειναι φυσικο τους σεβονται οι νοικοκυραιοι γειτονες τους
Και αυτο ειναι σημαντικο και να το λεμε πρεπει.

Αυτοι που εχουν καταγωγη απο τα Γρεβενα
Δεν γκρινιαζουν και δεν διαμαρτυρονται
οπως οι καλοζωισμενοι κυριοι της αυτοδιοικησης
γιατι ποτε τους εαυτους δεν λογισαν ως συμμετεχοντες σε αυτη την παρανοια που κυβερναει τον τοπο
και κυριως αυτοι δεν φαγανε, μπορουν οι ιστορικοι του μελλοντος να το επαληθευσουν

Και τωρα που α ανεμος λυσσομανα και αρχιζουν τα τζιτζικια να την ψυλλιαζονται πως φτανει καταιγιδα
εχει ερθει ο καιρος να πουμε ολοι
Να βγουμε στις πλατειες και να φωναξουμε χωρις αιδω
ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ.

Ace

[ACE]

Ηταν το ποστ υπ'αριθμον 1111.
http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=1180&page=10
 

[pandora]

ξεχασμένο θείο Maxwell

γράφεις paper? 

[Xbaremenos]

ΝΥΧΤΕΣ

Καλά, θ’ απορροφήσουν κάτι και την έγνοια σου
η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι,
και θα μπορέσεις ύστερα να πας
σε κάνα θέατρο ή κέντρον ή όπου αλλού.
Όμως όταν τελειώσουν όλα
τα θέατρα και τα κέντρα κλείσουν,
και πουν οι Φίλοι καληνύχτα,
και πρέπει να γυρίσεις πια στο σπίτι – τι θα γίνεi;
Το ξέρεις πως η σκληρή, αδυσώπητη
σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια.
Θα ‘σαι μονάχος.
Και τότες θα λογαριαστείτε.
Θες ή δε θες θα μπουν κάτω όλα, να λογαριαστείτε.
Θα ‘σαι μονάχος
κι ανυπεράσπιστος απ’ το θέατρο και τα κέντρα,
κι απ’ τη δουλειά σου και τους φίλους.
Σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια.
Θά ‘ρθει – δε γίνεται. Είν’ τόσο σίγουρη γι’ αυτό, και περιμένει.
Είναι στο σπίτι και σε περιμένει.



~ Κώστας Μόντης ~

[verisign]

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
Ιθάκη Κ .Π  Καβάφης

[MARIOS]

Annabel Lee

It was many and many a year ago,
In a kingdom by the sea,
That a maiden there lived whom you may know
By the name of ANNABEL LEE;
And this maiden she lived with no other thought
Than to love and be loved by me.

I was a child and she was a child,
In this kingdom by the sea;
But we loved with a love that was more than love-
I and my Annabel Lee;
With a love that the winged seraphs of heaven
Coveted her and me.

And this was the reason that, long ago,
In this kingdom by the sea,
A wind blew out of a cloud, chilling
My beautiful Annabel Lee;
So that her highborn kinsman came
And bore her away from me,
To shut her up in a sepulchre
In this kingdom by the sea.

The angels, not half so happy in heaven,
Went envying her and me-
Yes!- that was the reason (as all men know,
In this kingdom by the sea)
That the wind came out of the cloud by night,
Chilling and killing my Annabel Lee.

But our love it was stronger by far than the love
Of those who were older than we-
Of many far wiser than we-
And neither the angels in heaven above,
Nor the demons down under the sea,
Can ever dissever my soul from the soul
Of the beautiful Annabel Lee.

For the moon never beams without bringing me dreams
Of the beautiful Annabel Lee;
And the stars never rise but I feel the bright eyes
Of the beautiful Annabel Lee;
And so, all the night-tide, I lie down by the side
Of my darling- my darling- my life and my bride,
In the sepulchre there by the sea,
In her tomb by the sounding sea.
Edgar Allan Poe

[vag]

«Ήταν ένα παιδόπουλο στο Αίγιο
Κι ένας λόρδος περνώντας του λέγει: Ω!
Αν μ’ αφήσεις πριν φύγω
Να σ’ τον κάτσω για λίγο
Θα σε στείλω μετά στο Κολλέγιο.»


Σεφέρης (αλήθεια)

[Meh]

your life is your life
don’t let it be clubbed into dank submission.
be on the watch.
there are ways out.
there is a light somewhere.
it may not be much light but
it beats the darkness.
be on the watch.
the gods will offer you chances.
know them.
take them.
you can’t beat death but
you can beat death in life, sometimes.
and the more often you learn to do it,
the more light there will be.
your life is your life.
know it while you have it.
you are marvelous
the gods wait to delight
in you.

@Charles Bukowski

[Appelsinpiken]

ελα...ακομα δεν τελειώσαμε και αρχίσαμε τις μελαγχολίες!

  οι επιρροές της Κριστίν

χοχοοχοχοχ

[Μικρός λόρδος]

«Ήταν ένα παιδόπουλο στο Αίγιο
Κι ένας λόρδος περνώντας του λέγει: Ω!
Αν μ’ αφήσεις πριν φύγω
Να σ’ τον κάτσω για λίγο
Θα σε στείλω μετά στο Κολλέγιο.»


Σεφέρης (αλήθεια)

Λόρδος????

[Christina8]

Ύστερα είδαμε πως δεν ήτανε πρόσωπα
μα οι σιωπηλές χειρονομίες του ηλιοβασιλέματος…
σαν ένας θεός που τον ξέχασαν κι από το βάθος του χρόνου
καλούσε βοήθεια.

O ουρανός αμίλητος και σταχτύς
το ίδιο αδιάφορος και για τους νικητές και για τους νικημένους.
Eίδες ποτέ σου μες στα μάτια των νικημένων στρατιώτων
την πικρή θέληση να ζήσουν!

Η δυστυχία σε κάνει πάντα να αναβάλεις – έφυγε η ζωή.
οι φίλοι είχαν χαθεί
κι οι εχθροί ήταν μικρόψυχοι για να μπορείς να τρέφεσαι απ’ το μίσος σου…

…και τα μάτια σου βουρκώνουν, θαμπωμένα ξαφνικά
απο τους παλιούς λησμονημένους θεούς και τις παντοδύναμες
παιδικές ευπιστίες…

Πάνω στα υγρά τσαλακωμένα σεντόνια μαραίνονταν το γέλιο
των αγέννητων παιδιών…
και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι
και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.

Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.

Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απο τη στιγμή
που βρίσκουν μια θέση
στη ζωή των άλλων.

Kαι τότε κατάλαβες γιατί οι απελπισμένοι
γίνονται οι πιό καλοί επαναστάτες.

Και μένουμε ανυπεράσπιστοι ξαφνικά, σαν ένα νικητή
μπροστά στο θάνατο
ή ένα νικημένον αντίκρυ στην αιωνιότητα…

Mεγάλες λέξεις δε λέγαν πια τίποτα και τις πετούσαν στους
οχετούς.

Α, εσύ δεν είδες ποτέ το ίδιο το χέρι σου να σε σημαδεύει αλύπητα
απ’ το βάθος των περασμένων.

Θέ μου πόσο ήταν όμορφη
σαν ένα φωτισμένο δέντρο μια παλιά νύχτα των Xριστουγέννων…

Συχώρα με, αγάπη μου, που ζούσα πριν να σε γνωρίσω.

Μισώ τα μάτια μου που πια δεν καθρεφτίζουν τό χαμόγελό σου…

Η πλατεία θα μείνει έρημη
σα μια ζωή που όλα τάδωσε, κι όταν ζήτησε κι αυτή
λίγη επιείκεια
της την αρνήθηκαν.

Χωρίς όνειρα να μας ξεγελάσουνε και δίχως φίλους πιά
να μας προδώσουν…

Γιατί οι άνθρωποι υπάρχουν απ’ τη στιγμή που βρίσκουνε
μια θέση
στη ζωή των άλλων.
Ή
ένα θάνατο
για τη ζωή των άλλων…

(Αποσπάσματα Τάσος Λειβαδίτης – Συμφωνία Αρ. 1)

[pandora]

τέλειο....

[Xbaremenos]

ΤΗΣ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΨΩΝΙΖΕΙ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΤΗΣ

Της άρεσε να ψωνίζει τα τριαντάφυλλά της
από τον άντρα που είχε το ανθοπωλείο
μια και πάντα της έλεγε αστεία.
Όταν τα τριαντάφυλλα του ήταν πολύ ακριβά
ψώνιζε από τον πωλητή του δρόμου
που τα λουλούδια του γέμιζαν
με τους σκουριασμένους τους ντενεκέδες
το πεζοδρόμιο
κι ευχαριστιόταν το παζάρεμα μαζί του.

-Sinclair Beiles

(Μιας που είμαστε στο θέμα του Beiles, είχα διαβάσει το καλοκαίρι το βιβλίο : "Τα οράματα μιας απίθανης γενιάς" του Γιάννη Λειβαδά και είχα συναντήσει εκεί μέσα ένα ποιήμα του Beiles που είχε να κάνει με ένα αγόρι και ένα κορίτσι που κάθονταν σε ένα ύψωμα και παρακολουθούσαν τα "ιδρωμένα" κτίρια της πόλης....Το βιβλίο το είχα δανειστεί και δεν μπορώ να βρω πουθενά στο google ποιήματα του....Ξέρει κανείς για ποιο μιλάω? Μπορεί κανείς να βοηθήσει?? )