Ποίηση

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[Appelsinpiken]

μαζί μ αυτό:

No Second Troy
by William Butler Yeats


Why should I blame her that she filled my days
With misery, or that she would of late
Have taught to ignorant men most violent ways,
Or hurled the little streets upon the great.
Had they but courage equal to desire?
What could have made her peaceful with a mind
That nobleness made simple as a fire,
With beauty like a tightened bow, a kind
That is not natural in an age like this,
Being high and solitary and most stern?
Why, what could she have done, being what she is?
Was there another Troy for her to burn?

[provataki]

Citrus Freeze
Forrest Gander

To the north, along Orange Blossom Trail,   
thick breath of sludge fires.   
Smoke rises all night, a spilled genie
who loves the freezing trees   
but cannot save them.
Snow fine as blown spiders.   
The news: nothing.
Large rats breed on the beach   
driving smaller ones here.   
Today both traps sit sprung.

[gantonio]

ΣΑΤΑΝΙΚΗ  ΣΥΜΠΤΩΣΗ

Η ανυπομονησία
η καμιά απολύτως βιασύνη
ο τρόπος του λέγειν
ο τρόπος του σιωπάν
η επιμονή
η εύσχημη υποχωρητικότητα
το ζωηρό ενδιαφέρον
το ράθυμο ενδιαφέρον
το αμέσως
το κόμπιασμα
το εξαρτάται απ' τον καιρό
το ασχέτως καιρού
το πολύ επιθυμητό
το αξεκαθάριστα επιθυμητό
και το κατ' ανάγκην


έχουν τον ίδιο ακριβώς κωδικό:

αλήθεια ποτε θα σε δω;

Δεν είναι περιεργο ;




ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
ποιητική συλλογή
" Τα εύρετρα "

[provataki]

Είσοδος
ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΗΛΑΚΟΣ

Ποιος μπήκε, ποιος έχει ήδη φύγει;

Ποιος μέτρησε την απόσταση
ανάμεσα στο στόμα και το μυαλό;

Μη θέλοντας να προδοθεί
μη θέλοντας να προδώσει τη μοναξιά.

Ολόλευκοι
οι άνθρωποι κοιμούνται
φεύγοντας από δω.

Δίχως όνειρα κι εφιάλτες
ξεπλένουν το νόστο τους με κρασί.

Πλάσματα παράξενα
όταν έρχονται εδώ
σαν μαύρες καπνοδόχοι
πίσω τους κοιτούνε
μα τίποτε δεν βλέπουν -

τι ήταν αυτό που μαζί τους μπήκε;
τι ήταν αυτό που μαζί τους έφυγε;

Και τα τριζόνια κελαηδούσαν
πάνω στην τρομακτική σορό μου
μα αυτοί δεν έβλεπαν, δε θέλανε να δουν.


Η κούπα του τσαγιού (αποσπάσματα από τα τετράδια ενός τραυλού Ερημίτη), εκδόσεις Οδός Πανός 2010

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Αφιερωμενο στον il capitano, απο τα αγαπημενα μου στο δημοτικο!

Η ΣΑΚΑΡΑΚΑ

Γκραν και γκρουν και τρίκι τράκα...
Δες, περνάει μια σακαράκα!
Αγωνίζεται, μπαμ μπουμ
παλιοσίδερα χτυπούν.
Τρίκι τρακ στην ανηφόρα,
προσπαθεί να πάρει φόρα.
Πουφ πουφ πουφ μέσα στη σκόνη,
ξεφυσάει και ξεφουσκώνει.
Τρίκι τρακ και γκραν και γκρουν,
ουφ, τα λάστιχα βογγούν.
Ξάφνου παφ! έχουνε σκάσει
κι έχει η γειτονιά ησυχάσει

( Ρένα Καρθαίου)

[Grecs]

Do you want the family man or do you want the
swingin' man? you choose.
(Family man)
You get the family man.

family man
FAMILY man
family MAN
with your glances my way, taken no chances on the new day
family man,
family man with your life all planned
your little sand castle built,
smilin' through your guilt,
family..man
here i come.
here i come family man
i come to infect. i come to rape your woman.
i come to take your children into the street.
i come for YOU family man. family man,
with your christmas lights already up,
your such a MAN when your puttin' up your christmas lights, first on the block.
family man.
family man, I wanna crucify you to your front door, with nails
from your well stocked garage, family man, family man.
family man.
Saint dad. Father on fire. I've come to incinerate you
I've come home.

Εδω το απαγγελει
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=Wxlxzhv6vPg" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=Wxlxzhv6vPg</a>

[provataki]

Ο δρόμος με τις λεύκες στην Αρκαδία, 43 x 34, λάδι σε μουσαμά

Μια μέρα ήρθε η ώρα εκείνη και περπατούσε στο δρόμο με τις λεύκες έτσι ακριβώς όπως τον είχε ζωγραφίσει. Κι ο δρόμος στένευε ώσπου έφτασε στο βάθος του ορίζοντα όπου δεν χωρούσε να περάσει ανάμεσα στα δέντρα. Έπιασε βιαστικά ένα πινέλο ν’ ανοίξει το δρόμο διότι στο σημείο που είχε φτάσει ασφυκτιούσε. Έκτοτε αγνοείται η τύχη του καθώς η επίσημη ανακοίνωση της αστυνομίας έκανε λόγο για εξαφάνιση. Παρότι τον ψάχνουν οι δικοί του εδώ και μήνες τους βάζει σε σκέψεις το γεγονός πως δεν άφησε πίσω του ούτε ένα σημείωμα παρά μονάχα έναν μισοτελειωμένο πίνακα. Το μόνο που κατάφεραν να μάθουν είναι πως κατά καιρούς διάφοροι περαστικοί έχουν αντικρίσει μια σκυφτή τραγική φιγούρα να περπατάει σ’ εκείνον το δρόμο με τις λεύκες στην Αρκαδία.


Παύλος Παρασκευαΐδης

[provataki]

Verrà la morte e avrà i tuoi occhi

Verrà la morte e avrà i tuoi occhi-
questa morte che ci accompagna
dal mattino alla sera, insonne,
sorda, come un vecchio rimorso
o un vizio assurdo. I tuoi occhi
saranno una vana parola,
un grido taciuto, un silenzio.
Così li vedi ogni mattina
quando su te sola ti pieghi
nello specchio. O cara speranza,
quel giorno sapremo anche noi
che sei la vita e sei il nulla

Per tutti la morte ha uno sguardo.
Verrà la morte e avrà i tuoi occhi.
Sarà come smettere un vizio,
come vedere nello specchio
riemergere un viso morto,
come ascoltare un labbro chiuso.
Scenderemo nel gorgo muti.

Cesare Pavese

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΘΑ 'ΡΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΄ΧΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

Ο θάνατος θα ΄ρθει, και θα ΄χει τα μάτια σου-
ο θάνατος που ΄ναι μαζί μας
απ΄το πρωί ως το βράδι, άγρυπνος,
άφωνος σαν παλιά τύψη
ή κάποιο ανόητο πάθος . Τα μάτια σου
θα ΄ναι μιά μάταιη λέξη,
μια πνιγμένη κραυγή, μια σιωπή .
Σαν κι αυτή που κάθε πρωί
βλέπεις, όταν σκύβεις μόνη σου
πάνω απ΄τον καθρέφτη. Ω αγαπημένη ελπίδα,
εκείνη τη μέρα που κι οι δυο θα μάθουμε
πως είσαι ζωή και τίποτα.

Ο θάνατος έχει ένα βλέμμα για όλους.
Ο θάνατος θα ΄ρθει, και θα ΄χει τα μάτια σου.
Θα ΄ναι σα να παρατάς ένα πάθος,
σα να βλέπεις ένα πεθαμένο πρόσωπο
ν΄αναδύεται απ΄τον καθρέφτη,
σα ν΄ακούς χείλια κλειστά να μιλούν .
Θα κατέβουμε στην άβυσσο βουβοί.

[Appelsinpiken]

The Hollow Men
by T.S.Elliott

   I
           
We are the hollow men
We are the stuffed men
Leaning together
Headpiece filled with straw. Alas!
Our dried voices, when
We whisper together
Are quiet and meaningless
As wind in dry grass
Or rats' feet over broken glass
In our dry cellar

Shape without form, shade without colour,
Paralysed force, gesture without motion;

Those who have crossed
With direct eyes, to death's other Kingdom
Remember us -- if at all -- not as lost
Violent souls, but only
As the hollow men
The stuffed men.

           
                II
           
Eyes I dare not meet in dreams
In death's dream kingdom
These do not appear:
There, the eyes are
Sunlight on a broken column
There, is a tree swinging
And voices are
In the wind's singing
More distant and more solemn
Than a fading star.

Let me be no nearer
In death's dream kingdom
Let me also wear
Such deliberate disguises
Rat's coat, crowskin, crossed staves
In a field
Behaving as the wind behaves
No nearer --

Not that final meeting
In the twilight kingdom

           
                III
           
This is the dead land
This is cactus land
Here the stone images
Are raised, here they receive
The supplication of a dead man's hand
Under the twinkle of a fading star.

Is it like this
In death's other kingdom
Waking alone
At the hour when we are
Trembling with tenderness
Lips that would kiss
Form prayers to broken stone.

           
                IV
           
The eyes are not here
There are no eyes here
In this valley of dying stars
In this hollow valley
This broken jaw of our lost kingdoms

In this last of meeting places
We grope together
And avoid speech
Gathered on this beach of the tumid river

Sightless, unless
The eyes reappear
As the perpetual star
Multifoliate rose
Of death's twilight kingdom
The hope only
Of empty men.

           
                V
           

Here we go round the prickly pear
Prickly pear prickly pear
Here we go round the prickly pear
At five o'clock in the morning.

Between the idea
And the reality
Between the motion
And the act
Falls the Shadow

                    For Thine is the Kingdom

Between the conception
And the creation
Between the emotion
And the response
Falls the Shadow


                    Life is very long

Between the desire
And the spasm
Between the potency
And the existence
Between the essence
And the descent
Falls the Shadow

                    For Thine is the Kingdom


For Thine is
Life is
For Thine is the

This is the way the world ends
This is the way the world ends
This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper.

---

"Αυτοί που πέρασαν μ' ολόισια μάτια στου Θάνατου το άλλο Βασίλειο
μας θυμούνται - αν ακόμη μας θυμούνται σαν Κούφιους Ανθρώπους
σα Βαλσαμωμένους . . ."

[Karaμazoβ]

Καρτερεμα- Γιαννης Ριτσος

Έτσι με το καρτέρεμα μεγάλωσαν οι νύχτες
που το τραγούδι ρίζωσε και ψήλωσε σα δέντρο.

Κι αυτοί μες απ’τα σίδερα, μανούλα, κι αυτοί μακριά στα ξένα
κάνουν πικρό να βγάλουν το “αχ”, μανούλα, και βγαίνει φύλλο λεύκας.

[provataki]

Εἶμαι μόνος...
Ναπολέων Λαπαθιώτης

Εἶμαι μόνος. Βραδιάζει. Τί νὰ κάνω...
Τὰ χέρια μου εἶναι τόσο ἀπελπισμένα!
Τὰ χέρια μου εἶναι τόσο κουρασμένα!
Τὰ ἀφήνω καὶ γλιστροῦν ἀργὰ στὸ πιάνο...
Παίζω στὴν τύχη, κάτι ἀγαπημένο,
Κάτι παλιό, καὶ γνώριμο, καὶ πλάνο..
Καὶ πάλι σταματῶ. Δὲν ἐπιμένω.
Θὰ προτιμοῦσα μᾶλλον νὰ πεθάνω...

[pandora]

Χέρια

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα


Αργύρης Χιόνης

(από αφιέρωμα για το θάνατό του στις 25/12/2011)

[Appelsinpiken]

τα Χέριαααααααααααααααααααααα

[provataki]

Ο σωτήρας
Μίλτος Σαχτούρης

Μετρώ στα δάχτυλα των κομμένων χεριών μου
τις ώρες που πλανιέμαι στα δώματα αυτά τ' ανέμου
δεν έχω άλλα χέρια αγάπη μου κι οι πόρτες
δε θέλουνε να κλείσουν κι οι σκύλοι είναι ανένδοτοι

Με τα γυμνά μου πόδια βουτηγμένα στα βρώμια αυτά νερά
με τη γυμνή καρδιά μου αναζητώ (όχι για μένα)
ένα γαλανό παράθυρο
πώς χτίσανε τόσα δωμάτια τόσα βιβλία τραγικά
δίχως μιά χαραμάδα φως
δίχως μιά αναπνοή οξυγόνου
για τον άρρωστο αναγνώστη

Αφού κάθε δωμάτιο είναι και μιά ανοιχτή πληγή
πώς να κατέβω πάλι σκάλες που θρυμματίζονται
ανάμεσα απ' το βούρκο πάλι και τ' άγρια σκυλιά
να φέρω φάρμακα και ρόδινες γάζες
κι αν βρω το φαρμακείο κλειστό
κι αν βρω πεθαμένο το φαρμακοποιό
κι αν βρω τη γυμνή καρδιά μου στη βιτρίνα του φαρμακείου

Όχι όχι τέλειωσε δεν υπάρχει σωτηρία

Θα μείνουν τα δωμάτια όπως είναι
με τον άνεμο και τα καλάμια του
με τα συντρίμια των γυάλινων προσώπων που βογγάνε
με την άχρωμη αιμορραγία τους
με χέρια πορσελάνης που απλώνονται σε μένα
με την ασυχώρετη λησμονιά

Ξέχασαν τα δικά μου σάρκινα χέρια που κόπηκαν
την ώρα που μετρούσα την αγωνία τους

 

[MARIOS]

Ίσως

Ήλιος,φως,ξημέρωσε και σήμερα
ανοίξτε  τα παράθυρα,να μπει μέσα η πνοή τ’ουρανού.
Να γεμίσει το δωμάτιο με ακτίνες λαμπερές
ξημέρωσε και σήμερα, για δες?

Ξημέρωσε και σήμερα και το τραγούδι των πουλιών,
το θρόυσμα των φύλλων επάνω στα δέντρα`
το μανιώδες ξύρισμα του αέρα στο πρόσωπο της φύσης,
ολοκληρώνουν ετούτο το μουσικό κονσέρτο

Ξημέρωσε και σήμερα  και ανοίξαν τα παράθυρα
και μπήκε φως και αγέρας μεσ’ το δωμάτιο.
Μα κάτι λείπει, γιατί είναι αδειανό
Αυτό που κάποτε ήτο γεμάτο?

Ξημέρωσε και σήμερα, μα βραδιάζει γρήγορα
και το δωμάτιο,μένει ακόμη αδειο.
Το φεγγάρι σηκώθηκε,ήρθε ο  καιρος να κοιμηθώ,
ίσως αύριο να είναι γεμάτο,αυτό που τώρα είναι άδειο.