Ποίηση

THMMY.gr > Forum > Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα > ee-art > Λογοτ-ee-χνία > Ποίηση (Moderators: Mr Watson, Nikos_313) > Ποίηση

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Pages: 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 66

Author

Topic: Ποίηση (Read 156241 times)

Karaμazoβ

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Gender:

Posts: 13343

ad astra, per aspera

Απ: Ποίηση

« Reply #60 on: June 10, 2006, 15:07:09 pm »

Νικηφορος Βρεττάκος - Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου

...Μην με μαρτυρήσεις!
Και προπαντός να μην του πεις πως μ' εγκατέλειψεν η ελπίδα!
Καθώς κοιτάς τον Ταϋγετο, σημείωσε τα φαράγγια
που πέρασα. Και τις κορφές που πάτησα. Και τα άστρα
που είδα. Πες τους από μένα, πες τους από τα δακρυά μου,
ότι επιμένω ακόμη πως ο κόσμος
είναι όμορφος!


	Logged

Appelsinpiken

Veteran
Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 5019

gone with eternity

Re: Ποίηση

« Reply #61 on: June 10, 2006, 15:19:11 pm »

Πίστευα πως κάποιος θα έφερνε χτες καταραμένους ποιητές...Baudelaire ας πούμε...

Spleen

Charles Baudelaire

Είμαι σαν κάποιο βασιλιά σε μια σκοτεινή χώρα,
πλούσιο, αλλά χωρίς ισχύ, νέο, αλλά από τώρα γέρο,
που τους παιδαγωγούς φεύγει,περιφρονεί
και την ανία του να διώξει ματαιοπονεί
μ'όσες μπαλάντες απαγγέλει ο γελωτοποιός του.
Τίποτα δε φαιδρύνει πια το μέτωπο του αρρώστου,
ούτε οι κυρίες ημίγυμνες,που ειν'έτοιμες να πουν,
αν το θελήσει, πως πολύ-πολύ τον αγαπούν,
ούτε η αγέλη των σκυλιών, οι ιέρακες, το κυνήγι,
ούτε ο λαός, προστρέχοντας, η πόρτα όταν ανοίγει.
Γίνεται μνήμα το βαρύ κρεβάτι του, κι αυτός,
χωρίς ένα χαμόγελο σέρνεται σκελετός.
Χρυσάφι κι αν του φτιάνουν οι σοφοί, δε θα μπορέσουν
το σαπισμένο του είναι το στοιχείο ν'αφαιρέσουν,
και με τα αιμάτινα λουτρά, τέχνη ρωμαϊκή,
ιδιοτροπία των ισχυρών τότε γεροντική,
να δώσουνε θερμότητα σ'αυτό το πτώμα που έχει
μόνο της Λήθης το νερό στις φλέβες του και τρέχει.

(spleen, είναι κυριολεκτικά η σπλήνα αλλά από τον Baudelaire κυρίως και άλλους Γάλλους ποιητές χρησιμοποιούνταν με την έννοια της αηδίας για ζωή,της αναίτιας μελαγχολίας και ανίας)


	Logged

Πες μου, πόσο κρατάει το αύριο;

bot

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Posts: 588

Απ: Ποίηση

« Reply #62 on: June 11, 2006, 17:01:30 pm »


« Last Edit: January 08, 2020, 08:49:33 am by bot »	Logged

Turambar

Veteran
Διεστραμμένος

Gender:

Posts: 20652

μη νοιάζεσαι

Re: Ποίηση

« Reply #63 on: June 12, 2006, 05:42:58 am »

και για τους μη αγγλομαθείς? Tongue


	Logged

byeeee

Turambar

Veteran
Διεστραμμένος

Gender:

Posts: 20652

μη νοιάζεσαι

Re: Ποίηση

« Reply #64 on: June 12, 2006, 05:48:10 am »

Ευχαριστώ!


	Logged

byeeee

Karaμazoβ

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Gender:

Posts: 13343

ad astra, per aspera

Απ: Ποίηση

« Reply #65 on: June 12, 2006, 15:19:52 pm »

Ώρα για την Επτανησιακη Σχολή και σονέτα.

Το παρακάτω ποίημα το έγραψε ο Λ.Μαβίλης εμπνεόμενος απο ένα χωριο της Κρητης, τη Νιμπρο που επισκεύτηκε οταν ήταν εθελοντής στην Κρητική Επανασταση.Έγραφε σε ένα φιλο του:

''Η Νίμπρος είναι ένα χωριό στα Λευκά Όρη της Κρήτης. Τ' ανέβασμα είναι κουραστικό. Περπατάς ώρες σ' ένα φαράγγι γεμάτο μυτερά χαλίκια, από ένα μονοπάτι στενό, που πάει ο ένας πίσω από τον άλλον... Στην Νίμπρο μας υποδέχτηκε μια ευγενικιά κρητικοπούλα, η αδερφή του συνταγματάρχη Μανουσογιαννάκη, και μας πρόσφερε κρύο νερό να ογράνουμε τα ηλιοφρυμένα χείλια μας. Οι άνθρωποι εκεί πάνω είναι αληθινά ''αγάλματα θεών ζωντανεμένα''. Τέτοια εντύπωση μου έκαμαν''.

Λορέντζος Μαβιλης - Excelsior

Κρύο κρούσταλλο νερό τα ηλιοφρυμένα
Χείλια θα υγράνη. Ευγενικιά ανθρωπότη
Θα τους φιλέψει, πλούσιο φαγοπότι.
Κορμιά απ' την πλήθια χάρη αλαφιασμένα,

Αγάλματα θεϊκά ζωντανεμένα
Θ' αγναντέψουν στην Νίμπρο εκεί την πρώτη
Της λεφτεριάς αστραφτερή λαμπρότη
Τα στήθια θα χαρούν τα πονεμένα.

Και το περνούν οι βλάμηδες λεβέντες
Τ' ατέλειωτο φαράγκι όλο χαλίκι
Μονοσκάνι με γέλια και κουβέντες.

Μα έχουν ποδάρια και καρδιές τσελίκι.
Μα τους θεριεύει ο πόθος του θανάτου
Με τ' αγιασμένα δαφνοστέφανά του.


	Logged

Karaμazoβ

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Gender:

Posts: 13343

ad astra, per aspera

Απ: Ποίηση

« Reply #66 on: June 12, 2006, 16:06:30 pm »

Ένα ωραιοτατο ποιημα που ανακάλυψα πρόσαφατα αφιερωμένο στο ΚΚΕ Wink

Γιάννης Ρίτσος - Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν

Οχι, δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις

Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε.

Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.

Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.

Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου

Ενα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας.

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις.

Οσο κι αν μονόφθαλμα κανόνια στρέφουν το μαύρο ρύγχος τους ίσα κατά την υψικάμινο των ελπίδων μας ο Στάλιν αγρυπνεί στο παγκόσμιο πόστο του.

Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.

Οταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου

Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν' ανάψει.

Οταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί κι από το στρώμα μας τ' όνειρο κι απ' το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους.

Γιατί ο Στάλιν είναι ο πρωτογιός των προλετάριων κι ο Στάλιν είναι ο πατέρας τους

Για τούτο κι ο πιο μαύρος τοίχος της πιο μαύρης νύχτας

Είναι γιομάτος απ' τους σωλήνες του φωτός.

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες

Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν' ανασάνουν μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε. Κοιτάχτε

Κάθε ήλιος και σελίδα - μέρα με την ημέρα - με τους ήλιους των 74 χρόνων του έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ' ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου

Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν

Το έργο του: Λευτεριά

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε

Πάνου από την κόκκινη πλατεία στην εξέδρα του ήλιου

ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν μιλάει: «Υπερασπείστε, Λαοί, την Ειρήνη».


	Logged

Andreas_T

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 595

Re: Ποίηση

« Reply #67 on: June 21, 2006, 03:02:20 am »

24 Σεπτέμβρη 1945

Η πιο όμορφη θάλασσα
Ειν’ αυτή που δε την αρμενίσαμε ακόμα
Το πιο όμορφο παιδί
Ειν’ αυτό που δεν έχουμε γεννήσει ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες μας
Δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα
Και όσα θέλω να σου πω
Τα πιο όμορφα απ’ όλα
Δεν στα χω πει ακόμα….

Ναζίμ Χικμέτ


	Logged

Andreas_T

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 595

Re: Ποίηση

« Reply #68 on: June 21, 2006, 03:06:36 am »

Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ

Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα
Νέο.

Σέρνονταν πάνω σε καινούρια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί
Βρωμούσε νέες μυρουδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει.

Η πέτρα που πέρασε κατρακυλώντας ήταν η νεότερη εφεύρεση
Και τα ουρλιαχτά από τους γορίλες που βαράγανε τα στήθια τους
Συνθέτανε την πιο μοντέρνα μουσική.

Παντού μπορούσες να δεις τάφους ανοιχτούς που χάσκανε άδειοι καθώς
το Νέο πλησίαζε την πρωτεύουσα.

Ολόγυρα στέκανε όσοι εμπνέονταν από τον τρόμο, κραυγάζοντας: Φτάνει
Το Νέο, το Ολοκαίνουριο, χαιρετήστε το Νέο, γίνεται και εσείς νέοι σαν και εμάς!

Κι αυτοί που ακούγανε, τίποτα άλλο δεν ακούγανε από τις κραυγές τους,
Μα αυτοί που βλέπανε, βλέπανε αυτά που δεν φωνάζονταν.

Έτσι το Παλιό έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκαρεμένο,
Και έφερε αλυσοδεμένο μαζί του το Νέο να το παρουσιάσει σαν Παλιό.

Το νέο βάδιζε αλυσοδεμένο και ντυμένο με κουρέλια. Αποκαλύπτονταν τα θεσπέσια μέλη του.

Κι η πομπή συνέχιζε να προχωράει μες τη νύχτα, μα αυτό που πήρανε για χάραμα ήταν το φως απ’ τις φωτιές στον ουρανό. Και η κραυγή: Φτάνει
Το Νέο, το Ολοκαίνουριο, χαιρετήστε το Νέο, γίνεται και εσείς νέοι σαν και εμάς!
Πιο εύκολα θα ακουγότανε, αν όλα δεν είχανε πνιγεί μες τις ομοβροντίες των όπλων.

Μπέρτολτ Μπρεχτ 1938


	Logged

Andreas_T

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 595

Re: Ποίηση

« Reply #69 on: June 21, 2006, 03:09:44 am »

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

…..
οι εργάτες σταματώντας τη δουλιά δείχναν τη δύναμή τους .
το καρπερό χωράφι.
Δεν ήταν τίποτα άλλο ξαφνικά από πέτρινο έδαφος
Αυτούς που δεν ζέσταιναν πια τα κάρβουνα από τη στοά
Ούτε και το ακατέργαστο μαλλί μπορούσε να τους ζεστάνει
……


	Logged

Andreas_T

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 595

Re: Ποίηση

« Reply #70 on: June 21, 2006, 03:10:08 am »

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΣΟΥ

Τον πεινασμένο, που σ’ άρπαξε
Το τελευταίο ξεροκόμματο, σαν εχτρό τον αντιμετωπίζεις.
Μα το κλέφτη, που δεν πείνασε ποτέ του
Δεν ορμάς να αρπάξεις από το λαρύγγι.


	Logged

Andreas_T

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 595

Re: Ποίηση

« Reply #71 on: June 21, 2006, 03:10:31 am »

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΛΕΨΑΝ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Αυτοί που σας κλέψαν το βιβλίο…
Σας κατηγορούνε ότι μείνατε αδιάβαστοι.
Στην άκρη του δρόμου ή στον τόρνο καθισμένοι
Τρώτε με μαύρα χέρια το ψωμί σας , τόσο
Απασχολημένοι που δεν προλάβατε να μάθετε
Τους λεπτούς τρόπους του τραπεζιού.


	Logged

Andreas_T

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 595

Re: Ποίηση

« Reply #72 on: June 21, 2006, 03:11:01 am »

ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

…..
Λες ότι
Αγωνίστηκες πολύ καιρό. Να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι
δεν μπορείς άλλο.

Μάθε λοιπόν:
Είτε εσύ φταις είτε όχι
Αν δεν μπορείς άλλο να συνεχίσεις ν’ αγωνίζεσαι, θ’ αφανιστείς.
….


	Logged

Andreas_T

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 595

Re: Ποίηση

« Reply #73 on: June 21, 2006, 03:11:43 am »

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΟΥΝ

Τι περιμένετε;
Ότι οι κουφοί παραχωρήσεις θα σας κάνουν
Κι ότι οι αχόρταγοι
κάτι θε να σας δώσουν!
Οι λύκοι θα σας ταΐσουνε αντί να σας καταβροχθίσουν!
Από φιλία
Θα σας προσκαλέσει η τίγρη
Να της βγάλετε τα δόντια!
Τέτοια περιμένετε!

Μπέρτολτ Μπρεχτ


	Logged

Andreas_T

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 595

Re: Ποίηση

« Reply #74 on: June 21, 2006, 03:12:24 am »

ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ

Όποιος ακόμα ζει δε λέει: Ποτέ!
Το σίγουρο δεν είναι σίγουρο.
Όπως ακριβώς είναι έτσι δε μένει.
Όταν πουν ότι είχανε οι κυρίαρχοι να πούνε
Θα μιλήσουν οι κυριαρχούμενοι.
Ποιος τολμάει να πει: Ποτέ!
Ποιος φταίει σαν η κατάσταση παραμείνει; Εμείς.
Ποιος θα φταίει σαν η κατάσταση συντριβεί; . Εμείς πάλι.
Όποιος γονατισμένος είναι όρθιος να σηκωθεί!
Όποιος χαμένος είναι, να παλέψει!
Όποιος την κατάσταση του έχει αναγνωρίσει, πώς να εμποδιστεί;
Γιατί οι νικημένοι του σήμερα είναι οι νικητές του αύριο
Και το Ποτέ γίνεται: σήμερα ακόμα.!

Μπέρτολτ Μπρεχτ


	Logged

Pages: 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 66

Jump to: