Ποίηση

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[ονόματα των αρχείων]

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads

με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[4Dcube]

Χμναι ο κύβος ξέχασε το σερτς, σόρι 
αλλά είδα τα ορθογραφικά λάθη και είπα μην είναι homemade

[vag]

ναι τραγούδι είναι, "απλά άτυχο για ποίημα"..

[Karaμazoβ]

Μίσθια δουλειά, σωροί χαρτιών, έγνοιες μικρές, και λύπες
άθλιες, με περιμένανε σήμερα καθώς πάντα.
Μόνο είδα, φεύγοντας πρωί, στην πόρτα μου τολύπες
τα ρόδα, και γυρίζοντας έκοψα μια γιρλάντα.

Κωστας Καρυωτάκης

[vag]

"Yπάρχουν ποιητές που καταλαβαίνω πως είναι σπουδαίοι (Ελύτης, Σικελιανός), αλλά δεν μ`αρεσουν. Προτιμώ τους κακούς ποιητές."

Μανόλης Αναγνωστάκης

food for thought.

[pandora]

Ωδη στη Σαντορινη

Βγηκες απο τα σωθικα βροντης
Ανατριχιαζοντας μεσ'στα μετανιωμενα συννεφα
Πετρα πικρη, δοκιμασμενη, αγερωχη
ζητησες πρωτομαρτυρα τον ηλιο
Για ν'αντικρυσετε μαζι τη ριψοκινδυνη αιγλη
Ν'ανοιχτειτε με μια σταυροφορο ηχω στο πελαγος

Θαλασσοξυπνημενη, αγερωχη
Ορθωσες ενα στηθος βραχου
Καταστιχτου απ'την εμπνευση της οστριας,
Για να χαραξει εκει τα σπλαχνα της η οδυνη
Για να χαραξει εκει τα σπλαχνα της η ελπιδα
Με φωτια με λαβα με καπνους
Με λογια που προσηλυτιζουν το απειρο
Γεννησες τη φωνη της μερας
Εστησες ψηλα
Στην πρασινη και ροδινη αιθεροβασια
Τις καμπανες που χτυπαει ο ψηλορειτης νους
Δοξολογωντας τα πουλια στο φως του μεσαυγουστου

Πλαϊ απο ροχθους, πλαϊ απο καημους αφρων
Μεσ'απο τις ευχαριστιες του υπνου
Οταν η νυχτα γυριζε τις ερημιες των αστρων
Ψαχνοντας για το μαρτυρικι της αυγης,
Ενιωσες τη χαρα της γεννησης
Πηδησες μεσ'στον κοσμο πρωτη
Πορφυρογεννητη, αναδυομενη
Εστειλες ως τους μακρινους οριζοντες
Την ευχη που μεγαλωσε στις αγρυπνιες του ποντου
Για να χαϊδεψει τα μαλλια της πεμπτης πρωινης.

Ρηγισσα των παλμων και των φτερων του Αιγαιου
Βρηκες με λογια που προσηλυτιζουν το απειρο
Με φωτια με λαβα με καπνους
Τις μεγαλες γραμμες του πεπρωμενου σου

Τωρα μπροστα σου ανοιγεται η δικαιοσυνη
Τα μελανα βουνα πλεουν στη λαμψη
Ποθοι ετοιμαζουν τον κρατηρα τους
Στην παιδεμενη χωρα της καρδιας,
Κι απο το μοχθο της ελπιδας νεα γη ετοιμαζεται
Για να βαδισει εκει με αετους και λαβαρα
Ενα πρωι γεματο ιριδισμους,
Η φυλη που ζωντανευει τα ονειρα
Η φυλη που τραγουδαει στην αγκαλια του ηλιου.

Ω κορη κορυφαιου θυμου
Γυμνη αναδυομενη
Ανοιξε τις λαμπρες πυλες του ανθρωπου
Να ευωδιασει ο τοπος απο την υγεια
Σε χιλιαδες χρωματα ν'αναβλαστησει το αισθημα
Φτεροκοπωντας ανοιχτα
Και να φυσηξει απο παντου η ελευθερια

Αστραψε μεσ'στο κηρυγμα του ανεμου
Την καινουρια και παντοτινη ομορφια
Οταν ο ηλιος των τριων ωρων υψωνεται
Πανγλαυκος παιζοντας το αρμονιο της Δημιουργιας.


Οδυσσέας Ελύτης ("Η θητεία του καλοκαιριού")

Σηκώθηκε αγέρας τα φώτα ανάψανε
εσφύριξε το πλοίο η νύχτα έρχεται
Σε δάση από αιώνες μοναχή ταξιδεύεις
το άγιο φως λατρεύεις σε δωμάτια λευκά
 

Σαξόφωνα της άνοιξης  στη λαβα της καρδιάς σου
λύθηκαν τα μαλλιά σου και καλοκαίριασε
 
Το θαύμα έγινε....


Γλιστράς μες στην ομίχλη παράξενων καιρώ
Φωσφορικό καράβι των απάνω θαλασσών
Σάντα Ειρήνη, Σάντα Ειρήνη,  Σάντα Ειρήνη   
Τα μάτια του Σεβάχ σε κοίταξαν για πάντα
καθώς τραβούσε σκεφτικός να πάει στο πουθενά


Το θαύμα έγινε.... 

Χαρης - Πάνος Κατσιμίχας

[Daphnekasgr]

13.12.43

Θυμᾶσαι ποὺ σοῦ ῾λεγα
Ὅταν σφυρίζουν τὰ πλοῖα μὴν εἶσαι στὸ λιμάνι.
Μὰ ἡ μέρα ποὺ ἔφευγε ἤτανε δικιά μας
καὶ δὲ θὰ θέλαμε ποτὲ νὰ τὴν ἀφήσουμε
Ἕνα μαντήλι πικρὸ θὰ χαιρετᾶ τὴν ἀνίατου γυρισμοῦ
Κι ἔβρεχε ἀλήθεια πολὺ κι ἤτανε ἔρημοι οἱ δρόμοι
Μὲ μιὰ λεπτὴν ἀκαθόριστη χινοπωριάτικη γεύση
Κλεισμένα παράθυρα κι οἱ ἄνθρωποι τόσο λησμονημένοι -
Γιατί μᾶς ἄφησαν ὅλοι; Γιατί μᾶς ἄφησαν ὅλοι;
Κι ἕσφιγγα τὰ χέρια σου Δὲν εἶχε τίποτα τ᾿ ἀλλόκοτο ἡ κραυγή μου.

Θὰ φύγουμε κάποτε ἀθόρυβα καὶ θὰ πλανηθοῦμε
Μὲς στὶς πολύβοες πολιτεῖες καὶ στὶς ἔρημες θάλασσες
Μὲ μιὰν ἐπιθυμία φλογισμένη στὰ χείλια μας
Εἶναι ἡ ἀγάπη ποὺ γυρέψαμε καὶ μᾶς τὴν ἀρνήθηκαν
Ξεχνοῦσες τὰ δάκρυα, τὴ χαρὰ καὶ τὴ μνήμη μας
Χαιρετώντας λευκὰ πανιὰ π᾿ ἀνεμίζονται.
Ἴσως δὲ μένει τίποτ᾿ ἄλλο παρὰ αὐτὸ νὰ θυμόμαστε.
Μὲς στὴν ψυχή μου σκιρτᾶ τὸ ἐναγώνιο Γιατί,
Ρουφῶ τὸν ἀγέρα τῆς μοναξιᾶς καὶ τῆς ἐγκατάλειψης
Χτυπῶ τοὺς τοίχους τῆς ὑγρῆς φυλακῆς μου
            καὶ δὲν προσμένω ἀπάντηση
Κανεὶς δὲ θ᾿ ἀγγίξει τὴν ἔκταση τῆς στοργῆς
            καὶ τῆς θλίψης μου.

Κι ἐσὺ περιμένεις ἕνα γράμμα ποὺ δὲν ἔρχεται
Μιὰ μακρινὴ φωνὴ γυρνᾶ στὴ μνήμη σου καὶ σβήνει
Κι ἕνας καθρέφτης μετρᾶ σκυθρωπὸς τὴ μορφή σου
Τὴ χαμένη μας ἄγνοια, τὰ χαμένα φτερά..

Μανώλης Αναγνωστάκης...

απλα φοβερό μου έχει χαραχθει..

[Karaμazoβ]

Οι πόνοι της Παναγιάς

Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποια κορφήν ερημική;
Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις.
Ξέρω πως θάχεις την καρδιά τόσο καλή, τοσο γλυκή,
που με τα βρόχια της οργής ταχιά θενά σπαράξεις.

Συ θάχεις μάτια γαλανά,θάχεις κορμάκι τρυφερό,
θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακόν καιρό,
από το πρώτο ξάφνισμα της ξυπνημένης νιότης.
Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό.
Εσύ νοικοκερόπουλο -όχι σκλάβος ή προδότης.

Tη νύχτα θα συκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ,
να σκύβω την ανάσα σου ν' ακώ, πουλάκι μου ζεστό
να σου τοιμάζω στη φωτιά γάλα και χαμομήλι,
κ' ύστερα απ' το παράθυρο με καρδιοχτύπι να κοιτώ
που θα πηγαίνεις στο σκολιό με πλάκα και κοντύλι

Kι αν κάποτε τα φρένα σου μ' αλήθεια, φως της αστραπής,
χτυπήσει ο Κύρης τ' ουρανού, παιδάκι μου να μη την πεις!
Θεριά οι ανθρώποι, δε μπορούν το φως να το σηκώσουν!
Δεν είν' αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν!


Κωστας Βάρναλης

[Finrond]

FUCK OFF AND DIE (ΦΑΚ ΟΦ ΕΝΤ ΝΤΑΗ)

You used to be the one,
You piece of shit, it's not a lie,
There's nothing else I could 've done,
Than shout at you, "Fuck off and die"

You swore to love me on a boat,
we were united by fate,
Now i want to slit your throat,
And get myself a hoe to date.

Your skin pure white,
Pat pat black eye,
Like flowers under too bright light,
I hope you wither, fuck off and die...

by finrond & vag

[vag]

FUCK OFF AND DIE (ΦΑΚ ΟΦ ΕΝΤ ΝΤΑΗ)

You used to be the one,
You piece of shit, it's not a lie,
There's nothing else I could 've done,
Than shout at you, "Fuck off and die"

You swore to love me on a boat,
we were united by fate,
Now i want to slit your throat,
And get myself a hoe to date.

Your skin pure white,
Pat pat black eye,
Like flowers under too bright light,
I hope you wither, fuck off and die...

στη βιβλιοθηκη καποιοι διαβαζουν και καποιοι αλλοι δημιουργουν.
ευγε!
fyck off and die λοιπον. (σαφης αναφορα στα βιωματα του δημιουργου)

[Finrond]

ναι, ξεχασα να πω οτι γραφτηκε σε 15' συνολικα, στη βιβλιοθηκη, καπου αναμεσα στην 56η και 57η σελιδα, εν βρασμω ψυχης

fuck off and die στην εξεταστικη
fuck off and die στις γκομενες που μας φτυνουν
fuck off and die στις πολυεθνικες
fuck off and die στον Ex_Mechanus

[Appelsinpiken]

ο τίτλος εμπεριέχει κάποιον υποβόσκoντα λυρισμό

[pandora]

ναι, ξεχασα να πω οτι γραφτηκε σε 15' συνολικα, στη βιβλιοθηκη, καπου αναμεσα στην 56η και 57η σελιδα, εν βρασμω ψυχης

αυτά είναι

συμπάσχω

την εξεταστικη μου μεσα 

[vag]

fuck off and die στον Ex_Mechanus

ο σουρεαλισμος ειναι η μεγαλη σου δυναμη.
δουλεψε το, δεν τολμω να φανταστω που μπορεις να φτασεις..

[vag]

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.

Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι
με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη
ο ήλιος, θάνατος μέσα στους θανάτους.

Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει,
για να ζυγίσει, μια "ελλιπή" μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.

Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης,
πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα.

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
"υπάρχω;" λες, κι ύστερα "δεν υπάρχεις!"
Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο κύριος Νομάρχης.

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.

Κώστας Καρυωτάκης.

(καλός ο συνάδελφος, αν και υπερ του δεοντος αναλαφρος.λολ)

[vag]

ΒΑΟ, ΓΑΟ, ΔΑΟ

Ζινώντας παβίδονο σαβίνι,
Κι ἀπονιβώντας ἐρομιδαλιὸ
Κουμάνισα τὸ βίρο τοῦ λαβίνι
Μὲ σάβανο γιδένι τοῦ Θαλιό.

Κι ἀνέδοντας ἕν᾿ ἄκονο λαβίνι
Ποὺ ραδαγοσαλιοῦσε τὸν ἀλιὸ
Σινέρωσα τὸν ἄβο τοῦ ραβίνι
Σ᾿ ἕνα ἄφαρο δαμένικο ραλιό!

Σουβέροδα στ᾿ ἁλίκοπα σουνέκια
Μέσ᾿ στ᾿ ἄλινα ποὺ δὲν ἐσιβονεῖ
Βαρίλωσα τ᾿ ἀκίμορα κουνέκια.

Καὶ λαδαμποσαλώντας τὴν ὀνὴ
Καράμπωσα τὸ βούλινο διράνι
Σὰν ἄλιφο τουρένι ποὺ κιράνει.




-αφιερωμένο στο μάθημα της αρχιτεκτονικής-