Στιγμες αμηχανιας...

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[4Dcube]

Μια φορά είχε έρθει σπίτι μια φίλη της αδερφής μου της οποίας ο πατέρας είχε πεθάνει πριν λίγα χρόνια.Ε,κάποια στιγμή ήρθε ένας κύριος(όπως αποδείχτηκε ήταν ο μεγάλος της αδερφός) και ζήτησε από το θυροτηλέφωνο να κατέβει να την γυρίσει σπίτι.Ε,πάω και εγώ στο δωμάτιο και της λέω "Ελένη ήρθε ο πατέρας σου να σε πάρει" και βλέπω την αδερφή μου να με κοιτάει επίμονα και να μην μιλάει καμία τους για τα επόμενα δευτερόλεπτα...Δεν έδωσα σημασία εγώ(στον κόσμο μου) και -χωρίς να έχω καταλάβει τί βλακεία έχω πεί- βγαίνω ανετος από το δωμάτιο μέχρι να μου εξηγήσει ο αδερφός μου πώς αυτός ήταν ο μεγάλος της αδερφός και να μου θυμήσει πως είχε πεθανει ο πατέρας της.

Περιττό να αναφέρω πως από τότε όποτε την εβλεπα μιλούσα ελάχιστα.

το έχω πάθει και εγώ αυτό με τον πατέρα.
από τότε αποφεύγω να μιλάω για γονείς.

Να το χρησιμοποιείτε αντίστροφα, το κάνω αρκετά συχνά
Π.χ. ανοίγει την πόρτα μια σχετικά νέα γυναίκα "γεια σας, είστε η αδερφή του Παύλου; κλπ".
Κολακεύονται, ιδιαίτερα οι μαμάδες

[Megawatt]

με αφορμη το ποστ της cat θυμήθηκα τη δική μου ενδοξη στιγμή σε μποουλινγκ...

Μαζί με την μπαλα μου έφυγε και 1 δαχτυλιδι που ειχα ξεχασει να βγαλω και το ατιμο κατατρακυλησε στον διπλανο διαδρομο που επαιζαν κατι παλικαρια. Βλεπω εναν απο αυτους να ετοιμαζεται να ριξει την μπαλα και μπαινω μπροστα του εντρομη να τον προλαβω για να μην στειλει το δαχτυλιδι στο διαστημα. Ταυτοχρονα αρχιζω ασυναισθητα να προχωραω στον διαδρομο για να παρω το αγαπημενο μου δαχτυλιδι ξεχνωντας οτι γλυστραει. Τότε ακουω  τη φωνη του υπαλληλου στο μεγαφωνο: "μεινε εκει που εισαι ΑΚΙΝΗΤΗ!!!" . όλοι σταματησαν να παιζουν κ κοιτουσαν την ηλιθια του μαγαζιου. Ευτυχως μου το φερε τελικα ο υπλαλληλος αφου με κατσαδιασε πρωτα.

Δεν θα λεγα: "η ηλιθια του μαγαζιου" αλλά η "θαραλλεα του μαγαζιου"!
Ηθελε γκαντς να πατησεις το lane και να πας εκει.....
Δεν ηταν η αξια του δαχτυλιδιου τοσο, οσο η διεκδίκηση - η επιθυμια να μην χασεις κατι που σου ανηκει.....

η Juventina θα είναι η Αρχόντισσα των δαχτυλιδιών

φαντάζομαι την γιουβε να γουρλώνει τα ματια και να μην σκεφτεται τιποτε αλλο και να μονολογει συνεχεια : "My precious, my precious... "

[Juventina]

τώρα με παρομοίωσες με το γκόλουμμμμμμμ  :'(




 

[Megawatt]

ε...ναι! αυτο ηθελα