21 Απριλίου 1967 - 24 Ιουλίου 1974

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για οποιοδήποτε πρόβλημα με register/login, στείλτε email στο contact@thmmy.gr.

[mikrh_paola]

Από την μακρινή Αμερικανική ήπειρο όπου ζω, ακούω στις τηλεοράσεις και διαβάζω στις εφημερίδες για την «επανάσταση» των φοιτητών και τους «ήρωες του πολυτεχνείου» και ψάχνω  να βρω τι πραγματικά συνέβη εκείνη την εποχή.

Για να μπορέσουμε να ξεκαθαρίσουμε τα γεγονότα:

Πως φθάσαμε στη δικτατορία
To σοβαρότερο ρήγμα στις τάξεις της Ένωσης Κέντρου σημειώθηκε τον Ιούλιο του 1965. Αφορμή υπήρξε η απόφαση του Γ.Παπανδρέου να αντικαταστήσει τον Πέτρο Γαρουφαλιά από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης και η άρνηση του βασιλιά να υπογράψει το σχετικό διάταγμα, αν ο διάδοχος του Γαρουφαλιά δεν απολάμβανε της απόλυτης εμπιστοσύνης του.

Ο Παπανδρέου υπέβαλε την παραίτησή του. Από εκείνη την ημέρα και μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου του 1966, ο Κωνσταντίνος προσπάθησε να σχηματίσει κυβερνήσεις - φαντάσματα με τη συμμετοχή κατά διαστήματα 48 βουλευτών της Ένωσης Κέντρου που εγκατέλειψαν τον Γεώργιο Παπανδρέου. Οι κυβερνήσεις αυτές που στηρίζονταν στη Βουλή από την ΕΡΕ και τους αποστάτες της Ένωσης Κέντρου, αποδείχθηκαν θνησιγενείς.

Με εντολή του Κωνσταντίνου και τη σύμφωνη γνώμη της Ε.Κ. στις 3 Απριλίου την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Παναγιώτης Κανελόπουλος για να διεξάγει βουλευτικές εκλογές στις 28 Μαΐου 1967.

Oι εκλογές αυτές δεν έγιναν ποτέ, διότι η κυβέρνηση Κανελόπουλου και η νομιμότητα καταλύθηκαν από το πραξικόπημα των συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου. Οι πραξικοπηματίες ήταν οι συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός και Νικόλαος Μακαρέζος.

Συνοπτικά:

15.07.1965 :    Παραίτησις Κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου.
Oρκωμοσία Κυβερνήσεως Γεωργίου Αθανασιάδη - Νόβα.

05.08.1965 :    Καταψήφισις Κυβερνήσεως Νόβα.
Εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως εις τον Ηλίαν Τσιριμώκον.

28.08.1965 :    Καταψήφισις Κυβερνήσεως Τσιριμώκου.

17.09.1965 :    Ορκωμοσία Κυβερνήσεως Στεφάνου Στεφανοπούλου.

22.12.1966 :    Ορκωμοσία Υπηρεσιακής Κυβερνήσεως Ιωάννου Παρασκευοπούλου.

03.04.1967 :    Ορκωμοσία Κυβερνήσεως Παναγιώτη Κανελλοπούλου.

14.04.1967 :    Προκήρυξις εκλογών δια την 29ην Μαϊου 1967.

Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι η δημοκρατία είχε φτάσει σε ένα αδιέξοδο και με κάποιο τρόπο έπρεπε να βρεθεί μια λύση για να συνεχίσει η Ελλάς την ανάπτυξη της.


Η επανάσταση

Πολλοί υποστηρίζουν πως το «πραξικόπημα» υποκινήθηκε από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Πιστεύω ότι αυτός ο μύθος έχει καταρριφθεί καθώς έχουν ανοίξει τα μυστικά έγγραφα του StD. Τα αρχεία του State Dpt και της Inteligent Service έχουν ανοίξει και πουθενά δεν φαίνεται ανάμειξη. Και αν κρίνει κανείς με τα δικτατορικά καθεστώτα σε ολόκληρο τον κόσμο, θα διαπιστώσουμε, πως πότε δεν φυγαδεύτηκαν στο εξωτερικό και δεν απήλαυσαν την στοργή των αμερικανών οι πρωτεργάτες της επανάστασης του 67.


Κατά τη διάρκεια της επταετίας

Οι περισσότερες πηγές μιλάνε μια επταετία που γινόταν βασανισμοί, φυλακίσεις και υπήρχαν ελάχιστες ελευθερίες.
 
Δεν αντιλέγω.

Αρχικά στην Ελλάς υπήρχε στρατιωτικός νόμος σε όλες τις πόλεις. Στην συνέχεια περιορίστηκε στις τρεις πόλεις με τον μεγαλύτερο πληθυσμό. Ο πληθυσμός αυτών των πόλεων παρέμεινε σταθερός. Δεν μειώθηκε! Οι κάτοικοι αυτών των πόλεων είχαν όλη την ελευθερία να πάνε να ζήσουν σε κάποιο μέρος που θα υπήρχαν περισσότερες ελευθερίες.
Γιατί δεν το έκαναν?


Έκανε τίποτα θετικό το καθεστώς του 67?

Στα σημαντικότερα θετικά καταγράφονται:

-Οι ξένες επενδύσεις σημείωσαν αύξηση από τον πρώτο χρόνο της επταετίας.
-Τα δημόσια έργα. Δημιουργήθηκε πλήρες οδικό δίκτυο σε όλη την Ελλάδα. Δεν έχουν τέλος τα αναπτυξιακά έργα σε ολόκληρη την χώρα.
-Ο μέσος ετήσιος ρυθμός του ΑΕΠ της Ελλάδας την περίοδο 69-73 ήταν 7.8% !
-Τα αγροτικά χρέη, διαγράφηκαν!
-Υπήρχε πραγματικά δωρεάν παιδεία. Στοιχείο αποτελεί η δήλωση του ομότιμου καθηγητή Φαίδωνος Βεγλέρη: «Μόνον επί χούντας είχαμε δωρεάν παιδεία». Επίσης ο πρύτανης των συνταγματολόγων, ο οποίος στη δίκη για την 21η Απριλίου κατέθεσε εναντίον των φυλακισμένων αξιωματικών παραδέχεται την χρεωκοπία της εκπαιδευτικής πολιτικής των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων.
-Η μηδενική ανεργία
-Η μηδενική εγκληματικότητα


Το σημαντικότερο λάθος ήταν ένα:

Μετά το τέλος της πρώτης τετραετίας δεν έκανε εκλογές.  Γνώμη μου είναι πως εάν έκανε εκλογές θα τις κέρδιζε και με μεγάλο ποσοστό.
Έπειτα από την τετραετία άρχισαν να γίνονται οι αντιδράσεις εντονότερες και κατά συνέπεια και τα μέτρα καταστολής αυτών, είτε αδίκως είτε όχι.



Η κύρια μάζα του λαού:
http://www.youtube.com/watch?v=Ylg8ilc3LVQ&feature=related

[gepeltek]

Το μεγαλύτερο επίτευγμα της 21ης Απριλίου υπήρξε το Χουντέμπλει. Αχάριστοι βάζελοι! Άγαλμα του Παττακού έπρεπε να έχετε έξω από τη Λεωφόρο!

[gerdi]

Αγαπητή paola:
Έχεις δίκιο σε πολλά από αυτά που αναφέρεις!
Πράγματι η πολιτική ζωή της χώρας όταν ανέλαβαν οι συνταγματάρχες ήταν μπάχαλο!!
(10 φορές χειρότερα από ότι σήμερα) και πράγματι η χούντα έκανε πολλά καλά στον τόπο, με έμφαση στον τομέα των έργων. Οδικά δίκτυα, σχολεία κτλ. κτλ.
Όσα έργα γίνανε την επταετία μπορώ να πω ότι δεν έχουνε γίνει από τότε μέχρι σήμερα!!
Πρόλα αυτά πρέπει να τονίσουμε το εξής:
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να καταπατεί τις ανθρώπινες ελευθερίες και να επιβάλει με τη βία ένα καθεστώς.
Η βία είναι πάντα καταδικαστέα!!!!!!!
Αυτός ήταν και ο λόγος της πτώσης του συγκεκριμένου καθεστώτος!!

Το μεγαλύτερο επίτευγμα της 21ης Απριλίου υπήρξε το Χουντέμπλει. Αχάριστοι βάζελοι! Άγαλμα του Παττακού έπρεπε να έχετε έξω από τη Λεωφόρο!

[chggr005]

Όποιος άκουσε το χθεσινό αφιέρωμα του ραδιοφωνικού σταθμού 1431am ξέρει ότι τα περισσότερα από αυτά που γράφονται παραπάνω είναι απλά βλακείες.

mikrh_paola και λοιποί, να ξέρετε ότι η αμάθεια και η ημιμάθεια είναι πολύ κακοί σύμβουλοι. Ψάξτε το πρώτα και μετά γράψτε. Εμείς οι υπόλοιποι δεν φταίμε σε τίποτα να ακούμε τις ανακρίβειές σας.

Θα απαντούσα σημείο προς σημείο στα παραπάνω, αλλά πραγματικά δεν νομίζω ότι αξίζει να χάσω τον χρόνο μου. Όποιος μπορεί και θέλει, ας ενημερώσει τους παραπάνω συναδέλφους για τα πραγματικά γεγονότα.

[mikrh_paola]

Έχω ακούσει πολλά αφιερώματα:

Ένα είναι και το παρακάτω:

http://www.youtube.com/watch?v=yRUGrRz6L4M

[cecs]

Τελικά δεν υπάρχει κανένας σεβασμός έτσι;
Ούτε "επανάσταση" λοιπόν ούτε "ήρωες του Πολυτεχνείου".
Και η χούντα άγια..Έκανε και καλό στη χώρα.
Έχουμε ξεφύγει..

[mikrh_paola]

Τελικά δεν υπάρχει κανένας σεβασμός έτσι;
Ούτε "επανάσταση" λοιπόν ούτε "ήρωες του Πολυτεχνείου".
Και η χούντα άγια..Έκανε και καλό στη χώρα.
Έχουμε ξεφύγει..

Συμφωνώ απόλυτα με τα λεγόμενα του gerdi:

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να καταπατεί τις ανθρώπινες ελευθερίες και να επιβάλει με τη βία ένα καθεστώς.
Η βία είναι πάντα καταδικαστέα!!!!!!!

και συμπληρώνω: η βία είναι πάντα καταδικαστέα ακόμα και εάν ασκείται σε μικρή μάζα του πληθυσμού

αλλά ταυτόχρονα δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τα όποια θετικά στοιχεία υπήρχαν στο καθεστώς της 21ης Απριλίου

[Nessa NetMonster]

Πόσο πιο προκλητικός μπορεί να γίνει κάποιος; Το thread είναι αισχρό από μόνο του, αλλά να ποστάρεται σήμερα, την επέτειο της μέρας που κάποιοι νέοι έχασαν τη ζωή τους από το καθεστώς της χούντας, παλεύοντας για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, είναι αρρωστημένο.

Ο τεράμπιτος έχει διαγραφεί. Η μικρή πάολα γιατί βρίσκεται ακόμα εδώ;

[cecs]

Πόσο πιο προκλητικός μπορεί να γίνει κάποιος; Το thread είναι αισχρό από μόνο του, αλλά να ποστάρεται σήμερα, την επέτειο της μέρας που κάποιοι νέοι έχασαν τη ζωή τους από το καθεστώς της χούντας, παλεύοντας για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, είναι αρρωστημένο.

Ο τεράμπιτος έχει διαγραφεί. Η μικρή πάολα γιατί βρίσκεται ακόμα εδώ;

Γιατί διαγράφηκε ο terabitos.

[Αθάνατος]

Από εδώ

του ΠANAΓIΩTH KAΦETZH*

(* Πολιτικός επιστήμων, ερευνητής του ΕΚΚΕ) Στην παρούσα έρευνα για τη δικτατορία, επιχειρήθηκε να γίνει μια πρώτη προσέγγιση στο περιεχόμενο της φιλοδικτατορικής στάσης. Οι ερωτώμενοι που ανέφεραν ότι «η δικτατορία έκανε βασικά καλό» στη χώρα (N=130), εκλήθησαν να αναφέρουν «κάποια καλά που έκανε»· η σχετική ερώτηση ήταν «ανοιχτή» και η κωδικοποίηση των απαντήσεων αποτυπώνεται στα δεδομένα του Γραφήματος 1. Tα δεδομένα αυτά αφήνουν να διαφανεί μία, εκ πρώτης όψεως, «οικονομιστική» εκλογίκευση των κριτηρίων και των σημασιών της φιλοδικτατορικής στάσης. Tο 80% των ατόμων με αυτή τη στάση αναφέρουν ως θετικά στοιχεία της χούντας την παραγραφή χρεών, τις κοινωνικές παροχές, τα δάνεια κ.λπ. και μόνο ένα πολύ μικρό, στατιστικώς ασήμαντο, ποσοστό έχει ιδεολογικής φύσεως κριτήρια στη στάση του (ησυχία-τάξη-ασφάλεια). Aυτός ο «οικονομισμός» παραπέμπει τόσο στο εγχείρημα του απριλιανού καθεστώτος να δημιουργήσει μία ωφελιμιστικού-αντιπολιτικού τύπου νομιμοποίησή του όσο και σε κάποιες γενικότερες λαϊκιστικές διαστάσεις στην πολιτική κουλτούρα της χώρας. Ομως, όπως θα δούμε στη συνέχεια, αυτή η «φιλολαϊκή» εκλογίκευση είναι μία μόνον πτυχή μιας γενικότερης στάσης νομιμοποίησης της δικτατορίας.

Tο αν η δικτατορία έκανε καλό ή κακό στην Eλλάδα είναι μία στάση, η διάσταση της οποίας είναι σχετικώς ανεξάρτητη από τη διάσταση η οποία περικλείεται στην εκτίμηση του κοινού για την εξέλιξη του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού κατά τη διάρκεια της επταετίας.

H σχετική ανεξαρτησία των δύο αυτών στάσεων ερμηνεύεται, ώς ένα βαθμό, και από τη μορφή διατύπωσης της ερώτησης περί βιοτικού επιπέδου: οι τρεις εκδοχές απάντησης στην ερώτηση (βελτίωση, στασιμότητα, υποβάθμιση), αλλά και η ίδια η ερώτηση δεν συναρτήθηκαν άμεσα με κάποια πολιτική (π.χ. οικονομική) του καθεστώτος της χούντας, αλλά τοποθετήθηκαν ουδέτερα στο χρονικό ορίζοντά του («κατά την περίοδο της δικτατορίας»). Οπως φαίνεται στα δεδομένα των απαντήσεων (Γράφημα 2), η πλειοψηφία της σημερινής κοινής γνώμης κρίνει ότι το βιοτικό επίπεδο βελτιώθηκε κατά την επταετία της χούντας, «σε σύγκριση με αυτό που ήταν πριν από τη δικτατορία».

Aυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται από μια σειρά οικονομικούς δείκτες και μεγέθη της εποχής '67-'74, αλλά και από την ανάδυση νέων καταναλωτικών προτύπων και τρόπων ζωής, φορείς των οποίων είναι νέα μεσαία στρώματα που διαμορφώνονται από τα τέλη της δεκαετίας του '60. Mόνον ένας στους τέσσερις περίπου από τον πληθυσμό του δείγματος της έρευνας θεωρεί ότι το βιοτικό επίπεδο χειροτέρευσε την περίοδο αυτή σε σύγκριση με την προδικτατορική αντίστοιχη.

Οι διαφοροποιήσεις στις εκτιμήσεις αυτές παρατηρούνται κυρίως μεταξύ ανδρών-γυναικών, νεότερων-μεγαλύτερων ηλικιών, αστικών-αγροτικών περιοχών, αλλά όχι και μεταξύ των επιμέρους ομάδων (τυπικής) εκπαίδευσης (βλ. Πίνακες 1 και 2). Οπωσδήποτε, η μεγάλη πλειοψηφία όλων αυτών των επιμέρους ομάδων εκτιμά ότι υπήρξε βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, όμως, αν υπολογιστούν τα σχετικά ποσοστά επί των απαντώντων στην ερώτηση (και όχι επί του συνόλου του πληθυσμού της κάθε ομάδας) διαπιστώνεται ότι οι άνδρες, οι μεγαλύτερες ηλικίες, τα αγροτικά στρώματα και, δευτερευόντως, οι εκπαιδευτικά υστερούντες, τείνουν σε μία σαφώς εντονότερη θετική εκτίμηση.

Στο Γράφημα 3 αποτυπώνεται η προαναφερθείσα σχετική ανεξαρτησία των στάσεων του κοινού απέναντι στη δικτατορία και των εκτιμήσεών του για την εξέλιξη της στάθμης ευημερίας του πληθυσμού κατά τη διάρκεια της χούντας. Tο φαινόμενο, όμως, εντοπίζεται κυρίως στην ομάδα πολιτών με απορριπτική, αντιδικτατορική στάση («έκανε μόνον κακό»), το 1/3 περίπου των οποίων (31, 5%) έχουν μία πιο «αντικειμενική» εκτίμηση για την οικονομική εξέλιξη. Aντιθέτως, η ομάδα με φιλοδικτατορική τοποθέτηση («έκανε βασικό καλό») χαρακτηρίζεται από μία σαφή συνοχή της πολιτικής αυτής στάσης της με την αξιολογική της εκτίμηση για το βιοτικό επίπεδο, με αρκετά συγκρίσιμη την εικόνα εκτιμήσεων της ομάδας με διφορούμενη στάση για τη δικτατορία («και καλό και κακό»).

Σε ένα άλλο επίπεδο, όμως, οι εκτιμήσεις για το βιοτικό επίπεδο σαφώς πολιτικοποιούνται, με τη φιλοδικτατορική στάση να υπεραντιπροσωπεύεται στο σύνολο της άποψης περί «βελτίωσης» και την αντιδικτατορική στην αντίθεση άποψη περί «επιδείνωσης» (οι σχετικοί λόγοι, μάλιστα, είναι σχεδόν ταυτόσημοι: 1, 72 και 1, 74, αντιστοίχως).

Tο γενικότερο ζήτημα που τίθεται, και δεν μπορεί να προσεγγιστεί από την παρούσα έρευνα, είναι η σχέση ανάμεσα στην οικονομική ανάπτυξη και τις μορφές πολιτικών καθεστώτων. Aρκεί εδώ η επισήμανση ότι η σχετική αυτονομία και δευτερευόντως η συνεκτική συνάρτηση μεταξύ των στάσεων του κοινού που μετρώνται με τις δύο αυτές ερωτήσεις, σημαίνει ότι η πλειοψηφούσα άποψη περί βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου «κατά την περίοδο της δικτατορίας» δεν μπορεί να αποτελέσει δείκτη μιας έστω και έμμεσης νομιμοποίησης του καθεστώτος της 21ης Aπριλίου. Eξ άλλου, συμπτώματα αποσταθεροποίησης του τελευταίου έχουν σχέση (και) με την οικονομική-πετρελαϊκή κρίση του '73, ενώ οι ολέθριες συνέπειες της «φιλολαϊκής» πολιτικής της χούντας αναλύθηκαν έξοχα και έγκαιρα από τον αείμνηστο Σ. Kαράγιωργα.

Iδιες πολιτικές διαφοροποιήσεις, αλλά και σχετικά «εγκάρσιες» κατανομές, της άποψης περί βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου, εμφανίζονται και μεταξύ των φηφοφόρων των επιμέρους κομμάτων. Οι ψηφφόροι της ιστορικής Aριστεράς και του ΠAΣΟK έχουν μία εμφανέστερη απόκλιση προς την άποψη περί επιδείνωσης, ενώ οι συντηρητικοί ψηφοφόροι (N.Δ., ΠΟΛ.AN.) εμφανίζουν μια ακριβώς αντίστροφη απόκλιση υπέρ της άποψης περί βελτίωσης. (Aυτή η σχετική γραμμικότητα διαταράσσεται, πάντως, από τις απαντήσεις των ψηφοφόρων του «λαϊκού» ΔHKKI, οι οποίοι έχουν ταύτιση με τους ψηφοφόρους προς τα δεξιά του πολιτικού φάσματος...)

H δικτατορία στήριζε την ιδεολογία της σε μετεμφυλιακές διαιρέσεις της χώρας, τις οποίες ώθησε στα άκρα αποδιαρθρώνοντάς τες. Παράλληλα, όμως, η θεματική στην οποία στηρίχθηκε ο νομιμοποιητικός λόγος της χούντας έχει καταβολές και σε μακροχρόνια σύμβολα, σχήματα αντίληψης του κόσμου και αξίες, που υπερβαίνουν την εν στενή εννοία πολιτική σφαίρα· συγκροτούν ουσιώδεις σημασιολογικούς πυρήνες των ηθικών και «αισθητικών» κωδίκων με βάση τους οποίους διαμορφώνονται ταυτότητες και κανοναρχούνται ρόλοι στον ιδιωτικό και το δημόσιο χώρο.

Οι αξίες αυτές και τα σύμβολα χαρακτηρίζονται από ένα κράμα παραδοσιακότητας, άρνησης της Iστορίας και της Διαφοράς, εξοβελισμού του κριτικού Ορθού Λόγου και της Πολιτικής, και λατρείας των μεταφυσικών ολιστικών σχημάτων: ο ελληνοχριστιανισμός, η Οικογένεια, το Eθνος, η χειραγωγική εσωτερίκευση από τους «υπηκόους» ενός κοινού «μέτρου» για τη «συνετή πολιτεία», ήσαν σταθερά επί επτά χρόνια κυρίαρχες διαστάσεις της ρητορικής και του «αφηγηματικού» λόγου του καθεστώτος της χούντας.

Ο γράφων συμπεριέλαβε ορισμένες από αυτές τις διαστάσεις στην παρούσα έρευνα, υπό τη μορφή στερεοτύπων - απόψεων απέναντι στις οποίες κάθε ερωτώμενος εκλήθη να απαντήσει αν και πόσο συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί τους. H σχετική υπόθεση που οδήγησε στη διατύπωση των σχετικών ερωτήσεων ήταν διπλή: να διερευνηθεί σε ποιο βαθμό η σημερινή κοινή γνώμη έχει μια προσήλωση σε αξίες και σύμβολα με μακροσκοπικότερη - ιστορική διάσταση, και κατά πόσο αναγνωρίζεται ότι αυτές οι αξίες οργανώθηκαν, «συντάχθηκαν» υπό το δικτατορικό καθεστώς. Eίναι ένας από τους πιθανούς τρόπους, για να διερευνηθεί η ύπαρξη ενός «σκληρότερου» αξιακού - πολιτισμικού πυρήνα στις αυταρχικές στάσεις ομάδων πληθυσμού που εμφανίζονται στην τυπικά, ονοματοθετικά πολιτική σφαίρα.

Tα δεδομένα των απαντήσεων συμφωνίας - διαφωνίας προς τα πέντε στερεότυπα παρουσιάζονται στο Γράφημα 4. Διαπιστώνεται μια συστηματική κατανομή των απαντήσεων και στις πέντε μεταβλητές: σταθερά, περίπου το 1/3 του κοινού της έρευνας συγκεντρώνεται στις στάσεις συμφωνίας, ένα 50-55% έχει στάση διαφωνίας και το υπόλοιπο ποσοστό «δεν απάντησε» ή «δεν γνώριζε» να απαντήσει στην ερώτηση.

Προχωρήσαμε, με βάση τα δεδομένα αυτά, σε μια παραγοντική στατιστική επεξεργασίας τους, από την οποία διαπιστώθηκε μια ισχυρή συσχέτιση των στάσεων απέναντι στα πέντε στερεότυπα - με σχετική εξαίρεση εκείνο περί «γερμανικής κατοχής» (οι σχετικοί συντελεστές των συσχετίσεων έχουν τιμές από.60 έως.69). Aυτό σημαίνει ότι υφίσταται στις σχετικές στάσεις μια ισχυρή κοινή διάσταση. Kατασκευάστηκε, έτσι, ένας συνολικός αθροιστικός δείκτης και για τα πέντε στερεότυπα, διχοτομώντας τις απαντήσεις σε αυτά μεταξύ συμφωνίας - διαφωνίας. Στο δείκτη αυτό η συμφωνία - διαφωνία σχηματίζει ένα «συνεχές» αρνητικού - θετικού (

...-), το οποίο στην ακραία αρνητική του θέση έχει τιμή.00 (συμφωνία προς όλα τα στερεότυπα) και στην ακραία θετική του θέση έχει τιμή 5.00 (διαφωνία προς όλα).

H κατανομή του συνόλου των απαντώντων (75% του δείγματος πληθυσμού) στις έξι θέσεις αυτού του δείκτη παρουσιάζεται στην πρώτη αριστερή στήλη ποσοστών του Πίνακα 4. Διακρίνονται δύο βασικές ομάδες: ένα 25% των απαντώντων (περίπου 19% του συνολικού πληθυσμού της παρούσας έρευνας) τοποθετείται στις δύο πρώτες θέσεις (.00 και 1.00) του δείκτη, που θα μπορούσαν να οριστούν ως θέσεις της παραδοσιακής - αυταρχικής πολιτισμικής στάσης. Στον άλλο πόλο, των «αντιαυταρχικών» στάσεων (θέσεις 4.00 και κυρίως 5.00 του δείκτη), τοποθετείται η απόλυτη πλειοψηφία (56%) των απαντώντων (42% του συνόλου του κοινού της έρευνας). Tέλος, οι ενδιάμεσες θέσεις του δείκτη (2.00 και 3.00), που χαρακτηρίζονται από ένα μικτό πρόσωπο στάσεων συμφωνίας - διαφωνίας προς τα αξιακά αυτά στερεότυπα, συγκεντρώνουν, ισομερώς, το 19% περίπου των απαντώντων (14% του συνόλου του δείγματος της έρευνας).

Στα δεδομένα του Πίνακα 1 καταγράφεται επίσης ο διαφοροποιητικός ρόλος του φύλου, της ηλικίας και της εκπαίδευσης στην κατανομή των ομάδων του πληθυσμού στις έξι θέσεις του δείκτη των στερεοτύπων περί δικτατορίας. Aυταρχικότεροι είναι οι άνδρες και οι μεγαλύτερες ηλικίες. Σε αυτές, η πρώτη τομή τοποθετείται στην ομάδα 45-54 ετών και μια δεύτερη, εντονότερη, διαχωρίζει τα άτομα της τρίτης ηλικίας από όλες τις άλλες ομάδες.

Tα αυταρχικά πρότυπα

Eντονότερη είναι η διαφοροποίηση με βάση το επίπεδο τυπικής εκπαίδευσης. Οι τρεις ομάδες σχηματίζουν σχεδόν ισάριθμα πρότυπα στάσεων, με σαφή τάση προς παραδοσιακά - αυταρχικά στερεότυπα της πληθυσμιακά σημαντικής ομάδας με κατώτερη μόρφωση. Aυτή η κατανομή του δείκτη στις τρεις ομάδες εκπαίδευσης υποδηλώνει ίσως ότι οι σχετικές στάσεις τέμνονται και από την ευρύτερη αντίθεση παράδοσης - νεωτερικότητας, αντίθεση συνοψιζόμενη και στο διαφορετικό «πολιτισμικό κεφάλαιο» κάθε ομάδας της εκπαιδευτικής αυτής ιεραρχίας.

H πολιτική στάση έναντι της δικτατορίας (αν «έκανε μόνον κακό», «βασικά καλο» κ.λπ.) είναι συνυφασμένη άμεσα και αμοιβαία προς τις στάσεις έναντι των πολιτισμικών αυτών στερεοτύπων περί του καθεστώτος τους. H μία όψη αυτής της συσχέτισης παρουσιάζεται στα δεδομένα του Πίνακα 5.

H πλέον εμφατική μορφή της σχέσης των «πολιτικών» προς τις «πολιτισμικές» στάσεις για τη δικτατορία αποτυπώνεται στα δύο διαμετρικά αντίθετα πρότυπα της φιλοδικτατορικής και της αντιδικτατορικής στάσης: η πρώτη ομάδα (η δικτατορία έκανε «βασικά» καλό) έχει το 57, 0% των μελών της στην πιο ακραία αυταρχική - πολιτισμική στάση (θέση.00 του δείκτη), ενώ η ομάδα που θεωρεί ότι «έκανε μόνον κακό» η δικτατορία, έχει το 61% των μελών της στην ακριβώς αντίθετη θέση του δείκτη (τη θέση 5.00). Aυτή η πόλωση κατοπτρίζεται εξάλλου και στις ριζικά αντίθετες μέσες τιμές που έχει η κάθε μία από τις δύο αυτές ομάδες στο δείτη στερεοτύπων (όπου το 0 σημαίνει υιοθέτηση όλων των στερεοτύπων και το 5 απόρριψή τους).

H αξία αυτού του Πίνακα, όμως, έγκειται και στη δυνατότητα που προσφέρει για την επισήμανση ορισμένων χαρακτηριστικών της ομάδας με διφορούμενη στάση απέναντι στη δικτατορία («και καλό και κακό»), που αντιπροσωπεύει και τη σχετική πλειοψηφία του πληθυσμού του δείγματο της παρούσας έρευνας (47%). H κατανομή της ομάδας αυτής στο δείκτη, δείχνει ότι η διφορούμενη στάση της δεν είναι απόρροια μιας γενικότερης στάσης απόστασης, ουδετερότητας ή αδιαφορίας απέναντι στην εν γένει πολιτική και ορισμένες «ακανθώδεις» εκφράσεις της.

Bεβαίως, η ομάδα αυτή, με την αρκετά ισοβαρή κατανομή της και στις έξι θέσεις του δείκτη, και με τη μέση τιμή της σε αυτόν να συμπίπτει σχεδόν με τη γενική μέση τιμή του (2, 59 έναντι 2, 50) δεχνει ότι η διφορούμενη πολιτική στάση της κατοπτρίζεται και σε ένα ανάμικτο πολιτισμικό στερεότυπό της. Ωστόσο οι διαφορές του εν λόγω προτύπου αυτής της ομάδας από το αντίστοιχο πρότυπο του συνολικού πληθυσμού είναι εμφανείς:

Οι διφορούμενης στάσεως πολίτες υποαντιπροσωπεύονται σαφώς στις αντιαυταρχικές θέσεις (4.00 και 5.00) του δείκτη, και έχουν τονισμένη τη συμμετοχή τους στις δύο πρώτες αυταρχικότερες θέσεις του. Aν, λοιπόν, συνυπολογιστούν τα ποσοστά που συγκεντρώνουν στις δύο πρώτες θέσεις του δείκτη πολιτισμικών στερεοτύπων οι ομάδες με φιλοδικτατορική και εκείνες με διφορούμενη στάση, προκύπτει ένα αξιόλογο ποσοστό (17%-18% του συνολικού πληθυσμού της παρούσας έρευνας). Mπορεί να υποτεθεί ότι αυτός είναι ένας αξιακά περιγεγραμμένος πυρήνας πολιτών, ο οποίος συγκροτεί ένα συνειδησιακά έναρθρο στρώμα παραδοσιακού - αυταρχικού συντηρητισμού, με την ευρύτερη πολιτική-πολιτισμική εννοιοθέτηση του όρου.

Στο Γράφημα 5 φαίνεται ότι αυτό το στρώμα έχει μια ταυτότητα τονισμένη σαφώς προς τα δεξιά ή και προς το δεξιότερο μέρος της κλίμακας A-Δ, ιδιαίτερα προκειμένου για την αυταρχικότερη ομάδα του δείκτη (.00). H επισήμανση καθίσταται εναργέστερη αν αυτή η ομάδα παραβληθεί προς τις δύο «αντιαυταρχικότερες» του δείκτη (θέσεις 4.00 και 5.00) και ιδιαίτερα προς την ακριβώς αντίθετή της (θέση 5.00), η μέση τιμή αυτοτοποθέτησης της οποίας βρίσκεται προς τα αριστερά της κλίμακας (4, 6) και με σημαντικό βαθμό αριστερής απόκλισης από τη μέση τιμή αυτοποθέτησης του συνολικού πληθυσμού του δείγματος της παρούσας έρευνας (5, 8 ). H διαίρεση αυτή εξάλλου κατοπτρίζεται και στο σώμα των εκλογέων. Οι ψηφοφόροι της N.Δ. τοποθετούνται στις δύο πρώτες (ιδίως στην πρώτη) συντηρητικότερες θέσεις του δείκτη πολιτισμικών στερεοτύπων σε ποσοστό 50%. Aντιθέτως, ποσοστό περίπου 63% των εκλογέων του ΣYN και του KKE τοποθετείαι στους αντίποδες (θέση 5, 00) όπου τοποθετείται και το μισό σχεδόν εκλογικό σώμα (48%) του ΠAΣΟK και του ΔHKKI.

ΥΓ Τα σχετικά γραφήματα, που συνοδεύουν και αναφέρονται στην έρευνα, δεν τα βρήκα

[mikrh_paola]

Πέρασε άλλη μία επέτειος μνήμης προς τους "αγωνιστές" του πολυτεχνείου.
Μνήμης και τιμής σε αυτούς που εναντιώθηκαν στην επανάσταση της 21ης Απριλίου.

Αλλά συνεχίζω και έχω για ακόμα μία χρονιά την ίδια απορία:

Πόσοι ήταν οι νεκροί της "εξέγερσης του πολυτεχνείου"?
Πόσοι σκοτώθηκαν? Ένας, πέντε, δέκα, εκατο...? Πόσοι?
Γιατί δεν έχω δει ποτέ συγγενείς των νεκρών?
Γιατί δεν καταθέτουμε στεφάνια στους τάφους των νεκρών?

Τελικά υπήρχαν νεκροί?

[digitally cursed]

Πέρασε άλλη μία επέτειος μνήμης προς τους "αγωνιστές" του πολυτεχνείου.
Μνήμης και τιμής σε αυτούς που εναντιώθηκαν στην επανάσταση της 21ης Απριλίου.

Αλλά συνεχίζω και έχω για ακόμα μία χρονιά την ίδια απορία:

Πόσοι ήταν οι νεκροί της "εξέγερσης του πολυτεχνείου"?
Πόσοι σκοτώθηκαν? Ένας, πέντε, δέκα, εκατο...? Πόσοι?
Γιατί δεν έχω δει ποτέ συγγενείς των νεκρών?
Γιατί δεν καταθέτουμε στεφάνια στους τάφους των νεκρών?

Τελικά υπήρχαν νεκροί?

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=3366.msg28995#msg28995



ΥΓ Απορω γιατι χανω το χρονο μου...

[mikrh_paola]

Λοιπον για να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση, δεν είμαι υπερ της κατπάτησης των ελευθεριών με τη μορφή βίας.(βλ. καθεστώς 67)

Αλλά πιστεύω οτι υπάρχουν θετικά στοιχεία (μαζί με τα αρνητικά της βίας) της επανάστασης της 21ης Απριλίου του 67

Και απλά θέλω να μου απαντήσει κάποιος εάν υπήρχαν νεκροί και πόσοι ήταν αυτοί. Υπάρχουν στοιχεία για τον αριθμό?  that's all!

[auroraTM]

Ρε παιδια είμαστε σοβαροι τι μλκς λέγονται τέτοιες μερες?

Όσον αφορά τους νεκρους του Πολυτεχνείου αν δε κάνω λάθος κατα την είσοδο των χουντικών στο Πολυτεχνείο ήταν περίπου 20(κατα τη διαρκεια εκείνης της μαύρης νύχτας)
http://www.fotoartmagazine.gr/history/istorika_afieromata/polytexneio/index.htm
Δες τη φωτό στο ανω link(απο τη μέση και κάτω)
Ειναι αμοντάριστες
Μερικά ονοματα εκτελεσθέντων για όλη τη διαρκεια της χούντας
http://www.geocities.com/antimamala/index.htm
Αν θέλεις και τις διευθύνσεις των γονιών τους ψαξτες μονη σου μικρη παολα....

[Nick_nAME]

http://www.youtube.com/v/8xUyXfuiq48

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο, δεν υπήρχε κανένας νεκρός...
Η "Επανάσταση" δεν σκοτωσε κανέναν...
Έτσι μικρή Πάολα μωρό μου???