18 χρόνια από την ημέρα της στυγερής δολοφονίας του Μπακογιαννη

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[terabitos]

Γενήθηκε το 1937 στο χωριό Βελωτά της Ευρυτανίας. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του παπα - Κώστα και της Ειρήνης Μπακογιάννη. Γυμνάσιο πήγε στο Θέρμο Τριχωνίδας, για ένα χρόνο στο Καρπενήσι (1950) και το τελείωσε στην Πάτρα. Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, παίρνοντας πτυχίο Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών των Πανεπιστημίων Μονάχου, Τύμπιγκεν και Κωστάντσας (Konstanz) στο Πανεπιστήμιο της οποίας ανακηρύχθηκε κατόπιν Διδάκτωρ των Κοινωνικών Επιστημών. Δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του 60 και για 10 περίπου χρόνια διηύθυνε το ελληνόφωνο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας της Βαυαρίας.

Ήταν διευθυντής του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας όταν έγινε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Από τη θέση αυτή αντιτάχθηκε στο δικτατορικό καθεστώς και έκανε εκπομπές με σχόλια και ειδήσεις που αναμεταδίδονταν και από την «Ντόϋτσε Βέλλε» και πολύ γρήγορα έγιναν σημείο αναφοράς του αντιδικτατορικού αγώνα.

Στο Μόναχο γνώρισε τη Ντόρα Μητσοτάκη, κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης και την οποία και παντρεύτηκε το 1974. Μαζί της απέκτησε παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα.

Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (1974) επέστρεψε στην Ελλάδα. Εργάσθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και το 1982 ανέλαβε εκδότης - διευθυντής του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΝΑ» ως το Φεβρουάριο του 1985. Από το Νοέμβριο του 1985 μέχρι το Νοέμβριο του 1989 διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Προέδρου της Ν.Δ. Κώστα Μητσοτάκη. Τον Ιούνιο του 1989 εκλέχθηκε βουλευτής της μονοεδρικής περιφέρειας Ευρυτανίας. Ακολούθησε η Κυβέρνηση Τζαννετάκη, στο σχηματισμό της οποίας έλαβε ενεργό ρόλο, ως διαπραγματευτής μεταξύ του κόμματός του και του Συνασπισμού.

Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ανάπτυξη της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ευρυτανίας. Το πρώτο του μάλιστα βιβλίο είχε τίτλο: "Η Ευρυτανία και οι οικονομικές της δυνατότητες" (Αθήνα, 1960). Κατήρτησε ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής, το οποίο υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως πολιτικός θεωρούνταν ήπιος και συναινετικός. Θεωρούσε επιβεβλημένη την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών, την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου και του Διχασμού και την Εθνική Συμφιλίωση. Στα πλαίσια αυτής του της πεποίθησης εργάστηκε για την επιτυχία του πρωτοποριακού, για την εποχή, εγχειρήματος συγκυβέρνησης Αριστεράς και Δεξιάς. Για τους ίδιους λόγους ήταν εισηγητής, εκ μέρους της Ν.Δ., του νομοσχεδίου για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου που υπερψηφίστηκε και έγινε Νόμος το καλοκαίρι του 1989.

Η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δολοφόνησε τον Παύλο Μπακογιάννη το πρωί της 26ης Σεπτεμβρίου 1989 στην είσοδο της πολυκατοικίας της οδού Ομήρου στην Αθήνα, όπου στεγαζόταν το γραφείο του. Η δολοφονία του συγκλόνισε την πολιτική επικαιρότητα εκείνων των ημερών, η οποία μονοπωλούνταν από έναρξη της διαδικασίας για την παραπομπή των πολιτικών του σκανδάλου Κοσκωτά. Την ημέρα που δολοφονήθηκε, συνέπεσε να εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση η χρηματοδότηση του προγράμματος για την Ευρυτανία, που ο ίδιος είχε καταρτίσει.

Στο Καρπενήσι οι αρχές τις πόλης τον τίμησαν δημιουργώντας το ομώνυμο πάρκο, όπου έχει στηθεί ο ανδριάντας του, και δίνοντας το όνομά του σε κεντρικό δρόμο της πόλης.

Πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/Παύλος_Μπακογιάννης

[Alexkasgr]

Το βάζεις που το βάζεις το άρθρο, γράψτο σωστά... 18 χρόνια είναι...

[zlatalex]

Με πρόλαβες

Έπρεπε να πεις

18 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
(η χήρα του τσιμπούκια μας κάνει χαχαχαχαχαχαχαχαχα)

[terabitos]

και σε jpg...

Θύματα της οργάνωσης "17 Νοεμβρη"

Τα άτομα για τις δολοφονίες των οποίων η "17 Νοέμβρη" ανέλαβε την ευθύνη είναι (σε χρονολογική σειρά):

Ρίτσαρντ Γουέλς (Richard Welch), σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα. (23 Δεκεμβρίου 1975)
Ευάγγελος Μάλλιος, απότακτος αστυνομικός, αρχιβασανιστής κατά τη διάρκεια της Χούντας. (14 Δεκεμβρίου 1976)
Παντελής Πέτρου, υποδιοικητής των ΜΑΤ (16 Ιανουαρίου 1980)
Σωτήρης Σταμούλης, οδηγός του προηγούμενου. (16 Ιανουαρίου 1980)
Τζορτζ Τσάντες (George Tsantes), πλοίαρχος του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, ανώτερο στέλεχος της JUSMAG. (15 Νοεμβρίου 1983)
Νίκος Βελούτσος, οδηγός του προηγούμενου. (15 Νοεμβρίου 1983)
Νίκος Μομφεράτος, εκδότης της εφημερίδας "Απογευματινή". (21 Φεβρουαρίου 1985)
Γιώργος Ρουσσέτης, οδηγός του προηγούμενου. (21 Φεβρουαρίου 1985)
Δημήτρης Αγγελόπουλος, πρόεδρος του Δ.Σ. της Χαλυβουργικής. (8 Απριλίου 1986)
Αλέξανδρος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης, βιομήχανος (1 Μαρτίου 1988)
Γουίλιαμ Νορντίν (William_Nordeen), πλοίαρχος του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού. (23 Ιουνίου 1988)
Κωνσταντίνος Ανδρουλιδάκης, εισαγγελέας.
Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. (20 Νοεμβρίου 1990)
Ρόναλντ Στιούαρτ (Ronald O. Stewart), λοχίας της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας. (13 Μαρτίου 1991)
Τσετίν Γκιοργκιού (Cetin Gorgu), Τούρκος αναπληρωτής ακόλουθος Τύπου. (7 Οκτωβρίου 1991)
Θάνος Αξαρλιάν, φοιτητής (σκοτώθηκε από λάθος κατά την απόπειρα δολοφονίας του Υπουργού Οικονομικών Ιωάννη Παλαιοκρασά). (14 Ιουλίου 1992)
Μιχάλης Βρανόπουλος, πρώην διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. (24 Ιανουαρίου 1994)
Ομέρ Σιπαχίογλου (Omer Haluk Sipahioglu), σύμβουλος της Τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα. (4 Ιουλίου 1994)
Κωνσταντίνος Περατικός, εφοπλιστής, τελευταίος ιδιοκτήτης των ναυπηγείων του Σκαραμαγκά. (28 Μαΐου 1997)
Στήβεν Σόντερς (Stephen Saunders), στρατιωτικός ακόλουθος της Βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα. (15 Ιουνίου 2000)

Πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/17_Νοέμβρη

Λέιπει κάτι από την εικόνα σου:

Θάνος Αξαρλιάν, φοιτητής (σκοτώθηκε από λάθος κατά την απόπειρα δολοφονίας του Υπουργού Οικονομικών Ιωάννη Παλαιοκρασά). (14 Ιουλίου 1992)

[Meloukos]

To βρισκω λιγο προκλητικο το "ψηφοδελτιο" για την μνημη των θυματων(ασχετως με το τι ηταν ο καθενας)
Φιλικα Μελ

[terabitos]

To βρισκω λιγο προκλητικο το "ψηφοδελτιο" για την μνημη των θυματων(ασχετως με το τι ηταν ο καθενας)
Φιλικα Μελ

Φίλε Μελ,

το θέμα είναι αν καταδικάζουμε κάθε μορφή βίας, από όποιον χώρο και εάν προέρχεται.

το αντίθετο σημαίνει έλλειψη σεβασμού προς τη ζωή και τον εαυτό μας.

Ίσως να συμφωνώ και εγώ ότι έπρεπε να δοθεί κάποιο μήνυμα αντίδρασης σε μερικά πρόσωπα που ήταν στόχοι της οργάνωσης (και κατά συνέπεια στο ευρύτερο σύνολο της κοινωνίας), αλλά σίγουρα όχι με αυτόν τον τρόπο.