Προτάσεις για Θεατρικές Παραστάσεις!

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[Appelsinpiken]

Λεωφορείον ο πόθος

Το Λεωφορείον ο Πόθος είναι αναμφισβήτητα ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα του εικοστού αιώνα και κάθε πρωταγωνίστρια θα ήθελε να κρατάει τον κεντρικό ρόλο, αυτόν της Μπλανς Ντυμπουά. Σε αυτή εδώ την παραγωγή του ΚΘΒΕ στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, θα δούμε την Πέμυ Ζούνη στον κεντρικό ρόλο από τις 29 Φεβρουαρίου έως τις 18 Μαΐου.

“Δεν θέλω ρεαλισμό, θέλω μαγεία” λέει η Μπλανς Ντυμπουά, ωστόσο, η διαδρομή της μέσα στο έργο αποκαλύπτει μια γυναίκα που έρχεται αντιμέτωπη με την αδυναμία της να ζει άλλο με αυταπάτες. Ένα σπουδαίο έργο για τα ψέματα που όλοι μας τελικά έχουμε ανάγκη, για να θρέψουμε τις ανασφαλείς υπάρξεις μας.

Γραμμένο τρία χρόνια μετά το Γυάλινο Κόσμο, το Λεωφορείο ο Πόθος χάρισε στον Ουίλιαμς, εκτός από παγκόσμια φήμη, το πρώτο από τα δύο βραβεία Πούλιτζερ που κέρδισε (η Λυσσασμένη Γάτα έμελλε να είναι το δεύτερο, οχτώ χρόνια αργότερα). Ανέβηκε για πρώτη φορά την ίδια χρονιά, το 1947, σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν, με τον Μάρλον Μπράντο ( //προσωπικό σχόλιο) και την Τζέσικα Τάντι στους ρόλους του Στάνλεϊ Κοβάλσκι και της Μπλανς, αντίστοιχα.

Το 1951 το εγχείρημα επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά πάνω στο σελυλόιντ. Στην καρέκλα του σκηνοθέτη και πάλι ο Καζάν, ενώ ο Μπράντο ανέλαβε ξανά το ρόλο του Κοβάλσκι. Την κεντρική ηρωίδα υποδύθηκε η Βίβιαν Λι, που στέφθηκε με εξαιρετική επιτυχία, με αποκορύφωμα το Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου. Η ταινία κέρδισε ακόμα 3 βραβεία Όσκαρ, ενώ ήταν υποψήφια για ακόμα 8, ανάμεσά τους για Α' αντρικό ρόλο (Μπράντο), σκηνοθεσία (Καζάν) και σενάριο (Ουίλιαμς).

Η Μπλανς φτάνει στη Νέα Ορλεάνη για να μείνει (αρκετό καιρό όπως φαίνεται) με την αδερφή της Στέλλα, έχοντας πάρει άδεια από τα καθήκοντά της στο Μισισίπη, όπου εργαζόταν ως δασκάλα. Φτάνει εκεί με ένα λεωφορείο που φέρει το όνομα "Πόθος". Η αντιπάθειά της για το σύζυγο της αδερφής της, τον Στάνλεϊ Κοβάλσκι, είναι εμφανής από την αρχή, αν και τον αποκαλεί "πραγματικό άντρα". Οι δυο τους είναι εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες και φυσικά οι προστριβές δεν αργούν να γίνουν εντονότερες, καταλήγοντας στο βιασμό της Μπλανς από τον Στάνλεϊ και τον εγκλεισμό της σε άσυλο.

Η Μπλανς, μια ανασφαλής, εύθραστη γυναίκα, παρά τη φαινομενική αλαζονία και σεξουαλική ευπρέπειά της, ψεύδεται για τη ζωή της, παρουσιάζοντας την όπως θα έπρεπε (ή θα ήθελε) να είναι. Ο κόσμος της φαντασίας και των ψευδαισθήσεων, από τη μια, και η σκληρή - αλλά χειροπιαστή - πραγματικότητα, από την άλλη, και ιδιαίτερα η σύγκρουσή τους (που ενσαρκώνεται μέσα από τη σύγκρουση των δύο κεντρικών χαρακτήρων - ονειροπόλα η μία, προσγειωμένος ο άλλος) είναι τα κύρια θέματα του έργου.

Σε μια εποχή που οι περιγραφές της ζωής της εργατικής τάξης είχαν διδακτικό χαρακτήρα, εστιάζοντας στο κοινωνικό σχόλιο, ο Ουίλιαμς προσπάθησε να απεικονίσει τους χαρακτήρες της εργατικής τάξης ως ψυχολογικά εξελιγμένες οντότητες, με τους δικούς τους όρους, δίχως να τους ωραιοποιεί. Όλοι τους είναι εξαρτημένοι από κοινωνικά πρότυπα και θεσμούς, που επιβάλλουν στους ανθρώπους ένα τρόπο ζωής συχνά αντίθετο με την ιδιοσυγκρασία τους. Μέσα από το γενικό αυτό κοινωνικό πλαίσιο που ο Ουίλιαμς θέτει ρεαλιστικά, οι γυναίκες παρουσιάζονται να εξαρτώνται από τους άντρες, βλέποντάς τους ως το μόνο τρόπο να αγγίξουν την ευτυχία: η μεν Μπλανς ως τρόπο διαφυγής από την ανέχεια και η δε Στέλλα ως εγγύηση της ύπαρξης πάθους στη ζωή της.

Και οι δύο ζουν σε ένα κόσμο ψευδαισθήσεων, "επιλέγοντας" να πιστέψουν την πιο βολική για εκείνες εκδοχή. Όμως, στο τέλος, η πραγματικότητα θριαμβεύει έναντι της φαντασίας - τουλάχιστον φαινομενικά, γιατί ο Ουίλιαμς τελικά αποδεικνύει πόσο σημαντική είναι στη ζωή μας: η Μπλανς μπορεί να κλείνεται σε άσυλο και οι ψευδαισθήσεις της να είναι αυτές που την οδήγησαν εκεί, είναι όμως ταυτόχρονα κι εκείνες που την προστατεύουν από τα χτυπήματα της ζωής (ακόμα και στο ύστατο).

Παίζουν:  Ζήκος Φώτης (Γιατρός),  Ζούνη Πέμυ (Μπλανς Ντυμπουά),  Μπισμπίκης Βασίλης (Στάνλεϋ Κοβάλσκι),  Παγιατάκη Ιωάννα (Στέλλα Κοβάλσκι), Σκαρλάτου Θάλεια (Ευνίκη Χάμπελ),  Συριόπουλος Μιχάλης (Ταχυδρόμος),  Χαρίσης Γιάννης (Χάρολντ Μίτσελ)

Σκηνοθεσία:  Καλογρίδης Αντώνης Σε μετάφραση: Νικολόπουλου Χρήστου Φωτισμός: Μαραγκουδάκη Κατερίνα Ενδυματολογική επιμέλεια:    Μπρέισγουελ Κλερ Σκηνογραφία:    Καλογρίδης Αντώνης

Που: Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών
Πρεμιέρα: 29 Φεβρουαρίου 2008
Τιμές:
Πλατεία-Θεωρία: € 20,
Εξώστης: € 15,
Φοιτητικό (πλατεία): € 15,
Φοιτητικό (εξώστης): € 12,
Οικογενειακό: € 40

πηγή: GoCulture

[Matzika]

Λοιπόν νομίζω ήταν πλέον καιρός να μπεί και αυτή η ανακοίνωση...(Βάσω άργησες και σε πρόλαβα! )

Στις 15,16,17 Απριλίου (Τρίτη,Τετάρτη,Πέμπτη) η Θεατρική Ομαδα Πολυτεχνείου (ή αλλιώς ΘΟΠ.. ) ανεβάζει στο θέατρο ΑΝΕΤΟΝ την παρασταση :

Ο Χρόνος που πληγώναμε

Ενα αυτοσχεδιαστικό έργο με θέμα την καθημερινότητα του καθένα μας...με κείμενα γραμμένα από την ομάδα...

"Αυτό που φοβάμαι
Αυτό που σιχαίνομαι
Αυτό που δεν αντέχω
Που φοβάμαι
Αυτό που τρέμω
Αυτό που δε νοστάλγησα ποτέ
Που απεχθάνομαι
Που μισώ
Που φοβάμαι
Που με τρελαίνει
Που θέλω να ξεχάσω
Αυτό που ξέρω να κάνω καλά
Που δε ξεχνάω ποτέ
Που με γερνάει
Που με σκοτώνει
Με φυλακίζει
Με κανει κακό και μαλάκα
Αυτό που φοβάμαι
Είναι ότι φοβάμαι
Αυτό που αγαπώ
Είσαι εσύ και λείπεις
Και αυτό το γαμημένο το αύριο δε λέει να ρθει..."

Ωρα : 21:00 μμ (ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ)

Σας περιμένουμε όλους!!!!!!!!

[cecilia]

Νομίζω εννοείται ότι θα είμαστε εκεί...!  8)

[cyb3rb0ss]

"Συνεβη και όποιος θέλει το πιστεύει" του Αθερίδη.

Δεν είχε υπόθεση και τσάμπα τόσο μπέρδεμα στην υποτιθέμενη πλοκή.
Όχι και τόσο συναρπαστική ερμηνεία από Σμαράγδα Καρύδη και Αθερίδη.

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ η ερμηνεία του Μαρίνου (γνωστός και ως διευθύνων συμβουλος της ΝΤΑΛΙΑΣ απο το Παρα 5), όπου έδωσε τα ρέστα του ως "Gay" Παπάς..
Τρομερός..

Κατά τα άλλα ένα έργο που δεν είχε υπόθεση στη ουσία..

[cat]

κ ελεγα να παω..παιζει τπτ καλο?

[vasso]

και η αφίσα της παράστασής μας...

[ASDF_]

ωραία αφίσα!!!

[zouzou]

"Συνεβη και όποιος θέλει το πιστεύει" του Αθερίδη.

Δεν είχε υπόθεση και τσάμπα τόσο μπέρδεμα στην υποτιθέμενη πλοκή.
Όχι και τόσο συναρπαστική ερμηνεία από Σμαράγδα Καρύδη και Αθερίδη.

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ η ερμηνεία του Μαρίνου (γνωστός και ως διευθύνων συμβουλος της ΝΤΑΛΙΑΣ απο το Παρα 5), όπου έδωσε τα ρέστα του ως "Gay" Παπάς..
Τρομερός..

Κατά τα άλλα ένα έργο που δεν είχε υπόθεση στη ουσία..

Έχεις δίκιο σε όλα ..
Γενικά η γραφή του Αθερίδη είναι πολύπλοκη....το ίδιο και στο Μια μέλισσα τον Αύγουστο...
Πάντα κάνει με έναν ιδιαίτερο τρόπο μια αναδρομή στο παρελθόν ...
Αν κάποιος  πάει μην περιμένει να δει μια καθαρή κωμωδία ....

Υπάρχουν σημεία που το έργο παρουσιάζει "κοιλιά" και σε αυτό το σημείο γίνεται δραματικό ...

Πάντως όλα τα λεφτά έιναι ο Μαρίνος ως παπάς).....Σώζει κυριολεκτικά το έργο

Ίσως αξίζει να το δει κανείς και μόνο για την ερμηνεία του ....



Ατάκα του Μαρίνου( μελωποιημένη)
"Άξιον εστί ....δικό σας!!!"
 

[cyb3rb0ss]

"Συνεβη και όποιος θέλει το πιστεύει" του Αθερίδη.

Δεν είχε υπόθεση και τσάμπα τόσο μπέρδεμα στην υποτιθέμενη πλοκή.
Όχι και τόσο συναρπαστική ερμηνεία από Σμαράγδα Καρύδη και Αθερίδη.

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ η ερμηνεία του Μαρίνου (γνωστός και ως διευθύνων συμβουλος της ΝΤΑΛΙΑΣ απο το Παρα 5), όπου έδωσε τα ρέστα του ως "Gay" Παπάς..
Τρομερός..

Κατά τα άλλα ένα έργο που δεν είχε υπόθεση στη ουσία..

Έχεις δίκιο σε όλα ..
Γενικά η γραφή του Αθερίδη είναι πολύπλοκη....το ίδιο και στο Μια μέλισσα τον Αύγουστο...
Πάντα κάνει με έναν ιδιαίτερο τρόπο μια αναδρομή στο παρελθόν ...
Αν κάποιος  πάει μην περιμένει να δει μια καθαρή κωμωδία ....

Υπάρχουν σημεία που το έργο παρουσιάζει "κοιλιά" και σε αυτό το σημείο γίνεται δραματικό ...

Πάντως όλα τα λεφτά έιναι ο Μαρίνος ως παπάς).....Σώζει κυριολεκτικά το έργο

Ίσως αξίζει να το δει κανείς και μόνο για την ερμηνεία του ....



Ατάκα του Μαρίνου( μελωποιημένη)
"Άξιον εστί ....δικό σας!!!"
 

Απλά στο Μια μέλισσα τον Αύγουστο γινόταν για πρώτη φορά από τον ίδιο και ήταν όντως πρωτότυπο και έξυπνο δίχως να σε κουράζει τόσο όσο αυτό το τελευταίο του έργο.
Επίσης να σημειωθεί ότι αν και θεατρικά ήταν θεσπέσιο (Μια μέλισσα τον Αυγουστο), στον κινηματογράφο ήταν μια μπούρδα (αν εξαιρέσεις 5 στιγμές του Λουδάρου που βγάζει γέλιο).
Ακόμη, δεν είναι απλά "πολύπλοκη" η γραφή του.. ειναι ΤΣΑΜΠΑ πολύπλοκη.
Δεν σου προσφέρει τίποτε. Δεν πήγα για να δώ ένα καθαρά κωμικό έργο αλλά παρόλο αυτά οι στιγμές που πραγματικά άξιζαν ήταν μόνο αυτές.

Σαν θεατρικό έργο δεν προσέφερε καμία ιδιαίτερη συγκίνηση. Δυστυχώς.

Καλά θα κάνουν να γράφουν έργα και να μην παίζονται συνεχώς τα ήδη γραμμένα, απλα να μην καταντήσουν σαν τα ελληνικά serial ή τα αμερικάνικα blockbuster που ποτέ δεν έχουν υπόθεση αλλά παντα έχει λίγο σεξ, λίγο εκρήξεις και ανατινάξεις και 5 καλούς ηθοποιούς...

Αυτά.

Υ.Γ. : Γιατί η ατάκα "...Angel..." ? και το τραγουδάκι της Βουλγαρίας της περασμένης Eurovision?

[zouzou]

Ειδικά  εκει που μυρίζονταν και πετάγεται λέγοντας :
"Angel"

Τρομερό ...όλο το θέατρο έσκασε στα γέλια ......!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[cat]

εμενα πολυ μαρεσε σημερα στο ανετον!! 
οσοι δεν πηγαν κ μπορουν ας παν αυριο..
καταπληκτικοι 

αν κ τι λεω..το πρωι φευγετε λεεμεεε

[fantomas]

Λοιπόν νομίζω ήταν πλέον καιρός να μπεί και αυτή η ανακοίνωση...(Βάσω άργησες και σε πρόλαβα! )

Στις 15,16,17 Απριλίου (Τρίτη,Τετάρτη,Πέμπτη) η Θεατρική Ομαδα Πολυτεχνείου (ή αλλιώς ΘΟΠ.. ) ανεβάζει στο θέατρο ΑΝΕΤΟΝ την παρασταση :

Ο Χρόνος που πληγώναμε

Ενα αυτοσχεδιαστικό έργο με θέμα την καθημερινότητα του καθένα μας...με κείμενα γραμμένα από την ομάδα...

"Αυτό που φοβάμαι
Αυτό που σιχαίνομαι
Αυτό που δεν αντέχω
Που φοβάμαι
Αυτό που τρέμω
Αυτό που δε νοστάλγησα ποτέ
Που απεχθάνομαι
Που μισώ
Που φοβάμαι
Που με τρελαίνει
Που θέλω να ξεχάσω
Αυτό που ξέρω να κάνω καλά
Που δε ξεχνάω ποτέ
Που με γερνάει
Που με σκοτώνει
Με φυλακίζει
Με κανει κακό και μαλάκα
Αυτό που φοβάμαι
Είναι ότι φοβάμαι
Αυτό που αγαπώ
Είσαι εσύ και λείπεις
Και αυτό το γαμημένο το αύριο δε λέει να ρθει..."

Ωρα : 21:00 μμ (ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ)

Σας περιμένουμε όλους!!!!!!!!

Kάτι γνωστοί μου την παρακολούθησαν κ είπαν ότι άξιζε μόνο η σκηνογραφία.....
Α κ ότι δεν έγινε διάλειμμα για να μη φύγει ο κόσμος.............λολ

[tolos]

Kάτι γνωστοί μου την παρακολούθησαν κ είπαν ότι άξιζε μόνο η σκηνογραφία.....
Α κ ότι δεν έγινε διάλειμμα για να μη φύγει ο κόσμος.............λολ

Εγω την παρακολουθησα χθες και μου αρεσε παρα πολυ. Μου αρεσε περισσοτερο απο την περσυνη.
Πιστευω οτι πρεπει να πατε εαν ειστε προετοιμασμενοι
να προβληματιστειτε και να μην δειτε κατι κοινοτυπο. Συγχαρητηρια στα παιδια (Γιωργη )

[vasso]

Kάτι γνωστοί μου την παρακολούθησαν κ είπαν ότι άξιζε μόνο η σκηνογραφία.....
Α κ ότι δεν έγινε διάλειμμα για να μη φύγει ο κόσμος.............λολ

σκηνογραφία ή σκηνοθεσία; τα σκηνικά ήταν ελάχιστα...

[fantomas]

Kάτι γνωστοί μου την παρακολούθησαν κ είπαν ότι άξιζε μόνο η σκηνογραφία.....
Α κ ότι δεν έγινε διάλειμμα για να μη φύγει ο κόσμος.............λολ

σκηνογραφία ή σκηνοθεσία; τα σκηνικά ήταν ελάχιστα...

σκηνογραφία....για την σκηνοθεσία τα σχόλια ήταν άσχημα.....