THMMY.gr

Αν και γενικά δεν είναι πολλοί οι fan του είδους, είμαι σίγουρος ότι κάποιος θεατρόφιλος κρύβεται ανάμεσα μας, αλλά και σίγουρα όλοι μας κάποια στιγμή πάμε.

Καμία καλή πρόταση λοιπόν;

xristoforos_

υγ.: και πέρα από το συνηθισμένο θέατρο, χωροθέατρα και λοιπά κολλούν σ αυτό το θέμα....
τι περιμένετε λοιπόν...μοιραστείτε!

 Την επόμενη εβδομάδα αρχίζουν τα Μερκούρεια.
 Αντιγράφω από www.cultureguide.gr
 
Μερκούρεια 2006
Οι Συκιές Θεσσαλονίκης γιορτάζουν με θέατρο 
 
 Εδώ και 12 χρόνια, στο τέλος κάθε καλοκαιριού, ο Δήμος Συκεών της Θεσσαλονίκης διοργανώνει τα "Μερκούρεια", το θεατρικό φεστιβάλ της πόλης, που αναδείχθηκε σε συνάντηση των κορυφαίων ελληνικών παραγωγών κάθε χρονιάς. Και πάλι φέτος, από τις 21 Αυγούστου ως τις 4 Σεπτεμβρίου, το πρόγραμμα είναι γεμάτο από παραστάσεις των ΔΗΠΕΘΕ της χώρας, ενώ συμμετέχουν και το Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με ρεπερτόριο που κινείται ανάμεσα στο αρχαίο δράμα (κωμωδία και τραγωδία), το κλασικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο, ενώ περιλαμβάνει και μία παιδική παράσταση. 
 
 Ο θεσμός των Μερκουρείων κατοχυρώθηκε κόντρα στις δυσοίωνες προβλέψεις που τον ήθελαν βραχύβιο στο ξεκίνημα του. Φέτος, όμως, διανύει το 12 χρόνο του χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα και να παρεκκλίνει από τους στόχους που έξεθεσε εξαρχής.

Όπως τονίζουν οι διοργανωτές, μέλημά τους είναι να μην προδώσουν ούτε μια στιγμή το όραμα της Μελίνας Μερκούρη στο όνομα του οποίου γεννήθηκε η ετήσια διοργάνωση. Γι' αυτό και τα Μερκούρεια παραμένουν πιστά στην ενίσχυση και την προβολή της ουσιαστικής δουλειάς που γίνεται στα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα όλης της χώρας αλλά και στις κρατικές της σκηνές.

Το πρόγραμμα των παραστάσεων έχει ως εξής:

Δευτέρα 21 Αυγούστου
"Θεσμοφοριάζουσες" του Αριστοφάνη από το Εθνικό Θέατρο
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης
Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Αρμένης, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Αλέξανδρος Μυλωνάς
Εισιτήρια: € 20,00 - 12,00 (φοιτητικό)

Τρίτη 22 Αυγούστου
"Η κλήση σας προωθείται" από τα ΔΗΠΕΘΕ Βόλου και Σερρών
Σκηνοθεσία: Σπύρος Μαβίδης
Πρωταγωνιστούν: Νόρα Βαλσάμη, Καλλιόπη Ευαγγελίδου
Εισιτήρια: € 15,00 - 10,00 (φοιτητικό)

Τετάρτη 23 Αυγούστου
"Ρωμαίος και Ιουλιέτα... σαν το σκύλο με τη γάτα": μιούζικαλ για παιδιά από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλατζόπουλος

Πέμπτη 24 Αυγούστου
"Ο έρωτας του Δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα" του Λόρκα από το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης
Πρωταγωνιστούν: Άρης Λεμπεσόπουλος, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου

Σάββατο 26 Αυγούστου
"Το θεριό του ταύρου" του Αζίζ Νεσίν από το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας
Σκηνοθεσία: Οδυσσέας Γωνιάδης
Πρωταγωνιστούν: Ζώγια Σεβαστιανού, Απόστολος Σοφιανός

Κυριακή 27 Αυγούστου
"Ράφτης Κυριών" του Ζορζ Φεϊντό από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης
Σκηνοθεσία: Νανά Νικολάου
Πρωταγωνιστούν: Τάσος Χαλκιάς, Αριέττα Μουτούση

Δευτέρα 28 Αυγούστου
"Έχω στόχο κύριε Πρόεδρε" του Γιώργου Χαραλαμπίδη από το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων
Σκηνοθεσία: Γιώργος Νάκος
Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Θωμάς, Μαρία Μαγκανάρη

Τετάρτη 30 Αυγούστου
"Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη από το Δημοτικό Θέατρο Συκεών
Σκηνοθεσία: Έβη Δημητροπούλου
Πρωταγωνιστούν: Φωτεινή Νέτσικα, Εβίτα Χατζηνικολάου

Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου
"Φαύστα" του Μποστ από το ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παπασταμάτης
Πρωταγωνιστούν: Ελένη Κρίτα, Αλέξανδρος Κολλιόπουλος

Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου
"Βολπόνε" του Μπεν Τζόνσον από το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης
Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Κιμούλης, Πάνος Σκουρολιάκος, Μαρία Γεωργιάδου

Κυριακή 3 & Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου
"Όρνιθες" του Αριστοφάνη από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας
Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης
Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Μπέζος, Φώτης Σπύρου
Α.Ζ. 
 
 Ημερομηνίες: 21/08/2006 - 04/09/2006 
 
 Ώρα: 21:00 
 
 Τόπος: Ανοιχτό Θέατρο Συκεών "Μάνος Κατράκης", Θεσσαλονίκη 
 
 Εισιτήρια: ποικίλλουν ανάλογα με την παράσταση 
 
 Επιπλέον Πληροφορίες: Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το e-mail:
gt@sykies.gr 
 
 Προπώληση Εισιτηρίων: Δημαρχείο Συκεών
Εκδοτήρια της πλατείας Αριστοτέλους 
 
 Τηλέφωνο Κρατήσεων: +30-2310-631305, 679125 
 
 Τηλέφωνο Επικοινωνίας: +30-2310-679125-7 

 Επίσης την επόμενη βδομάδα και για 3 παραστάσεις (Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή) η Αντιγόνη του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή. Αντιγόνη η Αμαλία Μουτούση και Κρέοντας ο Βογιατζής. Ακούστηκαν διάφορα σχόλια για την παράσταση, θετικά και αρνητικά, αλλά για το κοινό της Θεσσαλονίκης, που δεν έχει την τύχη να γνωρίσει τις δουλειές του Βογιατζή, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία.
 

Ο Μαρξ στο Σόχο ανεβαινει για λίγες παραστάσεις στο θέατρο Μελίνα Μερκούρη στην Καλαμαριά. Σήμερα και αύριο νομίζω η παράσταση ξεκινά στις 7, μεθαύριο στις 9.

Είναι ένα καταπληκτικό one man show από τον ʼγγελο Αντωνόπουλο: Ο Μαρξ κατεβαίνει από τον Παράδεισο και υπερασπίζεται την κοσμοθεωρία του απέναντι σε όσους διατείνονται ότι έχει ηττηθεί.

Μήπως θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε μαζί του ώστε να ανέβει η παράσταση και μέσα στην κατάληψη; 8)

 Μόλις το είδα. Ήταν πραγματικά καταπληκτικό. Μια πολύ καλή ευκαιρία να φρεσκάρουμε τις γνώσεις μας πάνω στο Μάρξ αλλά και να γνωρίσουμε κάποιες πιο προσωπικές στιγμές του. Και φυσικά ευκαιρία να διασκεδάσουμε, αφού η παράσταση έχει πολύ γέλιο.
 Καταπληκτική και η ερμηνεία του Αντωνόπουλου. Πολύ καλή και η σκηνοθεσία.
 Μην το χάσετε. Θα παίζεται σίγουρα και την επόμενη εβδομάδα.

 Υ.Γ.1 Νομίζω ότι ήταν ακόμη ένας ηλεκτρολόγος στην παράσταση σήμερα...
 Υ.Γ.2 Το φοιτητικό είχε 12 ευρω. Και σε άλλη παράσταση που πήγα το φθινόπωρο το εισιτήριο ήταν τόσο. Μόνο στο κρατικό το κάνανε 15 και δε μπορώ να καταλάβω γιατί... :(

Ειχα δει και εγω το "Ο Μαρξ στο Σόχο". Παρατηρησα μερικές ανακριβιες αλλα κατα τα αλλα ειχε αρκετο γελιο.

είχα δει τον Δον Κάρλος στο βασιλικό θέατρο...

Ωραίο ήταν.....δεν ξέρω αν το παίζει ακόμη όμως..

Τι ανακρίβειες;

 Δε μπορώ να πω ότι έχω μελετήσει τη ζωή και το έργο του Μαρξ, αλλά είχε δεν είχε ανακρίβειες, αυτό είναι το θέμα; Αν θέλαμε μια πιστή μεταφορά της ζωής του θα βλέπαμε ένα ντοκυμαντέρ. Το θέατρο χρειάζεται και κάτι μη πραγματικό, για να αποκτήσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Δεν λεω οτι ηταν ασχημη η παρασταση. Ηταν πολυ ευχαριστη!
[Οσον αφορα ανακριβιες π.χ. τροπος που αντιμετωπιζει την γαλλικη κομμουνα ]

Μήπως θυμάσαι κάτι συγκεκριμένο; Εγώ δεν έχω διαβάσει ακόμα πολλά για την παρισινή κομμούνα (πέρα από κείμενα της ΔΕΑ)...

Εχει καιρο και δεν θυμαμαι λεπτομεριες!
[δεν υπαρχει αλλωστε και σχεση με το τοπικ]

Ο Αγγελος Αντωνοπουλος εδωσε τρομερη ερμηνεια..πραγματικα πολυ καλος ηθοποιος..
Και μενα μου αρεσε η παρασταση αν και την περιμενα να εχει περισσοτερα στοιχεια για το εργο του, ως περιεχομενο, και λιγοτερα για τη ζωη του..

Λοιπόν, παίζει κορυφαίο θέατρο στο Αριστοτέλειον...

Όλος ο Σαιίξπηρ σε 1 ώρα. Έχει παραστάσεις Πέμπτη κ Παρασκευή στις 21.00 , Σάββατο 18.00,21.00 κ Κυριακή 19.00.

Λοιπόν είναι απίστευτο το γέλιο!!Δείτε το όλοι κ καθήστε 1η σειρά!!! ;D

16 το φοιτητικό

το σκέφτομαι να πάω αλλά μου είπαν ότι άμα δεν ξέρεις τα έργα του Σαιξπηρ δεν αξίζει..ή δεν θα καταλάβεις τα αστεία..ε;;

Παίζεται στο θέατρο Εγνατία ο "Μάρτυρας Κατηγορίας " της Αγκάθα Κρίστι, με Κάτια Δανδουλάκη, Δάνη Κατρανίδη και Κων/νο Σπυρόπουλο.

Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε και εδώ (http://www.cityportal.gr/content/view/3914/437/).

Καλοστημένη παράσταση, μου άρεσε αρκετά. Πολύ καλός ο Δάνης Κατρανίδης στο ρόλο του συνήγορου.
Αν σας αρέσουν τα αστυνομικά.... αξίζει, αν κ δε νομίζω πως είναι από τα καλύτερα εργα της Κρίστι.

Φοιτητικό εισιτήριο 17€.

Όντως ήταν πολύ καλό. Αν κ ο ίδιος ο Δον Κάρλος - Γαβράς δε μου άρεσε ιδιαίτερα, ήταν εξαιρετικός ο Τσακίρογλου, αλλά κ ο Συσσοβίτης.


(http://bp0.blogger.com/_16N-uuTISQo/RehXQ76vidI/AAAAAAAABII/W50qxb6Mm7A/s1600/%CE%A6%CE%95%CE%92%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A3%2B2007%2B263.jpg)
Νικήτας Τσακίρογλου-Αλέκος Συσσοβίτης.
Ο τύραννος και ο ιδεαλιστής αδέσμευτος άνθρωπος.


Επίσης στο Θέατρο Ακτίς Αελίου, παίζεται ο Μάκμπεθ. (http://www.aktisaeliou.gr/gr/show_actpar.php?id=124)

Η παράσταση ήταν αρκετά καλή.
Μου άρεσε ιδιαίτερα ο Μάκμπεθ και οι 3 μάγισσες, αλλά η παντελής έλλειψη σκηνικού τα άφηνε όλα στη φαντασία....

Μπα δν έχει να κάνει κ πολύ με Σαίξπηρ...

Απλά έχει πολύ γέλιο.Μην περιμένεις να δεις τον Ρωμαίο....

η κοπέλα που έπαιζε την βασίλισσα ήταν πολύ καλή, κ είναι αυτή που παίζει στο μαζί σου στο Μέγκα...

Για όσους βρίσκονται στην Αθήνα, είναι πολύ καλό έργο ο "Αμερικανος Βούβαλος" του Ντέιβιντ Μάμετ στο θέατρο Ιλίσια. Παίζουν Καφετζόπουλος - Αλεξανδρής - Τότσικαας.
Πολύ καλές ερμηνείες και ιδιαίτερη πλοκή. Αν το ανεβάσουν και Θεσσαλονίκη πάντως ξαναπάω ευχαρίστως

εγώ κατεβαίνω Αθήνα ευχαρίστως  :D

Κατέβα Αθήνα και πάμε να το δούμε μαζί! Δεν φαντάζεσαι πόσο φιλικοί είναι οι ηθοποιοί όταν πας για αυτόγραφο! Ο δε Τότσικας από κοντά είναι...Θ Ε Ο Σ

παιδια μηπως εχει παει κανεις στις παραστάσεις που παιζονται τελευται;;


το τρεντυ θα σφυριξει 3 φορες
εκπαιδευοντας τη ρίτα κ
ενα ακομα με τον ρωμ κ την λοιζιδου δεν θυμαμαι..

ειναι καλές παραστάσεις;;απο τιμές;;

το εκπαιδευοντας τη ριτα 20Ε το φοιτητικο, αποτι καταλαβα..

 Το είδα εγώ. Είχα πάει με πολλή καλή διάθεση, αλλά ψιλοαπογοητεύτηκα. Ετκός από 2-3 σημεία που ήταν αρκετά έξυπνα, τα άλλα μου θύμιζαν τηλεόραση. Σχεδόν όλα τα σκετσάκια γύριζαν γύρω από το σεξ. Απουσίαζε το πολιτικό στοιχείο, το οποίο νομίζω είναι κυρίαρχο στις επιθεωρήσεις.
 Πάντως, ο Ζουγανέλης μου άρεσε πολύ. Είναι μούρη ο τύπος!
 Το εισιτήριο (φοιτητικό) νομίζω ήταν 18.

Πριν από λίγο καιρό είδα την παράσταση "Με τα δόντια" του Thordon Wilder από τη
 θεατρική ομάδα ΧΝΟΥ της Ιατρικής (Χρονίως Νοσούσες Ονειροπαρμένες Υπάρξεις  :D ). Καλοστημένη παράσταση, με κέφι και τους ηθοποιούς-φοιτητές σε μεγάλα κέφια!!!! Πρωτότυπο θεατρικό έργο που μου θύμισε και κάτι από Πιραντέλλο σαν σύλληψη!

Το καλύτερο όμως είναι ότι στις 7 & 8 Μαΐου στις 20:30 ανεβαίνει ξανά στο Θέατρο Άνετον!!!!

Είσοδος ελεύθερη, για να πάτε παίρνετε το 31 και κατεβαίνετε στη στάση Φάληρο!!!!

Μην παραλείψετε!!! Κορυφαία παράσταση, με μηνύματα με νόημα και πολύ πολύ πολύ γέλιο!!!!! :) :)

Επίσης , μου κέντρισε το ενδιαφέρον η παράσταση "σχέδιο F, ένας διάλογος με το Ψύχωση 4:48 της Sarah Kane".

To παρουσιάζει η Facta non verba.

Παραστάσεις Μαΐου: 5,6,12,13,19,20,26,27

στις 21:30 στο χώρο της Facta non Verba (Ι.Δραγούμη 65)


[off topic]
υγ. το πολυτεχνείο, ήταν γεμάτο από αφίσες της παράστασης. όταν λοιπόν την είδα δεν έδωσα σημασία στην ημερομηνία γιατί περνούσα βιαστικά.
χτες, έφαγα τον τόπο σ όλο το πολυτεχνείο αλλά δεν είχε απομείνει καμία.
στη θέση τους υπήρχαν οι γνωστές μπλε κόκκινες πράσινες κίτρινες μαύρες πορτοκαλί .... αφίσες.
ευτυχώς που σήμερα μπόρεσα να βρω εκτός πανεπιστημιου την αφίσα.
[/off topic]

Moυ φαίνεται ότι ο Dr.Gonzo πρέπει να πάει οπωσδήποτε σε αυτήν την παράσταση που λες Christine!  :D

Η ομάδα ΧΝΟΥ έχει γαμάτο όνομα...Ρε συ vasso, οι άλλοι λέγονται χρονίως νοσούσες ονειροπαρμένες υπάρξεις και εμείς* απλά και ξερά 'θεατρική ομάδα πολυτεχνείου'?!



*το εμείς το λέω λόγω συναδελφικής αλληλεγγύης, αν και πάντα ήθελα να μπω σε θεατρική ομάδα. Λίγο χρόνο παραπάνω να χα ρε γμτ...

χεχεεεε! ο Δόκτωρας έχει ενημερωθεί πρώτος πρώτος. Θα πάμε μαζί να το δούμε! :)

Υπήρξε μία φοβερή πρόταση που έλεγε αντί για σκέτο Θ.Ο.Π. να λεγόμαστε:
"οι ΑΔΗΘ.Ο.Π.ΗΤΟΙ"
Αλλά για κάποιο λόγο έμεινε στα σκαριά..

το είδα σήμερα.

παιδιά πηγαίντε να το δείτε. ειδικά αν έχετε διαβάσει κ το Ψύχωση 4:48 8α το καταλάβετε ακόμη καλύτερα.

Πολύ δυνατη θεατρική παράσταση. Τα παιδιά έκαναν πολύ καλή δουλεια.

Σε βάζει σε πολλες σκέψεις...................................

όποιος καταφέρει κάτι τέτοιο θα τον κεράσω παγωτό σta mac donalds...

ixic_/4.48 ,,,i ora pou ginontai oi perissoteres autoktonies

μουχαχααα.

το γλυκό δεν το γλιτώνω.  :P

Η θεατρική ομάδα δικηγόρων Θεσσαλονίκης παρουσιάζει το θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά

"Φωνάζει ο κλέφτης" σε σκηνοθεσία Γιώργου Ροντίδη στο Θέατρο Άνετον(που έχει γίνει δεύτερο σπίτι μου) :D

στις 25,26 και 27 Μαϊου στις 20:30. Είσοδος ελεύθερη! :) :)

δικηγόροι; μακριά :P

αν δεν παινέψεις το σπίτι σου (ή καλύτερατην αδερφή σου...) θα πέσει να σε πλακώσει.... :D

 :) :)

 :) :)

 ^tickedOff^ ^tickedOff^ γιατι τωρα?

 
+1000 :( :(
(δύσκολα..)

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου: 27, 28 Ιουλίου
 
 
Η μεγάλη παραγωγή της θερινής περιόδου που παρουσιάζει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, είναι η αντιπολεμική κωμωδία  «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Ιορδανίδη και κάνει πρεμιέρα στις 4 Ιουλίου στο Θέατρο Δάσους, στη Θεσσαλονίκη.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί στις 27 και 28 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ και θα περιοδεύσει στα μεγάλα θέατρα της περιφέρειας.
 
Στο ρόλο της Λυσιστράτης η Ρένια Λουϊζίδου. Η Μίνα Αδαμάκη ερμηνεύει την Κλεονίκη, η Δάφνη Λαμπρόγιαννη την Μυρίνη, η Θεοδώρα Σιάρκου την Λαμπιτώ, ο Δημήτρης Πιατάς  τον Πρόβουλο και ο Αντώνης Λουδάρος τον Κινησία.


Μετάφραση: Γιάννης Βαρβέρης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Ιορδανίδης
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Χορογραφία: Ισίδωρος Σιδέρης
Μουσική Διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Χρήστος Αλεξανδρίδης
Βοηθός Χορογράφου: Τατιάνα Μύρκου
Οργάνωση Παραγωγής: Ροδή Στεφανίδου


πηγή:http://www.e-leoforos.gr (http://www.e-leoforos.gr)

Σάββατο 28.07.2007 στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_20/07/2007_234998
http://greek-theatre.blogspot.com/2007/07/blog-post_21.html
http://www.filippoifestival.gr/gr/index.php/site/event/andromache/

αχχχχχ

Μακάρι να μπορούσα να πάω....  :-\ :(

γραψτε εδω καμια παρασταση που παιζεται σαλονικα.

Παίζονται οι "Θεσμοφοριάζουσες" αύριο αν δεν κάνω λάθος... Στο Θέατρο Δάσους. Αλλά δεν έχω βρει κάτι σχετικό στο ιντερνετ...

Είναι με βάση το πρόγραμμα των παραστάσεων όλου του καλοκαιριού που έχω.

Σε μετάφραση του Κ.Χ Μυρή και σκηνοθεσία του Γιώργου Μιχαλακόπουλου.

Στο ρόλο του Μνησίλοχου ο Παύλος Χαϊκάλης, στο ρόλο του Ευριπίδη ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης.

Οι υπόλοιποι ρόλοι:
Υπηρέτης   Θοδωρής Μιχαηλίδης
Αγάθων      Πυγμαλίων Δαδακαρίδης
Κορυφαία   Ειρήνη Κονίδου   
κ.α.   

κτ εχω βρει κ εγω στη μονη λαζαριστων αλλα δε θυμαμαι τωρα πολλα

Δεν πρόκειται για θεατρική παράσταση, αλλά για την Όπερα του Giuseppe Verdi, Aida!

Οι παραστάσεις 8α είναι στις 2-4-6 Σεπτεμβρίου, στις 21:00 στο Θέατρο Δάσους.  :) :)




"(Όπερα σε 4 πράξεις Λιμπρέτο του Antonio Ghislanzoni)

Η Όπερα Θεσσαλονίκης, σε τρεις μοναδικές παραστάσεις, παρουσιάζει την όπερα «Aida» του Giuseppe Verdi στο Θέατρο Δάσους στις 2, 4, και 6 Σεπτεμβρίου 2007. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο διάσημος ιταλός σκηνοθέτης Paolo Micciche, γνωστός από τις διεθνώς μεγάλες σκηνοθετικές του επιτυχίες όπως η σκηνοθεσία της «Aida» στις Θέρμες του Καρακάλλα και στην Όπερα της Ουάσιγκτον και η σκηνογραφία ανήκει στον Έλληνα σκηνογράφο Νίκο Πολίτη.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συμμετέχουν μερικοί εκ των σημαντικότερων ερμηνευτών όπερας στον κόσμο, όπως η διεθνούς φήμης υψίφωνος Norma Fantini στο ρόλο της Aida, ενώ στον ρόλο του Radames ο θρυλικός τενόρος και πασίγνωστος για την ερμηνεία του στον συγκεκριμένο ρόλο, Nicola Martinucci.

Στη μεγάλη αυτή παραγωγή της Όπερας Θεσσαλονίκης συμμετέχει η Ορχήστρα της Όπερας του Καΐρου υπό την διεύθυνση του καλλιτεχνικού διευθυντή της Nader Abbassi, το μπαλέτο της Όπερας του Καΐρου και η Χορωδία Θεσσαλονίκης.

Η «Aida» είναι ένα από τα πιο δημοφιλή λυρικά μελοδράματα σε 4 πράξεις, σε λιμπρέτο του Antonio Ghislanzoni, βασισμένο σε σενάριο του Camille Du Locle και μουσική του Giuseppe Verdi. Η πρεμιέρα της «Aida» έγινε στις 24 Δεκεμβρίου 1871, Παραμονή Χριστουγέννων, στην Όπερα του Καΐρου «Dal Elopera Al Misria», με διευθυντή της ορχήστρας τον Giovanni Botessini. Η εποχή στην οποία τοποθετείται χρονικά η όπερα είναι αυτή των Φαραώ. Η Aida, αιχμάλωτη κόρη του βασιλιά της Αιθιοπίας, είναι ερωτευμένη με τον Radames, νέο αρχηγό του αιγυπτιακού στρατού, έχει όμως ως αντίζηλο της πριγκίπισσα Amneris, κόρη του βασιλιά της Αιγύπτου. Η «Aida» είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα της ιταλικής «grand opera» και παραμένει στο ρεπερτόριο των περισσοτέρων θεάτρων ανά τον κόσμο.

Giuseppe Verdi
AIDA

Σκηνοθεσία: Paolo Micciche
Σκηνoγραφία: Νίκος Πολίτης
Φωτισμοί: Bruno Ciulli

Aida: Norma Fantini
Radames: Nicola Martinucci
Amneris: Anna Venturi
Μαρία Καραγεβρέκη – La Vita
Amonasro: Γιάννης Γιαννίσης
Δημήτρης Πλατανιάς
Ramfis: Δάμων Νέστωρ Πλούμης
King Pharaoh: Κωνσταντίνος Κατσάρας

Ορχήστρα & Μπαλέτο της Όπερας του Καΐρου
Μουσική Διεύθυνση: Nader Abbassi
Χορογραφία: Erminia Gambarelli

Χορωδία Θεσσαλονίκης
Διδασκαλία Χορωδίας: Μαίρη Κωνσταντινίδου

Παραστάσεις : 2, 4, 6 Σεπτεμβρίου 2007
Θέατρο Δάσους. Ώρα έναρξης 21:00
Τιμή εισιτηρίου: 30 € . Φοιτητικό/μαθητικό/ομαδικό: 20 €
Εισιτήρια προπωλούνται στα εκδοτήρια του Κ.Θ.Β.Ε. Τηλ.:2310 288000 "

πηγή:http://www.e-leoforos.gr (http://www.e-leoforos.gr)

Aχχχχ, ο Μαρτινούτσι...Είχα δει στο κανάλι της Βουλής την όπερα Turandot από μία παράσταση του '83 όπου πρωταγωνιστούσε και ήταν φοβερός. Τώρα βέβαια έχει γεράσει, κοντά στα 70 είναι, αλλά συνεχίζει ακόμη.

«Δόνια Ροσίτα» στο Θέατρο Κήπου

Την παράσταση «Δόνια Ροσίτα» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα θα παρουσιάσει το Διάχρονο Θέατρο, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Μαίρης Βιδάλη,  την Πέμπτη 30 και την Παρασκευή 31 Αυγούστου, στις 21.00, στο Θέατρο Κήπου.

Τους  ρόλους ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Μαίρη Βιδάλη, Σπύρος Φωκάς, Ζωή Φυτούση, Πέπη Μεταλλίδου, Χρήστος Κάλλοου, Νίκος Βανδώρος, Ρένα Σφηνιά, Αλεξάνδρα Αποστολίδου, Γιάννης Τραμπίδης.

Την μουσική του έργου συνέθεσε ο Μάριος Τόκας, τα κοστούμια σχεδίασε ο Σάββας Πασχαλίδης, τα σκηνικά είναι του Μανόλη Γιακουμάκη, οι χορογραφίες του Αλεξάντρ Κούζιτσκιν, οι φωτισμοί του Γιώργου Δανεσή και ο ήχος του Θοδωρή Μασμανίδη.

Ο Λόρκα παρουσιάζει με ποιητικό τρόπο τον προδομένο έρωτα μιας κοπέλας στην Ισπανία του 20ου αιώνα. Πρόκειται για ένα έργο με πολλά μουσικά μέρη γι αυτό και οι περισσότεροι ηθοποιοί είναι και τραγουδιστές.

Η παράσταση  πραγματοποιείται στο πλαίσιο των «Γιορτών Ανοιχτού Θεάτρου» του Δήμου Θεσσαλονίκης.


Λέω να πάω αύριο.. θέλει κανείς να έρθει;

Παιδιά πηγα χθες από σπόντα και είδα την παράσταση "Κατσαρίδα" που ίσως πολυ να έχετε δει σε αφίσες σε κεντρικά σημεία της πόλης...Το έργο ήταν καταπληκτικό ,ευστροφο,ξεκαρδιστικό και αλλα τόσα επίθετα...Οι ηθοποιοι ειναι δύο παλικάρια(ωραια παλικάρια!) μαλλον νέες παραλαβές του θεατρικού σανιδιού....Ωστόσο πρέπει να τονίσω ότι με συγκλόνισε το ταλέντο τους και οι φοβερές τους ερμηνείες....Για όσους ενδιαφέρονται για την υπόθεση του έργου έχει να κάνει με μια κατσαρίδα την Ιωάννα που στόχος ζωής της είναι να πάει στο φεγγάρι! :D
Απο τι καταλαβα οι παραστάσεις λόγω μεγάλης προσέλευσης κόσμου πρέπει να πήραν παράταση ενώ κανονικά ήταν να τελειώσουν 18 Νοεμβρίου...για πόσο ακόμα βέβαια δεν το γνωρίζω...
Παντως όποιος αποφασίσει να πάει να ξέρει ότι τον περιμένει άφθονο γέλειο,ατελείωτο κάψιμο(όχι μην ανησυχείται λίγο μόνο.. :P :???:) αλλα και ηθικά διδάγματα όπως ότι ποτε δεν πρέπει να αφήνεις τα ονειρά σου και πως τίποτα δεν είναι αδύνατο...

Μεγαλη μορφή η πεταλούδα!!!!!! :D :D :D :D :D :D :D...."Ειμαι στο εξώφυλλο είναι άραγε τυχαίο????"

Στην Ούγκα Κλάρα, παίζει το έργο "τα σκυλιά στο πάρκο". Πέμπτη-Κυριακή 21:30 Είσοδος: 10 Ευρώ το φοιτητικό

Για δεύτερη χρονιά, με πολλές αλλαγές στη σκηνοθεσία (προς το καλό απ' ότι μου είπαν όσοι το είχαν δει πέρσι) και εκπληκτικά "αυτοσχεδιαστικά" κομμάτια...

Πληροφορίες για το μέρος, σε πιμι

Κ εγω πηγα χθες και την ειδα οντως και το εργακι και οι ηθοποιοι τα σπανε αξιζει με τις παντες να πατε.Επισης μεσα δεκεμβριου εχει παρουσιαση ο δημητρης μπασλαμ (οσοι ακουτε ελληνικο ροκ και ξεραιτε τιν αγγελακα, ειναι ο μπασιστας απο τους επισκεπτες) τον αγισηλαγο ενα φοβερο παραμυθι με απιστευτη μουσικη και σκηνικα κ αυτο μετραει.

Δεν ήξερα αν έπρεπε να το ποστάρω στα θεατρικά νέα ή στις προτάσεις για παραστάσεις...
Άπ'το συγκεκριμένο εγχείρημα, έχω δει-ακούσει μόνο πρόβες.. αλλά νομίζω ότι πραγματικά αξίζει.. γνωρίζοντας τους περ/ρους συντελεστές (καθηγητές κ φοιτητές), πιστεύω ότι εγώ τουλάχιστον θα προσπαθήσω να είμαι εκεί.. 8)...



Μετά από έγκριση της Πρυτανείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το Κέντρο Λειτουργίας Δικτύου προωθεί ανακοίνωση του Τελλογλείου Ιδρύματος ΑΠΘ στα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας:



Δελτίο Τύπου

Θεατρική παράσταση με «Talk Radio» στο Τελλόγλειο


Το έργο του Eric Bogosian «Talk Radio» θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα στις 26 Νοεμβρίου 2007, στις 8 μ.μ. στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών από θεατρική ομάδα, που συντονίζεται από τον Δημήτρη Ναζίρη. Πρόκειται για διασκευασμένη μετάφραση από τον Ηλία Παπαδόπουλο του πρωτότυπου θεατρικού έργου με τον ίδιο τίτλο, σε συνδυασμό με κομμάτια από το κινηματογραφικό σενάριο των Eric Bogosian και Oliver Stone. Το έργο ανεβαίνει σε σκηνικά- κοστούμια -φωτισμούς Χαρίτωνα Παπαδόπουλου, ηχογραφήσεις- μίξη Δημήτρη Χασανίδη και σκηνοθεσία  Ηλία Παπαδόπουλου.

Στην παράσταση συμμετέχουν οι ηθοποιοί Νίκος Πλυτάς, Ζωή Κυριακίδου, Ηλίας Παπαδόπουλος, Πέτρος Μάλαμας,  Λουκία Ορφανίδου, Δημήτρης Βάρκας.

Ως ακροατές ακούγονται οι : Κώστας Βουρλιώτης, Γιώργος Κριθάρας, Μαριάννα Τζανή, Ανδρέας Κόζης, Λιάνα Ταουσιάνη, Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης, Μαριέττα Σπηλιοπούλου και ο Πρόδρομος Τσινικόρης.

 

Το έργο γράφτηκε το 1987 από τον Eric Bogosian και ανέβηκε για πρώτη φορά στο New York Shakespeare Festival (off Braodway) με τον Eric Bogosian στον πρωταγωνιστικό ρόλο, σε σκηνοθεσία Fred Zollo. Τον χειμώνα του 2007 ανέβηκε ξανά (on Broadway) με τον Liev Schreiber στο ρόλο του Barry Champlain και ήταν υποψήφιο για δύο Tony Awards. Μεταφέρθηκε στο πανί το 1988 από τον Oliver Stone, σε διασκευασμένο σενάριο από το πρωτότυπο θεατρικό από τον ίδιο και τον Eric Bogosian.

Ο Eric Bogosian στο «Talk Radio» σχολιάζει την κοινωνία που τον περιβάλλει μέσα από το πρίσμα μια ραδιοφωνικής εκπομπής. Μια κοινωνία που υποχρεώνεται να ανέχεται θέματα που τα media της επιβάλλουν. Αλλά επίσης και μια κοινωνία που απαιτεί ελευθερία λόγου, χωρίς ίχνος όμως ελευθερίας. Σύμφωνα με την υπόθεση τη νύχτα της ανακοίνωσης της μετάδοσης της τοπικής ραδιοφωνικής εκπομπής «Νυχτερινές Κουβέντες» σε παναμερικανική εμβέλεια, ο ραδιοφωνικός παραγωγός δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα από εξαγριωμένους ακροατές που πιθανότατα εκπροσωπούν ακροδεξιές ομάδες. Ποιο είναι το κοινό της εκπομπής; Ποια είναι τα προβλήματά τους, η κουλτούρα τους, η μόρφωσή τους;

Η ίδια παράσταση, που έχουμε την ευκαιρία να δούμε στο Τελλόγλειο, παρουσιάστηκε στις 8-9/10/2007 στο Θέατρο «Κλειώ» ως διπλωματική εργασία του φοιτητή του κύκλου υποκριτικής και σκηνοθεσίας του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., Ηλία Παπαδόπουλου, με επόπτη καθηγητή τον Δημήτρη Ναζίρη.

Η παράσταση του «Talk Radio» στο Τελλόγλειο θα επαναληφθεί στις 3, 10 και 17 Δεκεμβρίου 2007, στις 8 μ.μ.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Cecilia εγώ είμαι μέσα!

+1

Λοιπόν.. πήγαμε.. είδαμε κ .. τουλάχιστον εμένα μου άρεσε :) όποιος δεν ήταν σήμερα, καλά θα κάνει να προλάβει κάποια άπ'τις επόμενες παραστάσεις.. ;)

Οπότε συνεχίζουμε με μία ακόμη πρόταση.. 8)

Δελτίο Τύπου

«ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΛΑΤΟΔΑΣΟΣ»

-ένα έργο για φωνές-του Ντύλαν Τόμας στο Τελλόγλειο

     

Το κύκνειο άσμα του Ντύλαν Τόμας, το έργο «Κάτω από το Γαλατόδασος» στη ραδιοφωνική εκδοχή του,  θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο της έκθεσης «Η Θεσσαλονίκη εκπέμπει...» σε δύο «συνέχειες» στο Τελλόγλειο. Το πρώτο μέρος, την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007, στις 8 μ.μ. και το δεύτερο μέρος την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007, στις 8 μ.μ., σε μετάφραση  της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ και  ραδιοφωνική σκηνοθεσία του Δαμιανού Κωνσταντινίδη. Τους 63 μικρούς και μεγάλους ρόλους του έργου ερμηνεύουν οι φοιτητές του Τμήματος Θεάτρου του Α.Π.Θ.: Δανάη Αμανατίδου, Κίρκη Καραλή, Δημήτρης Κορρές, Γιώργος Κριθάρας, Μαρία Μεταξοπούλου, Θωμαή Ουζούνη, Αναστάσης Παπαδόπουλος, Αντρια Περνάρου, Μαριάννα Τζανή, Τάσος Τσουκάλης-Δημητριάδης.

       Στο «Κάτω από το Γαλατόδασος», ο Ντύλαν Τόμας περιγράφει μια μέρα από την ζωή των κατοίκων ενός μικρού παραθαλάσσιου ουαλέζικου χωριού, του Χλαρέγκιμπ. Το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου είναι αφήγηση που την μοιράζονται δύο φωνές,  ενώ οι διαλογικές σκηνές που παρεμβάλλονται είναι ιδιαίτερα  σύντομες.

      Τα πρόσωπα του έργου μπορεί να μας φανούν παράξενα, εκκεντρικά, όχι εντελώς φυσιολογικά, ανήθικα, χωρίς αρχές και ενδεχομένως παράλογα, τρελά. Ωστόσο ο Τόμας ούτε τα κρίνει ούτε τα καταδικάζει αλλά τα αντιμετωπίζει με κατανόηση, συμπόνια και καλοπρόθετο χιούμορ. Παρά τις αρνητικές πλευρές του χαρακτήρα τους, μας καθιστά αυτούς τους περίεργους κατοίκους του Χλαρέγκιμπ εξαιρετικά συμπαθείς. «Τους αποδέχεται όπως ακριβώς είναι, γράφει ο Stuart Holroyd, με όλα τα ελαττώματά τους και τις αποτυχίες, την στενοκεφαλιά και την ωμότητά τους. Τους αποδέχεται και σε πείσμα όλων, τους αγαπάει με το πάθος του μεγάλου ανθρωπιστή...».

      Αν υπάρχει ένας πρωταγωνιστής στο Γαλατόδασος, τότε σίγουρα δεν είναι κάποιος από τους πολυάριθμους χαρακτήρες που παρελαύνουν σε αυτό, αλλά η ίδια η γλώσσα. Χάρη στην ποιητική της διάσταση, και τα πρόσωπα τόσο οι ιδιοτροπίες τους, όσο και η καθημερινότητά τους, που μοιάζει στατική, επαναλαμβανόμενη πανομοιότυπα από μέρα σε μέρα, ανυψώνονται και καθαγιάζονται. Ίσως το Γαλατόδασος να είναι το μόνο θεατρικό έργο που πετυχαίνει να δώσει την αίσθηση μιας ευτυχισμένης ζωής χωρίς να γίνει ανιαρό.

      Ο Ντύλαν Τόμας έγραψε το Γαλατόδασος, «ένα έργο για φωνές» όπως το αποκαλεί, με προορισμό το ραδιόφωνο. Το παρουσίασε για πρώτη φορά τον Μάιο του 1953, σε δημόσια πολυφωνική ανάγνωση, στη Νέα Υόρκη -ο ίδιος διάβασε την Πρώτη Φωνή και τον ρόλο του Αιδεσιμότατου Ελάι Τζέκινς (στην παραγωγή του B.B.C., λίγους μήνες αργότερα, τον διαδέχτηκε ο Ρίτσαρντ Μπάρτον).

      Πρόκειται κυριολεκτικά για το κύκνειο άσμα του ποιητή: ο θάνατος τον βρήκε τον Νοέμβριο του 1953 στην Αμερική, όπου τον είχαν καλέσει ξανά, για να το διαβάσει σε δημόσιους χώρους.

      Πολύ γρήγορα η ποιητική δύναμη και οι θεατρικές αρετές του έργου προκάλεσαν το ενδιαφέρον των ανθρώπων της σκηνής: η πρώτη θεατρική παράσταση δόθηκε στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου το 1956 και ακολούθησαν πλήθος παραστάσεις σε όλο τον κόσμο, καθώς και μια κινηματογραφική ταινία, το 1971, με πρωταγωνιστές τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, τον Πήτερ Ο Τουλ και την

Ελίζαμπεθ Τέηλορ σε σκηνοθεσία Andrew Sinclair.

      Στην Ελλάδα το κείμενο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1972, από τις εκδόσεις Ερμείας, στη μετάφραση της Κατερίνας Αγγελάκη -Ρουκ. Η πανελλήνια «πρώτη» έγινε στην Θεσσαλονίκη, το 1982, στα πλαίσια των διπλωματικών εξετάσεων των σπουδαστών της Δραματικής Σχολής της Ρούλας Πατεράκη, σε σκηνοθεσία της ιδίας. Η επαγγελματική «πρώτη», πάλι στην Θεσσαλονίκη, από την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης, σε σκηνοθεσία Νίκου Αρμάου, το 1991.

Γνωστά ονόματα οι ηθοποιοί..  8) :)

Άντε καλέ... γιατί το λες αυτό..(?)  ::)

Ουάου! Παίζει κι ένας παπαδόπουλος!
Παντού υπάρχει ένας παπαδόπουλος 8)

Το μεταφέρω απ τη λίστα:

Ο μαγικός κόσμος της Λιλιπούπολης, που επί δεκαετίες διασκέδασε και δίδαξε μικρούς και μεγάλους, θα ξαναζωντανέψει στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. στο πλαίσιο της μεγάλης έκθεσης «Η Θεσσαλονίκη εκπέμπει...».Η θεατρική ομάδα το Δημ. Κοντού «The.actro» με ένα δρώμενο με τίτλο «Εδώ Λιλιπούπολη», που θα παρουσιαστεί στους χώρους της έκθεσης, θα αναβιώσει σκηνές της θρυλικής χώρας των Λιλιπούα, που γεννήθηκε στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ε.Ρ.Τ., επί διευθύνσεως Μάνου Χατζιδάκι. Ο δήμαρχος Χαρχούδας, το Χοντρό Μπιζέλι, ο δρ. Δρακατώρ, η Πιπινέζα και άλλοι ήρωες θα ζωντανέψουν τη Λιλιπούπολη σε μια αναπαράσταση ραδιοφωνικού θεάτρου, που απευθύνεται σε θεατές κάθε ηλικίας. Τα πασίγνωστα τραγούδια της Λιλιπούπολης πλαισιώνουν το δρώμενο ερμηνευμένα από τους ηθοποιούς της ομάδας «The.actro».Το δρώμενο τελειώνει σαν ένα όνειρο, ένα ταξίδι στη φαντασία, που μόνο το ραδιόφωνο έχει τη δυνατότητα να αφήνει αχαλίνωτη. Η πρεμιέρα θα δοθεί στο Τελλόγλειο τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου στις 10.30 π.μ. Θα ακολουθήσουν παραστάσεις την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου στις 7 μ.μ., τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου στις 10.30 π.μ., την Τρίτη 11 Δεκεμβρίου στις 5 μ.μ., και την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου στις 7 μ.μ.

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

 Πληροφορίες: Α. Πλουμπή, τηλ. 2310-991601,

Η κατσαριδα μουπαν κ μενα οτι ηταν πολυ καλη κ οι παραστασεις συνεχίζονται μεχρι 23 δεκεμβρίου..ψηνετε κανείς;;

Μέσα για κατσαρίδα! :P

δαγκωτό.-

 ^hello^ ^hello^

Ακτίς Αελίου, Έλεος ή καλύτερα... Blasted της Sarah Kane.

επιστρέφω από βδομάδα, οπότε όποιος ενδιαφέρεται να πάμε παρέα.... ας μου στειλει πμ...  :)

Dr Gonzo θεωρώ δεδομένη τη συμμετοχή σας  :)

περισσότερες πληροφορίες για το έργο.... (http://dramastudio.gr/?p=223)

και για τη συγγραφέα... (http://en.wikipedia.org/wiki/Sarah_Kane)

ακόμη... (http://news.pathfinder.gr/culture/theater/446733.html)
«Όταν έγραφα το Blasted», έλεγε η Σάρα Κέιν σε συνέντευξη Τύπου το 1997, «πίστευα πως η βία ήταν το πιο κρίσιμο πρόβλημα της ανθρωπότητας, είναι το πιο κρίσιμο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε... Προσπάθησα να μιλήσω για το πώς είναι να ασκείς και να υπόκεισαι στη βία, και πώς είναι να έχεις τη μουσική να παίζει ενώ σου κόβουν τα αυτιά, υποφέρεις και δεν απολαμβάνεις το τραγούδι.  Ήθελα να παρουσιάσω τη βία σαν κάτι καθημερινό…».

όντως... φρίκη δε λες τίποτα....

μάλλον εγώ κ ο Δόκτωρας θα μείνουμε μόνο.....
:)

Εγώ αν δεν έχω πάει ήδη, θα είμαι μέσα.. :) ;)

Cyrano de Bergerac (http://en.wikipedia.org/wiki/Cyrano_de_Bergerac)

^notworthy^

πιστεύω πως ήταν απ' τις καλύτερες παραστάσεις του ΚΘΒΕ που είδα τα τελευταία 3-4 χρόνια...
Με ένα Συρανό, απίστευτο, ταλαντούχο και κεφάτο  :) :)
αιώνια ερωτευμένος ποιητής.....
Πανέμορφα σκηνικά, που βοηθούσαν πολύ το φωτισμό, και επίσης εξαιρετικά κοστούμια  :) :)
Και υπέροχη ζωντανή μουσική  :) :)
αξίζει τον κόπο  ;)

Πληροφορίες για την παράσταση και τους συντελεστές (http://www.goculture.gr/story.aspx?s_id=840)

Το "μια κωμωδία" του Καμπανέλλη που παίζεται στο θέατρο μονής Λαζαριστών έχει πάει κανείς να το δει να μας πει εντυπώσεις;

Ενδιαφέρεται κανείς να πάμε;

εννοείται, είμαι μέσα... :)
αλλά κάπως αργότερα.... (προέχουν άλλα..)
Το "Μια Κωμωδία" θα παίζεται μέχρι τις 2 Μαρτίου.

(Οι παραστάσεις είναι Τετάρτη και Σάββατο 6μμ και 9μμ,
Πέμπτη και Παρασκευή 9μμ
και Κυριακή 7μμ)

έκλεισε ήδη!!
Christine περιμένω pm και κανονίζουμε όποτε θέλεις! :)

Η Facta Non Verba παρουσιάζει το 4:48 Psychosis της Sarah Kane σ'ενα δεύτερο σχεδίασμα...

Το πρώτο σχεδίασμα το είχα δει τον περασμένο Μάρτη. Τα παιδιά έκαναν εξαιρετική δουλειά τολμώντας να ανεβάσουν ένα τέτοιο έργο. Πρόσθεσαν δραματοποιημένα ποιήματα και άλλων ποιητών καθώς κ δικά τους κείμενα και το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό :)

http://factanonverba.gr/Indexb.html (http://factanonverba.gr/Indexb.html)

ημερομηνίες παραστάσεων:

Φλεβάρης
Σάββατο 2, Κυριακή 3, Σάββατο 9, Κυριακή 10
στις 9.30μμ, στο χώρο της Facta Non Verba (Ί. Δραγούμη 65)

Ο ξάδελφος μ σπουδάζει ηθοποιός (άρα η γνώμη του μετράει :P)και έδειξε ενδιαφέρον για την παρακάτω παράσταση...θα πάω το σάββατο να σας πω κ τη δική μου γνώμη:

Ταξίδι στην έρημο

του Γιάννη Παπάζογλου, σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή

Μια ερωτική ιστορία με φόντο τη σκληρή πραγματικότητα ενός πολέμου. Ένα ταξίδι αναζήτησης ταυτότητας.

Τρία πρόσωπα, η Κλαίρη (Μαρίζα Τσάρη), ο Μιχαήλ (Στέργιος Τζαφέρης) και ο Άλκης (Κίμων Ρηγόπουλος), ταξιδεύουν στην Ανατολή. Η Μαχάμπ, ένα φυλάκιο στην άκρη της ερήμου, μια πόλη διαλυμένη από τον πόλεμο, είναι ο τόπος που τους φέρνει αντιμέτωπους με τον εαυτό τους. Έρωτες, προδοσίες, μυστικά και ψέματα, συνθέτουν ένα κουβάρι τολμηρών σχέσεων ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. Τρεις ήρωες που αναζητούν την προσωπική τους λύτρωση σε ένα ταξίδι που θα ανατρέψει τα δεδομένα και τίποτα δε θα είναι όπως πριν...

Το Ταξίδι στην έρημο γράφτηκε το 2007.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Νίκος Διαμαντής, Σκηνικά-κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα, Ράνια Υφαντίδου, Δημιουργία-επεξεργασία βίντεο: Ιάσονας Κοκκινάκης, Φωτισμοί: Στράτος Κουτράκης, Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Καλογεροπούλου, Οργάνωση παραγωγής: Χριστίνα Ζαχαροπούλου, Ηλίας Κοτόπουλος. Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Μαρίζα Τσάρη, Στέργιος Τζαφέρης, Κίμων Ρηγόπουλος.

Στις 8 Μαρτίου (8 μ.μ.) θα δοθεί παράσταση με παράλληλη διερμηνεία στη νοηματική γλώσσα.

Μέρες και ώρες παραστάσεων:
Παρασκευή 1/2 (10 μ.μ.). Σάββατο 2/2 & Κυριακή 3/2 (δύο παραστάσεις στις 8 και 10 μ.μ.). Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό €20, Φοιτητικό €15, Λαϊκές παραστάσεις €12, Ομαδικό €10.  1 εισιτήριο Χ 4 έργα € 50.

στο μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών

Η Ράνια κ η Αλεξάνδρα είναι καθηγήτριές μου.. 8).. κ μάλιστα σε λίγες ώρες παραδίδω φάκελο για το μάθημά τους.. αν τους πω ότι θα πάω στην παράσταση λες να βοηθήσει καθόλου..?. :-[ :-\...

Λεωφορείον ο πόθος

Το Λεωφορείον ο Πόθος είναι αναμφισβήτητα ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα του εικοστού αιώνα και κάθε πρωταγωνίστρια θα ήθελε να κρατάει τον κεντρικό ρόλο, αυτόν της Μπλανς Ντυμπουά. Σε αυτή εδώ την παραγωγή του ΚΘΒΕ στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, θα δούμε την Πέμυ Ζούνη στον κεντρικό ρόλο από τις 29 Φεβρουαρίου έως τις 18 Μαΐου.

“Δεν θέλω ρεαλισμό, θέλω μαγεία” λέει η Μπλανς Ντυμπουά, ωστόσο, η διαδρομή της μέσα στο έργο αποκαλύπτει μια γυναίκα που έρχεται αντιμέτωπη με την αδυναμία της να ζει άλλο με αυταπάτες. Ένα σπουδαίο έργο για τα ψέματα που όλοι μας τελικά έχουμε ανάγκη, για να θρέψουμε τις ανασφαλείς υπάρξεις μας.

Γραμμένο τρία χρόνια μετά το Γυάλινο Κόσμο, το Λεωφορείο ο Πόθος χάρισε στον Ουίλιαμς, εκτός από παγκόσμια φήμη, το πρώτο από τα δύο βραβεία Πούλιτζερ που κέρδισε (η Λυσσασμένη Γάτα έμελλε να είναι το δεύτερο, οχτώ χρόνια αργότερα). Ανέβηκε για πρώτη φορά την ίδια χρονιά, το 1947, σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν, με τον Μάρλον Μπράντο ( ^love^ //προσωπικό σχόλιο) και την Τζέσικα Τάντι στους ρόλους του Στάνλεϊ Κοβάλσκι και της Μπλανς, αντίστοιχα.

Το 1951 το εγχείρημα επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά πάνω στο σελυλόιντ. Στην καρέκλα του σκηνοθέτη και πάλι ο Καζάν, ενώ ο Μπράντο ανέλαβε ξανά το ρόλο του Κοβάλσκι. Την κεντρική ηρωίδα υποδύθηκε η Βίβιαν Λι, που στέφθηκε με εξαιρετική επιτυχία, με αποκορύφωμα το Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου. Η ταινία κέρδισε ακόμα 3 βραβεία Όσκαρ, ενώ ήταν υποψήφια για ακόμα 8, ανάμεσά τους για Α' αντρικό ρόλο (Μπράντο), σκηνοθεσία (Καζάν) και σενάριο (Ουίλιαμς).

Η Μπλανς φτάνει στη Νέα Ορλεάνη για να μείνει (αρκετό καιρό όπως φαίνεται) με την αδερφή της Στέλλα, έχοντας πάρει άδεια από τα καθήκοντά της στο Μισισίπη, όπου εργαζόταν ως δασκάλα. Φτάνει εκεί με ένα λεωφορείο που φέρει το όνομα "Πόθος". Η αντιπάθειά της για το σύζυγο της αδερφής της, τον Στάνλεϊ Κοβάλσκι, είναι εμφανής από την αρχή, αν και τον αποκαλεί "πραγματικό άντρα". Οι δυο τους είναι εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες και φυσικά οι προστριβές δεν αργούν να γίνουν εντονότερες, καταλήγοντας στο βιασμό της Μπλανς από τον Στάνλεϊ και τον εγκλεισμό της σε άσυλο.

Η Μπλανς, μια ανασφαλής, εύθραστη γυναίκα, παρά τη φαινομενική αλαζονία και σεξουαλική ευπρέπειά της, ψεύδεται για τη ζωή της, παρουσιάζοντας την όπως θα έπρεπε (ή θα ήθελε) να είναι. Ο κόσμος της φαντασίας και των ψευδαισθήσεων, από τη μια, και η σκληρή - αλλά χειροπιαστή - πραγματικότητα, από την άλλη, και ιδιαίτερα η σύγκρουσή τους (που ενσαρκώνεται μέσα από τη σύγκρουση των δύο κεντρικών χαρακτήρων - ονειροπόλα η μία, προσγειωμένος ο άλλος) είναι τα κύρια θέματα του έργου.

Σε μια εποχή που οι περιγραφές της ζωής της εργατικής τάξης είχαν διδακτικό χαρακτήρα, εστιάζοντας στο κοινωνικό σχόλιο, ο Ουίλιαμς προσπάθησε να απεικονίσει τους χαρακτήρες της εργατικής τάξης ως ψυχολογικά εξελιγμένες οντότητες, με τους δικούς τους όρους, δίχως να τους ωραιοποιεί. Όλοι τους είναι εξαρτημένοι από κοινωνικά πρότυπα και θεσμούς, που επιβάλλουν στους ανθρώπους ένα τρόπο ζωής συχνά αντίθετο με την ιδιοσυγκρασία τους. Μέσα από το γενικό αυτό κοινωνικό πλαίσιο που ο Ουίλιαμς θέτει ρεαλιστικά, οι γυναίκες παρουσιάζονται να εξαρτώνται από τους άντρες, βλέποντάς τους ως το μόνο τρόπο να αγγίξουν την ευτυχία: η μεν Μπλανς ως τρόπο διαφυγής από την ανέχεια και η δε Στέλλα ως εγγύηση της ύπαρξης πάθους στη ζωή της.

Και οι δύο ζουν σε ένα κόσμο ψευδαισθήσεων, "επιλέγοντας" να πιστέψουν την πιο βολική για εκείνες εκδοχή. Όμως, στο τέλος, η πραγματικότητα θριαμβεύει έναντι της φαντασίας - τουλάχιστον φαινομενικά, γιατί ο Ουίλιαμς τελικά αποδεικνύει πόσο σημαντική είναι στη ζωή μας: η Μπλανς μπορεί να κλείνεται σε άσυλο και οι ψευδαισθήσεις της να είναι αυτές που την οδήγησαν εκεί, είναι όμως ταυτόχρονα κι εκείνες που την προστατεύουν από τα χτυπήματα της ζωής (ακόμα και στο ύστατο).

Παίζουν:  Ζήκος Φώτης (Γιατρός),  Ζούνη Πέμυ (Μπλανς Ντυμπουά),  Μπισμπίκης Βασίλης (Στάνλεϋ Κοβάλσκι),  Παγιατάκη Ιωάννα (Στέλλα Κοβάλσκι), Σκαρλάτου Θάλεια (Ευνίκη Χάμπελ),  Συριόπουλος Μιχάλης (Ταχυδρόμος),  Χαρίσης Γιάννης (Χάρολντ Μίτσελ)

Σκηνοθεσία:  Καλογρίδης Αντώνης Σε μετάφραση: Νικολόπουλου Χρήστου Φωτισμός: Μαραγκουδάκη Κατερίνα Ενδυματολογική επιμέλεια:    Μπρέισγουελ Κλερ Σκηνογραφία:    Καλογρίδης Αντώνης

Που: Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών
Πρεμιέρα: 29 Φεβρουαρίου 2008
Τιμές:
Πλατεία-Θεωρία: € 20,
Εξώστης: € 15,
Φοιτητικό (πλατεία): € 15,
Φοιτητικό (εξώστης): € 12,
Οικογενειακό: € 40

πηγή: GoCulture (http://www.goculture.gr)

Λοιπόν νομίζω ήταν πλέον καιρός να μπεί και αυτή η ανακοίνωση...(Βάσω άργησες και σε πρόλαβα! :P)

Στις 15,16,17 Απριλίου (Τρίτη,Τετάρτη,Πέμπτη) η Θεατρική Ομαδα Πολυτεχνείου (ή αλλιώς ΘΟΠ.. ;)) ανεβάζει στο θέατρο ΑΝΕΤΟΝ την παρασταση :



Ενα αυτοσχεδιαστικό έργο με θέμα την καθημερινότητα του καθένα μας...με κείμενα γραμμένα από την ομάδα...


Ωρα : 21:00 μμ (ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ)

Νομίζω εννοείται ότι θα είμαστε εκεί...!  8) ^hello^

"Συνεβη και όποιος θέλει το πιστεύει" του Αθερίδη.

Δεν είχε υπόθεση και τσάμπα τόσο μπέρδεμα στην υποτιθέμενη πλοκή.
Όχι και τόσο συναρπαστική ερμηνεία από Σμαράγδα Καρύδη και Αθερίδη.

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ η ερμηνεία του Μαρίνου (γνωστός και ως διευθύνων συμβουλος της ΝΤΑΛΙΑΣ απο το Παρα 5), όπου έδωσε τα ρέστα του ως "Gay" Παπάς..
Τρομερός..

Κατά τα άλλα ένα έργο που δεν είχε υπόθεση στη ουσία..

κ ελεγα να παω..παιζει τπτ καλο? :-\

και η αφίσα της παράστασής μας...

ωραία αφίσα!!!

Έχεις δίκιο σε όλα ..
Γενικά η γραφή του Αθερίδη είναι πολύπλοκη....το ίδιο και στο Μια μέλισσα τον Αύγουστο...
Πάντα κάνει με έναν ιδιαίτερο τρόπο μια αναδρομή στο παρελθόν ...
Αν κάποιος  πάει μην περιμένει να δει μια καθαρή κωμωδία ....

Υπάρχουν σημεία που το έργο παρουσιάζει "κοιλιά" και σε αυτό το σημείο γίνεται δραματικό ...

Πάντως όλα τα λεφτά έιναι ο Μαρίνος ως παπάς).....Σώζει κυριολεκτικά το έργο

Ίσως αξίζει να το δει κανείς και μόνο για την ερμηνεία του ....



Ατάκα του Μαρίνου( μελωποιημένη)
"Άξιον εστί ....δικό σας!!!"
 

Απλά στο Μια μέλισσα τον Αύγουστο γινόταν για πρώτη φορά από τον ίδιο και ήταν όντως πρωτότυπο και έξυπνο δίχως να σε κουράζει τόσο όσο αυτό το τελευταίο του έργο.
Επίσης να σημειωθεί ότι αν και θεατρικά ήταν θεσπέσιο (Μια μέλισσα τον Αυγουστο), στον κινηματογράφο ήταν μια μπούρδα (αν εξαιρέσεις 5 στιγμές του Λουδάρου που βγάζει γέλιο).
Ακόμη, δεν είναι απλά "πολύπλοκη" η γραφή του.. ειναι ΤΣΑΜΠΑ πολύπλοκη.
Δεν σου προσφέρει τίποτε. Δεν πήγα για να δώ ένα καθαρά κωμικό έργο αλλά παρόλο αυτά οι στιγμές που πραγματικά άξιζαν ήταν μόνο αυτές.

Σαν θεατρικό έργο δεν προσέφερε καμία ιδιαίτερη συγκίνηση. Δυστυχώς.

Καλά θα κάνουν να γράφουν έργα και να μην παίζονται συνεχώς τα ήδη γραμμένα, απλα να μην καταντήσουν σαν τα ελληνικά serial ή τα αμερικάνικα blockbuster που ποτέ δεν έχουν υπόθεση αλλά παντα έχει λίγο σεξ, λίγο εκρήξεις και ανατινάξεις και 5 καλούς ηθοποιούς...

Αυτά.

Υ.Γ. : Γιατί η ατάκα "...Angel..." ? και το τραγουδάκι της Βουλγαρίας της περασμένης Eurovision? :)

Ειδικά  εκει που μυρίζονταν και πετάγεται λέγοντας :
"Angel"

Τρομερό ...όλο το θέατρο έσκασε στα γέλια ......!!!!!!!!!!!!!!!!!!

εμενα πολυ μαρεσε σημερα στο ανετον!!  :) :)
οσοι δεν πηγαν κ μπορουν ας παν αυριο..
καταπληκτικοι  :)

αν κ τι λεω..το πρωι φευγετε λεεμεεε :D

Kάτι γνωστοί μου την παρακολούθησαν κ είπαν ότι άξιζε μόνο η σκηνογραφία.....
Α κ ότι δεν έγινε διάλειμμα για να μη φύγει ο κόσμος.............λολ :D :D :D

Εγω την παρακολουθησα χθες και μου αρεσε παρα πολυ. Μου αρεσε περισσοτερο απο την περσυνη.
Πιστευω οτι πρεπει να πατε εαν ειστε προετοιμασμενοι
να προβληματιστειτε και να μην δειτε κατι κοινοτυπο. Συγχαρητηρια στα παιδια (Γιωργη ^notworthy^)

σκηνογραφία ή σκηνοθεσία; τα σκηνικά ήταν ελάχιστα...

σκηνογραφία....για την σκηνοθεσία τα σχόλια ήταν άσχημα.....

Δεν την είδα ακόμα την παράσταση, θα τη δω σήμερα, αλλά θα ήθελα να πω ότι ο γιωργής είναι καταπληκτικός..

Μπράβο Γιωργή

μήπως.. λέω μήπως.. ήταν καθαρά ειρωνικό, επειδή ακριβώς δεν υπήρχαν καθόλου σκηνικά (/κοστούμια)?  :???:

φαντάζομαι εννοούσαν ότι η παράσταση ήταν όλη ασπρόμαυρη, τα κλουβιά ίσως και τα χρώματα στο τέλος...

Βασιλιάς Ληρ στο βασιλικό θέατρο.

Κυριως για λάτρεις της ροκ μουσικής και γκόθικ αισθητικής :)

Οι Τρωαδες στο θεατρο δασους αξιζουν πραγματικα!!Νομιζω εχει ακομα μια παρασταση σημερα (μπορει και αυριο :P)

Ναι χθες ήταν.. :)

Όντως.. μόνο που ταυτόχρονα κάπου παραδίπλα γινόταν κ ένας γάμος, του οποίου το γλέντι ακούγαμε live κ κάλυπτε όλη ητν παράσταση απ'τα μισά κ μετά :o

Εμένα πάντως δε με ενθουσίασε.. σχεδόν με απογοήτευσε..
Σκηνικά κ κοστούμια εμφανώς φτωχά, με άσκοπες προσπάθειες χρήσης γνωστών τρικ.

Υποκριτικά, η μόνη που ίσως άξιζε ήταν η Πρωτοψάλτη. Η Ναυπλιώτου έχασε πολύ απ'τις κινησιολογικές οδηγίες που είχε, όπως κ η ηθοποιός στο ρόλο της Κασσάνδρας. Η υπεύθυνη της κινησιολογίας δε ξέρω τί είχε κατά νου, πάντως το αποτέλεσμα μου θύμιζε κάτι από γκόλουμ του άρχοντα κ εξορκιστή. Υπερβολικό κ άκυρο :-X

Οι υπόλοιποι ηθοποιοί απλά ανύπαρκτοι, με μόνη διαφορετική νότα τα παιδιά που συμμετέχουν, όμως μη ξεχνάμε, μιλάμε για μία παράσταση που υποτίθεται θα έπρεπε να είναι σε επίπεδο Επιδαύρου.  :-\

Τι να σου πω εμενα μ'αρεσε. Πρωτοψαλτη (που πανω της ηταν ολο το εργο) το υποστηριξε και με το παραπανω! Η Κασσανδρα ηταν μια διαφορετικη αποψη απο την συνηθισμενη που εμενα με καλυψε κ δεν με σοκαρε. Οκ οι υπολοιποι ηθοποιοι οντως δε λεγανε πολλα (με εξαιρεση την Ελενη) αλλα το κενο τους το καλυψε η Πρωτοψαλτη.Οσο για τη σκηνογραφικη ιδεα μ'αρεσε παρα πολυ ο πραραλληλισμος πολεμος-σχολειο και τα κοστουμια ηταν λιτα και συμπληρωναν την εικονα. Συνηθως τα πολυ πλουσια, εξτριμ, σουπερ ουαου κοστουμια-σκηνικα προσπαθουν να κρυψουν τις υποκριτικες αδυναμιες. Εξαλλου σε ανοικτο θεατρο δεν μπορεις να χεις μεγαλες απαιτησεις. Συνολικα μου αφησε μια καλη αισθηση και πιστεψε με στην Επιδαυρο εχουν παει πολυ (μα πολυ!) χειροτερα απο αυτο! 8)


Ασχετο:Στο θεατρο Δασους εχει την οπερα της Πενταρας του Μπερτολ Μπρεχτ μεχρι και αυριο. Προσωπικα δεν το 'δα ακομα και μαλλον θα παω αυριο. Παντως ακουσα καλα λογια και παιζουν γνωστοι ηθοποιοι (Καραμπετη, Μαϊνας, Λουιζιδου...)

"Το κοριτσι με τα μαυρα" του Μιχαλη Κακογιαννη στο Κρατικο...
Νεοι ηθοποιοι αλλα παρολ αυτα αξιζει..και ομολογω οτι αρκετες στιγμες ηταν συγκινητικες( μεχρι που ανατριχιαζεις.. :) )

πρεπει να 'ναι ακομα.

ειναι μεχρι και 21/03/2010!!!   :)

Sleuth του Anthony Shaffer με Γιώργο Κιμούλη + Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη στο Θέατρο Κολοσσαίον (http://www.kulturosupa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=818:slouth&catid=34:parastaseis&Itemid=55)

Υπεργαματο, φανταστρουμφικο εργο που "παιζει" με τους ανθρωπους και τις συμπεριφορες τους απεναντι σε οριακες καταστασεις!

Αξιζε και το τελευταιο λεπτο απο τα 18Ε ( φοιτητικο ) που εδωσα. Εφυγα "γεματος" μετα το τελος της παραστασης.

Καταπληκτικος και ο Κιμουλης και ο Μαρκουλακης. Συστηνω  ^victory^

Σε αυτό θέλω πολύυυυ να πάω!Αλλά μέχρι πότε θα είναι εδω;  ::)

Κοιτα μεχρι ποτε ειναι εδω δεν ξερω, ξερω παντως οτι στις 7/5 ξεκιναει το Χαμαμ Γυναικων...  ::) ::) ::)

Προβλεπεται επικη θεατρικη παρασταση, οσοι πιστοι προσελθετε! Strictly for men, if you know what I mean  ;D ;D

+1

Μηπως ξερετε μεχρι ποτε θα ειναι το sleuth εδω; :(

+1 καλό είναι ;)

Μαρκουλακης
αισχος

Μία παράσταση που πραγματικά ΑΞΙΖΕΙ να την δεις αν έχεις βαρεθεί το κλασικό θέατρο! Αυτό.
-----------
«Σ’ αυτόν τον τόπο όλες οι ιστορίες είναι αληθινές»

Η ομάδα θεάτρου C. for Circus παρουσιάζει την παράσταση “Σ’ αυτόν τον τόπο όλες οι ιστορίες είναι αληθινές” σε κείμενο και σκηνοθεσία Κώστα conie Ισαακίδη. Η παράσταση ξεκινάει την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010 στον χώρο του C. for Circus Συγγρού 19, 4ος όροφος και θα παίζεται για ένα μήνα.

Μια οικογένεια ζει απομονωμένη σ’ένα βουνό, απ’τα έγκατα του οποίου βγάζει το ”γυαλί”, μέσο επιβίωσης και πλουτισμού της. Ανταλλάσσοντας μικρά κομμάτια απ’αυτό στην πόλη, αγοράζουν τα απαραίτητα. Μόνο όμως ο πατέρας και ο μεγάλος αδελφός, καθώς στους υπόλοιπους απαγορευόταν η έξοδος. Από γενιά σε γενιά συνεχίζεται η ίδια ιστορία αιμομιξίας, μέχρι που μια μέρα μία από τις κόρες, η Τρία, ερωτεύεται έναν από την πόλη (Εκείνο) που ήρθε στο βουνό για να κρίνει το γυαλί. Ο έρωτας τους έντονος και αμοιβαίος, αλλά αντίθετος με τις “αρχές” της οικογένειας. Αποτέλεσμα αυτού να στήσουν παγίδα στον Εκείνο και τελικά να τον σκοτώσει ο μεγάλος αδελφός. Η Τρία φεύγει προς την πόλη και τα αδέλφια της πηγαίνουν να τη βρουν. Δεν τα καταφέρνουν. Μετά από χρόνια, επιστρέφει στο βουνό και το μόνο που αντικρίζει είναι οι τάφοι της οικογένειάς της. Τα χρόνια έχουν περάσει κι αυτή έχει μείνει μόνη. Ζητώντας να δει για μια τελευταία φορά το νεκρό αγαπημένο της, ακολουθεί μια πάλη νεκρών με νικητή το μεγάλο αδελφό που την ξεγελάει κάνοντας την να νομίζει πως είναι ο Εκείνος. Μένοντας έγκυος από τον ίδιο της τον αδελφό, συνειδητοποιεί πως δεν έχει λόγο να ζήσει, δίνοντας τέλος και στη δική της ζωή, με την ελπίδα να συναντήσει τον αγαπημένο της σ’έναν άλλον κόσμο.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Παίζουν: Βεζερτζή Όλγα, Βλάχου Ειρήνη, Γαβρέλας Παναγιώτης, Κίτσος Δημήτρης, Κουλιάκη Μαρίνα, Μακρή Ειρήνη, Παυλίδης Παύλος , Συναπίδου Κατερίνα, Σφυρής Γιωργής, Τανάση Βαλέρια, Χατζηαγγελάκης Σπύρος.

Σκηνοθεσία- κείμενο: κώστας conie ισαακίδης.

Βοηθός σκηνοθέτη: Ρουστάνη Αναστασία.

Σκηνογράφος: Ηλιάδη Ναταλία.

Μουσική- τραγούδια: C. for Circus.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Πρεμιέρα: Παρασκευή 19 Νοεμβρίου

Μέρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή

Ώρα: 21:00

Χώρος: C. For Circus, Συγγρού 19, 4ος όροφος

Κρατήσεις θέσεων: 6946003441(Vodafone), 6973086465(cosmote-what’s up), ώρες: 17:00-20:00

Τιμές εισητηρίων: 15, 10(νεανικό- εώς 26), ατέλειες δωρεάν

Πρόσφατα είδα την Ηλέκτρα στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών σπουδών και μου άρεσε πάρα πολύ όπως και οι "Εχθροί εξ' αίματος" του Αρκά σε μια μικρή σκηνή απέναντι από τον Άγιο Δημήτριο!Τις συστήνω και τις δύο και μάλιστα είναι πολύ οικονομικές για τους φοιτητές! ;)

http://www.artminds.gr/2010/11/anti-didaktorikou/

πάτε!
(ειδικά αν έχετε βγάλει ρυτίδες και δε φοβάστε να βγάλετε κι άλλες)

Ρε Βασια υποτιθεται θα πηγαιναμε μαζι Ηλεκτρα... :( :(
Πατε στους Εχθρους εξ αιματος, το εχει σκηνοθετησει φιλαρακι και αξιζει!!!! ;)
Επισης και η "κλασσικη" Κατσαριδα τα σπαει!!

μουαχαχαχχαχαχα


WHEN PEOPLE MAKE PLANS GOD'S LAUGHING..!!! MWAHAHAHA

 :'( :'( :'( :'( :'(
ε ρε με πηραν στο ψηλο...

Έλα ρε μη στεναχωριέσαι θα πάμε αλλού μαζί....εεεεε??? :-[

"I WILL SURVIVE" ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ…
ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ
ΑΠΟ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ 20 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΔΩ
http://www.artandlife.gr/3-i_will_survive_mia_parastasi_gia_to_telos_toy_kosmoy

ΚΑΙ ΤΟ TRAILER ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
https://www.youtube.com/watch?v=4bPe6-v4IbI

Ο κύριος Πούντιλα κι ο δούλος του, ο Μάττι - Μπρεχτ Μπέρτολτ
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος - Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

σε σκηνοθεσία/ερμηνεία του συντρόφου Κώστα Καζάκου (ερμηνεύει και το ρόλο του Πούντιλα)
και μουσική Διονύση Τσακνή.

Πολύ καλή παράσταση και πολύ καλή μεταφορά στο σήμερα. Την είδα πριν λίγες μέρες και την συνιστώ ανεπιφύλακτα.


για trailer κτλ στο επίσημο λινκ:

http://www.ntng.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=2&production=37472

και δωράκι μια συζήτηση με τον σκηνοθέτη από το 7μέρες του Ριζοσπάστη:

Ο Μπρεχτ με το έργο του αποκεφαλίζει το ανθρωποφάγο θεριό της πλουτοκρατίας

Συζήτηση με τον βουλευτή του ΚΚΕ, ηθοποιό και σκηνοθέτη Κώστα Καζάκο


«Χρειάζονται πολλά τον κόσμο για ν' αλλάξεις: οργή κι υπομονή. Γνώση κι αγανάκτηση. Γρήγορη απόφαση, στόχαση βαθιά... Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν' αλλάξουμε» (Μπρεχτ).

Τα έργα του Μπρεχτ χαρακτηρίζονταν αρχικά από πνεύμα καταδίκης του πολέμου και του μιλιταρισμού, ενώ εμπνέεται από τη μαρξιστική φιλοσοφία. Σημαντική ώθηση στη σχέση του με την εργατική τάξη και το κίνημά της έδωσε η μαζική εξαθλίωση που προκάλεσε η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 και η νέα ορμητική ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στη Γερμανία.

Το 1940-41 ο Μπρεχτ, αυτοεξόριστος στη Φινλανδία, γράφει το έργο «Ο Κύριος Πούντιλα κι ο δούλος του ο Μάττι», βασισμένο σε αφηγήσεις κι ένα σχέδιο για έργο της Φινλανδής ποιήτριας Ελλα Βουολιγιόκι. Ο μεγάλος κομμουνιστής δραματουργός, πάνω στα πρότυπα των επεισοδίων και των παλιών λαϊκών επών, στήνει μέσα σε μια ατμόσφαιρα ποιητικού λαϊκού πανηγυριού, μια κωμωδία γεμάτη μουσική και χρώματα, προβάλλοντας τις ταξικές σχέσεις και διαφορές μιας κοινωνίας που ζει μέσα στο γαλήνιο τοπίο της φινλανδικής εξοχής.

To διαχρονικό αυτό έργο παρουσιάζεται από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου, ο οποίος ερμηνεύει και τον ρόλο του Πούντιλα.
Μπρεχτ και διαλεκτική

«Ο Μπρεχτ» - λέει ο Κώστας Καζάκος - «ήταν μεγάλος δραματουργός και μεγάλος ποιητής, αλλά και φιλόσοφος. Καθώς ήταν εξοπλισμένος με το μεγάλο του όπλο, το επιστημονικό υλικό του ιστορικού υλισμού, ως μεγάλος διαλεκτικός, αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να βρει μια μέθοδο και όπως λέει χαρακτηριστικά σε πολλά έργα του «με το ένα χέρι το γέλιο θα κρατάμε και με το άλλο χέρι με το τσεκούρι θα χτυπάμε». Καταφέρνει να μεταδίδει στο θεατή μεγάλες αλήθειες, με έναν ευθύβολο και καθαρό τρόπο. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα του θεάτρου όπως κάνανε και οι μεγάλοι κλασικοί. Δε φοβάται να αντιμετωπίσει το μελό, τον διδακτισμό, την μπροσούρα, άλλωστε αυτό το βλέπουμε και στους αρχαίους κλασικούς. Γιατί σημασία έχει ο τρόπος που τα χρησιμοποιεί και ο λόγος για τον οποίο τα χρησιμοποιεί. Για να μπορέσει ο θεατής με όλα τα προβλήματά του, με όλες τις αντιλήψεις του, αγράμματος, κατεστραμμένος, όπου και να βρίσκεται, να κατανοήσει τις απλές αλήθειες, την καθημερινότητά του».


Στο έργο αυτό ο Μπρεχτ, μιλάει για την ιστορία του γαιοκτήμονα Γιόχαν Πούντιλα, ενός «θηρίου προϊστορικού», που χρησιμοποιώντας την πονηριά και το μεθύσι του, κινείται με άνεση ανάμεσα στην αθωότητα και την ωμή χυδαιότητα. Ο Αφέντης Πούντιλα εξουσιάζει ανθρώπους, σχέσεις και καταστάσεις, αποκαλύπτοντας το μεγάλο χάσμα που χωρίζει την ιδιοκτησία από την εργατική τάξη. Αποφασισμένος να διατηρήσει τη δύναμή του, αλλά και να διαχειριστεί τη μοναξιά της ψυχής του, έρχεται αντιμέτωπος με την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που δουλεύουν για αυτόν, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους.

«Το αιώνιο θέμα του πλούσιου και του φτωχού» - σημειώνει ο Κώστας Καζάκος - «παραμένει πάντα επίκαιρο. Το θέμα του αφέντη και του δούλου. Της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Απ' όταν φτιάξαμε αυτή την κοινωνία οι άνθρωποι. Και αυτή η κοινωνία στηρίζεται στην πατριαρχία και στην κεφαλαιοκρατία. Με την ατομική ιδιοκτησία και το κεφάλαιο έχουμε πάρει αυτό τον καταραμένο δρόμο. Αυτό είναι ένα θέμα παμπάλαιο όλοι το έχουν χρησιμοποιήσει, αλλά ο Μπρεχτ έχει ένα χαρακτηριστικό λόγω της διαλεκτικής του ικανότητας και του επιστημονικού του εργαλείου έρευνας. Δεν μένει στην κριτική της πραγματικότητας, όπως λέμε για τον κριτικό ρεαλισμό του 18ου και 19ου αιώνα, που έδωσε μεν μεγάλες μορφές και μεγάλα έργα, αλλά τα έργα αυτά δεν δίνουν προοπτική. Ενώ ο Μπρεχτ όντας διαλεκτικός δίνει προοπτική. Λέει ότι αυτά τα δύο φαινόμενα, ο πλούσιος και ο φτωχός δεν μπορεί να μονιάσουν ποτέ. Αφέντης και δούλος δεν γίνονται ποτέ ένα. Είναι δύο ταξικοί εχθροί».
Ο δρόμος της επανάστασης

Ο σοφέρ του ο Μάττι, ένας απόλυτα ελεγχόμενος χαρακτήρας είναι, θα έλεγε κανείς, ο ιδανικός υπηρέτης, πιστός και ειλικρινής, που όμως με τη τελική του αναχώρηση, δείχνει το δρόμο για την απελευθέρωση και την επανάσταση. Δίπλα σε αυτόν, εργάτες, υπηρέτριες, γυναίκες του μεροκάματου και της φτώχειας, προσπαθούν να κατανοήσουν άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με πίκρα τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και της θηριώδους εκμετάλλευσης. Ακόμα και η ίδια η κόρη του Πούντιλα, προικισμένη από όλα τα επηρμένα χαρακτηριστικά της αστικής τάξης, προσπαθεί να εναντιωθεί στην ηγεμονία του πατέρα της, κάνοντας τη δική της μικρή επανάσταση μέσα από τον παράφορο ενθουσιασμό της νεότητάς της. Οι καλές προθέσεις της, όμως, δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν το ταξικό της σύνορο. Ιστορίες βασισμένες στα λαϊκά αναγνώσματα ενός λαού, που μέσα από το χιούμορ, τη συγκίνηση, τη σκληρότητα και το λυρισμό, αναδεικνύουν την καθολικότητά και τη διαχρονικότητά τους...


«Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα του Μπρεχτ» - συνεχίζει ο Κώστας Καζάκος. «Αποκαλύπτει αυτές τις μικρές καθημερινές αλήθειες που είναι γύρω μας, αλλά δεν μπορούμε να τις δούμε γιατί είμαστε πνιγμένοι, αποπροσανατολισμένοι άνθρωποι. Αυτός τις αποκαλύπτει με έναν τρόπο πολύ άμεσο και λαϊκό και επιπλέον όλα αυτά που λέμε ντυμένα με ακριβή ποίηση. Κριτικάρει την άγνοια, την υποταγή, το φόβο όλο αυτό το πλέγμα που κάθεται πάνω στον άνθρωπο και τον κάνει να μην αντιδρά να συνηθίζει και να νομίζει ότι είναι από θεού, κάτι σαν φυσικό φαινόμενο, ενώ αν προσέξει θα καταλάβει ότι είναι και άχρηστο και περιττό και ότι μπορεί να ζήσει κάλλιστα χωρίς αφεντικό ενώ εκείνος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τους δούλους. Το ταξικό μίσος είναι στην οξύτερη μορφή του. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός. Πρέπει να αγανακτήσουν, να σιχαθούν πρώτα τον εαυτό τους με την ιδιότητα του δούλου και να γυρίσουν την πλάτη στον αφέντη τους. Οπως λέει και στο έργο "είναι η ώρα να πάρουμε τις στράτες και να τους γυρίσουμε την πλάτη"».

Η αντιφατική προβληματική της ζωηρής προσωπικότητας του γαιοκτήμονα Πούντιλα, που γίνεται ανθρώπινος μόνο όταν μεθάει, πλάθοντας έτσι το άλλοθι των συνειδητών του πράξεων που είναι σκληρές και απάνθρωπες, βρίσκεται σε αντιπαράθεση με το δούλο του Μάττι που παλεύει ανάμεσα στη λογική και το αίσθημα συμπάθειας για το αφεντικό του.

«Ο Μπρεχτ χρησιμοποιεί μεν τον δούλο και τον αφέντη» - επισημαίνει ο Κώστας Καζάκος - «παλιό θεατρικό εύρημα που έχει χρησιμοποιηθεί από πολλούς δραματουργούς σαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, δύο αλληλοσυντηρούμενοι χαρακτήρες δηλαδή, αλλά τους χρησιμοπιεί ανατρεπτικά. Δεν είναι αλληλοσυντηρούμενοι. Είναι δύο εχθροί που οι συνθήκες τους επιβάλουν να είναι μαζί, αλλά που οφείλουν να χωρίσουν τα τσανάκια τους. Τον βάζει όταν είναι μεθυσμένος να γίνεται ανθρώπινος που είναι επίσης παλιό εύρημα. Λέγεται, μάλιστα, ότι το πήρε - όταν ζούσε στην Αμερική και γνώρισε τον Τσάπλιν - από το έργο του Σαρλό «τα Φώρα της πόλης», που το αφεντικό πίνει και μεθάει και καλοδέχεται τον δούλο αλλά το πρωί ξεμέθυστος τον πετάει έξω με τις κλωτσιές. Ο Μπρεχτ βέβαια στο συγκεκριμένο έργο χρησιμοποιεί τον Πούντιλα με τρόπο που ακόμη κι όταν είναι μεθυσμένος να υπηρετεί τα συμφέροντά του. Μεθάει και γίνεται ανθρώπινος μόνο και μόνο για να ξεγελάει τα θύματα, για να μπορεί να εκτονώνει τις αντιδράσεις. Και το λένε οι γυναίκες, όταν τις κυνηγάει. «Είδες πώς την πατάμε, είμαστε πάντα τα θύματα, μας κοροϊδεύουν» λέει η μία. «Ναι» - λέει η άλλη «γιατί παίρνουν ανθρώπινη μορφή είναι σαν κι εμάς και την πατάμε. Αν είχαν την όψη του λύκου ή της οχιάς θα ξέραμε να αμυνθούμε». Πόσες φορές δεν ακούμε σήμερα βιομήχανους να λένε εγώ είμαι πιο κομμουνιστής, εγώ με τους εργάτες μου, είμαι καλός. Γιατί έτσι εκτονώνουν τις καταστάσεις. Ξέρει ότι μόνο με την όψη του λύκου δεν μπορεί να επιβιώσει και χρησιμοποιεί τις δύο όψεις για να επιβιώσει. Μπορεί στο πρόσωπο του Πούντιλα να αναγνωρίζουμε πολλά πολλά πρόσωπα, αλλά ουσιαστικά είναι το ίδιο το σύστημα. Αυτά που γίνονται σήμερα, αυτά τα δήθεν ανατρεπτικά του ΠΑΣΟΚ, υπουργείο προστασίας του πολίτη, οι κοινωνικοί εταίροι, ΓΣΕΕ και ΣΕΒ στο ίδιο τραπέζι, είναι το πρόσωπο το διχασμένο που λειτουργεί αποπροσανατολιστικά και χάνει ο κόσμος τον μπούσουλα. Ο Μπρεχτ δείχνει τον τρόπο και χαίρομαι που βλέπω το κοινό να γεμίζει το θέατρο και να ενθουσιάζεται».

Κλείνοντας τη συζήτησή μας, ο Κώστας Καζάκος λέει: «Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, αυτός ο μεγάλος διαλεκτικός του θεάτρου, ο ποιητής και φιλόσοφος, που μας ήρθε από τα Μαύρα Δάση, για να μας ταξιδέψει μέσα στους λαβύρινθους της καθημερινότητας και με τη φωτεινή του ματιά, να μας αποκαλύψει όλες τις μικρές και μεγάλες αλήθειες, που βρίσκονται παντού κρυμμένες γύρω μας, και που εμείς, πνιγμένοι σε μια κουταλιά νερό, δεν μπορούμε να τις δούμε. Με το ένα του χέρι σκορπάει απλόχερα το γέλιο και ξορκίζει τις αρρώστιες των "φτωχών και των ταπεινών", την άγνοια, την αδιαφορία, τον ατομικισμό, τη συνήθεια, την υποταγή και με το άλλο χέρι κρατάει κοφτερό τσεκούρι και αποκεφαλίζει χωρίς έλεος το ανθρωποφάγο θεριό της πλουτοκρατίας. Νομίζεις ότι ακούς τον παλιό εκείνο Διδάσκαλο, που έλεγε στη φτωχολογιά ότι είναι πιο εύκολο να περάσει η κάμηλος από την τρύπα της βελόνας, παρά ο πλούσιος από την πόρτα του παραδείσου. Μαζευτήκαμε λοιπόν πενήντα τόσοι νοματαίοι και αγωνιζόμαστε μέρες και νύχτες, σε πολύ σκληρές συνθήκες, προσπαθώντας να γαληνέψουμε στη σκηνή το σωτήριο λόγο του Μπρεχτ. Θέλουμε να δείξουμε και εμείς ότι γνοιαζόμαστε και δεν αδιαφορούμε. Θέλω να σας πω επίσης πως αυτό που έχουμε πετύχει στο ΚΘΒΕ οφείλεται στους εργαζόμενους εκεί. Είναι συγκινητικοί οι ηθοποιοί. Εχουν ενθουσιασμό, ευαισθησία, ικανότητες. Είναι εκπαιδευμένοι στη μουσική και στο χορό και με υποκριτική ικανότητα. Εξαιρετικό υλικό, εξαιρετικοί συνάδελφοι».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6007850&publDate=24/12/2010

(http://www2.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=309465&format=.jpg)(http://www2.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=309466&format=.jpg)(http://www2.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=309468&format=.jpg)

«Μέθοδος Γκρόνχολμ» στη Θεσσαλονίκη!!!!!!

Πιο επίκαιρη από ποτέ, λόγω οικονομικής κρίσης και εργασιακής ανασφάλειας, είναι η πολυσυζητημένη θεατρική παράσταση «Μέθοδος Γκρόνχολμ» που παίζεται και πάλι στη Θεσσαλονίκη. Κλεισμένοι στη μοντέρνα αίθουσα ενός πολυώροφου κτιρίου μιας πολυεθνικής, τέσσερις υποψήφιοι υποβάλλονται σε κοινή συνέντευξη. Στην πραγματικότητα, περνούν από έναν αριθμό δοκιμασιών που καθόλου δεν μοιάζουν με τις συνηθισμένες μεθόδους. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι Γιώργος Καραμίχος, Πέτρος Λαγούτης, Χρήστος Σαπουντζής και Βίκυ Παπαδοπούλου.

Απίστευτη παράσταση την είχα δει πέρσι στην Αθήνα.Μην τη χάσετε!
Για μια γεύση εδώ:
http://www.elculture.gr/TV/ElcTV/Gronholm/fullstory.php?id=36254

Γνωριζεις μεχρι ποτε θα παιζετε η παρασταση ?

Γνωριζεις μεχρι ποτε θα παιζετε η παρασταση ?
[/quote]

Μέχρι 17 Απριλίου

Ευχαριστώ.  :)

πού παίζεται;

http://www.clickatlife.gr/story/theatro/i-methodos-gronholm-sto-theatro-aneton?id=1947905
 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΤΟΝ


    * Διεύθυνση:
      Παρασκευοπούλου 42 & Κωνσταντινουπόλεως
      ΚΕΝΤΡΟ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


    * Τηλέφωνο Πληροφοριών:
      2310 869869

thanks!

"Εγώ ελπίζω να τη βολέψω"
 Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του δασκάλου Μαρτσέλο ντ' Όρτα, που περιλαμβάνει τις πιο ...(δεν μπορώ να βρω κατάλληλο επίθετο) εκθέσεις μαθητών του, από το Αρζάνο της Νοτίου Ιταλίας.

Θέατρο Κολοσσαίον, φοιτητικό 15 ευρώ.

Οι εντυπώσεις μου είναι πολύ καλές, με ορισμένα εξαιρετικά αστεία σημεία και μία ροή που δεν σ'αφήνει να βαρεθείς ούτε μια στιγμή, ακόμη κι αν έχεις διαβάσει το βιβλίο. Η σκηνοθεσία μου άρεσε πολύ, ειδικά το γεγονός ότι χρησιμοποιούσαν τα σκηνικά για να μας μεταφέρουν σε άλλο χώρο μέσα σε 1-2 δευτερόλεπτα. Οι ηθοποιοί ήταν αρκετά καλοί και η μεταφορά αν και δύσκολη, μπορώ να πω επιτυχημένη.
Εν ολίγοις, αν και το εισιτήριο μου φάνηκε ακριβό για τέτοια περίοδο (δεν είναι τυχαίο ότι Παρασκευή απόγευμα το θέατρο ήταν μισοάδειο) δεν μετάνιωσα που πήγα και προτείνω να πάτε κι εσείς.

http://www.clickatlife.gr/story/theatro/ego-elpizo-na-ti-bolepso-sto-theatro-kolossaion?id=1948917

ΥΓ. Τραγικά τα σημεία α)που η ταξιθέτρια σχεδόν απαίτησε πουρμπουάρ και β)το ότι για ομαδικό εισιτήριο πρέπει να έρθουν... 50 άτομα! Ζήτημα 50 να ήταν όλοι κι όλοι στο θέατρο..

τελευταία πολύ παίζει αυτό το σκηνικό.
σου λενε και την ατάκα "συνήθως δίνουν τόσα ευρώ"
απλά τραγικοί, να περιμένουν να τα βγάλουν έτσι και μάλιστα από φοιτητές.

το ιδιο θυμαμαι ειχε γινει και στο ραδιο σιτυ παλιοτερα....ενας γερος που μας εδειξε τις -ακριβως διπλα στην πορτα - θεσεις "αυτες" και μετα εβγαλε το χερι ζητιανευοντας "τιποτα βρε παιδια?"

ακριβώς το ίδιο είχε γίνει και με μας. και τις θέσεις μας τις έδειχνε από μακριά για να τελειώνει και άντε να καταλάβεις... τρελό fail

και στο dentraki.gr εχει προγραμμα απο κπ παραστασεις αλλα απο πιο μικρα θεατρα νομιζω..

Παραστάσεις*:
10-11-12 Μαίου στις 22:30
20-21-22 Μαίου στις 21:00


Αμφιθέατρο Νέας Πτέρυγας Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ.**

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

*Οι θέσεις του θεάτρου είναι -δυστυχώς- αρκετά περιορισμένες
** Κοιτώντας την Φιλοσοφική από την Αγγελάκη στα αριστερά και αμέσως κάτω στα σκαλάκια

    ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

    Πώς να πω
(πέντε μονόπρακτα του Σάμουελ Μπέκετ)

    Με γενικό τίτλο ΠΏΣ ΝΑ ΠΩ και σε σκηνοθεσία Δαμιανού Κωνσταντινίδη, η θεατρική ομάδα Angelus Novus, παρουσιάζει στο ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, για δύο μόνο παραστάσεις (Σάββατο 14 και Κυριακή 15 Μαΐου), μια σειρά από μονόπρακτα του Σάμουελ Μπέκετ.
Γραμμένα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, από το 1937 έως το 1988, και αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο, τα κείμενα της παράστασης μοιράζονται ωστόσο την ίδια έγνοια, -αγάπη αλλά και αμφισβήτηση-, για τον λόγο και τον ρόλο του στις σχέσεις των ανθρώπων και στις ζωές τους. Άλλοτε φειδωλός και ελλειπτικός, άλλοτε χειμαρρώδης και ασταμάτητος, άλλοτε παντελώς απών ή απαγορευμένος, χωρίς να είναι πάντα αυτός το κεντρικό θέμα, γίνεται το κρυφό νήμα που διατρέχει την παράσταση και εγγυάται τη συνοχή της.
    Στο πρώτο μονόπρακτο, την Καταστροφή, όπου είναι φανερή η πολιτική διάσταση, ένας αυταρχικός σκηνοθέτης, θέλοντας να εξαφανίσει κάθε ίχνος από την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή του, του απαγορεύει, ανάμεσα στα άλλα, και να μιλάει. Ταυτόχρονα, ο τρόπος που μιλάει ο ίδιος λειτουργεί τρομοκρατικά για τη βοηθό του και τον λόγο της που οδηγείται συχνά στο ψέλλισμα.
    Στο Πηγαινέλα, τρεις γυναίκες συνομιλούν και ο λόγος που ακούει ο θεατής επιβεβαιώνει την παλιά φιλία που τις ενώνει. Τα λόγια όμως που ψιθυρίζει η μια στο αυτί της άλλης χωρίς να μπορεί ο θεατής να τ’ ακούσει, και που αφορούν την τρίτη που απουσιάζει στιγμιαία, ίσως διαβρώνουν την ουσία αυτής της φιλίας, εάν εκληφθούν ως κουτσομπολιό σε βάρος της απούσας.
    Στο Πώς να πω, κεντρικό κείμενο της παράστασης και τελευταίο κείμενο του Μπέκετ δημοσιευμένο λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, ιδιαίτερα ελλειπτικό, δηλώνεται η δυσκολία να ειπωθεί με σαφήνεια αυτό που έχει ιδωθεί, η δυσκολία, δηλαδή, -αν όχι η αδυνατότητα- απόδοσης του κόσμου μέσω των λέξεων.
    Στο Πράξη χωρίς λόγια 2, ο λόγος απουσιάζει εντελώς και το θέατρο οδηγείται στον μίμο. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες –πρόσωπα ή τύποι;-, ο ένας μετά τον άλλον, βγαίνουν μέσα από σακιά σπρωγμένοι από μια μυστήρια βουκέντρα, και ζουν μπροστά μας μια μέρα από τη ζωή τους, -ή μήπως ολόκληρη τη ζωή τους;-, διανύοντας την απόσταση από τη μία κουίντα ως την άλλη, χωρίς να αρθρώσουν ούτε μία λέξη.
    Αντίθετα, στο Play, τα τρία πρόσωπα, χωμένα μέσα σε τεφροδόχους, είναι καταδικασμένα να μιλούν αδιάκοπα και να επαναλαμβάνουν επ’ άπειρον την ίδια πάντα ιστορία, εκείνη της τριγωνικής σχέσης τους, υπο το βασανιστικό φως ενός προβολέα που μοιάζει να τους ανακρίνει.
    Μουσικές γέφυρες, μελοποιημένα ποιήματα και «σαχλοκουβέντες» του μεγάλου Ιρλανδού συγγραφέα, δίκην ιντερμεδίων, βοηθούν το απρόσκοπτο πέρασμα από το ένα έργο στο άλλο.
    Η παράσταση, χωρίς να αφαιρεί ή να υποτιμά την οντολογική αγωνία που διατρέχει το έργο του Μπέκετ, επιχειρεί να αναδείξει τα κωμικά στοιχεία του, το ιδιότυπο χιούμορ και τη σκληρή ειρωνεία του, που συνήθως, στις περισσότερες σκηνικές αποδόσεις, περνούν σε δεύτερη μοίρα ή απαλείφονται εντελώς προς όφελος μιας εμφανώς ή/και φαινομενικώς «σοβαρότερης» και «τραγικότερης» ανάγνωσης.
 

αν και σήμερα ήταν η τελευταία

http://www.rejected.gr/subs/views/theater/de_metro.html#!story

αααααααααα να πάτε έχει και άλλες παραστάσεις 26/27/28 Δεκέμβρη!

(https://scontent-vie.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/t31.0-8/q86/s2048x2048/11143133_10207205151756260_1695703133741779152_o.jpg)

(https://scontent-vie1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xaf1/t31.0-8/11060245_10204061618565514_5567472607164272146_o.jpg)

Τι θα γινόταν αν οι ρόλοι του σκλάβου και του αριστοκράτη αντιστρέφονταν; Τι θα γινόταν αν ο δούλος γινόταν αφέντης κι ο αφέντης δούλος; Αυτό έρχεται να αναρωτηθεί το έργο του Πιέρ Ντε Μαριβώ.
Το θεατρικό εργαστήρι στο χώρο του Άρδην έρχεται να το παρουσιάσει.

Ερμηνεύουν: Χριστίνα, Χριστίνα, Πίτερ, Γεωργία, Μαρία

Συντονισμός-σκηνοθετική προσέγγιση: Άρια Αμιλήτου

Θέεεεελω!  :)

ΕΛΑ ΡΕ ΦΙΛΕ ΓΑΜΩ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΟΥ

(https://thessaloniki.b-cdn.net/wp-content/uploads/2019/07/erwtokritoss-555s.jpg)

Απόψε, στις 9:30 στο Θέατρο Κήπου (πίσω από το δεντρόσπιτο).
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση : https://www.facebook.com/events/349423215998269/ (https://www.facebook.com/events/349423215998269/)