Κριτική στον υπαρκτό σοσιαλισμό και αληθινά ντοκουμέντα...

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[12:00-13:30]

Η γραμματεία είναι ανοιχτή καθημερινά 12:00-13:30

[Fenix]

Ο καπιταλισμός είναι ίσως το μοναδικό σύστημα που οικονομικά εκφράζει τον άνθρωπο. Κι επειδή ο άνθρωπος δεν είναι τέλειος - έτσι κι ο καπιταλισμός δεν είναι τέλειος. Είναι όμως ανθρώπινος (και καμιά φορά απάνθρωπος - και αυτό όμως από τον ίδιο τον άνθρωπο εξαρτάται). Ο σοσιαλισμός πάλι είναι ξένος προς τον άνθρωπο. Είναι ένα θεωρητικό, "συνθετικό" κατασκεύασμα, που γεννήθηκε στα χαρτιά, όχι στην πιάτσα. Ο καπιταλισμός πρώτα υπήρξε και μετά περιγράφηκε - ο σοσιαλισμός, ως τώρα, μόνο περιγραφή είναι. Μπορεί να κάνει για τα μυρμήγκια και τις μέλισσες (που με κάποιο τρόπο τον εφαρμόζουν) αλλά το αν κάνει για μας, μένει ακόμη να αποδειχθεί.

Ας δούμε και μιά διαφορετική προσέγγιση σε αυτό το σημείο σχετικά με το πόσο ανθρώπινος είναι ο καπιταλισμός φίλε αναγνώστη:

Following is the fourth chapter of a new pamphlet by Paul Siegel, "Socialism versus Capitalism." It is available from Socialist Action Books for $3.

In 1987 the World Commission on Environment and Development, established by the United Nations General Assembly, issued a report, "Our Common Future," after a three-year study. It concluded its report with the sober statement that the continued existence of the human race is threatened by the interaction of poverty and environmental degradation on each other.

Rich countries contribute by far the most to pollution and toxic waste, but poor countries suffer most from the resulting environmental effects. Depleting their resources in order to survive, they in turn contribute to deforestation, soil degradation, desertification, and the loss of biodiversity. No nation, no matter how rich and powerful, can escape the resulting damage to the planet.

The final words of the report were, "We are unanimous in our conviction that the security, well-being, and very survival of the planet depend on such changes [in 'attitudes and reorientation of policies and institutions'] now."1 But these solemn words were not acted upon.

Capitalism by its nature is concerned with maximum profit at any cost, whether that cost is human misery or environmental degradation. It seeks quick returns and is opposed to long-range social planning. Talk about international cooperation for the benefit of all can only be unheeded exhortations in a global economy in which competitiveness is the name of the game.

How capitalism stands in the way of the solution of the environmental crisis can perhaps be most clearly seen in what many regard as the most pressing environment issue, that of global warming.

The 2500 leading climate scientists of the world, brought together by the United Nations in a body called the Intergovernmental Panel on Climate Change, announced in a series of reports beginning in 1990 that the earth is heating up at a faster rate than at any time in the last 10,000 years. This, it said, was primarily as a result of the "greenhouse" effect caused by the trapping of the sun's heat by the emissions from coal and oil burning.

The panel stated that, unless in very short order fossil fuel emissions are reduced by from 50 percent to 70 percent from 1990 levels, there will be "extreme high temperature events, floods [caused by melting glaciers and ice caps], and drought, with resultant consequences for fire, pest outbreaks, and ecosystem." These would be "likely to cause widespread economic, social, and environmental dislocation."

In response to these warnings, governments engaged in negotiations to reduce carbon dioxide emissions, each seeking agreements that would be advantageous to them as against their competitors. However, despite all the palaver and bickering, carbon dioxide emissions from 1990 to 1999 went up, not down. Japan's emissions increased by 14 percent, the U.S. emissions increased by 12 percent, and the European Union emissions increased by 1 percent.

The comparatively small increase of the European Union was largely due to the North Sea discoveries that made natural gas available to Great Britain and to the absorption of the much less industrialized East Germany into the Federal Republic of Germany. This resulted in a sharp drop of more than 5 percent in the early 1990s, but there was a strong rise thereafter.

It is not that countries lack the knowledge to switch from fossil fuel energy to other forms of energy such as solar power, wind power, and natural gas. Such a change to renewable, clean energy, however, requires confronting the power of the trillion-dollar-a-year global coal and oil industries that taken together form the biggest enterprise in history.

The Bush administration rejected the Kyoto Protocol, an entirely inadequate agreement to reduce greenhouse gas emissions by 5 percent below 1990, on the grounds that it would have a negative impact on the U.S. economy and that it was unfair in excluding the developing countries in the initial stage of the reductions. The urgent threat of climate change was thus subordinated to the interests of the dominant U.S. coal and oil industries, which block a restructuring of the economy that would use alternate means of energy.

The plea that the exclusion of the unindustrialized and the semi-industrialized countries from the requirements of the Kyoto Protocol was unfair is absurd.

The advanced capitalist countries have achieved their dominance by having polluted the atmosphere for the past 200 years. They are responsible today for 80 percent of the world's atmospheric pollution, with the United States itself being responsible for 25 percent of it.

It is true, however, that such heavily populated countries as China and India desperately need to grow economically and that if they follow the European-American route in doing so they will add immensely to global emissions.

As Pulitzer Prize-winning science reporter Ross Gelbspan says, "The issue of global economic inequity is as critical as the carbon balance to the stability of the planet's atmosphere. ... A transfer of wealth-in the form of clean energy technologies-will be necessary to help the poor countries leap-frog over the archaic and destructive type of industrialization that is powered by coal and oil and use energy from the sun, the wind, and the rivers to develop their economies."

This would require, however, the international planning that is incompatible with capitalism.

Capitalism not only threatens the destruction of humanity through ecological damage but through modern weapons of mass destruction. War in our time kills more civilians than soldiers. Eighty million people died in World War II-eight times as many as died in World War I-if those who died of malnutrition and illness as a direct consequence of the war are included.

Nazi genocide-the assembly-line killing of an estimated 6 million Jews and 4 million Roma (Gypsies), Poles, homosexuals, and others-was only the most awful manifestation of a general descent into barbarism that occurred in World War II. Both sides disregarded on a huge scale the "rules of war," supposed to govern civilized nations, that civilian populations are not to be military targets.

American and British air force bombing killed over 900,000 German civilians. The atomic bombing of Hiroshima and Nagasaki killed perhaps 250,000, and the 1945 fire bombing of Tokyo, according to General Curtis LeMay, the commander of the U.S. air force, killed even more.

Civilian deaths were heavy in the wars in which the United States engaged after World War II. In the Vietnam War the United States dropped twice as many bombs as were dropped in all of World War II. An estimated three million Vietnamese were killed.

The Iraqi war was presented to the American public as a high-tech "surgical strike," an almost bloodless operation, but John Pilger cited American and French intelligence reports that estimated "in excess of 200,000 civilian deaths."

He cited also a 1995 report of the United Nations Food and Agricultural Organization that stated that more than 560,000 Iraqi children died as a consequence of the war and the U.S. sanctions. Today the deaths exceed 1.2 million.

The wars against Vietnam and Iraq were wars of colonialism against underdeveloped countries. In addition, there were wars between underdeveloped countries and ethnic wars within underdeveloped countries. There were five times as many of them as there had been in the same period of time before World War II. Ninety percent of these wars were internal.

In 1994 there were almost 27 million refugees and internally displaced persons, 11 times as many as in 1970. One of every 200 persons in the world was either a refugee or an internally displaced person.

The underlying reason for the enormous increase in the number and the destructiveness of these wars was the desperate conditions within the countries. Where there is a frantic scramble for food, water, and other necessities, ethnic antagonisms escalate.

With the towering dominance of American military might, there have been no wars between major powers since World War II. However, the indefinite continuance of this situation is by no means assured.

After all, in the 1930s crisis of capitalism it was the very fact that Germany had no colonies and had been forcibly disarmed and that Japan was belated in its capitalism and poor in resources that made them the most militarily aggressive of the imperialist powers. Another worldwide depression could have the same effect as the Depression of the 1930s.

With more than one power possessing an atomic arsenal and the atomic bomb itself being vastly more powerful than the ones that wrought such havoc in Hiroshima and Nagasaki, the next war would bring the threat of nuclear annihilation.

The high anxiety concerning this threat that existed at the height of the Cold War has receded. Yet not only is an atomic arsenal still retained by the major powers; it is being acquired by more and more countries.

The danger of a nuclear disaster by accident or by war is stronger than ever. The annihilation of humanity would be the ultimate conclusion of the destructiveness of contemporary capitalism.

[Turambar]

Πανδώρα... ο Καραμαζώβ δεν γίνεται άδικος. Θα γινόταν άδικος αν έκοβε και έραβε σύμφωνα με την λογική του.

Προτάσεις έκανε και είτε θα τις δεχθείτε είτε θα της απορρίψετε...


Έχουμε μπερδέψει τα μήλα με τα πορτοκάλια εδώ μέσα. Έχει γίνει πολύ ενοχλητικό να είσαι moderator εδώ μέσα, και φταίμε όλοι σε αυτό...

[pandora]

Πανδώρα... ο Καραμαζώβ δεν γίνεται άδικος. Θα γινόταν άδικος αν έκοβε και έραβε σύμφωνα με την λογική του.

Προτάσεις έκανε και είτε θα τις δεχθείτε είτε θα της απορρίψετε...


Έχουμε μπερδέψει τα μήλα με τα πορτοκάλια εδώ μέσα. Έχει γίνει πολύ ενοχλητικό να είσαι moderator εδώ μέσα, και φταίμε όλοι σε αυτό...

δεν είπα ότι μου έκοψε το πόστ
και αυτό να έκανε ίσως να είχε δίκιο

δεν ειμαι εναντιον κανενός
καταλαβαίνω τη λογική και μίλησα με τα παιδιά της διαχείρισης τελευταία

αυτά από μένα
σιωπώντας προς το παρόν....και ίσως για κάποιο χρονικό διάστημα

με λυπέι αφάνταστα να πιστεύεις, ειδικά εσύ και όποιος άλλος με τον οποίο γνωριζόμαστε και προσωπικά από τη διαχείριση ότι δεν σας καταλαβαίνω ή ότι σας επιτίθεμαι.....

ps δεν είπες την άποψή σου για το σημαντικότερο που έγραψα :

Εδώ γίνεται μία προσπάθεια σύνδεσης των εγκλημάτων του υπαρκτού σοσιαλισμού με το πόσο καλός είναι ο καπιταλισμός, κι όταν εμείς μιλάμε για τη θεωρία του κομμουνισμού, την οποία ο gepeltek έχει καταδικάσει σε πόστ του στο παρόν τόπικ, μας λένε ότι είμαστε οφφ- τόπικ. Με συγχωρείς αλλά αν δεν ακουστεί ο αντίλογος, θα γινεται μονόλογος, και μάλιστα, επειδή πίσω από τις λέξεις, έρχεται ο αλέξης, θα καταλήξουμε στο τέλος να μιλάμε για το πόσο καλός είναι ο καπιταλισμός, στόχος του gepeltek ούτως ή άλλως από την αρχή ήταν αυτός.

[Fenix]

Προτάσεις έκανε και είτε θα τις δεχθείτε είτε θα της απορρίψετε...

Να μην απαντήσουμε δηλαδή σε αυτά που γράφει; Να μην τα κρίνουμε; Και αν το κάνουμε αυτό πως θα φανεί η σκέψη μας εδώ μέσα;

Έχουμε μπερδέψει τα μήλα με τα πορτοκάλια εδώ μέσα. Έχει γίνει πολύ ενοχλητικό να είσαι moderator εδώ μέσα, και φταίμε όλοι σε αυτό...

Τουλάχιστον κάποιοι από μας δεν ζητάνε να διαγραφούν πόστ μελών, απλά δεν κουραζόμαστε να απαντάμε και πηγαίνουμε όπου μας πάει η ροή της κουβέντας χωρίς φόβο αλλά ίσως με λίγο παραπάνω πάθος.

[Turambar]

Προτάσεις έκανε και είτε θα τις δεχθείτε είτε θα της απορρίψετε...

Να μην απαντήσουμε δηλαδή σε αυτά που γράφει; Να μην τα κρίνουμε; Και αν το κάνουμε αυτό πως θα φανεί η σκέψη μας εδώ μέσα;

Δεν είπα κάτι τέτοιο.

Λέω απλώς ότι μια διαχειριστική ενέργεια, μπορεί να είναι σωστή ή λάθος.
Όχι δίκαια ή άδικη.

Και δεν πηγαίνει σε σας. Πηγαίνει σε όλους.

[Karaμazoβ]

Στα παραπάνω πόστ δεν μίλησα τοσο σαν συντονιστης όσο σαν απλό μελος.

Απλώς παρατηρησα σε διάφορα τόπικ, και κυριως σε αυτό, οτι ξεκιναει καποιος με κριτικη εναντια στο σοσιαλισμο, και αντι να γίνεται κριτική σε αυτά που παρέθεσε ή τουλάχιστον να ειπωθει "ναι, αλλα ο σοσιαλισμός κατάφερε αυτο και το αλλο" , γινεται κριτική στον καπιταλισμο σαν να προσπαθουμε να πούμε οτι και τα 2 κακα είναι αλλα ο καπιταλισμος ειναι χειρότερος.

Αυτή η τακτική θα δημιουργήσει συνεχείς συγκρουσεις μεταξύ των ιδιων, που στην τελική ειναι και ατελέσφορες , γιατι ουτε ξυλο πέφτει, ουτε επανασταση γινεται, ουτε καποιος αλλαζει γνωμη. Απλά ενα συνεχές μπαχαλο, οπου τα ίδια άτομα (παρολο που τα γνωρίζω και έχουν αξιολογες θεσεις και ποστς) αναμασουν τα ιδια και ανταλλάσουν προσωπικούς χαρακτηρισμους.


Ο Αλιακμων απέναντι σε αυτά που λεει ο gpeltek εχει , πιστευω, πιο ξεκάθαρη τακτική: αμφισβητει οτι υπήρξαν τοσοι νεκροι, αμισβητει οτι ήταν οι περισσοτεροι αθωοι, και στην τελική παραθετει και επιτευματα του σοσιαλισμου για να δειξει οτι υπήρξε προοδος.



Το ότι είμαι συντονιστης δεν πιστεύω οτι με διαχωρίζει τοσο πολύ απο την θέση του απλού μέλους. ισως το οτι είμαι συντονιστης με κανει να "ποναω" πιο πολυ το φόρουμ και να επιθυμώ την βελτιωση του. Τα παραπάνω πόστς μου έγιναν σαν σκέψεις απο ένα απλο μελος που θα διαβαζε παρόμοια τοπικ.

[gepeltek]

Ανατολική Γερμανία και περίοδος τρομοκρατίας- Το Τείχος του Βερολίνου

Πριν 18 χρόνια έπεσε το Τείχος που χώριζε την Γερμανία στα δύο. Ποίος όμως είναι ο λόγος για τον οποίο χτίστηκε;

Από το 1949 έως το 1961 πάνω από 2.6 εκατομμύρια ανατολικό-γερμανοί διέφυγαν προς την δυτική Γερμανία. Το Κομμουνιστικό καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας είδε ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αποτρέψει την διαφυγή προς την Δύση και αποφάσισε στις 13 Αυγούστου 1961, να κλείσει τα σύνορα μεταξύ του ανατολικού και του δυτικού Βερολίνου..

Το πρωινό εκείνο περίπου 10000 μέλη του λαϊκού στρατού, 15000 αστυνομικοί και 12000 εργάτες απομόνωσαν πλήρως το Δυτικό τομέα του Βερολίνου σε μια περιμετρική έκταση 112 χιλιομέτρων. Η κατασκευή του Τείχους του Βερολίνου είχε αρχίσει..

Το Τείχος δεν χώρισε μόνο οικογένειες, φίλους, συγγενείς, αλλά σηματοδότησε τη διαίρεση ενός ολόκληρου Έθνους σε δύο διαφορετικούς Κόσμους καθιστώντας το Βερολίνο μια από τις πλέον τραγικές πόλεις της σύγχρονης παγκόσμιας Ιστορίας..

Στις 24 Αυγούστου 1961 ένας 24χρονος νεαρός είναι το πρώτο θύμα του Τείχους. Στην προσπάθεια του να αποδράσει, πυροβολήθηκε από τους φρουρούς των συνόρων. Μέχρι τις 18 Απριλίου του 1989, εκατοντάδες άνθρωποι θα χάσουν την ζωή τους στην προσπάθεια να περάσουν στο δυτικό Βερολίνο.



Το 1966 ξεκινάει η ανέγερση πύργων (watchtowers) για καλύτερο έλεγχο και την αποτροπή των προσπαθειών απόδρασης.

Στις 5 Φεβρουαρίου 1989 ο 20χρονος Chris Gueffroy πυροβολήθηκε στην προσπάθεια του να δραπετεύσει. Είναι το τελευταίο θύμα του Τείχους.

9 Νοεμβρίου 1989
Ο ανατολικογερμανός ηγέτης Egon Krenz επιτρέπει σε όλους του ανατολικογερμανούς να κινηθούν δυτικά έχοντας βίζα

9 Νοεμβρίου 1989 (μεσάνυχτα)
Εκατοντάδες χιλιάδες παραβιάζουν το Τοίχος και ξεχύνονται στη δυτική Γερμανία

Είναι το τέλος του Τείχους, και η Αρχή του Τέλους του Κομμουνισμού. Ένα, ένα τα κομμουνιστικά καθεστώτα καταρρέουν.

Η Γερμανία ακόμη και σήμερα, σχεδόν 19 χρόνια μετά την πτώση του τείχους προσπαθεί να βρει τη χαμένη της ταυτότητα. Ορισμένα χάσματα ωστόσο παραμένουν πάντα αγεφύρωτα..



*συνεχίζεται...

[gepeltek]

Δύο λόγια για τη Στάζι και τη δράση της..



(απο wikipedia)

Στάζι είναι το όνομα με το οποίο ήταν γνωστό το «Υπουργείο Κρατικής Ασφαλείας» (Ministerium für Staatssicherheit) της Ανατολικής Γερμανίας.

Ιδρύθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1950 και στεγαζόταν σε ένα τεράστιο κτήριο στο Lichtenberg του Βερολίνου. Ανέπτυξε σταδιακά ένα τεράστιο δίκτυο επισήμων υπαλλήλων και πληροφοριοδοτών, οι οποίοι κατασκόπευαν και αρχειοθετούσαν κάθε πτυχή της ζωής εκατομμυρίων πολιτών της χώρας. Με την κατάρρευση του καθεστώτος, έγινε γνωστό ότι οι επίσημοι υπάλληλοι της Στάζι ανέρχονταν σε περίπου 91.000, οι ανεπίσημοι πληροφοριοδότες σε πάνω από 300.000, ενώ οι φάκελοι έφταναν τα δέκα εκατομμύρια.

Εκτός της κατασκοπείας των πολιτών της χώρας, το έργο της Στάζι περιελάμβανε κατασκοπεία δυτικών κρατών και ιδίως της Δυτικής Γερμανίας, την οποία επιχειρούσε να αποσταθεροποιήσει μέσω της ενίσχυσης της RAF. Τέλος, το έργο της περιελάμβανε ανακρίσεις και βασανισμούς κρατουμένων. Μετά την πτώση του καθεστώτος, βασανισθέντες αποκάλυψαν ότι ακτινοβολούνταν ηθελημένα στις φυλακές της Στάζι με ραδιενέργεια, προκειμένου να τους προξενηθεί καρκίνος!

*συνεχίζεται...

[gepeltek]

Δύο λόγια για το Τείχος του Βερολίνου..

(απο wikipedia)

To Τείχος του Βερολίνου (γερμ. Berliner Mauer), ήταν μέρος των ενδογερμανικών συνόρων, δηλ. των συνόρων που χώριζαν τη Γερμανία σε δύο κράτη, στην περιοχή του Βερολίνου. Από την ανέγερσή του στις 13ης Αυγούστου 1961 μέχρι την πτώση του στις 9ης Νοεμβρίου 1989 χώριζε το Δυτικό Βερολίνο από το Ανατολικό και τη γύρω περιοχή της Ανατολικής Γερμανίας. Υπήρξε το γνωστότερο σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου και της διαίρεσης της Γερμανίας, ως επιστέγασμα του αποκλεισμού του Βερολίνου που είχε αρχίσει το 1948. Κατά την προσπάθειά τους να περάσουν στο Δυτικό Βερολίνο μέσα από τις καλά φρουρούμενες συνοριακές εγκαταστάσεις του Τείχους θανατώθηκαν τουλάχιστον 86 άνθρωποι από βίαιες ενέργειες των ανατολικογερμανικών δυνάμεων ασφάλειας. Άλλες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών στους 238 προσμετρώντας και τα ατυχήματα, θύματα των οποίων τελικά κατέληξαν.


Η πορεία του Τείχους του Βερολίνου και τα σημεία διέλευσης (1989)



9 Νοεμβρίου 1989, μια μέρα που αξίζει να την θυμάται κανείς..



*συνεχίζεται...

[gepeltek]

Φωτογραφικό υλικό σχετικά με το τέιχος του Βερολίνου:

Berlin wall 1961


Berlin wall tunnel escape


Building the wall


Berlin wall attempt to flee (1962)



Links:

    Berlin Wall Online

    Newseum: The Berlin Wall

    Retracing the Berlin Wall

http://www.die-berliner-mauer.de/en/45.html



*συνεχίζεται...

[gepeltek]

Τέλος για όσους δεν την έχουν ήδη δει, θα προτείνω ανεπιφύλακτα την ταινία "Οι ζωές των άλλων"..

Είναι μια γερμανική ταινία με θέμα τις παρακολουθήσεις όσων θεωρουνταν επικίνδυνοι για το ανελεύθερο καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας από τη Στάζι, κυρίως συγγραφεων και διανοούμενων..

[SarumaN]

Πως οι κομμουνιστές γράφουν ιστορία
http://www.youtube.com/watch?v=s-c5JbzmQwQ

[Turambar]

το φινάλε είναι αληθινό ή κωμικό?

[SarumaN]

το φινάλε είναι αληθινό ή κωμικό?

http://sfoulidis.bravehost.com/kom_istoria/p03.htm
Τα συμπεράσματα δικά σου

[pandora]

Ας προσφέρω κι εγώ λίγο άφθονο λαϊκισμό

ΠΩΣ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

http://www.youtube.com/watch?v=gjdnCnUa31Y

αξίζει

δείτε το