Σαν Σήμερα...

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

25/04/1934
Το «κόκκινο» Δημοτικό Συμβούλιο της Καβάλας και ο Δήμαρχος Δ. Παρτσαλίδης σέρνονται για τρίτη φορά στο δικαστήριο (με το Ιδιώνυμο) μέσα σε ατμόσφαιρα στρατοκρατίας σ’ όλη την πόλη. Το κτίριο του δικαστηρίου και τα καπνομάγαζα είναι ζωσμένα από αστυνομικές δυνάμεις.

Ως μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη εκλήθησαν να καταθέσουν οι: Ι. Καλλέργης (επιτελάρχης Δ΄ Σώματος Στρατού), Στ. Μπριλλάκης (διοικητής Χωροφυλακής), Γ. Δούλος (αντισυνταγματάρχης Μηχανικού), Ε. Αλεξάκης (ανθυπασπιστής του Τμήματος Ασφάλειας), τρεις άλλοι από την αστυνομία και το στρατό, καθώς και δύο συνδικαλιστές της «συντηρητικής παράταξης».

Παρά την κατάρρευση του κατηγορητηρίου, οι δικαστές καταδίκασαν τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Δημοσθένη Μακέδο και τέσσερεις άλλους δημοτικούς συμβούλους σε δύο χρόνια φυλακή και ένα χρόνο εξορία, μετατρέποντας την «κόκκινη» πλειοψηφία σε μειοψηφία και ανατρέποντας ουσιαστικά την βούληση του Καβαλιώτικου λαού που είχε υπερψηφίσει το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ δύο μήνες πριν. Τέσσερις από τους «κόκκινους» δημοτικούς συμβούλους, που καταδικάστηκαν με το Ιδιώνυμο τον Απρίλη του 1934, παραδόθηκαν από τις Ελληνικές Αρχές στις δυνάμεις Κατοχής (μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους). Ετσι, οι Δημοσθένης Μακέδος, Γιάννης Ευθυμιάδης, Νικόλαος Νεγρεπόντης και ο Μπαρμπαλέξης παρέμειναν στη φυλακή σχεδόν 10 χρόνια. Την Πρωτομαγιά του 1944 βρέθηκαν ανάμεσα στους 200 κομμουνιστές, οι οποίοι εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στην Καισαριανή.


Ο Δ. Παρτσαλίδης (καθιστός αριστερά) με τους δημοτικούς συμβούλους της Καβάλας

[Apostolof]

Σαν σήμερα το 1959 πραγματοποιείται το πρώτο Ελληνικό Φεστιβάλ Τραγουδιού από το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας το οποίο συνεχίζει μέχρι το 1961 οπότε μετονομάζεται σε Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού και μετακομίζει από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη. Χαρακτηριστικό πρόσωπο που ταυτίστηκε με το φεστιβάλ είναι ο Άλκης Στέας ("Ευτυχείτε") ο οποίο μόνος του ή με συμπαρουσιαστές αναλαμβάνει τη παρουσίαση του φεστιβάλ μέχρι και το 1980 (με εξαίρεση το 1975)!

Άλκης Στέας Ευτυχείτε! - Αφιέρωμα Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης

1972: «Φιάσκο» Βοσκόπουλου και αντιδικτατορικά μηνύματα

Το Φεστιβάλ του 1972 έχει μείνει στην ιστορία για πολλούς λόγους. Από τη μια, λόγω του ότι ο Κύπριος Δώρος Γεωργιάδης κερδίζει το πρώτο βραβείο με το περίφημο «Αν ήμουν πλούσιος». Ωστόσο, το μεγάλο γεγονός δεν είναι άλλο από την παταγώδη αποτυχία του σούπερ σταρ της εποχής Τόλη Βοσκόπουλου, ο οποίος ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη ως το απόλυτο φαβορί. Είναι η πρώτη φορά που θα τραγουδούσε ο ίδιος στο Φεστιβάλ, αφού άλλες δύο είχε συμμετάσχει ως συνθέτης με τα πασίγνωστα «Εκείνη» και «Αδέρφια μου αλήτες πουλιά» που είχε ερμηνεύσει ο Γιάννης Βογιατζής, παίρνοντας με το δεύτερο το πρώτο βραβείο το 1970.

Ο Βοσκόπουλος γράφει σε στίχους του Ηλία Λυμπερόπουλου το «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά» που εύκολα παραπέμπει στη Λάσκαρη, με την οποία - όπως έλεγαν τότε τα «κουτσομπολιά» - δεν τα πήγαινε και τόσο καλά. Βγαίνει λοιπόν να τραγουδήσει, αλλά δε μπορεί να βγάλει φωνή! Ξεκινά και πάλι η εισαγωγή, ίδιο αποτέλεσμα. Δεν τα καταφέρνει ούτε την τρίτη κι έτσι το κοινό που αρχικά είχε μείνει έκπληκτο, ξεσπά σε αποδοκιμασίες εναντίον του. Ωστόσο, αυτή η αποτυχία δεν έβλαψε στο ελάχιστο τη μεγάλη καριέρα του και στάθηκε η αφετηρία της σχέσης του με τη Μαρινέλλα, που ένα χρόνο αργότερα κατέληξε σε γάμο. Η σπουδαία τραγουδίστρια ήταν παρούσα στο «Αλεξάνδρειο» (όπως και η Λάσκαρη) κι έσπευσε να του δώσει κουράγιο μετά το «πατατράκ».

Στο ίδιο Φεστιβάλ υπάρχουν και τραγούδια με έντονα αντιδικτατορικά μηνύματα, που όμως καμουφλάρονται για ευνόητους λόγους. Τρανταχτά παραδείγματα το πολύ γνωστό «Γύρνα πίσω Αποστόλη» («δυο ανθρώποι όλοι κι όλοι δεν την παίρνουνε την πόλη») του Γιώργου Κριμιζάκη σε στίχους Γιάννη Κακουλίδη που ερμηνεύει ο Μιχάλης Βιολάρης και το «Ας πούμε» του Γ. Γεωργιάδη και του Δ. Κωσταλένου με τη Ρένα Κουμιώτη. Διαβάστε ενδεικτικά ένα απόσπασμα: «Ας πούμε πως καθώς προσμένουμε μιαν αυγή, δεν θα 'ναι γκρίζα η πρώτη αχτίδα που θα βγει. Και θα 'ρθει να γελάσει πλάι στο παραθύρι καθώς θα πιούμε το στερνό πικρό ποτήρι».

1980: Το «αντίο» του Άλκη Στέα και ο Μάνος Λοΐζος

Το πρώτο Φεστιβάλ της δεκαετίας του '80 είναι και το τελευταίο που παρουσιάζει ο Άλκης Στέας (εξαίρεση η επαναφορά του το 1991 στο πλευρό της Ζωής Λάσκαρη), υπογράφοντας ουσιαστικά το τέλος ενός θεσμού που είχε ήδη αρχίσει να φθίνει και παρουσίαζε τα πρώτα σημάδια «γήρανσης». Ωστόσο, την εκδήλωση κοσμεί με τη συμμετοχή του ο Μάνος Λοΐζος με το «Καρτ ποστάλ» σε στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου που ερμηνεύει η Ελένη Δήμου, η οποία ένα χρόνο αργότερα θα κερδίσει το πρώτο βραβείο με το «Μια αγάπη σαν κι αυτή».

Από εκεί και πέρα, το Φεστιβάλ πλέον «ψυχορραγεί»

Ελλείψει μεγάλων ονομάτων κι ενδιαφέροντος για την οργάνωσή του, καταντά να παίζει διακοσμητικό ρόλο στη φιέστα της Διεθνούς Έκθεσης και μοιραία το τέλος έρχεται το 1997. Αξίζει ν' αναφέρουμε ότι μεταξύ των παρουσιαστών του από τον Άλκη Στέα και μετά συγκαταλέγονται η Μαρία Αλιφέρη, ο Κώστας Καρράς με τη Νόρα Βαλσάμη, ο αείμνηστος Κώστας Ρηγόπουλος, ο Ανδρέας Μικρούτσικος, ο Δημήτρης Κωνσταντάρας και η Ζωή Λάσκαρη, ενώ από ερμηνευτικής πλευράς σημειώνουμε τη συμμετοχή του πρωτοεμφανιζόμενου Σάκη Ρουβά το 1991 με το «Παρ' τα».

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=bt8SYOeqtFk" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=bt8SYOeqtFk</a>

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=SpMdLt6yAI4" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=SpMdLt6yAI4</a>

Άντζελα Ζήλεια - Καλώς όρισες έρωτα
Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά - Τόλης Βοσκόπουλος

Μποστ

http://www.thessalonikiartsandculture.gr/thessaloniki/palia-thessaloniki/festival-elafroy-ellinikoy-tragoudioy-thessalonikis-i-istoria#.V1abDOR1eSA
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB_%CE%A4%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%8D_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82

[Αλντεμπαράν]

Σαν σήμερα, το 2004 φεύγει από την ζωή ο παπάς του Άρη, ο Πάπα-Ανυπόμονος.


Ο Καθηγούμενος Γερμανός Δημάκης, (1912- 2004) το κανονικό του όνομα ήταν Γεώργιος και όταν χειροτονήθηκε το έκανε Γερμανός. Θρυλική μορφή της Εθνικής Αντίστασης, γνωστός ως «Πάπα-Ανυπόμονος»,  ήταν ένας από τους πιο ονομαστούς ιερείς που πήρανε μέρος στην Αντίσταση.

Γεννήθηκε το 1912 στο Αγρύδιο Γορτυνίας. Είναι από τα μικρότερα αγόρια μιας πολυμελούς οικογένειας. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1934 στις 29 Ιουλίου. Όταν ο Βελουχιώτης, στις 14 Μαΐου του 1943 συγκροτούσε το αντιστασιακό σώμα και στρατολογούσε άνδρες στη περιοχή δυτικά του χωρίου Κουκουβίστα της Γκιώνας, πήγε και τον βρήκε ο αρχιμανδρίτης Γερμανός, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγάθωνος, μια μονή κοντά στην Υπάτη όπου ήταν και πρόεδρος της κοινότητας και ταυτόχρονα επίτροπος της Μονής Δαδιού-Αμφίκλειας. Ύστερα από παρότρυνση του, αφού τον καταζητούσανε πλέον οι Ναζί, προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ και ο μητροπολίτης Κοζάνης Ιωακείμ και ο μητροπολίτης Ηλείας Αντώνιος.

Είχε χαρίσει ως φυλαχτό στον Άρη Βελουχιώτη ένα σταυρό, που ο αντιστασιακός καπετάνιος, κουβάλαγε πάντα μαζί του. Ως έμπιστος του Άρη Βελουχιώτη έμεινε γνωστός ως ο «παπάς του Άρη» και επειδή ριχνόταν πρώτος στη μάχη και παρότρυνε και τους συμπολεμιστές έμεινε πιο γνωστός ως «Πάπα-Ανυπόμονος».

Το 1946 μετά τη περίφημη Συμφωνία της Βάρκιζας και κατόπιν προτροπής του Άρη επιστρέφει στο μοναστήρι του Αγάθωνος, όπου και έμεινε ως ηγούμενος όλα τα επόμενα χρόνια. Η συμμορία του εθνικόφρονα Βουρλάκη απήγαγε τον ηρωικό μοναχό και τον βασάνισε μέχρι να υποσχεθεί ότι θα αναθεματίσει τους Αριστερούς της Φθιώτιδας.

Η Χούντα των Συνταγματαρχών δεν τον άφησε να ξεκουραστεί και να ασχοληθεί με το συγγραφικό του έργο. Τον κατήγγειλε ως ακραίο αριστερό και άπιστο χριστιανό και τον οδήγησε το 1968 στο Συνοδικό Δικαστήριο, το οποίο όμως τον αθώωσε. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του η εκκλησία τον αναγνώρισε ως ήρωα, και ως έναν από τους ελάχιστους κληρικούς που συμμετείχε στον αγώνα εναντίον του κατακτητή με τα όπλα και τις σφαίρες, ενώ η πολιτεία τον τίμησε ως σύμβολο της Αντίστασης.

Το 2000 συγκεκριμένα η Ιερά Σύνοδος έκδωσε έναν τόμο με τίτλο «Μνήμες και Μαρτυρίες από το ’40 και την Κατοχή» με αναφορές στη δράση του τον καιρό της Κατοχής. Δεν ξέχναγε ποτέ ως ανθρωπιστής ιερέας να υπενθυμίζει στους ανώτερους κληρικούς ότι έχουν χρέος να νοιάζονται και για τις ανάγκες των κατοίκων τις επαρχίας. Συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 1998 συνομιλώντας με τον Μητροπολίτη Φθιώτιδας Νικόλαο ήθελε να αποστείλει στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Σεραφείμ μερικές ιδέες του για να ανακατασκευάσουν την ιστορική γέφυρα του Γοργοποτάμου, αναπλάθοντας και τη γύρω περιοχή. Πέθανε στις 9 Ιουνίου του 2004 σε ηλικία 92 χρονών σε κλινική της Λαμίας.

*Το ’42 διορίστηκα ηγούμενος στη μονή Αγάθωνος και ταυτόχρονα επίτροπος στη μονή Δαδιού», θυμάται. «Η περιοχή ήταν ΕΑΜοκρατούμενη. Από εδώ ξεκίνησε ο Άρης, από την καλύβα του Στεφανή έξω από τη Σπερχειάδα. Εγώ τότε δεν είχα ιδέα απ’ αυτά. Πρωτομυήθηκα από ένα βιβλιαράκι του Δημήτρη Γληνού με τίτλο: «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ», κι άρχισα να βοηθώ».

* Παράλληλα διορίζεται πρόεδρος στο Δαδί (Αμφίκλεια), πρωτοστατεί στην ανύψωση του ηθικού των κατοίκων και συμμετέχει στις επιτροπές εθνικής αλληλεγγύης. Με τους Ιταλούς παίζει το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Προδίδεται, όμως, από μια ελαττωματική γραφομηχανή: «Οι Ιταλοί είχαν έναν υπολοχαγό, Μάριο, απαίσιο στη μορφή και απαισιότερο στην ψυχή. Μια μέρα ξεκόλλησε από την πινακίδα της κοινότητας ένα χαρτί αλλά πήρε κι άλλο ένα από τη διπλανή κολόνα». Ένα στραβό πλήκτρο της γραφομηχανής αποκαλύπτει ότι οι ανακοινώσεις της κοινότητας και οι προκηρύξεις του ΕΑΜ γράφονταν από την ίδια μηχανή.

Το όπλο του Άρη

* Δεν μένει, λοιπόν, στον καλόγερο, παρά να ανηφορίσει στο βουνό. Στην Καλοσκοπή συναντιέται με την ανταρτοομάδα του Άρη και του ζητά να καταταγεί στον ΕΛΑΣ. «Δεν θα αντέξετε», μου λέει. «Ε! Όσο αντέξω», του απαντώ. Στο ελατοδάσος καθίσαμε να κολατσίσουμε. Πάνω στα έλατα πηδούσε ένα σκιουράκι. Ο Αρης έβγαλε την αραβίδα του που στο κοντάκι είχε μια σφραγίδα του Αη Γιώργη. «Το κατεβάζεις παππούλη;», μου λέει. Ρίχνω μια και πάρτο κάτω το ζουλαπάκι. «Η αραβίδα είναι δική σου», μου λέει τότε ο Αρης. Και δεν την ξαναφόρεσε. Την έδωσε σε μένα».

* Την επόμενη ο πατέρας Γερμανός αποκτά το προσωνύμιο με το οποίο μένει στην ιστορία: «Στην Αγία Τριάδα, ο καπετάν Λευτέρης ο Χρυσιώτης έγραφε τους νεοκαταταγέντες. Ο Αρης καθόταν δίπλα. «Εγώ καπετάν Λευτέρη τι ψευδώνυμο να πάρω;» τον ρωτούσα συνέχεια. «Μην είσαι ανυπόμονος!», είπε ο Αρης. Και μού ‘μεινε».

* Ο Ανυπόμονος γίνεται ο παπάς του έφιππου ουλαμού του γενικού στρατηγείου του ΕΛΑΣ, επίσημη ονομασία των επίλεκτων της προσωπικής φρουράς του Αρη, των περίφημων μαυροσκούφηδων.

* Μιλά για τον Αρη και βγάζει σπίθες: «Ανεπανάληπτος. Είναι γύφτοι, είναι παλιανθρώποι, είναι πρόστυχοι, είναι ανέντιμοι αυτοί που λένε όσα είπανε. Δεν ήταν τυχαίος ο Αρης. Αν τον άκουγαν, θα είμαστε αλλιώτικα τώρα. Ηταν ο ΕΝΑΣ, που ήξερε να αξιοποιεί την προσφορά των πολλών. Οι πολλοί υπάρχουν παντού και πάντοτε. Ο ένας λείπει. Και σήμερα ο ένας λείπει».

«Θα φοράς πάντα το καλυμμαύχι. Το σταυρό δε θα τον βγάλεις ποτέ», μου έλεγε ο Αρης. «Μα δεν με βολεύει. Να βάλω μαύρο σκουφί όπως όλοι;» «Οχι! Θα φοράς καλυμμαύχι», μου απαντούσε».

* Στους ένθεν κακείθεν πολέμιους του Άρη, σε εκείνους που έστησαν αλλά και γκρέμισαν το άγαλμά του στην πλατεία Λαού της Λαμίας, σ’ αυτούς που τον έτρεμαν ζωντανό και τον κατηγόρησαν νεκρό στέλνει ένα τελευταίο μήνυμα, επίλογο στην υστεροφημία του αντάρτικου: «Αυτοί φθίνουν και θα σβήσουνε. Σβήνουνε ο ένας μετά τον άλλο. Ο Αρ’ς δε «σβάει». Δεν έχει ανάγκη από ανδριάντα. Ο Άρης έχει ανδριάντα στην ψυχή του λαού. Ανδριάντα κάνανε στον Τρούμαν και τον φυλάνε οι χωροφυλάκοι». πηγή

[Αλντεμπαράν]

Απελευθέρωση της Αθήνας – 12 Οκτωβρίου 1944

http://www.ert.gr/apeleftherosi-tis-athinas-12-oktovriou-1944-2/



ΕΠΙΚΑΙΡΑ 1944 ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ «olympia
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=Dsr3O6n-8eo" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=Dsr3O6n-8eo</a>



ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΣΤΗΝ ΕΡΤ1
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=ML6rvtuhNQA" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=ML6rvtuhNQA</a>

[Αλντεμπαράν]

Σαν σήμερα το 1990 φεύγει από την ζωή ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος



Ρίτσος - Ρωμιοσύνη

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=4ODFtVqIzTo" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=4ODFtVqIzTo</a>

[Nerevar]

Τα Δεκεμβριανά (1944)

Με την ονομασία αυτή είναι γνωστή η ένοπλη σύγκρουση, που έλαβε χώρα στην Αθήνα, μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από τη μία πλευρά και των κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων από την άλλη. Ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου 1944 με την αιματηρή κατάληξη του συλλαλητηρίου της Πλατείας Συντάγματος και τελείωσε τυπικά με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου 1945. Ήταν το προανάκρουσμα του Εμφυλίου Πολέμου (1946 - 1949), αν και για ορισμένους ιστορικούς η εμφύλια διαμάχη είχε ξεκινήσει πριν από την Απελευθέρωση.

Η αντιπαράθεση αυτή προήλθε από το κενό εξουσίας, που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής τον Οκτώβριο του 1944. Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, υπό την καταλυτική επιρροή του ΚΚΕ και με νωπές τις αντιστασιακές δάφνες της Κατοχής, είχε ένα καλά συγκροτημένο στρατιωτικό σώμα και διεκδικούσε μερίδιο στην εξουσία, αν όχι όλη την εξουσία. Απέναντί του οι αστικές δημοκρατικές δυνάμεις ήταν τελείως αδύναμες να του αντιπαρατεθούν, όντας σχεδόν 9 χρόνια εκτός εξουσίας (Δικτατορία Μεταξά, Κατοχή), ενώ μεγάλος μέρος του κρατικού μηχανισμού έφερε τη στάμπα του δοσίλογου. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η συνδρομή των Βρετανών, που ασκούσαν μεγάλη επιρροή στα ελληνικά πράγματα και ως συμμαχική δύναμη, ήταν εκ των ων ουκ άνευ για την επιβίωση της αστικής δημοκρατίας. Να μην ξεχνάμε ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη και τον Ειρηνικό συνεχιζόταν με σφοδρότητα ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, με την ζυγαριά να κλείνει αποφασιστικά υπέρ των Συμμάχων.

https://www.sansimera.gr/articles/357

[Aristos]

25/3/1911 Triangle Shirtwaist Factory fire

https://en.wikipedia.org/wiki/Triangle_Shirtwaist_Factory_fire

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=34Ccslq6GZk" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=34Ccslq6GZk</a>

[Αλντεμπαράν]

27 Σεπτέμβρη 1941, ιδρύεται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο

ΕΑΜ: «…έχει πρόγραμμα Λαοκρατία»!

[Αλντεμπαράν]

28/10/2017



Εδώ βλέπουμε φασίστες βούλγαρους στρατιώτες με "λάφυρα" κεφάλια ανταρτών ως απάντηση στην λαική εξέγερση στην Δράμα στις 28 Σεπτεμβρίου του 41. Ήταν η δεύτερη σε σειρά οργανωμένη εξέγερση εναντίον του άξονα στην κατεχόμενη Ευρώπη. Τιμή και δόξα στους αντάρτες. Το γεγονός.

Επετειακή ελληνοφρένεια με περιήγηση σε κτήρια της κατεχόμενης Αθήνας εδώ

Και ένα "αιρετικό" σχόλιο του Μάνου Χατζιδάκη για την επέτειο εδώ

[Αλντεμπαράν]

11/09/1973

Ο στρατός της Χιλής υπό τον Πινοσέτ και την απευθείας στήριξη του προέδρου Νίξον βομβαρδίζει το Προεδρικό Μέγαρο. Η κατάληξη ενός σχεδίου ανατροπής του εκλεγμένου προέδρου της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε, και η αφετηρία μιας από τις πιο στυγερές δικτατορίες του 20ου αιώνα, με τρομοκρατία, βασανιστήρια και εκατόμβες πτωμάτων.




Inti-Illimani El pueblo unido jamàs serà vencido
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=NwiML8pCB7E" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=NwiML8pCB7E</a>