Σαν Σήμερα...

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[Αλντεμπαράν]

Συμφωνία της Βάρκιζας - 12 Φεβρουαρίου 1945. Οι νικητές παραδίδουν τα όπλα.

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=f1ij2vGc2IA" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=f1ij2vGc2IA</a>

Παραθέστε καλά, κατά την γνώμη σας, κείμενα να μάθουμε και τίποτα.

λινκ 1

[Jericho]

Συμφωνία της Βάρκιζας - 12 Φεβρουαρίου 1945. Οι νικητές παραδίδουν τα όπλα.

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=f1ij2vGc2IA" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=f1ij2vGc2IA</a>

Παραθέστε καλά, κατά την γνώμη σας, κείμενα να μάθουμε και τίποτα.

λινκ 1

Ότι τώρα ο Ριζοσπάστης παραθέτει σαν πηγή τα απομημονεύματα του Churchill 

[g]

Τι το παράλογο και αντιφατικό βρίσκεις  στην συγκεκριμένη παράθεση στο συγκεκριμένο κείμενο ?

Που είναι το πρόβλημα ?

[Jericho]

Ίσως έχεις την εντύπωση ότι πρόκειται για ιστορικό κείμενο, εξ ου και η απορία. Αν μπεις στον κόπο να το διαβάσεις θα διαπιστώσεις ότι δίνει την εικόνα ανθρώπου που βρισκόταν εκτός τόπου και χρόνου. Εξίσου με τις σφαγές φαίνεται να τον απασχολούσε τι τον τάισαν στην Καζαμπλάνκα, τι έπιπλα είχε το μέγαρο στο οποίο τον φιλοξένησαν οι Σοβιετικοί στη Γιάλτα, τι εθνικότητας ήταν οι υπηρέτες εκεί και τα συναφή. Αν σε αυτά προσθέσεις ότι εκφράζει έντονα το σύμπλεγμα κατωτερότητας της Βρετανικής Αυτοκρατορίας την περίοδο των διαπραγματεύσεων, την βαθιά ευγνωμοσύνη προς στους φίλους Αμερικάνους, τον οίκτο για τους δύσμοιρους Γάλλους που μετά τα δεινά και την απελευθέρωση γνώρισαν τον κομμουνιστικό κίνδυνο εκ των έσω και χαρακτηρισμούς του τύπου "ο καλός μου αρκούδος" για τον Στάλιν, σε κλίμα υποτιθέμενης καλής θέλησης, καταλαβαίνεις ότι το συγκεκριμένο ανάγνωσμα θα προκλούσε φλύκταινες στον μέσο αναγνώστη του Ριζοσπάστη, πόσο δε συντάκτη. Εν ολίγοις είναι εξαιρετικό για τις αϋπνίες, αλλά όχι ως ιστορική πηγή για το οτιδήποτε.

[Grecs]

χαχαχαχα τι μπαγλαμας εισαι εσυ ρε τζεριχο?

[Jericho]

Το "καλός μου αρκούδος" είναι αλήθεια και με σκάλωσε κάμποση ώρα.

Μπαγλαμάς είναι ο τζι που είδε εκεί να γράφει "απομνημονεύματα" και νομίζει ότι ο τσόρτσιλ ήταν σοβαρός άνθρωπος.

[g]

Για τα συγκεκριμένα σημεία που παρατίθενται στο κείμενο σε ρώτησα. 2 είναι και μάλιστα επουσιώδη σημασία έχουν. Αν θες να σχολιάσεις κάτι γιαυτά οκ.

Επίσης δεν ασχολήθηκα καθόλου με το τι άνθρωπος ήταν το Τσώρστιλ και προφανώς θα προτιμούσα να φάω τα σκατά μου απο το να διαβάσω τα απομνημονεύματα του...

[Jericho]

Επίσης δεν ασχολήθηκα καθόλου με το τι άνθρωπος ήταν το Τσώρστιλ και προφανώς θα προτιμούσα να φάω τα σκατά μου απο το να διαβάσω τα απομνημονεύματα του...

That's the spirit.

Η ουσία είναι ότι όχι απλά δεν είναι αντικειμενική πηγή τα λεγόμενά του αλλά το ότι άλλαζε διαρκώς γνώμη για τα κατά τόπους αντιστασιακά κινήματα, προφανώς κατά τα συμφέροντα της στιγμής. Αν δε ασχοληθείς και με το κομμάτι που αφορά εμάς και ειδικά των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, όπως το περιγράφει, για είσοδό της στον πόλεμο και με τα σχέδια για από κοινού απόβαση στη Ρόδο και απελευθέρωση του Αιγαίου από τον άξονα, που από τη δική του σκοπιά ήταν μια μεγαλειώδης στρατηγική σκέψη και ένα όνειρο που δεν έγινε πραγματικότητα (και για εμάς μια ευεργεσία που ευτυχώς λόγω συγκυριών δε δεχτήκαμε, αλλιώς θα ήμασταν ακόμα πιο γείτονες με τους γείτονες), αντιλαμβάνεσαι ότι ο άνθρωπος ήταν άξιος διάδοχος του Chamberlain ως διπλωμάτης του κώλου που εμπλεκόταν σε υποθέσεις άλλων χωρών σέρνοντας πίσω του το μπάχαλο. Ο μόνος λόγος να παραθέσει κανείς αποσπάσματα από τα απομνημονεύματά του είναι για να φανεί τι είδους καραγκιόζης ήταν, όπως εν προκειμένω. Παρόλα αυτά, με ξεπερνά ότι κάποιος από αυτούς κάθησε και τα διάβασε για να τα βρει, εκτός βέβαια αν πρόκειται για έμμεση πηγή, κατά τη συνήθη πρακτική.    

[g]

Οκ κατανοητό . Οπότε σου φαίνεται παράξενο που ένας αρθρογράφος του ρίζου αναγκάστηκε να διαβάσει τα απομνημονεύματα του Τσώρτσιλ για να εμπλουτίσει τις γνώσεις του γύρω απο την ιστορία της περιόδου για την οποία έπρεπε να γράψει άρθρο. Ε αυτό δεν το καταλαβάινω. Παράξενο θα ήταν αν αρνιόταν να το κάνει για να αφιερώσει τον χρόνο του στο διάβαμα ξερωγώ Κοκτώ και Τουρνιέ αλλά τότε πιθανότατα δεν θα ήταν και αθρογράφος στον ριζοσπάστη...ή και όχι. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο βασικά μπορεί να διάβαζε ένας αθρογράφος κομμουνιστικής εφημερίδας Λυοτάρ ή Σώτη ή να έβλεπε game of thrones. Οχι γιατί του αρέσει δηλαδή να το κάνει, αλλά γιατί πρέπει, και γιαυτό του αρέσει, να γράψει γιαυτά.

Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί θα περίμενε κανείς απο τον Τσώρτσιλ να μην " άλλαζε διαρκώς γνώμη για τα κατά τόπους αντιστασιακά κινήματα, προφανώς κατά τα συμφέροντα της στιγμής".


Τελοσπάντων το πρόβλημα μάλλον το έχεις εσύ που για να κοιμηθείς διαβάζεις Τσώρτσιλ.

[Jericho]

Τελοσπάντων το πρόβλημα μάλλον το έχεις εσύ που για να κοιμηθείς διαβάζεις Τσώρτσιλ.

Το πιο προφανές συμπέρασμα από αυτή τη συζήτηση.

Αν και από ιστορικής άποψης έχει ενδιαφέρον να δεις πως σκέφτεται και λειτουργεί ένα τέτοιο άτομο όταν συμβεί να βρεθεί με εξουσία υπό κρίσιμες συγκυρίες, δεδομένου ότι δεν έιναι κάτι το σπάνιο.

Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί θα περίμενε κανείς απο τον Τσώρτσιλ να μην " άλλαζε διαρκώς γνώμη για τα κατά τόπους αντιστασιακά κινήματα, προφανώς κατά τα συμφέροντα της στιγμής".

Προφανώς δεν περιμένεις αυτό, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις ξεφεύγει αισθητά. Για παράδειγμα η στάση του, όπως και των υπόλοιπων συμμάχων και ο έκδηλος κυνισμός τους υπό το πρίσμα της πολιτικής σκοπιμότητας κατά την εξέγερση στο Παρίσι, λίγο πριν την αποχώρηση της γερμανική φρουράς, δε διαφέρει ιδιαίτερα από την "αδιαφορία" του Στάλιν προ της επαναστατημένης Βαρσοβίας. (Για τον γκρεχς που του αρέσουν οι αναλογίες)

[Μπυρομανής]

ας τη δούμε και με τη ματιά του Αγγελόπουλου

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=BfrUblHUT70" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=BfrUblHUT70</a>

[Μπυρομανής]

Η περίοδος που ξεκινά από τη Συμφωνία της Βάρκιζας και μέχρι τις εκλογές του Μαρτίου 1946, χαρακτηρίζεται από ένα μεγάλο μέρος των ιστορικών ως περίοδος της «λευκής τρομοκρατίας», λόγω των συστηματικών διώξεων οπαδών του ΕΑΜ. Στόχος τους ήταν η αποδυνάμωση του ΕΑΜ μέσα από την εξουδετέρωση των κοινωνικών του ερεισμάτων και τη διάλυση των οργανώσεών του. Για να το επιτύχουν αυτό έπρεπε πρώτα να συγκροτήσουν ένα νομιμόφρονα κρατικό μηχανισμό, το οποίο σήμαινε  την απομάκρυνση όλων των φιλοεαμικών στοιχείων και τη στρατολόγηση αντικομμουνιστών. Παράλληλα η κυβέρνηση επεδίωξε να τρομοκρατήσει τους οπαδούς του ΕΑΜ. Στην ύπαιθρο, ιδιαίτερα, η Εθνοφυλακή  αρχικά και η Χωροφυλακή στη συνέχεια, σε συνεργασία δεξιές παραστρατιωτικές ομάδες, εξαπέλυσε μια εκστρατεία βίας κατά των αριστερών στα χωριά. Σύμφωνα με το ΕΑΜ, περίπου 1.500 αριστεροί δολοφονήθηκαν, 6.500 τραυματίστηκαν ή βασανίστηκαν, και 700 γραφεία και τυπογραφεία του ΕΑΜ καταστράφηκαν.  Στο ίδιο πλαίσιο οργανώθηκε μια τεράστια επιχείρηση συλλήψεων και φυλακίσεων. Με βάση το άρθρο της Συμφωνίας της Βάρκιζας, το οποίο εξαιρούσε από την αμνηστία τα κοινά ποινικά αδικήματα, εκδόθηκαν 80,000 εντάλματα σύλληψης, συνελήφθησαν 50,000 άτομα και φυλακίστηκαν πάνω από 10,000 αριστεροί.

Αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που το ΚΚΕ και το ΕΑΜ τηρούν τη Συμφωνία της Βάρκιζας, δηλαδή προσπαθούν να αναπτύξουν πολιτική δράση στα πλαίσια της νομιμότητας.

http://tvxs.gr/news/san-simera/symfonia-tis-barkizas-i-teleytaia-praksi-ton-dekembrianon

[Mitsos]

Φλεβάρης 1848

Κυκλοφορεί το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος». Το πρώτο προγραμματικό κείμενο του επιστημονικού κομμουνισμού και το πρώτο Πρόγραμμα μιας διεθνούς κομμουνιστικής οργάνωσης, όπου για πρώτη φορά αναπτύχθηκαν συστηματικά και ολοκληρωμένα όλα τα συστατικά μέρη της θεωρίας του Μαρξ και του Ένγκελς. «Στο έργο αυτό -έγραψε ο Λένιν- διατυπώνεται με μεγαλοφυή καθαρότητα και λαμπρότητα η καινούρια κοσμοθεωρία, ο συνεπής υλισμός που αγκαλιάζει και τον τομέα της κοινωνικής ζωής, η διαλεκτική, σαν η πιο ολόπλευρη και βαθιά θεωρία για την εξέλιξη, η θεωρία για την ταξική πάλη και για τον κοσμοϊστορικό επαναστατικό ρόλο του προλεταριάτου να δημιουργήσει την καινούρια κομμουνιστική κοινωνία».

Το Μανιφέστο τελειώνει με ένα φλογερό κάλεσμα των εργατών όλου του κόσμου, στον αγώνα για το γκρέμισμα του καπιταλισμού και για τη νίκη του κομμουνισμού: «Οι κυρίαρχες τάξεις ας τρέμουν μπροστά στην κομμουνιστική επανάσταση! Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα άλλο εκτός από τις αλυσίδες τους. Αλλά θα κερδίσουν όλο τον κόσμο. ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ!».
http://www.902.gr/eidisi/istoria-ideologia/10248/san-simera-24-flevari#/0

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=QfkXoAhSVTc" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=QfkXoAhSVTc</a>

[Αλντεμπαράν]

16/03/1968 H σφαγή του My Lai.


φώτο

Πολλές πηγές διαφωνούν με την άποψη του κείμενο που λέει ότι τους είπαν ότι στο χωριό βρίσκοταν Βιετκόνγκ, και υποστηρίζουν πως ο λόχος ήταν αποφασισμένος να σφάξει αθώους.

[Αλντεμπαράν]

Σαν σήμερα, 10 χρόνια πριν, σιγεί το αηδόνι του Πόντου, Χρύσανθος Θεοδωρίδης.


Αυτή η περίεργη "εξωτική" φωνή από τόν Πόντο,τήν Τετάρτη 30 Μάρτη,ο γνωστός ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ή ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ,έφυγε σέ ηλικία 72 ετών "γιά τό βουνό", λέγοντας τό τελευταίο του τραγούδι στό νοσοκομείο Παπαγεωργίου τής Θεσσαλονίκης,γύρω στίς 8.00' τό βράδυ,όπου είχε μεταφερθεί επειγόντως μετά από έμφραγμα τού μυοκαρδίου.
Η κηδεία του έγινε τό μεσημέρι τής Παρασκευής 1/4,στόν Εύοσμο,μέ έξοδα τού δήμου Πολίχνης,τής οποίας ήταν κάτοικος τά τελευταία δέκα χρόνια,"ως ελάχιστος φόρος τιμής στόν άνθρωπο πού σφράγισε μέ τήν φωνή του τούς πόνους,τούς καημούς καί τίς αγωνίες τών ξεριζωμένων Ελλήνων τού Πόντου".
Η σορός του είχε εκτεθεί σέ λαϊκό προσκύνημα καί τόν έκλαψαν κυριολεκτικά οι χιλιάδες Πόντιοι από τά διάφορα μέρη τής Ελλάδας,αλλά καί τό εξωτερικό πού κατέφθασαν γιά νά παρευρεθούν στό πένθος γιά τόν αγαπημένο τους καλλιτέχνη!
Ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ γεννήθηκε τόν Δεκέμβρη τού 1933 στήν Οινόη Κοζάνης,από γονείς πρόσφυγες αγρότες πού κατάγονταν από τό χωριό Πεζιρκιάν Κιατσίτ τής περιοχής Κάρς τού Καυκάσου.
Τελείωσε τό δημοτικό σχολείο στό χωριό του καί συνέχισε τίς σπουδές του στό Βαλταδώριο γυμνάσιο τής Κοζάνης.
Ενα γεγονός όμως πού τραυμάτισε τήν παιδική του ηλικία,η δολοφονία τού πατέρα του Κωνσταντίνου από συμμορία παρακρατικών τό 1949(στήν διάρκεια τού εμφυλίου),ανάγκασε τήν οικογενειά του νά φύγει καί νά εγκατασταθεί στήν τότε προσφυγογειτονιά τής Δραπετσώνας στόν Πειραιά.
Ο νεαρός ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ χωρίς πολλές επιλογές,ρίχνεται μαζί μέ τά υπόλοιπα αδέλφια του στόν σκληρό αγώνα τής επιβίωσης,αλλά παράλληλα διψώντας γιά μόρφωση παρακολουθεί μαθήματα στό Α' Γυμνάσιο Πειραιά(τήν σημερινή Ιωνίδειο Πρότυπο Σχολή).
Απ΄τό 1951 ως τό 1958 παρουσιάζει στό έκπληκτο Αθηναϊκό κοινό τό μουσικό καί φωνητικό του ειδικά ταλέντο σέ λαογραφικές εκπομπές τού ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών,μεταφέροντας καί μεταδίδοντας μαζί μέ τά συγκροτήματα τού Νίκου Παπαβραμίδη καί τού Νίκου Σπανίδη τήν πλούσια μουσική κληρονομιά καί τά βιώματα πού είχε από τήν ποντιακή παράδοση τού χωριού του.
Ο μουσικός Νίκος Παπαβραμίδης καί ο θεατράνθρωπος Νίκος Σπανίδης ήταν πρωτεργάτες τής ποντιακής μουσικής καί καλλιτεχνικής σκηνής.
Τό 1954 ηχογραφεί τόν πρώτο του δίσκο(78 στροφών),στόν οποίο τόν συνοδεύει ο λυράρης Νίκος Λαζαρίδης.
Μετά τό τέλος τής στρατιωτικής του θητείας,τό 1959,ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ,επιστρέφει στήν Πολίχνη τής Θεσσαλονίκης,αποφασισμένος νά ασχοληθεί επαγγελματικά μέ τό παραδοσιακό τραγούδι.
Τότε γνωρίζει τόν μεγάλο λυράρη,Γώγο Πετρίδη,τόν επονομαζόμενο "πατριάρχη τής λύρας" καί από αυτή τήν "θρυλική συνεργασία" δύο ανθρώπων μέ σπάνια καί πλούσια μουσικά χαρίσματα, καθιερώνεται καί καταξιώνεται τά επόμενα χρόνια η ποντιακή μουσική.
Τότε "ανοίγουν" τίς πόρτες τους, γιά πρώτη φορά στήν ποντιακή μουσική έκφραση,αρκετά νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, ξεκινώντας από εκείνα τής Καλαμαριάς καί τής Πολίχνης.
Αυτή η παρουσία τών δύο μεγάλων μορφών τής μουσικής τού Πόντου,θά βάλει τίς βάσεις γιά τήν δημιουργία τού σημερινού ποντιακού τραγουδιού καί παρακίνησε αρκετούς νέους νά ενταχθούν στήν μουσική ποντιακή λαϊκή παράδοση.
Η "ιστορική" συνύπαρξη ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ καί ΓΩΓΟΥ θά αποτυπωθεί σέ τρείς μικρούς δίσκους βινυλίου,καθώς καί σέ αρκετές(αλλά δυσεύρετες σήμερα)ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις.
Εκτός από τίς εμφανίσεις του ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ στά πρώτα νυχτερινά κέντρα τής Θεσσαλονίκης,συμμετέχει ενεργά στίς λαογραφικές εκπομπές τής Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης καί στήν συνέχεια τού Φάρου Ποντίων Θεσσαλονίκης,ως στενός συνεργάτης τού ακούραστου ερευνητή τής ποντιακής μουσικής λαογραφίας,Στάθη Ευσταθιάδη.
Τό εξαιρετικό του ταλέντο καί κυρίως τό σπάνιο ηχόχρωμα τής φωνής του θά προκαλέσουν τό ενδιαφέρον σημαντικών ελλήνων συνθετών.
Μέ μιά "βαλίτσα" από προτάσεις γιά μιά καριέρα στόν χώρο τού έντεχνου λαϊκού τραγουδιού,ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ παίρνει τό 1975 τήν μεγάλη απόφαση νά κατέβει στήν Αθήνα.
Εμφανίζεται στήν μπουάτ "Αποσπερίδα" μέ τούς Νίκο Ξυλούρη,τήν Μαρίζα Κώχ καί τόν συνθέτη Χριστόδουλο Χάλαρη.
Τό 1976 παίρνει μέρος σέ μουσική περιοδεία σέ όλη τήν Ελλάδα,μέ τόν Ν.Ξυλούρη καί τόν Χ.Χάλαρη.
Τό 1979-80 συμμετέχει ξανά σέ συναυλίες του Χ.Χάλαρη στόν Λυκαβηττό καί μέ τά έργα "Πέρσες","Ρωμανός ο Μελωδός" κ.ά.
Τό 1980 λαμβάνει μέρος στό φεστιβάλ τής Αβινιόν καί σέ τρείς ακόμη πόλεις τής Ν.Γαλλίας.
Τό 1981 πηγαίνει στήν Λίλ τής Γαλλίας γιά νά τραγουδήσει σέ μιά συναυλία πανεπιστημιακής σχολής πού τόν είχε προσκαλέσει.
Τόν Φεβρουάριο τού 1983 σέ συναυλίες στήν Δ.Γερμανία(Βόννη,Ντίσελντορφ)καί στήν Γενεύη.
Επίσης τόν Μάϊο τού 1983 ερμηνεύει στήν Μασσαλία τό έργο τού Χ.Χάλαρη "Πάθη Απόκρυφα",σέ ποιητική απόδοση τού Γιάννη Κακουλίδη.
Τά μουσικά του ταξίδια στό εξωτερικό θά συνεχισθούν στά οποία ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ θά συνδυάσει τό ρεπερτόριο από τό έντεχνο τραγούδι καί εκείνο από τήν παραδοσιακή ποντιακή μουσική.
Τό 1996,μετά από παραμονή 20 χρόνων στήν Αθήνα,αποφασίζει τόν δρόμο τού γυρισμού στήν Βόρεια Ελλάδα καί μένει στήν Θεσσαλονίκη.Αλλωστε, παρά τό μεγάλο διάστημα πού έμενε στήν Αθήνα,δέν ξέχασε τούς τόπους πού ξεκίνησε καί ανέβαινε κατά καιρούς στήν Β.Ελλάδα γιά εμφανίσεις σέ καλλιτεχνικές εκδηλώσεις καί σέ νυχτερινά κέντρα.
Η καλλιτεχνική προσφορά τού ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ δέν περιορίσθηκε μόνο στό τραγούδι.Πέρα από ορισμένα παραδοσιακά τραγούδια πού προέρχονταν από τόν ιστορικό Πόντο,καθώς καί άλλα διάσπαρτα δίστιχα πού συμπεριλήφθηκαν κατά καιρούς στή δισκογραφική του παραγωγή,όλοι οι υπόλοιποι στίχοι τών τραγουδιών πού ερμήνευσε(γύρω στά 190!)έχουν γραφεί από τόν ίδιο.
Στά 50 χρόνια τής καλλιτεχνικής του παρουσίας,ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ θά σμίξει μέ τούς σημαντικότερους Πόντιους λυράρηδες.
Πολλοί από αυτούς έμαθαν πολλά δίπλα του καί σήμερα πρωταγωνιστούν στό ποντιακό καλλιτεχνικό στερέωμα.
Εκτός από τόν μεγάλο αείμνηστο λυράρη Γώγο,στήν μνήμη τού οποίου αφιέρωσε τό 1984 έναν δίσκο του,συνεργάτες του υπήρξαν καί οι Γεωργούλης Κουγιουμτζίδης,Δημήτρης Κουγιουμτζίδης,ο αείμνηστος Κωστίκας Τσακαλίδης,ο Γιώργος Κουσίδης,ο Παναγιώτης Ασλανίδης,ο Νίκος Ιωαννίδης,ο Μιχάλης Καλιοντζίδης,ο Χρήστος Χρυσανθόπουλος,ο γιός τού λυράρη Γώγου Κωστάκης Πετρίδης,ο γιός τού Γεωργούλη Κουγιουμτζίδη Ανδρέας,ο Χρήστος Τσενεκίδης,ο Θεόδωρος Βεροιώτης καί ο Δημήτρης Πιπερίδης,μουσικές παρουσίες πού δυστυχώς όλοι εμείς,στό μητροπολιτικό κέντρο τής "μουσικής Αθήνας" δέν γνωρίζουμε.


Απόσπασμα από την κηδεία του.
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=xXl-5y0q4Lc" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=xXl-5y0q4Lc</a>