Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές 2007

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[apostolos1986]

Οι πρώτες «ύβρεις» μεταξύ Σαρκοζί- Ρουαγιάλ

ΠΑΡΙΣΙ
Της ΗΡΑΣ ΦΕΛΟΥΚΑΤΖΗ

Η προεκλογική εκστρατεία μπαίνει σε φάση σκλήρυνσης και αντιπαράθεσης ανάμεσα στους υποψηφίους, που προσπαθούν τώρα να επιδράσουν στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης ανταλλάσσοντας διαξιφισμούς και υβριστικούς χαρακτηρισμούς.

Κοινή διαπίστωση της Ρουαγιάλ και του Σαρκοζί είναι ότι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η μέχρι τώρα προεκλογική τους εκστρατεία δεν κατάφερε να δώσει στον έναν ή στον άλλον μια ενδεικτική υπεροχή. Παραμένουν σε μικρή διαφορά ποσοστών, υπό την απειλή της απρόβλεπτης επιλογής μεγάλου αριθμού ευμετάβλητων ψηφοφόρων.

Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν οι υποψήφιοι άλλαξαν τόνο. Η Ρουαγιάλ επιτέθηκε κατά του Σαρκοζί γιατί την επέκρινε για τον χαρακτηρισμό της «απεχθές αμάλγαμα», σχετικά με την πρότασή του για δημιουργία «uπουργείου εθνικής ταυτότητας και μετανάστευσης». Δήλωσε: «Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο, είναι ψεύτης και ικανός για όλα». Οι σοσιαλιστές κρίνουν ότι ο Σαρκοζί δεν καταφέρνει να κυριαρχήσει τη νευρικότητά του. Οι σαρκοζικοί ανταποδίδουν τις κριτικές συνιστώντας στη Ρουαγιάλ «να συγκρατήσει τα νεύρα της και την απώλεια ψυχραιμίας της, καθώς διαπιστώνει ότι δεν καταφέρνει να πείσει». Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η κλιμάκωση των αψιμαχιών που άρχισαν από επεισόδια βίας σε σιδηροδρομικό σταθμό δείχνει την έντονη ανησυχία των δύο μονομάχων εμπρός στη σημερινή τελμάτωση. Ο Σαρκοζί κατηγορεί τη Ρουαγιάλ ότι υποστηρίζει τους παράνομους και μιλάει για «ηθική χρεοκοπία». Η σοσιαλίστρια υποψήφια επιδιώκει να διευρύνει την επιρροή της σε αριστερούς ψηφοφόρους και αναποφάσιστους, επισημαίνοντας το προφίλ του «ανησυχητικού Σαρκοζί που στερείται αυτοκυριαρχίας». Κοινή άποψη είναι ότι η προεκλογική εκστρατεία χαρακτηρίζεται από έλλειψη αντιπαράθεσης ιδεών με τηλεοπτικές συζητήσεις των υποψηφίων. Ο κεντρώος Μπαϊρού, ο οποίος αντιπαρατίθεται στον διπολισμό ως «ο υποψήφιος του κατευνασμού», πρότεινε συζήτηση μεταξύ των βασικών υποψήφιων στο Ιντερνέτ, που τη δέχτηκαν η Ρουαγιάλ και ο Λεπέν, όχι όμως ο Σαρκοζί. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις IFOP και IPSOS τοποθετούν αντίστοιχα τον Σαρκοζί ως φαβορί στον πρώτο γύρο με 27,5% - 31,5%, έναντι της Ρουαγιάλ 23% - 25%, τον Μπαϊρού με 20% - 18,5% και τον Λεπέν με 14% - 13%. Στον δεύτερο γύρο νικητής τοποθετείται ο Σαρκοζί με 52% - 54% έναντι 48% - 46% για τη Ρουαγιάλ. Ο Λεπέν καταγγέλλει ότι τα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων παρουσιάζουν επίπλαστα στοιχεία και υποστηρίζει ότι θα επαναληφθεί το σενάριο του πρώτου γύρου του 2002, όταν είχε προκαλέσει έκπληξη υπερισχύοντας του Λιονέλ Ζοσπέν, ενώ οι δημοσκοπήσεις έδιναν παρόμοιες με σήμερα προβλέψεις για επικράτηση των δύο βασικών υποψήφιων της Αριστεράς και της Δεξιάς.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[apostolos1986]

Η ζυγαριά γέρνει προς τα δεξιά

Της ΒΑΛΙΑΣ ΚΑΪΜΑΚΗ

Τα κεφάλια μέσα. Η επίσημη καμπάνια ξεκινάει αύριο και ύστερα από έναν μαραθώνιο εννέα μηνών, οι υποψήφιοι για την προεδρία της Γαλλίας είναι έτοιμοι για την τελική μάχη των 2 εβδομάδων.

Ο Νικολά Σαρκοζί (UMP) και η Σεγκολέν Ρουαγιάλ (ΣΚ), σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, θα κερδίσουν το εισιτήριο για το δεύτερο γύρο. Ο δεξιός υποψήφιος που έκανε την αριστερή στροφή, Φρανσουά Μπαϊρού (UDF), παραδέχτηκε ότι «η καμπάνια αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολη απ' ό,τι είχε φανταστεί».

Τις τελευταίες μέρες έχουν ανέβει τόσο τα ποσοστά του Σαρκοζί, όσο και του Ζαν-Μαρί Λεπέν (Εθνικό Μέτωπο). Ταυτόχρονα τα ποσοστά της ριζοσπαστικής αριστεράς παραμένουν συρρικνωμένα, με τον Ολιβιέ Μπεζανσενό (Κομμουνιστική Επαναστατική Λίγκα) να προηγείται με ποσοστό, όμως, κάτω από το 5%. Στις προηγούμενες εκλογές, τέσσερα από τα αριστερά κόμματα το είχαν ξεπεράσει, όμως η θεωρία της «χρήσιμης ψήφου» του Σοσιαλιστικού Κόμματος και η μεγάλη στροφή της γαλλικής κοινωνίας προς τα δεξιά έχουν βοηθήσει το διπολισμό.

Η καμπάνια τις τελευταίες ημέρες έχει σκληρύνει ιδιαίτερα. Οι αλληλεπιθέσεις με αφορμή την επίθεση της αστυνομίας σε εκατοντάδες νέους, για ένα απλήρωτο εισιτήριο στο Γκαρ ντι Νορ*, στις 27 Μαρτίου, ήταν η αρχή ενός καβγά που συντηρείται και από τις δύο πλευρές. Μόνο που διεξάγεται μέσα από βιβλία, φυλλάδια και φυσικά τα μέσα ενημέρωσης, ενώ δεν πρόκειται να γίνει ούτε μία κατά μέτωπον αντιπαράθεση, ούτε ένα τηλεοπτικό ντιμπέιτ. Κι όπως λένε οι αναλυτές, αυτό δεν βοηθά τους αναποφάσιστους.

* Ο Σαρκοζί παρουσίασε το πρόγραμμά του με τη μορφή ενός βιβλίου-ανοιχτή επιστολή στους Γάλλους. «Μαζί», είναι ο τίτλος του και θυμίζει το «Επιστολή σε όλους τους Γάλλους» του Φρ. Μιτεράν, το 1998, «μόνο που αυτό ήταν δωρεάν, ενώ του Σαρκοζί κοστίζει 14,90 ευρώ», επισημαίνει η «Le Monde». Το βιβλίο θα κυκλοφορούσε στις 9 Απριλίου, όμως ο υποψήφιος UMP θέλησε να επισπεύσει την έκδοσή του για να δώσει στους συμπατριώτες του την ευκαιρία να το διαβάσουν το Σαββατοκύριακο του Πάσχα!

* Η Ρουαγιάλ, που έχει ήδη δημοσιεύσει βιβλίο με τίτλο «Τώρα» -κι έχει έτοιμο ακόμη ένα- έβγαλε την αφίσα της και τύπωσε τη δική της επιστολή σε 13 εκατ. αντίτυπα που μοιράστηκαν δωρεάν την περασμένη εβδομάδα. Τίτλος του 24σέλιδου φυλλαδίου: «Οι επτά πυλώνες του προεδρικού συμβολαίου». Εφτιαξε, τέλος, ακόμη ένα blog, στη διεύθυνση sroyal.skyblog. com.

Ο πόλεμος των blogs συνεχίζεται αμείλικτος, με τελευταίο επεισόδιο την προσβλητική συμπεριφορά του Νικολά Σαρκοζί στη δημοσιογράφο του κρατικού περιφερειακού σταθμού France 3, που «τόλμησε» να προβάλει ρεπορτάζ με ερωτήματα για την ανάθεση κατασκευής των βιομετρικών διαβατηρίων από τον τότε υπουργό Εσωτερικών. «Εχω ξαναδεί ρεπορτάζ με ψεύδη, αλλά αυτό εδώ τα ξεπερνά όλα... συγχαρητήρια κυρία μου», δήλωσε πριν η δημοσιογράφος του κάνει την πρώτη ερώτηση.

Η υπόθεση είχε και συνέχεια, μια που η έγκυρη εφημερίδα «Canard Enchaine» δημοσίευσε ότι ο υποψήφιος απείλησε να απολύσει τη διεύθυνση του σταθμού όταν εκλεγεί.

*Δείτε τα βίντεο στο www. valiakaimaki.blogspot.com


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[apostolos1986]

Τα γονίδια του... παιδεραστή καίνε τον Σαρκοζί

ΠΑΡΙΣΙ
Της ΗΡΑΣ ΦΕΛΟΥΚΑΤΖΗ

Πολεμική έχει προκαλέσει ο Νικολά Σαρκοζί με επίμαχες δηλώσεις του που τροφοδοτούν ανησυχίες σχετικά με την προσωπικότητά του. Πέρα από τη «σκοπιμότητα άγρας ψήφων της ακροδεξιάς», που τον έχει εξωθήσει, σύμφωνα με τους αναλυτές, σε «σκλήρυνση και δεξιά στροφή της προεκλογικής του εκστρατείας», στο επίκεντρο της κριτικής που ασκείται τώρα στον Σαρκοζί είναι η ιδεολογία που εκφράζει ως πολιτικός, υποψήφιος πρόεδρος. Χιονοστιβάδα από κριτικές προκάλεσε η επίμαχη δήλωση του Σαρκοζί στο περιοδικό «Φιλοσοφία» ότι κάποιος «μπορεί να γεννηθεί παιδεραστής» και η εκτίμησή του ότι η παιδεραστία και οι τάσεις αυτοκτονίας καθορίζονται από γενετικές καταβολές. Ο αρχιεπίσκοπος Παρισιού Αντρέ Βεν-Τρουά επέκρινε τις δηλώσεις αυτές λέγοντας: «Το σοβαρότερο είναι η αντίληψη ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα μας». Προσωπικότητες της Αριστεράς, εκπρόσωποι επιστημονικών αρχών, διανοούμενοι, επέκριναν την «ανησυχητική νοοτροπία» του Σαρκοζί, ο οποίος ταξινομεί τα άτομα σύμφωνα με καταγωγή, γενετικά πρότυπα και κατηγορίες.

Η Σεγκολέν Ρουαγιάλ χαρακτήρισε τις δηλώσεις του Σαρκοζί «εξωφρενικές» και δήλωσε: «Είναι επικίνδυνες και αποκαλύπτουν τη βαρβαρότητα του τρόπου τού σκέφτεσται και φέρεσθαι. Σύμφωνα με όσα είπε, θα έπρεπε να διαλέγουμε τους ανθρώπους από τη γέννησή τους, κάτι πολύ σοβαρό για τη θεωρία του κόσμου, που θα σήμαινε επίσης ότι η εκπαίδευση δεν χρησιμεύει σε τίποτε και ότι οι άνθρωποι είναι ανεύθυνοι».

Ο κεντρώος Μπαϊρού αναρωτήθηκε: «Οταν ο Σαρκοζί φτάνει στο σημείο να πει ότι ένα μωρό μπορεί να γεννηθεί με το στίγμα της διαστροφής σε τι είδους κοινωνία ζούμε;».

Πολεμική αντιμετώπισε ο Σαρκοζί και με χθεσινές αποκαλύψεις της εβδομαδιαίας σατιρικής εφημερίδας «Canard Enchaine», σύμφωνα με τις οποίες έχει δεσμευτεί αν εκλεγεί πρόεδρος να φέρει προς ψήφιση έναν νόμο ο οποίος θα περιέχει μια «συγκεκαλυμμένη αμνηστία» για τον πρόεδρο Ζακ Σιράκ, σαν αντάλλαγμα για την υποστήριξη που του παρέχει. Το δημοσίευμα αναφέρει ότι ο Σαρκοζί σκόπευε να προωθήσει ένα νομοσχέδιο που θα επέβαλλε στους δικαστές να κλείνουν υποθέσεις που χρονολογούνται περισσότερο από δέκα χρόνια. Συνεπώς, τα σκάνδαλα που εμπλέκουν τον πρόεδρο Σιράκ την εποχή του 1977-95 θα έμπαιναν στο αρχείο. Ο Σαρκοζί διέψευσε το δημοσίευμα δηλώνοντας: «Είναι γελοίο, προσβλητικό και ψευδές. Το άρθρο δεν βασίζεται σε τίποτε αληθινό». Η γαλλική εφημερίδα έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα σκάνδαλα και πρόσφατα στοιχεία για τα υψηλά περιουσιακά στοιχεία των δύο βασικών υποψηφίων.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[apostolos1986]

Μυστική συμφωνία με τον Σιράκ

Ο Σαρκοζί φέρεται να του προσέφερε «αμνηστία» με αντάλλαγμα τη στήριξή του

ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ

Την υπόσχεση ότι θα του προσφέρει, εφόσον εκλεγεί πρόεδρος, μία «συγκεκαλυμμένη αμνηστία» έδωσε ο Νικολά Σαρκοζί στον απερχόμενο πρόεδρο της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, σε αντάλλαγμα για την υποστήριξή του... Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει η γαλλική σατιρική εφημερίδα «Le Canard Enchaine», τροφοδοτώντας την πολεμική γύρω από την προσωπικότητα του Δεξιού υποψηφίου.

Από το Βιλπέντ, ένα υποβαθμισμένο παριζιάνικο προάστιο, όπου μετέβη για πρώτη φορά χθες ο Σαρκοζί διέψευσε κατηγορηματικά το δημοσίευμα χαρακτηρίζοντάς το «γελοίο, προσβλητικό, ψευδές». Από την πλευρά του, το προεδρικό γραφείο περιορίστηκε αρχικά στο να μιλήσει για «αστήρικτες καταγγελίες». Λίγες ώρες αργότερα ωστόσο επανήλθε δριμύτερο, κάνοντας λόγο για «σκανδαλώδη και απαράδεκτη συμπεριφορά που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την προεκλογική περίοδο». Επικαλούμενη έναν «ακραιφνή Σιρακικό», ωστόσο, η «Canard Enchaine» επιμένει: προκειμένου να λάβει - μόλις πρόσφατα - την υποστήριξη του άσπονδου φίλου του Σιράκ, ο Σαρκοζί δεσμεύτηκε να προωθήσει το καλοκαίρι ένα νομοσχέδιο «περί ενίσχυσης του αγώνα εναντίον της εγκληματικότητας». Το νομοσχέδιο αυτό θα προσφέρει εμμέσως αμνηστία στον Σιράκ έπειτα από την άρση της προεδρικής ασυλίας του, τον ερχόμενο Μάιο, για όσες παράνομες πράξεις του καταλογίζονται κατά την περίοδο που ήταν δήμαρχος του Παρισιού, από το 1977 έως το 1989. Με ποιον τρόπο; Επιβάλλοντας στους δικαστές δεκαετή προθεσμία για το κλείσιμο κάθε υπόθεσης.

Στο αρχείο

«Το ενδεχόμενο να ψηφιστεί μια ειδική αμνηστία κρίθηκε υπερβολικά επικίνδυνο πολιτικά και απορρίφθηκε. Και με αυτήν τη συγκεκαλυμμένη αμνηστία, όμως, τρεις υποθέσεις που χρονολογούνται εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια και εμπλέκουν τον πρόεδρο μπορούν να μπουν στο αρχείο και να ξεχαστούν», υποστηρίζει η γαλλική εφημερίδα. Πρόκειται, πιο συγκεκριμένα, για την υπόθεση των «υπαλλήλων-φαντασμάτων» (που όμως αμείβονταν κανονικά) στο δημαρχείο του Παρισιού, την υπόθεση της γραμματέως στο αρχηγείο του κόμματος του Σιράκ - τότε RPR - η οποία εντούτοις πληρωνόταν από το δημαρχείο, καθώς και του δημοτικού τυπογραφείου SEMPAP, που βαρύνεται με υποψίες ότι ευνοούσε συγκεκριμένες επιχειρήσεις κατά την ανάθεση συμβολαίων και ότι χρηματοδοτούσε παράνομα το RPR μέσω του δημαρχείου.

Ο Σαρκοζί δεν θα δυσκολευτεί να δικαιολογήσει τη νομοθετική άσκηση πίεσης στους δικαστές, επισημαίνει η «Canard Enchaine», διότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει επικρίνει επανειλημμένως το γαλλικό δικαστικό σύστημα για τους βραδείς ρυθμούς του. Με τον τρόπο αυτό θα προφυλάξει όχι μόνον τον Σιράκ αλλά και άλλους συμμάχους του, όπως τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Σαρλ Πασκουά - ενδεχομένως και τον εαυτό του από ενδεχόμενες μελλοντικές έρευνες. «Αυτός ο τρόπος άσκησης πολιτικής, με μυστικές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι είναι το ακριβώς αντίθετο αυτού που πρεσβεύω», έσπευσε να δηλώσει ο κεντρώος υποψήφιος Φρανσουά Μπαϊρού: «Τους μικροαπατεώνες τους διώκουμε με αυστηρότητα, ενώ τους μεγαλοαπατεώνες τους επιφυλάσσουμε ειδική, φιλική μεταχείριση».

«Να σέβεστε τη Γαλλία»

ΤΟ ΕΓΚΩΜΙΟ μιας Γαλλίας «που προσφέρει τα πάντα, αρκεί να τη σεβόμαστε και να την αγαπάμε» έπλεξε χθες ο Σαρκοζί από το Δημαρχείο του Βιλπάντ, στο Σεν Σεντ Ντενί, όπου παρέμεινε για μία ώρα με αφορμή μια «τελετή απόκτησης γαλλικής υπηκοότητας». Με την επίσκεψή του αυτή, ο υποψήφιος της Δεξιάς, ο οποίος εξακολουθεί να προηγείται στις δημοσκοπήσεις της Σοσιαλίστριας Σεγκολέν Ρουαγιάλ, επεχείρησε να απαντήσει σε όσους τον κατηγορούν αφενός πως είναι persona non grata στα υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού και της Γαλλίας ολόκληρης, αφετέρου πως τοποθετεί τον πολιτικό του λόγο του ολοένα και δεξιότερα, προσπαθώντας να προσελκύσει ψηφοφόρους του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου.

«Σας υποδέχομαι σήμερα με τη σειρά μου σε αυτή την οικογένεια, στη Γαλλία, που υποδέχθηκε άλλοτε τον (Εβραίο της Θεσσαλονίκης) παππού μου και τον (Ούγγρο) πατέρα μου», δήλωσε στους παρισταμένους. «Μου έδωσε τα πάντα, της οφείλω τα πάντα. Θα σας δώσει κι εσάς τα πάντα αρκεί να τη σέβεστε και να την αγαπάτε». Μπροστά στον κίνδυνο να χάσει ψηφοφόρους από τον Σαρκοζί, ο ακροδεξιός Λε Πεν έχει αρχίσει τελευταία να τον αποκαλεί «υποψήφιο της μετανάστευσης», δηλώνοντας ευθαρσώς πως το γεγονός ότι ο ίδιος είναι «βέρος Γάλλος» του προσφέρει ένα ατού στην προσπάθεια κατάκτησης της προεδρίας... Δικαιώνοντας ωστόσο σε έναν βαθμό τους Σοσιαλιστές, οι οποίοι καταγγέλλουν τη δρομολόγηση μιας συμφωνίας ανάμεσα στην Ακροδεξιά και τη «σκληρή Δεξιά» του Σαρκοζί, ο Λε Πεν δηλώνει ταυτόχρονα πως ο Σαρκοζί είναι - «αντίθετα με τον Σιράκ» - ένας άνθρωπος «με τον οποίο μπορούμε να μιλήσουμε».

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ

[apostolos1986]

«Δεν θέλουμε να μας πιάσουν ξανά στον ύπνο»

Οι νέοι της Γαλλίας διψούν για ραπ και πολιτική. «ΤΑ ΝΕΑ» βρίσκονται στο Παρίσι και αφουγκράζονται τις φωνές τους

Οκτώ ημέρες πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, η Γαλλία έχει πάρει φωτιά! Στους δρόμους οι προεκλογικές αφίσες δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, στις τηλεοράσεις η μία πολιτική εκπομπή διαδέχεται την άλλη, στα ραδιόφωνα οι συνεντεύξεις των υποψηφίων, όλων των υποψηφίων ισότιμα, αναγκαστικά, αραιά και πού μόνο διακόπτονται από λίγη μουσική - συχνά μουσική ραπ, βαθιά πολιτικοποιημένη και αυτή. «Είναι οι εκλογές με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το 1981», μας λένε όλοι και οι αριθμοί το αποδεικνύουν: σχεδόν δύο εκατομμύρια νέοι ψηφοφόροι προστέθηκαν στους εκλογικούς καταλόγους από τις αρχές του έτους. Ειδικά στους νέους, το ποσοστό συμμετοχής προβλέπεται να ξεπεράσει το 85%. Το παράδοξο είναι πως όσο περισσότερο παθιάζονται οι Γάλλοι, τόσο λιγότερο κατασταλάζουν: ένας στους δύο παραμένει αναποφάσιστος, γεγονός που διατηρεί τη μάχη ανοιχτή, και ας εμφανίζεται σαφές προβάδισμα του Νικολά Σαρκοζί. Σε αυτή τη συναρπαστική για τη Γαλλία - και όχι μόνο - περίοδο, «ΤΑ ΝΕΑ» βρίσκονται στο Παρίσι, αφουγκράζονται και μεταφέρουν τον παλμό των εξελίξεων.

ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΙΛΟΥΝ

«Έχουμε γίνει πολύ εγωπαθείς»

Είναι νέοι, το πολύ 25 ετών, αλλά δεν θα αργήσει η ημέρα που θα πρωταγωνιστούν στην πολιτική και τη διπλωματική σκηνή της Γαλλίας. Προς το παρόν, παρακολουθούν στενά την προεκλογική εκστρατεία και ζυγίζουν την ψήφο τους - γιατί θα ψηφίσουν όλοι! Οι φοιτητές του Ινστιτούτου Πολιτικών Σπουδών του Παρισιού, του περίφημου Σιάνς-Πο, μιλούν για όλα...

Είναι μεσημέρι Τετάρτης και η καφετέρια του Σιάνς-Πο, στο κεντρικό κτίριο του πανεπιστημίου, σφύζει από ζωή - και φασαρία. Πλησιάζω κάπως διστακτικά μια παρέα τεσσάρων κοριτσιών. Άτοπος ο δισταγμός: και αυτά και όλα τα υπόλοιπα παιδιά διψούν να μιλάνε για τις επικείμενες εκλογές.

Στην πλειοψηφία τους θα ψηφίσουν για πρώτη φορά. Κρατούν ωστόσο ζωντανές τις μνήμες του 2002, τότε που ο ακροδεξιός Λε Πεν απέκλεισε στον πρώτο γύρο τον σοσιαλιστή Ζοσπέν. «Είναι και αυτός ένας λόγος που υπάρχει τόσο ενδιαφέρον», λέει η 21χρονη Ελσά. «Δεν θέλουμε να μας πιάσουν ξανά στον ύπνο». Άλλος λόγος; «Κοιτάξτε, όλες οι προηγούμενες εκλογές ήταν βασισμένες στον δικομματισμό, Αριστερά-Δεξιά, τώρα ξαφνικά έχουμε στη μιντιακή σκηνή έναν νέο υποψήφιο (εννοεί τον κεντρώο Φρανσουά Μπαϊρού), κάτι διαφορετικό», λέει η 22χρονη Μπενεντίκτ.

Διαπίστωση πρώτη: Ο Νικολά Σαρκοζί είναι εδώ persona non grata. Μπορεί το Σιάνς-Πο να βρίσκεται «χιλιάδες» χιλιόμετρα μακριά από τα υποβαθμισμένα (γεμάτα μετανάστες) προάστια στα βόρεια του Παρισιού, εκεί όπου πολλοί δημοφιλείς ράπερ σαν τον 30χρονο Ροστ από το Τόγκο κεντρίζουν νυχθημερόν τους νέους να ψηφίσουν (δηλαδή να καταψηφίσουν τον Σαρκοζί), αλλά σε τελική ανάλυση οι απόψεις δεν διαφέρουν και πολύ: «Ο λόγος του Σαρκοζί είναι ακραίος, δεν ταιριάζει σε νέους με ανοιχτό μυαλό», λέει η 22χρονη Κλερ, φοιτήτρια στο τμήμα Επικοινωνίας. «Ειδικά σε επίπεδο ατομικών ελευθεριών, εμένα προσωπικά με τρομάζει», λέει ο 20χρονος Ντικό. «Δεν είναι ο άνθρωπος που θέλω να δω να ηγείται της Δημοκρατίας, περισσότερο για σκληροτράχηλος επικεφαλής επιχείρησης μου κάνει», προσυπογράφει η νεαρή Ναντέζ.

Διαπίστωση δεύτερη: Παρά την αριστερή (για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) παράδοση του πανεπιστημίου, η Σεγκολέν δεν έχει καταφέρει ιδιαίτερα να «κερδίσει» τους φοιτητές. «Νιώθω βαθιά αριστερή και θα ήθελα πολύ να δω μια γυναίκα στα Ηλύσια Πεδία, αλλά δεν με πείθει», λέει η 22χρονη Ορελί. Ακούσαμε και καλύτερα («Η συμμετοχική δημοκρατία που εφήρμοσε ήταν κάτι πραγματικά καλό», κρίνει ο 20χρονος Ντικό) αλλά και πολύ χειρότερα: «Όλες αυτές οι γκάφες που έκανε, με τη "θαρρότητα" που ξεφούρνισε στην Κίνα ή το άλλο που τάχθηκε υπέρ ενός "ελεύθερου Κεμπέκ"..., τη θεωρώ ανίκανη», αποφάνθηκε η Ναντέζ.

Διαπίστωση τρίτη: Με εξαίρεση τον 24χρονο Γκιγιόμ που δήλωσε αποφασισμένος να ψηφίσει Σεγκολέν και τον Φεντερικό που δήλωσε ότι θα ψηφίσει Μπαϊρού, όλοι οι υπόλοιποι αμφιταλαντεύονται (ακόμα!) μεταξύ Ρουαγιάλ και Μπαϊρού.

Τελικά, τι είναι αυτό που τους ελκύει στον κεντρώο υποψήφιο; «Δεν υπόσχεται τον ουρανό με τ' άστρα». «Ούτε αυτός με κάνει να ονειρεύομαι αλλά τι να κάνω;»... «Βασικά, τον θεωρώ και λίγο καιροσκόπο, τοποθετήθηκε εκεί όπου έπρεπε για να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες των άλλων δύο, μου αρέσει όμως που είναι ένθερμος Ευρωπαϊστής και που δεν προέρχεται από την ελίτ (έχει αγροτικές ρίζες), δεν είναι σαν τη Σεγκολέν που προέρχεται από την ΕΝΑ (Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης) και τον Σαρκοζί που ήταν για καιρό δικηγόρος».

Να υποθέσουμε πάντως ότι είναι ικανοποιημένοι από το επίπεδο του προεκλογικού αγώνα; «Όχι ιδιαίτερα», λέει ο Φεντερικό, «τα περισσότερα προβλήματα ίσα-ίσα που θίγονται, μόλις πλησιάζουμε κάτι συγκεκριμένο επιστρέφουμε αμέσως στον συναισθηματικό παράγοντα».

Διαπίστωση τέταρτη: Όλος αυτός ο υπερθεματισμός γύρω από την εθνική ταυτότητα («δημαγωγικό εκλογικό παιχνίδι» το χαρακτηρίζουν) στην καλύτερη περίπτωση κάνει τους φοιτητές να γελάνε: «Πατριωτισμός δεν σημαίνει ανεμίζω τη σημαία και τραγουδάω τον εθνικό ύμνο, αυτά τα έκαναν υποχρεωτικά στη Χιλή!», λέει η Ελσά. «Είναι κρίμα να αναλωνόμαστε σε αυτό το θέμα όταν μόλις γιορτάσαμε τα πενηντάχρονα της Ε.Ε.», λέει ο Ντικό. «Είχε κάποιο δίκιο που μίλησε η Σεγκολέν, ώστε να μη νομίζει ο κόσμος ότι μόνο η Δεξιά και η Ακροδεξιά ασχολούνται με τη Γαλλία, αλλά πέραν τούτου δεν νομίζω ότι δίνει καλή εικόνα της Γαλλίας στο εξωτερικό, αυτή η εσωστρέφεια», λέει ο Γκιγιόμ. «Δείχνει πραγματικά έλλειψη εμπιστοσύνης στη γαλλική κουλτούρα το να σκεπτόμαστε πως αν η Γαλλία ανοιχτεί στον έξω κόσμο θα "εξαφανιστεί"».

Διαπίστωση πέμπτη και τελευταία: Όλοι ανεξαιρέτως οι φοιτητές λυπούνται για τη μικρή θέση που κατέχει αυτός ο «έξω κόσμος» στον προεκλογικό λόγο: «Έχουμε γίνει τόσο εγωπαθείς...» Α! Και κάνα δύο τάχθηκαν υπέρ ενός «κεντροαριστερού συνασπισμού», μιας συμμαχίας Σεγκολέν - Μπαϊρού: η Γαλλία, αποφάνθηκαν, το έχει πραγματικά ανάγκη.

ΤΟΜΑ ΟΛΑΝΤ γιος της Σοσιαλίστριας υποψήφιας Σεγκολέν

«Από εμάς εξαρτώνται όλα...»

Ο διαδικτυακός τόπος για νέους της Σεγκόσφαιρας είναι η πρώτη στράτευση για τον Τομά Ολάντ. Το ότι έχει γονείς τόσο ενεργά αναμεμειγμένους στην πολιτική τον είχε αποθαρρύνει

Όπου βρεθεί και όπου σταθεί, η Σεγκολέν Ρουαγιάλ λέει πως θέλει για όλα τα παιδιά της Γαλλίας αυτά που επιθυμεί για τα παιδιά της, τα τέσσερα παιδιά που έχει αποκτήσει με τον γ.γ. του Σοσιαλιστικού Κόμματος, τον Φρανσουά Ολάντ. Πήγαμε λοιπόν να βρούμε τον πρωτότοκό της, τον 22χρονο Τομά. Άλλωστε, στην περίπτωσή του το μήλο έχει πράγματι πέσει εκεί όπου προβλέπει η φύση!

Φτάνει καθυστερημένος και ξέπνοος και ζητάει χίλια συγγνώμη. Βρισκόμαστε στη Μέκκα του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, στον αριθμό 10 της οδού Σολφερινό. Εδώ εδρεύουν και τα κεντρικά της Segosphere, της Σεγκόσφαιρας, του συμμετοχικού (τι άλλο;) διαδικτυακού τόπου για νέους που δημιούργησε ο Τομά Ολάντ το περασμένο καλοκαίρι προκειμένου «να πλησιάσουμε τους απολιτικούς νέους, να τους βάλουμε στη συζήτηση».

Με υποδέχεται μια κοπέλα με κινητικά προβλήματα. Στο πάτωμα, κιβώτια με το Προεδρικό Σύμφωνο της Σεγκολέν και φυλλάδια που περιμένουν να διανεμηθούν. Στους τοίχους, οι αφίσες με τα φούξια γράμματα που πρωτοστατούν και στις προεκλογικές συγκεντρώσεις της Σεγκολέν: «Το Αύριο δεν θα Γίνει Χωρίς Εσένα». Υπογραφή Σεγκόσφαιρα. Ποιανού ήταν η ιδέα για αυτό το «κίνημα»;

«Δική μου πρωτοβουλία ήταν», μου λέει ο Τομά με φυσική συστολή. «Πρέπει να πω όμως ότι η Σεγκολέν Ρουαγιάλ (έτσι την αποκαλεί) δεν με αποθάρρυνε, θα μπορούσε να είχε σκεφτεί "γιος μου είναι, άμα κάνει καμιά ανοησία θα μου γυρίσει μπούμερανγκ", αλλά μου έδειξε εμπιστοσύνη. Η Σεγκόσφαιρα είναι η πρώτη μου στράτευση, το ότι έχω γονείς τόσο ενεργά αναμεμειγμένους στην πολιτική με είχε κάπως αποθαρρύνει, ακόμα και την κάρτα μέλους στο κόμμα πρόσφατα την πήρα».

Και τώρα που βρήκε μια δική του θέση εδώ, τι ακριβώς κάνει; Ο Τομά μού εξηγεί αναλυτικότατα. Υπάρχει μια δεκαμελής πανεθνική ομάδα που συντονίζει, ασχολείται με την ιστοσελίδα, ετοιμάζει το υλικό. Κατόπιν, η δράση επαφίεται στις κατά τόπους επιτροπές, «περίπου 4.000 άτομα». Όλοι, εκτός από δύο που ασχολούνται με λογιστικά και μετακινήσεις, είναι εθελοντές, κι αυτός το ίδιο. Διοργανώνουν τσατ στο Ίντερνετ, συμμετοχικές συζητήσεις σε καφέ, εκδηλώσεις κάθε είδους, μουσικές, καλλιτεχνικές... Η Σεγκόσφαιρα ακολούθησε πιστά την προεκλογική εκστρατεία της Σεγκολέν. Μέχρι τις 11 Φεβρουαρίου, «συλλέγαμε προτάσεις για το Προεδρικό Σύμφωνο» και μετά ανέλαβε να ενημερώσει τους νέους και να ελέγξει τις αντιδράσεις τους. Για να δούμε, πού υπήρξαν εχθρικές αντιδράσεις;

Οι αντιδράσεις. Ο Τομά μού απαντά με ευθύτητα, αναφέρει δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις. Η πρώτη ήταν όταν η Σεγκολέν εισηγήθηκε τον εγκλεισμό των ανήλικων παραβατών σε κέντρα με στρατιωτική στελέχωση. Και η δεύτερη όταν άρχισε (μετά την πρόταση Σαρκοζί για ένα υπουργείο Μετανάστευσης και Εθνικής Ταυτότητας) να μιλάει για το έθνος, τη σημαία και τη Μασσαλιώτιδα. «Οι νέοι ήθελαν διευκρινίσεις», μου λέει. «Ήθελαν να μάθουν τι ακριβώς εννοεί όταν μιλάει για εθνική ταυτότητα. Και τους εξήγησε πως για εκείνη, εθνική ταυτότητα δεν σημαίνει κοιτάζω πίσω όπως η Δεξιά αλλά μπροστά, βλέπω πού θέλουμε να πάμε όλοι μαζί, είτε είμαστε παιδιά Μαροκινών είτε Παριζιάνων».

Για τον Νικολά Σαρκοζί ως άνθρωπο ο Τομά δεν έχει άποψη, απλώς απορρίπτει το μοντέλο κοινωνίας που προτείνει, «ένα μοντέλο όπου κυριαρχεί ο ακραίος ατομικισμός και ο φόβος του άλλου». Όσο για τον Φρανσουά Μπαϊρού, τον θεωρεί «τον υποψήφιο του συντηρητισμού», τελεία. Είναι πεπεισμένος πως «έχουμε το καλύτερο πρόγραμμα και την καλύτερη υποψήφια» - έχει και την καλύτερη μητέρα: «ποτέ δεν νιώσαμε την έλλειψή της και πιστέψτε με δεν ήταν εύκολο να συμφιλιώνει επαγγελματική και προσωπική ζωή». Ο ίδιος πώς τα πάει σε αυτό; Με όλες αυτές τις σκληρές, συχνά προσωπικές επιθέσεις που έχει δεχθεί η Σεγκολέν δεν εξεγέρθηκε ποτέ;

«Δεν τα παίρνω προσωπικά, δεν βάζω τον εαυτό μου σε ρόλο θύματος: οι επιθέσεις με κινητοποιούν». Αισιόδοξος είναι; «Η νίκη δεν είναι δεδομένη, πιστεύω όμως ότι όλα εξαρτώνται από εμάς». Και μετά; Θα τον δούμε και αυτόν μια μέρα επαγγελματία πολιτικό; «Α, όχι, όχι», μου λέει. «Εγώ θέλω να γίνω καθηγητής (σπουδάζει Νομικά στη Σορβόννη), θέλω να διαγράψω δική μου πορεία ώστε αν πετύχω να μπορώ να πω ότι πέτυχα μόνος μου». Ως πρόεδρος, η Σεγκολέν δεν ξέρουμε πώς θα (αν) τα πάει. Ως μητέρα πάντως δείχνει να έχει κάνει καλή δουλειά.

ΚΑΤΡΙΝ ΜΙΓΙΕ κριτικός τέχνης και συγγραφέας
«Η Γαλλία δεν χρειάζεται μια μαμά»

Όπου υπάρχει λόγος υπάρχει και αντίλογος και στην περίπτωση του Τομά Ολάντ, ο αντίλογος πουθενά δεν είναι ισχυρότερος από ό,τι στην Κατρίν Μιγιέ, την κριτικό τέχνης που σκανδάλισε πολλούς το 2001 με το βιβλίο «Η Σεξουαλική Ζωή της Κατρίν Μ.» (εκδόσεις Κέδρος). «Η Γαλλία δεν χρειάζεται μια μαμά να της κάνει μαθήματα ηθικής», είχε δηλώσει στο «Nouvel Observateur», χαρακτηρίζοντας την Σεγκολέν Ρουαγιάλ «ροβεσπιέρα» και «επικίνδυνη».

Συναντήσαμε την Μιγιέ στα γραφεία της «Art Press», της έγκυρης καλλιτεχνικής επιθεώρησης που διευθύνει. Δύσκολα συμφιλιώνει κανείς αυτήν την 59χρονη, μικροκαμωμένη γυναίκα με το προαναφερθέν βιβλίο αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Λοιπόν; Τι ακριβώς την εξοργίζει στην Σεγκολέν; «Μου θυμίζει αρχηγό προσκόπων! Δίνει την εντύπωση ότι είναι ένας άνθρωπος εξαιρετικά αυταρχικός, άκαμπτος. Κι έπειτα, κάθε φορά που μιλάει για γονείς λέει "μαμά" και "μπαμπάς", είναι μια προσπάθεια επιστροφής των πολιτών στην παιδική τους ηλικία που βρίσκω πραγματικά αφόρητη! Αντί να διαφοροποιηθεί πλήρως από αυτή την αδέξια πρόταση του Σαρκοζί για τη σύσταση ενός υπουργείου Μετανάστευσης και Εθνικής Ταυτότητας, άρχισε να μας λέει να κρεμάμε σημαίες στα μπαλκόνια... Τι να πω, υπάρχουν τόσοι Αριστεροί που αδυνατούν να ακολουθήσουν την Σεγκολέν, είναι κρίμα που το κόμμα την επέλεξε ως υποψήφια. Ο Ντομινίκ Στρος-Καν θα ήταν πολύ πιο κατάλληλος».

Έπειτα από αυτόν τον χείμαρρο, με αιφνιδιάζει η αποκάλυψη πως η Κατρίν Μιγιέ δεν ψηφίζει ποτέ. «Είμαι λίγο αναρχική», προσπαθεί να μου εξηγήσει, «όχι στη ζωή μου αλλά στο μυαλό μου». Μία μόνο φορά μετάνιωσε που δεν ψήφισε, λέει, στο δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα: μετάνιωσε γιατί θα ψήφιζε «ναι».


ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ

[apostolos1986]

Αλλαξε το σκηνικό, παρέμεινε γυναίκα

Της ΑΝΝΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ*

Με τους σοσιαλιστές κάθε χώρας, έχουμε κοινές αξίες και ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση προωθούμε κοινούς πολιτικούς στόχους. Στην εποχή μας, άλλωστε, τα προβλήματα και η αντιμετώπισή τους ξεπερνούν τα εθνικά όρια και η επικράτηση δυνάμεων με ταυτόσημες απόψεις αποτελούν σημαντική παράμετρο για να αντιμετωπισθούν τα πολύπλοκα προβλήματα της παγκοσμιοποίησης.

Στη Γαλλία, οι Σοσιαλιστές έχουν μεγάλη ιστορία και μεγάλη προσφορά στη χώρα τους, αλλά και στην ενοποίηση της Ευρώπης και στο παγκόσμιο σοσιαλιστικό κίνημα.

Ο Μιτεράν, ο Ντελόρ, ο Ζοσπέν, υπήρξαν οραματιστές, ρεαλιστές, μεταρρυθμιστές. Η Σεγκολέν Ρουαγιάλ συνεχίζει τη δική τους ιστορία, δίνοντας μεγάλη μάχη έπειτα από βαριά ήττα του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις προηγούμενες εκλογές. Στη μάχη αυτή έπρεπε να ενώσει τις κατακερματισμένες δυνάμεις του κόμματος, να συσπειρώσει γύρω της πολιτικούς μεγάλου βεληνεκούς όπως ο Στρος-Καν και ο Φαμπιούς. Κυρίως, όμως έπρεπε να πείθει καθημερινά ότι το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα ανανεώνεται σε ιδέες, θέσεις, προτάσεις, ενώ ταυτόχρονα μένει σταθερό στις ιστορικές ρίζες του.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι εύκολο. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα ταλανίστηκε από εσωτερικά προβλήματα, ενώ η νέα πρόταση διακυβέρνησης, μέχρι την τελική της διατύπωση, κυμάνθηκε ανάμεσα στην «κόκκινη Σεγκολέν» και την «μπλερική Σεγκολέν» με αντίστοιχα «Ωσαννά!» και «Σταύρωσον!».

Το πρόγραμμα των Σοσιαλιστών αντιμετωπίζει τα μεγάλα προβλήματα της Γαλλίας, που απασχολούν ολόκληρη την Ευρώπη, όπως είναι η μετανάστευση, η βία, οι ανισότητες, το περιβάλλον, μέσα από την κοινή για τους σοσιαλιστές οπτική των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αλληλεγγύης των γενεών, του σεβασμού των φυσικών πόρων.

Η τάξη και η ασφάλεια, η ισχύς της καταστολής κι όχι της πρόληψης, ο απόλυτος γαλλοκεντρισμός είναι στοιχεία της γαλλικής δεξιάς. Ο Σαρκοζί υποσχέθηκε υπουργείο Μετανάστευσης και Εθνικής Ταυτότητας...

Η αναμέτρηση δεν είναι εύκολη. Η Σεγκολέν πρέπει στον δεύτερο γύρο να πείσει τόσο τους αριστερούς ψηφοφόρους όσο και τους κεντρώους, σε ένα περιβάλλον όπου τα τελευταία χρόνια καλλιεργήθηκε ο φόβος του διαφορετικού και ο ακραίος εθνικισμός. Εύχομαι να τα καταφέρει.

Πέρα από την πολιτική επιχειρηματολογία, μου αρέσει αυτή η αποφασιστική γυναίκα με τα κομψά ρούχα και την καθαρή φωνή, που, διανύοντας μια μακρά πολιτική καριέρα ως βουλευτής, ως υπουργός, ως περιφερειάρχης, ως κομματικό στέλεχος με σημαντικό συγγραφικό έργο, ξεπέρασε λυσσαλέες επιθέσεις και απαξιωτικές κριτικές και κατάφερε να ανατρέψει το ανδροκρατούμενο σκηνικό, παραμένοντας γυναίκα.

* Η ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ είναι βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και υπεύθυνη του προγράμματος του Κινήματος.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Σχόλιο:Η Αννούλα θέλει να θεωρείται η Σεγκολέν της Ελλάδας ...αλλά δεν το βλέπω για σύντομα τουλάχιστον.. 

[apostolos1986]

Ο Νικολά Σαρκοζί είναι ο πολιτικός του 21ου αιώνα

Του ΑΡΗ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*

Την ώρα που οι υποψήφιοι για την προεδρία της Γαλλίας δίνουν τις δικές τους μάχες, η γαλλική κοινή γνώμη ταλαιπωρείται από κοινωνικά προβλήματα και έναν ανησυχητικό ευρωσκεπτικισμό, ο οποίος εντάθηκε μετά το αρνητικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του Μαΐου 2005 για το ευρωσύνταγμα.

Για τη Γαλλία είναι οι πρώτες προεδρικές εκλογές που τα κεντρικά πρόσωπα είναι πολιτικοί της νέας γενιάς. Οι δύο επικρατέστεροι, η Σ. Ρουαγιάλ του Σοσιαλιστικού Κόμματος και ο Ν. Σαρκοζί της φιλελεύθερης παράταξης, εκπροσωπούν μεν αυτή τη γενιά, αλλά παράλληλα έχουν αντίθετες απόψεις σε θέματα που αφορούν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση καθώς και την πορεία της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Ο Φ. Μπαϊρού έρχεται τρίτος στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, παρουσιάζοντας, ωστόσο, μια δυναμική που αποτέλεσε την έκπληξη αυτών των εκλογών. Είναι 55 ετών, κεντρώος, πιστός καθολικός, πολύτεκνος (έχει 6 παιδιά) με αγροτική καταγωγή και υπόσχεται μια υπερκομματική προεδρία. Το ρεύμα του Φ. Μπαϊρού παρ' όλα αυτά είναι συγκυριακό.

Με βάση τα στρατηγικά δεδομένα και την προσωπική πολιτική μου διαδρομή και πέρα από την προσωπική γνωριμία που έχω, θεωρώ ότι η υποψηφιότητα του Ν. Σαρκοζί, διατηρεί τη δυναμική της, όλους αυτούς τους τελευταίους μήνες, γεγονός που δεν είναι τυχαίο. Ο κεντροδεξιός υποψήφιος κατάφερε να υποσκελίσει τα εσωκομματικά του προβλήματα, κερδίζοντας την καθολική υποστήριξη ακόμα και από τους μέχρι πρόσφατα πολεμίους του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πρωθυπουργός Ντ. ντε Βιλπέν και η υπουργός Αμύνης Μ. Α. Μαρί.

Την ίδια στιγμή, η Σ. Ρουαγιάλ χαρακτηρίζεται ανεπαρκής, αντιμετωπίζει δυσχέρεια διείσδυσης σε μεγάλες κοινωνικές ομάδες και δέχεται επικρίσεις για την έλλειψη πείρας κυρίως σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και διαχείρισης της οικονομίας, ταυτόχρονα με τις ασαφείς της θέσεις ως προς το 35ωρο. Αλλωστε, ήταν και είναι σαφές ότι η Σ. Ρουαγιάλ αποτέλεσε λύση ανάγκης για το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αφού η μόνη λογική που επεκράτησε ήταν ποιος μπορεί να κερδίσει τον Ν. Σαρκοζί.

Αυτό το οποίο εκτιμώ ότι θα επικρατήσει στο τέλος είναι η πάγια λογική που οι ψηφοφόροι διαθέτουν ενδόμυχα: «Ποιος μπορεί να υπερασπιστεί καλύτερα τα συμφέροντά μου ανεξάρτητα από την κομματική του αφετηρία». Και αυτή η λογική, η οποία εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας, είναι αυτή που θα διασφαλίσει την υπεροχή του κεντροδεξιού υποψηφίου.

Πέρα, όμως, από τα παραπάνω, σειρά από στοιχεία με συνδέουν ιδεολογικά, πολιτικά αλλά και αξιακά με τον κεντροδεξιό υποψήφιο: Ο Ν. Σαρκοζί είναι σύγχρονος, λειτουργεί μακριά από δογματισμούς και διαθέτει την ικανότητα της σύνθεσης απόψεων πέρα από διαχωριστικές γραμμές.

Εδειξε έμπρακτα ότι δεν διστάζει να υιοθετήσει ιδέες της αριστεράς, εφόσον ανταποκρίνονται με ρεαλισμό στη γαλλική πραγματικότητα, την ίδια στιγμή που δεν διστάζει -σε θέματα τάξης και ασφάλειας- να υιοθετήσει θέσεις της παλαιάς δεξιάς, εφόσον διαπιστώνει ότι είναι ζητούμενο των γάλλων πολιτών.

Η υπέρβαση των οριζόντιων διαχωριστικών γραμμών, της παραδοσιακής τριπλέτας «δεξιά-κέντρο-αριστερά», από τον γάλλο υποψήφιο δείχνει ότι ο 21ος αιώνας, ανοίγει νέους δρόμους στην πολιτική πραγματικότητα.

Και ότι πλέον μπορεί και ξεχωρίζει τους πολιτικούς, όχι ανάλογα με την κομματική τους ένταξη, αλλά ανάλογα με το νέο δίλημμα λαϊκισμός ή ανάπτυξη. Μια τάση η οποία και στη χώρα μας κερδίζει έδαφος.

* Ο ΑΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ είναι βουλευτής της Β' Αθηνών της Ν.Δ.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Σχόλιο:Ναι ναι Άρη...ο Σαρκό αποδέχεται απόψεις της αριστεράς (δεν ξέρω σε ποιες αναφέρεται)...αλλά με την ίδια ευκολία αποδέχεται απόψεις καθαρά ακροδεξιές του Λεπέν...αυτό το κρύβουμε επιμελώς....

[apostolos1986]

Ψηφίζω Μπιφέ χωρίς ενθουσιασμό και αυταπάτες

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗ*

Οι εκλογές στη Γαλλία, μια χώρα σημαντική σε μέγεθος και επιρροή, θα επηρεάσουν τις ενδοευρωπαϊκές ισορροπίες και κατά συνέπεια την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Η υποψηφιότητα Σαρκοζί εκπροσωπεί μια εκδοχή με μεγαλύτερες δόσεις φιλοαμερικανισμού, νεοφιλελευθερισμού και αυταρχισμού, έναντι της γκολικής παράδοσης.

Η υποψηφιότητα Ρουαγιάλ αντανακλά τη δεξιόστροφη τροχιά του Σοσιαλιστικού Κόμματος και την κυριαρχία της εικόνας έναντι της πολιτικής ουσίας.

Το τοπίο ήταν ιδανικό για μια κοινή υποψηφιότητα της αριστεράς. Θα μπορούσε να εκφράσει δυναμικά το κοινωνικό «όχι» στις νεοφιλελεύθερες προδιαγραφές της Ευρωσυνθήκης και το κοινωνικό κίνημα που υποχρέωσε τη γαλλική κυβέρνηση να πάρει πίσω το «συμβόλαιο πρώτης πρόσληψης».

Δυστυχώς αυτή η προσπάθεια ναυάγησε. Στη θέση της ενότητας επικράτησε ο κατακερματισμός και αυτό, όπως όλα δείχνουν, θα πληρωθεί ακριβά.

Τούτων δοθέντων, θα υποστήριζα, χωρίς όμως αυταπάτες και χωρίς τον ίδιο ενθουσιασμό που θα είχα για μια κοινή αριστερή υποψηφιότητα, την υποψηφιότητα της Μαρί Ζορζ Μπιφέ. Γιατί η πολιτική και το πρόγραμμά της βρίσκονται πιο κοντά στις ιδέες και την πολιτική του χώρου που εγώ εκπροσωπώ.

Η πρόκληση για τις δυνάμεις της ευρύτερης ευρωπαϊκής αριστεράς είναι η οικοδόμηση ενός ευρύτατου ευρωπαϊκού κοινωνικού και πολιτικού συνασπισμού, για την επιτάχυνση της πολιτικής ενοποίησης, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και τη μείωση του ελλείμματος δημοκρατίας. Για μια Ευρώπη με φιλοδοξίες και αλληλεγγύη για τους πολίτες της, πιο ενωμένη, πιο ισχυρή, πιο κοινωνική, πιο δημοκρατική, με ισχυρότερο Ευρωκοινοβούλιο - ασπίδα απέναντι στις αρνητικές πλευρές της παγκοσμιοποίησης και όχι όχημα για την επίτευξή τους.

Στηρίζω την υποψηφιότητα της Μπιφέ, γιατί διεκδικεί περισσότερη Ευρώπη. Επικρίνει τις κυρίαρχες επιλογές της Κομισιόν και του Συμβουλίου που προωθούν μια ενοποίηση αλά καρτ με βάση τις νεοφιλελεύθερες προτεραιότητες. Αποδυναμώνουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο. Δεν προωθούν την αυτονομία της Ενωσης έναντι των ΗΠΑ. Εκφυλίζουν το αίτημα για κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα σ' ένα υποπόδιο του ΝΑΤΟ.

Θα ψήφιζα την Μπιφέ και όχι τον Σαρκοζί ή τη Ρουαγιάλ γιατί αντιτάχθηκε στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα, που ειδικά με το κεφάλαιο 3 συνταγματοποιεί τον νεοφιλελευθερισμό. Γιατί επίσης στηρίζει την επεξεργασία εναλλακτικών θετικών προτάσεων για το ευρωσύνταγμα.

Αν η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν προχωρήσει ταχύτερα την πολιτική της ενοποίηση, εάν δεν αυξήσει δραστικά τους ίδιους πόρους, εάν δεν ενισχύσει τις πολιτικές για τη συνοχή και το περιβάλλον, τότε η Ευρώπη θα παραμείνει πολιτικός νάνος στη διεθνή σκηνή. Οι διευρυνόμενες εσωτερικές της ανισότητες θα θέσουν σε κίνδυνο τη μελλοντική της θέση και στην παγκόσμια οικονομική σκηνή.

Οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστεράς καλούνται να διαμορφώσουν βήμα βήμα τη δική τους εναλλακτική πρόταση. Μαζί με τα δεκάδες εκατομμύρια των ευρωπαίων πολιτών που αισθάνονται αποκλεισμένοι και στο περιθώριο, για μια διαφορετική πορεία της Ενωσης.

Η αυριανή Ενωμένη Ευρώπη ή θα είναι κοινωνική και δημοκρατική ή δεν θα υπάρξει. Η ευρωπαϊκή αριστερά οφείλει να βρίσκεται στην πρωτοπορία αυτής της σημαντικής μάχης.

*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ είναι ευρωβουλευτής του ΣΥΝ.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[Karaμazoβ]

Ο Νικολά Σαρκοζί είναι ο πολιτικός του 21ου αιώνα

Ήλεος... 


Εχω την εντύπωση οτι ΤΑ ΝΕΑ εχουν αναλαβει την προεκλογική εκστρατεία της Σεγκολεν εν Ελλάδι...

[apostolos1986]

ΓΑΛΛΙΑ Ο Σαρκοζί ψαρεύει στα νερά του Λεπέν, τον οποίο χρησιμοποιεί η Ρουαγιάλ ως «φόβητρο»...

Ζητείται «χρήσιμη ψήφος»

ΠΑΡΙΣΙ
Της ΗΡΑΣ ΦΕΛΟΥΚΑΤΖΗ

Οι υποψήφιοι κινητοποιούνται πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, για να πείσουν τους αναποφάσιστους και ευμετάβλητους ψηφοφόρους, που αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος.

Οποιοδήποτε απρόοπτο γεγονός θα μπορούσε να επηρεάσει τις αποφάσεις μέχρι την Κυριακή. Οι τέσσερις βασικοί υποψήφιοι έχουν συναίσθηση της ρευστότητας των τάσεων, γι' αυτό επικαλούνται καθένας από την πλευρά του τη «χρήσιμη ψήφο» και επιτίθεται κατά του άμεσου αντιπάλου.

Ο Σαρκοζί έχει επιδοθεί σε ψάρεμα των ψήφων του Λεπέν. Απευθυνόμενος προς τους «απογοητευμένους της πολιτικής», αυτούς που ψήφισαν το «Εθνικό Μέτωπο» το 2002, που καταψήφισαν το Ευρωσύνταγμα το 2005 «από απελπισία» ή στη «σιωπηλή μειοψηφία» που δεν ψηφίζει, τόνισε: «Τους λέω ότι μπορούν να ψηφίσουν αυτή τη φορά, και μάλιστα να μην ψηφίσουν Εθνικό Μέτωπο».

Λεπέν: Δεν διδαχθήκατε...

Η έφοδος του Σαρκοζί στο έδαφός του προκάλεσε έντονη αντίδραση του Λεπέν, ο οποίος του επετέθη με βαρείς χαρακτηρισμούς. «Δεν εισπράξατε την αξιοπρόσεκτη οργή των Γάλλων που έχουν ληστευθεί, καταστραφεί, απελπιστεί απέναντι στον πολιτικό συρφετό του οποίου αποτελείτε ηγέτη και έμβλημα», δήλωσε και θύμισε τις ουγγρικές καταβολές του Σαρκοζί, υποστηρίζοντας ότι έχει περιφρόνηση για το γαλλικό αίμα, ενώ «ως μόνη ιθαγένεια έχει τη σαρκοζική». Στον Σαρκοζί επετέθη και ο κεντρώος Μπαϊρού, καταγελώντας τον ότι γλιστράει την κοινοβουλευτική Δεξιά προς τον εξτρεμισμό, με το πρόσχημα ότι απευθύνεται στους λεπενικούς ψηφοφόρους για να τους επαναφέρει στη δημοκρατική παράταξη.

«Εξ αποστάσεως» Ρουαγιάλ - Μπαϊρού

Η χρήσιμη ψήφος στον κεντροδεξιό χώρο είναι το κύριο θέμα αντιπαράθεσης σοσιαλιστών και κεντρώων στην ύστατη φάση της προεκλογικής εκστρατείας. Η Ρουαγιάλ και ο Μπαϊρού απέκλεισαν κάθε συμφωνία συμμαχίας πριν από τον πρώτο γύρο, εκτιμώντας αμοιβαία ότι έχουν όλες τις πιθανότητες να συμμετάσχουν στο δεύτερο γύρο. Τη σύναψη προεκλογικής συμμαχίας Ρουαγιάλ - Μπαϊρού πρότειναν οι σοσιαλιστές Ροκάρ, Κουσνέρ και χθες ο ζοσπενικός πρώην υπουργός Κλοντ Αλέγκρ έκρινε ότι μια τέτοια συμμαχία θα ήταν «κατανοητή» και ανέφερε ότι προσωπικά σκέφτεται να ψηφίσει τον Μπαϊρού.

Η υποστήριξη των Σοσιαλιστών έχει θέσει και πάλι τον Μπαϊρού στο επίκεντρο της προεκλογικής επικαιρότητας, σαν τον «τρίτο άνθρωπο» που, αν καταφέρει να περάσει στο δεύτερο γύρο, θα είναι νικητής των εκλογών. Η Ρουαγιάλ και ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος Φρανσουά Ολάντ επαναλαμβάνουν την έκκληση για χρήσιμη ψήφο και επισείουν τον κίνδυνο επανάληψης του σεναρίου της παρουσίας του ακροδεξιού Λεπέν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.

Η κομμουνίστρια Μαρί Ζορζ Μπιφέ και άλλοι μικροί υποψήφιοι της άκρας Αριστεράς καταγγέλλουν τους σοσιαλιστές για κεντρώα απόκλιση και καλούν σε «χρήσιμη ψήφο» για λογαριασμό τους, ώστε να μπορέσουν να βαρύνουν στις μελλοντικές επιλογές για τη διαμόρφωση της γαλλικής πολιτικής.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[apostolos1986]

Οι Ευρωπαίοι πάντως θέλουν Σεγκολέν...

ΛΟΝΔΙΝΟ

Μπορεί στη Γαλλία η Σεγκολέν Ρουαγιάλ να έρχεται στις δημοσκοπήσεις σταθερά δεύτερη, όμως φαίνεται ότι έχει καταφέρει να κερδίσει τις καρδιές των Ευρωπαίων, που θα την προτιμούσαν στη γαλλική προεδρία έναντι του Νικολά Σαρκοζί.

Σε μεγάλη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία και τη Βρετανία, το 16% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η Σ. Ρουαγιάλ θα ήταν καλύτερη πρόεδρος για τη Γαλλία έναντι 7% που δήλωσαν προτίμηση στον Ν. Σαρκοζί. Η δημοσκόπηση, που διεξήχθη από την εταιρεία Harris Interactive μέσω Διαδικτύου για λογαριασμό των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», δεν επιβεβαίωσε ωστόσο την τάση αυτή στην ίδια τη Γαλλία: Εκεί, το 23% των ερωτηθέντων προτίμησαν τον Σαρκοζί ενώ το 22% τη Ρουαγιάλ. Η διαφορά μιας μόλις μονάδας έρχεται επίσης σε αντίθεση με όλες τις σφυγμομετρήσεις της γαλλικής κοινής γνώμης που δίνουν πολύ μεγαλύτερο προβάδισμα στον Σαρκοζί. Η τελευταία μέτρηση της εταιρείας TNS-SOFFRES φέρνει τον δεξιό Σαρκοζί στην πρώτη θέση με 30% (άνοδος 2 μονάδων), τη σοσιαλίστρια Ρουαγιάλ στη δεύτερη με 26% (άνοδος 2,5 μονάδων) και τον κεντρώο Φρανουσά Μπαϊρού στην τρίτη με 17% (υποχώρηση 3 μονάδων). Μικρή υποχώρηση (1 μονάδας) παρουσιάζει και ο ακροδεξιός Λεπέν συγκεντρώνοντας 12% στις προθέσεις ψήφου.


(Γαλλικό Πρακτορείο)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[Alexkasgr]

Ένας ρε είναι ο υποψήφιος πρόεδρας.....

ο Αστερίξ!! (Jose Bove). 

Πάντως, στις δημοσκοπήσεις συνήθως ξεχνάνε το εξωφρενικό ποσοστό αναποφάσιστων ή και αποχής, το οποίο είχε ανατρέψει τα προγνωσιτκά προ 5ετίας με τον Λεπέν...

[apostolos1986]

ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: Οι κάλπες του α' γύρου θα κρύβουν εκπλήξεις; Αυτό απασχολεί τα επιτελεία των υποψηφίων τόσο του «διδύμου» Σαρκοζί-Ρουαγιάλ όσο και της «σφήνας» Μπαϊρού

Αύριο πρώτος θα είναι ο δεύτερος

ΠΑΡΙΣΙ
Της ΗΡΑΣ ΦΕΛΟΥΚΑΤΖΗ

Μέσα σε κλίμα αβεβαιότητας διεξάγεται ο αυριανός πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών του 2007, που χαρακτηρίζεται από το σκεπτικισμό, καθώς το ένα τρίτο των ψηφοφόρων δεν έχουν κάνει ακόμη την οριστική επιλογή τους.

Στην προεκλογική εκστρατεία κυριάρχησε ο διπολισμός με την κλασική ιδεολογική αντιπαράθεση ανάμεσα στον κληρονόμο της γκολικής Δεξιάς που ενσαρκώνει ο Νικολά Σαρκοζί και στην αντίπαλό του σοσιαλίστρια Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Νέο στοιχείο ήταν η «σφήνα» του Μπαϊρού, ενός υποψηφίου «αντί συστήματος», με σοσιαλδημοκρατική πρόταση. Οι τρεις βασικοί υποψήφιοι, Σαρκοζί, Ρουαγιάλ, Μπαϊρού, εκπροσωπούν μία νέα γενιά πολιτικών που τοποθετείται σε απόσταση από την παλιά φρουρά.

Η Ευρώπη και η εξωτερική πολιτική απουσίασαν από την προεκλογική εκστρατεία. Τα προγράμματα των υποψηφίων επικεντρώθηκαν σε γαλλικά θέματα της καθημερινής ζωής με παρόμοιες προτάσεις. Τα παραδοσιακά όρια μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς έχουν γίνει συγκεχυμένα, καθώς ο Σαρκοζί εξαγγέλλει αυστηρά μέτρα για την ασφάλεια και τη μετανάστευση, αλλά επικαλείται και ιστορικές φιγούρες του σοσιαλισμού όπως ο Ζορές και ο Μπλουμ. Η Ρουαγιάλ πρόβαλε τα θέματα του πατριωτισμού, της εθνικής ταυτότητας και τα εθνικά σύμβολα, όπως τη Μασσαλιώτιδα και τη σημαία.

Ακροδεξιό «φλερτ»

Το τέλος της προεκλογικής εκστρατείας σημαδεύτηκε με δραματοποίηση της αντιπαράθεσης. Οι υποψήφιοι επικαλέστηκαν τη χρήσιμη ψήφο και εξαπέλυσαν αμοιβαία επιθέσεις που έδωσαν την εικόνα αλληλοσπαραγμού. Ο Νικολά Σαρκοζί έγινε στόχος με καταγγελίες για το «φλερτ του με την Ακροδεξιά» από τους δύο αντιπάλους του Ρουαγιάλ και Μπαϊρού, που επιδιώκουν να μεταβάλουν τις εκλογές σε δημοψήφισμα εναντίον του, παρουσιάζοντάς τον σαν τον «υποψήφιο του φόβου» και του «διχασμού της γαλλικής κοινωνίας».

Ο γαλλικός Τύπος παρουσίασε τον Σαρκοζί σαν ανησυχητική προσωπικότητα, με σκληροπυρηνικό προφίλ, νευρικό, ανίκανο να αυτοκυριαρχηθεί, προκλητικό και επικίνδυνο δεξιό με αυταρχικές τάσεις. Διαπιστώνεται ότι οι αφίσες του Σαρκοζί καταστρέφονται μόλις τις κολλήσουν, με μουντζούρες και παραποίηση της εικόνας του με μουστάκια του Χίτλερ. Ο Σαρκοζί αρνήθηκε να απαντήσει στις επιθέσεις, δηλώνοντας ότι είναι θύμα λασπολογίας που τον πληγώνει βαθιά.

Η «φούσκα» Σεγκολέν

Αντιδράσεις προκαλεί και η Ρουαγιάλ, που αντιμετωπίζει το κοσμητικό επίθετο «φούσκα» και κριτικές για την ασυνάρτητη προεκλογική της εκστρατεία, την αποφυγή της να εκφράζεται πολιτικά σε καυτά μεγάλα θέματα, την άγνοια και τις γκάφες της στην εξωτερική πολιτική. Οι Σεγκοσκεπτικιστές καταγγέλλουν επίσης το δογματισμό, τον εγωκεντρισμό και το ναρκισσισμό της. Η σύζυγος του Ζοσπέν, φιλόσοφος Σιλβιάν Αγασινσκί, σε άρθρο της με τίτλο «Το γυναικείο προεδρικό σεξ» κρίνει μάλιστα ότι με την προβολή της γυναικείας ταυτότητας δεν πρέπει να δημιουργείται ένας «σεξισμός από την ανάποδη».

Οι αναλυτές κρίνουν ότι η πολεμική κατά των υποψηφίων είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Ο Σιράκ και ο Μιτεράν είχαν αντιμετωπίσει παρόμοιες επιθέσεις πριν φτάσουν στα Ηλύσια. Πάντως το κλίμα που δημιουργήθηκε έχει αποτέλεσμα σήμερα «έξι Γάλλοι στους δέκα να δηλώνουν πως δεν έχουν εμπιστοσύνη ούτε στην Αριστερά ούτε στη Δεξιά για να κυβερνήσουν».



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[apostolos1986]

Κλέβοντας κατά κόρον το ...ρεπερτόριο του Λεπέν

Της ΕΡΣΗΣ ΒΑΤΟΥ

Το γλίστρημά του στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών το 2002, με ποσοστό κοντά στο 17%, θορύβησε πρωτίστως το γαλλικό λαό αλλά και την Ευρώπη. Πέντε χρόνια αργότερα, ο 78χρονος, πρωταθλητής στις υποψηφιότητες για την προεδρία -αυτή είναι η πέμπτη- μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος, αφού οι αντίπαλοί του «έκλεψαν κατά κόρον το ρεπερτόριό του», όπως εύστοχα έγραψε η ιταλική «Λα Στάμπα», και οι απόψεις που κατά καιρούς εκφράζει έχουν βρει τρόπον τινά τη θέση τους στο κυρίαρχο ρεύμα. Περίμενε κανείς το 2002 ότι ο Ζαν Μαρί Λεπέν θα περνούσε στο δεύτερο γύρο; Μάλλον όχι. Εξού και σε αυτήν την αναμέτρηση, μολονότι οι αναλυτές δίνουν ελάχιστες πιθανότητες σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αρνούνται να το αποκλείσουν. Φύλαγε τα ρούχα σου... Το θέμα όμως πλέον δεν είναι οι προεδρικές φιλοδοξίες του Λεπέν αλλά η τύχη των ιδεών του, που παραμένουν ιδέες της άκρας Δεξιάς, παρά την προσπάθεια άμβλυνσης των γωνιών τους κατόπιν παρότρυνσης της 38χρόνης θυγατέρας του Μαρίνας, που λέγεται ότι θέλει να δει το Εθνικό Μέτωπο πρωταγωνιστή στο κυρίαρχο ρεύμα.

Η απασχόληση, η παγκοσμιοποίηση, η μετανάστευση, η ενσωμάτωση μιας διόλου ευκαταφρόνητης μουσουλμανικής μειονότητας στη γαλλική κοινωνία είναι θέματα που απασχολούν τους Γάλλους, οι οποίοι βλέπουν σε αυτά σχέσεις αιτίων-αιτιατών. Να γιατί οι δύο κύριοι μονομάχοι δανείζονται ή -κατά τον ισχυρισμό του Λεπέν- «κλέβουν ιδέες» του.

Αξίζει αναφοράς δημοσκόπηση της TNS Sofres, του περασμένου Δεκεμβρίου, που έφερε 30% των ερωτηθέντων να συμφωνούν με τις θέσεις του Λεπέν, το υψηλότερο ποσοστό από το 1996.

Κατά την Ελάιν Σολίνο των «Νιου Γιόρκ Τάιμς», η στροφή της προεκλογικής εκστρατείας προς την κατεύθυνση της ανάδειξης της «γαλλικότητας» ως κεντρικού θέματος σκοπό είχε, μεταξύ άλλων, να προσελκύσει ψηφοφόρους πού θα έβλεπαν ως κύριο εκφραστή της τον Λεπέν. Ο Σαρκοζί το είπε ξεκάθαρα: «Από το 1983 έχουμε την ισχυρότερη ακροδεξιά στην Ευρώπη. Δεν μπορούμε να κάνουμε ότι δεν τη βλέπουμε. Θέλω να απευθυνθώ στους ψηφοφόρους της γιατί υποφέρουν». Ο υποψήφιος της UDF σοκάρισε όταν πρότεινε τη σύσταση υπουργείου «Μετανάστευσης και Εθνικής Ταυτότητας». Ομως, σε δημοσκόπηση της Opinion Way για τη «Φιγκαρό», 55% των Γάλλων ψηφοφόρων ενέκριναν την πρόταση Σαρκό και 66% συμφώνησαν με την πρόταση ότι «οι μετανάστες που έρχονται στην κοινωνία μας, θα πρέπει να υπογράψουν την εθνική μας ταυτότητα». Ο πολιτικός επιστήμονας Ερίκ Ντιπέν εκτιμά ότι «η επίλυση της κρίσης ταυτότητας στη Γαλλία συνιστά σοβαρό πρόβλημα», αλλά οι Σαρκοζί και Ρουαγιάλ επέλεξαν την κοινότοπη προσέγγιση: «Επαιξαν με τους φόβους και το θυμικό του κόσμου». Για παράδειγμα, ποιος θα περίμενε ότι η Σεγκολέν Ρουαγιάλ, αντί για τον ύμνο της σοσιαλιστικής διεθνούς, θα προέτρεπε τους οπαδούς της στις προεκλογικές συγκεντρώσεις να ψάλλουν τη Μασσαλιώτιδα; Ή ότι θα τασσόταν αναφανδόν υπέρ της ανάρτησης της γαλλικής σημαίας σε όλα τα σπίτια; Ο Λεπέν προτρέπει τους Γάλλους «να μην αγοράσουν το φτηνό αντίγραφο», τη «μαϊμού», και «να επιλέξουν το γνήσιο» που ο ίδιος εκπροσωπεί. Θα τον ακούσουν; Κοντός ψαλμός αλληλούια...



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

[apostolos1986]

Μια εξωτερική πολιτική για «τρεις»...

Της ΛΗΔΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Μπορεί ο κόσμος να παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις γαλλικές εκλογές, όμως κρίνοντας από την προεκλογική εκστρατεία, το ενδιαφέρον αυτό δεν μοιάζει αμοιβαίο. Η εξωτερική πολιτική παρέμεινε στο «παρασκήνιο» της αναμέτρησης, προδίδοντας ίσως μια διάθεση των Γάλλων να επικεντρωθούν αυτήν την περίοδο στα του οίκου τους και την απροθυμία των υποψηφίων να δώσουν έμφαση σε θέματα που δεν θα ανεβάσουν τα ποσοστά τους. Βλέποντας πάντως τις βασικές θέσεις των τριών αντιπάλων σε μεγάλα διεθνή προβλήματα, όπως αυτές εκφράστηκαν γραπτώς έπειτα από την επιμονή εφημερίδων σαν τη «Μοντ», παρατηρεί ελάχιστες ουσιαστικές διαφοροποιήσεις, πράγμα που επιβεβαιώνει ότι η εξωτερική πολιτική δεν ενδείκνυται ως πλατφόρμα αντιπαράθεσης και άρα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.

Νικολά Σαρκοζί, Σεγκολέν Ρουαγιάλ και Φρανσουά Μπαϊρού τάσσονται κατά ενός στρατιωτικού χτυπήματος εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Ο δεξιός υποψήφιος θεωρεί ότι μια διπλωματική λύση είναι εφικτή εφ' όσον η διεθνής κοινότητα μείνει σταθερή στις απαιτήσεις της, η υποψήφια των Σοσιαλιστών απορρίπτει οποιαδήποτε μονομερή ενέργεια και ο κεντρώος υποψήφιος επισημαίνει τον κίνδυνο εμπλοκής σε ένα νέο αδιέξοδο τύπου Ιράκ. Αν και δεν υποστηρίζουν ανοιχτά ένα εμπάργκο όπλων στις πωλήσεις επεξεργασμένων πετρελαϊκών ειδών στο Ιράν, όλοι τους θεωρούν τις κυρώσεις σημαντικό όπλο στα χέρια της Δύσης και επικαλούνται προβλήματα ελέγχου και αξιοπιστίας σε περίπτωση που η Τεχεράνη συνεχίσει τις πυρηνικές δραστηριότητες. Η κ. Ρουαγιάλ προβάλλει μάλιστα τη ρωσική πρόταση για παροχή έτοιμου εμπλουτισμένου ουρανίου στο Ιράν.

Η επιβολή νέων κυρώσεων θα έβρισκε σύμφωνους και τους τρεις στην περίπτωση που το Σουδάν συνέχιζε να δημιουργεί προβλήματα στην ανάπτυξη κυανοκράνων στο Νταρφούρ και στην εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ. Επίσης, κανείς τους, σε αντίθεση με τον απερχόμενο Σιράκ, δεν βλέπει προς το παρόν άρση του ευρωπαϊκού εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων στην Κίνα, τονίζοντας ότι το Πεκίνο έχει πολύ δρόμο ακόμη στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Κοινή στάση τηρούν οι διεκδικητές του προεδρικού αξιώματος και στο θέμα της σχεδιαζόμενης ανάπτυξης μιας αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας σε Τσεχία και Πολωνία: χωρίς να αντιτίθενται ευθέως στις ΗΠΑ, υποστηρίζουν ότι το θέμα πρέπει να εξεταστεί κατ' αρχήν εντός Ε.Ε., προτάσσοντας την ανάγκη συνολικού σχεδιασμού μιας κοινής ευρωπαϊκής άμυνας. Οσο για την ενδεχόμενη μελλοντική ένταξη Γεωργίας και Ουκρανίας στις ευρωατλαντικές δομές, και οι τρεις εμφανίζονται λιγότερο ή περισσότερο επιφυλακτικοί, ιδίως ως προς την ευρωπαϊκή ένταξη, επικαλούμενοι ζητήματα κριτηρίων αλλά και την ανάγκη μιας «παύσης» στην ευρωπαϊκή διεύρυνση. Είτε δε το δηλώνουν ευθέως, όπως ο Μπαϊρού, είτε εμμέσως, όπως οι άλλοι δύο, δεν παραβλέπουν την τήρηση ισορροπιών στις σχέσεις Ε.Ε.-Ρωσίας.

Ελπιδοφόρα ή όχι, αυτή η σχετική σύμπνοια οδηγεί στο -μάλλον ασφαλές- συμπέρασμα ότι ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας δεν θα εκλεγεί για την εξωτερική του πολιτική.



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ