http://davidpj.wordpress.com/

Blog ενός καλού φίλου σχετικά με την επιστήμη, την επικοινωνία της, και τη φωτογραφία.

Πρόσφατα προτάθηκε για βραβείο (Bloggie) καλύτερου science blog.
Ανάμεσα στους ανταγωνιστές του είναι το WUWT, βασικό εργαλείο προπαγάνδας αρνητών της κλιματικής αλλαγής, και ως εκ τούτου φαβορί για το βραβείο.
Η ψηφοφορία είναι ακόμα ανοιχτή, εάν σας αρέσει στηρίξτε τον!

Τα μόνα σημεία στα οποία σου απάντησα προσωπικά ήταν τα εκτός ουσίας PS, από τα οποία πιάστηκες. Ναι η σχολή έχει πάρα πολλά προβλήματα για το μέσο φοιτητή και ναι πολλοί απογοητεύονται και κάνουν 1 και 2 παραπάνω χρόνια να τελειώσουν, ή δεν τελειώνουν και ποτέ. Διάβασε την πλειοψηφία των ποστ σε αυτό το τόπικ και θα το δεις. Διάβασε ξανά και το δικό μου. Και πάμε να πουμε ξανά τα ίδια σε ένα (φαινομενικά) πιο αρνητικό προς το ΤΗΜΜΥ version:
Αυτό που είπα είναι ότι εάν επιβιώσεις στο (κατά πολύ περισσότερο προβληματικό) ελληνικό περιβάλλον θα τα πας μια χαρά έξω αργότερα. Με δύο χρόνια παραπάνω στην πλάτη και με λιγότερη εξειδίκευση, με ένα πτυχίο από όχι πρωτοκλασάτο όνομα. Όλα αυτά θα σου δημιουργήσουν προβλήματα όταν ψάχνεις για μια συγκεκριμένη, εξειδικευμένη δουλειά. Έλα όμως στην Ελλάδα με πτυχίο Embedded Systems Design και το πιο πιθανό είναι ότι θα καταλήξεις να σχεδιάζεις embedded...websites.


Είναι το τρίτο μου ποστ, το ίδιο με το δικό σου. Είχαμε τις ίδιες ευκαιρίες να γράψουμε τις απόψεις μας. Οι απόψεις που λένε στο παιδί να φύγει είναι τουλάχιστον διπλάσιες από αυτές που λένε ότι το ΤΗΜΜΥ δεν είναι και τόσο κακό (και υπάρχουν 1-2 ποστ που λένε ότι είναι πολύ καλό). Όλοι λέμε τις εμπειρίες μας. Κάποιοι προσπαθούμε να μείνουμε στα γεγονότα, κάποιοι να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Ως συνήθως, ο καθένας κρίνει για τον εαυτό του. (πω πολύ υφάκι υιοθέτησα όμως...)

Απλά για τις εντυπώσεις, δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν:
Όπως είπα ήδη, εάν είχα να ξαναεπιλέξω θα έκανα προπτυχιακό στο ΑΠΘ και μεταπτυχιακό έξω. Και αυτό γιατί στο ΑΠΘ κάνεις διδακτορικό χωρίς λεφτά, με πολύ περιορισμένους πόρους (βλέπε τα ρεζιλίκια με τα διεθνή περιοδικά πρόσφατα), και δυστυχώς πολλοί από τους καθηγητές για έρευνα δεν τραβάνε (πολλοί ούτε για διδασκαλία - αλλά αυτό είναι λίγο γενικότερο πρόβλημα του πως δουλεύει η ακαδημαϊκή κοινότητα παγκοσμίως). Και στην έρευνα για μένα αρχίζει να μετράει ακόμα παραπάνω με ποιον δουλεύεις από τη διδασκαλία. Μπορείς να μάθεις πράγματα και διαβάζοντας μόνος σου (και έτσι μαθαίνεις τα περισσότερα στη σχολή μας), αλλά όταν αρχίζεις να ξεφεύγεις από απλή αναμάσηση γνώσεων το περιβάλλον μπορεί να παίξει τεράστιο ρόλο. Υπάρχουν βέβαια και πολύ καλές (λίγες) ερευνητικές ομάδες σε ελληνικά πανεπιστήμια που ακόμα κρατάνε τη μια κάποια αξιοπρέπεια. Άμα θες να συγκρίνουμε τα δύο πανεπιστήμια σε ερευνητικό επίπεδο, πολύ ευχαρίστως να το κάνουμε, και να μιλήσουμε και για άλλες επιλογές, σε ευρώπη και αμερική, πιο δελεαστικές από το Imperial, ειδικά άμα το σκέφτεσαι να κάνεις διδακτορικό εδώ.

----
Τα πράγματα δεν είναι μαύρο άσπρο. Και μην έχοντας την εμπειρία πολλοί εκθειάζουν το όποιο ξένο πανεπιστήμιο, χωρίς καμία διάκριση. Προσπάθησα να βάλω τα πράγματα λίγο σε μια αντιπαράθεση βασιζόμενη σε στοιχεία και φυσικά την προσωπική μου εμπειρία, για να προκύψει ένα μικρό κείμενο. Εάν θέλετε να κάτσουμε να αναλύσουμε όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες για το πως λειτουργεί το σύστημα εδώ και ποια είναι τα καλά του και τα κακά του (με έμφαση στο Imperial) να το κάνουμε, αλλά θα πρέπει να αντιπαραθέσουμε προγράμματα σπουδών, συστήματα διδασκαλίας, διαδικασίες εξετάσεων, περιγραφή της οργάνωσης της φοιτητικής ζωής και της ζωής σε μια μεγαλούπολη σαν το Λονδίνο. Αυτό όμως θέλει ώρες δουλειάς και δεν είμαι πεπεισμένος ότι αξίζει τον κόπο.

Ουφ...τώρα κανονικά δεν θα πρεπε να απαντήσω, αλλά μου έλειψε ένα flame στο τημμυ.γρ, και αφού η ουσιαστική συζήτηση στο τόπικ μάλλον έφτασε στο τέλος, πάρτε τα σπαμ σαν έξτρα...

Η απαίτηση βαθμού στο conditional offer μου για MSc ήταν 6.9. Απ όσο ξέρω τους συμφοιτητές μου, αμφιβάλλω εάν οι περισσότεροι είχανε βαθμό πάνω από 8-8.5. Κι αυτά για αυτούς που πληρώνανε ευρωπαϊκά δίδακτρα, οπότε και να μην τους παίρνανε δεν χάνανε και τπτ... Άμα πάμε στους overseas που πληρώνουνε 15000 ο ένας, άσε, δε θες να ξέρεις τι κυκλοφορεί...

Για να μην πιάσουμε καθόλου τους προπτυχιακούς και τις εξετάσεις...

Θα βρεις μερικά πολύ καλά μυαλά στο Imperial, φοιτητές και καθηγητές, και αυτοί σώζουν την κατάσταση. Η μεγάλη πλειοψηφία όμως είναι εκεί απλά για να κινεί τη μηχανή, με χρήματα και άτομα.


Έχω την τύχη να έχω μπλέξει με καταστάσεις στις οποίες έχω γνωρίσει και/ή συζητήσει με πάνω από 800-1000 μαστεράδες και PhDάδες τα τελευταία 4 χρόνια και με μερικούς εργαζόμενους και διδάσκοντες. Δεν έχει βρεθεί ένας που να είχε να πει καλά λόγια για το Registry του Imperial. Αυτή τη στιγμή προσπαθούν να φτιάξουν από το μηδέν ένα νέο πρόγραμμα στο οποίο οι φοιτητές θα μπορούν να δηλώνουν μαθήματα online (στα περισσότερα τμήματα αυτή τη στιγμή δεν έχουν ιδέα ποιος θα δώσει ποιο μάθημα μέχρι μια βδομάδα πριν τις εξετάσεις) και οι βαθμοί να μπορούν να διακινούνται ηλεκτρονικά και κεντρικά (αυτή τη στιγμή τα περισσότερα τμήματα δουλεύουν με φύλλα Excel κατά βούληση). Οnline συστήματα σημειώσεων υπάρχουν μόνο τα τελευταία 3 χρόνια.

[/quote]
Φυσικά και πληρώσαμε (αν και αν το θες να το πάμε στο προσωπικό, μένοντας σπίτι μου και με τις υποτροφίες οι γονείς μου πλήρωσαν ελάχιστα παραπάνω από τα έξοδα διατροφής μου). Στο κόστος συντήρησης απλά εδώ προσθέτεις και 4000+ ευρώ το χρόνο για δίδακτρα συν το κόστος βιβλίων κλπ. Που βέβαια αντισταθμίζεται κατά μέρος από το ότι κάνεις λιγότερα χρόνια. Λόγω όμως και της χαζής μας της νοοτροπίας, οι περισσότεροι φοιτητές τελειώνουν χωρίς κανένα προσωπικό χρέος προς τράπεζα. Ας είναι καλά οι γονείς. Εδώ αυτό δεν συμβαίνει.

Το πτυχίο αναγνωρίζεται μια χαρά ως μάστερ σχεδόν παντού (με την έννοια ότι σου δίνει δυνατότα διδακτορικού), πλην αμερικής και ελληνικού δημοσίου. Αλλά απ όσο ξέρω ούτε το μάστερ του Imperial σου γλιτώνει το έξτρα μάστερ της Αμερικής, αν πας για PhD. Η διαφορά είναι στο όνομα του πανεπιστημίου.

---
Όπως ξαναείπα, το ποστ μου είναι η προσωπική μου άποψη. Η σοβαρή μου τοποθέτηση ήταν στο κύριο σώμα του ποστ. Τα PS ήταν αστειοσόβαρα και όχι επί της ουσίας. Αλλά μη μου τη βγαίνεις ρε φίλε για το τι κάνει το Imperial, το χουμε φάει με το κουτάλι, από την καλή και την ανάποδη. Οι προσωπικές εκτιμήσεις του καθένα είναι σεβαστές, αλλά η εμπειρία είναι εμπειρία και τα γεγονότα, γεγονότα.

PS^2. Όταν πρωτοήρθα στο Imperial έψαξα να βρω μια κατάσταση αντίστοιχη του thmmy.gr ή της λίστας. Ένα φόρουμ με 10 επισκέπτες και αυτό αμφιβάλλω εάν υπάρχει πια...

Η ταινία ήταν καλή. Ωραία δράση, πολύ καλά εφφέ και αποδεκτές εώς καλές ερμηνείες. Αλλά ρε γαμώτο, με μια τόσο γαμάτη ιδέα μπορούσε να κάνει τόσα πολλά περισσότερα! Με χάλασε πολύ που η ταινία συνεχώς σου έβαζε υπότιτλους - θυμήσου αυτό ειναι το επίπεδο 2 και αυτό το επίπεδο 3! Όχι, όχι μην τα μπερδέψεις, δες το ξανά: αυτό είναι το επίπεδο 3. Τελείως γραμμική, και θα διαφωνήσω, σχεδόν τα πάντα είναι ξεκάθαρα. Δεν υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα. Και το τέλος προβλέψιμο τουλάχιστον από 10 λεπτά πριν. Και ούτε ένα twist. Ούτε ένα!

Με μια τέτοια ιδέα θα μπορούσε να σου γυρίσει το μυαλό ανάποδα! Θα μπορούσε να εμβαθύνει σε χαρακτήρες, να σε βάλει να ψάχνεσαι με τον τόπο, τον χρόνο και τις διαστάσεις, και να σου πετάξει και 2-3 ξεγυρισμένες ανατροπές που θα σε αφήσουν με το στόμα ανοιχτό! Ναι ο theoxan έχει ένα δίκιο. Είναι ταινία δράσης και ως τέτοια είναι πολύ καλή. Αλλά επιφανειακή. Μια ταινία δράσης μπορεί κάλλιστα να έχει επίπεδα και χαρακτήρες. Για μένα το Dark Knight και το Prestige ήταν ανώτερα. Όχι σε δράση και εφφέ, σίγουρα. Αλλά είχαν αυτό το κάτι διαφορετικό που σε έκανε να αφήνεις το σινεμά εντυπωσιασμένος. Ίσως γι αυτό και περίμενα πολύ περισσότερα. Τελοσπάντων, ο Νόλαν είναι σίγουρα πολύ ικανός και αξίζει να δούμε τι θα κάνει στο μέλλον.

Μου στειλε ένας φίλος να μπω να διαβάσω και να πω και γω την άποψή μου... Και σκέφτομαι, πρέπει να περιγράψω κάτι σε ένα 18χρονο παιδί που προσπαθεί να αποφασίσει το μέλλον του. Σκέφτομαι όλα όσα μου είπαν εμένα όταν είχα παρόμοιες ερωτήσεις και σκέφτομαι ότι όλα όσα άκουσα ήταν πάντα χρωματισμένα από τις εμπειρίες του καθένα, από το τι έκανε στη ζωή του, τι δεν έκανε στη ζωή του και ποια ήταν τα προβλήματα που αυτός αντιμετώπισε. Με όλο αυτό θέλω να πω, ότι είναι πολύ καλό που ο καθένας λέει την άποψή του, κάποιοι με πολύ περισσότερο εμπειρία κάποιοι με λιγότερη και βασιζόμενοι σε ό,τι έχουν ακούσει, απλά, πριν γράψω ο,τιδήποτε, αντιμετώπισέ το απλά ως τέτοιο: μια άποψη, την προσωπική μου εμπειρία και μερικές σκέψεις.

Πολλά από αυτά που γράψαν τα παιδιά παραπάνω ισχύουν. Η προσωπική μου άποψη κινείται κάπου ανάμεσα (ή και στα δύο) τα ποστ του Junior και της Kat. To Imperial είναι μια χαρά, αλλά σε επίπεδο γνώσεων προπτυχιακά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το ΑΠΘ. Τουναντίον, δεν υπάρχει περίπτωση σε 3 ή 4 χρόνια να χωρέσεις το εύρος και το βάθος των δικών μας γνώσεων. Το ΗΜΜΥ ΑΠΘ είναι πολύ ευρύ, ίσως παραπάνω απ' ότι θα πρεπε, και καταλήγεις να ξέρεις λίγα για πολλά. Αυτό είναι καλό για την ελληνική αγορά εργασίας, όπου η προσαρμοστικότητα μετράει, άλλα όχι κατ' ανάγκη τόσο καλό για ένα διεθνές περιβάλλον, όπου η εξειδίκευση μετράει. Το καλό είναι ότι η προσαρμοστικότητα βοηθάει πάντα, ενώ η εξειδίκευση όχι. Με ένα εξειδικευμένο πτυχίο στην Ελλάδα θα καταλήξεις πιθανότατα να φτιάχνεις websites ή καθηγητής στη δευτεροβάθμια. Και τα δύο είναι μια χαρά δουλειές βέβαια, αλλά το θέμα είναι αν θες να τις κάνεις. Για να μη ξεφεύγω πολύ όμως, μην εξιδανικεύετε πολύ τα προπτυχιακά στο Imperial. Θα έχεις πιθανόν περισσότερα εργαστήρια και αρκετά καλύτερη αναλογία καθηγητών φοιτητών (αν και έχουν φτάσει να παίρνουν 200άρια και αυτοί πλέον) και θα είσαι πολύ πιο προγραμματισμένος: κάθε χρόνο πρέπει να περάσεις συγκεκριμένα πράγματα και πολύ απλά δεν έχεις άλλη επιλογή. Στην Ελλάδα, το τι θα μάθεις εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό, δυστυχώς, από σένα. Εάν αντέξεις το σύστημα και μάθεις να βασίζεσαι πάνω σου πιθανότατα θα πατήσεις καλύτερα στα πόδια σου. Εάν όχι, το Imperial θα σου δώσει περισσότερα, σε ποσότητα γνώσεων. Την ποιότητα τη συζητάμε.

Για μένα ένας βασικός λόγος που θα επέλεγα προπτυχιακό στο ΑΠΘ και μεταπτυχιακό έξω είναι η φοιτητική ζωή και η νοοτροπία. Ναι το Λονδίνο έχει πολλές ευκαιρίες και διεξόδους, ναι στο ΑΠΘ μπορεί να καταλήξεις να χάσεις 1-2 χρόνια παραπάνω λόγω καταλήψεων, ανοργανωσίας ή απλά γιατί δεν μπορούσες να σηκωθείς το πρωί. Όμως σε καμία μα καμία περίπτωση δεν μπορείς να πάρεις από το Imperial την εμπειρία κοινότητας και φοιτητικής ζωής που μπορείς να πάρεις από το ΑΠΘ. Πρόσεξε, λέω μπορείς, γιατί μπορείς κάλλιστα και να μην πάρεις τίποτα. Στο Imperial όλοι έρχονται για ένα πτυχίο. Είναι μια επιλογή που κάνανε συνειδητά οι περισσότεροι, αυτός είναι ο πρωταρχικός τους στόχος, και θα δουλέψουνε όσο σκληρά χρειαστεί για να τον πετύχουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν μένει τόσο μεγάλο περιθώριο για κωλοβάρεμα και προσωπική αναζήτηση όσο στη Ελλάδα. Όχι ότι εδώ δεν έχουν άλλες δραστηριότητες στο πανεπιστήμιο, αλλά δε συγκρίνεται η προσήλωση στο στόχο των φοιτητών εδώ με τους πολλούς χαμένους στο διάστημα - "ψάχνω να βρω τι θα κάνω με τη ζωή μου" φοιτητες στην Ελλάδα. Η οποία αναζήτηση μπορεί να σε οδηγήσει σε πολλά - από το να βρεις ένα νέο χόμπι μέρι το να αλλάξεις τελείως προσανατολισμό, προτεραιότητες και κάποιες φορές ακόμα και σχολή. Αλλάζεις σαν άνθρωπος. Ζεις, και επιβιώνεις, σε ένα πιο "εχθρικό" περιβάλλον. Και αυτό είναι κέρδος, που ίσως μεταφραστεί ακόμα και επαγγελματικά, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Ένα συνακόλουθο αποτέλεσμα βέβαια όλων αυτών είναι ότι εδώ στα 4 θα τελειώσεις, θες δε θες. Στην Ελλάδα θα πας με 5-6. Και αυτά τα δύο χρόνια αρχίζουν να μετράνε λίγο όταν και αν θα ψάξεις για δουλειά όντας 25άρης απέναντι σε 22άρια. Όπως βέβαια μετράει και το πόσο το "κωλοβάρεμα" και το ψάξιμο σε έχει αλλάξει σαν άνθρωπο στο ΑΠΘ. Από την άλλη, και για να μην αδικώ το Λονδίνο, η συναναστροφή με όλους αυτούς τους ανθρώπους απ όλο τον κόσμο επίσης θα σε επηρεάσει σαν άνθρωπο. Αυτό βέβαια, εάν δεν καταλήξεις να κάνεις συνέχεια παρέα με Έλληνες όπως οι περισσότεροι.

Κλέινοντας, το πιθανότερο είναι ότι όπου και να πας θα βρεις ένα δρόμο να περάσεις όπως εσύ το θέλεις. Ένας 18άρης με όνειρα είναι απλά πολύ ισχυρός για να διαμορφωθεί πλήρως από ένα σύστημα και να μην το φέρει λίγο και στα μέτρα του.
Προσωπικά, με 5 χρόνια στο ΗΜΜΥ και 4 χρόνια τώρα αισίως στο Imperial, δεν θα έκανα κάτι διαφορετικό. Άλλα αυτό ειναι για τον καθένα να το αποφασίσει.

PS1. Κανένας Έλληνας με αξιοπρεπή, μέτριο ίσως για τα ελληνικά δεδομένα, βαθμό δεν σνομπάρεται από το Imperial. Αυτά είναι μπαρούφες.
PS2. Θα γελάσετε άμα σας το πω, αλλά το Imperial δεν έχει αυτή τη στιγμή τη μηχανοργάνωση που έχει το ΑΠΘ. Και δυστυχώς τις περισσότερες φορές δεν έχει και Σούλα.
PS3. Όταν λέω σε πολλούς ότι έκανα 5 χρόνια σπουδών χωρίς να πληρώσω φράγκο με κοιτάνε με ανοιχτό το στόμα. Μάλλον θα σκέφτονται τα 30 χιλιάρικα δάνεια που κουβαλάνε. Όχι και πολλά λεφτά εδώ που τα λέμε, αλλά άπειρα παραπάνω από το τίποτα.

Σόρρυ για τα PS, αλλά όπως είπα, όλοι έχουμε τις εμπειρίες και τις προτιμήσεις μας. Καλή τύχη σε ό,τι και αν αποφασίσεις!

Χρόνια καλά Παναγιώτη!

Ρε, δεν εκνευρίστηκα με σένα, εσύ καλά κάνεις και ρωτάς, αλλά διάβασα κάτι κουφά στο τόπικ... 
Χμ... Και το SPICE λογικά άμα τρέξεις transient με αρχική συνθήκη 0 στον πυκνωτή θα πρέπει να τρέξει... Το dc του θα έχει πρόβλημα..
Δεν θυμάμαι, υπάρχει καμία επιλογή στο SPICE να τρέχει το transient από το 0, αγνοώντας το dc σημείο λειτουργίας;
Η ευκολότερη λύση πάντως, είναι να βάλεις μια πολύ μεγάλη αντίσταση (πχ 10GΩ) παράλληλα με την πηγή ρεύματος.
Έτσι κι αλλιώς όλοι οι προσομοιωτές αυτό κάνουν.

edit: Και το QUCS σου λέει ότι το κάνει.

Ρε παιδιά έλεος.
Προφανώς και ο πυκνωτής ολοκληρώνει κάθε ρεύμα, dc ή ac, και προφανώς και το ρεύμα σε κύκλωμα με πυκνωτή σε σειρά με ιδανική πηγή ρεύματος ΔΕΝ είναι 0, αλλά ίσο με αυτό της πηγής ρεύματος. Προφανώς επίσης η τάση του πυκνωτή θα αυξάνει γραμμικά επ άπειρον. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το SPICE δεν το δέχεται. Το κύκλωμα δεν έχει dc σημείο λειτουργίας, δεν είναι ποτέ σε ισορροπία.
Στην πράξη, κάθε πηγή ρεύματος έχει πεπερασμένη αντίσταση εξόδου, και συνεπώς το κύκλωμα κάποια στιγμή θα φτάσει σε κατάσταση ισορροπίας (όταν το ρεύμα μέσα από την αντίσταση της πηγής θα είναι ίσο με το ρεύμα που παρέχει η πηγή, έτσι ώστε το ρεύμα του πυκνωτή να είναι 0). Το ποια ακριβώς θα είναι αυτή εξαρτάται από την τιμή της αντίστασης εξόδου.
Σε ένα πιο εξελιγμένο προσομοιωτή (πχ Cadence) ο κόμβος που δεν είναι γειωμένος θα θεωρούνταν σε αυτή την περίπτωση "floating" και το πρόγραμμα θα τοποθετούσε αυτόματα μια αντίσταση μεταξύ αυτού και της γης και θα εκτελούσε την προσομοίωση με αυτή την παραδοχή.

Συμφωνώ ότι έχει μεγάλη διαφορά εάν η κίνηση γίνεται από δικαστήριο ή από τη συνέλευση τμήματος πχ. Δίωξη και προσωπική μπορούσε και τώρα να γίνει ανεξαρτήτως ασύλου. Δεν νομίζω ότι θα γίνει εύκολα και στο μέλλον (όσο δεν έγιναν πραγματικά επεμβάσεις εισαγγελέα σε σχολεία, εκτός από κάτι λίγα για τα μάτια).

Απλά επειδή κάποιοι φάνηκε να φρικάρουν ότι και καλά ποινικοποιούνται οι καταλήψεις που πριν ήταν νόμιμες, γι αυτό και το σχόλιο...

Ενταξει ρε παιδιά, όχι ότι αυτά ειναι θετικές ή αδιάφορες κινήσεις, αλλά και μέχρι τώρα και η κατάληψη παράνομη (με βάση ποινικό δίκαιο και όχι...εσωτερικό κανονισμό!) και η χρήση χώρων του πανεπιστημίου χωρίς άδεια κατά των κανόνων ήταν. Ε και; Δεν τα κάναμε; Δηλαδή αν θες - και μπορείς - να κάνεις μαζικό αγώνα θα σε εμποδίσει ο εσωτερικός κανονισμός; Μερικές φορές μου φαίνεται δεν έχουμε ιδέα που πατάμε και τι κάνουμε...

Εδώ στην Αγγλία έχουμε πάνω από 300.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα (υπολόγιζε διπλάσια) και γύρω στους 30 θανάτους. Υπάρχει σωστή και ρεαλιστική ενημέρωση (τουλάχιστον από τα "σοβαρά" μέσα) τόσο για τους τρόπους αντιμετώπισης όσο και για την διάσταση του κινδύνου, και το θέμα παίζει στις πίσω σελίδες των εφημερίδων και δελτίων ειδήσεων... Όσο για μέτρα...τηλεφωνική υποστήριξη και χορήγηση φαρμάκων σε ελαφριές περιπτώσεις για να αποφορτιστεί το σύστημα υγείας.

Στην Ελλάδα βέβαια εν μέσω πυρκαγιών και σεναρίων εκλογών, η ίδρυση...7 ιατρείων σε όλη την Αττική ανάγεται σε εντυπωσιακή κίνηση για την αντιμετώπιση της πύρινης λαίλαπας (σόρρυ της πανδημίας ήθελα να πω...).

Τεσπα, στην τελική και οι δυο χώρες - και πολλές ακόμα - θα πληρώσουν τα κέρατά τους στις φαρμακευτικές για τεράστιες ποσότητες εμβολίων που, κατά πάσα πιθανότητα, θα είναι παντελώς άχρηστες...

Και δε θα το μάθαινες ποτέ κάπου αλλού...

Σε επίπεδο προπτυχιακού προγράμματος το ΑΠΘ κάλλιστα στέκεται σε εσωτερικά και εξωτερικά. Εάν δεν μας παίρνουν σε πρωτο- ή δευτερο-κλασάτα "πανεπιστήμια" εξωτικών χωρών ας ψάξουμε πρώτα την αιτία σε μας και μετά σε καταλήψεις, ονόματα και μεταξωτές κορδέλες - απόδειξη όσοι "μέτριοι" κάθε χρόνο συνεχίζουν με τις καλύτερες επιδόσεις σε γυαλιστερά πανεπιστήμια του έξω κόσμου. Οι τίτλοι καλοί είναι, αλλά σε κάποια πράγματα μετράει, ακόμη, το τι ξέρεις, και σε αυτό τουλάχιστον για μερικά χρονάκια ακόμα δεν έχουμε πρόβλημα φήμης.

Οι εργοδότες είναι μια διαφορετική ιστορία, αλλά και πάλι με τους τίτλους δεν δουλεύεις - εκτός αν μιλάμε για ελληνικό δημόσιο.

Αυτά τηλεγραφικά - το ΑΠΘ απέχει πολύ από το να είναι ιδανικό, αλλά μέσα στην αδράνειά του έχει αρκετά στοιχεία που ίσως κάποια μέρα θα τα εκτιμήσετε. Αντί να μιζεριάζετε πάρτε ό,τι καλύτερο μπορείτε.

PS. Διδακτορικό κάνεις εν δυνάμει και με bachelor εάν το λέει η ψυχή και το μυαλό σου - και το Diploma αναγνωρίζεται σχεδόν παντού ως τυπικό προσόν ισοδύναμο με master για διδακτορικό.

Βίδα και πρέφα είναι το ίδιο; Αν όχι μοιάζουν υπερβολικά πολύ...

Θα σας επαιζα ενα μπουρλωτάκι, αλλά ο γιατρός μου μου απαγορεύει τη συμμετοχή σε κάθε είδους πρωταθλήματα.

Trivia: Για κάποιο λόγο πάντα νόμιζα ότι το μπουρλωτ είναι ανατολικής προέλευσης. Εξεπλάγην ευχάριστα όταν ένας γάλλος φίλος μου προσπάθησε να μου εξηγήσει ένα καινούριο παιχνίδι όμως. Μήπως είναι bourleaut τελικά;

Εντάξει, δεν είναι καή, αλλά όχι και φοβερή κωμωδία το hungover.

Δείτε το Moon. Ταινία επιστημονικής φαντασίας που όμως δε βασίζεται στα εφφέ (ίσα ίσα αυτά είναι αρκετά πρωτόγονα, αν και "δένουν" πολύ ωραία), αλλά στην πλοκή και κυρίως στην μετάπτωση στην ψυχολογία των χαρακτήρων. Σίγουρα η καλύτερη ταινία που είδα φέτος το καλοκαίρι.