ΦΕΣΤΙΒΑΛ Ε.Α.Κ.Ο. ΣΤΗΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Α.Π.Θ.
26 – 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2008

Η Ε.Α.Κ.Ο. (Ενωτική Αυτόνομη Κίνηση Οδοντιατρικής), το πρώτο ανεξάρτητο σχήμα στο Α.Π.Θ. και το μόνο ανεξάρτητο στην Οδοντιατρική Σχολή, με έτος ίδρυσης το 1985 και συνεχή πορεία από τότε, διοργανώνει το 1ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ Ε.Α.Κ.Ο. στους χώρους της Σχολής.

Η έναρξη του ΦΕΣΤΙΒΑΛ θα γίνει την Τετάρτη 26 Μαρτίου στις 18:00 στο Αμφιθέατρο του Μανδαλιδείου και η λήξη του την Κυριακή 30 Μαρτίου στις 21:00

Το πρόγραμμα του ΦΕΣΤΙΒΑΛ περιλαμβάνει συζητήσεις, προβολές ταινιών, σεμινάρια, αφιερώματα, μουσικές βραδιές, έκθεση φωτογραφίας, τουρνουά σκάκι, σατιρική παράσταση, συναυλία και συντροφική κουζίνα.

Οι θεματικές ενότητες στις οποίες έχουν χωριστεί οι διάφορες εκδηλώσεις του ΦΕΣΤΙΒΑΛ Ε.Α.Κ.Ο. για όλες τις ημέρες είναι οι εξής:

- Κοινωνικές προεκτάσεις των Επιστημών Υγείας | Τετάρτη 26 Μαρτίου
- Περιβάλλον | Πέμπτη 27 Μαρτίου
- Ποιητική βραδιά (Αφιέρωμα στον Καβάφη) | Πέμπτη 27 Μαρτίου
- Μουσικό αφιέρωμα στο Ν. Καββαδία | Πέμπτη 27 Μαρτίου
- Ναρκωτικά & Βία | Παρασκευή 28 Μαρτίου
- Φωτογραφία (Σεμινάριο – Έκθεση) | Σάββατο 29 Μαρτίου
- Σωφρονιστικό σύστημα & Βία | Σάββατο 29 Μαρτίου
- ΧΥΜΑ LIVE - σατιρική παράσταση | Σάββατο 29 Μαρτίου - - - κάντε κλικ να δείτε την αφίσα "ΧΥΜΑ LIVE"
- ΣΥΝΑΥΛΙΑ «ΕΠΙΣΚΙΑΣΙΣ» | Σάββατο 29 Μαρτίου
- Τουρνουά Σκάκι | Σάββατο 29 Μαρτίου
- Συντροφική κουζίνα | Κυριακή 30 Μαρτίου
- Προβολές ταινιών | όλες τις ημέρες

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
(κάντε κλικ για μεγέθυνση)

Οι αναγνώστες του fymaonline.wordpress.com
μπορούν να ενημερώνονται για τις εξελίξεις της Οδοντιατρικής ΑΠΘ στην παρακάτω σελίδα:

http://dentnews.wordpress.com

Βασικά αυτό το τρικ θέλαμε να περιλαμβάνει το όνομα Ανεξάρτητο Πολιτικό ΌΧΗμα.

την αποχή και την απόχη...

Χαίρομαι ιδιαίτερα που αντιληφθήκατε την αξία της συμμετοχής, έστω και ιντερνετικής στην αρχή, σε αυτή την προσπάθεια.

Η διάδοση και μόνο σε φίλους και γνωστούς του καθένα έχει την αξία της σε αυτή τη φάση, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε πραγματικότητα το πρώτο βήμα της προσπάθειας αυτής.

Πολλοί σε κάτι ανεξάρτητο, αντιδρούν, ψιλο"κουμπώνονται", γιατί έτσι τους έχει συνηθίσει η κοινωνία και τα μέτρα της. Εγώ που το έζησα στο Πανεπιστήμιο τουλάχιστον, αν και είχα τους ενδοιασμούς μου στην αρχή, καταλαβαίνω με περισσότερη ευκολία ότι μπορεί να υπάρξει. Για κάποιον όμως που δεν το έχει ζήσει και δεν έχει δραστηριοποιηθεί μέσα σε κάτι ανεξάρτητο δεν μπορεί με ευκολία να το δεχτεί, και αυτό αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο εχθρό της προσπάθειας.

Ας ξεκινήσουμε όμως και βλέπουμε. Τα δύσκολα προκαλούν... ! Καλή συνέχεια να έχουμε !

Συγνώμη για την αργοπορία αλλά δεν παρακολουθούσα την εξέλιξη του post όσο τακτικά έπρεπε...

Όντως δεν ψάχνουμε οπαδούς. Δηλαδή δεν έχουμε βρει την λύση σε όλα τα προβλήματα, με ένα ολοκληρωμένο πακέτο προτάσεων και λέμε ελάτε να μας υποστηρίξετε. Δεν έχει νόημα μια τέτοια κίνηση. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο.

Ο σκοπός όπως λέει και το κείμενο - πρόσκληση είναι να οργανωθούμε όλοι όσοι έχουμε αντιληφθεί ότι δεν πάνε τα πράγματα στη σωστή κατεύθυνση στην χώρα μας, αλλά και έξω από αυτή και να δράσουμε αναλόγως. Σίγουρα ο καθένας από εμάς έχει την αφετηρία του, την πορεία του, τα πιστευώ του και τις ιδέες του. Πολύς κόσμος όπως φαίνεται δεν την "παλεύει" με αυτή την τραγική κατάσταση των πολιτικών - κοινωνικών - οικονομικών και άλλων πτυχών της κοινωνίας. Ο περισσότερος κόσμος βέβαια αποστασιοποιείται σκεφτόμενος ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να κάνει. Αλλά μόνο όταν αντιληφθούμε οι ΠΟΛΛΟΙ ότι έχουμε τη δύναμη μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση. Οι ΛΙΓΟΙ μας κάνουν κουμάντο, γιατί πολύ απλά ο καθένας μας είναι κλεισμένος στο καβούκι του, ή στην παρέα του, ή στον επαγγελματικό του μικρόκοσμο.

Δεν λέμε ότι είναι εύκολο. Δεν λέμε ότι δεν θέλει κόπο. Αλλά δεν μου αρέσει, προσωπικά, να ισχυρίζομαι ότι κάτι δεν αλλάζει, αν δεν προσπαθήσω καν να δοκιμάσω αν μπορεί να αλλάξει.


Ο πρωταρχικός σκοπός της κίνησης, που δεν απευθύνεται μόνο σε συγκεκριμένα άτομα (δηλ. μόνο φοιτητές κτλ.), είναι να γνωριστούμε, να συζητήσουμε, να προτείνουμε, να δράσουμε ! Αν αυτό μας βγάλει κάπου, έχει καλώς. Αξίζει όμως η προσπάθεια !


- Δεν έχει αναρτηθεί κάποιο κείμενο στο Πανεπιστήμιο
- Η μόνη προσέγγιση στην αρχή είναι ηλεκτρονική, μέχρι να μαζευτεί κάποιος κόσμος και να γίνει και real-time συνάντηση

Σας καλώ και πάλι να συμμετέχετε... Ελάτε, δείτε, μιλήστε, προτείνετε... !

p.s. Όντως το όνομα είναι πιασάρικο (με την έννοια της προώθησης δηλαδή) αλλά δεν το βρίσκω άστοχο.


Για περισσότερα σας περιμένουμε στο http://apoxh.your-talk.com....
Στο blog μου: http://joakim2008.blogspot.com υπάρχει και ένα άλλο εισαγωγικό κείμενο αλλά και διάφορες άλλες πολιτικό-οικονομικές αναλύσεις....

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ! ΥΓΕΙΑ σε ΟΛΟΥΣ !

Α.Π.ΟΧΗ.
(Ανεξάρτητο Πολιτικό Όχημα)

Το κείμενο που ακολουθεί έχει τον χαρακτήρα του πρωταρχικού καλέσματος . Είναι ανοιχτό προς τροποποίηση από όποιον ενδιαφέρεται προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν αποτελεί κάποιο μανιφέστο που δεν διαπραγματεύεται.

Επισκεφτείτε το portal Α.Π.ΟΧΗ. (Ανεξάρτητο Πολιτικό Όχημα)
http://apoxh.your-talk.com

Καλώς σας βρήκαμε,

και καλώς μας βρήκατε. Το κείμενο που ακολουθεί δεν έχει σκοπό. Ή τουλάχιστον δεν έχει κάποιο σκοπό την ώρα που γράφεται. Είναι μια ανοιχτή επιστολή, ένα κάλεσμα, προς όλους εσάς, που νιώθετε την ίδια ανησυχία με εμάς, για όλα αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία μας και όχι μόνο. Μπορεί να μην έχει σκοπό αυτό το κείμενο, αλλά θα ήμασταν το λιγότερο αφελείς, αν δεν ελπίζαμε να έχει αποτέλεσμα. Και δεν υπάρχει καλύτερο αποτέλεσμα από το να σταθεί το έναυσμα για τη γνωριμία μας, ηλεκτρονικού τύπου κατ' αρχήν, αλλά όχι μόνο. Μιας γνωριμίας ουσιαστικής, που θα επέλθει από την ανταλλαγή απόψεων και θέσεων, των προβληματισμών αλλά και των ενδιαφερόντων μας. Εξάλλου ο συγκερασμός ξεχωριστών προσωπικών αντιλήψεων στη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής ηθικής αποτελεί το μεγαλύτερο βήμα προόδου και αυτό είναι η μοναδική αδιαπραγμάτευτη αρχή μας.

Η Α.Π.ΟΧΗ. (Ανεξάρτητο Πολιτικό Όχημα) δεν έρχεται για να καλύψει κάποιο πολιτικό κενό, ούτε για να επιφέρει την επανάσταση. Μέλημα και θέλησή της είναι να δείξει το δρόμο, ένα δρόμο απεγκλωβισμένο από όλα αυτά τα στερεότυπα μέσα στα οποία όλοι μας, έχουμε συνηθίσει να δρούμε, να λειτουργούμε, να ζούμε γενικότερα. Ακόμα, ακόμα και η αποχή ως λέξη αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά στερεότυπα των καιρών μας, το στερεότυπο της απάθειας και της απαξίωσης. Δεν παύει, όμως, να είναι μια λέξη και μόνο. Όταν η καθημερινότητά μας, διέπεται από πράξεις με νόημα, χωρίς προσωπικό συμφέρον και από σκέψεις με όραμα, χωρίς να χάνονται στη σφαίρα του φανταστικού και απραγματοποίητου, τότε η Α.Π.ΟΧΗ. θα αποτελεί απλώς μια λέξη. Μια λέξη - αφετηρία για ομαδική, συνειδητή και συνειδητοποιημένη οργάνωση αυτής καθ' αυτής της καθημερινότητας μας πάνω σε μια νέα βάση δεδομένων, με απαραίτητη προϋπόθεση την προσωπική αυτο-οργάνωση του καθενός από εμάς με γνώμονα τις ανάγκες των εκάστοτε χρονικών συγκυριών.

Αν μη τι άλλο θα μπορούσαμε να χαρακτηριστούμε ευθυνόφοβοι ή ακόμα και δειλοί αν δεν αναγνωρίζαμε ότι η χρονική αυτή στιγμή είναι από τις πλέον κατάλληλες για αλλαγή των κοινωνικών δομών. Όταν το πολιτικό παρελθόν αλλά και μέλλον της χώρας μας συντονιζόταν και προβλέπεται να συντονίζεται από τις ίδιες 4-5 απόμακρες οικογένειες, τότε νομίζουμε, ότι υπάρχει χώρος για έναν εναλλακτικό τρόπο συντονισμού. Πιο άμεσο και ευθύ, όπου όλοι μας θα νιώθουμε ότι παίρνουμε μέρος στις αποφάσεις και ότι έχουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης στο κατά πόσο θα προοδεύσει και θα καλυτερέψει η κοινωνία μας. Και τι μπορεί να είναι πιο άμεσο και ευθύ από ένα forum, μέσα στο οποίο ο καθένας θα είναι ελεύθερος να συμβάλλει σε μια γενικευμένη ανάγκη της κοινωνίας για αλλαγή σελίδας. Είναι χρέος όλων μας και πολύ περισσότερο της δικιά μας γενιάς, να αντιληφθούμε τις δυνατότητες μας και κυρίως τα μέσα που μας δίνονται πλέον, για να φέρουμε κάτι διαφορετικό στην κοινωνία.

Τελειώνοντας αυτό το κείμενο θα θέλαμε να αναφερθούμε λιγάκι σε όλους όσους θα προσπαθήσουν να δαιμονοποιήσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτή μας την προσπάθεια. Να ξέρουν ότι το μόνο που μπορούν να καταφέρουν, στην καλύτερη γι' αυτούς περίπτωση, είναι να καταποντίσουν το πολιτικό σκέλος της λέξης Α.Π.ΟΧΗ. Τότε όμως η ανάγκη για κάτι νέο θα είναι ακόμα πιο έντονη και κανείς δεν θα είναι σε θέση να απέχει από το μέλλον του. Για όλους τους υπόλοιπους καλώς σας βρήκαμε, ακόμα μια φορά!


1ο δημιουργικό συνέδριο

Α.Π.ΟΧΗ.



Επισκεφτείτε το portal Α.Π.ΟΧΗ. (Ανεξάρτητο Πολιτικό Όχημα)
http://apoxh.your-talk.com

Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, είναι ένα σύστημα, το οποίο εισήχθη στις δυτικές κοινωνίες από το 18ο αιώνα σταδιακά για να μπορούμε να χωρέσουμε τις πολυπληθείς κοινωνίες (κράτη) στη δημοκρατική διαδικασία. Δεν είναι ούτε το καλύτερο, ούτε σαφώς ιδιαίτερα δημοκρατικό, αν συγκριθεί με την δημοκρατία της άμεσης συμμετοχής. Στην πραγματικότητα είναι η νομιμοποίηση της “αριστο”κρατίας μέσω της ψηφοφορίας. Ας πούμε στην Ελλάδα, από τα πρώτα χρόνια, εκλέγονταν οι προεστοί και οι απόγονοί τους.

Θα αναρωτηθεί βέβαια κάποιος, πως γίνεται λόγος για ολιγαρχία όταν όλοι έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι; Εδώ έχουμε να κάνουμε με μεγάλα μεγέθη, δηλαδή χρειάζεται ένα σημαντικό ποσό για να προβληθεί ο υποψήφιος (άρα δεν μπορεί να είναι μικροαστός). Επίσης, το πολιτικό σύστημα έχει προσαρμοστεί απόλυτα στα ΜΜΕ. Από το σύνολο των υποψηφίων, ένα μέρος μόνο έχει πρόσβαση σε αυτά (είναι αυτοί οι οποίοι είναι επιλεγμένοι από τα μεγάλα κόμματα που μονοπωλούν τα Μέσα και πληρούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως : πλήρη υποταγή σε κομματική γραμμή, αδιαφορία για ουσιαστικά ζητήματα, έλλειψη οποιασδήποτε αβρότητας, ή δείγματα διαγωγής, ικανότητα να γελιοποιηθούν φωνάζοντας στα “σοβαρά”  πάνελ των έγκριτων δημοσιογράφων). Άλλος τρόπος είναι να είσαι ιδιοκτήτης σε κάποιο απο αυτά (π.χ. Καρατζαφέρης)

Ο μέσος ψηφοφόρος πάλι, αφού κάνει χάζι σε αυτές τις παρωδίες διαλόγου, καταναλώσει το ενδιαφέρον του μεταξύ μεσημεριανής ζώνης και την τιμή της τομάτας, είναι έτοιμος στις εκλογές να ψηφίσει με πολιτικά κριτήρια (ο κ. Τάδε θα βάλει το παιδί μου στο Δημόσιο). Και έτσι μας κυβερνάνε αυτοί που μας αξίζουν (στους περισσότερους δηλαδή, γιατί σε αυτή τη δημοκρατία η μειοψηφία δεν ακούγεται ιδιαίτερα). Κατά το μεσοδιάστημα, αποκλειστική ευθύνη για τον τόπο μας έχει η κυβέρνηση και το κοινοβούλιο! Αυτό ήταν το εκλογικό αποτέλεσμα και για τέσσερα χρόνια ο λαός ΔΕΝ έχει λόγο. Αρκετοί βολεύονται έτσι, διότι για την κατάντια της χώρας έχουν κάποιους να σιχτιρίζουν, χωρίς οι ίδιοι να νιώθουν οποαδήποτε  ευθύνη.

Τι γίνεται όμως σε μια πιο μικρή κοινωνία; Ας πούμε, τη γνώριμή μας σχολή. Εδώ τα πράγματα μπορούν να είναι πιο δημοκρατικά. Άλλωστε έχουμε την άνεση της άμεσης επαφής, χωρίς το φιλτράρισμα από τα Μέσα. Όμως, έχοντας μεγαλώσει με το συγκεκριμένο πολιτικό πρότυπο, ευνόητο είναι να μην γίνει αυτό αντιληπτό εξαρχής. Έτσι ψηφίζεις τους καλύτερους δημοσιοσχετίστες και στη συνέχεια μπορεί να ζητήσεις και κάποια εξυπηρέτηση (περιστατικά, SOS κτλ.), με το πρόσχημα “αφού σε ψήφισα!”. Και ενώ καμμιά διαδικασία δεν είναι επί της ουσίας κρυφή, ούτε χρειάζεται κάποια ιδιότητα για να την παρακολουθήσεις, εντούτοις πάντοτε αφήνεις την επιτροπή για να ασχοληθεί, επιδεικνύοντας πλήρη αδιαφορία. Μέχρι την μέρα που θα τους καταλογίσεις ευθύνες για την δυσπραγία τους (πάντως εμένα μου φαίνεται λογικό να μην είναι απόλυτα ικανά 5 άτομα μόνο να επιλύσουν τα προβλήματα του έτους,  ιδίως αν κάποια από αυτά δεν είχαν ποτέ σκοπό να το κάνουν γιατί δεν είναι τίποτε άλλο από δημοσιοσχετίστες] .

Επίσης σε αντίθεση με το κοινοβούλιο, στην Γ.Σ., που είναι το ανάλογο ανώτατο όργανο για αυτή τη μικροκοινωνία έχουν δικαίωμα συμμετοχής όλοι. Ο καθένας σε μια λειτουργική (και όχι καρικατούρα σαν τις περισσότερες) συνέλευση μπορεί να συνδιαμορφώσει μια πρόταση για την καλύτερη διευθέτηση των προβλημάτων. Κι όμως πάλι η ίδια αδιαφορία (πολλοί παράγοντες συντελούν σε αυτή) με αποτέλεσμα είτε να μην πραγματοποιούνται οι συνελεύσεις, είτε να μην έχουν αποτελέσματα που να αντιπροσωπεύουν το σύνολο των φοιτητών.

Συνεπώς, μάλλον δεν αξίζουμε μια πραγματική δημοκρατία σαν άτομα, διότι η Παιδεία που λάβαμε από το σχολείο, το σπίτι, την κοινωνία δεν είχε ψήγματα αυτής. Αντίθετα, προβάλλουν σαν ιδιανικό το προσωπικό συμφέρον - “κοίτα τον εαυτό σου παιδί μου!”.  (τι διαστρέβλωση του Ατομικισμού! Όμως από την άλλη είμαστε ενήλικες, ικανοί να σκεφτούμε, οπότε άνετα μπορούμε να αλλάξουμε σελίδα, να πάρουμε πρωτοβουλία ώστε να έχουμε αξίωση για κάτι καλύτερο. Δεν πιστεύω μοιρολατρικά ότι η ανάπτυξη της σκέψης μας, σταματάει στο σχολείο.

_________________________________________________ ________________________________________________
Άρθρο στο "ΦΥΜΑ" - τεύχος 7 που εκδίδεται από την Ε.Α.Κ.Ο. (Ενωτική Αυτόνομη Κίνηση Οδοντιατρικής)