THMMY.gr

1. Κανονικά δεν πρέπει να μας δίνει πίνακα αντίστοιχο αυτού σελίδα 69?
2. Πως γίνεται; ξέρει κανείς;
3. f=(f1+f2)/2   επειδή f1-f2<16 Hz (σελίδα 68),  T=1/f  άρα n=10 sec/T
4. Η μια πηγή ανακλάται και στις δυο επιφάνειες ενώ η άλλη όχι. Άρα SPI1=60 dB - 3*6=42dB
    SPI2=57+3- 3*6 +3 =45 dB    άρα τελικο αποτέλεσμα = 46.8
5. όπως συνήθως
6. κλίμα θορύβου = L10-L90 =K *σ     όπου κ=2,56  και σ η τυπική απόκλιση

Θερμή παράκληση, όποιος ξέρει το 2ο θέμα να το γράψει και αν υπάρχουν λάθη να διορθωθούν!!!

Για την 1 λογικά θα δίνεται το διάγραμμα.Όσο για τη 2 στο Α4 έχει μία κάπως παρόμοια. Γράφω τους τύπους  μήπως βοηθήσουν γιατί για τη λύση της άσκησης δεν είμαι σίγουρη.
Αριθμός ανακλάσεων ανά sec :h= ct\L=340t\L όπου L  η μέση ελεύθερη διαδρομή
RT=h\n όπου n ο αριθμός των ανακλάσεων. Ίσως επειδή μιλάει για ελάχιστο αριθμό για να είναι αντιληπτή η αντήχηση χρησιμοποιούμε τον τύπο σελ 41 οπότε L=17m άρα n=20/2=10. Ή ίσως έχω μπερδευτεί λίγο..

Για την δεύτερη κάποιο ρόλο ίσως παίζει η τιμή 3 dB, που είναι η διαφορά που καταλαβαίνει ο άνθρωπος.
Για την τέταρτη άσκηση μήπως πρέπει να κάνουμε συνεχώς ανακλάσεις,δηλαδή το κύμα μέχρι να πάει πρώτηφορά, δεύτερη φορά κ.λ. ; στον τοίχο δεξιά ισχύει η υπέρθεση ώστε να προσθέσουμε 3 dB;

Όχι βέβαια.

Μήπως έκανε κανείς το 5;
Και αν ναι, βρήκατε RT60=0,8676 sec ;

Απο το νομο του αντιστροφου τετραγωνου αν πουμε οτι L=L1-20logx τοτε αν για L-L1=60dB που ειναι η σταθμη που αντιστοιχει στον χρονο αντηχησης τοτε το x θα ειναι η μεσα ελευθερη διαδρομη!Οποτε βασει τυπου ανακλασης ανα sec βγαινει.Βεβαια δε ξερω αν ισχυει ο τυπος του αντιστροφου τετραγωνου.
Sorry αν λεω βλακειες αλλα θολωσα με αυτο το ερωτημα. :o
Αν γνωριζει κανεις ας απαντησει

Υ.Γ.αναφερομαι στο θεμα 2 εννοειται

Σημαντικότατες απορίες
1)Πότε στον τύπο συνολικής στάθμης πίεσης βάζουμε 20logΣ 10 exp(P/20) και πότε 10logΣ 10 exp(P/10);
2)τα phon δουλεύουν όπως η στάθμη πίεσης όταν αθροίζονται;
3)όταν διπλασιάζεται η απόσταση,η στάθμη πίεσης μεταβάλλεται όπως η στάθμη έντασης, δηλαδή στον τύπο ΔP=20log(r2/r1) ή 10log(r2/r1);
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!

Πάντως σε αυτό που λες για το νόμο του αντίστροφου τετραγώνου, αν ισχύει στην περίπτωσή μας, θα βρούμε το χ, που δεν είναι απόσταση αλλά πηλίκο αποστάσεων.

Για την δευτερη: μηπως εχει ξεχασει να δωσει καποιο στοιχειο;


1)Τον 20log(Σ...) τον χρησιμοποιουμε για την SPL οταν εχουμε συμφασικες πηγες. Το δικο μου ερωτημα ειναι αν τον χρησιμοποιουμε και για την SIL για συμφασικες πηγες.

2)Ναι, τα phons προσθετονται λογαριθμικα.

3)ΔP=20log(r2/r1)

Παίδες, έχω την εντύπωση ότι δεν έχετε αναφέρει την σωστή λύση της άσκησης 2.

1) Αναφέρει ότι ο χρόνος αντήχησης της αίθουσας είναι 2 sec.
2) Γνωρίζουμε ότι η διακριτική ικανότητα του αυτιού στο να ξεχωρίσει 2 ήχους (ή έναν ήχο και την ηχώ του) είναι 50ms

Άρα το κλειδί της άσκησης είναι ο υπολογισμός των ελάχιστων ανακλάσεων ανά δευτερόλεπτο που πρέπει να φτάσουν στα αυτιά των ακροατών, ώστε το ο χρόνος από την μια ανάκλαση μέχρι την επόμενη να μην είναι πάνω από 50 ms.

Οπότε έχουμε:

2sec / 50 ms  = 40 Ανακλάσεις.

Οπότε ο ελάχιστος αριθμός των ανακλάσεων είναι 20 ανα δευτερόλεπτο.

Αν ήταν λιγότερες, οι ακροατές δεν θα αντιλαμβάνονταν αντήχηση, αλλά ηχώ.

Τόσο απλά...


Κ.Ι.Σ.

Άσκηση 5

Χωρίς να θέλω να σε αγχώσω, τον νέο χρόνο αντήχησης τον υπολόγισα: RT₆₀= 0,935 sec

Πορεία υπολογισμών:

Αρχικό A=...=276 Sab

από τα δεδομένα των επιφανειών => ο συντελεστής απορρόφησης των τοίχων προκύπτει a=...=0,1136

Προσθέτονται 200 ακροατές (a=0,5 , S=200, σκίαση του δαπέδου 100m²)
Η μεγάλη παράπλευρη επιφάνεια με τα τζάμια ανοίγει, δλδ από a=0,15  --->  a=1
Επαναϋπολογίζουμε την απορρόφηση των άδειων καθισμάτων (Στα 450 άδεια καθίσματα είναι 150 Sab , Στα 250 άδεια [...] => 83,33 Sab)

Άρα υπολογίζουμε το νέο A=...=413,33 Sab

Δηλαδή ο νέος RT₆₀= 0,935 sec



Κ.Ι.Σ.

Η λύση της δεύτερης άσκησης ίσως είναι: σε 2 sec πεφτει 60 dB, σε 1 sec πόσο(τα dB πέφτουν ομοιόμορφα με το χρόνο νομίζω, σύμφωνα με έναν πίνακα στις συμπληρωματικές σημειώσεις);Άρα τα 30 dB πρέπει να πέσουν σε χ ανακλάσεις. όμως για να το καταλάβει ο άνθρωπος πρέπει η κάθε ανάκλαση να εχει διαφορα 3 dB. Άρα 30/3 = 10 ανακλάσεις.. 

Θα ήθελα να επιμείνω στον τρόπο επίλυσης που πρότεινα για την δεύτερη άσκηση που έπεσε και σήμερα.

Η λύση που λαμβάνει υπόψη τον τρόπο μείωσης της στάθμης ανά 3 dΒ μου φαίνεται λίγο αυθαίρετη καθώς δεν τίθεται τέτοιος περιορισμός από το πρόβλημα. Βασικό κλειδί της επίλυσης εξακολουθώ να πιστεύω ότι να είναι ο μέγιστος δεσμευτικός χρόνος των 50 ms που θα πρέπει να μεσολαβεί μεταξύ δύο περασμάτων των ανακλάσεων από το αυτί του ακροατή για να ερμηνεύει αυτός το φαινόμενο ως αντήχηση.

Εξάλλου με την λύση που προτείνατε, εάν έχουμε 10 ανακλάσεις το δευτερόλεπτο, τότε ο χρόνος που θα μεσολαβεί μεταξύ δύο διαδοχικών περασμάτων είναι 100ms οπότε η ακροατής θα ερμηνεύει το φαινόμενο ως ηχώ και όχι ως αντήχηση.

Στην άσκηση 5 με την ακουστική χώρου έχω όντως λάθος στους υπολογισμούς γιατί κάπου έχω ξεχάσει να αφαιρέσω την σκίαση των άδειων καθισμάτων.


Κ.Ι.Σ.

Στην λύση σου δεν χρησιμοποιείς το στοιχείο RT60, δηλαδή το χρόνο που η στάθμη πέφτει 60 dB!!!

Ναι... με αυτόν τον τρόπο δεν χρησιμοποίησα τον χρόνο 2 sec... Αλλά μην ξεχνάμε ότι σε αυτό το μάθημα γίνεται συχνά αυτό! Όπως πχ στην πρώτη ερώτηση που δεν χρειάζεται διάγραμμα.

Υπάρχει κανείς που να είναι σίγουρος για τον τρόπο επίλυσης να μας διαφωτήσει??? -Bob!!! Φώς!!!!!-


Κ.Ι.Σ.

Έστω και εκ των υστέρων, ένιωσα μια ανακούφηση! :)
Καλά αποτελέσματα σε όλους.

Πως όμως μπορει να λυθει η πρώτη άσκηση χωρις το διάγραμμα??Κάθε βοήθεια δεκτή!!

Ο θόρυβος των 1000 χερτζ αποκρύπτει σχεδόν μόνο μεγαλύτερες συχνότητες (και ΕΛΑΦΡΩΣμεγαλύτερες)

Συνεπώς αρκεί να ξέρεις γενικά τι μορφή έχει η καμπύλη του διαγράμματος, δε χρειάζεται διάγραμμα..

Φυσικά παίζει ρόλο και το εύρος φάσματος του θορύβου, έτσι?
(η κεντρική συχνότητα είναι στα 1000)

Εδώ και καιρό έψαχνα πληροφορίες για το διακρότημα, γιατί για διαισθητικούς λόγους (+ κάποιων μουσικών γνώσεων) δεν μου κολλούσε η λύση που προτάθηκε στο πρώτο post...

Θυμίζω ότι με την παραπάνω πρόταση (και σύμφωνα με αυτά που γράφει το βιβλίο) η συχνότητα του διακροτήματος θα είναι ο μέσος όρος των δύο ταλαντώσεων 440 και 437 Hz.

(440+437)/2 = 438,5 Hz.

Συμφωνούμε μέχρι εδώ.

Το (πονηρά τιθέμενο) ερώτημα, λέει: Πόσες φορές ακούει ο μουσικός το διακρότημα σε 10 sec.

Χωρίς περισσότερη σκέψη, απαντήθηκε πιο πάνω ότι αφού το διακρότημα έχει συχνότητα 438,5 Hz, θα έχει περίοδο 1/438,5) = 0,0022805 sec περίπου, άρα θα ακουστεί σε 10 sec:

10/0,022805 = 4385 φορές!!!!!

Αν είναι δυνατον!!! Θεωρεί δηλαδή ότι το αυτί μπορεί να ξεχωρίσει ήχους που έρχονται ανά 0,0022805 sec τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι η διακριτική ικανότητα του είναι περίπου 0,05 sec

Το κλειδί της απάντησης, κατά τη γνώμη μου δεν βρίσκεται στην συχνότητα του τόνου που παράγεται από τα 2 διαπασών, αλλά στην περιοδικότητα του μηδενισμού της έντασης του παραγόμενου τόνου.

Μετά από λίγο ψάξιμο στο google, αφού το βιβλίο δεν αναφέρει ρητά το τι γίνεται με την περιοδικότητα της έντασης του διακροτήματος, βρήκα σε κάποια site ότι η συγκεκριμένη συχνότητα είναι ίση με f₁-f₂  (όπου f₁ η μεγαλύτερη από τις δύο συχνότητες). Οπότε, εφαρμόζοντας την παραπάνω σχέση στο ερώτημα των εξετάσεων έχουμε:

Η περιοδικότητα μηδενισμού της έντασης του διακροτήματος είναι 440-437= 3 Ηz
(οπότε η περίοδος του είναι 0,33 sec και μεγαλύτερη από την διακριτική ικανότητα του αυτιού)

Άρα μέσα σε 10 sec, ο μουσικός θα ακούσει 3*10=30 φορές το παραγόμενο διακρότημα.


Κ.Ι.Σ.


Υ.Γ.: Αναφορές:

1) http://www.sc.ehu.es/sbweb/fisica/oscilaciones/pulsacion/pulsacion.htm (δεν ξέρω Ισπανικά  :))


2)
(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=7332.0;attach=11607;image)

deleted

Σωστή η διόρθωση του Bob. Όπως προκύπτει από το σχήμα, η συχνότητα της περιβάλλουσας του διακροτήματος είναι (φ1-φ2)/2     (9-5)/2 = 2


Κ.Ι.Σ.

Μήπως γινεται μια καλύτερη εξήγηση όσο αφορά την λύση την τελευταία του βοβ?
Δεν καταλαβαίνω πως βγαίνουν...

Ευχαριστώ.

Τελικά είναι σωστή η λύση σου Καλλισθένη?
Η δική σου πάντως μου φάνηκε και μένα πιο λογική...

Αν δεις το σχήμα που έχω επισυνάψει παραπάνω, έχω σημειώσει τις περιόδους 2 σημάτων και του αθροίσματος (με σημειωμένη κόκκινη την περιβάλλουσα)
Θεωρώντας ότι ο χρόνος που μεσολαβεί από την αρχή ως το τέλος είναι 1sec, η συχνότητα του πρώτου είναι 9Hz του δεύτερου 5Ηz και της περιβάλλουσας του αθροίσματος (9-5)/2=2Hz


Για το άλλο θέμα (χρόνος αντήχησης), σύμφωνα με τον βαθμό που πήρα στην πρώτη εξεταστική απαντώντας μόνο στις θεωρητικές ερωτήσεις, μπορώ έμμεσα να συμπεράνω ότι είναι σωστός ο τρόπος επίλυσης  :)


Κ.Ι.Σ.

Στην σελίδα 126 του βιβλίου του κεφαλαίου 10 στην άσκηση που υπάρχει λυμένη στην 9η γραμμή :

Αδαπέδου=(250*α)+(300*12*0,3)+(100*1*0.6)=250+90+60=(250*α)+150 [Sab]

Αυτα που έχω με κόκκινο τι συμβολίζουν?

Ευχαριστώ...

Τα κόκκινα που έχεις μαρκάρει, συμβολίζουν... τυπογραφικά λάθη...

(300*0,3) είναι η απορρόφηση των άδειων καθισμάτων (το 12 ενδιάμεσά τους είναι ουρανοκατέβατο)
(100*0,6) είναι η απορρόφηση των 100 ακροατών (το 1 ανάμεσά τους είναι περιττό) (edit: ή να το δικαιολογίσεις ως το ενεργό εμβαδό του κάθε ακροατή, εάν το 100άρικο δίπλα, αντί συνολικής ενεργής επιφάνειας ακροατών, σημαίνει πλήθος ακροατών...)


Κ.Ι.Σ.

Για το άλλο θέμα (χρόνος αντήχησης), σύμφωνα με τον βαθμό που πήρα στην πρώτη εξεταστική απαντώντας μόνο στις θεωρητικές ερωτήσεις, μπορώ έμμεσα να συμπεράνω ότι είναι σωστός ο τρόπος επίλυσης  :)

Μήπως θυμάσαι καθόλου τις άλλες θεωρητικές ερωτήσεις?

(Επισης σε ευχαριστώ για τις προηγούμενες απαντήσεις.. :) )

Όπως τα λέει ο Καλισθένης είναι.
Είναι η ισοδύναμη ακουστική επιφάνεια ανά κάθισμα είτε σ' αυτό κάθονται ακροατές είτε όχι. Στη σελίδα 125 στη σημείωση 2 μπορείς να το δεις.
Αυτό είναι δεδομένο και δεν δίνεται στις ασκήσεις. Ετσί λοιπόν τυπογραφικό λάθος είναι μόνο το 2 στο 12 και το x1 είναι απαραίτητο.
Θυμάμαι ότι στο μάθημα ο Χατζηλεοντιάδης είχε πει ότι το χειμώνα, οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη ακουστική επιφάνεια, επειδή φοράν πιο πολλά και πιο χοντρά ρούχα. Αν τυχόν δώσει κάτι άλλο πρέπει να το πολλαπλασιάσεις με αυτό που θα σου δώσει. Αλλά όπως γράφει και το βιβλίο, αν δε δίνεται πρέπει να λαμβάνεις ως 1.

Σε κάποιο άλλο ποστ υπάρχει κάποια αναφορά για τα φετινά θέματα. Τα 3 από τα 4 ήταν ίδια με μια άλλη χρονιά, τα οποία μπορεία να κάνεις download από το γνωστό σύνδεσμο.

Ok. Σε ευχαριστώ πολύ. Για οτιδήποτε άλλο εδω θα είμαι να σας ρωτήσω  ;)

Εγώ να αναφέρω,ότι είχα εντοπίσει το παράδοξο με τη σχέση για το διακρότημα και ανατρέχοντας στα βιβλία του λυκείου,βρήκα ότι όντως η σχέση είναι f1-f2.Το θέμα είναι,από τη στιγμή που στο βιβλίο αναφέρεται αυτός ο τύπος,εμείς τί κάνουμε?Λέμε ότι (και σύμφωνα με τη λογική) είναι -,η σαν τα πρόβατα,αφού το βιβλίο θέλει +,+ και μεις θα βάλουμε?

Δια 2 ομως, ετσι? ο kallis εγραψε καπου οτι με το + βγαινει καπως ''απιθανο'' το αποτελεσμα αρα με - και ο Θεος βοηθος.

Στο βιβλίο του Λυκείου λέει απλώς Fδ= |f1-f2|. Δεν έχει δια 2.....

Μηπως ομως το f1-f2 δινει τη μεταβολη του πλατους του διακροτηματος?
εμεις ζηταμε τη συχνοτητα του, αρα ισως τελικα το σωστο να ειναι f1+f2/2 οπως λεει το βιβλιο...
kallis plz help αν ακους...

deleted

Όμως δε ρωτάει πόσες φορές ακούγεται το διακρότημα αλλά ο συνολικός ήχος, μήπως έχει διαφορά;

Σύμφωνα πάντως με κάτι σημειώσεις που έχω από το Λύκειο(αν ρωτάει για το διακρότημα) σε μία πλήρη κύμανση του πλάτους (f1-f2)/2 φαίνεται να ακούγονται 2 διακροτήματα, άρα fd=f1-f2.

Τώρα αν ρωτάει για το συνολικό ήχο δεν ξέρω τι εννοεί, ίσως και να είναι σωστή απάντηση το (f1-f2)/2.

Να επαναλάβω ότι έχω πειστεί ότι το πλάτος του διακροτήματος έχει συχνότητα (f1-f2)/2 από το παρακάτω παράδειγμα:

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=7332.0;attach=11615;image)

(9-5)/2 = 2  ;)

(πηγή: http://tinyurl.com/e5nen)



Κ.Ι.Σ.

Δηλαδή...
Αν ρωτούσε ποσους μηδενισμούς του πλάτους ακούει ο μουσικός θα απαντούσαμε με f= f1-f2.
Ενώ αν ρωτούσε ποσα διακροτήματα ακούει ο μουσικός απαντάμε με f=(f1-f2)/2.

Λογικά f=f1-f2 : για τον αριθμό των διακροτημάτων και δια 2 για τις πλήρεις διακυμάνσεις του πλάτους.
Τώρα για τους μηδενισμούς του πλάτους ισχύει ό,τι και για τα διακροτήματα.

Λοιπον για να ξεκαθαριστουν τα πραγματα με το διακροτημα εχουμε 2 ηχοι(εστω ιδιου πλατους) που εχουν παραπλησιες συχνοτητες. Π.χ. 440 Ηζ και 437 Ηζ. Αρα το συνισταμενο κυμα ειναι
y=y1+y2=
=a*sin(k1*x-w1*t)+a*sin(k2*x-w2*t)=(με την γνωστη τριγωνομετρικη ταυτοτητα)=
=2*a*cos((k2-k1)*x/2-(w1-w2)*t/2)*sin((k2+k1)*x/2-(w1+w2)*t/2.

Ο ηιτονοειδης ορος εχει τον μεσο ορο των κ1, κ2 και των w1,w2. Ομως αφου τα w1,w2 ειναι σχεδον ιδια, παραγουν εναν ηχο ο οποιος μοιαζει στην συχνοτητα με τους αρχκους ηχους. Οσον αφορα το πλατος τωρα.

2*a*cos((k2-k1)*x/2-(w1-w2)*t/2)

Ειναι ενας συνημιτονοειδης ορος, του οποιου η συχνοτητα ειναι πολυ μικρη, αφου w1,w2 ειναι σχεσον ιδια. Ετσι ενω εχουμε ακουστο ηχο, αφου η συχνοτητα του ηχου ειναι παραπλησια των αρχικων ηχων, αυτος ο ηχος δεν εχει σταθερο πλατος. Εξαιτιας αυτου του συνημιτονοειδους ορου δεν ακουμε εναν σταθερο ηχο, π.χ. μια νοτα, αλλα σαν να βουιζει ενας μαγνητης, ενας βοοοουν,βοοοοοουν, βοοοοοοοοουν. Ελπιζω να καταλαβαινετε τι θελω να πω. Μου φαινεται παραλογο να κανει ερωτηση για διακροτημα και η ερωτηση να αναφερεται στην συχνοτητα του ηχου αι οχι στην συχνοτητα με την οποια ακουγεται αυτο το βοοουν. Εστω λοιπον οτι ω1=440Ηζ και ω2=437Ηζ. Ο ηχοε που παραγεται θα εχει συχνοτητα (440+437)/2=438.5Ηζ. Το πλατος του ηχου, δηλαδη το διακροτημα, εχει συχνοτητα (440-437)/2=1.5Ηζ. Αρα αυτο το βοουν ακουγεται με συχνοτητα 1.5Ηζ.

Τελικά ρε παιδιά ποια είναι η απάντηση στο θέμα 3?

Δεν ακούγεται με 1.5HZ αλλά με 1.5X2= 3Ηz . Γιατί το cos(f1-f2)/2 μηδενίζεται 2 φορές . Ο μουσικός όμως θα μετράει τους μηδενισμούς, όχι τα ζεύγη των μηδενισμών. Άρα η συχνότητα που μας ενδιαφέρει είναι η διπλάσια του συνιμιτόνου. Εξάλλου, έτσι ορίζεται και η συχνότητα του διακροτήματος: f1-f2 ΟΧΙ (f1-f2)/2

ομως ενα αλλο θεμα που προκυπτει ειναι οτι (ειτε ειναι 3Ηz ειτε 1.5Hz) αυτες οι συχνοτητες δε συλλαμβανονται απο το ανθρωπινο αυτι..
Αρα δε θα ακουει τιποτα ετσι...

Μετά από συζήτηση με τον Bob, καταλήξαμε στο ότι η σωστή απάντηση για τη συχνότητα του μηδενισμού της έντασης του διακροτήματος ότι είναι το f1-f2 για τον ίδιο λόγο που αναφέρει ο Petrakeas.

...και τελικά, ο μουσικός ακούει έναν τόνο (440+437)/2 = 438,5 Ηz με περίοδο μηδενισμού του πλάτους της έντασης 3 Hz. Άρα σε 10 sec, θα ακούσει τον συνολικό ήχο 30 φορές.


Επιτέλους.... τέλος με αυτό το ζήτημα.


Κ.Ι.Σ.

μηπως ειναι (440+437)/2 = 438,5 Ηz

Και το θεμα που εθεσα με την πολυ χαμηλα συχνοτητα που δε συλλαμβανεται απο το αυτι δεν ισχυει?

Ποιος ειναι ο τροπος σου;

Σωστός για το + ...το διόρθωσα

Η πολύ χαμηλή συχνότητα είναι στην αλλαγή της έντασης του τόνου και όχι στον ίδιο τον τόνο ο οποίος είναι συχνότητας 438,5Hz με αποτέλεσμα να ακούγεται μια χαρά.

Ναι δικιο εχετε.

Να προσθέσω ότι ο τρόπος λύσης του δεύτερου θέματος από τον Κωσταντίνο,δίνει κανονικά το ίδιο αποτέλεσμα με την λύση του Kαλισθέννη,εφόσον δεχτούμε ότι η διαφορά ανάμεσα στους 2 ήχους πρέπει να είναι 1,5 dB,και όχι 3 όπως είπατε.Αυτό αναφέρεται στην σελίδα 66 του βιβλίου,και βεβαίως είναι άλλο ένα από τα τελείως ξεκάθαρα πράγματα που έχουμε ανακαλύψει ως τώρα στο μάθημα :D.

Πρόσεξε όμως ότι η διαφορά του 1,5 dB ισχύει για συχνότητες γύρω από το 1 kHz στις οποίες εντοπίζεται και η καλύτερη απόκριση του ανθρώπινου αυτιού. Πιστεύω πως η λύση του Καλλισθένη είναι γενικότερη άρα σωστότερη...

Καθώς διάβαζα το συγκεκριμένο post μου ήρθε μια διαφορετική ερμηνία για τη συχνότητα του διακροτήματος. Πράγματι η συχνότητα του διακροτήματος είναι η συχνότητα της περιβάλλουσας (δηλαδή η συχνότητα του 'πλάτους' του). Το πλάτος του τώρα είναι abs[2a*cos((f1-f2)t/2)] (και όχι 2a*cos((f1-f2)t/2)). Η συνάρτηση 2a*cos((f1-f2)t/2) έχει συχνότητα (f1-f2)/2. Εφαρμόζοντας όμως την συνάρτηση abs[.] οι αρνητικές ημιπερίοδοι της 2a*cos((f1-f2)t/2)) κατοπτρίζονται ως προς τον άξονα των τετμημένων και μετατρέπονται σε θετικές. Οι θετικές βέβαια ημιπερίοδοι δεν επιρεάζονται. Όλη αυτή η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα τον διπλασιασμό της συχνότητας η οποία γίνεται f1-f2. Οπότε έτσι καταλήγουμε πως η συχνότητα και του ίδιου του διακροτήματος είναι f1-f2.

Ελπίζω αυτό να ικανοποιήσει αυτούς παραμένουν ακόμη διστακτικοί! ;) ;) ;)

στο 1ο 8εμα είχε δοθεί το διάγραμμα με το φαινομενο αποκρυψης για τη συγκεκριμένη κεντρική συχνότητα??

Κατά πάσα πιθανότητα όχι.Αν γνωρίζεις την γενική μορφή του διαγράμματος,θα δείς ότι μόνο οι συχνότητες που βρίσκονται δεξιά της κεντρικής αποκρύπτονται.Συνεπώς το 500 δεν αποκρύπτεται,και γι αυτό δεν έδωσε και διάγραμμα...

και οι απορίες συνεχίζονται μέχρι τελικής πτώσης... :D :P


Δε συμφωνώ μ αυτή τη λύση... :???:

Νομίζω πως όταν η πηγή εφάπτεται σε επιφάνεια ,όπως σ αυτή την άσκηση, στον υπολογισμό, η επιφάνεια δρα σα δεύτερη πηγή.(σύμφωνα και με τις σημειώσεις του Α4)

Δλδ, στη συγκεκριμένη άσκηση, 8α έπρεπε πρώτα να υπολογίσουμε τις νέες συχνότητες στάθμες όπως προκύπτουν λόγω  ύπαρξης της επιφάνειας, κ μετά να κάνουμε τη διερεύνηση.

Διαφορετικά, για ποιο λόγο να δώσει την επιφάνεια??? Θα μπορούσε να υπάρχει απλά η πηγή χωρίς την επιφάνεια...

Αν είναι σωστό αυτό που σκέφτομαι, οι δύο νέες στάθμες προκύπτουν f1=63dB kai f2=60dB

Και η υπόλοιπη άσκηση λύνεται κατα τα γνωστά...

Μήπως κάνω λάθος??? :???: :-\ :-\ :-\

Mαλλον κανεις λαθος Η συχνοτητα δεν αλλαζει απο την πλακα αλλα λειτουργει σαν πηγη νεου κυματος

με την ελπίδα ο Καλλισθένης να έχει δίκαιο  :) :) :)

christine εσυ πυο ασχολεισαι τελικα με το +3 και +6 τι παιζει?εχω στις σημειωσεις εχω οτι +6 οταν συμφασικες,και σε παραδειγμα που μαι πηγη εχει τοιχο πισω της εχω +6 γιατι την θεωρουμε συμφασικη.εδω γιατι την ανακλαση την πηραμε μη συμφασικη?

Γιατι ειναι σταθμη εντασης οχι πιεσης Το +6 αφορα μονο την πιεση

Να ναι καλά ο Καλλισθένης και ο estergio, τα ξεκαθάρισα.

Όταν η πηγή εχει επιφάνεια εφαπτόμενη, για να καταλάβουμε τι γίνεται πρέπει να συγκρίνουμε τα μήκη κυματος του συνθετου ήχου της πηγής με τις διαστάσεις της επιφάνειας για αν δούμε αν είναι εμπόδιο ή όχι.

Όταν δεν είναι εμπόδιο, τότε στους υπολογισμούς της στάθμης χρησιμοποιούμε μόνο τη στάθμη της πηγής.

Αν είναι εμπόδιο, τότε ο τοίχος δρα σα δεύτερη πηγή.

Αν η ένταση που μας δίνεται είναι ένταση στάθμης, τότε προσθέτουμε +3dB
Ενω, αν η ένταση ειναι ένταση πιεσης, τότε προσθέτουμε +6dB.

αυτά καταλαβα... :-\

εχει καει το μυαλο μουυυυυ :D

χμμμ..ναι σωστα.στο θεμα ηταν sil.thanx!

συγνώμη αλλα:

Ασκ 3

" Ανακλάται στην παρούσα πλάκα, επιστρέφοντας στην πρώτη πλάκα (εφαπρομενική στην πηγή από όπου     επανα-ανακλάται) προς το σημείο Α, και φτάνει εκεί έχοντας διανύσει άλλα 16 μέτρα (πέρα από τα 8 ), ξεκινώντας με ένταση  42+3 = 45 dB "

Γιατί θα πούμε ότι ξεκινά με 45 db ,καθώς φτάνει στο σημείο  Α με 42 και επειτα εχει δυο ανακλάσεις μεχρι να ξαναφτάσει.

Επίσης

"Οπότε η συνολική στάθμη στο σημείο Α θα είναι: Ltot= 10log(10^4,2 + 10^4,5 +10^3,546) = 47 dB "

γιατι προσθέτουμε 10^4.5 αφού :

τα 50 Hz δίνουν  42 db
τα 4 kHz  δίνουν 42 db στην πρώτη διαδρομή .

Αρα λογικά  ειναι Ltot= 10log(10^4,2 + 10^4,2 +10^3,546)

-λίγο ακόμη να ασχοληθώ με ηλεκτρακουστική 8α λαλήσωωωωω-

νομίζω απλά ότι ο καλλισθένης οταν ξεκινούσε του υπολογισμούς του, θεωρούσε ότι στο σημείο Α έχουμε την αφετηρία ενός νέου κύματος κ έκανε έτσι τους υπολογισμούς του.

νομίζω ότι δε λύνεται έτσι, γιατί εφόσον συμβαινει η ανάκλαση, στο σημείο Α δεν ειναι δυνατον να υπάρχει αύξηση της στάθμης....

Εφοσον το κύμα ανακλάται, όσες περισσότερες ανακλάσεις γίνονται, τόσο πιο πολύ 8α εξασθενεί το κύμα...

Με λίγα λόγια, συμφωνώ με τη λύση σου και τη σημερινή που μας έβαλε την έλυσα με τον ίδιο τρόπο.... :)

christine με διαφωτισες ευτυχως λιγο πριν την εξταση και το εκανα πιστευω σωστα,απαλ αμελησα το bounce  γιαιτ εδινε μολις 15 db,κι έτσι το συνολικο μου βγηκε 42+3 =45

         Παιδιά στο θέμα 5 με το δωμάτιο εκεί που λέει ότι τα παράθυρα είναι όλα ανοιχτά(χώρος ανομοιομορφως),θα χρησιμοποιήσουμε τον τύπο του Sabine ή τον άλλο του Norris-Eyring.Εχω την εντύπωση ότι χρησιμοποιούμε του Sabine γιατι αν και έχουμε ανομοιομορφία λόγο παραθύρων έχουμε όλο τον άλλο χώρο  ομοιόμορφο.?????? 8)

Διαβάζοντας την παραπάνω λύση για το θέμα 4 του Ιουνίου 2003 έχω την εξής διαφωνία.

Ανακλάται ο ήχος με f2 στον τοίχο Α. Άρα L2'=L2(8 )+3=42+3=45
Στη συνέχεια διανύει 8 μέτρα άρα L2'(8 )=45-20log8=27db
Μετά ανακλάται στον τοίχο S. Οπότε δεν πρέπει να λάβουμε υπόψη και άλλα 3 db και όχι να προσθέτουμε απλά τις αποστάσεις που διανύει ο ήχος???
Οπότε μετά την ανάκλαση L2''=27+3=30dB
Διανύει άλλα 8m άρα φτάνει στον τοίχο Α με L2"(8 )=30-20log8=12dB
Στην συνέχεια ανακλάται ξανά αλλά φτάνει εξασθενημένο στον τοίχο S (αρνητική τιμή) οπότε δεν ξαναανακλάται.

Άρα τελικά θα έχουμε το L1=42dB και το L2''=12dB (Όπου επίσης δεν έχω καταλάβει γιατί στην παραπάνω λύση λαμάνει υποψη και το 1ο L2 και αυτο που προκύπτει από τις ανακλάσεις).

Τελικά στο Α θα έχουμε LΟλ=10log(10^4.2 + 10^1.2)=42dB

Τι λέτε?

 8) η φάτσα αυτή είναι το 8 sorry

συμφωνς μαζι σου με την εξης διαφορα...στο τελικο θα το εκανα.... LΟλ=10log(10^4.2+10^4.5 + 10^1.2)=46.76
οπου το 4.2 ειναι απο τα 50 χερτζ
τα 4.5 ειναι 42+3 που ξεκιναν απο το Α προσ το Σ και 12 αυτα που επιστρεφουν στο Α (ειναι μικρος ορος και δεν συνεχιζω τις ανακλασεις...)
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟς ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ....
ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΟΥ

θα συμφωνήσω μαζί σου teo με την εξής προυπόθεση, η πηγή να εκπέμπει συνέχεια.

Παιδιά στο θέμα 5 με το δωμάτιο εκεί που λέει ότι τα παράθυρα είναι όλα ανοιχτά(χώρος ανομοιομορφως),θα χρησιμοποιήσουμε τον τύπο του Sabine ή τον άλλο του Norris-Eyring.Εχω την εντύπωση ότι χρησιμοποιούμε του Sabine γιατι αν και έχουμε ανομοιομορφία λόγο παραθύρων έχουμε όλο τον άλλο χώρο  ομοιόμορφο.??????  :(

αυτο που λες για ομοιομορφο ή μη χορο....που το βρηκες?

    Παιδιά να ρωτήσω κάτι,τελικά σε κάθε ανάκλαση του κύματος με τα 4kΗz θα προσθέτουμε 3 dB ή όχι.Νομίζω πως δεν προσθέτουμε αλλίως πιο το νόημα της εξασθένισης απο την ανάκλαση.Επίσης ξεκινόντας απο μια πηγή που είναι προσκολημένη σε επιφάνεια πάντα προσθέτουμε 3dB για SIL και 6 για SPL. Μπορεί κάποις να τα ξεκαθαρίσει σίγουρα αυτά;;;; :D :D :D

Σχετικα με το θεμα του διακροτηματος:

Οι απαντησεις του Καλλισθενη ειναι σωστες. ΟΜΩΣ, στο βιβλιο υπαρχει ενα εκφραστικο λαθος που μπορει να μπερδεψει, στις σελιδες 68-69:

Ειδικη περιπτωση της μη γραμμικοτητας του αυτιου ειναι τα διακροτηματα. Τα διακροτηματα δημιουργουνται οταν το αυτι διεγειρεται με δυο τονους της ιδιας περιπου εντασης και συχνοτητας (Δf<16Hz). Αντι να ακουγονται δυο ξεχωριστοι τονοι, ακουγεται μονο ενας τονος με συχνοτητα (f₁+f₂)/2 και του οποιου η ενταση αλλαζει με την παραπανω συχνοτητα, οταν f₁>f₂. Τα διακροτηματα ακουγονται πιο καλα οταν η διαφορα συχνοτητας των τονων ειναι γυρω στα 6Hz.

Διαβαζοντας αυτο, συμπεραινει κανεις οτι η συχνοτητα με την οποια μεταβαλλεται η ενταση του ηχου που ακουμε, ισουται με (f₁+f₂)/2 (καθως στη ροη του λογου αυτη ειναι η "παραπανω συχνοτητα"). Ομως προφανως οταν λεει "παραπανω συχνοτητα" αναφερεται στο Δf, δηλαδη σε διαφορα συχνοτητας.

Ειναι αλλη μια θαυμαστη περιπτωση α(κατα)νοητης διατυπωσης στο υπεροχο βιβλιο του κ. Παπανικολαου...

Γιατί σε κάθε ανακλάση παίρνουμε +3 dΒ??
Ουσιαστικά μόνο στην αρχή όπου έχουμε δύο πηγές δεν θα έπρεπε να πάρουμε +3 dΒ?? :-\ :-\ :-\

Για το 4ο θεμα (με τις ανακλασεις) η λυση που προταθηκε νομιζω πως ειναι σωστη. Το δικο μου σκεπτικο ειναι το εξης:

Για την f1:
Δεν ανακλαται σε καμια επιφανεια, αρα λοιπον το μονο που κανουμε ειναι να υπολογιζουμε τη σταθμη σε αποσταση 8m με βαση το γνωστο τυπο:
SIL₁(Α) = 60 - 20log(8) = 42 dB

Για την f2:
Κατ' αρχην, ανακλαται και απο τις δυο επιφανειες.
- Αρα, στην αρχη που ο ηχος ξεκιναει απο την πηγη, προσθετουμε 3dB.
- Υπολογιζουμε την πρωτη αφιξη της στο Α:
SIL₂(Α) = (57+3) - 20log(8) = 42 dB
- Το Α βρισκεται ακριβως μπροστα στην επιφανεια, αρα ο ηχος θα ανακλαστει και θα ξαναπεσει στο Α, χωρις να προλαβει να πεσει η σταθμη του. Δηλαδη προσθετουμε σ' αυτο που βρηκαμε αλλα 3dB:
SIL₂(Α) = (57+3) - 20log(8) + 3 = 45 dB

- Μετα την ανακλαση, ο ηχος, ας πουμε καταχρηστικα "τα 45dB" ταξιδευoυν παλι πισω στην S, οπου ανακλονται και παλι, και ξαναφτανουν στο Α, με μια σταθμη που υπολογιζουμε για αποσταση 3*8.
45 - 20log(24) = 17,4 dB
Προσθετουμε αλλα 3 λογω ανακλασης και παλι: 20,4 dB

Εδω τωρα μπορουμε να υπολογισουμε και 2ο ταξιδι προς την S και πισω, ομως εαν το κανουμε θα δουμε οτι ο ηχος που επιστρεφει κατα τη δευτερη ανακλαση στον τοιχο S ειναι πολυ μικρης σταθμης (αρνητικο αριθμο dB) αρα μπορουμε να τον αγνοησουμε.

Προσθετουμε δηλαδη λογαριθμικα: 45dB + 20,4dB = 45 dB οπως περιμεναμε.

Αρα στο τελος προσθετουμε λογαριθμικα για τις 2 συχνοτητες: 42+45 = 46,8 dB


Εχει λαθος, η νεα version ειναι εδω: http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=7332.msg476774#msg476774

εχει να κανει με τις προϋποθεσεις στις οποίες ισχύει ο τύπος του Sabine

δλδ, ειτε ανοιξουν τα μισα παράθυρα ανομοιόμορφα είτε ανοίξουν ομοιόμορφα στις πράξεις θα χρησιμοποιηθούν τα ίδια νούμερα.

απλά αναφέρεται σαν αρχική υπόθεση στο πρόβλημα ότι τα παράθυρα πρέπει να ανοίξουν εναλλάξ ωστε να μη χαθεί η ομοιομορφία....

Γενικα ο τυπος που χρησιμοποιείται είνα ιτου Sabine...

ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ......
- Μετα την ανακλαση, ο ηχος, ας πουμε καταχρηστικα "τα 45dB" ταξιδευoυν παλι πισω στην S, οπου ΑΡΑ 44-20ΛΟΓ( 8 )= 27db.αυτα ανακλόνται στην Σ αρα +3 db--> 30 db και επιστρεφουν στην Α
30-20 ΛΟΓ ( 8 )=12 db .τα οποια ανακλονται ...αρα +3--> 15 db....
οποτε Lολικο=42 db (απο την f1)   +  45 db (απο f2α)  + 15db (απο την f2β)=46,76  (λογαριθμικα)
ε????

Βασικα μολις ειδα πως εκανα ενα λαθος, που ομως δεν ειναι αυτο που γραφεις εσυ:



Στο πρωτο ταξιδι φτανει στο Α ενας ηχος με σταθμη 42dB. Ο ηχος αυτος ανακλαται και ταξιδευει αντιστροφα.
Ενω για τον υπολογισμο της σταθμης στο Α προσθετουμε 3dB, για τον ηχο που επιστρεφει πισω δεν προσθετουμε, μονο ο ανακλωμενος γυρναει..
Γι' αυτο και δεν προσθετουμε ουτε στην ανακλαση στο S...

<<Μετα την ανακλαση, ο ηχος, ας πουμε καταχρηστικα "τα 45dB" ταξιδευoυν παλι πισω στην S, οπου ανακλονται και παλι, και ξαναφτανουν στο Α, με μια σταθμη που υπολογιζουμε για αποσταση 3*8.
45 - 20log(24) = 17,4 dB
Προσθετουμε αλλα 3 λογω ανακλασης και παλι: 20,4 dB>>

 Εδώ ακριβώς διαφωνώ. πως παίρνεις 3*8 ? Βασικά αν έπαιρνες θα έπαιρνες 2*8 αλλά πιστεύω ότι πρέπει να πάρουμε 2*log8.
Οι άλλες απορίες μου είναι οι εξής?
1) Η πηγή εκπέμπει συνέχεια?
2) Όταν το κύμα ανακλάται στον τοίχο Α προσθέουμε 3dB ή αυτό το κάνουμε μόνο όταν μπροστά από τον τοίχο βρίσκεται πηγή? Γιατί αν δεν υπάρχει πηγή δεν είναι λογικό (νομίζω) να αυξάνεται η στάθμη από ανάκλαση κατά 3 dB.
3) Όταν το μήκος κύματος είναι συγκρίσιμο με τη διάσταση του εμποδίου παίρνουμε ανάκλαση ή μόνο περίθλαση?

Εχεις δικιο, μαλακια μου  :-X
2*log16 ειναι


1) Δεν αναφερει κατι τετοιο, εγω το πηρα οτι εκπεμπει συνεχως για λογους απλοτητας
2) Σκεψου πως εισαι στη μεση της αιθουσας, και η πηγη εκπεμπει συνεχως. Ο ηχος που φτανει στα αφτια σου ειναι:
α. Κατευθειαν απ την πηγη.
β. Ο ανακλωμενος απο τον τοιχο Α
γ. Αυτος που ανακλαστηκε στον Α, επεστρεψε στον S, ανακλαστηκε κ εκει και ξαναρθε σε σενα
δ. Αυτος που ανακλαστηκε στον Α, επιστρεψε στον S, ανακλαστηκε κ εκει, και μετα ξαναπηγε στον Α, ξανανακλαστηκε και ξαναρθε σε σενα.
Καπου εδω η σταθμη εχει πεσει τοσο πολυ που δεν εχει νοημα να τη μετρησεις οσο ακριβης κι αν θελεις να εισαι στους υπολογισμους......
3) Σε μια λυμενη ασκηση που ειδα, ελεγε πως κατα προσεγγιση για την περιπτωση του συγκρισιμου δεν παιρνουμε καθολου ανακλαση.

Βασικά έχουμε μπερδέψει τα μπούτια μας.
Λοιπόν, ή θα αφαιρέσουμε 2*20*log8 ή 20*log16?

3dB θα προσθέτουμε όταν ανκλάται στον A που δεν έχει πηγή?
Στον S το καταλαβαίνω να προσθέτουμε αλλά στον Α δεν έχει πηγή.

Αν θεωρείς ότι η πηγή εκπέμπει συνέχεια τότε σε κάθε ανάκλαση όντως προσθέτεις 3 dB. Ισχύει γενικά ότι όταν ένα κύμα φτάνει στο τέλος μια γραμμής και ανακλάται πίσω διπλασιάζεται το πλάτος του δηλαδή +3 db λογαριθμικά.
Για το πότε γίνεται ανάκλαση και πότε όχι,δεν βλέπω απάντηση στο βιβλίο.Μια άσκηση πάντως αναφέρει αυτό που ξέρεις Χρυσουλάκι, ότι σε συγκρίσιμα μεγέθη έχουμε ανάκλαση και περίθλαση.

Το μόνο που βρήκα για ανάκλαση σε συγκρίσιμα μεγέθη (μήκος κύματος-διαστάσεις εμποδίου) είναι στην σελ. 45 "Το φαινόμενο της περίθλασης συνδέεται με το φαινόμενο της ανάκλασης και παρατηρείται..."
Ανάκλαση δε γίνεται σίγουρα για εμπόδιο με διαστάσεις μικρότερες από το μήκος κύματος (σελ. 20).
Βέβαια επειδή τα μήκη κύματος που μπορεί να δούμε εμείς είναι μεταξύ (ακουστοί ήχοι)
17,15 m-0,07m μάλλον αυτή η περίπτωση δε συναντάται.
Το κακό είναι ότι με αυτή τη λογική θα πρέπει να κάνουμε πάντα ανάκλαση αφού το εμπόδιο ή θα έχει συγκρίσιμες διαστάσεις ή πολύ μεγαλύτερες.
Δεν ξέρω παιδιά πολύ μπέρδεμα η δουλειά.

;D

Εγω λεω το εξης:

Εχεις πηγη πανω σε τοιχο, οι διαστασεις του οποιου προκαλουν ολικη ανακλαση στη συγκεκριμενη συχνοτητα. Αρα, ειναι σαν να εχεις δυο ιδιες πηγες. Επειδη ειναι ακριβως πανω στον τοιχο, θεωρουμε οτι βρισκονται στο ιδιο σημειο, επομενως ειναι και συμφασικες.
Γι' αυτο, οταν υπολογιζεις τη σταθμη της πηγης, προσθετεις αλλα 3 dB.
Ο ηχος αυτος (μαζι με τα 3 dB, ας τον ονομασουμε Μπαμπη) ξεκιναει ταξιδακι προς την αλλη μερια.

Φτανει στο σημειο Α. Δεν εχει γινει ακομα ανακλαση. Αν μετρησεις τη σταθμη του ηχου στο Α, μετρας απο το γνωστο τυπο, αφαιρωντας 20log(8 ). Μετρας δηλαδη τον Μπαμπη μονο.

Ο ηχος σου ανακλαται στον τοιχο Α, και φευγει παλι προς τα πισω. Ας ονομασουμε τον ανακλωμενο ηχο Χαριλαο. Γυρνωντας προς τα πισω, ξαναπερναει απο το Α.
Εαν μετρησεις τη σταθμη στο Α, το μηχανημα σου θα μετρησει μαζι τον κουρασμενο Μπαμπη και το Χαριλαο.
Θεωρωντας οτι η πηγη εκπεμπει συνεχως, στο Α φτανει διαρκως κουρασμενος ο Μπαμπης και Χαριλαος.
Ομως ο Χαριλαος ισουται με τον κουρασμενο Μπαμπη. Αρα λοιπον τωρα στο σημειο Α μετρας εναν Χαριλαο κι εναν κουρασμενο Μπαμπη, δηλαδη 2 Χαριλαους ή 2 κουρασμενους Μπαμπηδες, δηλαδη απλα προσθετεις 3dB ΣΤΗΝ ΕΝΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΟΣ ΣΟΥ.

Ο Χαριλαος τωρα, ξεκιναει κι αυτος ταξιδι παλι πισω προς τον τοιχο S. Μολις φτασει εκει, ανακλαται πληρως και συνεχιζει. Καλυπτει αποσταση 8+8=16m και ξαναφτανει στο Α. Τωρα πλεον το μηχανημα σου μετραει μαζι τον κουρασμενο Μπαμπη (που ερχεται κατευθειαν απο την πηγη), και το Χαριλαο που ανακλαστηκε στον τοιχο Α, καθως και τον πολυ κουρασμενο Χαριλαο, ο οποιος πηγε στον S και γυρισε.

Ο πολυ κουρασμενος Χαριλαος τωρα, κοπαναει στον τοιχο Α και ξαναμαναρχιζει ταξιδι προς τα πισω, περνωντας απο το σημειο Α. Αρα λοιπον, εκει που στο Α μετρουσες:
Εναν κουρασμενο Μπαμπη και εναν Χαριλαο,
τωρα μετρας:
Εναν κουρασμενο Μπαμπη, εναν Χαριλαο, εναν πολυ κουρασμενο Χαριλαο, κι επιπλεον εναν πολυ κουρασμενο Χαριλαο ο οποιος κοπανησε στον τοιχο και ξαναρθε.

Ο κουρασμενος Μπαμπης μαζι με τον Χαριλαο, μας κανουν εναν κουρασμενο Μπαμπη +3dB

Ο πολυ κουρασμενος Χαριλαος, μαζι με τον πολυ κουρασμενο Χαριλαο που κοπανησε στον τοιχο και ξαναρθε, μας κανουν εναν πολυ κουρασμενο Χαριλαο +3dB.

Και καπου εδω σταματας να μετρας προσκεκλημενους, διοτι την επομενη φορα που ο Χαριλαος θα βαρεσει στον τοιχο θα σπασει το κεφαλι του και δεν θα γυρισει πισω.

Για να σοβαρευτουμε και λιγο, προσπαθησε να σκεφτεις σαν ακινητος παρατηρητης, και οχι ταξιδευοντας μαζι με τον ηχο.

Εισαι στο σημειο Α, το οποιο ειναι κολλητα στον τοιχο.

Ξεκιναει απο την πηγη ενας ηχος, που στην πορεια πεφτει η σταθμη του. Φτανει σε σενα εξασθενημενος και τον ακους.
Επειδη εισαι διπλα στον τοιχο και εχεις πληρη ανακλαση, τον ακους "εις διπλουν", δηλαδη 3 dB πανω.
Αυτος τωρα που εχει ανακλαστει, ταξιδευει προς τον αλλο τοιχο και εξασθενει. Ανακλαται και ξαναρχεται παλι προς εσενα, και παλι στο δρομο εξασθενει. Μολις φτανει σε σενα, εσυ:

Ακους ηδη απο πριν τον πρωτο ηχο, 3dB πανω λογω της πρωτης του ανακλασης, και τωρα σου 'ρχεται και ενας δευτερος ηχος, που επισης τον ακους 3dB πιο πανω επειδη κι αυτος ξανα-ανακλαται.


edit: Αν σε βοηθαει, προσπαθησε να δουλεψεις τις πηγες με τη μεθοδο των ειδωλων, οπως στο Πεδιο Ι με τα σημειακα φορτια

Fourier με έχεις μπερδέψει. Αλλά τι περίμενα Fourier σε λένε. ;)
Λοιπόν αν κατάλαβα καλα έχουμε:

1.42 dB στο Α απο΄το L1 που δεν ανακλαται.
2. S->A  : L2=57+3-20log8=42db
    S->A->S->A  : L2 '= 57+3-20log( 8 + 8 )+3-20log8=20.85dB
Όμως σρον τύπο για το Lολικο θα έχουμε 2 φορές το L2, μία το απευθείας δηλαδή και μία αυτό που μόλις ανακλάται
και 2 φορές το L2' για τον ίδιο λόγο.
Άρα Lολικο=10logΣ(10^4.2 + 2*10^4.2 + 2*10^2.085 )= 46.793dB 

Πες μου οτι συμφωνουμε  :'(

Δες το σχημα στην εικονα:



Μαυρο + κοκκινο = Μαυρο + 3dB

Μπλε + κιτρινο = Μπλε + 3dB


Υπολογιζεις τη σταθμη του μαυρου και του μπλε, προσθετεις 3 dB στο καθενα, και τα δυο που βρηκες τα προσθετεις λογαριθμικα.



Αυτα φυσικα μονο για τη συχνοτητα που ανακλαται, εχεις και αλλα μερικα dB (δεν θυμαμαι) απο την αλλη που δεν ανακλαται...

Αρα συμφωνούμε!!!!

:D

για το 1ο θεμα εχετε καμια ιδεα τι κανουμε;;

Ειπώθηκε πιο παλια :<<Ο θόρυβος των 1000 χερτζ αποκρύπτει σχεδόν μόνο μεγαλύτερες συχνότητες (και ΕΛΑΦΡΩΣμεγαλύτερες)

Συνεπώς αρκεί να ξέρεις γενικά τι μορφή έχει η καμπύλη του διαγράμματος, δε χρειάζεται διάγραμμα..

Φυσικά παίζει ρόλο και το εύρος φάσματος του θορύβου, έτσι?
(η κεντρική συχνότητα είναι στα 1000)>>

και επίσης αποφάνθηκα οτι δεν προσθέτεις 3db κάθε φορά που χτυπάει στον τοίχο S μόνο την πρώτη φορά που φέυγει το κύμα (sorry αν σας κουρασα με αυτο το θέμα αλλά πιστεύω θα μπει)

συμφωνω μαζι σου η ασκηση πιστευω οτι ειναι πιο ευκολη απο οτι δειχνει αλλωστε υπαρχει μια ψιλοπαρομοια στο Α4 τελευταια σελιδα...

και οτι εχω
L1=60-20log8=42db

L2=(57+3)-20log8=42db           (s->a)
L2'=(57+3)-20log24=32.39db     (s->a->s->a)

και στην συνεχεια τον λογαριθμο του L1,L2,L2' κλασσικα..
δεστε και την ασκηση στο Α4 αν θελετε..

(στα L2 παιρνω καθε φορα 57+3 γιατι η αρχικη σταθμη εντασης ειναι τοση, για το 1m)

ή και διαφορετικα μπορουμε να θεωρήσουμε οτι η πηγη s εμφανιζεται για ενα δευτερολεπτο οπου μας δινει το σημα των 57+3 db και μετα εξαφανίζεται εμας μας ενδιαφερει μονο αυτα τα 60 db τι επιδραση θα εχουν στο A.....