Συναδελφικότητα στους διαδρόμους της Πολυτεχνικής

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[Turambar]

Ορμώμενος από αυτό το τόπικ:
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=6623.msg101119#msg101119

@ Turambar
με τιμάει ιδιαίτερα ο χαρακτηρισμός σου 
αδερφός συμφοιτητής κι αδερφος ταινιόφιλος!

 

Είναι αστείο, περπατάμε στην σχολή, περνάμε ο ένας δίπλα στον άλλον, και νιώθουμε μόνοι, κλεισμένοι στα δικά μας προβλήματα, τα μοναδικά και αξεπέραστα. Ξέρουμε ότι υπάρχουν και χειρότερα αλλά λίγο μας ενδιαφέρουν.

Αγνοούμε ότι οι διπλανοί μας είναι τόσο κοντά σε μας, και σπάνια απλώνουμε το χέρι για μια χειραψία, για μια ερώτηση από ενδιαφέρον, για ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Απλά προχωράμε στον διάδρομο.

Με κάνει να θέλω να γυρίσω τον χρόνο πίσω, να είμαι πιο ανοιχτός , να ρωτήσω περισσότερους ανθρώπους δυο τρία πράγματα, να ζητήσω περισσότερες συμβουλές και να προσπαθήσω να δώσω ακόμα περισσότερες.


Ίσως ποτέ δεν είναι αργά, και αν μεταδώσουμε κάτι από αυτά που ζήσαμε στους επόμενους, να αξίζουν κάτι παραπάνω τα όσα περάσαμε και όσα μας κούρασαν.

[Aurelius]

Απαντηση μετα απο πολυ καιρτο, λογω ελλειψης ιντερνετ:
αυτο ειναι γενικοτερα μεγαλο κοινωνικο προβλημα. Οπως και να εχει, πριν το αγγλωσαξωνικο συστημα στην παιδεια, μας εχει ηδη επιβληθει το αγγλοδαξωνικο-κρυοκωλο συστημα στην κοινωνια. Ειναι στο χερι του καθενος μας να το αποτρεψουμε, οπως και καθε τι. Αλλα ποιος φευγει απο την μιζερια του για να το απλωσει το ρημαδι;;;

[Turambar]

Όλοι στο τέλος, οι περισσότεροι έστω, καταλαβαίνουμε ότι όλα αυτά είναι βλακείες, και η συναδελφικότητα είναι κάτι που μας ανεβάζει συλλογικά και μας απογειώνει.

Καλό είναι εμείς οι μεγαλύτεροι να τα λέμε αυτά για να μαθαίνουν οι νεότεροι, που έρχονται στην σχολή και νιώθουν ότι μπαίνουν σε ένα πλήθος αγνώστων. Να οργανωθούνε και να γίνουν συνάδελφοι χωρίς να χάσουν άδικα χρόνο.

Για αυτό και το έβαλα σε αυτόν τον πίνακα.

[...]

Απαντηση μετα απο πολυ καιρο.

[akis]

Είναι στον χαρακτήρα του καθενός το πόσο κοινωνικός θα είναι και στην διάθεσή του να γίνει πιο ανοιχτός προς τους άλλους. Ένα "γεια" δεν κοστίζει καθόλου και νομίζω πως όλοι θα ήθελαν να το πουν σε μια φάση τέτοια όπως την περιγράφεις...
όμως συνήθως σκέφτεσαι πως ο άλλος μπορεί να μην ανταποδώσει στον χαιρετισμό, οπότε θα σε κάνει να ντραπείς...
άρα νομίζω ότι ο κύριως λόγος είναι ότι ντρεπόμαστε γι'αυτό δεν το απλώνουμε το ρημάδι...
Πάντως σε αυτό φταίει η εποχή μας και σίγουρα όχι η μιζέρια μας...

[Turambar]

Για να ολοκληρώσω το σκεπτικό...

η μίζερη κοινωνία μας.


Στους διαδρόμους του πολυτεχνείου όμως μπορεί να υπάρξει μια μικρή ξέχωρη κοινωνία, όπως την βιώσαμε στις μέρες της κατάληψης όπου ξέραμε όλοι ότι είχαμε κοινούς στόχους.


Ας κρατήσουμε αυτή την αίσθηση και ας το απλώνουμε πιο συχνά το ρημάδι.

Αυτό άλλωστε είναι το καλύτερο σε αυτό το φόρουμ. Δίνει την ευκαιρία να απλώσουμε ένα ψηφιακό χέρι και να ξεψαρώσουμε κάπως. Όλα όμως γίνονται στην ζωντανή επαφή.



Είναι απλά χαζό... όλοι κρατάμε μια σοβαρή στάση μέσα στο αμφιθέατρο ή μια χαζοχαρούμενη όταν είμαστε περιτριγυρισμένοι από καλούς φίλους μας, και φαντάζουμε κλειστοί στους γύρω μας. Όλοι προς όλους.

Είναι τόσο χαζό... τόσο χαζό γιατί είναι αμοιβαίο.

Και σίγουρα υπάρχουν κάφροι που θα ανταποδώσουν έναν φιλικό χαιρετισμό με ένα μουντρούχικο βαριεστημένο ύφος. Ακόμα και εκεί μπορεί να κρύβεται το σκάλωμα, παρά ο σνομπισμός. Απλά γυρνάμε στον διπλανό από την άλλη μεριά και επιστρέφουμε στον και καλά μουντρούχο, όταν δει ότι δεν ζητήσαμε ψιλά από τον προηγούμενο και δοκιμάζουμε ξανά.

[BOBoMASTORAS]

Και σίγουρα υπάρχουν κάφροι που θα ανταποδώσουν έναν φιλικό χαιρετισμό με ένα μουντρούχικο βαριεστημένο ύφος. Ακόμα και εκεί μπορεί να κρύβεται το σκάλωμα, παρά ο σνομπισμός. Απλά γυρνάμε στον διπλανό από την άλλη μεριά και επιστρέφουμε στον και καλά μουντρούχο, όταν δει ότι δεν ζητήσαμε ψιλά από τον προηγούμενο και δοκιμάζουμε ξανά.

Ναι κυρίως στο σκάλωμα παρουσιάζονται οφείλονται τέτοιες αντιδράσεις. Τοκιμάστε το και σεις. Εκεί που περπατάτε στο διάδρομο χαιρετήστε κάποιον από το έτος σας που ξέρεται φατσικά αλλά δεν έχετε μιλήσει ποτέ. Η αντίδραση του θα είναι κορυφαία, εντελώς ξαφνιασμένος θα ανταποδώσει και να είστε σίγουροι ότι την επόμενη φορά θα σας χαιρετήσει αυτός πρώτος (καλά αν όχι την επόμενη τη μεθεπόμενη)

[Junior]

Εξαίρεση αποτελούν οι πρώτες μέρες στο πρώτο έτος, όπου κοινός στόχος όλων είναι να κάνουν παρέες και το ξέρουν. Εκεί το να γυρίσεις στο διπλανό και να μιλήσεις δεν τον ξαφνιάζει, ούτε υπάρχει περίπτωση να σε κοιτάξει μουντρούχικα.

Ήτανε πολύ ωραίο, αλλά τελείωσε γρήγορα. Μόλις άρχισαν να γίνονται οι πρώτες παρέες, ο καθένας άρχισε να μιλάει μόνο στους "δικούς του". Θυμάμαι εμένα τις πρώτες 2-3 μέρες που προσπαθούσα να γνωρίσω όσο το δυνατόν περισσότερους και τελικά καλά έκανα!!

[jimi]

Εξαίρεση αποτελούν οι πρώτες μέρες στο πρώτο έτος, όπου κοινός στόχος όλων είναι να κάνουν παρέες και το ξέρουν. Εκεί το να γυρίσεις στο διπλανό και να μιλήσεις δεν τον ξαφνιάζει, ούτε υπάρχει περίπτωση να σε κοιτάξει μουντρούχικα.

Ήτανε πολύ ωραίο, αλλά τελείωσε γρήγορα. Μόλις άρχισαν να γίνονται οι πρώτες παρέες, ο καθένας άρχισε να μιλάει μόνο στους "δικούς του". Θυμάμαι εμένα τις πρώτες 2-3 μέρες που προσπαθούσα να γνωρίσω όσο το δυνατόν περισσότερους και τελικά καλά έκανα!!

Εγώ πάλι ακόμα και στις πρώτες μέρες πόσους/ες είδα να μου γυρνάνε την πλάτη δε λέγεται....

[miss_elec]

Εγώ πάντως είχα πάθει σοκ στο πρώτο εξάμηνο. Όχι ότι κι εγω ήμουν το σουπερ-κοινωνικό άτομο, αλλά τόσα άτομα μαζεμένα που είναι απρόθυμα να σε γνωρίσουν, πρώτη φορά!

[poly1]

μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο στο 1ο έτος..

θα ήταν όλα διαφορετικά

όπως κ ναχει κάθε αρχή κ δύσκολη

η συναδελφικότητα και η οικειότητα είναι κάτι που αποκτιέται με την καθημερινή τριβή και αυτή είναι και η ομορφιά της..

παρεπιπτόντως η σχολή έγινε πιο οικεία για μένα τον καιρό που γνώρισα την voyager και τον Turambar

τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά

[Turambar]

η συναδελφικότητα και η οικειότητα είναι κάτι που αποκτιέται με την καθημερινή τριβή και αυτή είναι και η ομορφιά της..

η συναδελφικότητα θα έπρεπε να αποκτιέται μεμιάς αφού βρίσκεσαι στην ίδια φάση ακριβώς με τον άλλον. το να  μπορείς να κλείσεις το μάτι σε έναν τελείως τρίτο (ένα φοιτητή ιατρικής που κοιτιέται στον καθρέφτη)

η συντροφικότητα είναι ένα βήμα παραπέρα που και αυτό θα έπρεπε να αποκτιέται πιο εύκολα.

παρεπιπτόντως η σχολή έγινε πιο οικεία για μένα τον καιρό που γνώρισα την voyager και τον Turambar

 

 

[poly1]

η συναδελφικότητα θα έπρεπε να αποκτιέται μεμιάς αφού βρίσκεσαι στην ίδια φάση ακριβώς με τον άλλον. το να  μπορείς να κλείσεις το μάτι σε έναν τελείως τρίτο (ένα φοιτητή ιατρικής που κοιτιέται στον καθρέφτη)

δε το αντιλαμβανονται ολοι με τον ιδιο τροπο

αν ηταν ετσι θα μασταν ολη μια παρεα απο την αρχη

[4Dcube]

Και σίγουρα υπάρχουν κάφροι που θα ανταποδώσουν έναν φιλικό χαιρετισμό με ένα μουντρούχικο βαριεστημένο ύφος. Ακόμα και εκεί μπορεί να κρύβεται το σκάλωμα, παρά ο σνομπισμός. Απλά γυρνάμε στον διπλανό από την άλλη μεριά και επιστρέφουμε στον και καλά μουντρούχο, όταν δει ότι δεν ζητήσαμε ψιλά από τον προηγούμενο και δοκιμάζουμε ξανά.

Ναι κυρίως στο σκάλωμα παρουσιάζονται οφείλονται τέτοιες αντιδράσεις. Τοκιμάστε το και σεις. Εκεί που περπατάτε στο διάδρομο χαιρετήστε κάποιον από το έτος σας που ξέρεται φατσικά αλλά δεν έχετε μιλήσει ποτέ. Η αντίδραση του θα είναι κορυφαία, εντελώς ξαφνιασμένος θα ανταποδώσει και να είστε σίγουροι ότι την επόμενη φορά θα σας χαιρετήσει αυτός πρώτος (καλά αν όχι την επόμενη τη μεθεπόμενη)

Το θέμα είναι τι γίνεται όταν ξέρεις κάποιον, σε ξέρει και αυτός, τον χαιρετάς και σε αγνοεί σα να μην υπάρχεις...
Τι κάνεις τότε?
Κάτι τέτοια μου κλονίζουν την εμπιστοσύνη στον άνθρωπο...

[JAE]

Το θέμα είναι τι γίνεται όταν ξέρεις κάποιον, σε ξέρει και αυτός, τον χαιρετάς και σε αγνοεί σα να μην υπάρχεις...
Τι κάνεις τότε?
Κάτι τέτοια μου κλονίζουν την εμπιστοσύνη στον άνθρωπο...

Welcome to the club!
Δεν ειναι θεμα εμπιστοσυνης ειναι θεμα υφους... ολοι την εχουν δει στις μερες μας....
Εκανε η μυγα κωλο και εχεσε τον κοσμο ολο...

[NetBuster]

Το θέμα είναι τι γίνεται όταν ξέρεις κάποιον, σε ξέρει και αυτός, τον χαιρετάς και σε αγνοεί σα να μην υπάρχεις...
Τι κάνεις τότε?
Κάτι τέτοια μου κλονίζουν την εμπιστοσύνη στον άνθρωπο...

+οο