Παπακαλιατιάδα

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για οποιοδήποτε πρόβλημα με register/login, στείλτε email στο contact@thmmy.gr.

[jimi]

Εγώ με τον τύπο δεν έχω κανένα πρόβλημα...Τη δουλειά του κάνει ...Βρήκε και αυτός έναν τρόπο να επιβιώνει....Με Τσέχωφ και Σαιξπηρ στο κρατικό θέατρο λεφτά δε βγαίνουν....

Δεν θα έλεγες το ίδιο για ροκ συγκροτήμαα που απλώς κι αυτά την δουλειά τους κάνουν!

Κοίτα...Όταν κάποιος είναι δήθεν πάντα θα κρίνεται αρνητικά από μένα ...Ο Παπακαλιάτης δεν είπε ότι θα πάει να παίξει στην Επίδαυρο.....ούτε ότι τα σενάρια του είναι ο ορισμός της ποιότητας...Οι scorpions όμως την είδαν μεγάλοι δημιουργοί....Δε θα παραδεχόταν ποτέ ότι τα κάνουν όλα για τα χρήματα...

Ενώ ο Παπακαλιάτης κάνει τέχνη για την ΤΕΧΝΗ? 8)

Είπα εγώ τέτοιο πράγμα???Ή εγώ δεν τα λέω καλά ή εσένα σε πείραξαν τα πεδία...ή ό,τι άλλο διαβάζεις...

[sakaflias7]

παπακαλιατη εισαι μεγαλος καραγκιοζης!!

[jimi]

παπακαλιατη εισαι μεγαλος καραγκιοζης!!

Είναι μία άποψη και αυτή...

[Verminoz]

Είπα εγώ τέτοιο πράγμα???Ή εγώ δεν τα λέω καλά ή εσένα σε πείραξαν τα πεδία...ή ό,τι άλλο διαβάζεις...

Ηλεκτρονική ΙΙΙ

[jimi]

Είπα εγώ τέτοιο πράγμα???Ή εγώ δεν τα λέω καλά ή εσένα σε πείραξαν τα πεδία...ή ό,τι άλλο διαβάζεις...

Ηλεκτρονική ΙΙΙ

Εντάξει δεν είναι και τόσο τραγικό μάθημα...Αν εξαιρέσουμε βέβαια ότι το εξετάζει ο Shortlion....

[emmanuel]

15 ζωές σε 240 λεπτά

ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ

Το πρόβλημα δεν είναι η αντιγραφή στο «Δυο μέρες μόνο» αλλά η συγκέντρωση τόσων κλισέ, που μόνο αν γινόταν κωμωδία θα σωζόταν

Η τηλεόραση καταπίνει. Με τον ίδιο τρόπο που εκτινάσσει στην κορυφή, που χαρίζει την εκτυφλωτική λάμψη του σουξέ, που προσφέρει τη σαρωτική της γοητεία εύκολο όχημα για τη διασημότητα, στρέφει τους ίδιους ακριβώς όρους εναντίον εκείνων που τους χρησιμοποίησαν, ιδίως αν μείνουν προσκολλημένοι στην παραπλανητική ευκολία τους. Φετινό «θύμα» της ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης με τις «Δυο μέρες μόνο» να αντέχουν μετά βίας δυο μήνες. Δεν είναι ο μόνος, ούτε η σειρά του Μανούσου Μανουσάκη δείχνει τα σημάδια των αλλοτινών σουξέ του, ούτε και της Κάκιας Ιγερινού και της Μιρέλλας Παπαοικονόμου (αν και η «Ιωάννα της καρδιάς» άρχισε σιγά σιγά να αποκαλύπτει εκείνους τους εσωτερικούς ρυθμούς των γυναικείων χαρακτήρων που αποτελούν το δυνατό στοιχείο των σειρών της σεναριογράφου).

Αλλά φαίνεται πως το τηλεοπτικό κοινό έχει πλέον απαιτήσεις, τουλάχιστον από τα σίριαλ. Γιατί ήδη τα δελτία ειδήσεων αποτελούν την ισχυρότερη σαπουνοπερική καθημερινή φυγή, καθώς εκτονώνουν θυμούς, πλάθουν μύθους, συντηρούν προσδοκίες, προβάλλουν χαρακτήρες, καθηλώνουν προκαλώντας αίσθημα ανασφάλειας για να το διασκεδάσουν αμέσως μετά με τις καθησυχαστικές φιγούρες των πρωταγωνιστών-σχολιαστών, οι οποίοι υπερασπίζονται τα στερεότυπα του μικροαστισμού δίνοντας την αίσθηση μιας κοινωνίας που κινείται ράθυμα στον χρόνο.

Σε αυτή ακριβώς την κοινωνία απευθύνθηκαν οι σειρές του Παπακαλιάτη, με τους όρους της «έπαιξαν» και δεν ξεπέρασαν στο ελάχιστο τον μικροαστικό συντηρητισμό, τους κανόνες του, τα όρια των προκλήσεων που αντέχει. Ακόμη και το περιβόητο φιλί των δύο αντρών στο προηγούμενο σίριαλ, εντός του ορίου, ήταν σαπουνοπερικό, σαν καραμέλα μέντα για τον πονόλαιμο. Δυνατή γεύση προς στιγμήν αλλά αποτέλεσμα μηδέν.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι παπακαλιάτειοι ήρωες ζουν σε ωραία σπίτια και σε ακριβά περιβάλλοντα, γιατί δεν προβάλλονται, ούτε αντιμετωπίζονται οι χώροι ως απόδειξη πλούτου. Παραμένουν ντεκόρ, σαν να ανακατασκευάζουν την ατμόσφαιρα της πόλης. Αυτό κάθε άλλο παρά αρνητικό στοιχείο είναι.

Το αρνητικό είναι ότι οι ιστορίες στο «Δυο μέρες μόνο» συντίθενται από όλα, μα όλα τα κλισέ της μικροαστικής πρόκλησης. Επτά-οκτώ ήρωες ζουν σε έξι επεισόδια όσα θα ζούσαν σε 15 ζωές αν είχαν τη δυνατότητα: ένας παλιός έρωτας γίνεται παράνομος και φουντώνει, ο ήρωας πέφτει θύμα δυστυχήματος, μένει ανάπηρος, τον αναλαμβάνει ο σύζυγος της ερωμένης του, η δική του σύζυγος μισθώνει δολοφόνο, μετά τρελαίνεται, μετά εμφανίζεται και ο δολοφόνος και θέλει να σκοτώσει τον ήρωα και μερικούς ακόμη, μετά η ερωμένη μένει έγκυος και το παιδί μπορεί να είναι του συζύγου μπορεί και του εραστή, εμφανίζεται η μάνα, που έχει καρκίνο και πεθαίνει αλλά δεν το λέει και είναι μάνα γοητευτική και ερωτεύσιμη και ως εκ τούτου τα φτιάχνει με τον καλύτερό του φίλο, ο οποίος μέχρι να 'ρθει η ώρα αυτή είχε πάει με τη φίλη της ερωμένης του ήρωα, η οποία αν και έχει σχέση με γυναίκα έζησε τον έρωτα για μια βραδιά και γέννησε και τον καρπό του, κοριτσάκι το οποίο μεγαλώνει με τη σύντροφό της. Ξεχάσαμε κάτι;

Θα μπορούσε να είναι ένα κωμικό σενάριο, σαν αυτά των Μόντι Πάιθον που σατιρίζουν τα κλισέ χολιγουντιανών ταινιών. Αντιθέτως ο Παπακαλιάτης λατρεύει τα κλισέ, καθρεφτίζεται σε αυτά με τον ναρκισσισμό του εφήβου στο πρώτο του ραντεβού, που δεν έχει σημασία το κορίτσι αρκεί να το διεκδικούν και οι κολλητοί του και αυτός να καταφέρει να το φιλήσει.

Σαν λαϊκή ροζ λογοτεχνία

Ακόμη και η τηλεόραση έχει μέτρο, έχει κανόνες, απαιτεί ειλικρίνεια, όχι με την έννοια του ριάλιτι ή του αληθοφανούς, αλλά μιας μορφής συνέπεια στο εσωτερικό της αφήγησης. Για παράδειγμα δεν μπορεί ένα ερωτικό πάθος, που εμφανίζεται πέρα από τα όρια της συμβατικότητας, να πλαισιώνεται με όλα εκείνα τα στοιχεία που μόνο μια μικροαστική φαντασίωση θα θεωρούσε απαραίτητα (από τα επαγγέλματα των πρωταγωνιστών «συγγραφέας», «χορεύτρια», από το ότι εκείνος διαθέτει παραθαλάσσια βίλα και κότερο, μέχρι τα δώρα που ανταλλάσσουν για τις γιορτές: εκείνος της προσφέρει μεταξωτές πουέν και εκείνη δερμάτινο σημειωματάριο και πένα ακριβής φίρμας). Αυτά μόνο στη λαϊκή ροζ λογοτεχνία γίνονται και πάλι ως χιούμορ τα διαβάζει το κοινό τους από μια ηλικία και ύστερα.


ΤΑ ΝΕΑ , 29/12/2006