Φρέντο εναντίον ηρωικού «φραπόγαλου»

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[poly1]

Διαβάστε το είναι ωραίο

Φρέντο εναντίον ηρωικού «φραπόγαλου»

Ο κρύος καπουτσίνο θα μπορούσε κάλλιστα να συμβολίσει την εκδίκηση όλων όσοι ενηλικιώθηκαν με παγωτό ξυλάκι!

Ο καφές ήταν στο παρελθόν αιτία για να υφίστανται πολιτισμικό σοκ οι Ελληνες που ταξίδευαν στο εξωτερικό και αντιστοίχως οι ξένοι που έρχονταν στην Ελλάδα. «Δεν έχετε φραπέ!»  αναφωνούσε ο Ελληνας στην Ιταλία· «non c' e caffe freddo!» αναφωνούσε ο Ιταλός στην Ελλάδα, αμφότεροι με ένα μείγμα έκπληξης και απογοήτευσης στο πρόσωπο. 


Σήμερα ευτυχώς η κορυφαία αυτή πολιτισμική διαφορά έχει εκλείψει. Όχι επειδή καταφέραμε να εξαγάγουμε τον φραπέ ως φολκλόρ ελληνικό έδεσμα, μαζί με το σουβλάκι, τη χωριάτικη και την ταραμοσαλάτα (αν και δεν βλέπω τον λόγο γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει και αυτό), αλλά γιατί εισαγάγαμε τον κρύο καπουτσίνο, κοινώς φρέντο, ως εναλλακτική λύση στα παραδοσιακά ροφήματα του καλοκαιριού. Με αυτό τον τρόπο βρεθήκαμε στη μάλλον δυσάρεστη θέση να τον κλίνουμε ­ ο φρέντος, του φρέντου... ­ ή να του προσθέτουμε ένα επιπλέον νι ­ τον φρένντο (frendo) ­ αλλά το σημαντικό είναι ότι τον σερβίρουμε.


Οπως ο τούρκικος, που αργότερα μετονομάστηκε σε ελληνικός, ήταν ο καφές-σύμβολο του καφενείου, έτσι και ο φραπέ ήταν ο καφές-σύμβολο της καφετέριας ενώ ο φρέντο είναι ο καφές-σύμβολο του καφέ. Πώς όμως τα καφενεία μετεξελίχθηκαν σε καφετέριες τη δεκαετία του '80 και αυτές σε καφέ την παρούσα δεκαετία; Κυρίως με δύο τρόπους: πρώτον, αλλάζοντας τα είδη που σέρβιραν και δεύτερον, προσαρμόζοντας αναλόγως την επίπλωση του χώρου τους.


Θυμάστε το μενού των παραδοσιακών καφενείων: βαρύς γλυκός ή σκέτος, γλυκό κουταλιού, σουμάδα για κάτι πιο ελαφρύ, ρακί για κάτι πιο βαρύ;  Φαντάζει σχεδόν αδιανόητο να τα απολαύσει κάποιος σε καρέκλες διαφορετικές από εκείνες τις σκούρες ξύλινες με την κυρτή πλάτη που ανάγκαζαν τους καφενόβιους να κάθονται σε όρθια στάση, αν και με κίνδυνο να πάθουν ελαφρά κύφωση. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν οι καφετέριες, η αστική εκδοχή του καφενείου και η νεανική εκδοχή του ζαχαροπλαστείου. Το μενού τους περιλάμβανε τοστ με ζαμπόν-τυρί, πάστες (σοκολατίνες, σεράνο, νουγκατίνες) και φυσικά φραπέ, σκέτο αλλά κυρίως με γάλα. Το γνωστό «φραπόγαλο» χαρακτήρισε μια ολόκληρη γενιά που ακουμπούσε τα Marlboro στο τραπέζι δίπλα στα κλειδιά της μηχανής (κατά προτίμηση «εντούρο») και στρογγυλοκαθόταν επί ώρες σε καρέκλες τύπου πολυθρόνας με πλαστικά (απαραιτήτως) μαξιλάρια, τα οποία συχνά ήταν σκισμένα (λόγω διαρκούς χρήσης και ανύπαρκτης αντικατάστασης), και όταν είχε βρέξει απελευθέρωναν όλο το νερό που είχαν ρουφήξει στα ρούχα του ανυποψίαστου πελάτη. 


Ωσπου τη δεκαετία του '90 εμφανίστηκαν τα υπαίθρια καφέ, η πιο σικ εκδοχή της καφετέριας.  Το μενού τους περιλαμβάνει σάντουιτς με μαύρη μπαγκέτα και προσούτο-μοτσαρέλα (την ευγενή εξέλιξη του τοστ) και τιραμισού (την ευγενή εξέλιξη της πάστας) καθώς και πολλά είδη καφέ: καπουτσίνο, εσπρέσο, γαλλικό, τον απαραίτητο φραπέ διότι συνεχίζει να κατέχει περίοπτη θέση στις προτιμήσεις του κοινού, και βεβαίως τη νέα εναλλακτική λύση του, τον φρέντο. Οι πελάτες των καφέ ακουμπούν το κινητό στο τραπέζι και βολεύονται κάτω από τις ομπρέλες ­ οι οποίες συνήθως φέρουν το όνομα βαρύγδουπης (δηλαδή ιταλικής) μάρκας καφέ που είναι και ο σπόνσοράς τους ­ σε καρέκλες που προσπαθούν να έχουν στυλ αλλά δεν το επιτυγχάνουν πάντα. 


Όλα αυτά όμως είναι απολύτως ενθαρρυντικά. Διότι ο κρύος καπουτσίνο θα μπορούσε κάλλιστα να συμβολίσει την εκδίκηση όλων όσοι ενηλικιώθηκαν με παγωτά ξυλάκι που έφεραν την προειδοποίηση «η επικάλυψη δεν είναι σοκολάτα» (αλήθεια, τι ακριβώς ήταν ; ) και αρνούνται να γίνουν μεσήλικες καταναλώνοντας τις ίδιες σαβούρες. Σε πείσμα όσων επιμένουν ότι «παλαιότερα τρώγαμε καλύτερα, πιο υγιεινά», η γενιά των αδικημένων-στα-παγωτά-παιδιών ψάχνει στη μνήμη της και ανασύρει τις πορτοκαλάδες με περιεκτικότητα 1,5% πορτοκάλι και τη μοναδική εναλλακτική λύση τους, τις λεμονάδες με περιεκτικότητα 1,5% λεμόνι.


Και τότε έχει μια ακατανίκητη επιθυμία να επανέλθει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στη σημερινή πραγματικότητα με τους χυμούς γκουάβα, μπανάνα ή βερίκοκο με υψηλή περιεκτικότητα σε φρούτα. Και να βάλει πάραυτα μπροστά τη μηχανή του καπουτσίνο για να φτιάξει έναν σπιτικό φρέντο με πλούσια κρέμα ­ όσο «δήθεν» και αν ακούγεται συχνά αυτό, όσο και αν ορισμένοι θα έλεγαν ότι εκφράζει την κοινωνία της κατανάλωσης και την ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση που καταστρέφει τις γαστριμαργικές ή άλλες εκπλήξεις των ταξιδιών από χώρα σε χώρα. Συγχρόνως μακαρίζει την εξέλιξη που αφαίρεσε τον ταξικό χαρακτήρα του καπουτσίνο (όταν για να τον απολαύσει κάποιος έπρεπε να μεταβεί στην ίδια την Ιταλία) και εύχεται να
φθάσει  σύντομα εδώ και ο πορτογαλικός καφές galao για να έχουν περισσότερες επιλογές όσοι βάζουν πολύ γάλα στον καφέ τους αλλά δεν ικανοποιούνται με το «φραπόγαλο». 



<http://www.incredimail.com/index.asp?id=96846>

[TT_PTOLEMAIDA]

Ρε Ninja,

Έχω ζήσει λοιπόν όλη την ιστορία του καφέ που περιγράφεις και πραγματικά με κάνεις να αισθάνομαι......παππούς!! Θυμήθηκα και τότε που ο παππούς μου είχε καφενείο, τον καιρό εκείνο...   

Το μόνο που δεν ξέρω είναι αυτό το τελευταίο το galao......

Το γνωστό «φραπόγαλο» χαρακτήρισε μια ολόκληρη γενιά που ακουμπούσε τα Marlboro στο τραπέζι δίπλα στα κλειδιά της μηχανής (κατά προτίμηση «εντούρο») και στρογγυλοκαθόταν επί ώρες σε καρέκλες τύπου πολυθρόνας με πλαστικά (απαραιτήτως) μαξιλάρια, τα οποία συχνά ήταν σκισμένα (λόγω διαρκούς χρήσης και ανύπαρκτης αντικατάστασης), και όταν είχε βρέξει απελευθέρωναν όλο το νερό που είχαν ρουφήξει στα ρούχα του ανυποψίαστου πελάτη.

ΑΘΑΝΑΤΗ δεκαετία του '80.... 

[poly1]

χαχαχα μα εισαι παππουλάκι

(όπως κ γω άλλωστε )

ΑΘΑΝΑΤΗ δεκαετία του '90.... 

[Verminoz]

Τι παπουλάκια ρε συνέλθετε λιγάκι! Νομίζετε ότι είστε οι γέρικες σοφές κουκουβάγιες, ψωνάκια!!

Ωραίο κείμενο πάντως!

[poly1]

Εισαι νιατο και μιλας ετσι


Φραπεδια ρουλζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ

[TT_PTOLEMAIDA]

χαχαχα μα εισαι παππουλάκι

(όπως κ γω άλλωστε )

ΑΘΑΝΑΤΗ δεκαετία του '90.... 

ναι, ε? Εντάξει- ας είμαι παππουλάκι όπως λες...Σαν κάποιους που βλέπω να κάθονται στα μπαλκόνια με το άσπρο φανελάκι και να βλέπουν από το μπαλκόνι τους αγώνες...  

Αλλά εσύ γιατί το λές? Μέσα στο άνθος της ηλικίας σου-μπουμπουκι πράμα!!  

Πέστα ρε Βερμί....μόνο που εγώ το εννοώ ηλικιακά και όχι πνευματικά ρε!  

[poly1]

εγω πνευματικα εννοω

χιχιχι

(πλακα κανω ρε... ειδικα εγω ειμαι το πιο ανωριμο ατομο στον κοσμο)

[Verminoz]

Τουλάχιστον το παραδέχεσαι!

[poly1]

Γιατι οχι ;

ΕΓΩ ΠΑΝΤΑ ΛΕΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΑΥΤΟ!

[TT_PTOLEMAIDA]

εγω πνευματικα εννοω

χιχιχι

(πλακα κανω ρε... ειδικα εγω ειμαι το πιο ανωριμο ατομο στον κοσμο)

ναι ρε, το κατάλαβα ότι κάνεις πλάκα. Αλλά εγώ σίγουρα φοράω άσπρο φανελάκι και βγαίνω στο μπαλκόνι και δεν κάνω πλάκα σαυτό!

πάντως εσύ δεν είσαι ανώριμη! ΘΕΣ να είσαι ανώριμη! Δλδ δεν θες να παραδεχτείς ότι έχεις μεγαλώσει. Κάποιος που σε έχει γνωρίσει καλά, το γνωρίζει καλά αυτό..  
....και τώρα αποσυνδέομαι γιατί πρέπει να πάρω ψωμί!

Εντός τοπικ. Απο τα φραπόγαλα θυμήθηκα τις καλτ ταινίες με τον Γαρδέλη να φλερτάρει την Αλιμπέρτη μέσα σε κάτι τέτοιες καφετέριες.....   Αχ, αυτή η ανεπίστρεπτη δεκαετία του '80.... Τότε που κάποιες ακόμα, ΘΑ γεννιόντουσαν..

[Nightwish]

 ???????????????????????

Κουβέντες μεγάλων.....

[Turambar]

Γεράσαμε πριν της ώρας μας.

ζήτω η νεκρή δεκαετία του '80