Μετά την κατάληψη... τι;

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[dimakis]

[Turambar]

φυσικό μαύρισμα που τους χρειάζεται... φωτιά στα μυαλά τους κατά την έκθεση...

[xristoforos_]

autoi den kseroun ti lene...mia sou vgainei i marietta tha kanoume dialogo oso xreiastei...mia sou vgainei o roussopoulos...teleiose o dialogos...

ton kalo kai ton kako mpatso paizoun?!

ixic_

[corina]

autoi den kseroun ti lene...mia sou vgainei i marietta tha kanoume dialogo oso xreiastei...mia sou vgainei o roussopoulos...teleiose o dialogos...

ton kalo kai ton kako mpatso paizoun?!

ixic_

Θαρρείς και δεν τους ξέρεις!! Σου λέει, ας κάνουμε τους καλούς για να καταλαγιάσουν και λίγο οι φοιτητές, και μετά τα περνάμε τα νομοσχέδια, όταν θα τάζουμε λαγούς με πετραχείλια στο λαό στην έκθεση...

[xristoforos_]

ήταν ομολογουμένως λίγο ρητορικό το ερώτημα κορίνα

ιχιψ_

[electroSOK]

Netbuster ακόμα περιμένω απάντηση στα ερωτήματα για την Αξιολόγηση που σου έθεσα..

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν όσοι υποστηρίζουν την Αξιολόγηση είναι σε θέση να απαντήσουν στο πώς την θέλουν και να το στηρίξουν με επιχειρήματα..Ή το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να μιλούν γενικόλογα για την αναγκαιότητα της Αξιολόγησης, δίχως να μπορούν όμως να μπουν στα ζητήματα ουσίας τα οποία εντέλει αυτά θα είναι που θα κρίνουν την πραγματική πορεία της Αξιολόγησης..

Επαναλαμβάνω τα ερωτήματά μου:

Ποιά θα είναι τα κριτήρια της Αξιολόγησης?
Ποιοί θα συμμετέχουν στην Αξιολόγηση?
Ποιοί φορείς της αγοράς στην Ελλάδα θα συμμετάσχουν στην εξωτερική αξιολογηση?
Με ποιόν τρόπο (πχ. ερωτηματολόγια?) θα συμμετέχουν οι φοιτητές στην εσωτερική αξιολόγηση?
Θα συμμετέχουν όλοι οι φοιτητές?
Πόσο θα λαμβάνεται υπόψην η εσωτερική αξιολόγηση στο τελικό πόρισμα των αξιολογητών?
Η αξιολόγηση θα είναι δεσμευτική για το υπουργείο ή θα αφήνει τα πανεπιστήμια στη μοίρα τους κατηγοριοποιώντας τα κιόλας?


Quote from: NetBuster on August 30, 2006, 22:34:40 PM
"Ποναω τη σχολη μου σημαινει βλεπω γυρω μου την πραγματικοτητα  και αντιδρω αναλογα..."

Και ποιά είναι η πραγματικότητα ακριβώς?  (άλλο ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί για να σταματήσουμε την γενικόλογη κουβέντα και να μπούμε στην ουσία..)

[NetBuster]

Εχεις δικιο το αμελησα.
Προσπερνω τις ειρωνειες σου.Απλα μη με ταμπελιαζεις λεγοντας πως ειμαι κυβερνητικος γιατι αυτο δε σε τιμαει καθολου.

Να τα παρουμε με τη σειρα??

1)Κριτηρια

α.Διδακτικα
Ποσο καλα διδασκουν οι καθηγητες?
Ποσο επαρκη ειναι τα βιβλια?
Ποσο ικανοποιητικος ειναι ο αριθμος τους στις βιβλιοθηκες?
Ποσο καλά ειναι τα εργαστηρια?

β.Ερευνητικα

Εδω πασχω απο ελλειψη εμπειριας αλλα θα αναφερω τα εξης.

Ποσες και ποιες επιστημονικες δημοσιευσεις?
Ποσα συνεδρια και τι επιπεδου θα ειναι αυτα?
Τι επιτευγματα εχουν οι επιστημονες που βγαινουν απο το ελληνικο Πανεπιστημιο?

2.Φορεις Αξιολογησης

α)Αρχικα να πω πως σε ενα ορθολογικο συστημα εισαγωγης, αλλα και σε ενα στρεβλο υπο προυποθεσεις - οπως το σημερινο-, φορεας αξιολογησης ειναι και οι υποψηφιοι που διαμορφωνουν τις βασεις. (Η φημη δηλ του πανεπιστημιου.). Χωρις αυτο να ειναι επιστημονικο αλλα μαλλον εμπειρικο κριτηριο.

β)Οι φοιτητες μπορουν να αξιολογησουν το εργο των καθηγητων, τα βιβλια τους και τις υποδομες.(Το πως στο (3))

γ)Νομιζω πως οι διεθνεις οικοι που αξιολογουν τα ιδρυματα ανα τον κοσμο εχουν την ικανοτητα να κρινουν και τα δικα μας Πανεπιστημια πιο ενδελεχως. Κατι τετοιο φυσικα θα κοστισει λιγοτερο και απο το να φτιαξουμε μια επιτροπη αποτελουμενη απο Ελληνες(ειναι γνωστες οι αμοιβες των επιτρόπων στο Ελλαντα)

δ)Επιτροπη Ελληνων πανεπιστημιακων που θα ανανεωνεται κατα το ημισυ καθε 2 χρονια(ισο με το μισο μιας κυβερνητικης τετραετιας).Με αυτο ή παρεμφερη τροπο εξασφαλιζεται η αξιοπιστια και η διαρκης ανανεωση της επιτρο
πης.Ποιος θα διοριζει-εκλεγει τα μελη της? Ο Προεδρος με διορισμο απο την κυβερνηση(και μονο διπλη ψηφο σαν προνομιο -- αν και η δουλεια του δεν εχει σχεση με ψηφους) και τα υπολοιπα μελη απο τους ιδιους τους Πανεπιστημιακους.Τωρα το πως...Εμπεριεχονται πολλα πραγματα τα οποια δε γνωριζω για να μπω σε αυτην τη λεπτομερεια.

3.Εσωτερικη Αξιολογηση(φοιτητες)

α.Καθολικη αξιολογηση με ερωτηματολογιο και ελευθερες προτασεις. Οι απαντησεις ειναι επωνυμες, μυστικες και γνωστες μονον στον Προεδρο του Τμηματος και την επιτροπη αξιολογησης που αποτελειται απο αυτον, 3 Καθηγητες και τους εκλεγμενους φοιτητες. Στην Επιτροπη θα γινονται γνωστα (για να αποφευχθει το "φακελωμα"-"κουτσομπολιο") μονον εφοσον το επιθυμει ο φοιτητης ή η συνελευση Τμηματος..

β.Η εσωτερικη αξιολογηση αφορα μονον το Τμημα και θα αποτελεσει εναν μοχλο-κατευθυνση αλλαγων για αυτο μαζι με την Εξωτερικη Αξιολογηση..Αν και δε βλεπω λογο να μην λαμβανεται υποψιν.

4.Η Αξιολογηση, η εξωτερικη, θα ειναι δεσμευτικη για το Υπουργειο καθως ειναι σιγουρο οτι για τα πρωτα 10 χρονια θα διαπιστωνεται συνεχης ελλειψη χρηματοδοτησης.Το αν θα την εφαρμοσει η Κυβερνηση ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο και θα αποτελεσει αντικειμενο κριτικης.

Ελπιζω να σου απαντησα σε ολα σου τα ερωτηματα και να μην κατηγορουμαι οτι προωθω το νομο χωρις να εχω δικη μου αποψη.
Ευχομαι μονο τα παιδια που εκανα καταληψη να ξερουν περισσοτερα για την αξιολογηση απο οτι εγω και να εχουν και αυτα μια εκτιμηση, η οποια θα οδηγησει επιτελους σε μια τελικη προταση απο τη μερια τους.>>>> http://www.forum-paideia.gr/index.php

[electroSOK]

Προσπερνω τις ειρωνειες σου.Απλα μη με ταμπελιαζεις λεγοντας πως ειμαι κυβερνητικος γιατι αυτο δε σε τιμαει καθολου.

Δεν σε ταμπέλιασα ως κυβερνητικό. Απλά ανέφερα ότι είσαι ένας από αυτούς που υποστηρίζουν γενικώς την Αξιολόγηση. Αυτό δεν σημαίνει κατ'ανάγκη ότι είσαι φιλοκυβερνητικός ή ότι συμφωνείς με τον συγκεκριμένο νόμο για την Αξιολόγηση που πέρασε πέρυσι η υπουργός.

Όσο για την πρόταση σου, φαίνεται δομημένη, αλλά δυστυχώς δεν έχω αυτή τη στιγμή το χρόνο να την μελετήσω προσεχτικά και να θέσω τους προβληματισμούς μου γιατί δίνω 1 μάθημα την Δευτέρα και 1 την Τετάρτη. Από Τετάρτη βράδυ όμως θα επανέλθω στο τοπικ.

[electroSOK]

Αργησα να απαντησω γιατι τις τελευταίες 2 μέρες μελετώ το ποστ του Netbuster, μαλλον γιατι ειναι η πρώτη φορά που νιώθω ότι στο φόρουμ κάνω σοβαρή συζήτηση με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα, θέση-αντίθεση-σύνθεση. Επιπλέον χρειάστηκε να ξαναξεσκονίσω το νόμο πλαίσιο του '82 και τον νόμο για την Αξιολόγηση που ψήφισε πέρυσι η κυβέρνηση. Πάμε λοιπόν:

Η απάντηση μου έχει δύο σκέλη. Στο πρώτο σχολιάζω την πρόταση του Netbuster για την Αξιολόγηση και στο δεύτερο σκέλος κοιτάζω το θέμα από μια πιο πραγματιστική πλευρά.

1ο σκέλος:

1)Κριτηρια

α.Διδακτικα
Ποσο καλα διδασκουν οι καθηγητες?
Ποσο επαρκη ειναι τα βιβλια?
Ποσο ικανοποιητικος ειναι ο αριθμος τους στις βιβλιοθηκες?
Ποσο καλά ειναι τα εργαστηρια?

Συμφωνώ και θα προσέθετα επίσης και το θέμα του πόσες ώρες είναι ο καθηγητής στο γραφείο του για συνεργασία με τους φοιτητές (απορίες κτλ.)

β.Ερευνητικα

Εδω πασχω απο ελλειψη εμπειριας αλλα θα αναφερω τα εξης.

Ποσες και ποιες επιστημονικες δημοσιευσεις?
Ποσα συνεδρια και τι επιπεδου θα ειναι αυτα?
Τι επιτευγματα εχουν οι επιστημονες που βγαινουν απο το ελληνικο Πανεπιστημιο?

Η αλήθεια είναι ότι για το συγκεκριμένο θέμα και γω είμαι κάπως επιφυλακτικός, κυρίως λόγω έλλειψης εμπειρίας. Σαν προβληματισμό καταθέτω τον εξής: Το γεγονός ότι κάποιοι καθηγητές είναι πολύ καλοί στην έρευνα, αλλά επειδή ακριβώς είναι χωμένοι σε πολλά ερευνητικά έχουν παραμελήσει το διδακτικό τους έργο, δεν μου αρέσει καθόλου και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα αυτοί οι καθηγητές να επιβραβευτούν γιατί απλά και μόνο είναι καλοί στην έρευνα. Επίσης σχετικά με το θέμα των ερευνητικών προγραμμάτων και της χρηματοδότησης του τμήματος από αυτά, καταθέτω έναν προβληματισμό μου στην τρίτη από το τέλος παράγραφο του ποστ μου.

2.Φορεις Αξιολογησης

α)Αρχικα να πω πως σε ενα ορθολογικο συστημα εισαγωγης, αλλα και σε ενα στρεβλο υπο προυποθεσεις - οπως το σημερινο-, φορεας αξιολογησης ειναι και οι υποψηφιοι που διαμορφωνουν τις βασεις. (Η φημη δηλ του πανεπιστημιου.). Χωρις αυτο να ειναι επιστημονικο αλλα μαλλον εμπειρικο κριτηριο.

β)Οι φοιτητες μπορουν να αξιολογησουν το εργο των καθηγητων, τα βιβλια τους και τις υποδομες.(Το πως στο (3))

γ)Νομιζω πως οι διεθνεις οικοι που αξιολογουν τα ιδρυματα ανα τον κοσμο εχουν την ικανοτητα να κρινουν και τα δικα μας Πανεπιστημια πιο ενδελεχως. Κατι τετοιο φυσικα θα κοστισει λιγοτερο και απο το να φτιαξουμε μια επιτροπη αποτελουμενη απο Ελληνες(ειναι γνωστες οι αμοιβες των επιτρόπων στο Ελλαντα)

δ)Επιτροπη Ελληνων πανεπιστημιακων που θα ανανεωνεται κατα το ημισυ καθε 2 χρονια(ισο με το μισο μιας κυβερνητικης τετραετιας).Με αυτο ή παρεμφερη τροπο εξασφαλιζεται η αξιοπιστια και η διαρκης ανανεωση της επιτροπης.Ποιος θα διοριζει-εκλεγει τα μελη της? Ο Προεδρος με διορισμο απο την κυβερνηση(και μονο διπλη ψηφο σαν προνομιο -- αν και η δουλεια του δεν εχει σχεση με ψηφους) και τα υπολοιπα μελη απο τους ιδιους τους Πανεπιστημιακους.Τωρα το πως...Εμπεριεχονται πολλα πραγματα τα οποια δε γνωριζω για να μπω σε αυτην τη λεπτομερεια.

Για την συμμετοχή όλων των φοιτητών στην εσωτερική αξιολόγηση εννοείται ότι συμφωνώ. Για την συμμετοχή των διεθνών οίκων στην εξωτερική αξιολόγηση, είμαι κάπως έως πολύ διστακτικός γιατί κάποιες αξιολογήσεις που έχουν γίνει από διεθνείς οίκους και που έχω διαβάσει ειλικρινά δεν ξέρω κατά πόσο όντως απεικονίζουν την πραγματικότητα ή δίνουν μια πλαστή εικόνα. Πραγματικά με τα όσα έχω δει, έχω τις αμφιβολίες μου. Ουσιαστικά πάλι γυρνάμε στο θέμα των κριτηρίων. Με τι κριτήρια αξιολογούν αυτοί οι διεθνείς οίκοι?

3.Εσωτερικη Αξιολογηση(φοιτητες)

α.Καθολικη αξιολογηση με ερωτηματολογιο και ελευθερες προτασεις. Οι απαντησεις ειναι επωνυμες, μυστικες και γνωστες μονον στον Προεδρο του Τμηματος και την επιτροπη αξιολογησης που αποτελειται απο αυτον, 3 Καθηγητες και τους εκλεγμενους φοιτητες. Στην Επιτροπη θα γινονται γνωστα (για να αποφευχθει το "φακελωμα"-"κουτσομπολιο") μονον εφοσον το επιθυμει ο φοιτητης ή η συνελευση Τμηματος..

β.Η εσωτερικη αξιολογηση αφορα μονον το Τμημα και θα αποτελεσει εναν μοχλο-κατευθυνση αλλαγων για αυτο μαζι με την Εξωτερικη Αξιολογηση..Αν και δε βλεπω λογο να μην λαμβανεται υποψιν.

4.Η Αξιολογηση, η εξωτερικη, θα ειναι δεσμευτικη για το Υπουργειο καθως ειναι σιγουρο οτι για τα πρωτα 10 χρονια θα διαπιστωνεται συνεχης ελλειψη χρηματοδοτησης.Το αν θα την εφαρμοσει η Κυβερνηση ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο και θα αποτελεσει αντικειμενο κριτικης.

Πιστεύω ότι και η έκθεση εσωτερικής αξιλόγησης θα πρέπει να είναι δεσμευτική για το Υπουργείο και να μην αφορά μόνο το Τμήμα.

.>>>> http://www.forum-paideia.gr/index.php

Το γνωρίζω το site όπου γίνεται ο διαδικτιακός διάλογος στα πλαίσια του ΕΣΥΠ.

Α! Και κάτι βασικό: Netbuster συμφωνείς στην εξωτερική αξιολόγηση να συμμετάσχουν και φορείς της αγοράς και αν ναι, ποιοί ακριβώς? (μιλάμε για την Ελλάδα)


2ο σκέλος:
Πάμε στα πιο πραγματιστικά τώρα:

Netbuster, ξέρεις ότι όλα όσα προτείνεις, με εξαίρεση τη συμμετοχή των διεθνών οίκων στην εξωτερική αξιολόγηση, είναι ήδη ψηφισμένα και θεσπισμένα από το 1982, δηλαδή εδώ και 24 χρόνια??      Ναι, ναι, όσο τρελό ή ηλίθιο και να σου ακούγεται, έτσι είναι! Όλα τα παραπάνω που ανέφερες συμπεριλαμβάνονται στον νόμο πλαίσιο 1268 που από το 1982 διέπει τη λειτουργία των Πανεπιστημίων. (επισυνάπτω στο ποστ μου το νομο πλαισιο 1268 του '82). Η επιτροπή Ελλήνων επιστημόνων που κρίνει το εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο των ΔΕΠ αναφέρεται ως Εθνική Ακαδημία Γραμμάτων και Επιστημών στο άρθρο 4. Έπίσης στο άρθρο 14 παράγραφος 7 αναφέρει ρητά "Στοιχεία τα οποία συνεκτιμώνται ιδιαίτερα κατά την κρίση για κατάληψη θέσης Δ.Ε.Π. είναι η αξιολόγηση του διδακτικού έργου από τους φοιτητές..."
Προφανώς εννοεί ότι αυτό γίνεται με τον θεσμό της συνδιοίκησης. Τέλος, θυμάμαι χαρακτηριστικά που πρόπερσι στο μάθημα του Πεδίου ο κ. Παπαγιαννάκης μας μοίρασε ερωτηματολόγια για να κρίνουμε το πώς κάνει το μάθημα και μας είπε ότι απλά εφαρμόζει το γράμμα του νόμου. Το ίδιο αν δεν κάνω λάθος έκανε και ο κ. Χατζιαθανασίου.

Ερχόμαστε λοιπόν στο ζουμί του θέματος "Αξιολόγηση" που ίσως εντέλει κρίνει το τι πορεία θα έχει εντέλει η όλη ιστορία. Πέραν από τα διάφορα θεωρητικά σχήματα και τις διάφορες θεωρητικές προτάσεις για την Αξιολόγηση που μπορεί να έχει ο καθένας στο κεφάλι του η πραγματικότητα (ή μάλλον η ελληνική πραγματικότητα) είναι μέχρι στιγμής μία: Η αξιολόγηση είναι θεσπισμένη εδώ και χρόνια αλλά κανείς δεν την εφαρμόζει. Και προφανώς για να ισχύσει ένας νόμος πρέπει και να βρεθεί κάποιος να τον εφαρμόσει, αλλιώς μένει στα χαρτιά. Άρα λοιπόν αν με την Αξιολόγηση θέλουμε αυτά που ανέφερε ως πρόταση ο Netbuster τότε δεν χρειαζόμασταν κανέναν καινούριο νόμο, ο ήδη υπάρχων μας αρκούσε, αρκεί κάποιος επιτέλους να τον εφάρμοζε.

Ο νόμος όμως που ψήφισε η κυβέρνηση πέρυσι (τον επισυναπτω στο ποστ μου) λέει και κάποια ακόμα πραγματάκια όπως:

α) Δεν ξεκαθαρίζει ότι τα αποτελέσματα της αξιολόγησης (πχ. έλλειψη χρηματοδότησης) θα είναι δεσμευτικά για το υπουργείο.
β) Δεν ξεκαθαρίζει τι ισχύ θα έχει τελικά η εκθεση εσωτερικής αξιολόγηση. Απλά αναφέρει ότ
ι θα διαβιβάζεται στην Α.ΔΙ.Π. και ότι θα συνεκτιμάται από την επιτροπή εξωτερικής αξιολόγησης.

γ) Αναφέρει ότι στην επιτροπή εξωτερικής αξιολόγησης θα συμμετέχει και ένας εκπρόσωπος επαγγελματικού φορέα. Αυτό σημαίνει ότι θα συμμετέχει και φορέας της αγοράς?

Τέλος, τον νόμο για την Αξιολόγηση, όπως και όλους τους υπόλοιπους νόμους, θα πρέπει να τους δούμε και συνολικά και σε συνδιασμό με την υπάρχουσα κατάσταση στα Πανεπιστήμια. Πχ. ο νόμος για την Αξιολόγηση αναφέρει ότι στα κριτήρια είναι και ο αριθμός των ερευνητικών προγραμμάτων που προσελκύει η σχολή. Με τη σημερινή υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημιων, τα τμήματα ψάχνουν διακαώς ερευνητικά προγράμματα για να μπορέσουν να αντλήσουν από κει κάποιους οικονομικούς πόρους. Το γεγονός αυτό όμως τα καθιστά εννίοτε έρμαια του φορέα της αγοράς για τον οποίον διεξάγουν το ερευνητικό πρόγραμμα, καθ'ότι εξαρτώνται από την χρηματοδότηση από αυτόν. Το σκηνικό θα ήταν διαφορετικό αν με τα λεφτά του κράτους μπορούσαν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες και δεν εξαρτόνταν τόσο από την χρηματοδότηση από τα ερευνητικά προγράμματα. Οπότε αναρωτιέμαι εγώ τώρα: Αν η έκθεση της αξιολόγησης βάλει καλό βαθμό σε ένα τμήμα επειδή προσελκύει πολλά ερευνητικά προγράμματα, επιβραβεύεται έτσι εντέλει αυτό το μοντέλο οικονομικής εξάρτησης από τα ερευνητικά προγράμματ προς τους φορείς της αγοράς?? (εδώ είναι που κάποιοι φοβούνται ότι η αξιολόγηση θα χρησιμεύσει ως μοχλός πίσεης για να  αλλάξει εντελώς η φυσιογνωμία των πανεπιστημίων και να λειτουργούν πλέον με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια). Επαναλαμβάνω, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς αν η χρηματοδότηση από το κράτος αρκούσε για να λύσουν τα πανεπιστήμια τα βασικά τους προβλήματα υποδομών. 

Ανεξάρτητα λοιπόν από το θεωρητικά σχήμα για την Αξιολόγηση που μπορεί να έχει ο καθένας στο μυαλό του (και καλά κάνει) καλό θα ήταν ταυτόχρονα να βλέπουμε και τι ισχύει στην πραγματικότητα. Όσο για την αξιολόγηση του διδακτικού έργου από τους φοιτητές, όπως επίσης για την αξιολόγηση και τον έλεγχο από τους φοιτητές ολόκληρης της λειτουργίας του τμήματος, δεν θα σταματήσω να υποστηρίζω ότι η λύση βρίσκεται στη συλλογική μας προσπάθεια και στην παρέμβασή μας στην συνέλευση τμήματος. Σ'αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε και η προσπάθεια για τις νησίδες (η οποία μάλιστα είχε και απτά αποτελέσματα, ενώ τα απτά αποτελέσματα της αξιολόγησης του νόμου πλαίσιου του '82 ακόμα να τα δούμε...  ), σ'αυτήν την κατευθυνση κινείται και η διατύπωση γνώμης από πλευρας φοιτητών κατά τις κρίσεις των διαδασκόντων (πέρυσι κάποιοι εκπρόσωποι φοιτητών μπαίναμε στις αίθουσες και ρωτούσαμε τους φοιτητές "Στην επομενη συνέλευση τμήματος κρίνεται ο εξής καθηγητής. Τι άποψη έχετε γι'αυτόν? Τι παράπονα?". Και πηγαίναμε στη συνέλευση τμήματος και μεταβιβάζαμε τις αποψεις που ακούγαμε (σε σημείο που κάποιοι καθηγητές γελούσαν με σχόλια του τύπου "δεν κάνει διάλειμμα"  ).

Επισυνάπτω το νόμο πλαίσιο 1268 του 1982 καθώς και το νόμο για την Αξιολόγηση που ψήφισε πέρυσι η κυβέρνηση.

[dimakis]

Άντε αναλυτάρες μου, πάρτε και μια παρέμβαση του 'έγκυρου' Παπαχελά που τόσο εκτιμάτε.
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=7756.msg120781#msg120781
Χαρείτε τον.

Ανεξάρτητα πάντως από το πώς των εκτιμά ως πρόσωπο της ελληνικής δημοσιογραφίας, ο λόγος του έχει το βάρος του είτε ως αναγγελία κυβερνητικών προ-επιλογών είτε ως πίεση για συγκεκριμένες επιλογές...
................................................. ................................................. .......................................


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_100081_13/09/2006_197465


Αναζητούνται κότσια ηγέτη
Του Αλεξη Παπαχελα

Αν κανείς κλειδώσει σ’ ένα δωμάτιο, χωρίς την παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων, τα καλύτερα ελληνικά μυαλά, πολύ γρήγορα θα συμφωνήσουν στο γιατί πάσχει η ανώτατη παιδεία στη χώρα μας. Το μεταπολιτευτικό τσουνάμι του λαϊκισμού οδήγησε σε ακρότητες που δύσκολα μπορούσε κανείς να προβλέψει πόση ζημιά θα έκαναν. Οι αιώνιοι φοιτητές, η συμμετοχή των συνδικαλιστών στην εκλογή πρυτανικών αρχών, η υπερπροστασία του ασύλου έμοιαζαν πολύ λογικά μέτρα μέσα στο κλίμα της εποχής. Κανείς δεν μπορούσε να φαντασθεί ότι θα φτάναμε στη σημερινή κατάσταση της απόλυτης μετριότητος και αφόρητης διανοητικής ακινησίας. Ο πρωθυπουργός εξομολογείται συχνά σε συνομιλητές του πως θα ήθελε να τον θυμούνται τουλάχιστον ως τον ηγέτη που άλλαξε θεαματικά τα ελληνικά πανεπιστήμια. Οι σύμβουλοί του, όμως, τον πιέζουν να παγώσει τη μεταρρύθμιση, με το επιχείρημα πως «αν συνεχισθούν οι διαδηλώσεις μπορεί να έχουμε ένα νεκρό και να αναβιώσει ο μπαμπούλας της παλαιάς Δεξιάς». Οσοι γνωρίζουν τι διαμείβεται στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι αυτήν την ώρα είναι πιο πιθανό να παγώσουν οι αλλαγές έως τις επόμενες εκλογές ή ακόμη και να προκληθούν με το επιχείρημα πως απαιτείται ανανέωση της λαϊκής εντολής για να καμφθούν οι όποιες αντιδράσεις. Η αλήθεια είναι πως δεν υπήρξε ποτέ ένας σοβαρός διάλογος για τις αλλαγές στην παιδεία. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης χρησιμοποιεί ξύλινο λόγο της δεκαετίας του ’80, αν και οι προσωπικές του απόψεις είναι πολύ πιο προωθημένες από εκείνες του Βερέμη. Μάταια προσπαθούν να τον πείσουν κάποιοι συνεργάτες του πως «η παιδεία είναι δικό του τερέν» ή να του θυμίσουν πόσο δημοφιλής ήταν η προεκλογική του αναφορά στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Οι ταγοί του ελληνικού κατεστημένου κρύβονται είτε γιατί τους βολεύει η σημερινή μετριότητα είτε γιατί –κυριολεκτικά– φοβούνται μήπως φάνε κανένα γιαούρτι. Η υπουργός Παιδείας δείχνει τσαγανό, αλλά είναι τόσο απελπιστικά αντιεπικοινωνιακή, μοιάζει με άνθρωπο που προσπαθεί να πουλήσει χοιρινό σε μουσουλμάνους. Τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης φοβούνται να εκτεθούν σ’ ένα δημόσιο διάλογο για το θέμα λόγω του περιώνυμου πολιτικού κόστους. Ετσι έχουμε το παράδοξο να βρισκόμαστε μπροστά σε μία κοινωνία που θέλει τις αλλαγές, αλλά δεν έχει κανέναν απέναντί της να την πάρει από το χέρι και να την πείσει γιατί η μεταρρύθμιση μπορεί να ξεβολέψει κάποιους, αλλά θα βελτιώσει όμως τις πιθανότητες επαγγελματικής αποκατάστασης των παιδιών της. Αυτό που χρειάζεται είναι λίγα, όχι πολλά, κότσια, από αυτά που διαφοροποιούν τον πολιτικό της ρουτίνας και της διαχείρισης από τον πραγματικό ηγέτη.
 
 
 
 
 

[xristoforos_]

όου μπόοι...γουάτ ντιντ χι σέεεη.....

ιχιψ_

[aliakmwn]

Φροντιστήριο ιδιωτικού δικαίου

Η εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας είναι ποινικό αδίκημα; Το ερώτημα θ' απαντηθεί σε μία βδομάδα απ' το Πλημμελειοδικείο Αθηνών. Με φόντο τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις στο χώρο της παραπαιδείας.

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΨΑΡΡΑ, ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ.


Στους «μεταρρυθμιστικούς» καιρούς μας, δύο βασικά επιχειρήματα διατυπώνονται υπέρ της εισβολής του ιδιωτικού κεφαλαίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση:

* Το πρώτο αφορά τις υποτιθέμενες ευεργετικές συνέπειες του «ανταγωνισμού» ιδιωτικών και δημόσιων πανεπιστημίων στο επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών, διαψεύδεται όμως πανηγυρικά από την εμπειρία ανάλογων πειραματισμών της τελευταίας δεκαπενταετίας. Το άνοιγμα π.χ. των ηλεκτρονικών ΜΜΕ στον «υγιή ανταγωνισμό» θα βελτίωνε καθοριστικά, κατά τους θιασώτες του, ακόμη και το επίπεδο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Το τι έγινε στην πράξη, το διαπιστώνουμε στις οθόνες μας.

* Το δεύτερο επιχείρημα είναι καθησυχαστικό: τα «μη κρατικά» ΑΕΙ θα υπόκεινται σε έλεγχο και, συνεπώς, είναι αδύνατο να μετατραπούν σε θεραπαινίδες των «χορηγών» τους εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

Για τη σοβαρότητα και αυτού του ισχυρισμού, αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα τεκταινόμενα στον χώρο της ιδιωτικής παιδείας και (κυρίως) παραπαιδείας, όπου ο «υγιής ανταγωνισμός» Δημοσίου και ιδιωτικής πρωτοβουλίας αποτελεί καθεστώς εδώ και δεκαετίες. Οχι μόνο η λειτουργία ιδιωτικών σχολείων και φροντιστηρίων ουδόλως προήγαγε τη δημόσια εκπαίδευση, αλλά και ο έλεγχος των αρμόδιων κρατικών φορέων πάνω στις ιδιωτικές επιχειρήσεις του κλάδου αποδεικνύεται συνήθως σκιώδης.


Από τη δραστηριότητα του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ). Η καταπολέμηση της «μαύρης εργασίας» και η εξίσωση με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες του συνδικάτου.
Ας δούμε από κοντά ένα τυπικό αλλά αποκαλυπτικό παράδειγμα αυτής της πανηγυρικής αδυναμίας των «ελεγκτικών» μηχανισμών.

**Η ιστορία μας ξεκινάει στις 10 Φεβρουαρίου 2000, όταν η φιλόλογος Μερόπη Πετρίδου προσέφυγε στο ΙΚΑ Ν. Φιλαδέλφειας, καταγγέλλοντας ότι ο πρώην εργοδότης της Μιχαήλ Χαρίσης δεν της είχε «κολλήσει» ένσημα για το διάστημα που αυτή εργάστηκε στο φροντιστήριό του στη Μεταμόρφωση Αττικής (Νοέμβρ. 1995 - Σεπτ. 1998). Ως πειστήριο της δουλειάς της εκεί προσκόμισε, μεταξύ άλλων, διαφημιστικό φυλλάδιο του φροντιστηρίου (Μάιος 1998) με τα ονόματα 20 «διδασκόντων καθηγητών» και τα μαθήματα που δίδασκε ο καθένας. Η ίδια δίδασκε έκθεση και αρχαία και ήταν «σύμβουλος» για τα λατινικά.

Από το ΙΚΑ...

* Υπάλληλοι του ΙΚΑ έκαναν έλεγχο στο φροντιστήριο και διαπίστωσαν ότι, από τους 20 καθηγητές, μόνο 3 ήταν γραμμένοι στις αντίστοιχες μισθολογικές καταστάσεις. Υπήρχαν επίσης ο ιδιοκτήτης και η σύζυγός του, ενώ οι 15 υπόλοιποι (το 75% δηλαδή του διαφημιζόμενου εκπαιδευτικού δυναμικού) δεν φαίνονταν πουθενά.

Για άγνωστους λόγους, ωστόσο, η επίσκεψη των ελεγκτών έγινε πεντέμισι ολόκληρους μήνες μετά την καταγγελία -στις 31 Αυγούστου 2000- όταν η περαιτέρω διασταύρωση των στοιχείων ήταν πρακτικά αδύνατη λόγω διακοπών. Από την άλλη, σύμφωνα με κατάθεση του ίδιου του ιδιοκτήτη σε μεταγενέστερη δίκη (27.6.02), το ΙΚΑ φρόντισε να τον ενημερώσει για την καταγγελία σχεδόν αμέσως: «τον Ιανουάριο του 2000».


* Τυπικά, βέβαια, το ΙΚΑ έκανε το καθήκον του: μέσα στον Σεπτέμβριο επέβαλε στον ιδιοκτήτη εισφορές 8.649.400 δρχ. για τους 15 ανασφάλιστους εργαζόμενους, πρόσθετα τέλη 2.594.820 δρχ. και πρόστιμο 4.350.000 δρχ. -συνολικά, πάνω από 15,5 εκατομμύρια. Οι σχετικές πράξεις στηρίχθηκαν αποκλειστικά στη σύγκριση του διαφημιστικού φυλλαδίου του φροντιστηρίου με τις αντίστοιχες μισθολογικές καταστάσεις.

* Οπως αναμενόταν, ο κ. Χαρίσης έκανε ένσταση και η υπόθεση παραπέμφθηκε στην τοπική επιτροπή του ιδρύματος. Ως αποδεικτικά στοιχεία προσκόμισε 10 «υπεύθυνες δηλώσεις» του Ν. 1.599, όπου ισάριθμοι καθηγητές (από τους μη καταχωρημένους) δηλώνουν ότι δεν τον είχαν εργοδότη κατά το επίμαχο διάστημα, και ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι 2 από τους 15 ήταν μόνιμοι καθηγητές του Δημοσίου (διορισμένοι από το 1985 και το 1991), ένας δούλευε στη Σιβιτανίδειο με πλήρες ωράριο, ένας διορίστηκε το 1998 αναπληρωτής στον Ταύρο, ένας υπαγόταν στο ΤΕΒΕ και 4 άλλοι ήταν ασφαλισμένοι σε διάφορα φροντιστήρια για μερική απασχόληση (2-17 ημερών τον μήνα).

* Οσον αφορά την κ. Πετρίδου, τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και οι μάρτυρές του (η γραμματέας και ο λογιστής του) υποστήριξαν ότι δούλεψε μονάχα ένα τρίμηνο και όχι ως καθηγήτρια αλλά ως γραμματέας -απασχόληση για την οποία της είχαν κολληθεί ένσημα.

Σύμφωνα με την ίδια τη φιλόλογο, η βραχύβια αυτή τυπική πρόσληψή της είχε γίνει κατ' εντολήν του εργοδότη της, με σκοπό να εισπράξει σχετική επιδότηση απ' τον ΟΑΕΔ (για την οποία αυτός είχε όντως υποβάλει σχετική αίτηση). Ως μάρτυρες για την εργασία της ως καθηγήτριας κατέθεσαν στην επιτροπή ο πρόεδρος, ο γραμματέας και ένα μέλος του δ.σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ), στους οποίους είχε καταφύγει την εποχή της διένεξης με τον εργοδότη της.

* Κάποια άλλα τεκμήρια είχαν περίεργη τύχη. Σύμφωνα με τη δικογραφία, η κ. Πετρίδου επικαλέστηκε «διάφορες εργασίες και εκθέσεις των μαθητών του φροντιστηρίου, που κατά τους ισχυρισμούς της αποδεικνύουν» τη δουλειά της εκεί ως διδάσκουσας (Δ. Πρ. 11.577/03, σ. 11).


Πρόκειται για μια σειρά «αναφορές τμήματος» και «μηνιαία δελτία τμήματος», όπου καταγράφει -ως «καθηγήτρια»- τις επιδόσεις των μαθητών της στα μαθήματα των λατινικών, των αρχαίων και των νέων ελληνικών. Το παλιότερο από αυτά τα έγγραφα χρονολογείται από τον Σεπτέμβριο του 1996, επτά μήνες από την επίσημη πρόσληψή της, ενώ σε ορισμένα ο κ. Χαρίσης προσθέτει τις δικές του παρατηρήσεις και οδηγίες. Σε τηλεφωνική επικοινωνία μας, η ίδια υποστηρίζει ότι κατέθεσε φωτοτυπίες των εν λόγω ντοκουμέντων στο ΙΚΑ από την πρώτη στιγμή -όπως έκανε, άλλωστε, και στις δίκες που ακολούθησαν. Σύμφωνα με το Διοικητικό Εφετείο (Δ.Ε. 2.525/05, σ. 16), ωστόσο, τα εν λόγω πειστήρια δεν βρίσκονται στον οικείο φάκελο.

Να υποθέσουμε πως οι εξεταστές του ΙΚΑ έκαναν πάλι μισή δουλειά;

...στο εδώλιο

* Τελικά, η τοπική επιτροπή δικαίωσε τον εργοδότη για 5 από τις 15 περιπτώσεις, μειώνοντας αισθητά το ύψος των εισφορών και των προστίμων που του είχαν επιβληθεί. Τα κριτήρια αυτού του διαχωρισμού δεν διευκρινίζονται στη δικογραφία, καθώς στους 5 καθηγητές που κρίθηκαν «μη απασχολούμενοι» συγκαταλέγονται 1 από τους 4 δημόσιους υπαλλήλους, 3 από τους 10 «υπευθύνως δηλώσαντες» κι ένας μερικώς εργαζόμενος σε άλλο φροντιστήριο. Ο ιδιοκτήτης με τη σειρά του προσέφυγε στα διοικητικά δικαστήρια, ζητώντας την ακύρωση των σχετικών διοικητικών πράξεων.

**Ως εδώ, η υπόθεση δεν ξεφεύγει από το σύνηθες πλαίσιο μιας απλής εργασιακής διαφοράς. Απέκτησε σαφώς δημόσιο χαρακτήρα όταν ο κ. Χαρίσης -αντιπρόεδρος τότε του συνδικάτου των ιδιοκτητών φροντιστηρίων (ΕΣΙΦΜΕΑ)- αποφάσισε να σύρει στα δικαστήρια το συνδικάτο των εργαζομένων, που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι:


* Στις 24.4.2001 υποβάλλει μήνυση εναντίον της ίδιας της Μ. Πετρίδου (επειδή τον κατήγγειλε) και των τριών μελών του δ.σ. του ΣΕΦΚ (επειδή κατέθεσαν στην αρμόδια επιτροπή του ΙΚΑ) για τα αδικήματα της ψευδούς καταμήνυσης, ψευδούς κατάθεσης και απάτης. Υστερα από διαδοχικές αναβολές, η δίκη έχει οριστεί για την επόμενη Δευτέρα (25.9.2006).

* Στις 2.10.2001 συμπληρώνει τη μήνυση με αγωγή, ζητώντας από τον καθένα τους το ποσό των 100.000.000 δρχ. ή 293.470 ευρώ. Το ποσό αυτό, διαβάζουμε στο κείμενο της αγωγής, θα ζητήσει και ως πολιτική αγωγή στο ποινικό δικαστήριο.

* Στις 7.11.2001 υποβάλλει νέα μήνυση, εναντίον του (τότε) προέδρου του ΣΕΦΚ, Ιωάννη Σαμοΐλη, για άρθρο του στην εφημερίδα του ΣΕΦΚ «Το διάλειμμα» (Σε
πτέμβριος 2001) σχετικά με την υπόθεση, με την κατηγορία της «συκοφαντικής δυσφήμησης». Ταυτόχρονα καταθέτει και αγωγή, ζητώντας 150.000.000 δρχ. ή 440.205 ευρώ.

* Η πρωτοφανής αυτή ενέργεια έγινε αμέσως αντιληπτή ως ανοιχτή επίθεση της εργοδοσίας κατά του συνδικαλισμού σ' έναν χώρο όπου ούτως ή άλλως επικρατεί εργασιακή απορύθμιση. Το διαπιστώνουμε από τις αντιδράσεις των υπόλοιπων εκπαιδευτικών, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, που κάθε άλλο παρά για «ιδιωτική διαφορά» κάνουν λόγο.

* «Οι τέσσερις συνάδελφοι διώκονται γιατί έπραξαν το αυτονόητο, διεκδίκησαν δηλαδή νόμιμα ασφαλιστικά δικαιώματα και δημοσιοποίησαν το γεγονός στην εφημερίδα του Συλλόγου» διαβάζουμε στην ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ. «Τέτοιες ενέργειες από τη μεριά της εργοδοσίας είναι απαράδεκτες, ειδικά σε μια περίοδο κρίσιμη για τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι ακόμα αποκαλυπτικές για το τι βιώνουν οι καθηγητές φροντιστηρίων, για τις συνθήκες αμοιβής, ασφάλισης και συνδικαλιστικής δράσης. Το Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ καλεί τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς όλης της Ελλάδας και τους πρωτοβάθμιους συλλόγους τους να σταθούν αλληλέγγυοι με κάθε τρόπο στους διωκόμενους συναδέλφους, για να μην περάσει το κλίμα εκφοβισμού και τρομοκρατίας που επιδιώκει η εργοδοσία».


* «Με την ποινικοποίηση της άσκησης κριτικής», τονίζει η ΟΛΜΕ, ο μηνυτής «προσπαθεί να επιβάλει καθεστώς τρομοκρατίας σ' όλο το εργασιακό φάσμα των εργαζομένων στα φροντιστήρια», όπου έτσι κι αλλιώς «είναι γνωστό ότι οι εργασιακές συνθήκες (συλλογικές συμβάσεις, ασφάλιση κ.λπ.) δημιουργούν ένα ασφυκτικό πεδίο». Αλλά και η ΔΟΕ εκτιμά πως «οι μηνύσεις από πλευράς της εργοδοσίας αποσκοπούν στη φίμωση της συνδικαλιστικής δράσης, στην οικονομική εξάντληση του Σωματείου Εργαζομένων, στη λογοκρισία του συνδικαλιστικού εντύπου, στην ποινικοποίηση των αγώνων».

Το δίκιο του «υβριστή»

Εξίσου αποκαλυπτική για τον βαθιά πολιτικό χαρακτήρα της αναμέτρησης υπήρξε και η προθυμία των συνδικάτων να στηρίξουν υλικά τη δικαστική περιπέτεια του ΣΕΦΚ, είτε με άμεσες εισφορές (Πανελλήνια Ενωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής) είτε ανοίγοντας «λογαριασμό αλληλοβοήθειας, με στόχο να αντιμετωπιστούν τα δικαστικά έξοδα, τόσο γι' αυτή όσο και για άλλες περιπτώσεις που σίγουρα θα προκύψουν στο μέλλον» (Α' ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής).

* Χάρη στη νομοθεσία περί τύπου, η μήνυση για το δημοσίευμα του «Διαλείμματος» εκδικάστηκε πρώτη στις 27.6.2002. Υπέρ του μηνυτή κατέθεσαν η γραμματέας του και δύο συνάδελφοί του. Υπέρ του προέδρου του ΣΕΦΚ, εκτός από τους άμεσα ενεχόμενους καθηγητές, κατέθεσαν επίσης εκπρόσωποι της ΕΣΗΕΑ, της ΠΟΕΣΥ, της ΟΙΕΛΕ, της ΟΛΜΕ, του ΕΚΑ και του ΔΣΑ.

* Τελικά, το δικαστήριο καταδίκασε τον κ. Σαμοΐλη σε φυλάκιση 4 μηνών με αναστολή για απλή εξύβριση, θεωρώντας ότι «ορισμένες λέξεις και φράσεις από το δημοσίευμα προσβάλλουν την τιμή του εγκαλούντος» και «υπερβαίνουν το γενικό μέτρο».

Μεταξύ άλλων, υβριστικές θεωρήθηκαν η αναφορά σε «μαύρη εργασία», η εκτίμηση ότι με τις μηνύσεις ο εργοδότης «θέλησε να τρομοκρατήσει συναδέλφους», καθώς και η φράση: «αν και δεν φαίνεται να το έχουν καταλάβει ορισμένοι ότι η εποχή της δουλοπαροικίας έχει περάσει ανεπιστρεπτί»...

* Ταυτόχρονα, ωστόσο, η ίδια απόφαση απάλλαξε τον πρόεδρο του ΣΕΦΚ από τις κατηγορίες της απλής και συκοφαντικής δυσφήμησης, διαπιστώνοντας ότι, ανεξάρτητα από το ύφος του άρθρου, όσα αναφέρονταν εκεί επί της ουσίας ήταν αληθινά: από την ακροαματική διαδικασία, διαβάζουμε, «αποδείχθηκε ότι ο εγκαλών απασχόλησε στο φροντιστήριο ως φιλόλογο καθηγήτρια τη Μερόπη Πετρίδου χωρίς να καταβάλει στο ΙΚΑ τις βαρύνουσες αυτόν εισφορές» κ.λπ.

* Ο επίλογος του συγκεκριμένου επεισοδίου γράφτηκε τον επόμενο Δεκέμβριο στο Εφετείο, με την ανάκληση της μήνυσης από τον Μ. Χαρίση και την οριστική παύση της ποινικής δίωξης εις βάρος του προέδρου του συλλόγου. Την ίδια εποχή, ο αντιπρόεδρος των εργοδοτών παραιτήθηκε κι από τα δικόγραφα των αγωγών του.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο του, Κων/νο Κουτσουλέλο, αυτή η αναδίπλωση υπαγορεύθηκε από τη διάθεση να επανέλθει η αντιδικία στην αρχική, καθαρά ιδιωτική διάστασή της.

Ο ΣΕΦΚ αντίθετα εκτιμά ότι αυτό που θέλησαν να αποφύγουν ήταν η πανηγυρική αθώωση του συνδικάτου.

* Η επόμενη πράξη εξελίχθηκε στα διοικητικά δικαστήρια, με την εξέταση των προσφυγών του κ. Χαρίση κατά των αποφάσεων του ΙΚΑ, και κατέληξε στη σταδιακή εξάλειψη όλων των εισφορών και προστίμων που το ίδρυμα είχε επιβάλει στον ιδιοκτήτη.

Ολα στον αέρα

* Σε πρώτο βαθμό, το Διοικητικό Πρωτοδικείο με δύο αποφάσεις του (11.577/03 και 11.579/03) έκρινε ότι η διαπίστωση του ΙΚΑ περί απασχόλησης των υπόλοιπων 14 καθηγητών δεν αποδεικνύεται επαρκώς από το διαφημιστικό φυλλάδιο του φροντιστηρίου και την κατάθεση της καταγγέλλουσας, καθώς δεν «συνεπικουρείται από άλλα στοιχεία (επιτόπιο έλεγχο, διασταύρωση πληροφοριών από τους ίδιους κλπ.)».

* Σε δεύτερο βαθμό, το Διοικητικό Εφετείο αποφάνθηκε πως ούτε η Μ. Πετρίδου εργάστηκε ποτέ ως καθηγήτρια στο εν λόγω φροντιστήριο.

Η απόφαση βασίζεται κυρίως στο επιχείρημα ότι η καταγγέλλουσα «δεν προσκόμισε» ούτε στο ΙΚΑ ούτε στο Πρωτοδικείο τις «εργασίες και εκθέσεις μαθητών» που επικαλούνταν για να τεκμηριώσει την απασχόλησή της.

Να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο κ. Χαρίσης, τόσο στο Πλημμελειοδικείο όσο και στην τηλεφωνική μας επικοινωνία, ουδόλως αμφισβήτησε τη γνησιότητα αυτών των εγγράφων. Υποστήριξε απλώς ότι πρόκειται, είτε για εκθέσεις και διαγωνίσματα που η «γραμματέας» του διόρθωνε στο σπίτι της με το κομμάτι «για να την ενισχύσουμε ως προς το μεροκάματό της», είτε για παρατηρήσεις που του υπέβαλλε ως απλή επιτηρήτρια των διαγωνισμάτων.

Στις επίμαχες όμως «αναφορές» και «δελτία τμήματος» που συνέτασσε (στις οποίες αναφέρεται ως «καθηγήτρια» των αντίστοιχων μαθημάτων), η κ. Πετρίδου σημειώνει παρατηρήσεις σχετικά με τη «μεγάλη αντιληπτική ικανότητα» ή την «παντελή έλλειψη συμμετοχής στην τάξη» κάποιων μαθητών, τη «συμμετοχή στην τάξη με δυνατό χαρακτήρα», τη «μείωση των εργασιών στο σπίτι», την «επαρκή», «μέτρια» ή «ελλιπή συμμετοχή» άλλων κ.ο.κ.

Δε σημαίνουν κάτι όλα αυτά; «Τρίχες κατσαρές!» απαντά λακωνικά στη σχετική ερώτησή μας ο κ. Κουτσουλέλος.

Εξίσου ενδιαφέρουσα αποδεικνύεται και η υπόλοιπη αιτιολογία της δευτεροβάθμιας απόφασης. Οι δικαστές καταλογίζουν στη νεαρή φιλόλογο «κακή πίστη» απέναντι στον ασφαλιστικό της οργανισμό, αφού ομολογεί ότι αποδέχθηκε πρόταση του κ. Χαρίση να την ασφαλίσει ως γραμματέα, ώστε να εισπράξει αυτός τη σχετική επιδότηση. Παρόμοια μομφή κάθε άλλο παρά καταλογίζεται, ωστόσο, εις βάρος του ίδιου του εργοδότη. Απεναντίας, οι αγωγές και οι μηνύσεις που υπέβαλε κατά του ΣΕΦΚ καταγράφονται ως αποδεικτικό υλικό, μαζί με αποσπάσματα της κατάθεσής του στο Πλημμελειοδικείο (27.6.02), ενώ αποσιωπώνται πλήρως τόσο η απόφαση του τελευταίου (επί της ουσίας της υπόθεσης) όσο και η κατοπινή παύση της δίωξης του προέδρου του ΣΕΦΚ.

Ωρα μηδέν

* Η υπόθεση δεν έχει κλείσει. Τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου στο Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο δικάζονται η Μ. Πετρίδου και οι τρεις συνδικαλιστές του ΣΕΦΚ που τόλμησαν να καταθέσουν γι' αυτήν στο ΙΚΑ. Και στις 2 Οκτωβρίου εξετάζεται από το Διοικητικό Εφετείο η τριτανακοπή, με την οποία η άμεσα ενδιαφερόμενη ζητά την ακύρωση της αρνητικής γι' αυτήν απόφασής του.

* Πιο ενδιαφέρουσα για το ευρύ κοινό αποδεικνύεται, ωστόσο, η εικόνα που προκύπτει απ' όλη αυτή τη διαδικασία όσον αφορά την αδυναμία (αντικειμενική και υποκειμενική) των ελεγκτικών μηχανισμών της πολιτείας.

Τι μας λένε στην πράξη οι αλληλοσυγκρουόμενες διοικητικές πράξεις και δικαστικές αποφάσεις που μόλις περιγράψαμε; Οτι μια επιχείρηση μπορεί:

* Είτε (αν έχουν δίκιο το ΙΚΑ και το Πλημμελειοδικείο) να καταπατεί ασύστολα την εργασιακή νομοθεσία, δηλώνοντας και ασφαλίζοντας μόνο το 17% των εργαζομένων της, και να τη γλυτώνει χάρη στην ανικανότητα ή την αδιαφορία του ΙΚΑ να τεκμηριώσει επαρκώς τα ευρήματά του.

* Είτε (αν έχουν δίκιο τα διοικητικά δικαστήρια κι ο κ. Χα
ρίσης) να παραπλανά συνειδητά το κοινό, ισχυριζόμενη στα διαφημιστικά της φυλλάδια πως απασχολεί τετραπλάσιους εκπαιδευτικούς απ' ό,τι στην πραγματικότητα, και μάλιστα με αληθοφανή τρικ όπως η ακριβής κατανομή τους ανά μάθημα. Με «γραμματείς» να διορθώνουν (στη θέση των καθηγητών) με το κομμάτι τις εκθέσεις των μαθητών και ούτω καθεξής.

* Ιδιαίτερα ερωτήματα προκαλεί τέλος η δικαστική αντιμετώπιση της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας κάποιων καθηγητών ως αμάχητου τεκμηρίου μη απασχόλησής τους στην παραπαιδεία, ακόμη κι όταν αναγράφονται ως φροντιστές σε φυλλάδιο ολόκληρα χρόνια μετά τον διορισμό τους.

Ζητήσαμε απ' τον κ. Κουτσουλέλο να σχολιάσει αυτή τη συγκεκριμένη λεπτομέρεια -και δεν φάνηκε να δυσκολεύεται: «Εδω πέρα κάνουν ιδιαίτερα όλοι, τι λέτε τώρα... και τα 'χουν καλύψει όλα. Πάρα πολλοί του Δημοσίου και ιδιαίτερα μαθήματα κάνουνε, και συμμετέχουν σε φροντιστήρια. Είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο. Αλλοι το κάνουν εμφανώς κι άλλοι το κάνουν αφανώς. Τι να σας πω...»

* Ηθικόν δίδαγμα: Οταν το κράτος αποδεικνύεται ανίκανο να ελέγξει ακόμη κι ένα απλό συνοικιακό φροντιστήριο σε χειροπιαστά ζητήματα εργατικής νομοθεσίας, τι θα μπορέσει να κάνει απέναντι στους κολοσσούς των ιδιωτικών ΑΕΙ, και μάλιστα σε πεδία όπως το περιεχόμενο (και το επίπεδο) της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης;

* Οσο για την πρακτική των δικαστικών διώξεων, ως μέθοδο καταστολής του συνδικαλισμού, απ' ό,τι φαίνεται ο κ. Χαρίσης δημιούργησε σχολή. Τουλάχιστον αυτό διαπιστώνουμε απ' τις κινήσεις του διαδόχου του.

Με αγωγή του κατά του ΣΕΦΚ και πέντε μελών του δ.σ., ο νέος αντιπρόεδρος των εργοδοτών Ιωάννης Δράκος και τρεις εταίροι του απαιτούν συνολικά 1.310.000 ευρώ, ως αποζημίωση για «αδικοπραξία». Το αδίκημα των συνδικαλιστών; Την επομένη της Πρωτοχρονιάς είχαν καλέσει την αστυνομία για να κλείσει το φροντιστήριό του, εφαρμόζοντας την υφιστάμενη νομοθεσία -σύμφωνα με την οποία, οι διακοπές των Χριστουγέννων διαρκούν απ' τις 24 Δεκεμβρίου έως τις 7 Ιανουαρίου. Ακόμη και στην παραπαιδεία...

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=3089828,8882980,25039012,30500388

[Turambar]

Αξίζει να διαβαστεί το παραπάνω!

τι να πει κανείς και για ποιο από όλα...


Θέλω να παραθέσω μια ιστορία, που ξεφεύγει λίγο από το θέμα της παιδείας, αλλά συνεχίζει το πνεύμα του παραπάνω άρθρου.


Ήμουνα σε μια καφετέρεια της Ηγουμενίτσας, μια μέρα που έτυχε να κάνουν συγκέντρωση οι ιδιοκτήτες καφετεριών σε όλη την πόλη, με κεντρικό θέμα το κλείσιμο μιας δημοτικής καφετέριας που έπαιρνε όλη τη δουλειά (και η οποία λειτουργούσε σε αυθαίρετο).

Επί της ευκαιρίας, στο τέλος συμφωνήσαν ότι όποιος από τα προσωπικά τους, έκανε καταγγελία στο ΙΚΑ, δε θα μπορούσε να δουλέψει σε καμιά καφετέρια στην πόλη.


Εν τέλη, ο συνδικαλισμός, ή μάλλον, το αυτονόητο, τιμωρείται βάναυσα.


ΑΙΣΧΟΣ

[dimakis]

Επιμένουν παρά τις αντιδράσεις για τα ΑΕΙ


Την πρόθεση να πραγματοποιήσει τις αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση επανέλαβε για μία ακόμη φορά ο πρωθυπουργός, χθες, κατά τη συνεδρίαση της Κ.Ε. της Ν.Δ., προσδιορίζοντας μάλιστα τις «μεταρρυθμίσεις» ως «πρώτο στόχο στο διάστημα που ακολουθεί».


«Τα πανεπιστήμια χρειάζονται αλλαγές. Είναι ανάγκη να αποκτήσουν νέες δυνατότητες», επισήμανε ο κύριος Καραμανλής κατά την αναφορά του στα ζητήματα της Παιδείας, ενώ θέλοντας να απαντήσει στους αντιδρώντες -κόμματα και πανεπιστημιακή κοινότητα- τόνισε πως «τα μισόλογα δεν ωφελούν κανέναν. Οι λαϊκίστικες παλινδρομήσεις ζημιώνουν ολόκληρη την κοινωνία». Σε ανάλογο ύφος, η αναφορά στο διάλογο, ο οποίος «συνεχίζεται» και η άρνηση στον οποίον προδίδει -όπως δήλωσε χαρακτηριστικά- «νοοτροπία βαθιά αντιδημοκρατική, αντίληψη παρωχημένη και αντιδραστική, πρακτική που δεν χωρά στον τομέα της Παιδείας».

Κατά τ' άλλα, χαρακτήρισε για μία ακόμη φορά εθνική την «υπόθεση Παιδεία» και συνολικής ευθύνης, επικαλούμενος ανάμεσα σε άλλα την «άδικη και αντιλαϊκή» Παιδεία του παρελθόντος, τη «δήθεν δωρεάν Παιδεία που κάτω από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος κατέληξε να είναι το πιο βαρύ φορτίο, για κάθε οικογένεια».

Με ακριβώς ίδιο τόνο και ύφος, η υπουργός Παιδείας, κατά τη δική της ομιλία, επανέλαβε τα περί «επένδυσης στην κοινωνία της γνώσης» και αναφέρθηκε στα «βήματα» που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Για τη βάση του 10, μάλιστα, είπε πως έχει και έναν «ισχυρό συμβολισμό», ότι δηλαδή «οι άνθρωποι έχουν ίσες ευκαιρίες, αλλά μπορεί να έχει περισσότερες αυτός που προσπαθεί περισσότερο». Τέλος, για μία ακόμη φορά, χρησιμοποίησε ως επιχείρημα μεταρρύθμισης το γεγονός πως το δημόσιο πανεπιστήμιο «κατεξοχήν απευθύνεται στις ασθενέστερες τάξεις». Αυτοί που έχουν τα χρήματα μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους όπου θέλουν, είπε και συνέχισε: «Το υπουργείο Παιδείας ασκεί πολιτικές για τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/09/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=85305940

[dimakis]

Από το σημερινό Βήμα: