Τι είναι ο φόβος...

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.

[Silvo the Beautiful]

Ο φόβος ειναι κάτι που βιώνουμε καθημερινά γύρω μας... Γενικά έχω κάτσει να σκεφτώ πολλές φορές γιατί υπάρχει και τι προβλήματα κυρίως δημιουργεί.

Πολλοί λένε οτι είναι αυτό που μας κρατάει στη ζωή και ειναι το συναίσθημα που μας προστατεύει αλλα για μένα ειναι λάθος.... Έχω σκεφτεί πολλές φορές οτι ο φόβος μας κρατάει πίσω σε απίστευτα πολλά πράγματα και μας τρώει τη ζωη... Μας τρώει τον έρωτα, μας καταβροχθίζει τις αλλαγές.

Ένας καθόλου καθημερινός άνθρωπος με είχε πει σχετικά πρόσφατα οτι υπάρχουν 2 βασικά συναισθήματα. Ο φόβος και η αγάπη! Όλα τα υπόλοιπα πηγάζουν απο αυτά... Η αλήθεια ειναι οτι συμφωνώ τελικά. Οταν γεννιέσαι δεν γνωρίζεις καθόλου τι είναι η αγάπη. Αυτομάτως φοβάσαι τα πάντα μέχρι να σιγουρευτείς. Όταν θα συνυθησεις το γεγονός οτι κάποιοι θα σου δώσουν τροφή τότε θα αισθάνεσαι αγάπη άρα και εμπιστοσύνη. Όταν κάποιον τον έχεις γνωρίσει αρκετά καλά και οι περισσότεροι φόβοι σου για αυτόν έχουν εξαληφθει τοτε έχει ενεργοποιηθεί το συναίσθημα της αγάπης. Αν κάποιος αγαπάει πρακτικά τον κόσμο σημαίνει οτι δεν τον φοβάται. Δεν έχει σημασία αν τον γνωρίζει ή οχι αλλα έχει μάθει να μην τον φοβάται.

Ασχετα με τις σχέσεις των ανθρώπων σκεφτείτε και εσείς οι ίδιοι τι φοβάστε. Στο γυμνάσιο με λύκειο είχα δοκιμάσει να μάθω skate... Τελικά πέρασαν δυο χρόνια ( οχι οτι έκανα βέβαια τακτικά) και το μόνο που κατάφερα να κάνω ήταν δυο κολπα...  Δεν έφταιγε οτι δεν είχα ταλεντό. Ακόμα και χωρίς ιδιαίτερη επιδεξιότητα έπρεπε να είχα μάθει κάτι παραπάνω. Το βασικό πρόβλημα ήταν οτι φοβόμουν να μάθω. Φοβόμουν οτι θα χτυπήσω. Δεν είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.

Αυτός ο φόβος λοιπον υπάρχει παντού καθημερινά. Ακόμα και αν καποιος "βαριεται" να διαβασει πρακτικά φοβάται. Με διαφορετικούς φόβους ο καθένας.... Φόβος για κοινωνικη αναγνώριση ( που βέβαια μπορεί να ειναι και το αντιθετό δηλαδή να διαβάζεις γιατι φοβάσαι οτι δεν θα αναγνωριστείς κοινωννικά) ή ο φοβος το πως να αρχίσεις ή ο φοβος οτι θα χάσεις κομμάτι της ζωής σου στο διάβασμα και θα προλάβεις να ζήσεις ολα ειναι αποτελεσμα να μην είσαι ικανός να διαβάσεις...

Απο μικρό παιδί μας γεμίζουν φοβίες πρώτα οι γονείς και μετα οι δάσκαλοι. Εκτός απο τις φοβίες που έχουν σχέση με το θάνατο και είναι ειδική περίπτωση όλες οι άλλες για μένα ειναι αδικαιολόγητες. Το μόνο που πρέπει να δώσεις σε ένα παιδί είναι γνώση. Τα παιδιά πιστεύουμε οτι δεν καταλαβαίνουν αλλα τελικά κανουμε μεγαλο λάθος. Τα παιδιά καμια φορά ειναι σε θέση να καταλάβουν περισσότερα απο μας οσο έχουν μεγαλώσει χωρίς αμφιβολίες. Μόνα τους θα καταλαβαίνουν πότε κάτι είναι σωστό και πότε όχι. Πρόσφατα με είπε ο πατέρας μου οτι όταν πέθανε ο παππούς μου δεν με είχαν πάρει ουτε στην κηδεια και επιχειρησαν να μου το πουν αργοτερα αλλα ηξερα ηδη.

Όπως είπα και πιο πάνω ο φοβος ειναι η πηγή των υπόλοιπων αρνητικών συναισθηματων για παραδειγμα της ανασφαλειας, της ζηλιας, του μισους. Η καλυτερη αντιμετωπιση αυτων των συναισθηματων είναι η γνώση και η εμπιστοσύνη. Όποτε και το παιδί όταν είναι σε μικρή ηλικία αντι να τον γεμιζουμε κομπλεξ και φοβους πρεπει να το γεμισουμε γνωσεις και τους δειχνουμε εμπιστοσυνη. Πρεπει να του μαθουμε να αγαπαει.

[boudou]

ε τώρα πας γυρεύοντας. g την ιστορία με το τρίγωνο...να σε δω τώρα αν φοβάσαι

[sofigami]

Hahahahahahaaha καλά τα λέει ο p.r.e.z.

Θα σε ρώταγα από πού πήρες το κείμενο Άρη, αλλά μετά είδα το "εξαληφθει" και είπα ότι τελικά μπορεί να το'γραψες και ο ίδιος. Είναι τρολλιά το τόπικ ή όχι; Για να διαλέξω απάντηση.

[Silvo the Beautiful]

ειναι σοβαρο και το εγραψα ο ιδιος.... Ειναι αλλωστε προφανες απο το συνταντικο περα απο τα ορθογραφικα

Ειναι μερικές σκέψεις που εκανα εδω και καιρο

[Jim D. Ace]

Hahahahahahaaha καλά τα λέει ο p.r.e.z.

Θα σε ρώταγα από πού πήρες το κείμενο Άρη, αλλά μετά είδα το "εξαληφθει" και είπα ότι τελικά μπορεί να το'γραψες και ο ίδιος. Είναι τρολλιά το τόπικ ή όχι; Για να διαλέξω απάντηση.

λολ κι εγω την ιδια σκεψη εκανα
μονο που εγω ειδα αυτο "συνυθησεις" 

[boudou]

αρη με άγγιξε πολύ η ιστορία με το σκέιτ, έχω όμως και μια απορία: τι εννοείς όταν λες καθόλου καθημερινός άνθρωπος; σα να λέμε άλλης γκάμας;

[Exomag]

Πιστεύω πως αυτά που γράφεις είναι κατα κύριο λόγο σωστά. (το "κατά κύριο λόγο" γιατί δεν τα σκέφτηκα/ανέλυσα σε μεγάλο σημείο, πράμα που μάλλον εσύ έκανες)
Μια απορία που μου δημιουργήθηκε είναι η εξής. Λες πως "ο φοβος ειναι η πηγή των υπόλοιπων αρνητικών συναισθηματων" και αναφέρεις, σαν παραδείγματα, τη ζήλια και το μίσος.
Σύμφωνα με τη δικιά σου άποψη, πως πηγάζει η ζήλια και το μίσος, από τον φόβο?

[Grecs]

Ασχετα με τις σχέσεις των ανθρώπων σκεφτείτε και εσείς οι ίδιοι τι φοβάστε. Στο γυμνάσιο με λύκειο είχα δοκιμάσει να μάθω skate... Τελικά πέρασαν δυο χρόνια ( οχι οτι έκανα βέβαια τακτικά) και το μόνο που κατάφερα να κάνω ήταν δυο κολπα...  Δεν έφταιγε οτι δεν είχα ταλεντό. Ακόμα και χωρίς ιδιαίτερη επιδεξιότητα έπρεπε να είχα μάθει κάτι παραπάνω. Το βασικό πρόβλημα ήταν οτι φοβόμουν να μάθω. Φοβόμουν οτι θα χτυπήσω. Δεν είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.

 Φλωρος, αμα φοβασαι μην πεσεις απο το σκειτ τι σκατα επανασταση θες να κανεις.

[princess_of_the_dawn]

Βασικά αυτά που έχεις γράψει Άρη είναι κάπως υποκειμενικά και πρόχειρα νομίζω.Το θέμα γενικά μπορεί να αναπτυχθεί προς πολλές κατευθύνσεις(δεν είμαι εγώ αυτή που θα κάνει κάτι τέτοιο,ειδικά via forum).

Για την ιστορία απλά θα σου πω πως υπάρχει και η άλλη πλευρά,της ωραιοποίησης των φόβων.Πχ θεωρώ προσωπικά ότι ο φόβος πολλές φορές με έχει αποτρέψει απ το να υιοθετήσω συνήθειες άλλων που δεν μου ταιριάζουν και μου έχει επιτρέψει έτσι να διατηρήσω σε ικανοποιητικό βαθμό τον εαυτό μου αναλλοίωτο.Απ την άλλη βέβαια,πολλές φορές με έχει εμποδίσει να κάνω πράγματα που θέλω.

Νομίζω πρέπει απλά να μπορεί κανείς να κρατά τις ισορροπίες και να είναι σε θέση να διακρίνει πότε ο φόβος αυτός θα τον ωφελήσει και πότε είναι απλά περιττός.

[vag]

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=A6xigEvUsLs" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=A6xigEvUsLs</a>

[Karaμazoβ]

o αφοβος είναι καποιος είτε κλινικά μειωμενη ευφυιας είτε νεκρος

[AnnaG]

Άφοβος θεωρείται και αυτός που καταπιέζει και νικά το φόβο του,επιλέγοντας να ζήσει χωρίς να τον αφήνει να επηρεάζει και να καθορίζει τη ζωή του...Ο φόβος σε κρατάει πίσω...τις περισσότερες φορές!

[vag]

ναι αλλά επίσης του φοβισμένου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ...τις περισσότερες φορές

[sofigami]

Ορισμένα ποιντ κι από μένα

Αρχικά, τι σημαίνει "καθόλου καθημερινός άνθρωπος";

Βρίσκω την προσέγγιση ότι υπάρχουν δύο βασικά συναισθήματα είναι ενδιαφέρουσα, θα την σκεφτώ λίγο παραπάνω.
ΟΜΩΣ αν δεχτούμε ότι υπάρχουν τα δύο βασικά αυτά συναισθήματα, δεν καταλαβαίνω γιατί το μωρό όταν γεννιέται να γνωρίζει μόνο τι είναι φόβος και όχι τι είναι αγάπη. Με το κοντό μου το μυαλό, εγώ υποστηρίζω ότι όταν γεννιέται το μωρό είναι μόνο αγάπη και μετά μπαίνει και ο φόβος στο παιχνίδι.. Θεωρώ ότι η οικογένεια, οι δάσκαλοι κτλ κτλ είναι αυτοί που φθείρουν το παιδί και προκαλούν χίλια δυο πράγματα αχρείαστα σε αυτό. Δεν ξέρω αν αυτό που πρέπει να δίνουμε στο παιδί είναι γνώση, νομίζω ότι πρέπει να είναι "ελευθερία".
Επίσης, δε συμφωνώ ότι αγαπάς κάποιον όταν οι περισσότεροι φόβοι σου έχουν "εξαληφθεί". Ίσα ίσα, πιστεύω ότι μια χαρά μπορείς να αγαπάς με τους φόβους, και εκεί ακριβώς είναι και το ωραίο.
Και πολύ πιθανόν να είναι ο φόβος η πηγή διάφορων άλλων συναισθημάτων. Το θέμα είναι ότι διαπλέκονται έτσι τα πράγματα που δεν μπορώ εγώ προσωπικά να καταλήξω στο ποιο συναίσθημα από όλα είναι η πηγή.

Ψήνομαι πολύ για συζήτηση. Όχι τώρα, γενικά

[Karaμazoβ]

Γενικά πράγματα που σκέφτεσαι συνήθως στις χιλιετίες που πέρασαν τα χουν σκεφτεί με τον τρόπο τους κάποιοι άλλοι.

Αν και εφόσον δεν τρολλαρεις, μπορείς να διαβάσεις μια εισαγωγή στον Φρόιντ, κυκλοφορούν αρκετές εχω υποψιν μου μια απο τις εκδόσεις Εναυλιος - Οι μεγάλοι φιλόσοφοι.

Επίσης, ο Επίκουρος έχει ασχοληθει αρκετά με τους φόβους, κυριότερα τον φόβο του θανάτου που τον θεωρούσε πρωταρχικό κι βασικότερο.Κυκλοφορουν διάφορες εισαγωγές από τις εκδόσεις Θύραθεν.