Πάθος... ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ.

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[Larry_Flynt]

 8)

Ας χαλαρώσουμε λίγο.

[Turambar]

ποιο μέρος του αυτοκινήτου λέγεται Κάρτερ?

[aliakmwn]

ποιο μέρος του αυτοκινήτου λέγεται Κάρτερ?

Χμμμ ..........ο οδηγος?

[Larry_Flynt]

Κάτω κάτω στη μηχανή, χώρος αποθήκευσης του λαδιού. Είναι κάτω απο τον στροφαλοφόρο άξονα. Απο κεί το τραβάει η αντλία λαδιού και το στέλνει στα επιμέρους κινουμενα μέρη της μηχανής για λίπανση.

Λόγο της θέσης του έχουμε συχνά ατυχήματα. Αν πέσεις πάνω σε καμια κοτρώνα ή κάτι αντίστοιχο μπορεί να σπάσει και αυτονόητο είναι οτι σταματάμε αμέσως.

Όταν ακούμε γκούπ απο χτύπημα κάτω στο αμάξι καλό είναι να βλέπουμε μήπως χάνουμε λάδι.

Το κάρτερ βρίσκεται (για προσθιοκίνητα αυτοκίνητα) κατα μήκος του αυτοκινήτου: στο ύψος του μπροστινού άξονα, κατα πλάτος: περίπου στο κέντρο. (δλδ κάπου ανάμεσα στις μπροστινές ρόδες)


  ------------
 |              |
|||     x    |||
 |              |
 |              |
 |              |
|||           |||
 |              |
 -------------


Να ένα σχέδιο αμαξιού, με ||| τις ρόδες και x τη θέση του κάρτερ.

[Megawatt]

Εγώ να ρωτήσω κάτι άλλο-ακόμα ο Ανώνυμος δεν το έβαλε σαν νικ-αλλά μάλλον θα το βάλει 
Η πολλαπλή τί είναι ? Βασικά άκουσα 2 τύπους στην στάση να συζητάνε-άθελα, όχι πως΄κρυφακούω  - και ο ένας έλεγε ότι πρέπει να την αλλάξει επειδή έχει τρυπήσει... 

[Larry_Flynt]

Πολλαπλή εισαγωγής; Ή πολλαπλή εξαγωγής ή και χταπόδι;

Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν 4 κύλινδρο κινητήρα βενζίνης. Είναι γνωστό οτι διαθέτει 4 θαλάμους κάυσης οι οποίοι πρέπει να τροφοδοτηθούν με βενζίνη και αέρα (καύσιμο μίγμα) καθώς και στη συνέχεια του κύκλου να απαλλαγούν απο τα καυσαέρια.

Η μηχανή δεν έχει 4 τρύπες για κάθε κύλινδρο για να ρουφά αέρα γιατι:

1. Πρέπει να φιλτράρεται ο αέρας
2. Θα ακουγόταν μέχρι απέναντι
3. Με την κατάλληλη μορφολογία του συστήματος (αγωγων εισαγωγής) οι μηχανικοί πετυχαίνουν κάποια πράγματα που θέλουν, όπως περισσότερη ροπή του κινητήρα στις χαμηλομεσαίες στροφές.
4. Κάπου πρέπει να τοποθετηθεί η πεταδούδα γκαζιού που ελέγχει τη ροή του αέρα (εκτός αν έχουμε τετραπετάλουδο).

Έτσι με απλά λόγια η πολλαπλή εισαγωγής είναι ένα πράγμα που απο έναν αγωγό που ρουφάει τον αέρα χωρίζεται σε 4 υπο-αγωγούς και μοιράζουν τον αέρα μέσα σε κάθε κύλινδρο.
Είναι λογικό οτι άν έχουμε περισσότερους κυλίνδρους, περισσότεροι θα είναι και οι υπο-αγωγοί.

Για την πολλαπλή εξαγωγής.

Είναι το αντίστοιχο με την εισαγωγής αλλα για τα καυσαέρια.
Δεν πετάμε τα καυσαέρια απο μια τρύπα απο κάθε κύλινδρο γιατι:

1. Θόρυβος
2. Τα καυσαέρια θα μας πέθαιναν με τη μία, αφού ως γνωστο στο σύστημα της εξάτμισης φιλοξενείται ο καταλυτικός μετατροπέας.


Έτσι οι 4 σωλήνες που βγαίνουν απο τους κυλίνδρους (ενας σωλήνας για κάθε κύλινδρο) ενώνονται σε 1 τελικά και αυτό ονομάζεται χταπόδι.

Τώρα έχει πολλες παραμέτρους εδώ αλλα δε θα επεκταθώ.


Αλλη ανάλυση για σήμερα δεν έχει  !!!!! Μόνο συνοπτικές απαντήσεις!

Στη φωτογραφία βλέπετε την κινητήρα μιας BMW M3 E46.

Το σύνολο είναι 6κύλινδρο και οι σωληνώσεις που φαίνονται μπροστά εδώ είναι το χταποδάκι μας.

Όπως βλέπετε 3 γίνονται 1 σωλήνας και αυτο Χ2. Στη συνέχεια υπάρχει πιθανότητα οι 2 προηγούμενοι να ενώνονται και να γίνονται 1 τελικός (δε γνωρίζω). Αλλα μπορεί να μη συμβαίνει αυτό και να συνεχίζουν ανεξάρτητα, δλδ να έχουμε 2 εξατμίσεις και όλα διπλά καζανάκια, καταλύτες....

[Megawatt]

χταποδι

ού ρε άσχετη!

Πολλαπλή εισαγωγής; Ή πολλαπλή εξαγωγής ή και χταπόδι;

Δεν ξέρω ακριβώς αν είναι εισαγωγής ή εξαγωγής. Ας πούμε εξαγωγής (τι να σου πω). Ίσως να άκουσα συγκεκριμένα, αλλά να μου διέφυγε... 

EDIT:

Για την πολλαπλή εξαγωγής.

Είναι το αντίστοιχο με την εισαγωγής αλλα για τα καυσαέρια.
Δεν πετάμε τα καυσαέρια απο μια τρύπα απο κάθε κύλινδρο γιατι:

1. Θόρυβος
2. Τα καυσαέρια θα μας πέθαιναν με τη μία, αφού ως γνωστο στο σύστημα της εξάτμισης φιλοξενείται ο καταλυτικός μετατροπέας.


Έτσι οι 4 σωλήνες που βγαίνουν απο τους κυλίνδρους (ενας σωλήνας για κάθε κύλινδρο) ενώνονται σε 1 τελικά και αυτό ονομάζεται χταπόδι.

Η απάντησή σου με υπερκάλυψε!!!!!  Τώρα θυμήθηκα ότι είχαν αναφέρει την εξάτμιση, οπότε περί εξαγωγής επρόκειτο... 

[Larry_Flynt]

Porsche 911

1963-1997: H πορεία προς το 2000

Αναμφίβολα, η 911 έχει ήδη περάσει στην ιστορία, δημιουργώντας ?εκτός των
άλλων της ρεκόρ? και ένα παράδοξο: είναι γνωστή σε τρεις γενιές οδηγών που
τη θυμούνται και θα τη θυμούνται και στα επόμενα χρόνια, έστω και αν οι
περισσότεροι απ? αυτούς δεν την οδήγησαν ή δε θα την οδηγήσουν ποτέ.
Θα μπορούσε να είναι το μοναδικό σημείο επαφής ανάμεσα σε έναν εξηντάχρονο
και έναν έφηβο που δε διαθέτει ακόμη καλά-καλά δίπλωμα, μια που το
διαχρονικό της σχήμα είναι οικείο και στους δύο, μπορούν με την ίδια
ευκολία να την ξεχωρίσουν ανάμεσα σε δεκάδες άλλα αυτοκίνητα και
μέσες-άκρες γνωρίζουν τόσο ο ένας όσο και ο άλλος την ιστορία της.

H ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ της 911 αρχίζει λοιπόν στη δεκαετία του ?60, αν και η πρώτη
έκδοση, εμφανίστηκε (το 1963) και στο καπό της είχε τα διακριτικά 901. Ένας
αριθμός που δεν έμελλε να έχει και μεγάλη τύχη.
Ένα χρόνο αργότερα, η Πόρσε αναγκάστηκε να αλλάξει τα διακριτικά, καθώς ο
κωδικός 901 ήταν ήδη (από τη δεκαετία του ?20) κατοχυρωμένος από τη γαλλική
Πεζό.
H τελευταία παραδοσιακά χρησιμοποιούσε και χρησιμοποιεί το «Ο» ως
χαρακτηριστικό σε όλα της τα μοντέλα. Την άνοιξη του 1964 λοιπόν, στο
Σαλόνι του Παρισιού, οι δικηγόροι της Πεζό ανάγκασαν τους Γερμανούς να
δηλώσουν ότι πολύ σύντομα η νεαρή 901 θα άλλαζε λογότυπο.
Αποτέλεσμα της διαμάχης ήταν να αντικατασταθεί το «μηδέν» με το «ένα» και
να ξαναβαπτιστεί το αυτοκίνητο ενώ είχε ήδη κυκλοφορήσει στους δρόμους.
Αυτό ίσως ήταν και το πρώτο παράδοξο ρεκόρ που κατέκτησε το αυτοκίνητο στην
ατέλειωτη πορεία του προς το μέλλον.
Για τη μικρή εταιρία του δόκτορα Φέρι Πόρσε η αρχή ήταν δύσκολη και σαφώς
δεν προϊδέαζε για το τι θα ακολουθούσε στις επόμενες δεκαετίες.
Το 1963 η Πόρσε πούλησε μόλις? 13 αυτοκίνητα με το λογότυπο 901.
Ένα χρόνο αργότερα η παραγωγή της 911 έφτασε τις 233 μονάδες αλλά και πάλι
οι πωλήσεις παρέμεναν χαμηλά.
Το αυτοκίνητο επωλείτο 21.900 μάρκα.

1965: Ήταν η πρώτη ουσιαστικά χρονιά της 911, αλλά και πάλι αυτή η
καινούρια Πόρσε παρέμενε μάλλον στο περιθώριο ενός άλλου μοντέλου που ήδη
παρήγαγε η εταιρία.
H μικρότερη 912 με τον τετρακύλινδρο κινητήρα και τους 90 ίππους κόστιζε
5.000 μάρκα λιγότερα από τη φτηνότερη 911, η οποία είχε 6κύλινδρο αερόψυκτο
κινητήρα και 135 ίππους στις 6.100 σ.α.λ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 9.558 Πόρσε που κατασκευάστηκαν το 1965,
μόλις 3.157 ήταν 911 και 6.401 ήταν 912.
Μη φανταστείτε ότι εκείνη η 911, 32 χρόνια πριν, έμοιαζε και πολύ με τις
σημερινές 911.
Οι γραμμές του αμαξώματος ήταν βέβαια στις βασικές τους γραμμές ίδιες, αλλά
όλα τα υπόλοιπα ήταν αντίστοιχα της τεχνολογίας της εποχής.
Οι τροχοί είχαν διάσταση μόλις 165/15 ?σήμερα ακόμη και οι μοτοσικλέτες
έχουν φαρδύτερους και μεγαλύτερους τροχούς? και ο εξοπλισμός ήταν απλώς
σπαρτιάτικος. Παρ? όλα αυτά το αυτοκίνητο ως γνήσια Πόρσε ήταν το ταχύτερο
εκείνη την εποχή απ? όσα κυκλοφορούσαν. Επιτάχυνση 0-100 σε 9,2?? και
τελική ταχύτητα που ξεπερνούσε τα 210 χλμ./ώρα.

1966: Εκείνη τη χρονιά παρουσιάστηκαν οι 10 πρώτες εκδόσεις Τάργκα, αυτές
δηλαδή που είχαν ένα αφαιρούμενο κομμάτι οροφής. Το πίσω παρ-μπριζ ωστόσο
ήταν απλώς ένα κομμάτι ζελατίνας που μπορούσε να αφαιρεθεί ενώ πρώτη φορά η
911 εφοδιάστηκε και με ζάντες αλουμινίου.

1967: Εμφανίζεται η έκδοση 911S. Κινητήρας 2.000 κ.εκ, απόδοση 160 ίπποι,
επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα σε 7,6?? τελική πάνω από 230 χλμ./ώρα.
H «ένεση» αποδείχθηκε αποτελεσματική: οι πωλήσεις ανάμεσα στις 911 και τις
μικρότερες 912 με τον τετρακύλινδρο κινητήρα έφτασαν σε αναλογία σχεδόν στο
50/50: 5.545 911, 5.429 912.

1968: Εμφάνιση της 911 T. O γνωστός πια εξακύλινδρος κινητήρας έχει
χωρητικότητα 2.000 κ.εκ. αλλά μόνο 110 ίππους. Παρ? όλα αυτά οι επιδόσεις
ήταν ικανοποιητικές αλλά ακόμη καλύτερες ήταν οι τιμές πώλησης των
αυτοκινήτων: η 912 κόστιζε τότε 16.900 μάρκα και η 911 T 19.000 μάρκα.
Αξιοσημείωτο: πρώτη φορά η Πόρσε εμφανίζει ένα ημιαυτόματο κιβώτιο 4
σχέσεων αλλά ακόμη πιο σημαντικό το γεγονός ότι στο ράλι Μόντε Κάρλο μία
911 παίρνει πρώτη φορά στην ιστορία της τη νίκη.

1969: Αλλη μια καινοτομία στο ίδιο φυσικά μοντέλο. O εξακύλινδρος
αερόψυκτος και επίπεδος κινητήρας εφοδιάζεται με ένα μηχανικό σύστημα
ψεκασμού της Μπος. H απόδοση ανεβαίνει στους 170 ίππους.
H έκδοση Τάργκα εφοδιάζεται επίσης με κανονικό? τζάμι και η ζελατίνα στο
πίσω μέρος καταργείται.
Μια 911 κερδίζει δεύτερη φορά το Μόντε Κάρλο.

1970: H χωρητικότητα του κινητήρα μεγαλώνει και μαζί του αυξάνει και η
απόδοση: 180 ίπποι στις 6.800 σ.α.λ.
Νίκη στο ράλι Μόντε Κάρλο τρίτη φορά.

1971: H κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών καθιερώνει νέους αυστηρούς
κανονισμούς για τις εκπομπές ρύπων από τους κινητήρες. Πολλοί κατασκευαστές
κάνουν αλλαγές στις ρυθμίσεις των κινητήρων στα μοντέλα τους, ώστε να
περνούν τα όρια και να μπορούν να «κάψουν» απλή βενζίνη. H Πόρσε, για να
ξεπεράσει το πρόβλημα, αφήνει την ιπποδύναμη στους 180 ίππους αλλά
μεγαλώνει και άλλο τη χωρητικότητα του κινητήρα.

1972: Εμφάνιση της? σούπερ-Πόρσε 911RSR 2.7. Διακόσιοι δέκα ίπποι στις
6.300 σ.α.λ. Αεροδυναμικά βοηθήματα και επιδόσεις εκρηκτικές.
Παράλληλα, η απλή 911 αποδίδει κι αυτή 190 ίππους.

1974: Ένα χρόνο μετά την πετρελαϊκή κρίση η Πόρσε εμφανίζει την έκδοση
Τούρμπο. Ήταν η εποχή που για λόγους οικονομίας οι κινητήρες έπρεπε να
έχουν περιορισμένη χωρητικότητα και το τούρμπο ως τρόπος αύξησης της
ιπποδύναμης έγινε μέσα σε ένα χρόνο μόδα και εύκολη λύση.
Απόδοση 260 ίπποι στις 5.500 σ.α.λ. Πρώτη φορά, οι πίσω τροχοί έχουν
μεγαλύτερες διαστάσεις από τους εμπρός.
Τα μοντέλα που εξάγονται στις Η.Π.Α. αποκτούν ειδικούς προφυλακτήρες με?
αμορτισέρ που αντέχουν στις μικροσυγκρούσεις.
H έκδοση RS έχει τώρα κινητήρα 3.000 κ.εκ. και 230 ίππους.

1976: H 911 Καρέρα αποκτά τον κινητήρα των 3.000 κ.εκ. αλλά η απόδοση
μειώνεται στους 200 ίππους (πετρελαϊκή κρίση γαρ). Το αμάξωμα είναι πρώτη
φορά γαλβανισμένο.

1977: H 911 τούρμπο αποκτά πρώτη φορά τροχούς 16 ιντσών.

1978: H εξέλιξη συνεχίζεται. Όλοι οι 6κύλινδροι κινητήρες αποκτούν σύστημα
ψεκασμού τον μετέπειτα δημοφιλή Κ-Τζετρόνικ της Μπος.
Οι εκδόσεις τούρμπο αποκτούν ιντερκούλερ και το σύστημα πέδησης υποβοήθηση.

1980: H Πόρσε παρουσιάζει πρώτη φορά τον αισθητήρα οξυγόνου και τους
οξειδωτικούς καταλύτες προκειμένου να είναι εναρμονισμένη με τα ισχύοντα
στην αγορά των Η.Π.Α. H Ευρώπη χρειάζεται ακόμη μια δεκαετία για να περάσει
στην καταλυτική εποχή.

1984: H 911 ονομάζεται και πάλι Καρέρα και η ιπποδύναμη ανεβαίνει στους 231
ίππους.
H ηλεκτρονική αναλαμβάνει τη διαχείριση των κινητήρων, σε μια εποχή που τα
περισσότερα αυτοκίνητα βασίζονται ακόμη στα καρμπιρατέρ!
Την ίδια χρονιά μια ειδική πρωτότυπη έκδοση λαμβάνει μέρος στον αγώνα
Παρίσι-Ντακάρ και κερδίζει τον αγώνα. H ανεπανάληπτη 959 ?αυτό ήταν το
πρωτότυπο? βρίσκεται στα σκαριά!

1985: H επίσημη 959 παρουσιάζεται πρώτη φορά. Ένα εκπληκτικό αυτοκίνητο και
στην ουσία ένα κινούμενο τεχνολογικό εργαστήριο:
τετρακόσιοι πενήντα ίπποι, 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο, υδρόψυκτη
κυλινδροκεφαλή σε αερόψυκτο κινητήρα, μόνιμη τετρακίνηση, κιβώτιο 6
σχέσεων.
Επιδόσεις; Εκπληκτικές: 0-100 χλμ./ώρα σε 4,7?? και τελική ταχύτητα περί τα
330 χλμ./ώρα. Σε διάστημα τριών ετών παρήχθησαν 284 αυτοκίνητα στην τιμή
των 420.000 μάρκων. Σήμερα βέβαια αποτελούν συλλεκτικά μοντέλα. Ίσως
κάποιοι από τους αναγνώστες των 4T να θυμούνται ακόμη το εξώφυλλο με το
κόκκινο υπεραυτοκίνητο να δεσπόζει
στα περίπτερα όλης της Ελλάδας.

1986: Το μοντέλο τούρμπο αποκτά καταλύτη και εξάγεται στις Η.Π.Α. H 959
κερδίζει δεύτερη φορά το Παρίσι-Ντακάρ.


1990: Παρουσιάζεται η Καρέρα 2 με κίνηση στους πίσω τροχούς. Ένα χρόνο
νωρίτερα η Πόρσε είχε εμφανίσει την τετρακίνητη Καρέρα 4.
H Καρέρα 2 αποκτά το αυτόματο κιβώτιο Τιπτρόνικ. Σταματά η παραγωγή τής
τούρμπο.
H καλύτερη χρονιά από πλευράς πωλήσεων για την 911, καθώς οι πωλήσεις
φτάνουν τα 20.666 αυτοκίνητα.

1991: H έκδοση τούρμπο, ύστερα από ωριμότερη σκέψη και αποκτώντας καταλύτη
και για την Ευρώπη, ξαναμπαίνει στην παραγωγή.

1993: H νέα σειρά 993 παρουσιάζεται με κινητήρα 272 ίππων.

1995: H νέα έκδοση τούρμπο αποκτά και δεύτερο υπερσυμπιεστή. H απόδοση
ανεβαίνει στους 408 ίππους. Τετρακίνητη με τροχούς 18 ιντσών.

1996: H έκδοση 911 GT2 για «ερασιτεχνική» αγωνιστική χρήση, είναι μόνο
πισωκίνητη και αποδίδει 430 ίππους.
H καθαρόαιμη αγωνιστική της έκδοση λέγεται GT1 και λαμβάνοντας μέρος στις
24 ώρες του Λεμάν κερδίζει την κατηγορία των αυτοκινήτων GT.

1997: H 911 Καρέρα, αποκτά νέα έκδοση: κινητήρας στα 3,4 λίτρα, 300 ίπποι
και τελική ταχύτητα 280 χλμ./ώρα. Κιβώτιο 6 ταχυτήτων, φρένα ίδια με αυτά
των αγωνιστικών εκδόσεων του Λεμάν, εκτεταμένη χρήση αλουμινίου στο
αμάξωμα. Ηλεκτρονικό σύστημα πλοήγησης και δύο? ταχύμετρα! Φυσικά έπεται η
συνέχεια..._4Τ.

[anonymous-root]

Toyota Land Cruiser 100

[meltemi]

Toyota Land Cruiser 100

 

[Megawatt]

Σύστημα αυτόματου παρκαρίσματος από την BMW

Η γερμανική εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων BMW παρουσίασε πρίν ένα μήνα στο Μόναχο το πρωτότυπο ενός συστήματος "αυτόματου" παρκαρίσματος αυτοκινήτων σε μικρούς χώρους. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο οδηγός για να θέσει σε λειτουργία το σύστημα, είναι, αφού βγει από το αυτοκίνητο, να πατήσει ένα πλήκτρο στο τηλεχειριστήριο που διαθέτει, και το αυτοκίνητο θα παρκάρει... μόνο του. Η εταιρεία δηλώνει ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία θα είναι διαθέσιμη στο κοινό σε τρία χρόνια.

Το σύστημα παρκαρίσματος περιλαμβάνει έναν αντανακλαστικό φακό, τοποθετημένο στον τοίχο που ορίζει το τέλος του χώρου στάθμευσης. Μια μικροσκοπική κάμερα ενσωματωμένη στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου μετρά την απόσταση και τη γωνία του οχήματος σε σχέση με το φακό, ενώ ο αισθητήρας υποθέτει ότι δεξιά και αριστερά του αυτοκινήτου υπάρχει ελεύθερος χώρος πλάτους τουλάχιστον 20 εκατοστών. Το όχημα υπολογίζει την πορεία του, ενεργοποιεί το γκάζι και κινεί το τιμόνι ανάλογα.
πηγή: www.e-pcmag.gr

[Urahara Kisuke]

Κάπου το 'χα ακούσει κ εγώ αυτό, αλλά δεν έμαθα κ περισσότερα για την τύχη αυτού του συστήματος (το οποίο βέβαια απ' ότι καταλαβαίνω είναι ακόμη υπο εξέλιξη...μάλλον). Ωραίες ιδέες είχαν ακουστεί κ πριν κάνα χρόνο αν θυμάμαι καλά απο τη σουηδική Volvo όσον αφορά θέματα ασφαλείας κατά την οδήγηση.

1)Σύστημα ηχητικής προειδοποίησης όταν κατάλληλα τοποθετημένοι κ προγραμματισμένοι αισθητήρες εντοπίσουν απότομη ή επικίνδυνη αλλαγή λωρίδας ή πέρασμα δίπλα απο εμπόδια σε πολύ κοντινή απόσταση.Πχ: οδηγάς κ πας να αλλάξεις λωρίδα πολύ απότομα-->ακούς το μπιπ! Πχ2: οδηγάς κ περνάς πολύ κοντά σε κολονάκια ή παρκαρισμένους φουκαράδες ή κάνεις καμιά οριακή προσπέραση-->πάλι ακούς το μπιπ!(δηλ. πως πας έτσι ρε μλκ!!!)

2)Σύστημα εκτάκτου ηλεκρονικά ελεγχόμενου φρεναρίσματος. Κατά τη διάρκεια της οδήγησης είναι πάλι ενεργοποιημένοι κατάλληλοι αισθητήρες που υπολογίζουν ανά πάσα στιγμή την απόσταση μας απο μπροστινά εμπόδια(συνήθως αμάξια!). Όταν φρενάρουμε κ υπολογίσουν ότι η πίεση στο φρένο δεν επαρκεί ώστε να σταματήσουμε έγκαιρα, αυξάνουν ηλεκτρονικά την πίεση στα υγρά του συστήματος φρεναρίσματος κ αποφεύγονται (κατά πάσα πιθανότητα) διάφορα έκτροπα. Επίσης, όταν υπολογιστεί ότι έχουμε πλησιάσει επικίνδυνα το μπροστινό μας όχημα προειδοποιούμαστε κ πάλι ηχητικά κ περιορίζεται ηλεκτρονικά η βίαιη απόκριση στο γκάζι(τώρα πόσο ηλίθιος πρέπει να 'σαι να επιταχυνεις όταν είσαι κοντά στον μπροστινό σου...)

3)Αυτή τη φορά απο τη BMW σύστημα νυχτερινής όρασης (κάτι σαν τα Night Vision).Σε υπερβολικά σκοτεινές διαδρομές (α, ρε Ελλαδάρα, για σένα δουλεύουν οι Γερμανοί!) ενεργοποιείαι στο παρμπρίζ σύστημα νυχτερινής όρασης ώστε να διακρίνεται καλύτερα η διαδρομή.Δηλ. πάνω στο ταμπλό του παρμπρίζ διαγράφεται επεξεργασμένη η εικόνα της διαδρομής. Κάτι ανάλογο ήδη κυκλοφορεί στην Μ5, όπου πάνω στο παρμπρίζ απεικονίζονται ενδείξεις όσον αφορά τη λειτουργία του αυτοκινήτου, πχ ταχύτητα, θερμοκρασία κτλ...Καλό ε?

[Larry_Flynt]

Για τους λάτρεις των 4 τροχών και όχι μόνο  :'(
Μέταλλον ει
και εις μέταλλον απελεύσει…

 
     Τα πρώτα σημάδια ότι κάτι δεν πήγαινε καλά είχαν εμφανισθεί πριν μήνες, αλλά το ʽβρισκε λογικό. Μετά από 25 χρόνια ζωής, περισσότερα από 200 χιλιάδες χιλιόμετρα στους δρόμους της Ελλάδας και του εξωτερικού, τα εξαρτήματά του είχαν πια διαλυθεί. Ο κινητήρας έκαιγε περισσότερο λάδι από βενζίνη, το τιμόνι είχε χάσει την ακρίβειά του και το αμάξωμα ήταν γεμάτο από σημάδια απʼ τα τρακαρίσματα. Τον τελευταίο καιρό η μία βλάβη διαδεχόταν την άλλη και, σα να μην έφτανα όλα αυτά, ήρθε και το τρακάρισμα (στην Ιερά Οδό) που στράβωσε το σασί μʼ αποτέλεσμα να κινείται με το πλάι, «σαν κάβουρας» όπως έλεγε ο κύριός του. Κάθε πρωί έλεγε: «Σε βαρέθηκα, όλο προβλήματα και βλάβες είσαι. Θα σε δώσω και θα πάρω καινούριο». Δεν ήταν δύσκολο να καταλάβει ότι η ζωή του πλησίαζε στο τέλος. Πέρα απʼ τα σχόλια του κυρίου της ήταν και οι  συζητήσεις της οικογένειας. «Να το δώσουμε γιʼ απόσυρση. Κερδίζουμε 900 χιλιάδες, παίρνουμε ένα καινούριο και γλιτώνουμε απʼ αυτό το σαράβαλο». Ακούς εκεί σαράβαλο! Σαράβαλα ήταν αυτοί που δεν μιλούσαν παρά για αρρώστιες, φάρμακα και νοσοκομεία. Τα τελευταία δέκα χρόνια μάλιστα η κατάσταση είχε παραγίνει. Ο κύριός του παραπονιόταν για την καρδιά, τη μέση το στομάχι, τα πόδια του. Ερείπιο είχε καταντήσει  όπως και αυτό.
     Κι εκείνη η γυναίκα του… ποτέ του δεν τη χώνεψε. Όλο «μην τρέχεις θα σκοτωθούμε» ήταν, και όταν δεν επαναλάμβανε αυτή τη φράση παραπονιόταν για τη μέση της που την είχε καταστρέψει, λέει, η σκληρή ανάρτηση. Τι ανάρτηση ήθελε δηλαδή να έχει ένα Μίνι; Φούσκες σαν την Σιντροέν του θείου Τάκη ή φύλλα σούστας σαν το Φόρντ της Μαρίκας που περηφανευόταν πώς ήταν «μαλακό σαν πολυθρόνα». Αν ήθελε πολυθρόνα δεν είχε παρά να αγοράσει ένα από εκείνα τα αμερικάνικα που πηγαίνουν σαν βάρκες στη στεριά. Αυτό ήταν φτιαγμένο για να οδηγείται και όχι για να μετακινείται.
     Τι τα ʽθελε όμως τώρα; Η απόφαση είχε παρθεί και κανείς δε μπορούσε να την αλλάξει, ούτε καν οι αναμνήσεις από τις όμορφες στιγμές που η οικογένεια είχε περάσει μαζί του. Έφερε στο νου του τα καλά χρόνια. Τις εκδρομές στο Ναύπλιο και στη Μάνη, στο Πήλιο και την Καστοριά, τότε που κατάπινε ακούραστα ένα-ένα τα χιλιόμετρα στους ελληνικούς δρόμους. Και τα πικ νικ στο δόμο για τους Δελφόυς; Τις εκδρομές στη Χαλκίδα τότε που η βενζίνη έκανε 5 δραχμές το γαλόνι;
    Όλα όμως ωχριούσαν μπροστά στις αναμνήσεις που είχε από τους αγώνες, τότε που ο κύριός του, νέος τότε, έτρεχε στις αναβάσεις και στους αγώνες ταχύτητας στην Κέρκυρα, στη Ρόδο και στο Τατόι. Τι στιγμές… Οι πιο όμορφες της ζωής του τότε που έτρεχε με τους αριθμούς στις πόρτες. Τότε που στη θέση της εξάτμισης τοποθετούσαν έναν ανοιχτό σωλήνα και το έριχναν στη μάχη για μια καλή θέση στον τερματισμό. Οι αναρτήσεις του ακόμα πονούσαν απʼ την καταπόνηση στις στροφές της Πάρνηθας! Τι ώρες, τότε που το στρίγκλισμα από τον τετρακύλινδρο κινητήρα με τους δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής και τα 45άρια Βέμπερ σε έκανε να ανατριχιάζεις! Τότε που έβγαινε στους δρόμους της Αθήνας για δοκιμή… Θυμήθηκε τις νύχτες στα συνεργεία, τότε που οι μηχανικοί άλλαζαν τις ρυθμίσεις στα καρμπυρατέρ του και τοποθετούσαν «άγριους» εκκεντροφόρους για να το κάνουν να πάει πιο γρήγορα.
     Ποιος τα θυμόταν τώρα αυτά; Κανείς, ούτε κι ο κύριός του που τα τελευταία χρόνια είχε μεταβληθεί κι αυτός σε κινούμενο ερείπιο. Το μόνο πράγμα που θύμιζε το αγωνιστικό τους παρελθόν ήταν το ξύλινο τιμόνι και η χαμηλωμένες αναρτήσεις, αλλά και οι κιτρινισμένες φωτογραφίες απʼ τους αγώνες που βρίσκονταν πλέον στα συρτάρια. Ένα βράδυ τον άκουσε να λέει ότι έπρεπε νʼ αγοράσει ένα άλμπουμ, να βάλει τις αναμνήσεις του σε τάξη, αλλά ποτέ δεν βρήκε καιρό να το κάνει. Η δουλειά, τα προβλήματα, η καθημερινότητα είχαν εξοντώσει και τους δύο.
     Μʼ αυτά και με τα άλλα πέραν τα χρόνια και τώρα συζητούσαν για τον αντικαταστάτη του. Θα ʽπαιρναν λέει ένα Χιουντάι Εξέλ ή ένα Σουμπαρού κάτι. Ούτε το ένα ήξερε ούτε το άλλο. Δεν υπήρχαν τέτοια πράγματα στην εποχή του. Θυμόταν τις Λάντσια, τις BMW, τις Πόρσε, τις Άλφα Ρομέο αλλά… Χιουντάι και Μιτσουμπίσι! Καινούρια φρούτα αυτά, προϊόντα της εποχής της μετακίνησης σε αντίθεση με την εποχή της αυτοκίνησης. Ο κόσμος όμως άλλαξε και μαζί του και τʼ αυτοκίνητα κι όλα μαρτυρούσαν πως η στιγμή του χωρισμού πλησίαζε.
     Δεν ξημέρωσε καλά εκείνο το πρωινό του Οκτώβρη. Πρώτα απʼ όλα ο κύριός του. Άνοιξε την πόρτα και κάθισε αμίλητος στο κάθισμα. «Ώρα να χωρίσουμε» μουρμούρισε, «σήμερα είναι η τελευταία μέρα που θα ʽμαστε μαζί, πάς για απόσυρση στη  Μαγουλέζα. Ήταν η πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια που η φωνή του δεν έκρυβε θυμό ή παράπονο για τις βλάβες του, αλλά θλίψη. Μετά ήταν και ο καιρός. Χαμηλά τα σύννεφα, γεμάτα βροχή κάλυπταν την Αττική κι ο παγωμένος αέρας έκανε τα πράγματα χειρότερα. Δυσκολεύτηκε να πάρει εμπρός, αλλά τα κατάφερε. Λίγα λεπτά αναμονής για να ζεσταθεί ο κινητήρας και μετά ξεκίνημα για τη Μαγουλέζα και την απόσυρση.
     Στο δρόμο αναρωτιόταν: «Τι να ʽναι άραγε η Απόσυρση… κάποιο μέρος που πάνε τα αυτοκίνητα όταν γεράσουν; Γενική επισκευή ή κάτι χειρότερο; Από τις κουβέντες είχε ακούσει ότι οι άνθρωποι απέσυραν τα παλιά τους αυτοκίνητα για νʼ αγοράσουν καινούρια αλλά δεν είχε καταλάβει τι γινόταν με τα παλιά. Ίσως να ʽταν μια τεράστια μάντρα που θα περνούσε την υπόλοιπη ζωή του μαζί με χιλιάδες άλλα παλιά αυτοκίνητα.
Συνέχισαν το δρόμο. Ούτε λέξη από το στόμα του κυρίου του. Άρχισε να βρέχει. Οι καθαριστήρες δεν κατάφερναν και πολλά πράγματα, έτσι παλιοί και φθαρμένοι που ήταν. Ποιος αλλάζει υαλοκαθαριστήρες σε ένα αυτοκίνητο που πρόκειται να αποσυρθεί…
    Ώσπου φθάσανε. Η εικόνα το συγκλόνισε. Εκατοντάδες αυτοκίνητα στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. «Εδώ φέρνουν ταʼ αυτοκίνητα όταν γεράσουν;» αναρωτήθηκε. «Δεν είναι κι άσχημα. Όλο και με κάποιον θα ʽχω να μιλήσω. Θα πω για τους αγώνες, τις εκδρομές, τα ταξίδια… Θα διηγηθώ τη δική μου ζωή και θα μου πουν για τη δική τους…» 
    Έφτασαν στην πύλη και μπήκαν στην ουρά. Μπροστά τους μια Σιντροέν 21, δύο BMW 2002. Δίπλα ένα σκουριασμένο Όπελ που του ʽλειπαν ακόμα και τα τζάμια, ένα Ρενό 8 που ο καθʼ ένας απʼ τους τέσσερις τροχούς του κοιτούσε σʼ ένα  απʼ τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Τι σχέση μπορεί να ʽχου αυτά τα ερείπια μʼ εκείνο και τις αναμνήσεις του;
     Ο κύριος του έδωσε ένα φάκελο στον υπάλληλο κι εκείνος τον έβαλε να υπογράψει εδώ κι εκεί. Μετά κάθισε στο τιμόνι, έβαλε μπρος και πατώντας τέρμα το γκάζι, το οδήγησε σε ένα μέρος που το θύμισε κόλαση. Μπροστά του ένας τεράστιος γερανός με μια αρπαγή. Η αρπαγή κατέβαινε, τα μηχανικά της δάκτυλα έπιαναν το κουφάρι του αυτοκινήτου, το σήκωναν στον αέρα και το τίναζαν σαν κλαρί δέντρου. Από το κουφάρι έπεφταν στο έδαφος σαν ώριμοι καρποί οι κινητήρες, οι άξονες και οι τροχοί, που οι εργάτες είχαν αποχωρήσει προηγουμένως απʼ το αμάξωμα με οξυγόνο.
     Πάγωσε. Αυτή ήταν λοιπόν η Απόσυρση; Εκεί θα κατέληγε; Και οι αναμνήσεις που είχαν ποτίσει τους κυλίνδρους του; Σκράπ θα γίνονταν κι αυτές; Έψαξε για τον κύριο της αλλά, το μόνο που αντίκρισε ήταν ένας άνθρωπος που τραβούσε φωτογραφίες.
    Προσπάθησε να μιλήσει σε μια Σιντροέν που περίμενε την σειρά της στην πρέσα. «Αυτό είναι το τέλος;» «Αυτό» απάντησε η Σιντροέν χαμηλώνοντας τις υδραυλικές αναρτήσεις της λες και ήθελε να προφυλαχθεί απʼ τα μηχανικά δάχτυλα. «Εδώ δε σκοτώνουν αυτοκίνητα αλλά αναμνήσεις ψέλλισε, προσπαθώντας να πάρει θάρρος. «Λένε ότι και οι αναμνήσεις ρυπαίνουν το περιβάλλον» είπε ένα μικρό Αουτομπιάνκι  κι ένα 2CV που στεκόταν δίπλα συμφώνησε, ενώ μια BMW έμενε αμίλητη, δείχνοντας να μην μπορεί να συμβιβαστεί με την κατάσταση.
     Ο χρόνος σταμάτησε. Η
 αρπαγή το είχε σηκώσει ψηλά πάνω απʼ το έδαφος. Σε λίγο η μπίγα θα την έφερνε στο στόμα της πρέσας που αγκομαχούσε από κάτω. Σε λίγο δε θα ήταν παρά ένας άμορφος όγκος σίδερο που θα ʽπαιρνε το δρόμο για το χυτήριο όπου θα την έκαναν σίδερο για οικοδομές ή σύρμα για περιφράξεις. Ποιος ήξερε.
    Μια απέραντη γαλήνη διέτρεξε τους αρμούς του. «Ας μην τα θέλουμε όλα…» σκέφτηκε, άλλωστε το ίδιο θα συμβεί και με τον κύριό μου όταν αυτός γεράσει. Θα πεθάνει, θα γίνει χώμα και…»
Χαμογέλασε στη σκέψη πως το χώμα του μπορεί να κατέληγε στις γλάστρες ενός κήπου ή σαν σκόνη στο σύρμα μιας περίφραξης που θα ήταν φτιαγμένη απʼ το δικό του μέταλλο.
Δεν ένιωσε πόνο όταν τα δάχτυλα της αρπαγής χώθηκαν στο αμάξωμα του θρυμματίζοντας τα κρύσταλλα και παραμορφώνοντας το κουρασμένο του κουφάρι Ούτε όταν η μπίγα όταν ξετίναξε στο έδαφος τα σωθικά του αφήνοντάς το χωρίς ζωή. 

Κώστας Καββαθάς - 4τροχοί 1990

[M1TS()S]

Δεν πετάμε τα καυσαέρια απο μια τρύπα απο κάθε κύλινδρο

Eκτός αμα έχουμε external wastgate..... 8)

[Larry_Flynt]

Δεν πετάμε τα καυσαέρια απο μια τρύπα απο κάθε κύλινδρο

Eκτός αμα έχουμε external wastgate..... 8)