Εξεγέρσεις λόγω φτώχειας στον ισλαμικό κόσμο

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=2mlyRHSaf-c" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=2mlyRHSaf-c</a>
Liliana Felipe - Nos tienen miedo

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Για Αιγυπτο, απο ΚΟΝΤΡΑ http://eksegersi.gr/article.php?article_id=9783&cat_id=20

Μαζικές συλλήψεις και βασανιστήρια από το στρατό

Την ώρα που ο στρατός τυπικά κρατούσε στάση ουδετερότητας απέναντι στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, επιδίδονταν παράλληλα σε μια «οργανωμένη εκστρατεία», σύμφωνα με οργανώσεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, εκφοβισμού, συλλήψεων και βασανισμών αντικυβερνητικών διαδηλωτών.
 
Σύμφωνα με μαρτυρίες και στοιχεία που συγκέντρωσε η βρετανική εφημερίδα «Guardian» (10/2/11), ο αιγυπτιακός στρατός συνελάμβανε και βασάνιζε μυστικά ανθρώπους που υποπτευόταν ότι συμμετείχαν σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Ο πραγματικός αριθμός των συλληφθέντων είναι άγνωστος, αλλά εκτιμάται από τις οργανώσεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ότι ανέρχονται σε εκατοντάδες ή ακόμη και σε χιλιάδες από τις 25 Ιανουαρίου που ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις.
 
Πρόκειται για ανθρώπους που είτε συμμετείχαν στις διαδηλώσεις, είτε παραβίασαν την απαγόρευση κυκλοφορίας, είτε αντιμίλησαν σε κάποιο αξιωματικό του στρατού, είτε απλά θεωρήθηκαν ύποπτοι ή ξένοι, ακόμη κι αν δεν ήταν, όπως δήλωσε στη «Guardian» ο Hossam Bahgat, επικεφαλής της «Αιγυπτιακής Πρωτοβουλίας για τα Προσωπικά Δικαιώματα». Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δικηγόροι και δημοσιογράφοι, κάποιοι από τους οποίους υποβλήθηκαν σε ηλεκτροσόκ κατά την κράτησή τους από το στρατό. Ο ίδιος επισήμανε ότι από τις μαρτυρίες ανθρώπων που αφέθηκαν ε-λεύθεροι προκύπτει ότι ο στρατός επιδίδεται σε εκστρατεία εκφοβισμού για να σπάσει τις διαδηλώσεις.
 
Η «Guardian» παραθέτει επίσης τη δήλωση του Heba Morayef, ερευνητή της οργάνωσης «Human Rights Watch»: «Νομίζω ότι γίνεται ολοφάνερο ότι ο στρατός δεν είναι ουδέτερος. Ο στρατός δεν θέλει και δεν πιστεύει στις διαδηλώσεις κι αυτό συμβαίνει ακόμη και στο κατώτερο επίπεδο, με βάση τις ανακρίσεις». Η ίδια οργάνωση διαθέτει στοιχεία για 119 συλλήψεις από το στρατό, αλλά υποστηρίζει ότι ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος, γιατί ο στρατός δεν παραδέχεται ότι κάνει συλλήψεις, καθώς και στοιχεία για τουλάχιστον 5 περιπτώσεις συλληφθέντων που υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια. Ομως ένας από τους συλληφθέντες που αφέθηκε ελεύθερος δήλωσε στο «Reuters» ότι είδε τουλάχιστον 12 ανθρώπους που είχαν υποβληθεί σε ηλεκροσόκ την 1η Φεβρουαρίου.
 
Οι καταγγελίες αυτές επιβεβαιώνονται και από τον ανταποκριτή του «Αλ – Τζαζίρα» στο Κάιρο, Ayman Mohyeldin, ο οποίος συνελήφθη από το στρατό καθώς προσπαθούσε να μπει στην πλατεία Ταχρίρ όταν δήλωσε ότι είναι δημοσιογράφος και κρατήθηκε για μερικές ώρες. Ο άνθρωπος αυτός δήλωσε στο «Αλ – Τζαζίρα», μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Απ’ όσα είδα και άκουσα, μπορώ να πω ότι πολλοί κρατούμενοι ξυλοκοπούνταν, ότι ο στρατός τους μεταχειριζόταν με πολύ βάναυσο τρόπο. Τους χαστούκιζαν, τους κλωτσούσαν. Ο στρατός προσπαθούσε ουσιαστικά να τους υποτάξει. Στην ουσία, ο στρατός μεταχειριζόταν αυτούς τους ανθρώπους ως αιχμαλώτους πολέμου. Ηταν πολίτες που εκλιπαρούσαν για την ασφάλεια και την αθωότητά τους. Πολλοί έκλαιγαν, λέγοντας ότι απλά συνελήφθηκαν σε λάθος στιγμή, όμως ο στρατός δεν έδειχνε κανένα έλεος. Κάποιοι κρατούμενοι είχαν χτυπηθεί άσχημα και άλλοι είχαν στο σώμα τους σημάδια μαστιγώματος, ενώ ένας στρατιώτης απειλούσε τους κρατούμενος με όπλο».
 
Ο ίδιος επισήμανε ότι όλοι οι κρατούμενοι που αφήνονταν ελεύθεροι αναγκάζονταν να υπογράψουν μια δήλωση που έλεγε ότι δεν θα επιχειρούσαν να επιστρέψουν στην πλατεία Ταχρίρ, αν δεν έπαιρναν προηγουμένως άδεια από το στρατό.
 
Πανίσχυρος καπιταλιστής

Ο στρατός στην Αίγυπτο δεν είναι μόνο θεσμός και μηχανισμός για την εξυπηρέτηση και την υπεράσπιση των συμφερόντων της αστικής τάξης, αλλά και πανίσχυρος καπιταλιστής. Οι επιχειρηματικές του δραστηριότητες απλώνονται σε όλους σχεδόν τους τομείς της οικονομίας και απασχολεί εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, στην πλειοψηφία στρατιώτες που υπηρετούν τη θητεία τους. Δεν πληρώνει φόρους και δεν χρειάζεται άδειες για τις επιχειρήσεις του, ενώ τα κέρδη του δεν δημοσιοποιούνται ούτε είναι διαθέσιμα. Στις διευθυντικές θέσεις των επιχειρήσεων αυτών τοποθετούνται απόστρατοι ανώτεροι αξιωματικοί, οι οποίοι αποτελούν οργανικό κομμάτι της αστικής τάξης της χώρας.
 
Ο ακριβής αριθμός των ξενοδοχειακών μονάδων και των επιχειρήσεων που έχει στην κατοχή του είναι άγνωστος. Διαθέτει εργοστάσια κατασκευής στρατιωτικού εξοπλισμού, παραγωγής αυτοκινήτων, εργοστάσια ιματισμού και υπόδησης, παραγωγής συσκευών θέρμανσης, οικιακών συσκευών (κουζίνες, πλυντήρια κ.α) και σκευών, εμφιαλωμένου νερού και γκαζιού, φαρμακευτικών ειδών και ιατρικών ειδών. Διαθέτει τεράστιες φάρμες με την καλλιέργεια των οποίων όχι μόνο καλύπτει τις ανάγκες του στρατού σε τρόφιμα, αλλά διαθέτει και στην αγορά, φάρμες εκτροφής αγελάδων, ορνιθοτροφεία, ιχθυοτροφεία και εκτεταμένο δίκτυο παραγωγής και επεξεργασίας γαλακτοκομικών προϊόντων. Κατέχει επίσης κατασκευαστικές εταιρίες που αναλαμβάνουν μεγάλα έργα υποδομής, από την κατασκευή αυτοκινητόδρομων, γεφυρών, αποχετευτικών δικτύων, σχολείων και δημόσιων κτιρίων μέχρι την εγκατάσταση δικτύων ηλεκτρικού ρεύματος και τηλεπικοινωνιών.
 
Ενα από τα ντοκουμέντα του 2008 που έδωσε στη δημοσιότητα το Wikileaks και μιλά για τις επιχειρήσεις του αιγυπτιακού στρατού και το ρόλο που πιθανόν θα παίξει σε περίπτωση που ο Μουμπάρακ χάσει την εξουσία αναφέρει ότι ο στρατός είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συνταχτεί με το διάδοχό του, αν ο τελευταίος υποσχεθεί ότι δεν θα παρέμβει στις επιχειρηματικές δραστηριότητες του στρατού.
 
Είναι προφανές ότι ο αιγυπτιακός στρατός, πέρα από το ρόλο του ως θεσμός του αστικού κράτους, από την ίδια του τη θέση στην καπιταλιστική παραγωγή θα υπερασπίσει με νύχια και με δόντια τα τεράστια οικονομικά του συμφέροντα από τις διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος και τις όποιες αστικοδημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα που η στρατιωτική ηγεσία θεωρεί ότι μπορεί να τα θίξουν.

[Karaμazoβ]

λιιιιγο τρελός



Λιβύη: Σκληρό μήνυμα Καντάφι

Απειλές κατά των διαδηλωτών αλλά και των ξένων δυνάμεων εξαπέλυσε ο Συνταγματάρχης Καντάφι στο διάγγελμά του, που μεταδόθηκε απευθείας από την κρατική τηλεόραση της Λιβύης.

Προειδοποίησε τους εξεγερμένους ότι θα τους επιβληθεί «η θανατική ποινή» και κάλεσε το στρατό και την αστυνομία να ξαναπάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

«Παραδώστε τα όπλα σας αμέσως, διαφορετικά θα γίνουν σφαγές», προειδοποίησε, απειλώντας ότι η απάντησή του θα είναι «παρόμοια με όσα έγιναν στη Φαλούτζα του Ιράκ ή την Τιενανμέν», παραπέμποντας στη στρατιωτική καταστολή της «Άνοιξης του Πεκίνου», το 1989, όταν εκατοντάδες, ενδεχομένως και χιλιάδες, άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Πρόσθεσε ότι θα αψηφήσει τις υπερδυνάμεις και όσους θέλουν να παρουσιάσουν αυτόν και τους οπαδούς του με αρνητικό τρόπο.

«Δεν πρόκειται να παραιτηθώ, θα πεθάνω ως μαρτυράς», κατέληξε.

Στο μεταξύ, η κατάσταση παραμένει χαώδης καθώς όλες οι μεγάλες πόλεις πλην της πρωτεύουσας Τρίπολης έχουν καταληφθεί από εξεγερθέντες και σύμφωνα με εκτιμήσεις της αντιπολίτευσης περισσότεροι από 560 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους.

Το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Αραμπίγια μετέδωσε ότι αγνοείται η τύχη 1.400 ανθρώπων. Υπενθυμίζεται ότι κανένα αεροπλάνο δεν μπορεί να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης, καθώς οι διάδρομοί του έχουν καταστραφεί από τις συγκρούσεις.

Στο μεταξύ, παραιτήθηκε ο πρεσβευτής της Λιβύης στις ΗΠΑ, λέγοντας ότι δεν εκπροσωπεί πλέον το "δικτατορικό καθεστώς" της χώρας του και κάλεσε τον λίβυο ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι να αποχωρήσει.

Την ίδια στιγμή και το Μπανγκλαντές ανακοίνωσε σήμερα ότι ο πρεσβευτής της Λιβύης στη Ντάκα παραιτήθηκε, προφανώς σε διαμαρτυρία για την καταστολή των αντικαθεστωτικών από τις αρχές της Τρίπολης.

Νωρίτερα είχε παραιτηθεί και ο λίβυος πρεσβευτής στην Ινδία.

Ο πρεσβευτής της Λιβύης στη Γαλλία και άλλος ένας διπλωματικός απεσταλμένος της Τρίπολης υποστήριξαν την εξέγερση κατά του Καντάφι, σύμφωνα με λίβυο αξιωματούχο.

Παράλληλα, τέσσερα πλοία έχουν ναυλωθεί για να παραλάβουν ευρωπαίους μεταξύ των οποίων και έλληνες αλλά και κινέζους πολίτες από την Λιβύη και να τους μεταφέρουν σε λιμάνι της Κρήτης ή της Μάλτας. Εν τω μεταξύ, το ελληνικό εμπορικό πλοίο "Μινέρβα - Αντωνία" έχει καταπλεύσει στον κόλπο της Σύρτης προκειμένου να παραλάβει αύριο όσους έλληνες επιθυμούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής και ο υφυπουργός Μανώλης Όθωνας βρίσκονται σε διαρκή συνεργασία με τον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας, αντιστράτηγο Ε. Οικονόμου και τον αρχηγό του Λιμενικού Σώματος, αντιναύαρχο Κ. Σούλη, καθώς και τους επιτελείς δυο σωμάτων, αξιολογώντας τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται μετά τις εξελίξεις στη Β. Αφρική.

http://www.skai.gr/news/world/article/163627/livui-skliro-minuma-kadafi-/

[Karaμazoβ]

[Karaμazoβ]

[Karaμazoβ]

Οι Αραβες φοβίζουν τη Δύση,
του Γιώργου Δελαστίκ

10:34 - Δευ 07/03/2011

    Θα ανατραπεί ο Καντάφι; Θα διαμελιστεί η Λιβύη; Θα αυξηθεί η τιμή του πετρελαίου; Θα επεκταθούν οι αραβικές εξεγέρσεις και στις μοναρχίες του Κόλπου; Θα συμμετάσχει η Ελλάδα σε στρατιωτική επίθεση εναντίον της Λιβύης;

Πάμπολλα είναι τα ερωτήματα αυτού του τύπου που απασχολούν τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς. Οχι μόνο τους πολιτικούς, αλλά και τους απλούς πολίτες. Ο ενθουσιασμός με τον οποίον ο κόσμος υποδέχθηκε τις ειρηνικές εξεγέρσεις του άοπλου λαού της Τυνησίας και της Αιγύπτου σταδιακά παραχώρησε τη θέση του σε μια επιφυλακτική αντιμετώπιση της οργανωμένης ένοπλης εξέγερσης στη Λιβύη από κύκλους που είναι φανερό ότι διατηρούσαν εκ των προτέρων επαφές με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στη Μέση Ανατολή.

Η τιμή του πετρελαίου για την ώρα δεν κινδυνεύει καθόλου από τις αιματηρές συγκρούσεις στη Λιβύη. Η Σαουδική Αραβία είναι σε θέση να καλύπτει αμέσως οποιαδήποτε έλλειψη λιβυκού πετρελαίου - το κάνει ήδη. Η κερδοσκοπία και μόνο ωθεί τις τιμές προς τα πάνω: από τα 76 δολάρια το βαρέλι τον Σεπτέμβριο στα 104 τον Φεβρουάριο, πριν ξεσπάσουν τα γεγονότα στη Λιβύη. Αύξηση 50% άνευ λόγου, ενώ αυξήθηκε μόνο 10% μετά τη λιβυκή κρίση!

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ θα επιτεθούν εναντίον της Λιβύης μόνο αν βεβαιωθούν ότι ο Καντάφι οδεύει προς νίκη επί των αντιπάλων του - διαφορετικά θα αφήσουν τους Λίβυους να αλληλοσφάζονται επ' αόριστον, ενισχύοντας κυρίως μέσω Αιγύπτου τις αντικανταφικές δυνάμεις. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι με ενδεχόμενη διάσπαση της Λιβύης σε δύο κράτη. Τους αρκεί απλώς να διοχετεύεται στην παγκόσμια αγορά το πετρέλαιο και των δύο υποτιθέμενων λιβυκών κρατών, πράγμα που φυσικά είναι βέβαιο εκ των προτέρων.

Η Ελλάδα θα συμμετάσχει σε ενδεχόμενη επίθεση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ εναντίον της Λιβύης. Αυτό το έχει ήδη αποφασίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία έχει παραδώσει τη Σούδα στους Αμερικανούς για να τη χρησιμοποιήσουν ως ορμητήριό τους για τον πόλεμο. Πάνω από 2.500 Αμερικανοί πεζοναύτες βρίσκονται ήδη στη Σούδα, ενώ πυρηνοκίνητο αμερικανικό υποβρύχιο, αντιτορπιλικό και σκάφη συνοδείας αναμένονται μέσα στην επόμενη εβδομάδα, πέρα από το ελικοπτεροφόρο και άλλα πολεμικά πλοία των ΗΠΑ που έχουν από ημέρες ελλιμενιστεί στη βάση της Σούδας, περιμένοντας το σήμα επίθεσης.

Στον αέρα θα τιναχτούν οι σχέσεις της χώρας μας με τους Αραβες, αν οι Αμερικανοί αποφασίσουν να επιτεθούν εναντίον της Λιβύης. Τα προσχήματα περί «απόφασης του ΟΗΕ», οι προφάσεις «ανθρωπιστικού χαρακτήρα» του πολέμου κ.λπ. δεν πρόκειται βεβαίως να έχουν καμιά απήχηση στις αραβικές μάζες. Η φιλοαραβική εικόνα της Ελλάδας που έχει κτιστεί με την πολιτική υπέρ των Αράβων που ακολουθεί η χώρα μας επί ολόκληρες δεκαετίες, θα καταρρεύσει εν ριπή οφθαλμού. Αυτή η εικόνα που μας προστατεύει από την τρομοκρατική δράση ακόμη και των πιο ακραίων Αράβων εξτρεμιστών, θα διαλυθεί για πάντα, με οδυνηρές ίσως συνέπειες.

Στη Σαουδική Αραβία θα παιχτεί το μεγάλο παιχνίδι των αραβικών εξεγέρσεων. Εκεί που χτυπάει η πετρελαϊκή καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας. Οι εξεγέρσεις την έχουν ήδη περικυκλώσει: στην Υεμένη και στο Ομάν, στα νότια σύνορά της, στο Μπαχρέιν βορειοανατολικά, στην Αίγυπτο δυτικά, στο Ιράκ βόρεια.

Το εφιαλτικό «μυστικό» συνίσταται στο ότι το 80% των σαουδαραβικών πετρελαιοπηγών βρίσκονται στη βορειοανατολική περιοχή της χώρας - εκεί που η πλειοψηφία του σαουδαραβικού πληθυσμού είναι? σιίτες, στην εξτρεμιστικά σουνιστική Σαουδική Αραβία! Σαν να μην έφτανε αυτό, από πάνω βρίσκονται οι σιιτικές περιοχές του Ιράκ. Ακριβώς δίπλα, στο μικρό Μπαχρέιν, οι σιίτες είναι που έχουν ήδη ξεσηκωθεί και θέλουν να ανατρέψουν τη σουνιτική μοναρχία τους.

Αν ξεσηκωθούν οι σιίτες της Σαουδαραβίας, θα γίνει κόλαση! Εκατοντάδες χιλιάδες σιίτες του Ιράκ, αυτοτελώς ή με την παρότρυνση και του σιιτικού Ιράν, θα μπουν στο σαουδαραβικό έδαφος για να βοηθήσουν τους Σαουδάραβες σιίτες αδελφούς τους, τους οποίους θα επιχειρούν να σφάξουν οι σουνίτες Σαουδάραβες! Το απόλυτο χάος, με τις ΗΠΑ να καταλαμβάνουν στρατιωτικά τις πετρελαιοπηγές προκαλώντας πόλεμο Δύσης - Αράβων!

Του Γιώργου Δελαστίκ από το Έθνος της 5/3/2011

http://tvxs.gr/node/79657

[Karaμazoβ]

χοχοχο η Δυση ετοιμαζεται να εισβαλλει στη Λιβυη με την ομπρελα του ΟΗΕ, η αντιπολίτευση σχεδον τους παρακαλάει



εδιτ: εν τω μεταξυ τα καναλια ήδη μας προετοιμαζουν, εν οψει συμμετοχης της Ελλαδας, τουλαχιστον με τη Σουδα

[Paf1984]

παρτε γευση απο ακουνητα στρατιωτακια

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=D9W_-0uGN1E&skipcontrinter=1

δε μοιαζουν υπερβολικα με τα δικα μας; σαν να βλεπω εικονα απο το μελλον (μας).

[Karaμazoβ]

έλα μωρη Ελλαδάρα , κανε εισβολή στη Λιβυη!


"Ετοιμοι να συνδράμουμε"

Συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών είχε στο Πεντάγωνο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελος Βενιζέλος με θέμα την κρίση στη Λιβύη υπό το φως της τελευταίας απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. "Ετοιμοι να συνδράμουμε για να γίνει σεβαστή η διεθνής νομιμότητα", αποφάσισαν οι υπουργοί

Δημοσιεύτηκε: Μάρτιος 18 2011 13:02
Ενημερώθηκε: Μάρτιος 18 2011 13:02

"Είμαστε έτοιμοι να συνδράμουμε, σε συνεργασία με τους εταίρους και συμμάχους μας, για να γίνει σεβαστή η διεθνής νομιμότητα", δήλωσε την Παρασκευή ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας μετά το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τη Λιβύη.

Η δήλωση του κ. Δρούτσα έγινε μετά τη συνάντηση που είχε με τον υπουργό Άμυνας Ευάγγελο Βενιζέλο.

Το ψήφισμα προβλέπει την επιβολή Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων πάνω από τη Λιβύη και τη λήψη "κάθε άλλου απαραίτητου μέτρου".

Στη δήλωσή του ο κ. Δρούτσας αναφέρει μεταξύ άλλων ότι ζητούμενο είναι η εξεύρεση λύσης στην κρίση της Λιβύης και η ομαλή μετάβαση στη δημοκρατία.

"Δεν είναι αργά" αναφέρει στη δήλωσή του, στην οποία αναλυτικά αναφέρεται:

"Η υιοθέτηση της απόφασης 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στέλνει, πρώτα απ' όλα, ένα ισχυρό μήνυμα αλλά και μια σαφή προειδοποίηση: ότι πρέπει να υπάρξει άμεση κατάπαυση πυρός. Οι επιθέσεις κατά του αμάχου πληθυσμού πρέπει να πάψουν άμεσα. Συνιστούν κατάφωρη και συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

Η διεθνής κοινότητα, με την Απόφαση 1973 έκανε ένα βήμα παραπέρα. Ανταποκρινόμενη και στην έκκληση του Αραβικού Συνδέσμου, το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφάσισε να επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη, να υιοθετήσει πιο αυστηρές κυρώσεις στο καθεστώς του Καντάφι και να επιτρέψει την ανάληψη οποιουδήποτε μέτρου είναι απαραίτητο για την προστασία των αμάχων.

Η Ελλάδα θεωρεί ότι στόχος όλων θα πρέπει να είναι η εξεύρεση λύσης στην κρίση της Λιβύης, η αποκατάσταση της σταθερότητας και η ομαλή μετάβαση στη δημοκρατία, μέσα από ένα ευρύτατο διάλογο των συνιστωσών του λαού της χώρας. Αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο και αυτή είναι η απαίτηση της διεθνούς κοινότητας, του Αραβικού Συνδέσμου και της Αφρικανικής Ένωσης. Δεν είναι αργά.

Είμαστε έτοιμοι να συνδράμουμε, σε συνεργασία με τους εταίρους και συμμάχους μας για να γίνει σεβαστή η διεθνής νομιμότητα".

Υπό το πρίσμα του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας συνεδριάζει το απόγευμα της Παρασκευής (18:00) το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ) υπό την προεδρία του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα.

http://news247.gr/ellada/politiki/stratiwtikh_epemvash_sth_livyh_apofasise_h_xwra_mas.809052.html

[Karaμazoβ]

εν τω μεταξυ...μηπως φαγαμε λίγο δούλεμα στο ζήτημα της Λιβύης;;



ΠΑΝΣΠΕΡΜΙΑ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΩΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΩΝ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
Τι είδαν τα ΜΜΕ στη Λιβύη

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΖΗΛΑΚΗ

Καθώς τα τύμπανα μιας ένοπλης αντιπαράθεσης μεταξύ του καθεστώτος Καντάφι και της Δύσης δυναμώνουν έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε μια πτυχή του λιβυκού δράματος: της κάλυψης του εμφύλιου σπαραγμού από τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ.

Κατά τα πρώτα στάδια των ταραχών στη Λιβύη, που ακολούθησαν των εξεγέρσεων στην Αίγυπτο και την Τυνησία, πλήθος αναφορών γέμισαν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία για την άμεση αντίδραση του λιβυκού καθεστώτος στην εξέγερση μεγάλης μερίδας του λαού της χώρας.

Η έλλειψη ξένων και κυριότερα ανεξάρτητων και έγκυρων παρατηρητών και δημοσιογράφων στο θέατρο των γεγονότων, λόγω και της ηθελημένης απομόνωσης της Λιβύης του Καντάφι και του ανελεύθερου χαρακτήρα του καθεστώτος του, έδωσαν χώρο για σπορά αναφορών που λίγο αργότερα διαψεύστηκαν.

Στα διεθνή ΜΜΕ εμφανίστηκαν, ήδη από τη δεύτερη ημέρα των ταραχών και της κατά πώς φαίνεται βιαιότατης προσπάθειας καταστολής διαδηλωτών από το καθεστώς Καντάφι, εκπρόσωποι του National Front for the Salvation of Libya, οργάνωσης με μακρά ιστορία αντιπαράθεσης με τον Λίβυο ηγέτη.

Η οργάνωση ιδρύθηκε το 1981 από Λίβυους αντιφρονούντες. Με στήριξη και χρηματοδότηση της CIA, των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών και των Σαουδαράβων(1, 2, 3) προσπάθησε να δολοφονήσει τον Καντάφι το 1984 στην Τρίπολη. Η επιχείρηση απέτυχε, αλλά η οργάνωση συνέχισε τις προσπάθειες ανατροπής του καθεστώτος με τη σύσταση στο γειτονικό Τσάντ τού Libyan National Army, μιας στρατιωτικής μονάδας αποτελούμενης από πρώην μέλη του λιβυκού στρατού, ξανά όμως χωρίς επιτυχία. Τα τελευταία χρόνια, μετά τη μερική προσέγγιση του Καντάφι με τη Δύση, ο ρόλος της περιορίστηκε (σήμερα, στο εσωτερικό της Λιβύης, απ' ό,τι αναφέρεται, έχει μικρή υποστήριξη από το λαό(4)), συμμάχησε όμως τα τελευταία χρόνια με μικρότερες αντικανταφικές οργανώσεις φιλομοναρχιστών (Libyan Constitutional Union) και ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Libyan League for Human Rights) δημιουργώντας την «Εθνική συνδιάσκεψη της λιβυκής αντιπολίτευσης» το 2005(5, 6). Η διεθνής αιγυπτιακή εφημερίδα «Asharq Alawsat» ανέφερε στις 9 Φεβρουαρίου 2011 ότι η «Εθνική Συνδιάσκεψη» συνέβαλε στην οργάνωση της λιβυκής «Ημέρας Οργής» της 17ης Φεβρουαρίου.(7)

Οι «αναμεταδόσεις»

Οι εκπρόσωποι της οργάνωσης, από τις πρώτες ημέρες του εξελισσόμενου εμφύλιου σπαραγμού, είχαν σημαντικό ρόλο στην «αναμετάδοση» γεγονότων, ευρισκόμενοι σχεδόν όλοι σε Λονδίνο και Ουάσιγκτον.

Στις 21 Φεβρουαρίου, εκπρόσωπός της «αναμετέδωσε» ότι το ναυτικό του Καντάφι βομβάρδισε την Τρίπολη.(8)

Στις 22 Φεβρουαρίου, ότι ο Καντάφι χρησιμοποίησε μισθοφόρους κατά του λαού του.(9)

Στις 23 Φεβρουαρίου ότι το καθεστώς πραγματοποιεί γενοκτονία κατά του λιβυκού λαού.(10)

Στις 25 Φεβρουαρίου ότι η αεροπορία και το πυροβολικό του Καντάφι βομβάρδισαν την Τρίπολη.(11, 12)

Ενώ την 1η Μαρτίου το δορυφορικό ρωσικό κανάλι «Russia Today» ανέφερε ότι οι ρωσικοί δορυφόροι δεν κατέγραψαν κάποιον αεροπορικό βομβαρδισμό στη Βεγγάζη και την Τρίπολη.(13) Την επομένη ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ και ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ δεν επιβεβαίωσαν ότι πραγματοποιήθηκαν αεροπορικοί βομβαρδισμοί στις λιβυκές πόλεις.(14)

Στις 2 Μαρτίου ο ερευνητής του Παρατηρητήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Πίτερ Μπούκερτ, ευρισκόμενος για δύο εβδομάδες στη Λιβύη, δήλωσε στο «Radio Netherlands» ότι δεν βρήκε στοιχεία για χρήση «μισθοφόρων» στη Λιβύη.(15)

Στις 10 Μαρτίου ο Σαλάχ Τζαμπέρ, ιατρικός συντονιστής των πόλεων που ελέγχονται από αντικαθεστωτικούς, δήλωσε ότι από την έναρξη των ταραχών σκοτώθηκαν τετρακόσια άτομα στην ανατολική Λιβύη συνολικά, χωρίς να συγκεκριμενοποιήσει πόσοι από τους νεκρούς είναι αντικαθεστωτικοί ή σώματα ασφαλείας.(16)

Επίσης ο βομβαρδισμός της Τρίπολης από το ναυτικό του Καντάφι δεν επιβεβαιώθηκε ώς σήμερα από κανέναν από τους δεκάδες ξένους ανταποκριτές που βρίσκονται, εδώ και μέρες πλέον, στη λιβυκή πρωτεύουσα.

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/03/2011&id=258771

[Paf1984]

ΛΙΒΥΗ: ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ

του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*

Τη στιγμή που θα διαβάζονται οι γραμμές αυτές η υπερεθνική ελίτ μπορεί να έχει ήδη αρχίσει μια καινούρια εγκληματική εκστρατεία που θα καταστρέψει ένα ακόμη λαό, μετά από τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ (πάντα βέβαια με την αιτιολογία ότι τον «σώζει» από ένα τύραννο): τον λαό της Λιβύης. Η εκστρατεία ξεκίνησε αριστοτεχνικά από τα μίντια της υπερεθνικής ελίτ και τα παρακλάδια τους σε προτεκτοράτα όπως η Ελλάδα (όπου η ΝΕΤ δίνει την εικόνα καναλιού του... Τελ Αβίβ στην απόλυτη διαστρέβλωση των γεγονότων). Έτσι, εδώ και μερικές εβδομάδες, ο κόσμος παρακολουθεί υποτίθεται άλλη μια πράξη του επικού έργου «ο λαός εναντίον του τυράννου» που ξεκίνησε από την Τυνησία και γρήγορα συνεχίστηκε στην Αίγυπτο, και ακόμη συνεχίζεται στην Υεμένη, το Μπαχρέιν και αύριο ίσως και στη Σαουδική Αραβία, το πιο ισχυρό τυραννικό πελατειακό καθεστώς που έχει απομείνει στην περιοχή. Και εάν μεν οι πρώτες πράξεις είχαν κάποιο σχετικά αίσιο τέλος με την αποπομπή των τυράννων, αλλά όχι βέβαια και των καθεστώτων τους (γεγονός που εξασφάλισε το ότι ο καθοριστικός παράγοντας για την ανατροπή τους ήταν η ανοχή του στρατού ο οποίος ελέγχεται από τις ΗΠΑ!), σε περιπτώσεις όπως της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων που είναι κρίσιμες για την υπερεθνική ελίτ λόγω των ενεργειακών πηγών τους, είναι πολύ αμφίβολο αν θα γίνει δυνατή ακόμη και η αλλαγή των τυράννων...

Όμως, η περίπτωση της Λιβύης που προέκυψε ξαφνικά (εφόσον δεν έχει μια ιστορία συχνών εξεγέρσεων όπως η Τυνησία ή «τρομοκρατικών» πράξεων όπως η Άιγυπτος), δεν αποτελεί καν πράξη του ίδιου έργου, όπως συστηματικά εξαπατούν τις τελευταίες εβδομάδες τη διεθνή κοινή γνώμη τα ΜΜΕ της υπερεθνικής ελίτ, αλλά και η ρεφορμιστική «Αριστερά» και οικολογία (που είχε παίξει παρόμοιο ρόλο και με τη Νατοϊκή επίθεση στη Γιουγκοσλαβία), τώρα επικουρούμενη και από κάποιους «Μαρξιστές» που αντικειμενικά παίζουν τον ρόλο λακέ της υπερεθνικής ελίτ, χάριν δήθεν της προστασίας του Λιβυκού προλεταριάτου! Και αυτό, διότι η φύση του καθεστώτος στη Λιβύη είναι πολύ διαφορετική από αυτή των άλλων καθεστώτων (Τυνησία, Αίγυπτος) για τους εξης λόγους:

Πρώτον, διότι το καθεστώς της Λιβύης προέκυψε από στρατιωτικό πραξικόπημα του 1969 όταν ο Καντάφι, επί κεφαλής μικρής ομάδας άλλων αξιωματικών, που είχαν όμως τη μαζική υποστήριξη του λαού της Λιβύης, ανέτρεψε το ξενόδουλο μοναρχικό καθεστώς (του οποίου οι σημερινοί «επαναστάτες» επανέφεραν τη σημαία!) ακριβώς όπως νωρίτερα είχαν ανατρέψει οι Νασερικοί αξιωματικοί στην Αίγυπτο το αντίστοιχο εκεί ξενόδουλο μοναρχικό καθεστώς. Ο στόχος ήταν ο ίδιος: να επιβάλουν ένα εθνικοαπελευθερωτικό καθεστώς Νασερικού τύπου, το οποίο όμως στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στη Λιβύη σε μια προσωποπαγή παρωδία άμεσης δημοκρατίας. Αντίθετα, τα καθεστώτα των διαδόχων του Νάσερ στην Αίγυπτο (Σαντάτ, Μουμπάρακ), ήταν πελατειακά καθεστώτα της Δύσης που καταπρόδωσαν τον Παλαιστινιακό αγώνα στους Σιωνιστές και λήστεψαν τον Αιγυπτιακό λαό ενσωματώνοντας τη χώρα στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Παρόμοιο ήταν το καθεστώς του Μπεν Αλί που διαδέχθηκε τον Μπουργκίμπα στην Τυνησία.

Δεύτερον, διότι όλα αυτά τα χρόνια το Κανταφικό καθεστώς συνέχιζε να παίζει εθνικοαπελευθερωτικό ρόλο υποστηρίζοντας παρόμοια κινήματα: από το παναφρικανικό κίνημα μέχρι τον IRA στην Ιρλανδία, και από αντιπυρηνικά κινήματα μέχρι Αυστραλέζικα συνδικάτα. Αυτά ήταν αρκετά για να οδηγήσουν το εγκληματικό καθεστώς Ρήγκαν να φθάσει μέχρι τον βομβαρδισμό της Λιβύης, με στόχο τη δολοφονία του Καντάφι το 1986, ενώ στη συνέχεια επιβλήθηκε αυστηρό εμπάργκο στη χώρα. Την τελευταία δεκαετία όμως το καθεστώς έκανε μια ―σαφώς οπορτουνιστική― στροφή προς τη Δύση, ανοίγοντας σε ένα βαθμό την οικονομία στις πολυεθνικές και συμμαχώντας με την εγκληματική υπερεθνική ελίτ στον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας», με προφανή στόχο να αποτρέψει το ενδεχόμενο η Λιβύη να έχει τη τύχη του Ιράκ, όπως απειλούσαν ανοικτά οι εκπρόσωποί της.

Τρίτον, διότι παρά τη στροφή αυτή, το καθεστώς όχι μόνο δεν ξεπούλησε στις πολυεθνικές τον εθνικό πλούτο της χώρας αλλά και βελτίωσε σημαντικά το επίπεδο ζωής του Λιβυκού λαού, σε βαθμό μάλιστα πολύ μεγαλύτερο από αντίστοιχα πετρελαιοπαραγωγικά πελατειακά κράτη (όπως η Σαουδική Αραβία και η Νιγηρία) ―μολονότι βέβαια και το Κανταφικό καθεστώς ποτέ δεν δημιούργησε τις βάσεις μιας αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης που θα έκοβε κάθε δεσμό οικονομικής εξάρτησης από την υπερεθνική ελίτ. Ενδεικτικά, η Λιβύη, μολονότι έχει χαμηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα από τη πολύ πλουσιότερη Σαουδική Αραβία, ήδη από τη δεκαετία του 1990 είχε μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής και υψηλότερα ποσοστά εγγραμμάτων και φοίτησης (επομένως και δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης κατά τον ΟΗΕ) από τη Σαουδική Αραβία και φυσικά από τις γειτονικές (μη πετρελαιοπαραγωγικες) χώρες Τυνησία και Αίγυπτο1. Είναι μάλιστα θεαματική η πρόοδος του λαού της χώρας που σημειώνουν τα σχετικά στατιστικά στοιχεία. Το προσδόκιμο ζωής στη Λιβύη αυξήθηκε κατά 39% μεταξύ 1970-75 και 2000-05 (έναντι 8% στην Ελλάδα και μείωσης κατά 6% στη Ρωσία μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού»), ενώ το ποσοστό παιδικής θνησιμότητας έπεσε δραματικά στην ίδια περίοδο, έτσι ώστε το 2003 να είναι το 12% αυτού το 1970 (έναντι 11% στη Ελλάδα).2 Ακόμη, το ποσοστό ενηλίκων εγγράμματων αυξήθηκε από 68% το 1990 σε 82% το 2003 και 88% το 2005-083. Τέλος, η Λιβύη της «φτώχειας του προλεταριάτου» (κατά τους Μαρξιστές της συμφοράς που ανάφερα), κατατάσσεται 33η στον δείκτη ανθρώπινης φτώχειας του ΟΗΕ, ενώ η Τυνησία είναι στη 43η θέση, η Αλγερία στη 48η, η Αίγυπτος στη 55η, και η Ινδία («το οικονομικό θαύμα» της παγκοσμιοποίησης) στη 58η !4

Τέταρτον, διότι η Λιβύη είναι ακόμη μια κοινωνία η οποία θεμελιώνεται στις φυλές, οι οποίες, παρά τις προσπάθειες του καθεστώτος Καντάφι να τις αδρανοποιήσει μέσω των θεσμών της Jamahiriya (του κράτους των μαζών), εξακολουθούν να παίζουν σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό ρόλο. Έτσι, όταν με την ευκαιρία των λαϊκών εξεγέρσεων στις γειτονικές Τυνησία και Αίγυπτο ξεσπασαν στα μέσα Φεβρουαρίου οι πρώτες διαδηλώσεις στη Βεγγάζη, τις οποίες το καθεστώς προσπάθησε να καταστείλει, οι φυλές που ήταν εχθρικές προς την Jamahiriya και το καθεστώς Καντάφι ξεσηκώθηκαν. Όπως περιγράφει τη διαδικασία ο Ali Chibani,5πρώτα το συμβούλιο της φυλής Zouaya, που ζει κοντά στον πετρελαιαγωγό της Αν. Λιβυης απείλησε να κόψει τις εξαγωγές προς την Ευρώπη εαν δεν σταματούσε η καταστολή . Κατόπιν ήλθε η σειρά της φυλής Warfalla, μιας από τις μεγαλύτερες φυλές που παλιότερα υποστήριζε το καθεστώς και τώρα παροτρύνει τον Καντάφι να φύγει από τη χώρα και, τέλος, οι Τουαρέγκ προσχώρησαν στο στρατόπεδο των «επαναστατών». Συγχρόνως όλες αυτές οι φυλές καλούσαν το στρατό να τις υποστηρίξει, πράγμα που έκαναν πολλοί στρατιωτικοί από τις φυλές αυτές προσχωρώντας στους αντάρτες.

Στη Λιβύη, επομένως, δεν έχουμε, όπως στις προαναφερθείσες εξεγέρσεις, ένα λαό που σχεδόν σύσσωμος στρέφεται κατά των τυράννων, με αιτήματα που ένωναν από τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα μέχρι τη «νεολαία του ιντερνετ» (που σε αυτές τις χώρες αποτελείται κυρίως από νέους της μεσαίας τάξης που εμπνέονται από τον δυτικό καταναλωτισμό, ατομικισμό και κουλτούρα) ―όπως κατ' εξοχήν συνέβη στη Τυνησία και την Αίγυπτο. Αντίθετα, στη Λιβύη, από τις πρώτες μέρες, έχουμε ένα εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος, όπως στη Γιουγκοσλαβία, υποστηρίχθηκε παντοιοτρόπως από την υπερεθνική ελίτ: με οικονομική βοήθεια, με την δυσώδη μιντιακή εκστρατεία και τέλος με έμμεση στρατιωτική βοήθεια. Ο στόχος είναι η ουσιαστική αποδιάρθρωση της χώρας, ώστε, μετά από «αλλαγή καθεστώτος» που θα αντικαταστήσει το αναξιόπιστο (για την υπερεθνική ελίτ) καθεστώς του Καντάφι με ένα σαφώς πελατειακό καθεστώς, θα οδηγήσει στη περιέλευση του εθνικού πλούτου της στα χέρια των πολυεθνικών της υπερεθνικής ελίτ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι μεγαλύτερες μάχες σήμερα γίνονται για την κατάκτηση από τους «επαναστάτες», με την εντεινόμενη αμέριστη βοήθεια της υπερεθνικής ελίτ, των πετρελαιοπαραγωγικών περιοχών της χωρας.

Έτσι, στον εμφύλιο αυτό πόλεμο, από τη μια μεριά συμπαρατάσσονται σημαντικές φυλές που εδράζονται κυρίως στην Ανατολική Λιβύη, οι Ισλαμιστές, οι οποίοι ανέκαθεν ήταν εναντίον του καθεστώτος λόγω του κοσμικού του χαρακτήρα (οι αντάρτες συχνά ακούγονται να φωνάζουν το...επαναστατικό σύνθημα «ο Αλλάχ είναι μεγάλος»), καθώς και η «νεολαία του ίντερνετ», ενώ από την άλλη μεριά συμπαρατάσσονται όχι μόνο οι προσκείμενες στον Καντάφι φυλές που εδράζονται κυρίως στην Δυτική Λιβύη, καθώς και τα αντίστοιχα στρατιωτικά στελέχη, αλλά και τα λαϊκά στρώματα που έχουν ωφεληθεί απο το καθεστώς, οι οπαδοί του Κανταφικού καθεστώτος της Jamahiriya που εμπνέονται ακόμη από εθνικοαπελευθερωτικά ιδεώδη, οι παναφρικανιστές κ.ά

Όμως, όλα αυτά τα «ξεχνούν» διάφορες ύποπτες «Μαρξιστικές» αναλύσεις οι οποίες, στηρίζοντας την συστημική προπαγάνδα για τη δήθεν «λαϊκή επανάσταση ενάντια ενός τυράννου», ουσιαστικά παίζουν τον ρόλο λακέδων της υπερεθνικής και της Σιωνιστικής ελίτ στην προετοιμαζόμενη κτηνώδη στρατιωτική επίθεση. Η αστειότητα όμως παρόμοιων «αναλύσεων» γίνεται προφανής όταν υποστηρίζουν ότι η υπερεθνική ελίτ συγκέντρωσε την αρμάδα της για να υποστηρίξει την «επανάσταση» και να εξοντώσει τον Καντάφι που, όμως, ήταν ―κατά τους ίδιους― πάντοτε... «άνθρωπος του ιμπεριαλισμού».6 Kαι αυτό, τη στιγμή που η ίδια ελίτ δεν κούνησε το δαχτυλάκι της για να προστατεύσει τις πραγματικές λαϊκές εξεγέρσεις στη Τυνησία και την Αίγυπτο και να εξοντώσει αντίστοιχα τους Μουμπάρακ και Μπεν Αλί (ίσως γιατί αυτοί δεν ήταν αρκούντως «άνθρωποι του ιμπεριαλισμού»!). Με παρόμοια «επιχειρήματα» η γιαλαντζί αυτή «Αριστερά» αποπροσανατολίζει εντελώς τα λαϊκά κινήματα, συμπλέοντας απόλυτα με τη προπαγάνδα των διεθνών ΜΜΕ και παίζοντας σήμερα τον ίδιο κατάπτυστο αποπροσανατολιστικό ρόλο που έπαιξε η ρεφορμιστική Αριστερά και Οικολογία κατά τη Νατοϊκή επίθεση στη Γιουγκοσλαβία ―οι Οικολόγοι-Πράσινοι υπό τον Κον Μπεντίτ μάλιστα, πάλι ζητούν τη βοήθεια της εγκληματικής στρατιωτικής μηχανής της υπερεθνικής ελίτ για να σώσουν τους «επαναστάτες» από τους τυράννους (Μιλόσεβιτς τότε και Καντάφι τώρα).

Αλλά ας δούμε συνοπτικά πώς στήθηκε η μιντιακή αυτή απάτη στην οποία από ό,τι φαίνεται μετέχουν όλα τα διεθνή κανάλια7 (με τιμητική εξαίρεση το Ρωσικό Russia Today, που προκάλεσε και τη μήνιν της άθλιας Χίλαρυ Κλίντον επειδή χάλαγε την ομοφωνία της εξαπάτησης) και διεθνείς εφημερίδες, με πρωτοστατούσα (όπως και στο Ιράκ!) τη ναυαρχίδα της εξαπάτησης, New York Times. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στη μιντιακή αυτή εξαπάτηση μετέχουν και τα Ισλαμικά κανάλια, τόσο το Ιρανικό (που ξέχασε τώρα τον αντι-ιμπεριαλιστικό οίστρο του επειδή ο Καντάφι, ως γνωστόν, είναι αντι-Ισλαμιστής!) όσο και τo Al Jazeera που χρηματοδοτείται (με δωρεές, «δάνεια» κ.λπ.) από τον Εμίρη του Κατάρ (o οποίος ήδη προσφέρθηκε να στείλει όπλα στους «επαναστάτες»!8). Σταχυολογώ δειγματοληπτικά μερικούς από τους μύθους με τους οποίους στήριξαν τα διεθνή ΜΜΕ την άθλια εκστρατεία της υπερεθνικής ελίτ για την «αλλαγή καθεστώτος» στη Λιβύη, με στόχο την «αξιοποίηση» από τις πολυεθνικές του κοινωνικού πλούτου της χώρας, κάτω από το πρόσχημα της υποστήριξης μιας λαϊκής επανάστασης:

    * Ο μύθος ότι το καθεστώς από τη πρώτη μέρα των μεγαλειωδών διαδηλώσεων (για τις οποίες δεν είδαμε ποτέ φιλμ!) θέριζε αμάχους πολίτες από αέρος. Όπως απέδειξαν όμως οι Ρώσικοι δορυφόροι, και αναγκάστηκε συνακόλουθα να παραδεχτεί και το Αμερικανικό Πεντάγωνο, παρόμοιοι αεροπορικοί βομβαρδισμοί αμάχων δεν έγιναν ποτέ!9 Ακόμη και σήμερα, όπως παραδέχονται σοβαροί δυτικοί ανταποκριτές, οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν στοχεύουν τους αμάχους,10 (παρόλα αυτά η ΝΕΤ, που έχει γίνει επί «Γιωργάκη» ένα απο τα χειρότερα διεθνώς κανάλια αναμετάδοσης της προπαγάνδας της υπερεθνικής και της ντόπιας ελίτ, δεν έχασε την ευκαιρία να κάνει μυθιστόρημα την δήθεν «επίθεση» κατά του ανταποκριτού της –που απο όσο γνωρίζω ακόμη και τα διεθνή κανάλια της υπερεθνικής ελίτ δεν τη θεώρησαν σοβαρή να την αναμεταδόσουν!—επειδή κάποιο αεροπλάνο πέταξε μια βόμβα προς εκφοβισμό, εκατοντάδες μετρα μακρυά στην άμμο!)

    * Ο μύθος ότι χιλιάδες νεκροί άμαχοι πολίτες έπεσαν από τους «μισθοφόρους» του Καντάφι σε μια γενικευμένη σφαγή, αν όχι γενοκτονία. Όμως ακόμη και το κατηγορητήριο του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου-καγκουρό στο οποίο παραπέμφθηκε ο Καντάφι για πιθανά «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» (στο οποίο βέβαια δεν παραπέμφθηκαν ποτέ οι Σιωνιστές εγκληματίες για την αποδεδειγμένη σφαγή περίπου 1.500 αμάχων στη Γάζα πέρσι) μιλά για λιγότερους από 300 νεκρούς ―και αυτούς, ρητά δηλώνει, όχι από αεροπορικούς βομβαρδισμούς! 11Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι ακόμη και ένας φιλελεύθερος Βρετανός αναλυτής γράφει σχετικά ότι «εκτός αν ξαναβαφτίσουμε τις λέξεις, ο Καντάφι δεν διαπράττει γενοκτονία και η δική του κτηνωδία κάθε άλλο παρά είναι η εξαίρεση ».12

    * Ο μύθος ότι το Κανταφικό καθεστώς, εξαιτίας της έλλειψης λαϊκής υποστήριξης και των λιποταξιών των στρατιωτών, αναγκάζεται να χρησιμοποιεί μισθοφόρους για τη «σφαγή» των Λιβύων. Όμως, πέρα από το γεγονός που τονίζει και ένα στέλεχος της παναφρικανικής Αριστεράς ―για τον οποίο η σύγκρουση στη Λιβύη, στη πραγματικότητα, είναι μια αντεπανάσταση αντιδραστικών και ρατσιστικών στοιχείων του Λιβυκού πληθυσμού κατά των υποστηρικτών του παναφρικανισμού που υποστηρίζει το Κανταφικό καθεστώς, αλλά και το Νοτιοαφρικανικό κ.ά.― οι δήθεν «μισθοφόροι» είναι απλά μέλη Αφρικανικών διεθνών ταξιαρχιών13, ενώ ακόμη και η γνωστή ΜΚΟ Human Rights Watch (που όπως όλες οι διεθνείς ΜΚΟ χρηματοδοτούνται και στηρίζονται από τις υπερεθνικές, πολιτικές και οικονομικές, ελίτ) ομολογεί ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο πως το καθεστώς χρησιμοποιεί μισθοφόρους.14

    * Ο μύθος ότι οι επαναστάτες δεν έχουν όπλα, πέρα από αυτά που κλέβουν ή παίρνουν από στρατιωτικές μονάδες που προσχωρούν σε αυτούς. Τα κανάλια (και κατά κόρο η ΝΕΤ) δείχνουν κάποιους νέους, συνήθως με κάποια... καραμπίνα στον ώμο, αλλά στη πραγματικότητα, όπως τώρα ομολογεί και η ιστοσελίδα του BBC (που έχει οργιάσει στην προετοιμασία της κοινής γνώμης για την επίθεση στη Λιβύη), οι αντάρτες διαθέτουν τανκς, εκτοξευτές πυραύλων, αντιαεροπορικά κλπ15. Ο μύθος άλλωστε αυτός ήδη διαψεύσθηκε από το γεγονός της σύλληψης ομάδας Βρετανών μελών των ειδικών δυνάμεων, οι οποίοι βρέθηκαν να κατέχουν ποσότητες όπλων και εκρηκτικών μαζί τους (όχι βέβαια για την ατομική τους προστασία!),16πράγμα που σημαίνει ότι η αρμάδα στα παράλια της Λιβύης έχει ήδη αρχίσει κρυφές παραδόσεις όπλων, ενώ όπως αποκάλυψε ο Ρόμπερτ Φισκ, οι Αμερικανοί ζήτησαν μυστικά από το Σαουδαραβικό καθεστώς να εξοπλίσει μαζικά τους αντάρτες.17

    * Ο μύθος ότι είναι θέμα χρόνου η επικράτηση της επανάστασης, εφόσον ο Καντάφι έχει μείνει μόνο με τα σώματα ασφαλείας και τους μισθοφόρους του. Όμως, τώρα, ακόμη και ηγετικά στελέχη των ανταρτών παραδέχονται ότι χωρίς δυτική στρατιωτική βοήθεια η «επανάσταση» είναι καταδικασμένη.18 Γι' αυτό και οι αντάρτες, μέσω τoυ Εθνικού τους Συμβουλίου, έφθασαν στη κατάπτυστη ενέργεια να ζητήσουν αεροπορικό αποκλεισμό (που ο ίδιος ο Αμερικανός Υπ. Άμυνας χαρακτήρισε ως «ευφημισμό για τον πόλεμο») από την υπερεθνική ελίτ που έχει συγκεντρώσει τεράστια στρατιωτική δύναμη στις ακτές της Λιβύης. Στη Ιστορία, όμως, ποτέ πραγματικοί επαναστάτες δεν απευθύνθηκαν στις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής για να νικήσουν τον αντίπαλό τους, όπως δεν το έκαναν και οι Ισπανοί επαναστάτες στον εμφύλιο που αντιμετώπιζαν μάλιστα θεριστικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς από τα Ναζιστικά στούκας που κατέστρεφαν πόλεις (Γκουέρνικα) και όχι βομβαρδισμούς στα χωράφια! Απλά ζήτησαν τον σχηματισμό διεθνών ταξιαρχιών από εθελοντές.

Παρόλα αυτά, τους άθλιους αυτούς ψευτο-«επαναστάτες» υποστηρίζουν ασύστολα οι Μαρξιστές της συμφοράς, αποπροσανατολίζοντας συγχρόνως το λαϊκό κίνημα να μην κατέβει σε μαζικές διαδηλώσεις κατά της νέας εγκληματικής επίθεσης της υπερεθνικής ελίτ, παρά τις υποκριτικές τους καταδίκες της επαπειλούμενης επίθεσης. Όμως, από τη στιγμή που βάζουν στο ίδιο τσουβάλι τον θύτη (την υπερεθνική ελίτ) και το θύμα (τον Λιβυκό λαό) που θα πληρώσει τελικά όχι μόνο την τωρινή επίθεση αλλά και το διάδοχο καθεστώς που θα είναι πολύ χειρότερο για τα λαϊκά στρώματα και το προλεταριάτο από το Κανταφικό (όπως συνέβη και με το καθεστώς που διαδέχθηκε τον Σαντάμ), όχι μόνο ευνουχίζουν τη μαζική αντίσταση κατά του βασικού υπεύθυνου του νέου μεγάλου εγκλήματος, της υπερεθνικής ελίτ, αλλά και εξασθενούν τον αγώνα κατά του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος που θα βγει ανέλπιστα ενισχυμένο αν καταφέρει να αλλάξει τον χάρτη της Βόρειας Αφρικής19, όπως ήδη έχει σχεδόν πετύχει στη Μέση Ανατολή με τη καταστροφή του Μπααθικού καθεστώτος στο Ιράκ.

1. UN, HumanDevelopment Report 1997, Table 1 & UN, Human Development Report2005, Table 1

2. UN, HumanDevelopment Report 2005, Table 10

3. WorldBank, World Development Indicators 2010, Table 2.14 & UN, HumanDevelopment Report 2005, Table 12

4. UN, HumanDevelopment Report 2005, Table 3

5.  AliChibani, "How Gadafy used Libya's tribes,"Le Monde Diplomatique (March 2011)

6. Βλ.π.χ. Σ. Μιχαήλ, «Τυνησία, Κάϊρο, Βεγγάζη»,ΝέαΠροοπτική(5/3/2011)

7. Βλ. το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ "Tripoli under fire in media information war," RT (8/3/2011). http://rt.com/news/libya-tripoli-media-war/

8. IanBlack κ.α,"UKpushes EU to demand that Gaddafi quit," The Guardian(10/3/2011).

9. "Airstrikes in Libya did not take place," http://rt.com/news/, (01 March, 2011, 18:24) & BBC (3/3/2011, 18:21) www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-12307698

10. Kim Sengupta "Terror in the air as casualties mount in Libya," The Independent (9/3/2011).

11. "Gaddafi in crimes against humanity probe," BBC News (3 March 2011, 18:46).

12. Simon Jenkins, "'No-fly zone' is a euphemism for war. We'd be mad to try it," The Guardian (9/3/2011).

13. Gerald A. Perreira, "Libya, Getting it Right: A Revolutionary Pan-African Perspective," Black Agenda Report (3/2/2011) http://blackagendareport.com/content/libya-getting-it-right-revolutionary-pan-african-perspective

14. "HRW: No mercenaries in eastern Libya," Radio Netherlands Worldwide (RNW) (2/3/2011). http://www.rnw.nl/international-justice/article/hrw-no-mercenaries-eastern-libya

15. "France recognises Libyan rebels", 10 March 2011 http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-12692068

16. Shashank Joshi, "Arming rebel groups could backfire on the West," The Independent (9/3/2011).

17. Robert Fisk "America's secret plan to arm Libya's rebels," The Independent (7/3/2011).

18. Martin Chulov in Benghazi, Peter Beaumont in Tripoli and Jamie Doward ,"Thirty feared dead as Gaddafi forces threaten to retake key Libyan town," The Observer (6/3/2011).

19. Prof Michel Chossudovsky "Insurrection and Military Intervention: The US NATO Attempted Coup d'Etat in Libya?," Global Research (9/3/2011). http://globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=23548

* Το κέιμενο αυτό αποτελεί την πλήρη εκδοχή του άρθρου, περίληψη του οποίου δημοσιεύεται στην «Ελευθεροτυπία» της 12/3/2011.

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2613:2011-03-12-00-49-12&catid=54:anpolitiki&Itemid=284

[Karaμazoβ]

φαγαμε απίστευτα φούμαρα οσον αφορα την κατάσταση στη Λιβύη... πλεον ειναι φανερό οτι πρόκειται για το Ιρακ της Ευρώπης

[Paf1984]

εγω θα ελεγα η σερβια της αφρικης. με πολλη μεγαλυτερη προπαγανδα υπερ της επεμβασης.

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=GECbvT0A_ew" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=GECbvT0A_ew</a>

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

http://english.aljazeera.net/indepth/spotlight/2011/02/2011222121213770475.html