Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[Karaμazoβ]

Holmesian deduction

Sherlock Holmes's primary intellectual detection method is abductive reasoning."From a drop of water", he writes, "a logician could infer the possibility of an Atlantic or a Niagara without having seen or heard of one or the other".Holmes stories often begin with a bravura display of his talent for "deduction". It is of some interest to logicians and those interested in logic to try to analyse just what Holmes is doing when he performs his "deductions." "Holmesian deduction" appears to consist primarily of drawing inferences based on either straightforward practical principles—which are the result of careful observation, such as Holmes's study of different kinds of cigar ashes—or inference to the best explanation. One quote often heard from Holmes is "When you have eliminated the impossible, whatever remains, however improbable, must be the truth".

Sherlock Holmes's straightforward practical principles are generally of the form, "If p, then q," where "p" stands for some observed evidence and "q" stands for what the evidence indicates. But there are also, as may be observed in the following example, intermediate principles. In "A Scandal in Bohemia" Holmes deduces that Watson had got very wet lately and that he had "a most clumsy and careless servant girl". When Watson, in amazement, asks how Holmes knows this, Holmes answers:

   It is simplicity itself ... My eyes tell me that on the inside of your left shoe, just where the firelight strikes it, the leather is scored by six almost parallel cuts. Obviously they have been caused by someone who has very carelessly scraped round the edges of the sole in order to remove crusted mud from it. Hence, you see, my double deduction that you had been out in vile weather, and that you had a particularly malignant boot-slitting specimen of the London slavey.

In this case, Holmes employed several connected principles:

    If leather on the side of a shoe is scored by several parallel cuts, it was caused by someone who scraped around the edges of the sole in order to remove crusted mud.
    If a London doctor's shoes are scraped to remove crusted mud, the person who so scraped them is the doctor's servant girl.
    If someone cuts a shoe while scraping it to remove encrusted mud, that person is clumsy and careless.
    If someone's shoes had encrusted mud on them, then they are likely to have been worn by him in the rain, when it is likely he became very wet.

By applying such principles in an obvious way (using repeated applications of modus ponens), Holmes is able to infer from his observation that "the sides of Watson's shoes are scored by several parallel cuts" that:

"Watson's servant girl is clumsy and careless" and "Watson has been very wet lately and has been out in vile weather".


http://en.wikipedia.org/wiki/Holmesian#Holmesian_deduction






Παραγωγικός, Επαγωγικός και Υποθετικος-Παραγωγικός Συλλογισμος:

http://en.wikipedia.org/wiki/Deductive_reasoning
http://en.wikipedia.org/wiki/Inductive_reasoning
http://en.wikipedia.org/wiki/Abductive_reasoning

[Karaμazoβ]

In Jewish folklore, a golem is an animated anthropomorphic being, created entirely from inanimate matter. The word was used to mean an amorphous, unformed material in Psalms and medieval writing.

The most famous golem narrative involves Judah Loew ben Bezalel, the late-16th-century chief rabbi of Prague.

[...]

The classic narrative: The Golem of Prague

The most famous golem narrative involves Judah Loew ben Bezalel, the late 16th century chief rabbi of Prague, also known as the Maharal, who reportedly created a golem to defend the Prague ghetto from antisemitic attacks and pogroms. Depending on the version of the legend, the Jews in Prague were to be either expelled or killed under the rule of Rudolf II, the Holy Roman Emperor. To protect the Jewish community, the rabbi constructed the Golem out of clay from the banks of the Vltava river, and brought it to life through rituals and Hebrew incantations. As this golem grew, it became increasingly violent, killing gentiles and spreading fear. A different story tells of a golem that fell in love, and when rejected, became the violent monster seen in most accounts. Some versions have the golem eventually turning on its creator or attacking other Jews.

The Emperor begged Rabbi Loew to destroy the Golem, promising to stop the persecution of the Jews. To deactivate the Golem, the rabbi rubbed out the first letter of the word "emet" (truth or reality) from the creature's forehead leaving the Hebrew word "met", meaning dead. The Golem's body was stored in the attic genizah of the Old New Synagogue, where it would be restored to life again if needed. According to legend, the body of Rabbi Loew's Golem still lies in the synagogue's attic. Some versions of the tale state that the Golem was stolen from the genizah and entombed in a graveyard in Prague's Žižkov district, where the Žižkov Television Tower now stands. A recent legend tells of a Nazi agent ascending to the synagogue attic during World War II and trying to stab the Golem, but he died instead.When the attic was renovated in 1883, no evidence of the Golem was found.A film crew who visited and filmed the attic in 1984 found no evidence either.The attic is not open to the general public.


http://en.wikipedia.org/wiki/Golem

[il capitano]

Γιατί τα ανθρώπινα δάχτυλα ζαρώνουν στο νερό


Πολλοί είχαν αναρωτηθεί, κανείς όμως δεν είχε εξηγήσει πειραματικά γιατί τα δάχτυλά μας ζαρώνουν όταν μουλιάσουν στο νερό. Βρετανική μελέτη δείχνει τώρα να επιβεβαιώνει μια παλιά θεωρία, σύμφωνα με την οποία το φαινόμενο μας βοηθά να πιάνουμε υγρά αντικείμενα.

Αντίθετα από ό,τι θα φανταζόταν κανείς, το δέρμα στα δάχτυλα δεν ζαρώνει επειδή απορροφά νερό. Ήδη από τη δεκαετία του 1930, οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι το φαινόμενο εξαφανίζεται σε ασθενείς στους οποίους έχουν καταρραφεί τα νεύρα των δακτύλων.

Διαπίστωσαν τελικά ότι το ζάρωμα έχει διαφορετική προέλευση, τη συστολή αιμοφόρων αγγείων κάτω από το δέρμα. Και το συμπέρασμα είναι ότι το ζάρωμα είναι μάλλον μια αντίδραση του νευρικού συστήματος, η οποία εξελίχθηκε στον άνθρωπο επειδή προσφέρει κάποιο πλεονέκτημα.

Ο Τομ Σμάλντερς, εξελικτικός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Νιουκάσλ στη Βρετανία, ήθελε να εξετάσει το κατά πόσο το ζάρωμα των δακτύλων έχει κάποια πρακτική αξία που θα δικαιολογούσε την εξέλιξή του.

Ο Σμάλντερς και οι συνεργάτες του ζήτησαν από 20 εθελοντές να σηκώσουν και να μετακινήσουν βόλους και μολυβένια βάρη, ορισμένα από τα οποία ήταν βρεγμένα ενώ άλλα στεγνά.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εθελοντές είχαν καλύτερη λαβή στα υγρά αντικείμενα αν τα δάχτυλά τους είχαν πρώτα μουλιάσει στο νερό για μισή ώρα. Όταν είχαν ζαρωμένα δάχτυλα, οι συμμετέχοντες έπιαναν και μετέφεραν τα υγρά αντικείμενα 12% ταχύτερα από ό,τι όταν τα χέρια τους ήταν στεγνά. Στην περίπτωση των στεγνών αντικειμένων, το πείραμα δεν έδειξε διαφορές ανάμεσα στα στεγνά και τα ζαρωμένα δάχτυλα.

Το συμπέρασμα είναι ότι το ζάρωμα των δακτύλων διευκολύνει ειδικά τον χειρισμό υγρών αντικειμένων, και ίσως μας βοηθούσε κάποτε να βρίσκουμε τροφή σε υγρά περιβάλλοντα, αναφέρουν οι ερευνητές στο Biology Letters, μια επιθεώρηση της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας.

Πώς όμως λειτουργεί το φαινόμενο; Σύμφωνα με τον Σμάλντερς, τα αυλάκια που σχηματίζονται στα ακροδάχτυλα λειτουργούν ως κανάλια που διώχνουν μακριά το νερό και επιτρέπουν στο δέρμα να έρχεται σε καλύτερη επαφή με το αντικείμενο, ακριβώς όπως τα αυλάκια στα λάστιχα ενός αυτοκινήτου βελτιώνουν την πρόσφυση στο δρόμο.

Δεδομένου όμως ότι τα ζαρωμένα δάχτυλα δεν επηρεάζουν το πιάσιμο στεγνών αντικειμένων, το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί δεν μένουν μόνιμα ζαρωμένα, ακόμα και όταν είναι στεγνά.

Ο Δρ Σμάλντερς παραδέχεται ότι δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την απάντηση, έχει όμως κάποιες υποψίες: Το ζάρωμα «ίσως μειώνει την ευαισθησία των δακτύλων μας ή μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο βλαβών από τις επαφές μας με αντικείμενα» λέει ο ερευνητής.

Περαιτέρω μελέτες ίσως δείξουν στο μέλλον αν το φαινόμενο υπάρχει και σε άλλα ζώα -μέχρι σήμερα έχει παρατηρηθεί μόνο στους ανθρώπους και τους μακάκους.


http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231229712

[il capitano]

Η αποτρίχωση του μπικίνι «σπρώχνει στην εξαφάνιση τις ψείρες του εφηβαίου»


Αντιμέτωπη με περιβαλλοντική καταστροφή φαίνεται ότι έρχεται η ψείρα του εφηβαίου, καθώς η σχετικά σύγχρονη μόδα της αποτρίχωσης στο μπικίνι καταστρέφει τον απόκρυφο βιότοπό της -αυτό τουλάχιστον προκύπτει από ανέκδοτες αναφορές γιατρών και εντομολόγων.

Οι ψείρες του εφηβαίου «ήταν κάποτε εξαιρετικά σύνηθες φαινόμενο. Σήμερα όμως σπάνια συναντάμε περιστατικά» αναφέρει στο Bloomberg o Μπέιζιλ Ντόνοβαν, επικεφαλής του τμήματος Σεξουαλικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία.

«Χωρίς αμφιβολία, [η παρακμή της ψείρας] οφείλεται στην καλύτερη περιποίηση των τριχών» εκτιμά.

Στο Κέντρο Σεξουαλικής Υγείας του Σίδνεϊ όπου εργάζεται ως γιατρός ο Ντόνοβαν, το τελευταίο κρούσμα σε γυναίκα καταγράφηκε το 2008, ενώ τα περιστατικά που αφορούν άνδρες έχουν μειωθεί κατά 80% σε διάστημα μιας δεκαετίας.

«Η αποτρίχωση του εφηβαίου έχει οδηγήσει σε εντυπωσιακή μείωση των πληθυσμών της ψείρας του εφηβαίου» συμφωνεί ο Ίαν Μπέργκες, εντομολόγος της εταιρείας Insect Research & Development στο Κέιμπριτζ της Αγγλίας.

Μελέτες για το θέμα φαίνεται πάντως ότι δεν υπάρχουν, αφού ελάχιστα θύματα αναφέρουν το πρόβλημα ώστε να είναι εφικτή η ακριβής μέτρηση της αλλαγής.

Η ψείρα του ανθρώπινου εφηβαίου (Pthirus pubis), παράσιτο που τρέφεται με αίμα, ανήκει περιέργως σε διαφορετικό είδος από την ψείρα της κεφαλής και του σώματος (Pediculus humanus).

Σύμφωνα με μελέτη του 2009 στο Journal of Biology, οι άνθρωποι πρέπει να κόλλησαν την ψείρα του εφηβαίου από τον γορίλα πριν από 3,3 εκατομμύρια χρόνια. Έκτοτε, το μικροσκοπικό έντομο είναι ένα από τα συχνότερα παράσιτα, προκαλώντας κνησμό και ερεθισμούς, χωρίς όμως να μεταδίδει ασθένειες.

Έκτοτε, η τάση έχει κατακτήσει μεγάλη μερίδα των γυναικών αλλά και αρκετούς άνδρες: Σύμφωνα με μελέτη του Κenyon College του Οχάιο το 2007, το 80% των φοιτητών και φοιτητριών σε αμερικανικά κολέγια αφαιρούν όλες ή ένα μέρος των τριχών του εφηβαίου.


http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231230652

[Nerevar]

Τhe story of Phineas Gage

Phineas P. Gage (1823–1860) was an American railroad construction foreman now remembered for his improbable[C] survival of an accident in which a large iron rod was driven completely through his head, destroying much of his brain's left frontal lobe, and for that injury's reported effects on his personality and behavior, effects so profound—for a time, at least—that friends saw him as "no longer Gage".

Long called "the American Crowbar Case"—once termed "the case which more than all others is calculated to excite our wonder, impair the value of prognosis, and even to subvert our physiological doctrines"[2]—Phineas Gage influenced 19th-century discussion about the mind and brain, particularly debate on cerebral local­ization,[3] and was perhaps the first case suggesting that damage to specific parts of the brain might affect personality.

Gage is a fixture in the curricula of neurology, psychology and related disciplines, and is frequently mentioned in books and academic papers; he even has a minor place in popular culture.[D] Despite this celebrity the body of established fact about Gage and what he was like (whether before or after his accident) is remarkably small, which has allowed "the fitting of almost any theory to the small number of facts we have"[4]—Gage having been cited, over the years, by proponents of various theories of the brain wholly contradictory to one another. A survey of published accounts of Gage, including scientific ones, has found that they are almost always severely distorted—exaggerating the known facts when not directly contradicting them.



http://en.wikipedia.org/wiki/Phineas_Gage

[Sand]

Η λέξη crap προέρχεται από το όνομα του εφευρέτη της τουαλέτας Thomas Crapper. Αρχικά οι τουαλέτες ονομάζονταν crappers και ότι καταλήγει σε αυτές ονομάστηκε τελικά crap.

[Nerevar]

Η αποτρίχωση του μπικίνι «σπρώχνει στην εξαφάνιση τις ψείρες του εφηβαίου»


Αντιμέτωπη με περιβαλλοντική καταστροφή φαίνεται ότι έρχεται η ψείρα του εφηβαίου, καθώς η σχετικά σύγχρονη μόδα της αποτρίχωσης στο μπικίνι καταστρέφει τον απόκρυφο βιότοπό της -αυτό τουλάχιστον προκύπτει από ανέκδοτες αναφορές γιατρών και εντομολόγων.

Οι ψείρες του εφηβαίου «ήταν κάποτε εξαιρετικά σύνηθες φαινόμενο. Σήμερα όμως σπάνια συναντάμε περιστατικά» αναφέρει στο Bloomberg o Μπέιζιλ Ντόνοβαν, επικεφαλής του τμήματος Σεξουαλικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία.

«Χωρίς αμφιβολία, [η παρακμή της ψείρας] οφείλεται στην καλύτερη περιποίηση των τριχών» εκτιμά.

Στο Κέντρο Σεξουαλικής Υγείας του Σίδνεϊ όπου εργάζεται ως γιατρός ο Ντόνοβαν, το τελευταίο κρούσμα σε γυναίκα καταγράφηκε το 2008, ενώ τα περιστατικά που αφορούν άνδρες έχουν μειωθεί κατά 80% σε διάστημα μιας δεκαετίας.

«Η αποτρίχωση του εφηβαίου έχει οδηγήσει σε εντυπωσιακή μείωση των πληθυσμών της ψείρας του εφηβαίου» συμφωνεί ο Ίαν Μπέργκες, εντομολόγος της εταιρείας Insect Research & Development στο Κέιμπριτζ της Αγγλίας.

Μελέτες για το θέμα φαίνεται πάντως ότι δεν υπάρχουν, αφού ελάχιστα θύματα αναφέρουν το πρόβλημα ώστε να είναι εφικτή η ακριβής μέτρηση της αλλαγής.

Η ψείρα του ανθρώπινου εφηβαίου (Pthirus pubis), παράσιτο που τρέφεται με αίμα, ανήκει περιέργως σε διαφορετικό είδος από την ψείρα της κεφαλής και του σώματος (Pediculus humanus).

Σύμφωνα με μελέτη του 2009 στο Journal of Biology, οι άνθρωποι πρέπει να κόλλησαν την ψείρα του εφηβαίου από τον γορίλα πριν από 3,3 εκατομμύρια χρόνια. Έκτοτε, το μικροσκοπικό έντομο είναι ένα από τα συχνότερα παράσιτα, προκαλώντας κνησμό και ερεθισμούς, χωρίς όμως να μεταδίδει ασθένειες.

Έκτοτε, η τάση έχει κατακτήσει μεγάλη μερίδα των γυναικών αλλά και αρκετούς άνδρες: Σύμφωνα με μελέτη του Κenyon College του Οχάιο το 2007, το 80% των φοιτητών και φοιτητριών σε αμερικανικά κολέγια αφαιρούν όλες ή ένα μέρος των τριχών του εφηβαίου.


http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231230652

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=xm5wi8ni7qk" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=xm5wi8ni7qk</a>

[ACE]

In Jewish folklore, a golem is an animated anthropomorphic being, created entirely from inanimate matter. The word was used to mean an amorphous, unformed material in Psalms and medieval writing................

http://en.wikipedia.org/wiki/Golem

Αυτο μου θυμιζει ενα ωραιο επεισοδιο x-files. Θυμαμαι οτι πλησιαζε η αλλαγη χιλιετιας. Και οτι υπηρχε ενας guest star. Και ....
ωωωπ το βρηκα.
http://en.wikipedia.org/wiki/Millennium_(The_X-Files)

[ACE]

Α και ηταν το πρωτο επεισοδιο που φιληθηκε ο Μολντερ και η Σκαλι.

[Sand]

In Jewish folklore, a golem is an animated anthropomorphic being, created entirely from inanimate matter. The word was used to mean an amorphous, unformed material in Psalms and medieval writing.

The most famous golem narrative involves Judah Loew ben Bezalel, the late-16th-century chief rabbi of Prague.

[...]

The classic narrative: The Golem of Prague

The most famous golem narrative involves Judah Loew ben Bezalel, the late 16th century chief rabbi of Prague, also known as the Maharal, who reportedly created a golem to defend the Prague ghetto from antisemitic attacks and pogroms. Depending on the version of the legend, the Jews in Prague were to be either expelled or killed under the rule of Rudolf II, the Holy Roman Emperor. To protect the Jewish community, the rabbi constructed the Golem out of clay from the banks of the Vltava river, and brought it to life through rituals and Hebrew incantations. As this golem grew, it became increasingly violent, killing gentiles and spreading fear. A different story tells of a golem that fell in love, and when rejected, became the violent monster seen in most accounts. Some versions have the golem eventually turning on its creator or attacking other Jews.

The Emperor begged Rabbi Loew to destroy the Golem, promising to stop the persecution of the Jews. To deactivate the Golem, the rabbi rubbed out the first letter of the word "emet" (truth or reality) from the creature's forehead leaving the Hebrew word "met", meaning dead. The Golem's body was stored in the attic genizah of the Old New Synagogue, where it would be restored to life again if needed. According to legend, the body of Rabbi Loew's Golem still lies in the synagogue's attic. Some versions of the tale state that the Golem was stolen from the genizah and entombed in a graveyard in Prague's Žižkov district, where the Žižkov Television Tower now stands. A recent legend tells of a Nazi agent ascending to the synagogue attic during World War II and trying to stab the Golem, but he died instead.When the attic was renovated in 1883, no evidence of the Golem was found.A film crew who visited and filmed the attic in 1984 found no evidence either.The attic is not open to the general public.


http://en.wikipedia.org/wiki/Golem

Όταν είχα πάει στην Πράγα είχα αγοράσει ένα βιβλίο με τους θρύλους του γκέτο, και φυσικά ο Rabbi Loew κατέχει περίοπτη θέση και είναι κεντρική φιγούρα αρκετών από αυτούς. Τα παρακάτω είναι από το εν λόγω βιβλίο:

Το Golem δημιουργήθηκε  το 1580 από τον Rabbi Loew, καθώς κάποιος χριστιανός ιερέας, o Thaddeus, κατηγορούσε την εβραϊκή κοινότητα για τελετές ανθρωποθυσιών,  ώστε η τελευταία να προστατευτεί από επιθέσεις που ξέσπασαν λόγω της κατηγορίας αυτής. Οι οδηγίες για τη δημιουργία του Golem δόθηκαν στον Rabbi Loew σε όραμα, και όταν πέρασε η απειλή εκτέλεσαν το τελετουργικό της δημιουργίας του ανάποδα για να το "απενεργοποιήσουν".
Αυτό που αναφέρεται στο κείμενο της Wiki, το ότι στράφηκε ενάντια της κοινότητας είναι ανακριβές. Ο Rabbi Loew έδινε στο Golem κάθε Παρασκευή απόγευμα οδηγίες με το τι να κάνει (αν και του έλεγε απλά να είναι σε επιφυλακή) καθώς ξεκινούσε το Sabbath (δε ξέρω αν υπάρχει ελληνικός όρος) με το που έπεφτε ο ήλιος και δεν ήθελε να τον ενοχλήσει. Τέλος πάντων, μια Παρασκευή ξέχασε να του δώσει οδηγίες κι αυτό μην έχοντας τι να κάνει, πράγμα που του δημιούργησε σύγχυση και θυμό, περιπλανιόταν στους δρόμους του γκέτο κι έκανε κάποιες υλικές καταστροφές. Όταν ο Rabbi Loew κατάλαβε τι συνέβαινε, διέταξε το Golem να γυρίσει στο σπίτι κι αυτό τον υπάκουσε.
Υπάρχει κι ο θρύλος ότι μια μέρα στη συναγωγή, ένας άντρας που μετέφερε ιερά κείμενα, του έπεσαν, πράγμα που θεωρήθηκε κακός οιωνός. Το ίδιο βράδυ ο Rabbi Loew που ήταν βαθιά προβληματισμένος, άκουσε στον ύπνο του κάποιες φράσεις που δε μπορούσε να καταλάβει τι σήμαιναν. Όταν ξύπνησε τις έγραψε σ' ένα χαρτί και το τοποθέτησε στο στόμα του Golem που αμέσως βρήκε το σχετικό χωρίο στην Τορά κι αποκαλύφθηκε ότι ο άντρας που μετέφερε τα ιερά κείμενα είχε παραβεί κάποια mitzvah (=εντολή, που είναι 613 κι όχι 10), συγκεκριμένα απατούσε τη γυναίκα του, γι' αυτό του έπεσαν από τα χέρια τα κείμενα.

[testiculos]

 παλαμάρι ουδέτερο

1. το χοντρό καραβόσκοινο με το οποίο δένεται το σκάφος στην προκυμαία

[pentium4]

Α και ηταν το πρωτο επεισοδιο που φιληθηκε ο Μολντερ και η Σκαλι.

πεθανα.

[princess_of_the_dawn]

Μήπως έχω θυρεοειδή;
ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΨΑΛΤΗ
11 Φεβρουαρίου 2013

Οι αλλαγές στη διάθεση, στα επίπεδα της ενεργητικότητας, στις συνήθειες του ύπνου, ακόμη και στις τιμές της χοληστερίνης ή τα επίπεδα του σιδήρου στο αίμα, ενδεχομένως να οφείλονται σε προβλήματα στη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα που βρίσκεται στον λαιμό, κάτω από το μήλο του Αδάμ. Ο θυρεοειδής, που οφείλει το όνομά του στο σχήμα του, το οποίο μοιάζει με θυρεό, είναι το κέντρο ελέγχου του μεταβολισμού. Οι ορμόνες που παράγει (θυροξίνη T4, τριιωδοθυρονίνη T3) είναι επιφορτισμένες με τη ρύθμιση του μεταβολισμού όλων των οργάνων του σώματος. Σαν ταλαντούχος μαέστρος, ο θυρεοειδής φροντίζει ώστε τα όργανα να λειτουργούν σε απόλυτη συμφωνία. Τυχόν δυσλειτουργίες του όμως οδηγούν σε παραφωνίες με τη μορφή συμπτωμάτων, που πρέπει να μας οδηγήσουν στον γιατρό.

Κούραση και ατονία
Μήπως τον τελευταίο καιρό η ενεργητικότητά σας είναι μειωμένη και αισθάνεστε κόπωση και ατονία, αλλά δεν μπορείτε να προσδιορίσετε την αιτία; Οι κινήσεις σας είναι νωχελικές και έχετε υπνηλία; Η διάθεσή σας είναι μελαγχολική; Αισθάνεστε ότι δυσκολεύεστε να χάσετε βάρος παρότι δεν τρώτε πολύ; Το έντερό σας έχει γίνει «δύστροπο», το δέρμα σας είναι κάπως ξηρό και ωχρό, ενώ τα μαλλιά σας σπάνε πιο εύκολα από το συνηθισμένο; Μήπως κρυώνετε, ενώ όσοι βρίσκονται στον ίδιο χώρο με εσάς δεν αισθάνονται το ίδιο; Η φωνή σας έχει μια βραχνάδα που δεν είχατε πριν; Σε εξετάσεις που κάνατε πρόσφατα, η χοληστερίνη σας είχε ανέβει και ο σίδηρός σας είχε «πέσει»;

Τι συμβαίνει; Τα παραπάνω συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά του υποθυρεοειδισμού, όπου ο αδένας εργάζεται λιγότερο από όσο χρειάζεται και δεν παράγει επαρκείς ποσότητες ορμονών Τ3 και Τ4. Ο γιατρός θα συστήσει μια εξέταση αίματος για τον έλεγχο των ορμονών του αδένα, καθώς και ένα υπερηχογράφημα για να διαπιστωθούν τυχόν ανατομικά προβλήματα (αλλοιώσεις, διόγκωση, όζοι) που μπορεί να συνυπάρχουν. Ο αιματολογικός έλεγχος μπορεί να συμπληρωθεί και από τον έλεγχο των αντισωμάτων του αδένα, που βοηθούν στη διάγνωση των υποκλινικών περιπτώσεων υποθυρεοειδισμού (δηλαδή περιπτώσεων χωρίς συμπτώματα).

Για τη θεραπεία του υποθυρεοειδισμού χορηγείται διά βίου θυροξίνη σε δόσεις που κυμαίνονται ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης. Η θυροξίνη συνιστάται να λαμβάνεται καθημερινά με άδειο στομάχι, είκοσι τουλάχιστον λεπτά πριν το πρωινό. Επίσης, καλό είναι να μη λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, κυρίως σκευάσματα ασβεστίου, σιδήρου και αντιόξινα, επειδή παρεμποδίζουν την απορρόφηση της θυροξίνης.

Ευερέθιστοι και νευρικοί
Αισθάνεστε ότι τα νεύρα σας είναι τεντωμένα, είστε ευερέθιστοι και θυμώνετε με το παραμικρό και συχνά χωρίς λόγο; Δυσκολεύεστε να μείνετε ήρεμοι και οι γύρω σας παρατηρούν ότι είστε υπερκινητικοί; Η καρδιά σας χτυπά «τρελά» στο στήθος σας και η πίεσή σας έχει ανέβει; Όταν πιάνετε το ψαλίδι ή το μαχαίρι, μήπως τα χέρια σας τρέμουν ελαφρά; Σας προβληματίζει το γεγονός ότι τρώτε πολύ αλλά δεν παχαίνετε ή αντίθετα έχετε χάσει και βάρος; Ιδρώνετε πολύ εύκολα και ταλαιπωρείστε από αϋπνίες; Σας ενοχλεί το φως και τα μάτια σας δακρύζουν και σας «κόβουν»; Παρατηρήσατε ότι έχετε μια ελαφριά τριχόπτωση; Μήπως επίσης σας έχει απασχολήσει μείωση στη ροή της εμμήνου ρύσεως;

Τι συμβαίνει; Τα παραπάνω συμπτώματα είναι πιθανό να υποκρύπτουν υπερβολική δραστηριότητα του θυρεοειδούς (υπερθυρεοειδισμός). Ο αδένας παράγει περισσότερες ορμόνες Τ3 και Τ4 από όσες χρειάζεται, με αποτέλεσμα να επιταχύνεται ο ρυθμός του μεταβολισμού και των καύσεων. Γι’ αυτό και ο ασθενής παρότι τρώει πολύ δεν παχαίνει, επειδή ο οργανισμός του κάνει πολλές καύσεις και γενικότερα όλα τα όργανά του δουλεύουν στο μέγιστο της απόδοσής τους.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πιο συνηθισμένη μορφή υπερθυρεοειδισμού, η νόσος Graves, είναι αυτοάνοση ασθένεια, γεγονός που σημαίνει ότι οργανισμός επιτίθεται στον ίδιο του τον θυρεοειδή και παράγει αντισώματα εναντίον του (αυτοαντισώματα). Σε πολλές περιπτώσεις της νόσου Graves ο ασθενής παρουσιάζει και υπερβολικά γουρλωμένα μάτια (εξόφθαλμος).

Για την αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού συνήθως χορηγούνται αντιθυρεοειδικά φάρμακα, που εμποδίζουν τον αδένα να συνθέσει τις Τ3 και Τ4. Η αγωγή διαρκεί αρκετούς μήνες και μπορεί να προκαλέσει σε κάποιους ασθενείς παρενέργειες (π.χ. αλλεργικά ή ηπατικά προβλήματα, μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων), γι’ αυτό και ο ασθενής παρακολουθείται τακτικά σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Η αντιθυρεοειδική αγωγή συνήθως βοηθά και στην αντιμετώπιση του εξόφθαλμου. Εάν όμως αυτός δεν υποχωρήσει, τότε μπορεί να χορηγηθεί και κορτιζόνη (ενδοφλέβια ή σε χάπια).

Zoom στον θυρεοειδή
Έχει σχήμα θυρεού (οικόσημου) και ζυγίζει 10-25 γρ.
Στους άνδρες είναι λίγο μεγαλύτερος.
Παράγει την ορμόνη θυροξίνη (Τ4) και την τριιωδοθυρονίνη (Τ3), για τη σύνθεση των οποίων χρησιμοποιεί το ιώδιο των τροφών.
Η TSH ορμόνη της υπόφυσης του εγκεφάλου ρυθμίζει την έκκριση των Τ3 και Τ4.
Οι εξετασεις του θυρεοειδούς
Οι εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο των ορμονών του θυρεοειδούς (Τ3, Τ4, TSH, αντιθυρεοειδικά αντισώματα) βοηθούν τον ενδοκρινολόγο να διαπιστώσει εάν υπάρχουν προβλήματα στη λειτουργία του αδένα (υποθυρεοειδισμός, υπερθυρεοειδισμός).
Το υπερηχογράφημα βοηθά στον ανατομικό έλεγχο του αδένα και συμπληρώνει τον αιματολογικό έλεγχο.
Χωρίς πόνο και ενοχλήσεις
Ένα χάδι στον λαιμό ή μια εξέταση για άλλο λόγο μπορεί να οδηγήσει στον εντοπισμό ενός όζου του θυρεοειδούς αδένα. Οι όζοι είναι τοπικές διογκώσεις που συνήθως δεν είναι ανησυχητικές, αλλά εφόσον εντοπιστούν πρέπει να ελεγχθούν με υπερηχογράφημα. Οι όζοι μπορεί να είναι σκληροί και συμπαγείς, να περιέχουν υγρό (κύστεις) ή να έχουν σκληρό περίβλημα και να περιέχουν υγρό. Δεν προκαλούν πόνο ή άλλες ενοχλήσεις, εκτός από την περίπτωση που λόγω της θέσης τους πιέζουν τα λαρυγγικά νεύρα προκαλώντας βραχνάδα ή φράζουν την τραχεία ή τον οισοφάγο προκαλώντας δυσκολία στην αναπνοή ή την κατάποση.

Ναι ή όχι στην αφαίρεση των όζων; Το υπερηχογράφημα βοηθά στον εντοπισμό της θέσης και του μεγέθους των όζων. Επίσης, αποκαλύπτει αν υπάρχουν όζοι στο πίσω μέρος του αδένα που δεν μπορούν να εντοπιστούν με την ψηλάφηση του ενδοκρινολόγου. Ανάλογα με τα αποτελέσματα του υπερηχογραφήματος και των αιματολογικών εξετάσεων για τον έλεγχο των ορμονών του θυρεοειδούς, ο ειδικός μπορεί να συστήσει σπινθηρογράφημα - όπου γίνεται ενδοφλέβια έγχυση ραδιενεργού ισοτόπου προκειμένου να διαπιστωθεί σε τι ποσοστό απορροφάται από τον όζο και σε τι ποσοστό από τον θυρεοειδή. Η εξέταση αυτή βοηθά να διαπιστωθεί αν ο όζος είναι θερμός ή ψυχρός. Οι ψυχροί όζοι είναι αυτοί που απορροφούν λιγότερο ισότοπο από τον υπόλοιπο αδένα και αυτοί που θεωρούνται ύποπτοι για κακοήθεια. Σήμερα πάντως η εξέταση που επιλέγουν οι περισσότεροι ενδοκρινολόγοι αντί του σπινθηρογραφήματος είναι η παρακέντηση του όζου ή των όζων (με τη βοήθεια των υπερήχων), ώστε να διαπιστωθεί αν είναι καλοήθεις.

Η απόφαση για την αφαίρεση του όζου εξαρτάται από τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Ένας καλοήθης όζος κατά κανόνα δεν αφαιρείται, εκτός αν το μέγεθός του είναι μεγάλο (άνω των 5 εκ.) και προκαλεί ενοχλήσεις εξαιτίας της πίεσης που ασκεί, π.χ. στην τραχεία ή τον οισοφάγο. Για τους καλοήθεις όζους συνήθως συνιστάται η τακτική παρακολούθηση της εξέλιξής τους.

Ένα σφίξιµο στον λαιµό
Μήπως αισθάνεστε ένα σφίξιμο στον λαιμό και έχετε μια ελαφριά δυσκολία στην κατάποση; Μήπως ακόμη, κοιτώντας τον λαιμό σας στον καθρέφτη, παρατηρείτε ότι η περιοχή του θυρεοειδούς είναι κάπως πρησμένη;

Όταν ο θυρεοειδής πρήζεται Οι ειδικοί εξηγούν ότι εκτός από τις λειτουργικές ανωμαλίες του αδένα (υπερλειτουργία, υπολειτουργία) είναι δυνατό να παρουσιαστούν και ανατομικά προβλήματα. Το πιο συνηθισμένο είναι η απλή βρογχοκήλη, που αφορά τη συνολική διόγκωση του αδένα. Η βρογχοκήλη μπορεί να συνυπάρχει με διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα), η οποία μπορεί να συνυπάρχει με βρογχοκήλη (ή και όχι) και αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση θυροξίνης.

To πολύτιµο ιώδιο
Το ιώδιο αποτελεί το κυριότερο συστατικό των θυρεοειδικών ορμονών Τ3 και Τ4 και είναι απαραίτητο για την εύρυθμη λειτουργία του αδένα. Παλαιότερα η έλλειψη ιωδίου στη διατροφή των πληθυσμών αποτελούσε τον βασικό λόγο για τη συχνή εμφάνιση παθήσεων του θυρεοειδούς. Το πρόβλημα της ιωδιοπενίας του πληθυσμού έχει πλέον λυθεί χάρη στην ιωδίωση του αλατιού και την ενίσχυση της διατροφής με τροφές πλούσιες σε ιώδιο. Καθημερινά προσλαμβάνουμε 150-500 μg ιωδίου μέσω των τροφών και του νερού. Το ιωδιούχο αλάτι, τα θαλασσινά, τα γαλακτοκομικά, το κρέας και τα πουλερικά αποτελούν καλές πηγές ιωδίου.

Εγκυμοσύνη και θυρεοειδής
Για την έγκυο Η ορμονική «έκρηξη» που συντελείται στον οργανισμό της εγκύου δεν αφήνει ανεπηρέαστες τις ορμόνες του θυρεοειδούς. Κατά τη διάρκεια της κύησης αυξάνονται οι τιμές της ολικής Τ3 και Τ4, κάτι που θεωρείται αναμενόμενο και φυσιολογικό.
Οι ειδικοί συστήνουν τον ορμονικό έλεγχο του θυρεοειδούς στο πρώτο τρίμηνο της κύησης.
Εάν οι εξετάσεις είναι φυσιολογικές και η έγκυος δεν έχει κάποιο προϋπάρχον πρόβλημα του θυρεοειδούς, τότε το πιθανότερο είναι ότι ο γιατρός δεν θα συστήσει επανάληψη των εξετάσεων. Εάν όμως οι εξετάσεις δείξουν κάποια δυσλειτουργία του αδένα ή προϋπάρχει πρόβλημα υποθυρεοειδισμού ή υπερθυρεοειδισμού, τότε η έγκυος πρέπει να επαναλαμβάνει τις εξετάσεις και να παίρνει αγωγή σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού της.
Για το μωρό Σήμερα κάθε νεογνό προτού φύγει από το μαιευτήριο ελέγχεται με εξέταση αίματος για την πιθανότητα συγγενούς υποθυρεοειδισμού. Πρόκειται για μια μορφή υποθυρεοειδισμού που απειλεί το παιδί με προβλήματα όσον αφορά τη νοητική και τη σωματική του ανάπτυξη. Σήμερα ο συγγενής υποθυρεοειδισμός αντιμετωπίζεται χάρη στην έγκαιρη διάγνωση και την άμεση έναρξη θεραπείας (χορήγηση θυροξίνης).
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΝ κ. ΓΕΩΡΓΙΟ ΤΡΟΒΑ, ενδοκρινολόγο, υπεύθυνο του Εργαστηρίου Έρευνας Παθήσεων του Μυοσκελετικού Συστήματος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο Κ.Α.Τ.

[princess_of_the_dawn]

Το ύψος δεν επηρεάζει την αυτοπεποίθηση


Πολλοί γονείς ανησυχούν πως τα αρνητικά σχόλια και τα άσπλαχνα παιδικά πειράγματα, που μπορεί να δέχεται το κοντύτερο παιδί τους, μπορεί να το στιγματίσουν ανεπανόρθωτα τόσο κοινωνικά όσο και ψυχολογικά. Τα αποτελέσματα όμως πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pediatrics κάθε άλλο παρά αρνητικά είναι. Οι ερευνητές είναι άκρως καθησυχαστικοί υποστηρίζοντας πως τα παιδικά αστεία για το ύψος δεν επηρεάζουν την ψυχολογία των κοντύτερων παιδιών, αφού σε σύγκριση με τα υπόλοιπα παιδιά δεν υστερούσαν ούτε σε δημοτικότητα ούτε σε αισιοδοξία ούτε σε ικανότητες και κοινωνική αποδοχή.


Αλτσχαίμερ: Μπορεί η άσκηση να προλάβει την απώλεια μνήμης;

Φαίνεται επίσης ότι η τακτική σωματική άσκηση ωφελεί τον εγκέφαλο. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που είναι σωματικά δραστήρια είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν πτώση στη νοητική τους λειτουργία και έχουν μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου Αλτσχάιμερ. Kάνοντας γυμναστική αρκετές φορές την εβδομάδα για 30 έως 60 λεπτά μπορoύμε να:

Διατηρήσουμε την σκέψη, τον συλλογισμο και τις δεξιότητες μάθησης σε εγρήγορση στα υγιή άτομα
Βελτιώσουμε τη μνήμη, τον συλλογισμό, την κρίση και τις δεξιότητες της σκέψης(νοητική λειτουργία) για άτομα με ήπια νόσο Αλτσχάιμερ ή ήπια γνωστική εξασθένιση
Καθυστερήσουμε την έναρξη της νόσου Alzheimer σε άτομα με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου
Η σωματική δραστηριότητα φαίνεται να βοηθά τον εγκέφαλο διατηρώντας την αιματική ροή. Η άσκηση αυξάνει επίσης τις χημικές ουσίες που προστατεύουν τον εγκέφαλο και βοηθά στην ανάπτυξη νέων εγκεφαλικών κυττάρων.

Χρειάζονται περισσότερες έρευνες ώστε να γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό η προσθήκση σωματικής δραστηριότητας βελτιώνει την μνήμη ή επιβραδύνει την εξέλιξη της γνωστικής εξασθένισης.Παρόλα αυτά είναι σημαντικό να γυμναζόμαστε τακτικά ώστε να παραμένουμε σε καλή φυσική κατάσταση τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.

Επαμεινώνδας Κώνστας

M. Sc Φυσικής Αγωγής-Personal trainer

[Karaμazoβ]

Decimation (Latin: decimatio; decem = "ten") was a form of military discipline used by officers in the Roman Army to punish mutinous or cowardly soldiers. The word decimation is derived from Latin meaning "removal of a tenth".

Procedure

A unit selected for punishment by decimation was divided into groups of ten; each group drew lots (Sortition), and the soldier on whom the lot fell was executed by his nine comrades, often by stoning or clubbing. The remaining soldiers were given rations of barley instead of wheat and forced to sleep outside the Roman encampment.

Because the punishment fell by lot, all soldiers in the group were eligible for execution, regardless of the individual degree of fault, or rank and distinction. The leadership was usually executed independently of the one in ten deaths of the rank and file.

[...]


http://en.wikipedia.org/wiki/Decimation_%28Roman_army%29