Ο ματωμένος Φλεβάρης

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[12:00-13:30]

Η γραμματεία είναι ανοιχτή καθημερινά 12:00-13:30

[apostolos1986]

Ο ματωμένος Φλεβάρης

"Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Όταν έφτασα όμως στα τελευταία σκαλοπάτια γλίστρησα και έπεσα. Πριν καταλάβω καλά-καλά τι έγινε άρχισαν να πέφτουν πάνω μας ένας, δύο τρεις, δέκα, εκατό...". Ο Ηλίας Λύτρας ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές της μεγαλύτερης τραγωδίας που έχει γραφτεί στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Πριν από 25 χρόνια ακριβώς, την Κυριακή, 8 Φεβρουαρίου 1981, η Ελλάδα συγκλονίζεται από μια είδηση που κανείς δεν μπορεί να πιστέψει. Η κρατική τηλεόραση διακόπτει το πρόγραμμά της, ανακοινώνει το θλιβερό μαντάτο και κάνει έκκληση για αίμα στα νοσοκομεία, όπου έχουν διακομιστεί οι τραυματίες.

Το ντέρμπι της 20ης αγωνιστικής μεταξύ του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ έχει τελειώσει με τους ερυθρόλευκους να επικρατούν με τον επιβλητικό 6-0. Οι μεθυσμένοι από το νέκταρ της χαράς και της περηφάνιας, οπαδοί των Πειραιωτών θέλουν να φύγουν γρήγορα και να βγουν στους δρόμους να φωνάξουν για την επιτυχία της ομάδας τους, να αγκαλιάσουν του ήρωες τους. Η πόρτα της θύρας 7 όμως είναι κλειστή. Ή μισάνοιχτη.

Τα τουρνικέ (ένα απ΄αυτά έχει μείνει να θυμίζει την ημέρα, στο "νέο Καραϊσκάκη" δυσκολεύουν την έξοδο Η μοίρα έχει αποφασίσει και τίποτα δεν φαίνεται ικανό να σταματήσει την ροή της. Παιδιά πέφτουν και καταπλακώνονται μεταξύ τους και η τραγωδία παίρνει σάρκα και οστά. Η πεσμένη μάζα όλο και μεγαλώνει. Φωνές απελπισίας και πανηγυρισμών αναμειγνύονται.

Ο χάρος παραμόνευε απρόσκλητος σε μία γιορτή που εξελίχθηκε σε τραγωδία. Οι αστυνομικοί ξεριζώνουν την πόρτα για να βγουν όσοι περισσότεροι μπορούν. Δεκαεννιά άτομα δεν τα κατάφεραν, πέθαναν από ασφυξία στα σκαλοπάτια του... σπιτιού τους. Οι τραυματίες ακόμα περισσότεροι. Τα νοσοκομειακά έσπευσαν στο χώρο και μετέφεραν μικρά παιδιά βαμμένα στο χρώμα της καρδιάς τους. Στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά δύο βαριά τραυματίες δεν τα κατάφεραν και ξεψύχησαν.

Τελικός απολογισμός 21 θύματα. Τα θύματα της θύρας 7…

Οι ιστορίες πολλές και όλες σπαραχτικές. Για τον Σπύρο, ο θάνατος του μέσα στο Καραϊσκάκη, έμοιαζε με την υπέρτατη θυσία εν ώρα καθήκοντος. Ο φίλος του Μανόλης έχει αφηγηθεί κατά καιρούς την ιστορία που αναδημοσιεύουμε σήμερα:

"Μετά από το 3ο λεπτό του παιχνιδιού, με ένα τρομερό κατέβασμα που έκανε ο Γαλάκος, έβαλε το πρώτο του γκολ. Αυτό ήταν. Το γήπεδο πήρε φωτιά, και μαζί με αυτό και η καρδιά του Σπύρου, ο οποίος γκρεμοτσακίστηκε από το κάγκελο μέσα στα πανηγύρια. Το κεφάλι του άνοιξε, αλλά ποιος έδινε σημασία. Ούτε ο ίδιος. Μέσα στα αίματα φώναζε: «Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-Α-ΚΟΣ! Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-Α-ΚΟΣ!»

"Ρε Σπύρακλα, πρόσεχε ρε. Θα σκοτωθείς ρε φίλε"
"Υπάρχει πιο γλυκός θάνατος ρε??? Να σου πω εγώ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ"…

Το παιχνίδι συνεχίζεται. Κουσουλάκης, γκολ. Ορφανός, γκολ. Βαμβακούλας, γκολ. Γαλάκος, γκολ. Τελικό αποτέλεσμα 6-0. Μία από τις μεγαλύτερες νίκες του Ολυμπιακού, μία από τις μεγαλύτερες ήττες της ΑΕΚ.

"Πάμε ρε! Πάμεεεεεε!!!"
"Που πάνε όλοι ρε Σπύρο, που να πάμε;"
"Πάμε ρε σου λέω, πάμε να τους βρούμε ρεεεεε! Τα αγόρια μας, τους άρχοντες μας, πάμε που σου λέω!"
"Κάτσε ρε Σπύρο, δεν τελείωσε, ένα λεπτό έχει ακόμα, κάτσε…"
"Γαλάκο, σου 'ρχομαι!".
"Μην χαθούμε, ρε!",

Λίγο πριν το πρώτο σκαλί, κάποιος γλιστράει και πέφτει. Η πόρτα δεν είναι ανοιχτή. Αρχίζουν να πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον. Παντού φωνές, κραυγές, σπαραχτικές κραυγές...

"Ρεεε, ρεεεεεε. Σταματήστε, πέσαμε ρεεεεε"
"Ανοίξτε ρεεεεεε!!! Ανοίξτε καθάρματα τις πόρτες!!! Ανοίξτε γαμώ το στανιό μου... ΣΠΥΡΟΟΟΟΟΟ, που είσαι ρεεεεε... Ανοίξτε μαλάκες!!! Μηηηηηηη, μη τρέχετε, είμαστε κάτω ρεεεεεε!!!"...
"Σπύρο...Μίλα ρε φίλε. ΜΙΛΑΑΑΑ".
Πονάω... Το κεφάλι μου... Πονάω…Τι γίνεται;...Τι έγινε;...Πονάω Μανωλιό. Πονάωωωωωω..."
"Σώπα, σώπα. Έρχονται ρε, έρχονται. Θα σε φτιάξουν ρε, μη μιλάς... Σώπα..."
"Γιατί φωνάζουν; Τι γίνεται ρε Mανωλιό. Τι γίνεται, τι μας κάνανε."
"Τίποτα, σταμάτα αγόρι μου, έρχονται".
"Σπύρακλα, έλα φτάσανε, έλα πάμε στον γιατρό, πάμε! Ακούς; Θα σε πάρω αγκαλιά να σε πάω μέχρι εκεί, ακούς; Κάνε υπομονή, ήρθαν..."
"Όχι ρε! Όχι... Σπύρο, κάνε κουράγιο, ήρθανε ρε. Έλα, και θα σου φέρω τον Γαλάκο να σε δει, ακούς;...Ακούς Σπύρο μου;...Έλα πάμε, πάμε αγόρι μου, πάμε".
"Πάρτε τον, πάρτε τον σας παρακαλώ. Δεν μιλάει, δεν σαλεύει, πάρτε τον!"

Ήταν το τέλος μιας ζωής, μόλις 18 χρόνων. Ένα από τα 21 θύματα της θύρας 7. Ο μικρότερος σε ηλικία ήταν μόλις 14 ετών.

Κι όμως 25 χρόνια μετά υπάρχουν πολλά άλυτα ερωτήματα για το τι έγινε εκείνο το μοιραίο απόγευμα. Κανείς από τότε μέχρι σήμερα δεν προσπάθησε να διαφυλάξει την μνήμη 21 ανθρώπων που πέθαναν με το χαμόγελο στα χείλι. Ακούμε και βλέπουμε απαράδεκτα πράγματα να συμβαίνουν εις βάρος της μνήμης αυτών των ανθρώπων. Πρόκειται για ιεροσυλία που πράττεται από κάποιους που θα ήθελαν να λέγονται άνθρωποι χωρίς κανένας να προσπαθεί να υπερασπιστεί 21 ψυχές, όχι για τίποτε άλλο, αλλά γιατί δεν μπορούν να το κάνουν οι ίδιοι.

Η οικογένεια του Ολυμπιακού από το πρώτο λεπτό δεν ξέχασε. Πως θα μπορούσε άλλωστε. Η "Θύρα 7" τιμάει σε κάθε αγώνα τα αδέλφια της. Το σύνθημα "Θρύλε, θυμήσου, πρωταθλητή σε θέλουνε ακόμα και οι νεκροί σου", στέλνει το μήνυμα σε όλους πως το πρωτάθλημα στο τέλος της χρονιάς θα πρέπει να σηκώνεται όσο ψηλότερα γίνεται για να φτάσει όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτά τα παιδιά.

Κάθε χρόνο η οικογένεια του Ολυμπιακού αποδίδει φόρο τιμής στα 21 θύματα που πέθαναν για την μεγάλη τους αγάπη. Το λιγότερο που μπορεί να κάνει για τα παιδιά της. Στο νέο γήπεδο Καραϊσκάκη θα τελεστεί και φέτος το μνημόσυνο στην μνήμη τους, μπροστά από το μνημείο που έχει αφιερωθεί σε αυτά τα παιδιά . Ο κόσμος του Ολυμπιακού και όχι μόνο θα είναι εκεί όπως κάθε χρόνο για να θυμίχουν πως οι 21 θα είναι πάντα παρόντες για να πανηγυρίσουν μια ακόμη νίκη της ομάδας τους.

"Ήταν πέντε και κάτι σαν έπεφτες και φώναζες πεθαίνω,
κι αλαλαγμοί δονούσαν τα πάντα..
νίκη,θρίαμβος,,νίκη θρίαμβος θρίαμβος νίκη..
χωρίς ανάσα ο θάνατος.. "

Άφησαν την τελευταία τους πνοή οι:

Τουμανίδης Παναγιώτης 14 ετών
Σκλαβούνης Κώστας 16 ετών
Παναγούλης Ηλίας 17 ετών
Λεωνιδάκης Σπύρος 18 ετών
Αμίτσης Γεράσιμος 18 ετών. Οπαδός της ΑΕΚ.
Κανελλόπουλος Γιάννης 18 ετών
Σπυλιόπουλος Γιάννης 19 ετών
Φίλος Νίκος 19 ετών
Πούπος Ευστράτιος 20 ετών
Μάχας Βασίλειος 20 ετών
Διαλυνάς Γιάννης 20 ετών
Κωστόπουλος Μιχάλης 21 ετών
Χαϊρατίδου Ζωγραφούλα 23 ετών
Ανδριώτης Σπύρος 24 ετών
Καρανικόλας Κώστας 26 ετών
Μάρκου Μιχάλης 27 ετών
Μπίλας Κώστας 28 ετών
Κουτσόλης Αναστάσιος 30 ετών
Κουρουπάκης Αντώνης 34 ετών
Χατζηγεωργίου Χρήστος 34 ετών
Αδαμόπουλος Δημήτριος 40 ετών

Το ετήσιο αρχιερατικό μνημόσυνο θα τελεστεί την Κυριακή στις 12 το μεσημέρι.

ΥΓ: Ο θάνατος σκόρπισε θλίψη σε 21 οικογένειες και σε όλη την Ελλάδα. Από εκείνη την μέρα πέρασαν 25 χρόνια, αλλά όσοι βρέθηκαν στο Καραϊσκάκη εκείνη την ημέρα δεν πρόκειται να ξεχάσουν πως μια ποδοσφαιρική γιορτή μετατράπηκε σε μια τραγωδία δίχως τέλος! Και μάλιστα σε μια εποχή όπου στην "Θύρα 7" δεν πήγαιναν, μόνο οι λεγόμενοι "σκληροί", αλλά (όπως φαίνεται και από την ανάγνωση μόνο των θυμάτων) οικογένειες και μικρά παιδιά. Το ματς της Κυριακής ήταν για όλους μας μια πραγματική διασκέδαση στην Ελλάδα των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του 80. Από το πρωί στο γήπεδο, με την αγωνία να βρούμε ένα εισιτήριο, να απολαύσουμε τους ήρωες της παιδικής μας ηλικίας. Με ...μεσημεριανό τα σάντουιτς, έξω από το γήπεδο, με τα φελιζόλ μαξιλαράκια για τις παγωμένες εξέδρες, με τον εκφωνητή, κάθε τόσο και λ
ιγάκι να ενημερώνει "τα ελαστικά Νικολαϊδης σας πληροφορούν στο πρώτο ημίχρονο, Απόλλων Αθηνών-Δόξα Δράμας 1-1" και ό,τι άλλο συνόδευε τα ατέλειωτα μεσημέρια των πιο σχεδόν μυθικών, στο πέρασμα του χρόνου Κυριακών. Θυμάμαι, ακόμη, πως φύγαμε από το γήπεδο, παρέα με τον φίλο και συμμαθητή Ηλία Φέρτη (προπονητής μπάσκετ, πλέον) και πως έφτασα στο ΦΩΣ για να συνεχίσω τις...πρώτες μου σπουδές (κάθε Κυριακή, όταν δεν είχα σχολείο) στην αθλητική δημοσιογραφία. Και έχει μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη ο νεαρός με το ματωμένο μπουφάν που ανέβηκε κλαίγοντας τα σκαλιά στον δεύτερο όροφο της Πειραιώς 9-11. Μόλις τότε κατάλαβα τι είχε συμβεί, κι ας είχαν περάσει, σχεδόν τέσσερις ώρες. Και ήταν τότε, που η αθωότητα όλων μας τελείωνε με τον πιο οδυνηρό τρόπο.

ΠΗΓΗ:www.sport24.gr

[bakeneko]

Και σήμερα κάποιο αχαρακτήριστοι οπαδοί-χούλιγκανς άλλων ομάδων σπιλώνουν με συνθήματα τη μνήμη αυτών των φιλάθλων του ποδοσφαίρου (όχι του Ολυμπιακού)...

[Turambar]

Όλες σχεδόν οι ομάδες έχουν θύματα και όλες οι ομάδες σπιλώνουν την μνήμη αυτών...

Γιατί ο χουλιγκανισμός είναι άθλιος ποταπός.

Μόνος τρόπος αντιμετώπισης είναι η χλεύη και η αδιαφορία.

Αν ένα περιστέρι χέσει στον τάφο κάποιου ανθρώπου θεωρούμε ότι σπίλωσε τη μνήμη του. Γιατί αυτά τα άλλα ζώα να μας ενοχλούν περισσότερο.

Και προς τιμήν αυτών των ανθρώπων, που δεν φταίνε σε τίποτα, θα σταματήσω εδώ.

[arkas]

Όλες σχεδόν οι ομάδες έχουν θύματα και όλες οι ομάδες σπιλώνουν την μνήμη αυτών...

Γιατί ο χουλιγκανισμός είναι άθλιος ποταπός.

Και προς τιμήν αυτών των ανθρώπων, που δεν φταίνε σε τίποτα, θα σταματήσω εδώ.

Συμφωνώ απόλυτα στα συγκεκριμένα...παντού υπάρχουν καλοί κακοί οπαδοί,θύματα ποτέ δε μετράει μόνο ενας.

[bakeneko]

Αυτό εννοείται! Εγώ αναφέρθηκα μόνο σε αυτό επειδή έχω ακούσει συγκεκριμένο σύνθημα για αυτό το περιστατικό. Γι αυτό άλλωστε είπα ότι και τα θύματα είναι φιλαθλοι του ποδοσφαίρου και όχι κάποιας ομάδας (στην προκειμένη περίπτωση του Ολυμπιακού...)