Μεσογειακή διατροφή - κυτταρίτιδα - στερεότυπα

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για οποιοδήποτε πρόβλημα με register/login, στείλτε email στο contact@thmmy.gr.

[Liverpoylian]

Θα έλεγα κάτι σοβαρό τώρα περί διατροφής αλλά έχει πλάκα το τόπικ.


liverpoolian και themis, αν σκοπεύετε να την πείτε σε κοπέλα για τα κιλά της, έστω και έμμεσα, π.χ. με αυτό το τόπικ,
ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ
ΠΟΤΕ


Από την άλλη πρέπει να δούμε και το εξής.
Για να γίνει το μπυρόκοιλο πρέπει να υπάρχει η ανάλογη κατανάλωση μπύρας ή γενικά αλκοόλ. Το οποίο είναι πολύ ευχάριστο να γίνεται από γυναίκα
Αν πείτε ότι δε γίνεται από αλκοόλ, έχω να πω στους κυρίους:

ας προσέχατε τα κεράσματα, κύριοι.



Από αυτή την άποψη η κοιλίτσα είναι σέξι.
Ανάλογα με τον τύπο γυναίκας, βέβαια.

Πραγματικά δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να θίξω το βάρος κάποιου συναδέλφου. Δεν ξέρω ποιοι είστε στην πραγματικότητα και ακόμα και αν ήξερα, δε θα σχολίαζα το βάρος

[pandora]

συνεχίζω

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=163739&dt=16/01/2005

[ant]

συνεχίζω

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=163739&dt=16/01/2005

δεν ηξερα οτι υπαρχει και Playgirl 

Θα τρελαθουμε 

υγ:  τωρα που ξαναβλεπω το ποστ μου φαινεται λιγο περιεργο...
       προς αποφυγιν παρεξηγησεων λοιπον δηλωνω εδω οτι μ αρεσουν οι γυναικες.-
       με καμπυλες κατα προτιμηση   

[pandora]

Ιατρική
Αδύνατη μέχρι θανάτου
Δευτέρα 5 Μαΐου 2003 12:12  


Η μόδα και τα MME μάς βομβαρδίζουν με εικόνες εξαϋλωμένων γυναικών, παρασύροντας τα κορίτσια σε εξαντλητικές δίαιτες που βλάπτουν σοβαρά την υγεία τους και οδηγούν ακόμα και στο θάνατο. Η νευρωτική ανορεξία ως επιδημία πρωτοεμφανίστηκε στο Mεσαίωνα.

 

"Ωχράν την θέλω και λευκήν ως νεκρικήν σινδόνη". Μ' αυτούς τους στίχους περιέγραψε πριν από έναν αιώνα ο ρομαντικός ποιητής Aχιλλέας Παράσχος την τέλεια γυναίκα. Σήμερα δε φαίνεται να έχει αλλάξει και πολύ το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς.

 

Η Kρίστι Mπρίνκλεϊ εργάζεται ως μοντέλο και είναι ανορεξική, αφού τρέφεται κυρίως με λαχανικά και χυμούς φρούτων. Η Eλ MακΦέρσον, άλλο ίνδαλμα των σχεδιαστών μόδας και των εφήβων, τρώει μόνο ένα γεύμα ημερησίως και προσπαθεί να εξιλεωθεί με χίλιους τρόπους απ' αυτή την "αμαρτία". Αυτή η υστερία με το αδυνάτισμα ξεκίνησε πριν από περίπου πενήντα χρόνια. Πρώτη διδάξασα η γνωστή Tουίγκι, το φωτομοντέλο-οδοντογλυφίδα, βασίλισσα της πασαρέλας τη δεκαετία του 1960. Η πρώτη όμως διάσημη ανορεξική είχε προηγηθεί κατά μια πενταετία. Δεν ήταν άλλη από την περίφημη ηθοποιό Όντρεϊ Xέπμπορν, η οποία στην ταινία Tίποτα δεν Είναι πιο Ωραίο από την Αγάπη (Breakfast at Tiffany's) καταβροχθίζει με τα μάτια της τα κοσμήματα στις προθήκες του γνωστού νεοϋορκέζικου οίκου Tίφανι. Καχεκτική και επίπεδη σαν σανίδα, η Xέμπορν τόσο στην ταινία όσο και στην πραγματική της ζωή τρεφόταν με... κοπανιστό αέρα.

 

Ανάλογες περιπτώσεις κάτισχνων γυναικών στο χώρο του κινηματογράφου αποτελούν σήμερα οι ηθοποιοί Kάμερον Nτίαζ και Tζούλια Pόμπερτς - και οι δύο είναι εξαιρετικά και ανορεξικές. Mάλιστα οι γάμπες της τελευταίας είναι τόσο αδύνατες, ώστε χρειάστηκε να τις ντουμπλάρουν για τις ανάγκες της επιτυχημένης ταινίας Pretty Woman, στην οποία πρωταγωνιστούσε.

 

Δυστυχώς, η ανορεξία δεν είναι ένα φαινόμενο με ιδιαίτερη έξαρση μόνο στους κύκλους των ανθρώπων του θεάματος και της μόδας, οι οποίοι έχουν έναν επιπλέον λόγο για να ενδιαφέρονται για την εμφάνισή τους. Πρόκειται για σοβαρή ψυχογενή ασθένεια -ο επιστημονικός όρος είναι anorexia nervosa- η οποία μαζί με άλλες διατροφικές ανωμαλίες πλήττει διεθνώς το 4% των νεαρών κοριτσιών ηλικίας 13-20 χρονών, ποσοστό που στα αγόρια της ίδιας ηλικίας πέφτει στο 1%, ενώ πάνω από το 6% των περιπτώσεων καταλήγει στο θάνατο. Tο πρόβλημα εμφανίζεται συνήθως κατά την εφηβεία, όπου η εμφάνιση αρχίζει να παίζει σημαντικό ρόλο λόγω του ενδιαφέροντος για το αντίθετο φύλο. Εύκολα όμως μπορεί να διολισθήσει σε ψυχωτικό άγχος για το σωματικό βάρος, γεγονός που οδηγεί στη δημιουργία διαστρεβλωμένης εικόνας του σώματός μας, σε μείωση της αυτοεκτίμησης και στην καταφυγή σε ακραία μέσα αδυνατίσματος που συνοδεύονται με εξαντλητική σωματική άσκηση.

 

Η ψυχογενής ανορεξία, που πολλές φορές συνοδεύεται από άλλες ψυχολογικές παθήσεις όπως η κατάθλιψη, μπορεί να εξελιχθεί σε πλήρη αποχή από τη λήψη τροφής με μοιραία κατάληξη - πρόσφατο θλιβερό παράδειγμα η περίπτωση της άτυχης νεαρής φοιτήτριας η οποία ζύγιζε μόλις 25 κιλά και ξεψύχησε μέσα σε λεωφορείο όταν πήγαινε με τη μητέρα της από τα Iωάννινα, όπου σπούδαζε ιατρική, στη Λάρισα. H αντίθετη, πλην εξίσου ψυχογενής ασθένεια, η βουλιμία, μπορεί να υπάρχει αυτόνομα ή να εναλλάσσεται με την ανορεξία. Tο άτομο καταβροχθίζει τεράστιες ποσότητες τροφής κι αμέσως μετά προκαλεί εμετό ή καταναλώνει μεγάλες ποσότητες καθαρτικών και διουρητικών. Ποια είναι άραγε η παθολογία αυτών των διαταραχών της διατροφής; Tι γνωρίζουμε μέχρι τώρα γι' αυτές; Eίναι θεραπεύσιμες;

 

Κορμί θανατηφόρο

 

Πλήθος επιστήμονες όπως γενετιστές, κτηνίατροι, νευροβιολόγοι, ψυχίατροι, ψυχολόγοι και ενδοκρινολόγοι σκύβουν στο πρόβλημα και προσπαθούν να εξηγήσουν τους λόγους που ωθούν πολλούς νέους -κυρίως κοπέλες- στο να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους ακολουθώντας δίαιτες αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Χάρη στα συμπεράσματά τους έχουν αναπτυχθεί σήμερα μέθοδοι θεραπείας τόσο για την ανορεξία όσο και για τη βουλιμία, με αποτελέσματα καλύτερα απ' ό,τι στο παρελθόν.

 

Τρεις είναι οι βασικοί πυρήνες παθογένειας των διατροφικών διαταραχών: η κουλτούρα, η ψυχολογία και η βιολογία. Ο παράγοντας "κουλτούρα" ή αυτός των πολιτιστικών προτύπων ήταν από τους πρώτους που αναγνωρίστηκαν. Τα τελευταία σαράντα χρόνια η γυναίκα που αρέσει οφείλει να έχει ή να αποκτήσει σώμα νεαρού ερμαφρόδιτου εφήβου: να είναι δηλαδή κοκαλιάρα, σχεδόν επίπεδη μπροστά και πίσω. Ένας από τους λόγους που συνέβαλαν στην επικράτηση αυτού του μοντέλου είναι ότι βολεύει και εκφράζει τους περισσότερους σχεδιαστές μόδας - πιο εύκολα ντύνεις έναν ανορεξικό, γιατί το σώμα του είναι σαν αλφάδι.

 

Όταν το σώμα έχει καμπύλες και μυς, για να "πέσει" καλά το ρούχο ο σχεδιαστής πρέπει να είναι καλλιτέχνης. Υπάρχει όμως και η άποψη ότι το φυσιολογικό γυναικείο σώμα δεν αρέσει στους σχεδιαστές μόδας, αφού προτιμούν το ανδρικό, γι' αυτό θέλουν τις γυναίκες να μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με άντρες. Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι, γεγονός παραμένει ότι εκατομμύρια κοπέλες ακολουθούν επιβλαβείς δίαιτες προκειμένου να πλησιάσουν όσο γίνεται περισσότερο αυτό το πρότυπο. Σε κάποιες απ' αυτές, ιδίως αν έχουν κληρονομική προδιάθεση, η δίαιτα μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή πάθηση: την ανορεξία.

 

Αγία Ανορεξία

 

Ένα παρόμοιο φαινόμενο είχε εκδηλωθεί και στο παρελθόν, μεταξύ του 13ου και 14ου αιώνα. Την περίοδο του Mεσαίωνα εκδηλώθηκε στη Δύση μια επιδημία ανορεξίας και βουλιμίας η οποία προκλήθηκε από τις εκτεταμένες θρησκευτικές νηστείες που απέβλεπαν στην εξάλειψη, καθυπόταξη και εξαγνισμό των σωματικών παθών. Η ασθένεια ονομάστηκε Αγία Ανορεξία. Η Αικατερίνη της Σιένα, γυναίκα καλλιεργημένη και ανορεξική, έχανε της αισθήσεις της κι έβλεπε οράματα που προκαλούνταν από την απίστευτη δίαιτα που ακολουθούσε. Πέθανε 33 χρόνων, γιατί επί τρεις μήνες έπινε μόνο νερό.

 

Ο αδύνατος χοίρος

 

Η ανορεξία δεν είναι αποκλειστικά ανθρώπινη ασθένεια. Πλήττει και τα γουρούνια. Σ' αυτή την περίπτωση ονομάζεται Σύνδρομο του Ισχνού Χοίρου. Η ασθένεια αυτή, η οποία λόγω της συχνότητάς της τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να προβληματίζει τους κτηνοτρόφους, προήλθε από το ζευγάρωμα θηλυκών και αρσενικών χοίρων που δεν έχουν καθόλου λίπος προκειμένου να παραχθεί άπαχο κρέας που έχει μεγάλη ζήτηση.

 

Όπως εξηγεί ο Tζον Όξεν από το πανεπιστήμιο της Oυαλίας, τα μικρά που γεννιούνται έχουν προδιάθεση να νοσήσουν από ανορεξία. Ακόμα και στην περίπτωση των χοίρων, αυτά που προσβάλλονται περισσότερο από την ασθένεια είναι τα θηλυκά, τα οποία κατά την περίοδο του απογαλακτισμού -το αντίστοιχο της γυναικείας εφηβείας- σταματούν να τρώνε, είναι υπερκινητικά και δεν εμφανίζουν οίστρο.

 

Σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της ασθένειας παίζει και το στρες. Αυτό ανακαλύφθηκε πριν από τέσσερα χρόνια στην Aγγλία, όταν απαγορεύτηκε να εκτρέφονται χοίροι απομονωμένοι ο ένας από τον άλλο. Μόλις τα μικρά σταματήσουν να θηλάζουν, οδηγούνται σε χώρους όπου ζουν μαζί με τους συνομήλικούς τους. Μέχρι όμως να δημιουργηθεί μια νέα κοινωνική ιεραρχία, ζουν σε κατάσταση μεγάλου άγχους. Επιπλέον οι λιγότερο επιθετικοί θηλυκοί χοίροι δεν καταφέρνουν να φτάσουν στην ταΐστρα, οπότε υποβάλλονται παρά τη θέληση τους σε υποθερμιδική δίαιτα. Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, αυτό προκαλεί ανορεξία στους χοίρους.

 

Φαίνεται πως οι ίδιοι μηχανισμοί λειτουργούν και στους ανθρώπους. H εξαντλητική δίαιτα παίζει καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση των διαφόρων διατροφικών ασθενειών. Σύμφωνα με έρευνα Aυστραλών επιστημόνων η οποία δημοσιεύτηκε πριν από τρία χρόνια στο διεθνούς κύρους περιοδικό British Medical Journal, οι κοπέλες 14-15 ετών, οι οποίες ακολουθούσαν σκληρές δίαιτες, είχαν 18 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κάποια ανωμαλία της διατροφής μέσα στους επόμενους έξι μήνες, σε σύγκριση με τις συνομήλικές τους που ακολουθούσαν πιο ήπιες δίαιτες.

 

Αυτό βέβαια δεν αρκεί για να εξηγήσει το γιατί τελικά αρρωσταίνουν μόνο ορισμένες από τις κοπέλες που κάνουν δίαιτα ή υποφέρουν από στρες. Ανακαλύφθηκε λοιπόν ότι στους χοίρους υπάρχει γενετική προδιάθεση. Οι θηλυκοί που νοσούν έχουν ένα μεταλλαγμένο γονίδιο, το γονίδιο που περιέχει τις οδηγίες για την κατασκευή μιας πρωτεΐνης η οποία ρυθμίζει τη ροή ασβεστίου στα κύτταρα. Αυτή η μετάλλαξη τις κάνει ιδιαίτερα ευαίσθητες στο στρες, έναν από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση της ασθένειας.

 

Πολυγονιδιακές παθήσεις

 

Είναι πολύ πιθανό ότι και στον άνθρωπο λειτουργούν παρόμοιοι μηχανισμοί. Ο Γουόλτερ Kέιλ, ψυχίατρος στο πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, ανακάλυψε ότι το 10% των ατόμων που πάσχουν από ανορεξία ή βουλιμία έχουν ένα συγγενή που υποφέρει από παρόμοια ασθένεια. Πρόκειται για εξαιρετικά υψηλό ποσοστό, αν σκεφτούμε ότι οι ασθένειες αυτές δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες - από ανορεξία πάσχει το 0,5% του γυναικείου πληθυσμού, ενώ από βουλιμία το 1-3%.

 

Οι γενετιστές γνωρίζουν ότι όταν μια ασθένεια εμφανίζεται συχνότερα σε μερικές οικογένειες αυτό σημαίνει ότι ίσως έχει κληρονομική προέλευση. Μελετώντας τους γνήσιους ή ομοζυγωτικούς διδύμους -οι οποίοι έχουν ακριβώς το ίδιο γενετικό υλικό-, διαπίστωσαν ότι όταν ένας από τους δύο αρρωσταίνει, ο άλλος έχει περίπου 60% πιθανότητες να αρρωστήσει. Το επόμενο βήμα ήταν η αναζήτηση του υπαίτιου γονιδίου. Όπως διευκρινίζει όμως ο Kέιλ, "δε φταίει ένα μόνο γονίδιο.

 

Όλες οι σύνθετες ασθένειες οφείλονται σε περισσότερα δυσλειτουργικά γονίδια. Η μετάδοση της ασθένειας δεν ακολουθεί τους στοιχειώδεις νόμους της γενετικής όπως διατυπώθηκαν από τον Mέντελ. Εξάλλου σπάνια η δράση μεμονωμένων γονιδίων εξηγεί πλήρως τις σύνθετες παθολογικές καταστάσεις". Για την πιο σοβαρή μορφή ανορεξίας η προσοχή των ειδικών επικεντρώνεται στο χρωμόσωμα 1. Τώρα γνωρίζουμε την ακριβή θέση στο γονιδίωμα -το σύνολο των γονιδίων που υπάρχουν στα χρωμοσώματά μας- πολλών γονιδίων που όταν δυσλειτουργούν αυξάνεται η πιθανότητα εκδήλωσης αυτής της πάθησης.

 

Στις πιο σοβαρές μορφές ανορεξίας οι ερευνητές εντόπισαν ένα γονίδιο που εμπλέκεται στη μεταφορά της νοραδρεναλίνης, ενός νευροδιαβιβαστή, ουσίας-"ταχυδρόμου" μηνυμάτων στο νευρικό σύστημα, που μεταφέρει σήματα στρες ανάμεσα στους νευρώνες. Η διατροφή είναι θεμελιώδης λειτουργία για την επιβίωσή μας και τα γονίδια που εμπλέκονται ή ρυθμίζουν το αίσθημα πείνας ή κορεσμού είναι πολυάριθμα. Πράγματι γεννιούνται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου μετά από ανταγωνιστικές αλληλεπιδράσεις ρυθμιστικών νευροπεπτιδίων με νευροδιαβιβαστές και ορμόνες που δημιουργούν, αυξάνουν ή καταστέλλουν την όρεξη. Η πρώτη ουσία στην οποία οι ερευνητές επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους ήταν η σεροτονίνη, ένας ακόμα νευροδιαβιβαστής που μεταφέρει σήματα πείνας. Αν η σεροτονίνη ή η νοραδρεναλίνη παράγονται με ανισόρροπο τρόπο, τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά των ατόμων μοιάζουν μ' εκείνα όσων υποφέρουν από ανορεξία ή βουλιμία: είναι τελειομανείς, αυστηροί, απαισιόδοξοι, αγχώδεις και με μηδενική αυτοεκτίμηση.

 

Η Έβελιν Άτα, από το State Psychiatric Institute, εξηγεί ότι οι ανορεξικές γυναίκες σταματούν ενστικτωδώς να τρώνε για να περιορίσουν τα υψηλά επίπεδα σεροτονίνης. Παύοντας όμως να τρώνε, ο εγκέφαλός τους παράγει ακόμα περισσότερη σεροτονίνη. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος και η συμπεριφορά του ατόμου προσπαθεί ανεπιτυχώς να εξισορροπήσει τις βιοχημικές ανισορροπίες. Αυτό εξηγεί γιατί τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, που δρουν στα επίπεδα της σεροτονίνης, είναι αποτελεσματικά για πολλές διατροφικές διαταραχές όπως για το Σύνδρομο του Ισχνού Χοίρου.

 

Συνδυασμός θεραπειών

 

Στην κτηνιατρική σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μια ομάδα ειδικών έδωσαν σε θηλυκούς χοίρους αμπεροζίδη, νευροληπτική καταπραϋντική ουσία που δρα στους υποδοχείς σεροτονίνης και νοραδρεναλίνης. Αυτή είχε αγχολυτική επίδραση, με αποτέλεσμα η θνησιμότητα των χοίρων να μειωθεί από το 50% στο 15%. Στον άνθρωπο όμως; Τα φάρμακα που κυκλοφορούν δεν είναι αποτελεσματικά. Στις ΗΠΑ εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πείραμα με τέσσερις ομάδες ανορεξικών. Η αγωγή της πρώτης ομάδας συνίσταται στην παροχή του αντικαταθλιπτικού φλουοξετίνη, ενώ στη δεύτερη η παροχή αντικαταθλιπτικού συνοδεύεται με ψυχοθεραπεία. Στην τρίτη ομάδα έκαναν μόνο ψυχοθεραπεία, ενώ στην τέταρτη μόνο διατροφική θεραπεία.

 

Τα καλύτερα αποτελέσματα έδωσε ο συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμάκων. Άλλες ουσίες όπως η σερτραλίνη και η παροξετίνη δίνουν ακόμα καλύτερα αποτελέσματα από τη φλουοξετίνη. Για την αντιμετώπιση της βουλιμίας παρέχουν αντικαταθλιπτικά σε μεγάλες δόσεις, τρεις φορές μεγαλύτερες από εκείνες που δίνουν στην περίπτωση της ανορεξίας. Όμως τα καλύτερα αποτελέσματα έδωσε ο συνδυασμός της φαρμακολογικής αγωγής με την ψυχοθεραπεία, η οποία διδάσκει πώς να ξεπερνάμε τις δυσκολίες και τις κρίσεις χωρίς να απέχουμε από το φαγοπότι ή να καταφεύγουμε σ' αυτό.





Η σελίδα αυτή εκτυπώθηκε από το site http://www.focusmag.gr.
© 2002 Εκδόσεις Λυμπέρη. Supported by Atcom Internet and Multimedia S.A. Hosted by LiBECOM AE.

[apostolos1986]

μεσογειακή μαλακία....

[pandora]

Η «δικτατορία» του... αδυνατίσματος
Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια



Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες της σύγχρονης γυναίκας, έφηβης ή ακόμα και μικρού κοριτσιού, είναι μήπως πάρει παραπάνω κιλά και 'χαλάσει' το σώμα της. Τα γυναικεία και τα νεανικά περιοδικά, αλλά και, γενικότερα, οι εικόνες που μας κατακλύζουν, μας βομβαρδίζουν με το πρότυπο του λεπτού, μέχρι το σημείο να είναι αποστεωμένο, γυναικείου σώματος.

Όλη η κουλτούρα του δυτικού πολιτισμού περιστρέφεται γύρω από αυτή την τάση: πώς να φάει κανείς χωρίς να παχύνει, πώς να βελτιώσει το σώμα με τον γρηγορότερο και αποτελεσματικότερο τρόπο, για θεαματικά αποτελέσματα.


Κάτι τέτοιο έρχεται βέβαια σε άμεση αντίθεση με τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου η πραγματική πείνα και η έλλειψη τροφής οδηγούν σε παραμορφώσεις του γυναικείου και παιδικού σώματος, το οποίο ταυτίζεται με την καχεξία, τη φτώχεια, και την ασθένεια.


Tο σύγχρονο πρότυπο ομορφιάς που θέλει το γυναικείο σώμα τόσο λεπτό οδηγεί στη μείωση της διατροφής και τη στέρηση των απαραίτητων εκείνων για τον οργανισμό ουσιών. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση του κινδύνου εμφάνισης προβλημάτων όπως η πρόωρη οστεοπόρωση, τα προβλήματα υπογονιμότητας, κλπ.


Πέρα από τα ιατρικά προβλήματα, παράλληλα με τη μόνιμη κατάσταση δίαιτας, εμφανίζονται και ψυχολογικά προβλήματα, όπως δυσθυμία, στρες, άγχος για τη διατήρηση της σιλουέτας, αίσθηση του ανικανοποίητου, χαμηλή αυτοπεποίθηση, για να αναφέρουμε μερικά ενδεικτικά.


Από αυτές τις συμπεριφορές δεν είναι δύσκολο να μεταπηδήσει κανείς στις διατροφικές διαταραχές, που έχουν ψυχογενείς αιτίες, και είναι ένα φαινόμενο σε έξαρση στην εποχή και την κοινωνία μας.


Υπάρχουν τέσσερεις διαφορετικοί τύποι ανορεξικής συμπεριφοράς, σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα που παρουσιάζει ο καθηγητής Κοινωνιολογίας και Διατροφής Ζαν Πιερ Κορμπό, που οδηγούν σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση 'μικρής ανορεξίας'.


Ισότητα και ανορεξική συμπεριφορά

Στην πρώτη κατηγορία των τύπων της ανορεξικής συμπεριφοράς εμπίπτουν οι γυναίκες που αναζητούν την ισότητα με τους άντρες στο ανταγωνιστικό περιβάλλον του εργασιακού χώρου.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Κορμπό, οι γυναίκες αυτές θεωρούν ότι το να είναι αδύνατες κι ελαφρές αποτελεί μια σημαντική ένδειξη της επάρκειάς τους απέναντι στους άντρες συναδέλφους. Οι γυναίκες αυτές έχουν ένα καθορισμένο διατροφικό πρόγραμμα, αποφεύγουν τα λίπη και καταναλώνουν προϊόντα με χαμηλά λιπαρά και λαχανικά μαγειρεμένα στον ατμό ή σαλάτες.

Συνήθως οι συνάδελφοι τους δεν τις βλέπουν να τρώνε μπροστά τους, φτάνοντας σε σημείο να αναρωτιούνται με τι τρέφονται αυτές οι γυναίκες.


Έλλειψη εμπειρίας και ανορεξική συμπεριφορά


Στη δεύτερη κατηγορία των τύπων της ανορεξικής συμπεριφοράς περιλαμβάνονται οι γυναίκες που δεν έχουν τη γνώση και την εμπειρία του μαγειρέματος. Οι νέες αυτές γυναίκες έφυγαν από το πατρικό τους σπίτι, για σπουδές ή εργασία σε άλλο τόπο, και μένουν μόνες τους, χωρίς να γνωρίζουν πώς να μαγειρεύουν ή πώς να μεριμνούν διατροφικά για τον εαυτό τους.

Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτές οι νέες γυναίκες έχουν άτακτα κι ακατάστατα γεύματα, καταναλώνουν πολλές έτοιμες ή τυποποιημένες τροφές, όπως για παράδειγμα, γιαούρτια, σαλάτες, φρούτα και δημητριακά. Επίσηςη, οι γυναίκες σε αυτή την κατηγορία καταναλώνουν πολύ νερό και αναψυκτικά light.

Όταν κάνουν παρασπονδίες και φάνε κάποιο έτοιμο φαγητό με πολλές θερμίδες, στη συνέχεια 'τιμωρούν' τον εαυτό τους στερώντας του την πρόσληψη τροφής, για να μην παχύνουν.

Οι γυναίκες αυτές φαντασιώνονται την απόκτηση ενός τέλειου σώματος, με αναλογίες μοντέλου, με αποτέλεσμα να τρώνε όλο και λιγότερο, να έχουν όλο και περισσότερο άγχος για την εξωτερική τους εμφάνιση, καταλήγοντας συχνά στην ανορεξία.


Εξουσία και ανορεξική συμπεριφορά

Στην τρίτη κατηγορία ανορεξικής συμπεριφοράς περιλαμβάνονται οι γυναίκες που χρησιμοποιούν την ανορεξία για να ασκήσουν κάποια πίεση ή κάποια μορφή εξουσίας στην οικογένειά τους.

Η αποχή από την τροφή και τις θερμιδογόνες ουσίες, το αποστεωμένο σώμα και τα συνακόλουθα προβλήματα υγείας αποτελούν πόλο συζήτησης και ανησυχίας για τους οικείους ανθρώπους αυτής της γυναίκας.

Ο περίγυρός της ανησυχεί, την συμπονά, την προσέχει και την προστατεύει, οπότε η απώλεια βάρους αντισταθμίζεται από αυτό που η κοπέλα αυτέ θεωρεί 'ψυχικό όφελος'.

Ανταγωνιστικές τάσεις και ανορεξική συμπεριφορά

Τέλος, στην τέταρτη ομάδα ανορεξικής συμπεριφοράς ανήκουν οι γυναίκες εκείνες που έχουν έναν υπόγειο αλλά έντονο ανταγωνισμό με τους άνδρες.

Οι κοινωνιολόγοι θεωρούν ότι το φαινόμενο αυτό αποτελεί το κατάλοιπο μιας 'κουλτούρας του δρόμου'. Οι γυναίκες αυτές ασχολούνται με το σώμα τους όχι μόνο μέσω τη δίαιτας, αλλά και της εξαντλητικής γυμναστικής, προκειμένου να φτιάξουν ένα 'αγορίστικο' σώμα, όλο μύες και δύναμη.

Οι γυναίκες αυτές επιθυμούν ν' αποκτήσουν ένα σώμα απαλλαγμένο από οτιδήποτε περιττό, σχεδόν ασεξουαλικό.


Να κάνω δίαιτα ή να μην κάνω; Ιδού η απορία!

Το θέμα της δίαιτας είναι πολύ ιδιαίτερο και η αντιμετώπιση του διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Το ζήτημα δεν είναι να παχύνει ή να μείνει αδύνατη μια κοπέλα, αλλά οι λόγοι για τους οποίους επιλέγει το πώς θα φερθεί στο σώμα της και το αν κάνει υπερβολές ή όχι.


Ένα σώμα απαλλαγμένο από περιττά κιλά, με καλή διατροφή, γυμνασμένο, είναι πάντα κάτι επιθυμητό. Ωστόσο, οι υπερβολές για να φτάσει κανείς σε αυτό το σημείο δε βοηθούν ούτε στη σωματική ούτε στην ψυχολογική υγεία του ατόμου.


Όταν μια γυναίκα, ή ο περίγυρός της, διαπιστώσει ότι έχει φτάσει σε υπερβολές σχετικά με το σώμα της, θα πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια ειδικευμένου ψυχολόγου για να διερευνήσει τα αίτια που την ωθούν σε αυτή τη συμπεριφορά και να μάθει να διαχειρίζεται όχι μόνο τα κιλά της αλλά και την ψυχική της υγεία.

http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=49858

[pandora]

και αυτό

http://www.unilever.gr/ourbrands/beautyandstyle/eikona-somatos.asp

οι τελείτσες στο τέλος του άρθρου και πάλι εξαιρετικά αφιερωμένες στους δημιουργούς του τόπικ

btw bjork και κύβε είστε απολαυστικοί  



Τι δείχνουν οι έρευνες στην Ελλάδα:


 Όπως δείχνουν έρευνες στην Ελλάδα, σε φοιτητικό γυναικείο πληθυσμό:

    *

      Η ενασχόληση με το σωματικό βάρος (δίαιτα κλπ) βρέθηκε να συνδέεται με τις διαστάσεις της σωματικής εικόνας.
    *

      Οι γυναίκες αξιολογούν την σωματική τους εικόνα ως παχύτερη από τους άνδρες
    *

      Οι γυναίκες που ήθελαν να χάσουν βάρος ή ήταν σε δίαιτα αξιολογούσαν την ιδανική και την ρεαλιστική σωματική εικόνα τους ως αδύνατη ενώ πίστευαν πως και οι άλλοι τις θεωρούσαν παχιές
    *

      Οι γυναίκες θεωρούσαν ως ιδανική σωματική εικόνα το λεπτό σώμα ενώ οι άνδρες το κανονικό.
    *

      Οι γυναίκες εμφανίζουν σε πολύ μεγαλύτερη συχνότητα από τους άνδρες συμπεριφορές δίαιτας, ενώ διαταραγμένες συμπεριφορές όπως βουλιμία και ανορεξία είναι σχεδόν αποκλειστικά γυναικείες συμπεριφορές.
    *

      Η δυσαρέσκεια από την σωματική εικόνα συσχετίζεται άμεσα με παθολογικές διαθέσεις ως προς την πρόληψη τροφής-κίνδυνος ανάπτυξης διαταραχών διατροφής.
    *

      Στις φοιτήτριες υπάρχει περίπου ένα 20% που εμφανίζει κάποια διαταραχή διατροφής, ενώ παλαιότερη έρευνα σε μαθητικό πληθυσμό έδειξε ένα ποσοστό 17% με διαταραγμένες συνήθειες ως προς την πρόληψη τροφής

[ant]

i_&a βλεπω το χεις παρει πολυ σοβαρα!!!



μεταξυ μας μπραβο σου

[pandora]

i_&a βλεπω το χεις παρει πολυ σοβαρα!!!



μεταξυ μας μπραβο σου

σιχαίνομαι το ρατσισμό και τις σεξιστικές διαθέσεις
και ξέρω άτομο που έχει πεθάνει από ανορεξία - και από μαλακίες συμβουλές ενός μαλακα γκόμενου
οπότε δεν είναι και πολύ αστείο το τόπικ για την κυτταρίτιδα
χαχαχα 

[Wanderer]

Pandora respect, αν και (θέλω να) πιστεύω ότι ο Liverpoylian άλλο ήθελε να πει και άλλο του βγήκε.

[Grecs]

Το προβλημα με τις γυναικες ειναι οτι σε μεγαλα ποσοστα δε γυμναζονται σε σχεση με τους αντρες. Ο αντρας παιζει καμια μπαλιτσα που και που κανα μπασκετακι καιει καμια θερμιδα. Βεβαια οσο μεγαλωνουν και οι αντρες γυμναζονται ολο και λιγοτερο.


Ειμαι φανατικα κατα της διαιτας. Αν θες να χασεις κιλα γυμνασου μην σταματας το φαι.

[pandora]

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4536980&ct=1

[mendelita]

Μόλις τσάκισα ένα γυρόνι....

[pandora]

Κιλά από φαρμακευτική αγωγή

http://nemertes.psfiles.com/?p=315

ω  ναι... η χοντρή της παραλίας που σηκώνει ωστικό κύμα με τους γοφούς της υπάρχει μια πιθανότητα να έπαιρνε αντιφλεγμονώδη για ένα ζήτημα υγείας που εσείς δε φαντάζεστε

ελπίζω να αισθάνεστε πιο άντρες τώρα

[Aurelius]

Καλο ειναι να υπαρχει κατανοηση, αλλα μην δικαιολογουμε και τα παντα.

Το γεγονος οτι οι Ελληνες και οι Ελληνιδες ειναι αγυμναστοι και χοντροι κατα κανονα ειναι γεγονος. Και επισης ισχυει οτι οι αντρες εστω και λιγο γυμναζονται, αλλα οι γυναικες τσου. Βεβαια, η γυμναστικη των αντρων ειναι σχεδον αστεια και πρακτικα μηδαμινη.

Σιγουρα υπαρχουν και οι εξαιρεσεις, αλλα οι περισσοτεροι ειναι χοντροι απλα γιατι δεν προσπαθουν να εχουν καλη φυσικη κατασταση. Και το να εισαι χοντρος δεν ειναι τοσο θεμα διατροφης, οσο κυριως θεμα ασκησης. Γιατι οταν αθλεισαι, εστω και λιγο, δεν μπορεις να σαβουριασεις μετα. Σου χαλαει παρα πολυ το στομαχι.