Στίχοι τραγουδιών

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για οποιοδήποτε πρόβλημα με register/login, στείλτε email στο contact@thmmy.gr.

[Jim D. Ace]

@πριγκιπισσα

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=6PAkhdzEf_M" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=6PAkhdzEf_M</a>

[Μπυρομανής]

Μικρές περιπλανήσεις μ' εκείνους που δεν ήρθαν
στις άδειες ώρες θ' ακουμπήσεις θα χαθείς
ψεύτικα σαν στολίδια τα λόγια σου λυγάνε
πώς να σωθείς

Της πρώτης μου αγάπης τις ωραίες τις στιγμές
πού να τις βρω
κοντά μου πάντα θα' ναι
στο δρόμο στο λιμάνι στο σταθμό

Στο παγωμένο χέρι στον αποχωρισμό
στα θλιμμένα τα βράδια στον καφέ τον πρωινό

Φθαρμένες παραστάσεις ένας αγέρας κλαίει
σχεδία η ζωή δε θα προφτάσεις αλλού να πας
στο κρύο άδειοι δρόμοι η πόλη κρυφά γελάει
να μ' αγαπάς.

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Ωδή στους νικημένους
Στίχοι - μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Τραγούδι: Μαρία Κώτη, Χαΐνηδες
http://www.youtube.com/watch?v=BI01QHZolYQ

Την παλιά την ιστορία μέχρι και το χτες
γράψανε οι νικητές
μα ήταν καταδικασμένοι
να 'ναι πρωταγωνιστές
της ζωής οι νικημένοι.
Γεια σας, γεια σας, νικημένοι
τ' όνειρό σας δεν πεθαίνει
είναι μέσα στην καρδιά μας
σαν τ' αγέννητα παιδιά μας.
Μες στης λησμονιάς τη λίμνη δίπλα στις ακτές
πέταξαν οι δικαστές
τη ζωή μας την κλεμμένη
και τη θάψαν πειρατές
με σημαία ματωμένη.
Γέλασε, γλυκό μου ταίρι, μόνο εσύ δε φταις
δεν υπάρχουν νικητές
δεν υπάρχουν νικημένοι
είπανε οι ποιητές
μόνο η αγάπη μένει.

[Niobe]

Nightstalker
All Around (Satanic Drugs From Outer Space)
http://www.youtube.com/watch?v=u5bOXoaIRw8

I put my head under my pillow
But my mind just took a trip
All around, all around
All around, all around

I took my image of the mirror
When my body was going too deep
In the ground, in the ground
In the ground, in the ground

So come on, we’re lost in space
So come on, let’s burn it all
Just like a kick, right in your face
So come on, let’s fuck the world

I threw my face of the picture
And you know that’s gonna cause
So much pain, so much pain

I take the lies from my truth now
And the circle just goes on
From the vein to the brain
From the vein to the brain

So come on, we’re lost in space
So come on, let’s burn it all
Satanic drugs from outer space
So come on, let’s fuck the world

So come on, we’re lost in space
So come on, let’s burn it all
Just like a kick, right in your face
So come on, let’s fuck the world

[2bleDooR]

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Νότης Μαυρουδής


Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό

Άδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση
και γω σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν Ανατολή και σαν Ανατολή

Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ' ένα καρέ τυφλών σ' ένα καρέ τυφλών

[ACE]

Στιχοι και μουσικη: Νομιζω οτι ξερετε

MPOREI NA XANESAI K STH DIKH TOU AGKALIA,
MPOREI NA LIWNEIS K ME TA DIKA TOU TA FILIA,
MPOREI NA NIW8EIS ''OPWS TOTE'' ASFALHS MAZI TOU,
MA SE RWTAW AUTOS MPOREI NA DWSEI TH ZWH TOU..? ''

DEN TAIRIAZETE SOU LEW,
TOSO ANTIKEIMENIKA STO LEW,
KI ASE OI FILES SOU NA LENE TO ANTI8ETO,
KSEREIS MATIA MOU POU MENW,
KI OSO DINESAI 8A PERIMENW,
AP'ANTIDRASH TO KSERW TO'KANES KI AUTO


Φωνη: Παντελης Παντελιδης
Κιθαρα: Παντελης Παντελιδης
Ντραμς: Παντοφλα Mitsuko Νο 44

Ωπα. Τι ανακαλυψα. Νομιζα οτι ελεγε: Κι οσο ντυνεσαι θα περιμενω.

[cindy]

Ακόμα δε σε ξέρω   

Πρώτη εκτέλεση: Αλκή


Παγιδευτήκαμε σ' αυτή την ερημία
σε ωραίες λέξεις με ακραίες σκέψεις
Πέρασε πάνω μας σαν ίσκιος η φθορά
και τώρα θέλεις πια γι' αλλού να ταξιδέψεις.
Παγιδευτήκαμε στα δίκτυα της ζωής
μήνες και χρόνια κλεφτά περνούσαν.
Μέσα σε τόση ησυχία τι να πεις;
Πνιγμένα λόγια σ' άδειους δρόμους τριγυρνούσαν

Δεν ξέρω τι να είναι αυτό που πιο πολύ φοβάμαι
να φύγεις ή να είσαι εδώ για πιο από τα δυο λυπάμαι
ίσως να μην αντέχω πια στο τίποτα κρυμμένος
ίσως και όλα κάποτε να έχουν ένα τέλος.

Παγιδευτήκαμε σ' ατέλειωτο κενό
σ' ανατροπές και υποσχέσεις
σε καθετί που μοιάζει τόσο απλό
και όμως ζητάει πολλά για τα αντέξεις
Τόσα φθινόπωρα και ακόμα δεν σε ξέρω
Τώρα το βλέμμα μου δε σ' αναζητάει
θέλω να πω τόσα πολλά όμως σωπαίνω
μισώ την σκέψη μου που πια δεν σε χωράει

Δεν ξέρω τι να είναι αυτό που πιο πολύ φοβάμαι
να φύγεις ή να είσαι εδώ για πιο από τα δυο λυπάμαι
ίσως να μην αντέχω πια στο τίποτα κρυμμένος
ίσως και όλα κάποτε να έχουν ένα τέλος.

[anonymous-root]

Ελένη Δήμου - κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα

http://www.youtube.com/watch?v=TPc_236siE8

Κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα
ο ήλιος μόνο, ο ήλιος ο ζεστός
σε χρόνια παιδικά και ξεχασμένα
κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα.

Το χάδι στο κορμί, το χάδι στην ψυχή
κάποτε νόμιζα πως είναι δεδομένα
και άνθρωποι αχάιδευτοι με ράγισαν και μένα
ο κόσμος είναι, αγάπη μου, σκληρός
κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα.

Αν χάιδευαν κι οι άλλοι σαν εσένα
θα ήτανε παράδεισος η γη
και όλα τα παιδιά ευτυχισμένα
κι οι γέροι όλοι χαμογελαστοί.
Αν χάιδευαν κι οι άλλοι σαν εσένα
θα ήτανε μουσεία οι φυλακές
κι οι πόλεμοι στα εικονογραφημένα
εφιάλτες από άλλες εποχές.

Κανένας όμως, μάτια μου θλιμμένα
κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα.

Το χάδι στο κορμί, το χάδι στην ψυχή
κάποτε νόμιζα πως είναι δεδομένα
και άνθρωποι αχάιδευτοι με ράγισαν και μένα
κανένας σε ολόκληρη τη γη
κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα.

[Social_waste]

Βρε εγώ είμαι η μόρτισσα η Κική
που ήμουν δυο μήνες φυλακή,
γιατί είν' τα γούστα μου τρελά
και δεν φοβούμαι τον μπελά.

Ξέρω και ρίχνω πιστολιές
σ' όποιον μου κάνει μπαμπεσιές.
Δεν θέλω πλούτη και καλά,
μ' αρέσει η φτώχεια κι η εργατιά.

Κι αν παντρευτώ με τον καιρό,
άντρα εργάτη θε να βρω.
Φτώχεια μαζί με την τιμή
θέλω να ζήσω μια στιγμή.

Βρε, εγώ είμαι η μόρτισσα η Κική
που ήμουν δυο μήνες φυλακή,
γιατί είν' τα γούστα μου τρελά
και δεν φοβούμαι το μπελά.

Ξέρω και ρίχνω πιστολιές
σ' όποιον μου κάνει μπαμπεσιές.
Τα πλούτη τα περιφρονώ,
στη φτώχεια πιο καλά περνώ.

Μέσα στην τίμια εργατιά
βρίσκεις τα πιο καλά παιδιά.
Φτώχεια μαζί με την τιμή
θέλω να ζήσω μια στιγμή.

[vag]

No, no plorarem mai més,
ja prou de llepar-nos les ferides
pels cops de la vida.
Tants errors convertits en temors,
han mort utopies, busquem altres vies.
Som fills d'aquests carrers on han mort tants obrers
deixant d'herència la seva experiència.
Tants combats on vam ser derrotats,
no repetirem la història, ara viurem la glòria.

Sempre qui fa la feina
no té les eines que donen treball.
No tenim res més que les ferides;
les nostres mans són el nostre capital.

Tot, tot el que hem après,
guia pels obrers:
Marx, Engels, Lenin.
Karl Marx, Engels, Lenin.
Si l'estat és eina de combat,
no pararem fins destruir-lo i cridarem: "victòria!"

Sempre, qui fa la feina
no té les eines que donen treball.
No tenim res més que les ferides;
les nostres mans són el nostre capital.
El socialisme obre les portes
per construir la democràcia real.

Sempre, qui fa la feina
no té les eines que donen treball.
No tenim res més que les ferides,
les nostres mans són el nostre capital
El socialisme obre les portes
per construir la democràcia real.

El comunisme, la nostra meta
on cel·lebrem l'extinció de tot estat
L'extinció de tot estat

http://www.youtube.com/watch?v=vBpeV4BE0fk

[4Dcube]

Au clair de la lune, mon ami Pierrot,
Prête-moi ta plume, pour écrire un mot.
Ma chandelle est morte, je n'ai plus de feu.
Ouvre-moi ta porte, pour l'amour de Dieu.

Au clair de la lune, Pierrot répondit :
« Je n'ai pas de plume, je suis dans mon lit.
Va chez la voisine, je crois qu'elle y est,
Car dans sa cuisine, on bat le briquet. »

Au clair de la lune, s'en fut Arlequin
Frapper chez la brune. Elle répond soudain :
« Qui frappe de la sorte ? Il dit à son tour :
— Ouvrez votre porte, pour le Dieu d'Amour ! »

Au clair de la lune, on n'y voit qu'un peu.
On chercha la plume, on chercha du feu.
En cherchant d'la sorte, je n'sais c'qu'on trouva.
Mais je sais qu'la porte sur eux se ferma.

[boudou]

Και λεγόμαστε άνθρωποι

Αν έπαιρνα τα βάσανα του κόσμου τα μεγάλα
χίλιες μπαλάντες θα `γραφα πικρές
και τα τραγούδια θα `σβηνα που χω γραμμένα τ΄ άλλα
που `ναι γεμάτα από έρωτες ελπίδες και χαρές

Είπα λοιπόν το γράψιμο θα πάψω
ένα τραγούδι αλλιώτικο αν δε γράψω
κι έτσι ξεκίνησα κάποιο πρωί
τους πόνους και τα βάσανα να βρω μες τη ζωή

Και περπατούσα και περπατούσα
κι έφτασα κάπου σε ένα σημείο
κι είδα γραμμένο τι να πεις
Βρεφοκομείο η ελπίς

Εκεί οι ανώνυμοι γονείς πηγαίνουν τα παιδιά τους
κι όταν θα βγούνε στη ζωή κάποια φορά
παιδιά με δίχως όνειρα γεμάτα με ρυτίδες
και μάτια θλιβερά

Και λεγόμαστε άνθρωποι με μυαλό και με αισθήματα
τι ειν΄ τα νόθα παιδιά μας μπρος στα τόσα προβλήματα
και λεγόμαστε άνθρωποι με μυαλό και καρδιά
και πετάμε στους δρόμους τα μικρά τα παιδιά

Εμείς τη φτιάξαμε στραβή αυτή την κοινωνία
εμείς με την καρδιά μας και το νου
γεμάτη απ΄ το σκοτάδι μας γεμάτη απ΄ αγωνία
του κάκου ψάχνει να βρει την πόρτα του ουρανού
κι αφού είμαι άνθρωπος κι εγώ τον κόσμο πως να αλλάξω
αφού κι εγώ γκρεμίζω ό,τι κι αν φτιάξω
κι όμως

Κι όμως ξεκίνησα κάποιο πρωί
τους πόνους και τα βάσανα να βρω μες τη ζωή
και περπατούσα και περπατούσα
κι έφτασα κάπου σε ένα σημείο
κι είδα γραμμένο τι να πεις
Γηροκομείο η ελπίς

Εκεί τα στοργικά παιδιά πετάνε τους γονείς
το μόνο έγκλημά τους ότι ζήσαν πολλά χρόνια
και τους ξεχνούν παιδιά κι εγγόνια
γέροι με δίχως όνειρα γεμάτοι με ρυτίδες
και μάτια θλιβερά

[vag]

Εσύ κι εγώ σού 'χα πει πως μαζί μωρό μου
είμαστε ενάντια σ' ολόκληρη τη Γη
τι σού 'πανε οι γιατροί;
"Ρε δώστου κάτι να πιεί"

http://www.youtube.com/watch?v=iDDbkxLH7E8

σο κεεπ υοθρ ευεσ ον τηε πριζε

[ACE]

Ο ανθρωπος που συνεργαστηκε με Μικρο Νικολα.

[Social_waste]

Απόψε μέτρησα για σένα χίλια μίλια
λευκό χαρτί μες στης αγάπης την μποτίλια,
το φως που ρίχνει η κάμαρά σου στην αυλή σου,
για μένα είναι σινεμά του παραδείσου.

Χίλια τα πλάνα σου, τα χρώματα κι οι τόποι,
Ελένη, Κίρκη, Ναυσικά και Πηνελόπη
μια χαραμάδα άνοιξέ μου να περάσω
μ΄ ένα σου τρικ να ψωνιστώ και να ξεχάσω

Είν΄ η καρδιά μου φτερωτή σε άδειο μύλο,
φύσα ουρανέ μου κι όταν σβήσει ο παλμός,
θα `ναι για σένα που θα ζω σε αιώνιο κύκλο
ατμός, βροχή, ποτάμι, θάλασσα κι ατμός.

Βάφει η σελήνη τα βουνά κι εσύ τα χείλη,
μ΄ άρωμα ψέμα μου ποτίζεις το μαντήλι,
κι ύστερα φεύγεις με αυτόματο πιλότο,
κάποιο κρυμμένο θησαυρό να βρεις στο Νότο.

Τόσα ταξίδια σε κορμιά ψυχές και τρένα,
τόσα τραγούδια σε παράθυρα κλεισμένα,
σαν τους φαντάρους που ξεχνούν τη μοναξιά τους,
μ΄ ένα φτηνό τρανζιστοράκι στη σκοπιά τους.

http://tvxs.gr/news/moysiki/pethane-o-stixoyrgos-kai-poiitis-alkis-alkaios