Στίχοι τραγουδιών

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[λήθη]

Every you every me


Placebo



Sucker love is heaven sent
You pucker up, our passion's spent
My heart's a tart, your body's rent
My body's broken your's is bent
Carve your name into my arm
Instead of stressed I lie here charmed
'Cos there's nothing else to do
Every me and every you

Sucker love a box I choose
No other box I choose to use
Another love I would abuse
No circumstances could excuse
In the shape of things to come
Too much poison come undone
'Cos there's nothing else to do
Every me and every you
Every me and every you
Every me-he

Sucker love is known to swing
Prone to cling and waste these things
Pucker up for heaven's sake
There's never been so much at stake
I serve my head up on a plate
It's only comfort, calling late
'Cos there's nothing else to do
Every me and every you
Every me and every you
Every me-he
Every me and every you
Every me-he

Like the naked leads the blind
I know I'm selfish, I'm unkind
Sucker love I always find
Someone to bruise and leave behind
All alone in space and time
There's nothing here but what here's mine
Something borrowed something blue
Every me and every you
Every me and every you
Every me-he
Every me and every you
Every me-he
Every me and every you
Every me-he
Every me and every you
Every me-he
Every me and every you
Every me-he
Every me and every you
Every me-he

[Appelsinpiken]

placebo rulez ρε!

i'll be there...

[λήθη]

i'll be there...

me too

[λήθη]

My Sweet Prince

Placebo


Never thought you'd make me perspire
Never thought I'd do you the same
Never thought I'd fill with desire
Never thought I'd feel so ashamed

Me and the dragon
Can chase all the pain away
So before I end my day
Remember

My sweet prince you are the one(x2)

Never thought I'd have to retire
Never thought I'd have to abstain
Never thought all this could back fire
Close up the hole in my vain

Me and my valuable friend
Can fix all the pain away
So before I end my day
Remember

My sweet prince you are the one(x2)
You are the one(x4)

Never thought I'd get any higher
Never thought you'd fuck with my brain
Never thought all this could expire
Never thought you'd go break the chain

Me and you baby
Still flush all the pain away
So before I end my day
Remember

My sweet prince you are the one(x2)
You are the one(x8)

My sweet prince(x2)

[komninos]

"Κόκκινο ακρογιάλι"
 Μανώλης Λιδάκης    [/b]

Μην παραξενευτείς, μην παραξενευτείς αν δεις,
παράπονο μην παραξενευτείς αν δεις,
μην παραξενευτείς αν δεις κόκκινο ακρογιάλι
αγάπη μου, κόκκινο ακρογιάλι.

Έτσι ματώνουν, έτσι ματώνουν τα νερά.
Έτσι ματώνουν τα νερά στο κλάμα όταν με βγάλει
αγάπη μου, στο κλάμα όταν με βγάλει.

Κλαίω και ρίχνω, κλαίω και ρίχνω στο γιαλό.
Κλαίω και ρίχνω στο γιαλό το δάκρυ μου ένα ένα
να σε χαρώ, το δάκρυ μου ένα ένα.

Και κόκκινη, και κόκκινη τη θάλασσα,
και κόκκινη τη θάλασσα την έκανα για σένα.
Αγάπη μου την έκανα για σένα.

[komninos]

Πέτρινα Χρόνια

Σπανουδάκης - Καζαντζίδης

Σκληροί καιροί μες τη φωτιά,
εφτά καημοί πληγές εφτά.
Kι εγώ κρατώ κλαδί ελιάς,
κι εσύ να κλαις, σαν με κοιτάς.
 

Ελλάδα στους ώμους τη γη κουβαλάς.
Εσύ, που χάραξες δρόμους
τη φωνή σου να βρεις ζητάς
 
Σαν μια γιορτή απ' τα παλιά,
χρυσή εποχή θα 'ρθεις ξανά...

[Karaμazoβ]

Sonata Arctica - Victoria's Secret

The light escapes her room tonight.
Every little moment tells her, now it's time,.
Opening a new scar, closing the wounds with a knife.
No more crying in the lanterns light...

Leave with the first light, go when you still see the moon.
Run for the sunlight, gate is now open for you.

Dancing on the path and singing now you got away.
You can reach the goals that you have set from now on , every day.
There is no way you would go back now, oh no, those days are past.
Life is waiting for the one who loves to live, and it is not a secret...

The Shades of darkness filled her life.
In every single corner you can not turn right.
Night could pass for a day, in her lack of faith, she let it all fade away.
Once more, a cry in the lanterns light...

Lost in the sunlight, leave, you will not see the moon.
Walk for the first time, no one has waited for you...

Dancing on the path and singing now you got away.
You can reach the goals that you have set from now on, every day.
There is no way you would go back now, oh no, those days are past.
Life is waiting for the one who loves to live, and it is not a secret...

Dancing on the path and singing now you got away.
You can reach the goals that you have set from now on, every day.
There is no way you would go back now, oh no, those days are past.
Life's there for the ones who love to live and take it all, for it is free...

Dancing on the path and singing now you got away.
You can reach the goals that you have set from now on, every day.
There is no way you would go back now, oh no, those days are past.
Life is waiting for the one who loves to live, and it is not a secret...

[Johnny English]

360 ΧΛΜ

Τα δάχτυλά μου σαν κισσός τύλιξαν το τιμόνι·

η πέτρα του δαχτυλιδιού χάθηκε στο σκοτάδι.

Τα εκκλησάκια στις στροφές κουνάν λευκό μαντήλι

κι από τα μάτια τους κυλά το ταγκισμένο λάδι.

Πρώτα ο Καραβόμυλος, ύστερα η Στυλίδα

κι ύστερα την Ιεριχώ μπροστά στα μάτια μου είδα.

Δεν ξέρω που γεννήθηκα, θυμίστε μου που πάω.

Ξέχασα αυτούς που έψαχνα κι αυτούς που αγαπάω.

Έξω απ' τα τείχη, αγάλματα με στυλωμένα πόδια,

ο Νύσης δίνει στο Μηνά* το μέτρημα του χρόνου.

Yψώνονται τα χάλκινα, βουλιάζουν τα διόδια,

χάνονται και τα ξωτικά, τα δόκανα του δρόμου.

Το άσπρο βαμβάκι που έριξε η τρέλα του αχθοφόρου,

κρατάει το θόρυβο μακριά απ' τ' αυτιά του φθινοπώρου.

Δεν ξέρω που γεννήθηκα, θυμίστε μου που πάω.

Ξέχασα αυτούς που έψαχνα κι αυτούς που αγαπάω.

* Νύσης, Μηνάς: Παραδοσιακοί οργανοπαίχτες πνευστών

Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Τραγούδι: Μάρθα Φριντζήλα

[komninos]

        14 Φλεβάρη         
    
(Μιχάλης Ρακιντζής)


Θα 'θελα να σ' αγκαλιάσω λίγη ώρα πριν σε χάσω
Θα 'θελα να μου 'χει μείνει γεύση απ' τα δικά σου χείλη
Θα 'θελα το όνομα σου μόνο αγάπη να θυμίζει
Θα 'θελα να μην μου λενε ξέχασε τη δεν αξίζει.

Θα 'θελα να με προλάβεις στο αεροδρόμιο πριν φύγω
Και στο χέρι να κρατάω εισιτήρια για δυο
Θα 'θελα να πεις μωρό μου όπου πας κι εγώ θα παω
Όλα τα αφήνω πίσω αφού εσένα αγαπάω.

Θα 'θελα να μην πιστέψεις λόγια που είπανε για μένα
Θα 'θελα να μ' αγαπούσες δυνατά κι απεγνωσμένα
Θα 'θελα η δική σου αγάπη να περάσει κάθε άλλη
Και να μην μπορεί κανένας από 'μενα να σε πάρει.

14 Φλεβάρη όταν γιόρταζαν οι άλλοι,
Εγώ σου 'λεγα αντίο, μουδιασμένος μες το κρύο
Μη ρωτάς γιατί ένα δάκρυ έχω στου ματιού την άκρη,
Ήταν βλέπεις και η νύχτα 14 Φλεβάρη.

Θα 'θελα να σου 'χω λείψει να 'χεις νιώσει λίγη θλίψη
Θα 'θελα όλα να τ' αλλάξεις να φοβάσαι μη με χάσεις
Θα 'θελα να ξεκινήσεις και την πόρτα να χτυπήσεις
Θα 'θελα να νιώσω πάλι από τη μάτια σου ζάλη.

Θα 'θελα να πω αξίζει που σε είχα αγαπήσει
Θα 'θελα να πω πως έστω έχω ωραίες αναμνήσεις
Όμως όλα τα 'χεις σβήσει κι έχεις πίσω σου αφήσει
Λόγια, δάκρυα και πόνο κι ένα Μιχαλάκη μόνο.

14 Φλεβάρη όταν γιόρταζαν οι άλλοι,
Εγώ σου 'λεγα αντίο, μουδιασμένος μες το κρύο
Μη ρωτάς γιατί ένα δάκρυ έχω στου ματιού την άκρη,
Ήταν βλέπεις και η νύχτα 14 Φλεβάρη.

[Finrond]

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ
(αφιερωμενο στο ταγμα ΧΡΙΣΤΟΠΙΣΤΩΝ)

(intro)

Βάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή
για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή
και να σε ξεμακρύνω λίγο από τη σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς σε συνερίζεται το κέφι σου.
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ' ένα αιώνια ποτισμένο απ' το κρασί καπηλειό,
μέρος κακόφημο, ακόμα και για το στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δε με φέρνει στ' όνειρό μου.
Εδώ λοιπόν, θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που 'ναι σα να συνέβη χθες και ορκίσου
αν σε πειράξει τόσο που ντραπείς
πουθενά να μη τη πεις.


-Καλώς ήρθες, ξένε στο τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου,
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής.
Ξέμεινα μόνος μου, πάρε και κάτσε όπου θες
κουρασμένο σε βλέπω, πρέπει καιρό να γυρίζεις,
όμως μέσα στη ζαλάδα μου και πίσω απ' τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις.
-Γεια σου και σένα, έλειπα χρόνια ήμουνα κάπου μακριά
με φέραν πίσω δυνατές φωνές
και κάποιες τύψεις που μου είπαν πως εδώ κοντά
έχω γεννηθεί κι έχω πεθάνει δυο χιλιάδες φορές.
-Ω, να τα μας, καλά είπα όταν σε είδα
πως σίγουρα παράξενα θα πρέπει να μιλάς
από άλλο κόσμο έχεις απάνω σου σφραγίδα
αυτά τα αγκάθια στο κεφάλι και τα ρούχα που φοράς.
-Κάποτε κάποιοι μου το φόρεσαν για στέμμα
και με χλευάζανε μεγάλο βασιλιά
ακόμα τρέχει από τότε φρέσκο αίμα
σ' αυτά που ανέβηκαν του χρόνου τα σκαλιά.
ι' αυτό με βλέπεις μέσα στις σκιές
σαν να φοβάμαι και να θέλω να γλιτώσω
μια προσευχή σ' ένα περβόλι με ελιές
δε με αφήσανε ποτέ να την τελειώσω.
-Κι όμως μυρίζεις ουρανό και χώματα
κι αυτή την όμορφη δροσιά της σιωπής
-Είναι που μ' έφεραν εδώ αλλόκοτα μαλώματα
άκου, λοιπόν, τι θα τους πεις:
(r)
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα μου
πες αναβάλλεται η γιορτή
πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου.
Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
πες ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά

-Μπερδεμένα μου τα λες, αλλά γουστάρω
πρέπει να σπούδασες τη τέχνη του μυαλού
ή σαν κι μένα όταν με πιάνει και σαλτάρω
και πίνω εδώ, με πιάνει αλλού.
-Γι' αυτό και εγώ ήρθα εδώ και σε διάλεξα πιωμένο
για να μπορέσεις την αλήθεια να τους πεις
κάτω από το φως το μέτωπο έχεις ιδρωμένο,
μα το προσέχεις καθαρό, δε θα ντραπείς.
Οι άλλοι παίξανε μαζί μου στους αιώνες
αυτοκράτορα με χρίσανε, με κάναν στρατηγό,
τα απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες
και δεν ήξερα τίποτα εγώ.
-Που με βρήκες εδώ κάτω τι με θες
Το μυαλό μου δε σαλεύει από κούνια
σα να γεννήθηκα μου φαίνεται χτες
ενώ έξω υπάρχουν έξυπνοι μιλιούνια.
-Αυτούς τους είδα, τους άκουσα, τους νιώθει το πετσί μου
προτιμώ τα καρφιά που με κρατάνε στο σταυρό
αυτοί πουλήσαν ακριβά τη γέννησή μου,
αυτοί φυλάνε το σκοτάδι θησαυρό.
Πες στους εχθρούς μου ότι είχαν λόγο καλό
και θα τους σέβομαι γιατί πιο τίμια σταθήκαν
όταν με σκοτώναν, κοιτούσαν ουρανό
κι έτσι πρόλαβαν από εκεί συγχωρεθήκαν.
-Ωραίος, παράξενε φίλε μου, απόψε
για την ανημποριά μου βρήκες σκοπό
πάρε μια κούπα πάρε ψωμί και κόψε
να τελειώσω το κρασί μου και θα πάω να τους πω:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα σου
θα πω αναβάλλεται η γιορτή
πας να ξαπλώσεις στα καρφιά σου.
Θα πω ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
θα πω ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά...

[thematrix]

Για χιλιοστή φορά...............

Κόπηκα στα δυο-->Μακρόπουλος

Λέω πως σε ξέχασα,
απ' το μυαλό μου σ' έβγαλα.
Σαν τρελός σε ήθελα,
κι όμως σε αρνήθηκα.

Κι αν έχω κάψει ότι σε θυμίζει,
κι αν έχουν κλείσει τις καρδιάς μου οι πληγές,
πάντα σε γυρνάει κάτι απ' το χτες.

Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια,
κι αν δεν υπάρχεις στη ψυχή μου πουθενά,
ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά.

Ότι είμαι μόνος μου,
και με λειώνει ο πόνος μου,
έρημος ο δρόμος μου,
άδειος και εγώ.

Τίποτα δεν έσβησε,
τίποτα δε γέμισε
τα κενά που άφησες.
Κόπηκα στα δυό.

Λέω πως ηρέμησα,
κι έπνιξα όσα ένοιωσα,
δε στεναχωρήθηκα,
πάλι σε αρνήθηκα.

Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια,
κι αν δεν υπάρχεις στη ψυχή μου πουθενά,
ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά.

Ότι είμαι μόνος μου,
και με λειώνει ο πόνος μου,
έρημος ο δρόμος μου,
άδειος και εγώ.

 

[komninos]

Αν βουληθώ 

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης


Αν βουληθώ, αν βουληθώ
να σ' αρνηθώ
να σ' απολησμονήσω
να μην εβρώ νερό να πιω
μη ρούχο να φορήσω

Αν βουληθώ, αν βουληθώ
να σ' αρνηθώ
να σ' απολησμονήσω
να μην εβρώ φιλί να πιω
μη δάκρυ να δακρύσω!

[Christina8]

Κακές συνήθειες 

Μιλτιάδης Πασχαλίδης


Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
να κλέψω το γλυκό μέσα απ' το βάζο
με ξύλινα σπαθιά να πολεμώ
και μια ζωή στα πόδια να το βάζω

Μα ό,τι μας δένει στα παλιά
είναι οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά
πως είναι αργά γι' αλήθειες

Όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
στα λάθη μου φτηνά να τη γλιτώσω
μου μάθαν να φοβάμαι ό,τι αγαπώ
και μια ζωή να φεύγω πριν να δώσω

Μα ό,τι μας δένει στα παλιά
είναι οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά
πως είναι αργά γι' αλήθειες

Όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο

[Sanctifier]

Alexi Murdoch - Home

   

When do you really get to go home
When do you really get to go home
When do you really get to go home
When do you really get to go home
When do you really get to go home
When do we really get to go home
When do we really get to go home
When do we really get to go

First you must go walking on your own
First you must go walking on your own
First you must go walking on your own
First you must go walking on your own
First you must go walking on your own
First you must go walking on your own
First you must go walking on your own
First you must go walking on your own

Maybe then we already are home
Maybe then we already are home
Maybe then we already are home
Maybe then we already are home
Maybe then we already are home
Maybe then we already are home
Maybe then we already are home
Maybe then we already are home
Maybe then we already are home
Maybe then we already are home
Maybe then we already are home

Row row row your boat
Gently down the stream
Row row row your boat
Gently down the stream
Gently down the stream now
Gently down the stream
Gently down the stream now
Gently down the stream
Gently down the stream now
Gently down the stream
Gently down the stream
Gently down the stream

[komninos]

Μέσα στη βουή του δρόμου

Domenica



Μέσα στη βουή του δρόμου
ήταν να βρω το όνειρό μου...
να το βρω και να το χάσω
και ούτε πια που θα το φτάσω

Μια στιγμή πέρασε μπρος μου
και ήταν η χαρά του κόσμου
η χαρά που μας ματώνει
σαν η πιο μεγάλη πόρνη

Όνειρο γλυκό και ξένο
και παντοτινά χαμένο
σε κρατώ στο νου μου ακόμα
σαν τριαντάφυλλο στο στόμα

Πέρασες όπως περνούνε
όσα δε θα ξαναρθούνε
σε κρατώ στο νου μου ακόμα
σαν τριαντάφυλλο στο στόμα

Πέρασες όπως περνούνε
όσα δε θα ξαναρθούνε
πουλιά που έχουν φτερουγίσει
σύννεφα μέσα στη δύση

Και άφησε το πέρασμά του
πέρασμα ζωής θανάτου
στην καρδιά μου σαν σφραγίδα
μία πεθαμένη ελπίδα