AΛΛΑΞ'Ο ΚΟΛΙΕΣ --> SINGING GAME

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[voyager]

..κύματα, μού μάθανε τα βήματα..
μα ο χορός είναι παράλογα λειψός σαν χάδι..
γιατί χορεύω μοναχός σ' ένα πηγάδι..

Τα χάλια, ήταν δικά μου voyager

??

[meltemi]

Τώρα χαμένη εγώ στους ήχους
και λυτρωμένη εσύ χορεύεις
Η μόνη εσύ που με πιστεύεις
σαν σου μιλάω μεσ' στα τραγούδια
 
Τώρα αγαπώ, μα δεν ορίζω
Τώρα δεν ψάχνω να 'βρω δίκια
Τώρα το δρόμο μου τον βρήκα
Γκρεμίστηκαν τ' αρχηγιλίκια
 

Τα χάλια, ήταν δικά μου voyager

??

και θα την άφησε στα μαύρα της τα χάλια...

πως τα φτιάξατε έτσι αυτό το χάλι
θα μου πεις και θα φύγεις για αλλού..

[Scopeng]

Τον πήραν μια νύχτα με κίτρινα φώτα
έξι για ένανε
Γκρεμίστηκε η πλάση σαν έκλεισ' η πόρτα
Και ξεμακραίνανε

[poly1]

Από την πόρτα σου αν θα βγω
θα δω τον ήλιο στρογγυλό
και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου

Μια καλημέρα θα σου πω
μετά θα φύγω, θα χαθώ
και ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου

   

[meltemi]

Πέφτει πάλι βροχή όπως και τη μέρα
που για πρώτη φορά μου 'πες χαμογέλα
από τότε και γω λέω δεν πειράζει
κι όταν βρέχει πολύ να 'σαι καλά με νοιάζει

Μην ανησυχείς
μην ανησυχείς για μένα τώρα πια
αν έχει συννεφιά
μην ανησυχείς
μες τα σύννεφα γαλάζιο βλέπω πια
για άλλη μια φορά

C- Real                                             

[poly1]

Ανήσυχες μέρες ταραγμένη νύχτα

βεγγαλικά στην παραλία κι αδιέξοδα

ζεστός καιρός τέλος του Μάη

κι ένα αεράκι να φυσάει

Αστεία η λύπη να περνάει

κι όμως να σε νικάει

[apostolos1986]

Η μοίρα τώρα από κοντά σου δε με παίρνει
Τίποτα δε νικάει πια το παρελθόν
Κι όλο μια άγνωστη φωνή με γυροφέρνει
Μου λέει τα μάτια μη σηκώνεις απ΄αυτόν

[poly1]

Ό,τι αξίζει πονάει, κι έίναι δύσκολο
Για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου
κρύψου απο μένα

[apostolos1986]

Άγγιξέ με, φίλα με, μύρισέ με
κρύψου μέσα μου, κατοίκησε με,
σαν παλιό κρασάκι φύλαξέ με

[poly1]

Μπήκε στην ντίσκο σαν άγριο παγώνι
Σάββατο βράδυ κάτι μύρισε σαν αίμα
Όλη τη νύχτα χόρεψε στην πίστα μόνη
Κι ήτανε όμορφη σαν ψέμα
Ήτανε όμορφη σαν ψέμα

[apostolos1986]

Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό
μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ

[poly1]

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά,
έλα πάρε και τούτο.
Μικρό-μικρό σου το 'δωσα,
άρχοντα φέρε μου το.
Κρύψε και τη σφεντόνα του,
φρόνιμο κάνε μου το.


ΧΑ!

[thanasiskehagias]

Σαράντα χρόνια έφηβος, κοντά μισό αιώνα
Το καλοκαίρι άσπριζα, μαύριζα τον χειμώνα
Σαράντα χρόνια ανώριμος, ξεφτίλας Δον Κιχώτης
Σαράντα χρόνια γκόμενος, σαράντα χρόνια πότης
 
Γεννήθηκα σε ένα χωριό, Τετάρτη μεσημέρι
Γιατρός δεν με ξεπέταξε μα μιας μαμής το χέρι
Οι συγγενείς μαζεύτηκαν από νωρίς στο σπίτι
πώς είναι έτσι το παιδί και τι μεγάλη μύτη!
 
Νάνι-νάνι, το παιδί μας νάνι, νάνι-νάνι και παρήγγειλα
Νάνι-νάνι στην Πόλη τα προικιά του και τα χρυσαφικά του, τα παρήγγειλα
Νάνι-νάνι, κι όπου το πονεί να γιάνει νάνι-νάνι, νάνι-νάνι του
 
Μα εγώ από τον ύπνο μου την έκανα κοπάνα
τέντωνα την σφεντόνα μου σημάδευα αεροπλάνα
Και πάνω στο καλύτερο με ξύπναγαν με βία
για να με αποκοιμίσουνε δασκάλοι στα θρανία
 
Και ενώ όλα τα θυμόμουνα κι είχα μυαλό ξουράφι
να μεγαλώσω ξέχασα και έμεινα στο ράφι
Έτσι για πάντα κράτησα την παιδική μου εικόνα
εκείνου του αλητάμπουρα που κράταγε σφεντόνα!
 
Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά, έλα πάρε και τούτο
Μικρό-μικρό σου το 'δωσα, άρχοντα φέρε μου το
Κρύψε και την σφεντόνα του, φρόνιμο κάνε μου το
 
Παλιέ μου φίλε γνώριμε, συμμαθητή θαμώνα
Μαζί μου απόψε έφερα εκείνη την σφεντόνα
Μη πάει ο νους σου στο κακό πουλιά δεν θα χτυπήσω
με κότσυφες και πέρδικες τι έχω να χωρίσω
 
Τα παιδικά μας όνειρα θα σας εκσφενδονίσω
με χρώματα και μουσικές θα σας τα τραγουδήσω
Παλιέ μου φίλε γνώριμε συμμαθητή θαμώνα
απόψε που βρεθήκαμε σου δίνω τη σφεντόνα!

[thanasiskehagias]

Ακυρο το προηγούμενο, μάλλον με πήρε ο ύπνος. Παίζει το εξής:

Μάνα με τους εννιά σου γιούς και με τη μια σου κόρη
την κόρη τη μονάκριβη την πολυαγαπημένη
Την είχες δώδεκα χρονώ και ήλιος δεν σου την είδε
Στα σκοτεινά την έλουζε, στ' άφεγγα τη χτενίζει
στ' άστρι και στον αυγερινό έπλεκε τα μαλλιά της
 
Προξενητάδες ήρθανε από τη Βαβυλώνα
να πάρουνε την Αρετή πολύ μακριά στα ξένα
Οι οκτώ αδερφοί δε θέλουνε κι ο Κωνσταντίνος θέλει
Μάνα μου κι ας τη δώσουμε την Αρετή στα ξένα
Στα ξένα εκεί που περπατώ, στα ξένα που πηγαίνω
αν πάμ' εμείς στην ξενιτιά, ξένοι να μην περνούμε
 
Φρόνιμος είσαι Κωνσταντή, μ' άσκημα απηλογήθης
Κι αν μου 'ρθει γιε μου θάνατος κι αν μου 'ρθει γιε μου αρρώστια
αν τύχει πίκρα γη χαρά, ποιος πάει να μου τη φέρει
Βάλλω τον ουρανό κριτή και τους αγιούς μαρτύρους
αν τύχει κι έρθει θάνατος, αν τύχει κι έρθει αρρώστια
αν τύχει πίκρα γη χαρά, εγώ να σου τη φέρω
 

[Verminoz]

Κρυφτήκανε στη μουσική να βρούνε τη γενιά τους
τα ρούχα κόμποι ερωτικοί στα άλυτα κορμιά τους
απ’ τα σχολεία βγήκανε και μπήκαν στα μπαράκια
στους τοίχους χτυπηθήκανε τα έφηβα γεράκια