AΛΛΑΞ'Ο ΚΟΛΙΕΣ --> SINGING GAME

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[mendelita]

Άστρο φωτεινό θα ʼβγει γιορτινό
μήνυμα να φέρει απ΄ τον ουρανό.
Άστρο φωτεινό θα ʼβγει γιορτινό
μήνυμα να φέρει απʼ τον ουρανό.

Τρίγωνα κάλαντα στο μικρό χωριό
και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό έεϊ !!!
Τρίγωνα κάλαντα στο μικρό χωριό
και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό.

 

[Megawatt]

Σκάλα σκάλα σ’ ανεβαίνω
Σκάλα θα σε κατεβώ
Η ζωή μου αντί για κύκλος
τριγωνά- τριγωνά- τριγωνάκι σκαληνό
 
Έρωτας κι όσο φωτίζει
σα φεγγάρι στρογγυλό
πάντοτε θαρρείς και κρύβει
άλλο τόσο σκοτεινό
 
Στάλα στάλα η ευτυχία
ή το δηλητήριο
το ‘να ξεχειλίζει τ’ άλλο
στο ποτήρι που θα πιω...Νίκος Παπάζογλου

[poly1]

Έρωτας κι όσο φωτίζει
σα φεγγάρι στρογγυλό
πάντοτε θαρρείς και κρύβει
άλλο τόσο σκοτεινό
 
Στάλα στάλα η ευτυχία
ή το δηλητήριο
το ʽνα ξεχειλίζει τʼ άλλο
στο ποτήρι που θα πιω

[Megawatt]

Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι
κι από ένα σημείο τής Γης αυτός ο ήλιος θ' ανατέλλει
πιο όμορφος από ποτέ / σα στρογγυλό χρυσάφι
θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι
 
Κι εγώ που κάνω όνειρα χωρίς να κοιμάμαι
περνάω μέσα από ένα κρύσταλλο χωρίς να φοβάμαι
γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο
είναι πιο έντιμα απ' αυτά που μας πλασάρει ο νόμος
ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας
Η χώρα μου είναι αποικία μιας πιο μεγάλης αποικίας
 
Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι
 
Είναι σα μαγνήτης που με κάνει να ονειρεύομαι
να μιλάω στα κτίρια, στα σύννεφα, ή να προσεύχομαι
Να 'χα μια θάλασσα έξω απ' το σπίτι μου
κι όποτε βρέχει να πετάω απ' το μπαλκόνι μου
κρατώντας το χέρι σου για πάντα
στις φραουλένιες πεδιάδες, στις γραμμικές κοιλάδες
Κι όπως συγκρούεται ένα αεροπλάνο στο μυαλό μου
να γίνει το σώμα σου ένα με το δικό μου
Πες μου, πες μου, τι σκέφτεσαι για μένα
όταν τα σώματά μας στέκουν σταυρωμένα
κι από ένα σημείο της Γης αυτός ο ήλιος ανατέλλει
Κάποιος τότε σ' ένα στόχο σημαδεύει
 
Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες σου κι όλα τα πλαστικά όπ
;λα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι
 
Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
Ίσως βρούμε ένα σπίτι για να μείνουμε
ένα τόπο να ζήσουμε και να πεθάνουμε
μιλώντας σε κάποιον που έχει πεθάνει
σε χιονισμένα τοπία, σε δέντρα από μελάνι
ή σε ανθρώπους που ψάχνουν μια κατεύθυνση
προς το θεό, μια άλλη χώρα, μια άγνωστη διεύθυνση
στην οθόνη ενός κομπιούτερ, στα όνειρα του σκύλου
στο ουράνιο τόξο, στην καρδιά ενός φίλου
 
Φύλαξε τις εικόνες κι όλα όσα πιστεύεις
στο βιβλίο των ματιών σου είναι όλα αυτά που θέλεις
Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι...Στ3ρ3ο Νοβα

[poly1]

Πού 'ναι εκείνη η χώρα που μου υποσχόσουνα παλιά
τότε που μου έδινες σημασία και φιλιά
Πού 'ναι εκείνη η πατρίδα, τα γαλανά της τα ύδατα
δεν τα βλέπω πουθενά
 
Χρόνια την προσμένω κι ωστόσο δεν ανησυχώ
με τ' αυτί στημένο προς της ψυχής μου την ηχώ
την ακούω να σφυρίζει και να σιγοψιθυρίζει
την τελευταία επωδό
 
Βγάλ' τα ρούχα σου καρδιά, της ζωής η παγωνιά
δεν θερίζει πια

[Megawatt]

Πριν λίγα χρόνια δεν με γνώριζε μπακάλης της γωνίας
ήμουν μ' άλλους μαζί σε μια λίστα ανωνυμίας
τώρα μ' αγαπάνε θέλουν φίλοι μου να γίνουν
τσουγκρίζουνε μαζί μου και σαμπάνια μόνο πίνουν
 
Ξέρω κι άλλους που με βλέπουνε σαν θρύλο
έναν επώνυμο πελάτη έναν διάσημό τους φίλο
αυτόγραφα ζητάνε γι αυτούς και τα παιδιά τους
στην λίστα απ' τα πάθη μου να γράφουν τ' όνομα τους
 
Αλλάζουνε οι καιροί αλλάζουνε οι ανθρώποι
η Ελλάδα από Βαλκάνια έχει γίνει πια Ευρώπη
αλλάζουνε οι δρόμοι αλλάζουνε οι συνήθειες
κι οι γκόμενες μου φαίνονται χαζές μα και ηλίθιες (ε, όχι όλες)
 
Στην πιάτσα δέκα χρόνια απ' τ' αλώνια στα σαλόνια
ανέβηκα απ' τις σκάλες απ' το υπόγειο στα μπαλκόνια
χρόνια τώρα μόνος κάνω βόλτες στο μυαλό σας
για άλλους είμαι άγγελος γι άλλους ο διάολός σας
 
Λόγια πολλά έχω ακούσει πολλά
κι όσο θυμάμαι τον εαυτό μου βρίσκω πάντα μπελά
έχω ανάψει φωτιές κι έχω καεί από αυτές
όχι μόνο μια φορά αλλά χιλιάδες φορές
 
Μάντεψε ποιος είναι απόψε εδώ
θα πει πολλά και θα σ' αφήσει με το στόμα ανοιχτό
θα πεις, ποιος είναι, που τον ξέρω κάτι μου θυμίζει
αυτός που δέκα χρόνια με το στυλ του μας θερίζει
 
Επιτρέψτε μου λοιπόν κάπου εδώ να συστηθώ
που μένω, πως με λένε και ποιος είμαι να σας πω
Νικόλαος Βουρλιώτης, βέρος Πειραιώτης
κάτοικος Άγιας Βαρβάρας και μισός Κορυδαλλιώτης
 
Μεγάλωσα στο Αιγάλεω πιο πάνω απ' τα ΤΕΙ
κι έμαθα από πολύ μικρός να ζω μες στην χλιδή
ένας ονειροπόλος που ταξίδεψε παντού
καπετάνιος σε ένα πλοίο που το0 λένε Goin' Through
 
Απ' το παράθυρο μου βλέπω όλη την Αθήνα
στο δωμάτιο κάνω μπάνιο σε τεράστια πισίνα
τα &
#946;ράδια κάνω πάρτυ με φίλους και μουνάρες
ψέματα σας λέω σας δουλεύω ρε παπάρες
 
Μες στα περιοδικά κάνω εμφάνιση μου
στις κοσμικές σελίδες έχω στήλη πια δική μου
ο κόσμος με γνωρίζει μ' αγαπάει και με θέλει
κι όλοι οι ραπεράδες με κρεμάνε στο τσιγκέλι
 
Λόγια πολλά έχω ακούσει πολλά...
 
Τώρα πια όλοι ασχολούνται με το τι κάνω ή που πάω
αν την πίνω, ποια γαμάω ή με τα puma που φοράω
αν έχω αυτοκίνητο αν ακούω R & B
ή αν είμαι σαν τους άλλους ο πιο κακός MC
 
Μιλάω ίσως άσχημα και γίνομαι κακός
μπαίνω στις συζητήσεις σας και γίνομαι εχθρός
αφήνω τα σημάδια μου στα έντυπα που βγάζετε
αφού σε κάθε τεύχος με ζήλο με δικάζετε
 
Είμαι σπυρί που βγαίνει στον ποπό σας
μικρόβια στα ούρα ή βρόγχος στο λαιμό σας
μια θρόμβωση που πήζει την κάθε αρτηρία σας
το πέος που δίνει λύση στην χρόνια αγαμία σας... Goin' Through

Πάλι πρωτοτύπησα...

[poly1]

 
Αυτό που κρέμεται σαν πέος στα Βαλκάνια
Είναι η Ελλάδα μας που ζει μόνο από δάνεια
Είναι η χώρα του μπλα μπλα και της αδράνειας
Είναι η χώρα των τρελών και της παράνοιας
Είναι η χώρα που έκανε επιστήμη
Αυτό που αγαπά να στήνει και να φτύνει
Να πιάνει το καλό και να το χάνει
Να κάνει όνομα το κάθε της χαϊβάνι
 
Κι αυτή η παράγκα που κρύβεται στη μέση
Ό,τι κι αν λένε, δεν πρόκειται να πέσει
Θα μείνει εκεί στη μέση στεριωμένη
Σύγχρονη Ακρόπολη απ' όλους βιασμένη
Είναι του Έλληνα το μέγα το κουσούρι
Να τον δουλεύουνε και να 'ναι στο χουζούρι
Κι αντί να βγαίνει στους δρόμους να φωνάζει
Να λέει με νάζι
Ωχ αδερφέ μου, ωχ αδερφέ, άσε με ήσυχο
δεν με νοιάζει
 
Όλοι είναι αρχηγοί Χριστόδουλοι πολιτικοί
Όλοι είναι άρπα-κόλλα
Και ο Σωκράτης πάνω απ' όλα
Αμάν αμάν αμάν αμάν
 
Όλοι είναι αρχηγοί Χριστόδουλοι πολιτικοί
Όλοι είναι άρπα-κόλλα
Και ο Σωκράτης πάνω απ' όλα
Αμάν αμάν αμάν αμάν
 
Αμαν
 

8)

[vasso]

Μη με ξυπνάς απ' τις έξι
πριν ακόμα η μέρα να φέξει
ξυπνητήρι χτυπάς σαν τρελό
σε μισώ-σε μισώ
 
Ξύπνα-σήκω, ξύπνα-σήκω
 
Είν' απαλό το κρεβάτι
αφήστε με να κοιμηθώ
Στο όνειρό μου βλέπω έναν κόσμο
χωρίς ξυπνητήρια λαχταριστό
 
Καινούρια μέρα σε λίγο αρχίζει
το ξυπνητήρι τρελά χτυπά
μα ο Χουζούρης στρουμφ-στριφογυρίζει
νυστάζει και παραμιλά

[netronio]

Γιατί με ξύπνησες πρωί
μέσα στον ύπνο τον βαρύ
Γιατί την πόρτα μου χτυπάς         
τι θέλεις τώρα, τι ζητάς,
Δεν θέλω πια να μʼ αγαπάς         
 
Να με γελάς κουράστηκα
βαριά σε καταράστηκα
Απʼ τη ζωή μου πέρασες             
με τσάκισες, με γέρασες,

Στον ύπνο είχα βυθιστεί
και όλα είχαν ξεχαστεί
Γιατί την πόρτα μου χτυπάς         
πρωί-πρωί και με ξυπνάς,
Δεν θέλω πια να μʼ αγαπάς         
 

[vasso]

Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες δεν πιάνουν οι ευχές
Εδώ το τώρα ζητιανεύει λίγη πίκρα απ' το χτες 
Εδώ οι άγγελοι δεν κλαίνε ούτε γλύφουν πληγές
Εδώ η θλίψη δεν κερδίζει ποτέ                   
 

[ASDF_]

δεν θέλουμε θλιμένους στη γιορτή μας

[vasso]

Γιορτάζω γιορτάζω μ'ακούτε που το φωνάζω
θα διασκεδάζω ως το πρωί.

[xenia]

Κάθε βράδυ κουβεντιάζω και µε παίρνει το πρωί

Να το ξέρεις σου φωνάζω πως σʼ αγάπησε πολύ

το καλύτερο παιδί


Πλούταρχος! Χα!

[vasso]

Αχ αυτός ο άτιμος ήθελε μαχαίρωμα
ένα βράδυ που 'βρεχε μέχρι το ξημέρωμα..

[netronio]

ε τώρα ρε vasso τι κατάλαβες...τσαμπα εγραφα τόση ώρα το 'νύχτωσε χωρις φεγγάρι'.... :'(