AΛΛΑΞ'Ο ΚΟΛΙΕΣ --> SINGING GAME

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[Apostolof]

Έξι αιώνες πριν, ο τελευταίος επισκέπτης από τη γη μπήκε στον κόσμο μου.
Τώρα είναι η σειρά σου να νιώσεις τον πόνο!
Οι πύλες είναι ανοικτές!
Ο πόνος, ο θυμός, το μίσος, ο φόβος, το χάος, το σκοτάδι, το κακό, η κόλαση...
Οι πύλες είναι ανοικτές!

Πύλη ένα: το σκοτάδι, ο κόσμος των δαιμόνων
Πύλη δύο: οι οδηγοί μου σε παρακολουθούν
Πύλη τρία: μόνο κακό ζει εδώ
Πύλη τέσσερα: δεν υπάρχει διέξοδος
Πύλη πέντε: νιώσε την φωτιά
Πύλη έξι: σήκωσε τα όπλα σου και πάλεψε

Πάλεψε, πάλεψε, και χόρεψε με το διάβολο!

[Fantine]

Ολονυχτίς τον πότισες με το κρασί του Μίδα
κι ο φάρος τον ελίκνιζε με τρεις αναλαμπές
Δίπλα ο λοστρόμος με μακριά πειρατική πλεξίδα
κι αλάργα μας το σκοτεινό λιμάνι του Gabes

Απά στο γλυκοχάραμα σε φίλησε ο πνιγμένος
κι όταν ξυπνήσεις με διπλή καμπάνα θα πνιγείς
Στο κάθε χάδι κι ένας κόμπος φεύγει ματωμένος
απ’ το σημάδι της παλιάς κινέζικης πληγής

[Apostolof]

Είναι βαριά η μοναξιά
είναι πικρά τα βράχια
παράπονο η θάλασσα
και μου ‘πνιξε τα μάτια

Βράχο βράχο τον καημό μου
τον μετράω και πονώ
κι είναι το παράπονό μου
πότε μάνα θα σε δω

[Πάτρικ Αστέρης]

Μετραγες τις μαργαριτες
για να δεις αν σ'αγαπω
και εκλαιγες κρυφα τις νυχτες
ρε παραπονιαρικο

Δεν μιλουν οι μαργαριτες
Δεν μιλουνε τα λουλουδια
Και άδικα καλέ μου μη ρωτάς

[Apostolof]

Έψαξα άδικα να βρω ανθρώπους να με νιώσουνε
μα δυστυχώς δεν βρήκα
Πάνω στις τόσες μου πληγές αχ, αχ
κι άλλες πληγές μ’ ανοίξανε και γελασμένος βγήκα

[Fantine]

Απ’ τον σωρό των αστεριών
θα πάρω εν’ άστρο εγώ χλωμό
να στο κρεμάσω στο λαιμό
να το `χεις μενταγιόν

Γελάς
και τ’ άστρα θαρρείς
πως βγαίνουν νωρίς
για να σε δουν

[L]

Θέμε όλοι, θέλουμε όλοι του παπά μας το περβόλι
Κατουράμε τη βδομάδα δυο φορές την πρασινάδα

Να μαράνει το περβόλι και να μπούμε μέσα όλοι
Να κρεμάσουμε λαμπάδα στου παπά μας τη γενειάδα...

[Apostolof]

Δωμάτιο, δωμάτιο στο Άμστερνταμ
ρηχά τα ο..., ρηχά τα όνειρά σου,
όπως αυτοί που βίδωσαν
τη μαλθακή, τη μαλθακή καρδιά σου.

Κι ήθελες όλο το φαΐ
λαγούς και πέ..., λαγούς και πετραχήλια
και νόμιζες πως θα `πιανες
και τον παπά, και τον παπά απ’ τ’ αρχίδια.

[L]

Σιγουριά και δόξα τω Θεώ
Τα καλά στον καπιταλισμό
Είναι πως έχει βίδα.

Άμα πιάσεις το μηχανισμό
Από τ’ αυτιά τον πιάνεις το λαγό
Τον Πελοπίδα τρως με μια τσιμπίδα
Στην Παρθενόπη χαρίζεις ένα τόπι
Και με τα χρόνια γυρνάς ες τα σαλόνια
Ξεχνάς ποια μάνα σε γένναε στο κλάμα
Και του εργάτη καβάλησες την πλάτη
Μα θε να πει αμάν πια
Και πας ες τα κομμάτια
Και άει στα κ...άτια...

P.S.: Για τους hardcore: Πελοπίδας/ Παρθενόπη 

[Fantine]

Κι όταν εργάζεσαι
Ούτε φαντάζεσαι
Τι κάνω μόνη μου
Μες στο σαλόνι μου
Σε σκέφτομ’ έντονα
Δεν πάω πουθενά
Πολύ καλά περνώ
Στον καναπέ μου εγώ

[Apostolof]

Είμαι άντρα!
Και το κέφι μου θα κάνω
Και θα ρίξω
Και μια μπάτσα παραπάνω
Τι `ναι τούτες οι γυναίκες;
Σου βγάζουνε την πίστη
Παράπονο και γκρίνια
Πω ρε πίστη...
Είχα γίνει ο πατάτας
Χθες στον καναπέ
Κι είχα βάλει τη γυναίκα
Να μου σιάξει ένα μεζέ (σωστά)
Στην τηλεόραση μπαλέτο
Όχι τα μπολσόι
Μπάλα, πως το λένε;
Ζιντάν, Βαν Νιστελρόι!
Με το που σουράει
Για τη σέντρα ο Γκολίνας
Μου φωνάζει
"Ελα Γιώργη, τρέχει ο σωλήνας!"


Ντροπή να σπας σερί Άσιμου

[leukosaraphs!]

Οι αλήτες το λένε παιδί του σωλήνα
κορίτσι πράμα και είναι κρίμα
Με το ραδιενεργό του βλέμμα
αν σε κοιτάξει είσαι και τέρμα

[Apostolof]

Απ’ όλα έχει ο θίασος
αναρχικούς με φάκελο ανοιχτό
θηριοδαμαστή το γιό του Παπαχρόνη
με γάλα ραδιενέργειας βυζαχτό
σε γυάλα το μωρόψαρο να μη δαγκώνει
αιμομιξία σ’ ανώνυμο χωριό
μαύρο γυαλί να μην τυφλώνει
των αποβλήτων το ακτινοβόλο ον
σε πλανιτάριουμ κι ο πόλεμος των άστρων
για τ’ άγρια γούστα των μιλιταριστών

[MrRobot]

Τα όνειρά μου πεταμένα σε φθαρμένες εποχές.
Τ’ αστέρια πλάτη μου γυρνούσαν όταν έκανα ευχές.
Με πηγαίναν όλοι οι δρόμοι πάντοτε στο πουθενά.
Όμως σήμερα αρχίζω από το μηδέν ξανά.
Δες
Ανθίζουν τ’ άστρα.

[Apostolof]

Πέφτεις στη μαρμίτα
Αιωνίως πίτα
Κοντολογίς ωσάν τον Οβελίξ
Μιας κι έχεις μέσα σου φωτιά
Να μη σ’ αγγίζει η φθορά
Και να μπορείς ν’ αναταράζεις τα νερά
Γι’ αυτό στο δρόμο της ζωής
Τραβάς σαν άλλος Μωϋσής
Αλλά χωρίς να σε ακολουθεί κανείς.