Τι αγαθό ειναι η ελευθερία?

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.

[gillan]

συμφωνήσω με τη φράση του gillan ότι η ελευθερία μπορεί να οριστεί μόνο ως συλλογικό αγαθό, γιατί η ευτυχία σου προφανώς δεν εξαρτάται μόνο από την ευτυχία του άλλου

Τα εχουμε μπουρδοκλωσει λιγο ε??

Εγω πιστευω οτι τα μανιταρια ειναι νοστιμα γιατι απεχθανομαι τις πατατες...

[Nessa NetMonster]

Όχι δεν τα μπουρδούκλωσα, συνεχίζω τη σκέψη του Καραμαζόβ παραπάνω. Δες πώς τα συνδέει.

[Karaμazoβ]

Αμα πεθανει η μανα του φίλου μα θα στεναχωρηθω γιατι υποσυνειδητα σκέφτομαι τι θα γινοταν αν πέθαινε και η δική μου μάνα. Αν εξαιρέσεις αυτό δεν επηρεαζει τη ζωή σου αν πέθανε η μάνα του φίλου σου. Θα του συμπαρασταθείς με την προσδοκία να σου συμπαρασταθεί και αυτός σε καποια αντίσοιχη δύσκολη στιγμη. Αλλα ναι, αν εξαιρέσεις τον φοβο του θανάτου δεν πρεπει να σε επηρεασει πολυ.

αρα αν ησουν(αν εισαι) ορφανος δε συμπαρααστεκεσαι σε κανεναν?
δεν ειναι προβληματικο η ηθικη σου να εξαρταται απο το αν ζει η μητερα σου,
απο  το αν ο φιλος σου ειναι πιθανο να σου συμπαρασταθει(αν θα οφελειθεις)
και απο οποιους αλλους παραγοντες εξω απο σενα? μου φαινεται πιο κοντα στην ,
σκεψη μου η θεση οτι κανω κατι επειδη (α)μου φαινεται λογικο, (β) θελω να το κανω
και (γ) ειναι συμφωνο με την ηθικη μου.

γιατι εξαιρείς το (γ) απο τα (α) και (β). Η ηθική δεν προυπάρχει στο συμπαν, έχει υλιστική βαση, ειναι η προσπάθεια μεσα σε μια κοινωνία να επιδιώξουν ολοι την ευτυχία χωρίς ο ένας να βλάπτει τον αλλον.

Τουλάχιστον ετσι πιστευω οτι θα πρεπε, γιατι υπάρχουν ηθικές και ηθικές, που εξυπηρετούν, αλλωτε συμφέροντα, αλλοτε πατάνε σε φοβους και ούτω καθεξης.

Το γιατι κανεις συμπαρασταση για μενα εχει 2 παραμέτρους: 1-τα βιώματα σου και την ψυχοσύνθεση σου (φοβοι, εμεπειρίες κτλ- ο ορφανός θα έκανε μεγαλυτερη συμπαρασταση ισως) και βοηθεια στον φιλο ωστε να σε βοηθήσει και αυτός καπου αργότερα με σκοπό την αναζήτηση της ευτυχίας και απο τους δυο αποτελεσματικότερα.

[Nessa NetMonster]

Η αγάπη για το φίλο σου δεν παίζει;

[Karaμazoβ]

Η αγάπη για το φίλο σου δεν παίζει;

και η αγαπη αποτελεσμα υλιστικο ειναι. Οσο σε ικανοποιεί ο αλλος τοσο θελεις το καλό του.

[gillan]

Τωρα για τη κουβεντιαζουμε? Για την ελευθερια η την ευτυχια?

[Karaμazoβ]

μαλλον μπλεχτηκε η κουβεντα...

[Nessa NetMonster]

Η αγάπη για το φίλο σου δεν παίζει;

και η αγαπη αποτελεσμα υλιστικο ειναι. Οσο σε ικανοποιεί ο αλλος τοσο θελεις το καλό του.

Η φύση, η εξέλιξη, η φυσική επιλογή, έχουν αναπτύξει/ευνοήσει την αλληλεγγύη στα λεγόμενα κοινωνικά ζώα με αντικειμενικό σκοπό την επιβίωση του είδους μέσω της ανταποδοτικότητας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ο συνειδητός σκοπός του όντος που αισθάνεται αλληλεγγύη είναι να δεχτεί ευγνωμοσύνη ή ανταπόδοση γενικότερα.

Ο Φίφης ερωτεύεται τη Φωφώ και της γράφει ποιήματα. Τα ποιήματα όμως δεν τα βλέπει ποτέ κανείς, γιατί ο Φίφης τα κρατάει μέσα στο συρτάρι του ή τα καταστρέφει. Τι γίνεται εδώ; Η φύση έχει προβλέψει ο ερωτευμένος να γίνει δημιουργικός ώστε να κερδίσει το ταίρι του. Αυτό όμως που ο ίδιος ο Φίφης αισθάνεται δεν είναι κάποιος ιδιοτελής σκοπός, αλλά η ανάγκη να εκφραστεί. Η φύση για άλλο έχει προνοήσει, αλλά εμείς, τα απονήρευτα ζωάκια, δε συμμεριζόμαστε απαραίτητα τις τάσεις που ακολουθούν τα γονίδιά μας. Τα γονίδια είναι απόλυτα "ωφελιμιστικά, ατομικιστικά, χυδαία" - ο τρόπος σκέψης μας όμως δεν είναι. Η σκέψη μας βασίζεται στον αθώο αυθορμητισμό, και η ανθρωπιά είναι ένα τέτοιο χαρακτηριστικό.

[Nessa NetMonster]

Τωρα για τη κουβεντιαζουμε? Για την ελευθερια η την ευτυχια?

Είναι αλληλένδετα. Για τον ελεύθερο άνθρωπο, όλοι οι δυνατοί δρόμοι προς την ευτυχία είναι ανοιχτοί. Μπορεί κάποιος να είναι απόλυτα ελεύθερος αλλά να μην είναι ευτυχισμένος, το αντίθετο όμως δε γίνεται (τουλάχιστον όταν μιλάμε για νοήμονες ανθρώπους και όχι για κοιμισμένους) γιατί σου λείπουνε κομμάτια ευτυχίας όπως πχ η έκφραση.

[Social_waste]

γιατι εξαιρείς το (γ) απο τα (α) και (β). Η ηθική δεν προυπάρχει στο συμπαν, έχει υλιστική βαση, ειναι η προσπάθεια μεσα σε μια κοινωνία να επιδιώξουν ολοι την ευτυχία χωρίς ο ένας να βλάπτει τον αλλον.
Τουλάχιστον ετσι πιστευω οτι θα πρεπε, γιατι υπάρχουν ηθικές και ηθικές, που εξυπηρετούν, αλλωτε συμφέροντα, αλλοτε πατάνε σε φοβους και ούτω καθεξης.
Το γιατι κανεις συμπαρασταση για μενα εχει 2 παραμέτρους: 1-τα βιώματα σου και την ψυχοσύνθεση σου (φοβοι, εμεπειρίες κτλ- ο ορφανός θα έκανε μεγαλυτερη συμπαρασταση ισως) και βοηθεια στον φιλο ωστε να σε βοηθήσει και αυτός καπου αργότερα με σκοπό την αναζήτηση της ευτυχίας και απο τους δυο αποτελεσματικότερα.

τη λογικη και την ηθικη την αντιλαμβανομαι ως οψεις του ιδιου νομισματος.
η λογικη περιγραφει την αποψη μου για τον κοσμο και η ηθικη τον τροπο
που νομιζω οτι πρεπει καποιος(εγω) να ενεργει..τις διαχωριζω απο το
συναισθημα(κακως το ονομασα επιθυμια?) επειδη νομιζω, πολλες φορες
τα ατομα αντιμετωπιζουν διλημματα αναμεσα σε αυτο που αισθανονται οτι πρεπει
να κανουν και εκεινο που κρινουν οτι ειναι καλο να γινει.

απο κει και περα λες οτι καποιος ενδιαφερεται απο τους αλλους ειτε επειδη τον ωθει η
λογικη του ειτε απο συμπαθεια. και εγω λεω οτι αυτου του ειδους η συμπαθεια σαν κριτιριο
για τις πραξεις εχει στα ματια μου κατι το προβληματικο. χρησιμοποιει σαν κριτιριο
για το τι να κανεις, το τι κανουν οι αλλοι. εσυ δεν το βλεπεις αυτο?

[Nessa NetMonster]

Γενικά καταλαβαίνω τη σκοπιά και του Καραμαζόβ και του gillan. Έχουν και οι δύο ένα δίκιο αλλά είναι και οι δύο ακραίοι και βλέπουν μόνο τη μισή αλήθεια.

Καταρχάς υπάρχει αλήθεια σ'αυτό που λέει ο Καραμαζόβ. Γεννιόμαστε μόνοι μας και πεθαίνουμε μόνοι μας, και όσο και αν αλληλεπιδρούμε με τους άλλους πάντα κάποια πράγματα θα είναι εντελώς προσωπικά, εντελώς ατομικά, και δε θα αφορούν κανέναν άλλον. Με βάση αυτές τις πτυχές της προσωπικότητάς μας ορίζονται κάποιες ανθρώπινες ελευθερίες που θα τις έλεγε κανείς ατομικιστικές (πχ η ελευθερία για ανεξάρτητη αυτοβελτίωση του καθενός σε κάποιους τομείς).

Με βάση όμως το κομμάτι μας που αλληλεπιδρά με τους άλλους ορίζονται κάποιες ελευθερίες που μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο ως συλλογικό ζήτημα (πχ σε ό,τι αφορά την ελευθερία για επικοινωνία/επιρροή στο περιβάλλον μέσω της εργασίας/της δημόσιας έκφρασης/της διαμαρτυρίας κλπ).

Υπάρχουν βέβαια και πτυχές της ελευθερίας που δεν είναι αυστηρά συλλογικές, αλλά λόγω της ταξικότητας της σημερινής κοινωνίας πρέπει λογικά να αντιμετωπιστούν ως τέτοιες, καθώς εξαρτώνται από συλλογικές ελευθερίες.

Στόχος μας (ή τουλάχιστον στόχος "μου") είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ελευθερία του ανθρώπου, σε όλα. Και στο εσωστρεφές (ατομικό) επίπεδο και στο εξωστρεφές (συλλογικό). Προσωπικά, αν και αριστερών πεποιθήσεων, δε μου αρέσει η φετιχοποίηση της συλλογικότητας - ο άνθρωπος δεν είναι μονόπλευρος, και υπάρχουν και άλλα πράγματα στον κόσμο εκτός από... τους άλλους ανθρώπους. (Εδώ θέλω να καταγγείλω για άλλη μια φορά το θράσος των admin/mod/whatever που εξακολουθούν να κρατούν αδίκως σβησμένο το ποστ μου. Μάλιστα κάποιος από αυτούς έκανε μια πουστιά και κάθε φορά που πάω να το ποστάρω δεν ποστάρεται. Τους έχω πει ότι δε θα περάσει έτσι.) Στο ποστ μου εξηγούσα πώς στη δική μου ζωή δεν επηρεάστηκα τόσο από τη συλλογική καταπίεση, αλλά από την καθαρά ατομική. Θεωρώ ότι η ελευθερία στην απρόσκοπτη προσωπική αυτοβελτίωση πρέπει να είναι απαράβατη και σε πολύ υψηλή θέση, και σε αυτή μου την πεποίθηση δίνω προτεραιότητα λόγω των βιωμάτων μου.

Από εκεί και πέρα όμως σωστά είναι αυτά που λέει ο gillan. Το μόνο που με πειράζει είναι η ασέβεια στην εσωστρεφή-ατομική αναζήτηση της ευτυχίας, που θεωρώ ότι αποτελεί δικαίωμα παράλληλα με τη συλλογική.

[promitheas]

Η ελευθερια ειναι συλλογικο αγαθο και μονο ως τετοιο εχει νοημα.

Μπορείς να δώσεις και έναν ορισμό του συλλογικού αγαθού? Και της λέξης "ελευθερία"?
Τι θα πεί δεν έχει νόημα η ατομική ελευθερία? Αρνείσαι το γεγονός ότι είσαι μια ξεχωριστη προσωπικότητα μεσα στο σύνολο?

Και ποιές "συλλογικότητες" εκφράζουν αυτόνομες ενέργειες που δεν λογοδοτούν ούτε κάν στις Γενικές Συνελεύσεις?

Συλλογικο αγαθο ειναι αυτο που ανοικει εξ ολοκληρου και εξ αδιαιρετου σε ολλους.

Η ελευθερια ειναι μια εννοια και μια κατασταση που γενικα δεν μπορει να οριστει. Εγω πολυ γενικα πιστευω οτι ειναι το αντιθετο της εξουσιας.

Και δεν ειπα οτι η ατομικα ελευθερια δεν εχει γενικα νοημα. Απλα σε μια κοινωνια ανελευθεριας δεν μπορει κανεις να ειναι ατομικα ελευθερος. Μπορει ισως να εχει ελευθερειες που ειτε εχουν κερδηθει , ειτε εχει παραχωρησει η εξουσια, αλλα ελευθερια με τιποτα. Αν και σημερα η μονη ελευθερια που εχουμε ειναι να επιλεγουμε τι θα καταναλωσουμε...

Αρνουμαι απλα οτι ειμαι ελευθερος. Η μαλλον το δεχομαι οπως το ορισε ο Καστοριαδης. Οταν καποιος αποφασισει τι ειναι ελευθερος, τοτε αυτο ειναι και η πρωτη πραγματωση της ελευθεριας του. Αυτο και μονο. Οποιος σημερα θεωρει οτι ειναι ελευθερος εχει προβλημα αντιληψης της πραγματικοτητας που υπαρχει γυρω του. Η απλα τη διαμορφνει αυτος.......

Σε συλλογικοτητες ποιος αναφερθηκε??

 

Ο καθε  άνθρωπος ειναι μόνος του, και μόνος του αναζητά την ευτυχία του. Η ευτυχία σου δεν εξαρτάται απο την ευτυχία του άλλου. Οι συλλογικότητες υπαρχουν λογικα μονο για να επιτυγχάνεται η ατομικη ευτυχία καθενος απο τα μέλη της με μεγαλυτερη πιθανοτητα επιτυχιας (η ισχυς δια της μαζας, αγελη κτλ).

Αυτη ειναι μια ακρως ατομικιστικη, ωφελιμιστικη, χυδαια και επικινδηνη αντιληψη. Η ευτυχια σου δεν εξαρταται απο την ευτυχια του αλλου?? Δηλαδη εσυ εισαι μες την καλη χαρα αν σου συμβει κατι καλο, ασχετως αν πεθανει η μανα του κολητου σου??? Και τι ειναι αυτα που λες για τη συλλογικοτητα??? Αγελη και μαζα????  Αυτο που περιγραφεις ειναι ακραια φασιστικο...

Και τα αυγα γενικα ειναι καλη φαση...

http://www.youtube.com/watch?v=a9cAqqgWeaU

τι είναι εξουσία τότε για να καταλάβω τι είναι ελευθερία??

[promitheas]

Ουτε η μαλακια οριζεται κατα τη γνωμη μου, γι' αυτο και ολοι ειμαστε μαλακες (ο καθενας για τον αλλον)
Πώς διαολο μπορει να χρησιμοποιει καποιος μια λεξη οταν δεν αντιλαμβανεται τη σημασια της? (Προσοχη: Και λαθος να την χρησιμοποιει, δεν εχει σημασια σ' αυτη τη φαση, αρκει που εχει εναν ορισμο, εστω και λανθασμενο, αντιφατικο ή οτιδηποτε!)

γ+α = γα
τ+α = τα
ολο μαζι: γατουλι!

Ελεύθερος γίνεται ο άνθρωπος όταν απελευθερώνεται από την άγνοια. Οταν γνωρίζει τους νόμους της φύσης και της κοινωνίας και δρα σύμφωνα με αυτούς για να αλλάξει την πραγματικότητα με τη θέλησή του. Ο μαρξιστικός ορισμός της ελευθερίας ως «συνειδητοποιημένης αναγκαιότητας», σύμφωνα με την οποία η ελευθερία της προσωπικότητας, της ομάδας, της τάξης, της κοινωνίας συνίσταται όχι στη «φανταστική ελευθερία» από τους αντικειμενικούς νόμους, αλλά στην ικανότητα του ατόμου να διαλέγει, «να παίρνει αποφάσεις έχοντας επίγνωση του προβλήματος» (Ενγκελς, στο βιβλίο Μαρξ Κ. και Ενγκελς Φ.). Αυτή η ιστορικά σχετική, αλλά και ταυτόχρονα πρακτικά ουσιαστική ελευθερία του ατόμου να εκλέγει τη δική του γραμμή συμπεριφοράς στις διάφορες περιστάσεις, επιφορτίζει τον άνθρωπο με την κοινωνική και ηθική ευθύνη να δρα... Αυτά τα ξέρει καλά η άρχουσα τάξη. Γι' αυτό όταν μιλάει για «απόλυτη ελευθερία» εννοεί τη δική της ελευθερία, τη βασισμένη στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, την «ελευθερία» του εκμεταλλευόμενου να παραμένει στο σκοτάδι της ιδεολογικής χειραγώγησης από αυτήν, «ελεύθερος» από την επαναστατική προοπτική, «ελεύθερος» να συνεχίσει να είναι εκμεταλλευόμενος.

Συνεπώς, είναι πέρα για πέρα αυταπάτη να μιλά κανείς για απόλυτη ελευθερία σε μια κοινωνία με ανταγωνιστικές, ταξικές αντιθέσεις, όπου η ελευθερία της άρχουσας τάξης προϋποθέτει τη μια ή την άλλη μορφή σκλαβιάς (δουλική, δουλοπαροικιακή, μισθωτή) της εκμεταλλευόμενης τάξης. Το «βασίλειο της ελευθερίας», κατά τον Μαρξ, θα έρθει μόνο με την πλήρη επικράτηση του κομμουνισμού σε παγκόσμια κλίμακα και θα ανοίξει διάπλατα τους δρόμους της πραγματικής απελευθέρωσης του ανθρώπου.

Σημειώνεται πως η σοσιαλιστική επανάσταση είναι ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός, που ανοίγει το δρόμο για την πραγματική ελευθερία του ατόμου. Ομως, αυτό δε σημαίνει ότι απότομα καταργεί κάθε καταναγκασμό και ανισότητα... Πλήρης ελευθερία, κατάργηση κάθε καταναγκασμού και ανισότητας είναι δυνατή μόνο στην ανώτερη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας, όπου θα υπάρχει «γιγάντια ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων» (Λένιν) και το χαρακτηριστικό της κοινωνίας θα είναι «από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του» (Μαρξ).

[/i]

τι να πεί κανείς μετα απο αυτούς τους Γίγαντες!!!!!

[Social_waste]

Τι να πεί κανείς μετα απο αυτό το Γίγαντα???

[gillan]

τι είναι εξουσία τότε για να καταλάβω τι είναι ελευθερία??

Παντως το avatar σου ειναι το ακριβως το αντιθετο της ελευθεριας. Κομμουνισμος και εθνος together. Μαυρη μαυριλα...