«Δεν μίλαγε καθόλου στα αποδυτήρια ο Ζιντάν»
Η ενέργεια του Ζινεντίν Ζιντάν με το... κουτουλίδι στο στέρνο του Μάρκο Ματεράτσι, στα σίγουρα, αμαύρωσε την πορεία του μεγάλου Γάλλου στο Παγκόσμιο Κύπελλο και σε μεγάλο βαθμό στέρησε τον δεύτερο τίτλο της Γαλλίας σε διάστημα οκτώ ετών.
Μόνο ο ίδιος ο «Ζιζού» και ο Ματεράτσι γνωρίζουν τι είπε ο Ιταλός αμυντικός (γιατί κάτι είπε...) ώστε να φέρει σε αυτό το σημείο τον άσο των «τρικολόρ». Όπως και να έχει, ο «Ζιζού» (σ.σ. που δεν είναι η πρώτη φορά που φανερώνει... ένστικτα επιβίωσης) είναι αδικαιολόγητος.
Ο Γάλλος έβγαλε από μέσα του το δεκάχρονο παιδί των κακόφημων συνοικιών του Παρισιού, αλλά αν όντως του έχει πει κάτι πολύ άσχημο ο Ματεράτσι... ο Ιταλός είναι επίσης αδικαιολόγητος.
Τον συμπαίκτη του προσπάθησε να υπερασπιστεί ο Γουιλιάμ Γκαλάς, τονίζοντας πως... «Ορισμένες φορές όταν ένας παίκτης είναι αρκετά έξυπνος και σου λέει κάτι άσχημο, εκνευρίζεσαι και θέλεις να τον... σκοτώσεις. Μπορεί, επαναλαμβάνω, μπορεί να έκανε λάθος ο Ζιντάν». Δεν ξέρω τι του είπε. Θα πρέπει να ρωτήσετε τον Ματεράτσι, αλλά έφυγε. Έφυγε γιατί γνωρίζει πως έκανε κάτι κακό».
Ο Ζιντάν ήταν απαρηγόρητος στα αποδυτήρια και όπως λέει ο Γκαλάς... «Δεν μίλαγε καθόλου. Ήταν στεναχωρημένος τόσο για εμάς, όσο και για τον εαυτό του. Λυπάμαι για ότι του συνέβη. Ήταν το τελευταίο του παιχνίδι και θέλαμε όλοι μας να κατακτήσουμε το τρόπαιο για χάρη του».
Μετά τις κεφαλιές ήρθαν οι ...κουτουλιές!
Ολοι οι τίτλοι και οι διακρίσεις στην τεράστια καριέρα του Ζινεντίν Ζιντάν, όλη η δόξα που κέρδισε μέσα και έξω από τα γήπεδα, όλα εκείνα τα ...μαγικά στο παιχνίδι του, δεν έχουν συζητηθεί τόσο πολύ όσο το απρόβλεπτο φινάλε του τελευταίου του χορού στα γήπεδα του κόσμου. Ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής της γενιάς του, που είχε την ευκαιρία, την τύχη και την τιμή να γράψει τον επίλογο της καριέρας του αγωνιζόμενος στον τελικό ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, μένει στην ιστορία και για μια αψυχολόγητη ενέργεια και μια ...κουτουλιά σε αντίπαλο! Μια κουτουλιά, οχτώ χρόνια μετά (1998) τις δύο κεφαλιές που έστειλαν τη Γαλλία στην κορυφή του κόσμου!
Ηταν το 110` της παράτασης στον τελικό με την Ιταλία στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, όταν ο Ζιζού αντέδρασε στα "γαλλικά" του Μάρκο Ματεράτσι με μια κουτουλιά στο στήθος του ιταλού κεντρικού αμυντικού! Ο αργεντίνος διαιτητής, Οράσιο Ελιζόντο, αφού προηγουμένως συμβουλεύτηκε το βοηθό του, έβγαλε την κόκκινη κάρτα και του έδειξε το δρόμο για τα αποδυτήρια. Σε αυτό το σημείο, έπεσαν οι τίτλοι του τέλους για τον Ζιντάν, που σύμφωνα με τους ειδικούς βρίσκεται στην κορυφαία 5άδα όλων των εποχών μαζί με τους Μαραντόνα, Πελέ, Κρόιφ και Ντι Στέφανο. Αυτό ήταν το οριστικό του "αντίο" στο ποδόσφαιρο που τόσο αγάπησε και τον αγάπησε...
Το "10 το καλό" της Εθνικής Γαλλίας έφυγε με σκυμμένο κεφάλι από το γήπεδο, πέρασε δίπλα από το χρυσό αγαλματίδιο, σύμβολο του Μουντιάλ και κατευθύνθηκε στα αποδυτήρια. Δεν σήκωσε το βλέμμα του για μια στιγμή.
Εκεί ξέσπασε σε κλάματα, αφού συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί. Μέχρι το μετάλλιο του ξέχασε να παραλάβει εξαιτίας της συναισθηματικής του φόρτισης. Ολοι περίμεναν με αγωνία μια λέξη από τα χείλη του Ζιζού μετά το τέλος του αγώνα, μια εξήγηση για το ανεξήγητο. Ολοι έμειναν με την απορία: Γιατί; Απάντηση δεν πήρε κανείς... Τουλάχιστον για την ώρα...
Και να σκεφτεί κανείς, ότι όλα έμοιαζαν ιδανικά στο ξεκίνημα του τελικού. Ενός τελικού που μέχρι το 110` είχε τη σφραγίδα του μεγάλου αρχηγού. Λες και το είχε πάρει προσωπικά το θέμα. Ο Ζιζού μπήκε στο γήπεδο για την τελευταία παράσταση της καριέρας του αποφασισμένος να μεγαλουργήσει. Το πέτυχε... Στο 7` ανοιξε το δρόμο για την κορυφή του κόσμου με μια γλυκιά εκτέλεση πέναλτι για τους γάλλους και βασανιστική για τους ιταλούς. Η μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι και λίγο μέσα από την γραμμή του τέρματος! Το 1-0 ήταν γεγονός για τους Τρικολόρ με τον Ζιντάν να μπαίνει στο πάνθεον των παικτών που έχουν σκοράρει σε δύο τελικούς Μουντιάλ μαζί με τους Βαβά, Πελέ και Μπράιτνερ.
Το ιδρωμένο του πρόσωπο μαρτυρούσε την ένταση που ζούσε το παιχνίδι. Το τελευταίο του παιχνίδι. Το ήθελε πολύ αυτό το Κύπελλο, το είχε δηλώσει άλλωστε και πριν από τον τελικό. Το πάθος του ξεχείλιζε, πάλευε όλες τις φάσεις, έκοβε, πάσαρε, ντρίμπλαρε.
Τραυματίστηκε στον ώμο (80`) και ενώ όλα ήταν έτοιμα για την αλλαγή του, φώναξε "παρών", έσφιξε τα δόντια και συνέχισε. Για τη Γαλλία και την υστεροφημία του... Και στο 104` λίγο έλειψε να σκοράρει και πάλι. Επιασε δυνατή κεφαλιά από το ύψος του πέναλτι, αλλά ο Μπουφόν του είπε "όχι" με μια καταπληκτική απόκρουση. Εξι λεπτά αργότερα, ο Ζιζού αποχαιρετούσε τα εκατομμύρια των θαυμαστών του με τον πιο άδοξο τρόπο.
* Ο Ζιντάν είπε "αντίο" στη Γαλλία και το ποδόσφαιρο με γκολ. Οπως ακριβώς ήταν και το "αντίο" του με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης.
* Αυτή ήταν η 2η κόκκινη κάρτα που βλέπει ο Ζιντάν σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η πρώτη ήταν στο Μουντιάλ του 1998, όταν αποβλήθηκε στο ματς με την Σαουδική Αραβία για τον Γ` Ομιλο της διοργάνωσης.
Είπαν για την αποβολή του Ζιζού:
Ζακ Σιράκ (πρόεδρος γαλλικής Δημοκρατίας): "Θα ήθελα να εκφράσω όσο το σεβασμό μου για τον άνθρωπο που αντιπροσωπεύει ταυτόχρονα όλες τις όμορφες αρχές του αθλητισμού κι έχει τιμήσει το γαλλικό αθλητισμό και τη Γαλλία γενικότερα".
Ραϊμόν Ντομενέκ (προπονητής Εθνικής Γαλλίας): "Δεν δικαιολογώ τον Ζιντάν, όμως τον καταλαβαίνω".
Εμέ Ζακέ (πρώην προπονητής Εθνικής Γαλλίας): "Η αντίδραση του Ζιντάν ήταν απαίσια, είναι υπερβολικός στις αντιδράσεις του και έχασε τον έλεγχο".
Οπως και να έχει, Ζιζού, σ` ευχαριστούμε για τις σπάνιες ποδοσφαιρικές στιγμές που μας χάρισες...
Επίλογος με ρεκόρ
Ενας από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών, ο Ζινεντίν Ζιντάν, στον αποχαιρετιστήριο αγώνα της ένδοξης καριέρας του, με το εύστοχο χτύπημα πέναλτι στον τελικό του Μουντιάλ απέναντι στην Ιταλία,
έγινε ο τέταρτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία που έχει σκοράρει σε 2 τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου. Παράλληλα, ο αρχηγός της Εθνικής Γαλλίας ισοφάρισε ένα ακόμη ρεκόρ, φτάνοντας συνολικά στα τρία γκολ σε τελικούς Παγκοσμίων Κυπέλλων.
Συγκεκριμένα, μετά τα 2 γκολ στον νικηφόρο για τη Γαλλία τελικό του Μουντιάλ το 1998 απέναντι στην Βραζιλία, ο "Ζιζού" ευστόχησε στο πέναλτι που κατελόγισε ο αργεντινός διαιτητής Οράσιο Ελιζόντο στο έβδομο λεπτό του τελικού με την Ιταλία, γκολ με το οποίο "κοιτάζει στα μάτια" θρύλους του παγκόσμιου ποδοσφαίρου: Πελέ (1958, 1970), Βαβά (1958, 1962) και Μπράιτνερ (1974, 1982).
Παράλληλα, ο μαέστρος "Ζιζού" έφτασε στα τρία γκολ σε τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου, επίτευγμα που έχουν καταφέρει μόνο ο αγγλος Τζεφ Χαρστ (με το χατ-τρικ στο 4-2 επί της Δ. Γερμανίας το 1966), ο Πελέ (δύο γκολ στο 5-2 επί της Σουηδίας το 1958 και ένα στο 4-1 επί της Ιταλίας το 1970) και ο Βαβά (δύο τέρματα το 1958 και ένα στο 3-1 επί της Τσεχοσλοβακίας το 1962).
Η «Χρυσή Μπάλα» στον Ζιντάν
Μπορεί να μην κατάφερε να φθάσει στην κατάκτηση του Μουντιάλ με τη Γαλλία, ωστόσο θα κλείσει την καριέρα του με μια τιμητική διάκριση.
Ο λόγος για τον Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος ψηφίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Γάλλος σταρ, ο οποίος στο τελευταίο παιχνίδι του με τους «τρικολόρ» άφησε αρνητικές εντυπώσεις, με την απαράδεκτη ενέργειά του να χτυπήσει εκτός φάσης τον Ματεράτσι, συγκέντρωσε 2.012 βαθμούς και πήρε το βραβείο της «Χρυσής Μπάλας», αφήνοντας δεύτερο Φάμπιο Καναβάρο με 1.977 β. και τρίτο τον Αντρέα Πίρλο με 715.
Τα πήρε στο κρανίο και τα πήρε όλα
Ο αγαπημένος μας Ζιζού είπε το
οριστικό "αντίο" στο ποδόσφαιρο που τόσο αγάπησε και τον αγάπησε... Ομως δεν το έκανε με τον τρόπο που ήθελε και τον τρόπο που του άξιζε. Η Γαλλία με τον Ζινεντίν Ζιντάν στο τιμόνι της, κατόρθωσε να φτάσει στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά δυστυχώς, για τους φίλους των τρικολόρ, δεν κατάφερε να σταματήσει την Ιταλία, χάνοντας την ευκαιρία να σηκώσει το βαρύτιμο Κύπελλο στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του...
Ο γάλλος άσος ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του αγώνα με την καλή και την κακή έννοια... Στο ξεκίνημα του αγώνα ο Ζιζού ήταν συγκλονιστικός, άλλα η κατάληξη δεν ήταν ανάλογη της κλάσης του και του αντίο του στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Με γκολ πέναλτι, άνοιξε το σκορ για την Γαλλία, ενώ στο δεύτερο ημίχρονο τραυματίστηκε. Ο κόσμος φώναζε ασταμάτητα το όνομά του, εκείνος δεν τους χαλάσε το χατίρι, έσφιξε τα δόντια και συνέχισε τον αγώνα.
Ομως, η κούραση και η ένταση του αγώνα τον πρόδωσε και ξέχασε τους καλούς του τρόπους. Ισως να ξέχασε ότι ήταν και το τελευταίο του παιχνίδι. Στο 110ο λεπτό της αναμέτρησης επιτέθηκε στον Μάρκο Ματεράτσι και δυστυχώς έκλεισε την καριέρα του με μία αποβολή. Που με τίποτα δεν μπορεί να αμαυρώσει την τεράστια καριέρα του και την μεγάλη προσφορά στο άθλημα. Μια τεράστια καριέρα, από έναν ποδοσφαιρικό Θρύλο, που μένει στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους "μάγους" όλων των εποχών.
Σίγουρα βάζει το όνομά του δίπλα σε αυτά των Μαραντόνα, Πελέ και άλλων.
Ο Ζινεντίν Ζιντάν θεωρείται από πολλούς ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Στο πρόσωπό του, οι γάλλοι είδαν τον νέο Πλατινί. Αναμφισβήτητα κατέχει μια θέση στο πάνθεον του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και μάλιστα με αποδείξεις. Αθλητές όμως της κλάσης του Ζιντάν ξέρουν πολύ καλά ποια είναι η κατάλληλη στιγμή να πουν το μεγάλο αντίο. Σε συνέντευξη Τύπου στις 26 Απριλίου 2006, ο Ζινεντίν Ζιντάν ανακοίνωσε επισήμως αυτό που επαναλάμβανε τα τελευταία 3 χρόνια. Μετά το Μουντιάλ της Γερμανίας, το καλοκαίρι, κρεμάει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, κάνοντας φτωχότερο το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα...
Σε δηλώσεις του, ο Ζιζού, όπως τον αποκαλούν οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι, επεσήμανε: "Είναι μια απόφαση, η οποία ωρίμαζε μέσα μου συνεχώς. Τα δύο τελευταία χρόνια δεν νιώθω καλά με ό,τι συμβαίνει, που δεν εκπληρώνονται οι στόχοι, αν και θέλω να ξεκαθαρίσω ότι μιλάω προσωπικά για μένα, για τους λόγους που με οδήγησαν να πάρω τη συγκεκριμένη απόφαση. Πάνε τρία χρόνια χωρίς να κερδίσω τίποτα και δεν είμαι πλέον 25 χρονών. Δεν θέλω να μένω εδώ (σ.σ. στην Ρεάλ Μαδρίτης) απλά για να μένω. Πάντα έπαιζα για να κερδίζω και τον τελευταίο καιρό δεν το καταφέρνω. Οταν κερδίζεις, θέλεις να συνεχίσεις. Οταν χάνεις, είναι άλλο πράγμα, ειδικά στην Μαδρίτη, γιατί πρέπει να κερδίζεις πάντα. Υπό αυτές τις συνθήκες και με τον τρόπο που παίζω, δεν είμαι ευχαριστημένος".
Οπως ξεκαθάρισε ο ένας εκ των Βασιλέων της μπάλας, δύο είναι οι βασικοί λόγοι που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Ο πρώτος είναι προσωπικός, αφού όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, έχει ωριμάσει, ενώ ο δεύτερος αφορά την Ρεάλ Μαδρίτης. Συγκεκριμένα, ήθελε να ξεκαθαρίσει τη θέση του και να αφήσει την Ρεάλ να σχεδιάσει την επόμενη περίοδο, ψάχνοντας ενδεχομένως για καινούριους παίκτες. Αναφορικά με το νέο συμβόλαιό που υπέγραψε με την "Βασίλισσα" το 2005, το οποίο τον δέσμευε μέχρι το 2007, ο αρχηγός της Εθνικής Γαλλίας δήλωσε: "Εγώ ήθελα να υπογράψω μόνο για έναν χρόνο, αλλά ο πρόεδρος μου είπε ότι έπρεπε να υπογράψω για δύο".
Παρ` όλα αυτά, ο άσος των μερένγκες εξέφρασε την επιθυμία του να παραμείνει στη Μαδρίτη και να δουλέψει με παιδιά! "Εγκαταλείπω το ποδόσφαιρο, αλλά θα μου άρεσε να συνεχίσω με την Ρεάλ. Εχω μιλήσει με τον πρόεδρο και το σχέδιο που έχουμε είναι να κάνουμε κάτι σχετικά με παιδιά. Είναι μια ιδέα που χρειάζεται περαιτέρω σκέψη και, αν μπορεί να γίνει κάτι, θα το κάνουμε. Ο Φλορεντίνο με έφερε στην Μαδρίτη και ο νέος πρόεδρος, με τον οποίο έχω μιλήσει πολλές φορές, είναι επίσης σύμφωνος να συνεχίσω σε αυτό το πόστο. Δεν ξέρω αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τη λέξη ``πρεσβευτής``, αλλά, αν το θέλει η ομάδα, μπορούμε να κάνουμε κάτι. Θέλω να δουλέψω με παιδιά, όχι με την πρώτη ομάδα. Προς το παρόν, δεν είναι αυτός ο στόχος μου. Υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνω στην Μαδρίτη και έχω πολλά να μάθω στα παιδιά. Προς το παρόν, θα συνεχίσω να μένω στη Μαδρίτη", τόνισε ο Ζιζού.
Ο ντροπαλός Γιασίντ Ζινεντίν Ζιντάν
Γόνος οικογένειας αλγερινών μεταναστών, ο Γιασίντ Ζινεντίν Ζιντάν μεγάλωσε σε μια μικρή γειτονιά της Μασσαλίας. Ηταν ένα ντροπαλό παιδί, αλλά το ποδοσφαιρικό του ταλέντο τον έκανε να ξεχωρίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του, ενώ παράλληλα τον οδήγησε σε ηλικία 13 ετών στην ομάδα των Καννών.
Το γεγονός ότι εκπαιδεύτηκε από τους καλύτερους προπονητές της ομάδας, τον έκανε να αγαπήσει ακόμα περισσότερο το άθλημα και να παθιαστεί σε τέτοιο σημείο μ` αυτό, ώστε να αποτελεί την μοναδική του ενασχόληση και εμμονή. Στις Κάννες πέρασε δύσκολες στιγμές καθώς, του έλειπαν πολύ οι γονείς και τα τέσσερα αδέλφια του, ωστόσο, πάντα έβρισκε την φροντίδα που χρειαζόταν στους Ελινό, την οικογένεια που τον φιλοξενούσε στην ξένη για αυτόν πόλη.
Ενα αστέρι γεννιέται
Ο Ζιντάν είχε μια έμφυτη την ικανότητα να μαγεύει την μπάλα, αλλά γνώριζε επίσης ότι μόνο με πολλή σκληρή δουλειά θα μπορούσε να κατακτήσει την κορυφή. Το πάθος του και η εργατικότητά του δεν πέρασαν απαρατήρητα από τον προπονητή των Καννών, Ζαν Φερναντές, που στις 20 Μαϊου του 1989 τον "έριξε στα βαθιά", δίνοντάς του την ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο του στη μεγάλη κατηγορία του γαλλικού πρωταθλήματος. Δεν ήταν καλά καλά 17 χρονών όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με την Ναντ για 12 λεπτά. Οποτε έβρισκε ευκαιρία πήγαινε στην Μασσαλία, όπου στο Βελοντρόμ έβλεπε το ποδοσφαιρικό του είδωλο, τον "μεγάλο" Εντσο Φραντσέσκολι.
Το καλοκαίρι του 1992 αποχαιρέτησε τις Κάννες, προλαβαίνοντας να σκοράρει 6 γκολ σε 61 παιχνίδια που συμμετείχε. Ωστόσο, η παραμονή του εκεί θα του μείνει αξέχαστη καθότι, όχι μόνο του έφερε γούρι στην ποδοσφαιρική του καριέρα, αλλά και στην προσωπική του ζωή. Εκεί γνώρισε την Βερονίκ, την χορεύτρια που έμελλε να γίνει η γυναίκα της ζωής του και με την οποία απέκτησε 4 παιδιά. Αυτή είναι που του καλλιέργησε και το πάθος του για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Μάλιστα, λίγο καιρό μετά τη γνωριμία τους, ο Ζιζού πέτυχε και το πρώτο του γκολ, το οποίο και πανηγύρισε με έναν ιδιαίτερο χορό αφιερωμένο σ` εκείνη.
Ωστόσο, οι Κάννες έκρυβαν και την πρώτη ποδοσφαιρική απογοήτευση για τον νεαρό Ζιζού, καθώς υποβιβάστηκαν στην δεύτερη κατηγορία.
Στο ψηλότερο σκαλοπάτι της Ευρώπης και του κόσμου
Μπορεί οι Κάννες να υποβιβάστηκαν, βρέθηκαν όμως κάποιοι που εκτίμησαν το ταλέντο του... Οι άνθρωποι της Μπορντό έσπευσαν να εντάξουν τον νεαρό Ζιζού στο δυναμικό της ομάδας. Εκεί γνώρισε τον Ντουγκαρί, έναν από τους καλύτερους φίλους του και μετατράπηκε σε μετρ των στημένων φάσεων.
Εκεί, ο Εμέ Ζακέ είδε τον Ζιντάν και τον κάλεσε στην Εθνική Γαλλίας, δίνοντάς του το "βάπτισμα του πυρός" στις 17 Αυγούστου του 1994 απέναντι στην Τσεχία. Οι τρικολόρ βρέθηκαν πίσω στο σκορ 0-2, όταν ο Ζιντάν μπήκε στο παιχνίδι στη θέση του Μαρτίν. Μέσα σε 17 λεπτά ο Ζιζού σκόραρε δύο γκολ που ήταν τα πρώτα του, δύο γκολ σε έναν αγώνα, χαρίζοντας στην ομάδα του την ισοπαλία.
Ηταν παίκτης της Μπορντό για 4 χρόνια με κορυφαία, αλλά και πιο απογοητευτική στιγμή τη συμμετοχή του στον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 1996. Οι γιρονδίνοι είχαν κάνει μια εκπληκτική πορεία, αποκλείοντας την Μπέτις σε αγώνα που είχε σκοράρει και ο ίδιος ένα από τα ωραιότερα γκολ της καριέρας του, ενώ στα ημιτελικά αντιμετώπισαν τη Μίλαν. Οι ιταλοί είχαν νικήσει στο Σαν Σίρο, αλλά στον επαναληπτικό οι γάλλοι πήραν τη νίκη - πρόκριση με 3-0. Στον τελικό, όμως, η Μπάγερν Μονάχου στέρησε από τον Ζιζού την ευκαιρία να πανηγυρίσει την κατάκτηση του πρώτου μεγάλου τίτλου του.
Ο θριαμβευτικός απολογισμός από τη συμμετοχή του στη
ν Μπορντό ήταν 139 παιχνίδια και 28 γκολ, ενώ τα καλύτερα διαφαίνονταν στον ορίζοντα... Ο Ζιζού έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα του, υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας με την Γιουβέντους. Υπό την προστασία του Μαρτσέλο Λίπι, ο Ζιντάν "ξεδίπλωσε" το ποδοσφαιρικό του ταλέντο στο Ντέλε Αλπι, κερδίζοντας δύο πρωταθλήματα Ιταλίας, μόλις τις δύο πρώτες χρονιές του στο Τορίνο (1996, 1997), ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (1996) και το Διηπειρωτικό Κύπελλο (1996). Κατά το τελευταίο, είχε την τιμή να βρεθεί αντιμέτωπος με το ίνδαλμά του, Εντσο Φραντσέσκολι, και, παρ` όλο που σήκωσε την κούπα, έσπευσε να ζητήσει τη φανέλα του... ενώ σε δηλώσεις του για το είδωλό του, είχε αναφέρει χαρακτηριστικά: "Είναι ο Θεός του ποδοσφαίρου. Ηταν ο παίκτης που θαύμαζα περισσότερο όταν ήμουν στην Μασσαλία. Μπορούσε να κάνει απίστευτα κόλπα με την μπάλα, ίσως τα καλύτερα που έχω δει. Αν καταφέρω να φτάσω στο επίπεδο του, πιστεύω ότι δεν μπορώ να φτάσω κάπου ψηλότερα".
Οι μπιανκονέρι δεν μπόρεσαν, όμως, να του χαρίσουν το Κύπελλο που επιζητούσε περισσότερο απ` όλα: το Champions League. Σε δύο συνεχόμενους τελικούς, η Μεγάλη Κυρία απέτυχε. Το 1997 η Μπορούσια Ντόρτμουντ άφησε τον Ζιζού δεύτερο, ενώ το 1998 ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης αυτή που στέρησε το όνειρο από τον γάλλο άσο.
Περίπου 1,5 μήνα μετά, στις 12 Ιουλίου του 1998, ο Ζιντάν βρέθηκε στην κορυφή του κόσμου, κατακτώντας το Μουντιάλ με την Εθνική Γαλλίας. Με δύο κεφαλιές του στον τελικό απέναντι στην Βραζιλιά χάρισε στους τρικολόρ το πρώτο τους Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ ο ίδιος αναδείχτηκε Εθνικός Ηρωας. Η απόδοσή του στάθηκε αρκετή για να του χάρισε τη "Χρυσή Μπάλα" και τον τίτλο του Κορυφαίου Παίκτη της Χρονιάς σύμφωνα με τη FIFA. Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης σε όλους αυτούς που τον στήριξαν, ο Ζιζού κάλεσε στην πολυτελή αίθουσα του Παρισιού, όπου του απονεμήθηκε η "Χρυσή Μπάλα", τους περισσότερους συγγενείς του και 12 παιδικούς του φίλους!
Με τη φανέλα της Γιουβέντους, ο Ζιζού σε 191 παιχνίδια σημείωσε 28 γκολ, πριν ο Φλορεντίνο Πέρεθ αποσπάσει την υπογραφή του, έναντι του αστρονομικού ποσού των 78 εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να τον μεταγράψει στην Ρεάλ Μαδρίτης. Οι πρώτες του εμφανίσεις με την λευκή φανέλα των μερένγκες, δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών των ισπανών, με αποτέλεσμα να επικριθεί έντονα.
Στις 15 Μαϊου του 2002, ο παλιός καλός Ζιζου έκανε την εμφάνισή του, οδηγώντας την ομάδα του στην κατάκτηση του Champions League, αφού πέτυχε στον τελικό της Γλασκώβης, ένα γκολ - κομψοτέχνημα. Ο Ρομπέρτο Κάρλος βρήκε τον Ζιντάν, εκείνος βρήκε την μπάλα με το αριστερό του πόδι και με μια κίνηση που αψηφούσε το νόμο της βαρύτητας εκτέλεσε με ένα ασύλληπτο σουτ τον γκολκίπερ της Μπάγερ Λεβερκούζεν, χαρίζοντας στην Ρεάλ το 9ο Champions League. Ο Ζιζού έκανε επιτέλους το όνειρό του πραγματικότητα προσθέτοντας στο ενεργητικό του τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης, ο οποίος έλειπε από την πλούσια συλλογή του. Με την "Βασίλισσα", έφτασε επίσης, στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ, του Διηπειρωτικού Κυπέλλου (2002), αλλά και του ισπανικού πρωταθλήματος (2003).
Το 2000 είχε προηγηθεί η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος με την Εθνική Γαλλίας απέναντι στην Ιταλία. Στις 15 Δεκεμβρίου του 2002 αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου από την FIFA, διάκριση που έπαιρνε για τρίτη φορά στην καριέρα του (σ.σ. είχαν προηγηθεί οι βραβεύσεις του το 1998 και το 2000). Το 2004 ανανέωσε για 3 επιπλέον χρόνια το συμβόλαιο του με τους μερένγκες, ενώ στις 22 Απριλίου του ίδιου έτους ανακηρύχθηκε ως ο κορυφαίος ευρωπαίος ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 ετών από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου.
Το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι
Ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο 5ος, σύμφωνα με πολλούς, κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών μετά τους Μαραντόνα, Πελέ, Κρόιφ και Ντι Στέφανο, θα κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια φορώντας τη φανέλα της μεγάλης του αγάπης που δεν είναι άλλη από την Εθνική Γαλλίας. Η απογοήτευση του στο EURO της Πορτογαλίας ήταν μεγάλη όταν η ομάδα του αποκλείστηκε πρόωρα από την μέλλουσα Πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ελλάδα. Ο Ζιντάν θέλησε να αποσυρθεί από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, αλλά η πρόκριση της Γαλλίας στο Μουντιάλ της Γερμανίας ήταν ισχυρό κίνητρο για να επιστρέψει.
Ο Ζιζού έχει αναφερθεί στην καριέρα του... "Μπορεί να έχω κερδίσει αρκετά βραβεία και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτά, αλλά δεν είμαι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί εξαιρετικοί παίκτες και έφθασαν σε αυτό το επίπεδο μετά από σκληρή δουλειά και αυταπάρνηση. Αλλωστε αυτόν το δρόμο ακολούθησα και εγώ. Τα τελευταία 12 ή 13 χρόνια προσπαθώ να βελτιώνομαι, τόσο σε τεχνικό επίπεδο, όσο και στην φυσική κατάσταση".
Σπουδαία πρόσωπα από την ποδοσφαιρική και προσωπική του ζωή μίλησαν για εκείνον...
Σμάιλ Ζιντάν (πατέρας Ζινεντίν Ζιντάν): "
Είμαι ικανοποιημένος για ό,τι κατάφερε. Για τον ίδιο, για τα παιδιά του και για τη μητέρα τους. Οπως ξέρουν όλοι, όταν φτάνεις σε μία ορισμένη ηλικία, σου ζητούν κάτι παραπάνω, για να ικανοποιήσεις το κοινό αίσθημα. Επρεπε να πάρει αυτήν την απόφαση".
Εμέ Ζακέ (γάλλος τεχνικός, παγκόσμιος πρωταθλητής με τους τρικολόρ το 1998): "Πάντα υπάρχει μία μικρή θλίψη, όταν αποσύρεται ένας πρωταθλητής. Ο Ζιντάν υπήρξε ανέκαθεν τίμιος και αντικειμενικός. Αυτή η απόφαση είναι σκληρή και δύσκολη, όμως σίγουρα είχε λόγους, αφού αποχωρεί την κατάλληλη στιγμή. Σε παίκτες αυτού του επιπέδου δεν συγχωρείται τίποτα. Ηταν το καλύτερο να τελειώσει την καριέρα του με ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Είναι εύκολα αντιληπτό τι πρόκληση και τι στόχος είναι αυτός για τον Ζιντάν".
Μπενίτο Φλόρο (διευθυντής Ρεάλ Μαδρίτης): "Μας προκάλεσε λίγο πόνο. Ομως, για έναν παίκτη τέτοιου επιπέδου, αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να περάσει στην Ιστορία την κατάλληλη στιγμή".
Ραϊμόν Ντομενέκ (νυν ομοσπονδιακός τεχνικός της Γαλλίας): "Οπως όλοι όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο, έτσι κι εγώ είμαι στενοχωρημένος από το γεγονός ότι μετά το Μουντιάλ του 2006 δεν θα ξαναδώ αγωνιζόμενο τον Ζιντάν. Είναι ένας παίκτης που σημάδεψε τόσο το γαλλικό, όσο και το διεθνές ποδόσφαιρο. Η απόφαση του θα τού δώσει τη δυνατότητα να προετοιμαστεί ιδανικά για το Μουντιάλ. Ξέρω καλά ότι θέλει όσο τίποτα τη διάκριση στην Γερμανία και είμαι πεπεισμένος πως θα ``γράψει`` την τελευταία καλή σελίδα στην αθλητική του Ιστορία, κατακτώντας ένα Μουντιάλ με την Εθνική ομάδα".
Μισέλ Πλατινί: "Πιστεύω ότι ο Ζιντάν είχε δύο πολύ σημαντικές στιγμές. Αφενός πέτυχε δύο γκολ στον τελικό του Μουντιάλ 1998 με την Βραζιλία και αφετέρου σημάδεψε τη ``γενιά Ζιντάν``, των ετών 1998, 2000 και 2006. Εκτιμώ ότι υπήρξε ο βασιλιάς του κοντρόλ, ο βασιλιάς της πάσας, ακριβώς επειδή κανείς δεν μπόρεσε να ελέγξει την μπάλα όπως αυτός".
Μαρτσέλο Λίπι (προπονητής του στην Γιουβέντους): "Πιστεύω ότι είναι το κορυφαίο ταλέντο που ανέδειξε το ποδόσφαιρο στην τελευταία 20ετία. Πάντα ήταν στη διάθεση της ομάδας και πάντα σε κορυφαίο επίπεδο. Ολοι έκαναν τη σύγκριση με τον Μισέλ Πλατινί και στην αρχή υπήρξαν δυσκολίες. Θυμάμαι ότι του έλεγα διαρκώς να παραμένει ήρεμος και να παίζει όπως ξέρει. Μάλιστα, για να τον καθησυχάσω, του τόνιζα πως θα είναι πάντα βασικός ``αφού ένας παίκτης σαν κι εσένα δικαιούται να είναι βασικός σε κάθε μεγάλη ομάδα``. Πιο χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι, μετά το τέλος των αγώνων, τον έβλεπα να παίζει ποδόσφαιρο σε μια περιοχή όπου είχε φίλους αλγερινούς. Και όταν τον ρωτούσα τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ, μου απαντούσε: ``Αυτό με ευχαριστεί. Να παίζω με τους φίλους μου``. Και του έλεγα πως αυτό είναι καλό, αλλά πρέπει να πάει στο κρεβάτι του. Είμαι υπερήφανος που υπήρξα προπονητής του Ζιντάν. Ηταν τιμή για εμένα και είμαι ευτυχής που έστω και λίγο τον βοήθησα να εκφράσει την ποιότητα του. Το σίγουρο είναι πως μου έδωσε πολλά περισσότερα απ` αυτά που του έδωσα εγώ".
Πελέ: "
Απλά είναι ο κορυφαίος. Θα τοποθετούσα τον Ζιντάν μέσα στους πέντε καλύτερους παίκτες όλων των εποχών".
Αλφρέδο
Ντι Στέφανο: "Ο ποδοσφαιριστής που θυμίζει τον εαυτό μου, όταν έπαιζα μπάλα είναι ο Ζινεντίν Ζιντάν. Είναι χαρισματικός παίκτης. Τρέχει με το ίδιο στυλ που έτρεχα και εγώ. Χρησιμοποιεί επίσης πολλά κόλπα, τα οποία έκανα κι εγώ. Ημουν λίγο γρηγορότερος από τον Ζιντάν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήμουν και καλύτερος. Αυτός ο ποδοσφαιριστής σε γεμίζει με εμπιστοσύνη. Εχει μάτια στην ...πλάτη και γάντια στα πόδια του. Λες και έχει βάλει κόλλα στα παπούτσια του".
Ρόι Κιν: "Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής με τον οποίο έπαιξα αντίπαλος είναι ο Ζιντάν. Ολα φαίνονται απλά για αυτόν. Εργάζεται σκληρά και πρόκειται για έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή με τέλεια αγωνιστική συμπεριφορά. Κοιτάξτε το γκολ που έβαλε στον τελικό με την Λεβερκούζεν. Είναι παίκτης υψηλού επιπέδου, υψηλότερου και από το επίπεδο του αθλήματος. Το να σκοράρεις όπως το έκανε αυτός, με το ``κακό`` του πόδι και με την μπάλα να έρχεται σε τέτοιο ύψος, είναι φανταστικό και πραγματικά ήταν ένα ικανό γκολ για την κατάκτηση του Κυπέλλου. Πιστεύω ότι είναι ο μοναδικός παίκτης στον κόσμο που θα μπορούσε να βάλει αυτό το γκολ. Πρέπει να του βγάλουμε το καπέλο".
Ρονάλντο (το 2003 όταν κατέκτησε την "Χρυσή Μπάλα" με συνυποψήφιο τον Ζιντάν): "Είναι ο παίκτης που μου αρέσει περισσότερο από όλους, γιατί απλά είναι ο καλύτερος από όλους. Είναι ο εγκέφαλος της Ρεάλ Μαδρίτης, αφού από αυτόν περνούν όλες οι μπαλιές και είναι ο ρυθμιστής στην ανάπτυξη της ομάδας".
Ο Ζιζού έχει 106 συμμετοχές με τα χρώματα της Εθνικής Γαλλίας και έχει σημειώσει 29 τέρματα. Ο πρώτος του αγώνας με τη φανέλα των τρικολόρ ήταν απέναντι στην Τσεχία στις 17 Αυγούστου του 1994.
Οι διεθνείς τίτλοι του Ζινεντίν Ζιντάν:
1 Παγκόσμιο Κύπελλο (1998)
1 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (2000)
2 Διηπειρωτικά (1996, 2002)
1 Champions League (2002)
3 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ (1997, 2001, 2003)
1 Χρυσή Μπάλα (1998)
3 φορές Κορυφαίος Παίκτης στον κόσμο σύμφωνα με την FIFA (1998, 2000, 2003)
Links
Members
Total Members: 9950
Stats
Users Online
Poll
Author