Η Ωμεγα ραψωδία

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για οποιοδήποτε πρόβλημα με register/login, στείλτε email στο contact@thmmy.gr.

[RockStar]

Join our facebook group
ΓΕΛΩΔΙΑ - GELWDIA

[Ex_Mechanus]

"Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις,
οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγιείς βάσεις."
 
Ακριβώς τι παίζει με τους Ευθύμη Αρτέμη δεν ξέρω...αλλά υπονοείς ότι είναι ακροδεξιοι αν κατάλαβα καλά;

Προσωπικά δε μου δίνουν αίσθηση ακροδεξιών όσο αρχαιοελληνιστών...(υπάρχει τεράστια διαφορά!!).
Π.χ. ο καρατζαφέρης δεν είναι αρχαιοελληνιστής ούτε στην νοοτροπία ούτε στην δράση. Παρότι προσπαθούν να διατηρούν μια εικόνα πλησίον των αρχαιοελληνικών ηθών(δες αδωνη γεωργιάδη)...ως γνωστόν το πολιτικό τους σύμβολο είναι ο...σταυρός !!

Γι' αυτό αντιλαμβάνομαι το στίχο αυτό ως εναντίωση στην παγκοσμιοποίηση κι όχι ως φασιστική νοοτροπία. Πράγματι οι διεθνιστικές τάσεις είναι ικανές να αλλοτριώνουν τον παραδοσιακό χαρακτηρα ενός τόπου. Καλό ή κακό;...ο καθένας ας πιστεύει ότι θέλει...(Εγώ πιστεύω κακό).
Κι από διάφορα άλλα τραγούδια τους, μου δίνουν την αίσθηση ότι οι στίχοι τους προσανατολίζονται κυρίως στην πολιτιστική παρακμή κι όχι στην πολιτική...Στην ίδια λογική υπόκειται και ο παραπάνω στίχος νομίζω...

+Μία ψυχολογική παρατήτηση (θα εμβαθύνω λιγάκι στην αίσθηση του ωραίου και του δικαίου που διακρίνω στο σχόλιό σου):
το ότι σου αρέσει ο γκανστα ρυθμός σε ρίχνει σε αντίφαση....
ο γκανστα ρυθμός αντιπροσωπέυει το έγκλημα και τη βία...Αν θες λοιπόν να χαρακτηρίσεις ως φασιστικό τον παραπάνω στίχο...θα πρέπει πρώτα να αποβάλλεις την συμπάθειά σου προς τον "γκάνστα ρυθμό"...don't forget...δεν υπάρχει ισότητα στο έγκλημα (φασισμός και συμμοριακή βία ταυτίζονται σε πολλά)!!

μια χαρά ξέρεις 

-ΤΟ ΞΟΔΙ-
Δίσκος αλλαγής πλέυσης και αποκατάστασης βλάβης,
έχω αλλάξει πρέπει να το καταλάβεις
Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις,
οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγιείς βάσεις.
Αρκετά με αυτό το παραμύθι !
Η στάθμη της σούπας του κοσμοπολίτη
έχει ανέβει τόσο που μου εγγίζει τη μύτη.
Υπάρχει πρόβλημα!
Προσπαθώ να μην χάσω την εθνική μου ταυτότητα
μέσα σε αυτό το πλήθος
που του επιβάλλανε το Υδροχοϊκό ήθος,
φορείς της νέας εποχής που δουλέυανε στο ημίφως.

Γι αυτό στην εποχή μας ως συνήθως ,
είν 'απών το πολιτικό όν του Αριστοτέλη,
Η νέα παγκόσμια τάξη θέλει έναν άνθρωπο κουρέλι,
απλό αριθμό μέσα σε στατιστικές,
Μια κοινωνία απο ομογενοποιημένους καταναλωτές,
Μας θέλει πιόνια στην σκακιέρα
των παγκόσμιων εξουσιαστών,
των καρτέλ πετρελαίου και των πολυεθνικών εταιρειών,
Και δυστυχώς πάει κάπως έστι λοιπόν....

Όλοι ζούνε δίχως τη παραμικρή υποψία ,
ενώ η αρρώστεια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είναι αργά όταν θα ανακαλύψεις τη συνομωσία ,
θα είναι αργά ότα θα βρισκόμαστε στο ξόδι.

Σοφόν το σαφές ,
Όμως όλοι μιλάνε με μισόλογα κι υπεκφυγές.
Η σύγχρονη διανόηση φέρνει σύγχηση και συσκότιση
αντί να δίνιε φώτιση.
Είναι γεγονός πώς τελούμε υπο κατοχή,
Μας διοικούνε πολιτικοί με ομιχλώδη καταγωγή,
σκοτεινών κέντρων αποφάσεων υποτακτικοί.
Δήεν πνευματικοί ταγοί
τηρούν μιά ένοχη ανοχή.
Όλα μας ωθούνε πρός μια νέα εποχή ζόφου,
η πτώση είναι συνώνυμο της προόδου.
Δεν μας θέλουν Έλληνες
αλλά πολίτες του κόσμου
...βλέπεις του μαζανθρώπου η ιδεολογία
βολεύει τα παγκόσμια εξουστιατικά ιερατεία,
τα οποία εξάγουν ένα μοντέλο
και προσπαθούν να μας το επιβάλλουν
με το έστι θέλω.

Δεν θέλουν μια ειρηνική παγκόσμια κοινότητα,
που να αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα.
Κατ'αυτούς παγκοσμιοποίηση
σημαίνει ισοπεδωτική μονομορφοποίηση.
Γι' αυτό έχουνε βάλει στο στόχαστρο
το όμαιμον, το ομόγλωσον,
το ομόθρησκον και το ομότροπόν μας.
Έχουν φτιάξει μια θηλειά για το λαιμό μας.
παραχαράσυουνε το παρελθόν μας
προς όφελος του δικού τους μέλλοντος,
ετοιμάζουν την έλευση ενώς κυβερνομεσαίωνος
Σκοταδισμός για σένα και για μένα
σκοταδισμός 2001
Βάλλουνε πανταχώθεν εσκεμμένα
ενάντια στο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα.
Να μη σου προκαλλέι καθόλου έκπληξη,
η επιχείρηση εθνοκτονία σε εξέλιξη.
Χωρίς αντίδραση μπαίνουμε στο στόμα του λύκου,
η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου.
Ρόλο Δούρειου Ίππου
παίζουνε τα στρατευμένα τους φερέφωνα.
Αυτοί που εκλέγονται δουλέυουνε για ξένα συμφέροντα,
ανοίγουν την Κερκόπορτα,
συνεπικουρούμενοι απο σύγχρονους
Ηρόστρατους κι Εφιάλτες.
Δεν γίνονται αντιληπτοί
απο ένα έθνος με υπνοβάτες.


ps, eger8eite kai parte to mpoulo

[RockStar]

Βάζω στην άκρη τα παλιά
στιχάκια αραχνιασμένα
και φέρνω φρέσκα επίκαιρα
σε σένα αφιερωμένα!!!

Σήμα καμπάνα, cosmote
και Ράδιο Αρβύλα,
ειδήσεις STAR και πρωινό
με ντύσιμο ξεφτίλα!!
Πάν’ οι γιορτές προσπέρασαν
αρχίζει η δουλεία,
αρχίζει η παράσταση
κοντεύουν τα πεδία.
Σα την ελιά στο λιοτριβιό,
μας λιώνουνε στη γνώση,
μας βγάζουνε το λάδι μας,
μας έχουν παλαβώσει!
Σε λίγο θα μας βγάζουνε
και σε συσκευασία,
θα κάνουνε εξαγωγές
ως την Ιαπωνία.
Μα είμαι μέγα μένταλιστ,
πιο μέγα απ’ το Χουντίνι,
τον Ευταξία μη ρωτάς
εμένα ποιος με ντύνει.
Θα γίνω μέγα μάγιστρος,
θα γίνω Γιούρι Γκέλερ
και στα γραπτά που έρχονται
δε θα ‘χω κουτσικέλερ!

Πονοκεφάλοι ζώσανε
του νου την ηρεμία
γιατί σε λίγο έρχεται
της γνώσης τρικυμία.
Θα εφαρμόσω τεχνικές
γνωστών αρχαιολόγων,
 των μαθημάτων θέματα 
παλιών ηλεκτρολόγων.
Ίσως θα βρω το μυστικό
σαν νέος Ιντιάνα,
ακούγοντας στ’ ακουστικά
τραγούδια της Ριάννα!
Κι αν δεν περάσω τίποτα,
θ’ ακούω Καζαντζίδη,
ίσως να σβήνω τον καημό
 ακούγοντας Γονίδη! 

Κόβει η άτιμη η σχολή,
κόβει σα το μαχαίρι,
τα όσα έμαθα εδώ,
τα ξέρω πρώτο χέρι.
Ίσως τα πέρασες κι εσύ,
 ίσως τα συναντήσεις,
στων αιθουσών τα έδρανα
το αίμα σου θα χύσεις.
Γενναία πρέπει να σταθείς,
γενναία να προχωρήσεις,
άμα διαβάσεις αρκετά,
 κι εσύ θ’ αποφοιτήσεις.
Λιγάκι ακόμα έμεινε
λίγο να προσπαθήσεις,
απ’ το παρόν στο μέλλοντα
το χρόνο να ωθήσεις.
Μετά από τα βάσανα
ας έρθουν άσπρες μέρες,
καλοί μισθοί κουτσούβελα,
ας φορεθούν και βέρες.
Κι όταν μετά αργότερα
ασπρίσουν τα μαλλιά σου
και μαραθεί το πέος σου,
χοντρύνει η κοιλιά σου,
τότε θα βλέπεις όνειρα,
νοσταλγικές ειδήσεις,
πως κάποτε ήσουν φοιτητής
κι έβρισκες να… γαργαλήσεις!!
Έτσι η σκέψη θα πετά
πίσω στα περασμένα,
μέρες που έπινες φραπέ
και έπερνες ληγμένα.
Εδώ θα μας γεράσουνε
προτού να έρθει η ώρα,
στων μαθημάτων το βουνό
τραβώ την ανηφόρα.
Λένε θα γίνεις άνθρωπος
πτυχία όταν θα πάρεις,
μα δεν αρκεί να τραγουδάς
άμα σου λείπει η χάρης.
Ακόμα, τσουπ (!) η φυσική
πετάγεται μπροστά μου,
δε σέβεται τα χρόνια μου
ξεβάφει τη μπογιά μου.
Ακολουθεί κι ο Λογισμός
βαραίνοντας την πλάτη,
πληρώνω τα απρόσεχτα
και ακριβά μου λάθη.

Αν περπατήσεις στης σχολής
τους σκοτεινούς διαδρόμους,
θα προσπεράσεις μανιακούς
πολλούς ηλεκτρολόγους.
Άμα μπορούσαν θα ‘βαζαν
ρόδες αντί για πόδια
και στου κτηρίου την είσοδο
θα είχανε διόδια.
Θα είχαν πληκτρολόγιο
αντί για δαχτυλάκια,
θα πιάνανε κι ασύρματο
με τα μεγάλα αυτάκια.
Θ’ ακούγανε ευαίσθητα,
μέχρι και υπερήχους,
θα βλέπανε μ’ ακτίνες χ
πίσω από τους τοίχους.
Θα γίνονταν αόρατοι
όπως ο Πόττερ Χάρυ,
θα κάναν προσομοίωση
για τη ζωή στον Άρη.
 Ξέρουν τα πάντα να σου πουν
και να σου απαντήσουν,
μόνο για σεξ μη τους ρωτάς
 εκεί θα αποτύχουν.
Αχ  τι ωραία θα ‘τανε
να παίρνω ένα χαπάκι,
 τα πάντα να τα μάθαινα
όλα σ’ ένα λεπτάκι.

Μέσα απ’ το ΤΗΜΜΥ προκαλώ
αυτούς τους Μετσοβίους,
που φτιάξαν ένα βίντεο
κι όλοι τους λεν αστείους.
Αυτοί το ρίξαν στο νταλκά,
στον πόνο και στο κλάμα,
 γι’ αυτό θα τους νικήσουμε
με μια χιπ χοπ μπαλάντα.
Μόλις τελειώσουν τα γραπτά,
παρέα θα μαζευτούμε,
αίθουσα 5 κλασσικά
για να οργανωθούμε.
Στο χιτ θα περιέχονται
του Maxwell εξισώσεις,
θα βγάζουν αποτέλεσμα
διπλές ολοκληρώσεις.
Θα γράψω εγώ τετράστιχα
κι ομοιοκαταληξίες,
θα ρθούν να τραγουδήσουνε
και οι καταληψίες.
Και τότε ένδοξα εμείς
θα ‘χουμε τα πρωτεία,
θα φτάσουν του youtube τα views
δέκα χιλιάδες τρία!
Όλοι ζηλεύουνε εμάς
καρντάσια Ηλεκτρολόγοι,
εδώ στη συμπρωτεύουσα
υπάρχουν τόσοι λόγοι.
Μαζί με το πτυχίο μας
τη βγάζουμε ζωάρα,
εκτός από τη μόρφωση
έχουμε και κορμάρα.
Καλά, για να ‘ μια ειλικρινής,
κρατάω επιφυλάξεις,
γι’ αυτό το τελευταίο
υπάρχουν αντιδράσεις.
Τα βλέπουν τα ματάκια μας
σε όσα αναζητάνε,
αντί να βλέπουν ομορφιά,
ασχήμια συναντάνε.
Μα έτσι είναι η φύση του,
του μέσου ηλεκτρολόγου,
σαν ψάρι που επιβίωσε
στο άλμα του Ζαλόγγου!!
Απ’ όλα το χειρότερο
των Αθηναίων η φάτσα,
εμείς γλυκαίνουμε εδώ
τρώγοντας τη μπουγάτσα.
Νύμφη θεά του Θερμαϊκού,
Θεσσαλλλονίκη τρέλλλα,
μαζί με τα’ άλλα τα καλλλά
σε βάζει και κανέλλλα!!!!

Φτάνει βαρέθηκα παιδιά,
για τη σχολή να κλαίω,
γι’ αυτό θα πω τα χθεσινά,
αρχίζω και σας λέω...
 
Μες στα προάστια της γης,
κρυμμένες κατακόμβες,
φέρουν το φως μιας αστραπής
οι λαμπερές της γόβες!
Εκεί τη στρίμωξα προχτές,
ήταν αργά η ώρα
 κι αυτή μου έβγαζε κραυγές
 «τι κάνουμ’ εδώ τώρα?!»
«Μη μου φοβάσαι κούκλα μου,
είσαι μ’ ηλεκτρολόγο»,
ευθύς απάντησα εγώ
της έβγαλα και λόγο.
Κι αυτή αμέσως χάρηκε,
φούσκωσε σα παγώνι,
που βρήκε άντρακλα βαρύ
πολύ βαρύ πεπόνι.
Κοίταξα το ρολόι μου
κι αγχώθηκα λιγάκι,
με κοίταξε κατάματα
το έρμο κοριτσάκι.
«Πρέπει να φύγω μάτια μου,
πρέπει ν’ αποχωρήσω
γιατί έχω διάβασμα πολύ
που πρέπει να φροντίσω».
Η απορία γέμισε
το βλέμμα της γυνής,
πως γίνεται να γίνομαι
πια τόσο αγενής.
«Πριν από λίγο χάιδευες
και μου πιανες το μπούτι,
τώρα μ’ αφήνεις μοναχή
για να κλειστείς στο σπίτι»;
«Ξέρω πως είν’ αδύνατο
για σε να καταλάβεις,
δεν περιμένω εγώ με μιας
το νόημα να συλλάβεις.
Σιγά σιγά με τον καιρό,
ίσως με συνηθίσεις
κι αντίκρυ στα κυκλώματα
μικρή μετανοήσεις!»

Θέλω λοιπόν τη γνώμη σας
πιο κάτω να ακούσω
πείτε μου είχα άδικο
και τι ν’ αποφασίσω;
Πείτε μου τι θα κάνετε
στη θέση μου σαν μπείτε
θ’ αφήνατε τη γκόμενα
μήπως και λυτρωθείτε;
Θέλω ν’ ακούσω σχόλια,
μεγάλες συμβουλές
να κλείσουν της καρδούλας μου
οι ανοιχτές πληγές.
Comments να γράψετε πολλά,
στη σκέψη ν’ αφεθείτε,
 προτού ξανά στο διάβασμα
 να πάτε να στρωθείτε 

Πλέκω το νήμα της ζωής,
φανταχτερό πουλόβερ,
γιατί από την κούραση
θα βγούμε game over!
Στο ποίημα μου θα ξεχαστεί,
στ’ αστείο μου παιχνίδι,
γιατί αλλιώς θα τρελαθεί
της μοίρας το χοχλίδι (χοχλίδι=βότσαλο).
 Θα ‘ρθούνε χίλια κύματα
και θα το παρασύρουν,
θα τ’ οδηγήσουν στα βαθειά,
τα δάκρυα θα το φθείρουν,
γι’ αυτό σ’ όλα τα δύσκολα,
σε κάθε ευκαιρία,
πάντα ρε φίλε να γελάς,
δεν είναι αμαρτία.

Κοιτώ, θωρώ τα χάλια μας,
στου χρόνου τον καθρέπτη,
κι αν κατεβάσω pdf,
ίσως με πούνε κλέφτη.
Μπαίνω κρυφά στα downloads
και torrents κατεβάζω
μπαίνω και βρίσκω μουσική
κι αυτό δεν το αλλάζω.
Μα ένα έχε κατά νου
σάμπως το ίδιο κάνεις
αν αντιγράψεις από αλλού
εσύ είσαι που χάνεις.
Έτσι σαν θέλεις να γελάς
με φίλους όταν θα ‘σαι
αντέγραψε τους στίχους μου
το ΤΗΜΜΥ να θυμάσαι.
Δε θα τελειώσει εύκολα
η Ωμέγα ραψωδία,
έχω μπροστά μου να σας πω
υπέροχη ιστορία.
Και δε με νοιάζει αν τελικά
λιγάκι αυτή κρατήσει,
νόημα θ’ αφήσει αμυδρά
προτού αποχωρήσει.
Μετά από χρόνια πιθανόν
θα την ανακαλύψει
κι ένας μάγκας ψάρακας(=πρωτοετής)
το έργο συνεχίσει. 

[Appelsinpiken]

εισαι πολυ μεγάλος αγόρι μου

^respect^

respect τρελό όμως
εχω κατουρηθει στο γέλιο

χαχαχαχαχα

[Εσύ]

παλικάρι είσαι...

[RockStar]

Πριν να διαβεί το χάραμα,
προτού να ανατείλει,
ήλιος ανάβει σιωπηλά
της μέρα το καντήλι.
Μπαίνει το φως του αμυδρό
απ’ τ’ ανοιχτό πρεβάζι
και μυρωδίζει χρώματα
στο μαύρο το σκοτάδι.
Βλέπεις στο κάδρο της αυλής
εν’ απαλό αγέρι,
ν’ αγγίζει ήρεμα γλυκά
του χρόνου το τεφτέρι,
αυτό που γράφει στο μυαλό
ωραίες αναμνήσεις,
και που μπορείς απ’ το παρόν
στο τότε να γυρίσεις…

Μόνος μιλώ και χάνομαι
στων λέξεων τον ήχο,
το πριν με το επόμενο,
για να μου κάνουν στίχο.
Είν’ η χαρά τεράστια
είναι εξογκωμένη,
βλέπω αυτό που έρχεται
και τι με περιμένει.
Βήμα γοργό και τάχιστο
προς το πολυτεχνείο,
στη γραμματεία για να δω
επιτέλους το πτυχίο.
Πρώτα ανεβαίνω τα σκαλιά,
περνώ μέσα απ’ την πόρτα,
βλέπω αγάλματα παλιά
σα να μαζεύουν χόρτα.
Το ένα άγαλμα ψηλό,
κάτι κρατά στο χέρι,
ευνουχισμένο από καιρό
στων αχαμνών τα μέρη…
Φτάνω εν τέλει τελικώς
στης Σούλας το λημέρι
κι αναζητώ διακαώς
μιας βοηθείας χέρι.
Ρωτώ να μάθω να σωθώ,
κερδίζω ή θα χάσω,
θέλω να ξέρω να χαθώ
να φύγω να ησυχάσω.
Κι όμως μου λένε τ’ άσχημα
και θλιβερά μαντάτα,
λες κι είμαι ο Ερωτόκριτος
πιωμένος σε μια στράτα.
«Σου έχει μείνει μάθημα,
που πρέπει να περάσεις,
αλλιώς πτυχίο δε θα δεις
ακόμα κι αν γεράσεις…
Πρέπει την ύστατη στιγμή
για λίγο να παλέψεις,
αν θες να βρεις τη λευτεριά,
αν θες να ξεμπερδέψεις»...

Ξάφνου ξανά απ’ το πουθενά,
μακρόσυρτο στιχάκι,
γεννήθει μέσα στο μυαλό
ένα γλυκό βραδάκι.
Γεμάτο με απαλεψιά,
με δάκρια κι αεράκι,
σα να τανε του Μάλαμα
λυπητερό συρτάκι.
Κρατώ στο χέρι το στυλό
χαράσσω τα θρανία,
χαράσσω τοίχους έδρανα 
να διώξω την ανία. 
Μια ανάσα απ’ το όνειρο,
ένα τσιγάρο δρόμος
και με κρατάει όμηρο
ένας μονάχα πόνος.
Μ’ ένα μονάχα μάθημα,
ξεχρεώνεις πληρωτέο,
είναι της γνώσης όχημα,
που ‘χει περάσει ΚΤΕΟ.

[Optima]

Η ιδια μοιρα ελαχε
και εμενα,οπως σ'εσένα
φίλε Rockstar μην απορείς
τα χω και εγώ χαμένα

και εγώ παλέυω με θεριά
να πάρω το πτυχίο
αυτό το αχαρο χαρτί
κατάντησε αστείο

αρχή,όλοι ρωτούσανε,
πώς έγραψα,πώς πήγα
τα θέματα ήταν εύκολα
ήταν πολλά ή  λίγα;

με βλέπαν πόσο διάβαζα
και δεν κατανοούσαν
"μα τι σκάτα Κινεζικα σου φαίνονται;"
ρωτούσαν

αργότερα βαρέθηκαν,
δεν είχαν τί να πούνε
άλλους παίρναν τηλέφωνα
το Σάββατο να βγούνε

κι εγω για χρονια παλευα
με σκύλες και με χίμαιρες
και τον καημό μου έπνιγα
σε αγκαλιές εφήμερες

ωσπου ο εαυτός μου σταθηκε
σα δικαστής εμπρός μου
και αποφαση επεβαλλε
να ξαναβρω το φως μου

"μην τους αφησεις" μου λεγε
"σ' εσέ να σπείρουν φόβο"
"οι νέες καρδιές να φοβηθούν
δεν έχουνε τον  λόγο"

και όντως έτσι εγινε
τον πηρα τον τομέα
και ετρεξα,και φώναξα,
σε όλους πια τα νέα


πείσμωσα ακόμη πιο πολύ
και από αντοχές; Τις βρήκα!
τα κόμπλεξ ορισμένων
δε θα μας πιουν τη γλύκα!!


ό,τι τεσσάρι δω λοιπον
κ ό,τι παλούκια θέματα
ξέρω από πίσω κρύβονται
τα αδειανά τα βλέμματα....

κρατώ λοιπόν τα θετικά
και βλέπω και την έξοδο
,ισως τωρα  ορκιστω
(το κάποτε αδιέξοδο)


 

[Optima]

πω εντωμεταξυ τωρα διαβαζω ολη την ραψωδια απο την αρχη, εχεις αφιερωσει! οντως πρεπει να συνεχιστει αυτό! εισαι απιστευτος!! τραγουδας τον καημο του συγχρονου ηλεκτρολογου με παθος και ειλικρινεια!!!!!!!!!!!!

[Wanderer]

The Omega Rapsody season 2: Rockstar's successors


Episode 1: Optimal Situation

[Optima]

Σα μπεις ηλεκτρολόγος
είναι βαριά θητεία
όλους μας συντροφεύει
η Ωμέγα Ραψωδία

In media res,

θα μπω στην ιστορία σου,
το ξέρω δεν επείγει
μα είμαι απ' τους Τηλέπ
που είμαστε και λίγοι
ο τόμος του Proaki,
ασκήσεις,θεωρία,
πάμπολλα αντικείμενα
καθηγητές-θηρία

Άλλοι είναι λίγο ευέξαπτοι,
άλλοι έχουν ευγένεια,
είναι και η Παυλίδου
που έχουμε συγγένεια
Άλλοι είναι ολιγομίλητοι
άλλοι γράφουν στη λίστα
και μερικοί γλεντζέδες
γουστάρουνε στην  πίστα
Γιούλτσης,Καραγιαννίδης
Ξένος και Δημάκης,
είναι και ο Αντωνόπουλος
και ο Παπαγιαννάκης
Και φυσικά Καδή,
την είδα ψες αργά,
απά στο δωδεκάποντο
βαθμολογεί γραπτά

Γι αυτό βιώματα πολλά
στη ραψωδία βρήκα
αφού μετά το Λύκειο
στο ίδιο ζόρι μπήκα

Είσαι ο Ερωτόκριτος
ας γίνω η Αρετούσα
άμα σε διώξει η γκόμενα
θα γίνω εγώ η μούσα
Εσύ είσαι ενεργειακός,
εγώ το τηλεπάκι
μα ίδια ανάγκη μας ωθεί
να γράψουμε στιχάκι

Θα μαστε ταιριαστές ψυχές
ή μαλλον μυαλουδάκια
κι αν θέμε θα γεννήσουμε
παιδάκια-σπασικλάκια

Μόλις λέξεις αρθρώσουνε,
αντί να πάμε "άτα"
τους τύπους θα τα μάθουμε
του Οkumura-Hata
Θα παίζουν τ άλλα στην αυλή
και τα δικά μας όχι
μηχανικοί θα γίνουνε
είναι μεγάλοι στόχοι
Θα τα μαθαίνουμε Fourier
αντί για αλφαβήτα
και m.file μ'όλα τα steps
το πώς να τρώνε πίτα
Θα τα μουρλάνουμε καλε
αντί να τρώνε hamburger
μ' εμάς θελουν δε θέλουν
θα πάθουνε το Asperger
Μα λύση πάλι θα βρεθεί
υπάρχει ο Λεόντιος
σε αυτισμό και συναφή
είναι αυτός Δρακόντιος

Νομίζω είναι πια σαφές
την αγκαλιά του ΤΗΜΜΥ
ο,τι συμβεί,θέλεις δε θες,
κανένας δεν αφήνει.

[RockStar]

Νέα κεφάλαια άνοιξες,
καινούρια σταυροδρόμια,
σ’ ευχαριστώ που διάλεξες
να μου μιλάς με λόγια…

Κάθε αρχή και δυσκολή
κάθε πορεία δρόμος
σε στρατοπέδου εμπλοκή
παραβιάζων νόμος…

Συνέχισε μη σταματάς
τώρα που πήρες φόρα,
μέχρι να γίνει σαματάς
και μια σχολίων μπόρα!

Τώρα δεν έχω να σου πω
κατεβατό μεγάλο,
όταν το χρόνο θα τον βρω
θα γράψω κι άλλο κι άλλο!

Που να ‘ξερες στο αύριο
τι άλλο ετοιμάζω…
όταν θα φτάσει η στιγμή
θα τό βρεις μες στο πιάτο…

[RockStar]

http://vallusrasa.blogspot.com/

[RockStar]

Είμ’ ένα φάντασμα παλιό
στοιχειώνω όλο το ΤΗΜΜΥ.
Κι όλο φλερτάρω στο μυαλό
των φοιτητών τη μνήμη.

Έτσι αναδύεται η νεκρή
Ωμέγα ραψωδία
από το δίσκο ενός Pc
των bits η ακολουθία.

Το ποστ μου στο προσκήνιο
θα το επαναφέρω.
Μετρώντας κουμποσκήνιο
νοήματα θα φέρω.


Μόλις τελειώσεις και θα ‘ρθει
η ώρα να δουλέψεις,
τότε θα ψάξεις για να βρεις
τις πιο καλές τις λέξεις.

Να περιγράψεις με πυγμή
στ’ ανώτερά τους όντα,
για να τους πείσεις στη στιγμή
πως έχεις τα προσόντα.

Στην κριτική επιτροπή
που θα σε εξετάσει,
σα τάλεντ σόου στην τιβι
 να τους διασκεδάσει,

τις εντυπώσεις που ζητά
ο κάθε πικραμένος
που θε να γίνει πλούσιος
τρελά κι απελπισμένος.

Μάθε παιδί μου γράμματα
αν θέλεις να προκόψεις,
χωρίς το χρήμα γάματα
θα μαζευτούν οι δόσεις.

Γιατί σε μας στον κλάδο μας
δουλεύεις  δε δουλεύεις
θα καταβάλεις εισφορά
τι θες και το παιδεύεις;

Τόσα χρονάκια στο ΑΠΘι,
τόσα χρονάκια πνίγω,
μα δε μαθαίνουμε εκεί
όσα ζητούν στο στίβο.

Στης εργασίας το τερραίν
γερέ λαμπαδηδρόμε
θέλουνε άλλα απ’ όσα λεν,
Ερμή μου ταχυδρόμε

φέρε στους νέους φοιτητές
τη φώτιση να μάθουν
όταν κοιτούν τις αγορές
και εργασία ψάχνουν

ποια είναι τα’ απαραίτητα,
τα βασικά στοιχεία,
να επιβιώσουν μόνοι τους
μέσα στην κοινωνία.

Εκπλήρωσες υποχρεωτική
στρατιωτική θητεία,
μα δεν απέκτησες εκεί
εργασιακή προϋπηρεσία.

Τώρα γυρίζεις άνεργος
ρωτώντας πόρτα πόρτα,
για πέντε ψοροτάληρα
θα μάζευες και χόρτα.

Του χρήματος το σύστημα
δε βλέπει τα πτυχία,
όλο κονέ, απατεωνιές,
δεν κρίνετ’ η αξία.

Και σού 'ρχεται ένας τυπάς
με θείο στο Μαξίμου
να σου το παίξει άρχοντας
γιατί οδηγάει Λίμο.

Κι εσύ που νόμιζες πως θα,
πως θα μετράς με μέγγε (ρ)
Βρέθηκε μια επιγραφή
Φωτοβολταϊκά σε στέγε (ς).

Πίστευες πως ειδήμονες
τακτοποιούν το θέμα,
μα είδαν τα ματάκια σου
πως ήταν δυο ρέμα (λια).

Καταγωγής Αιγάλαιω,
χωρίς λαμπρά πτυχία,
που απλά είχαν το κεφάλαιο
να μπούν στην ιστορία.

Θα γίνουμε αφρικανική
του τρίτου κόσμου χώρα.
Θα μας γυρίσουν στη δραχμή
και θα ξεσπάσει μπόρα.

Το ‘χασε ποια το νόημα
η μισθωτή εργασία,
με κάθε κρίσης θρόισμα
αυξάνετ’ η ανεργία.

Το πιο επικίνδυνο χαρτί
πως σβήνετε η ελπίδα
κι όσο ο φόβος θα ανθεί,
ραγίζει η ασπίδα.

Της λευτεριάς μας το κελί
ένα μικρό διαμέρισμα
και τα Χριστούγεννα αυτά
κανείς δεν παίρνει μέρισμα.

Και τι δε θα ‘δινα ξανά
το χρόνο να γυρίσω,
στων αιθουσών τα έδρανα
και πάλι να καθίσω.

Όπως τραγούδαγε παιδί
η Βίσση η Αννούλα,
τ’ άπλυτα βγάζει στο γυαλί
και τη μικρή οθονούλα.

Για φανταστείτε φίλοι μου,
μετά απ’ τα πεδία,
να είχαμ’ ένα μάθημα
για την οικονομία.

Να μπαίνανε κι οι δυό μαζί
για να μας κατηχήσουν,
η Μέρκελ και ο Σαρκοζί
τις απορίες να λύσουν.

Πρώτη σειρά θα βρίσκονταν
πολιτική ηγεσία,
που όσες φορές το έδωσαν
μια σκέτη αποτυχία.

Κι όποιος δεν κάθονταν καλά
κι έκανε φασαρία,
μ’ αστυνομία και με ΜΑΤ
καταστολή στη βία.

Σα ρεσιτάλ ηθοποιού,
καρέ από σελινόιντ,
θα μοιάζει ήχος τραγουδιού
και στίχος των Πινκ Φλόιντ

Για όσους μαθήματα χρωστούν
θα παίρναν χίλια μέτρα
σε πέντε χρόνια να ορκιστούν
καινούριου Τοίχους πέτρα…

[Appelsinpiken]

τι έγινε?
ορκιστήκαμε και βγήκαμε στην αγορά εργασίας?

[RockStar]

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=xzaNnGQQ2g4" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=xzaNnGQQ2g4</a>