Ειδικό σχολείο για υπερευφυή παιδιά

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[corina]

BTW το πρόβλημα της κοινωνικοποίησης λύνεται πολύ εύκολα αν αποφασίσεις να αντιμετωπίσεις τους άλλους ως κατώτερους, δηλαδή συγκαταβατικά. Όσοι το κάνουν έχουν πολύ καλά αποτελέσματα.

Οπότε μάλλον η έλλειψη έπαρσης είναι το πρόβλημα...

Τι λες ρε νεσσα...θα μας τρελάνεις εντελώς?
Δε θέλω να σε προσβάλω ούτε το λέω ειρωνικά ή κοροϊδευτικά, αλλά αυτό για μένα δε λέγεται κοινωνικοποίηση, λέγεται κόμπλεξ...

Τεσπα, είναι βράδυ και δεν μπορώ να απαντήσω συνολικά...Θα επανέλθω αύριο.

[4Dcube]

Οι προσδοκίες για την πορεία ενός μικρού παιδιού δεν ανήκουν στην κοινωνία, αλλά στους γονείς. Η κοινωνία επενδύει στην παιδεία τελείως στα τυφλά, έχοντας υπόψη ένα μέσο όρο - τη γραμμική προσέγγιση.
Κατά συνέπεια, οι ονοματισμοί κάποιων παιδιών ως "προικισμένα", "ιδιαίτερα" κλπ είναι αποκύημα... των γονιών.

Στην πάροδο του χρόνου, η σχολική πορεία ενός παιδιού θα εξαρτηθεί από το περιβάλλον του, όχι από το ίδιο. Π.χ. πόσο ενδιαφέρεται για το μάθημα, αν έμαθε ποτέ τη συστηματική μελέτη.

Δεν είναι τυχαίοι οι ύμνοι στην προσωπική προσπάθεια που κατά καιρούς ακούμε από εξέχοντα πρόσωπα.

Κατά συνέπεια, η δημιουργία ενός σχολείου για παιδιά "αυξημένων δυνατοτήτων" σε κάποιον τομέα, θα έχει τη λειτουργία του αποκλειστικά εξαρτημένη από τα κόμπλεξ των γονιών.

Συγκεκριμένα ωστόσο, κι επειδή αναφέρθηκε, τα μουσικά σχολεία δύσκολα κεντρίζουν κάποιο σχετικό κόμπλεξ, διότι αυτό ποτέ δε δημιουργήθηκε. Αντίστοιχα σε οποιαδήποτε τέχνη. Γιατί οι ικανοτητες αυτές είναι εξαιρετικά δύσκολο να μετρηθούν. Εξάλλου, η εξέλιξη του ατόμου δεν είναι τις περισσότερες φορές καθορισμένη από την ικανότητα αλλά από πιο φιλοθεάμοντα κριτήρια. Η θέαση αυτή του καλλιτέχνη είναι ίσως το αντίκτυπο της δράσης του στην κοινωνία του. Άδικη, ίσως πουν κάποιοι, δηλαδή εκείνοι που δε θέλουν να μετρούν.

Τέλος, διαβαθμίσεις πάντα υπάρχουν σε μια ομάδα. Δεν υπάρχει ομάδα με μέλη ακριβώς ίδιου επιπέδου. Εκτός των διαφορών μεταξύ ατόμων, υπάρχει ο μιμητισμός της λειτουργίας της ευρύτερης κοινωνίας. Των ρόλων του πιο "τεμπέλη", του πιο "εγωκεντρικού", κλπ από τους άλλους στην ομάδα που κι αν δεν υπήρχαν πιο πριν που ένα άτομο ανήκε σε άλλη ομάδα, δημιουργούνται με την πρώτη ευκαιρία που διαπιστώνεται το κατάλληλο έδαφος.

[Nessa NetMonster]

Τα τμήματα των μαθητών πρέπει να είναι ανομοιογενή ως προς το επίπεδο και η διδασκαλία να προχωράει με το ρυθμό που έχει ο μέσος όρος της τάξης.

ΟΧΙ.

Αυτήν την άποψη θα την αντιπαλεύω μέχρις εσχάτων. Είναι απάνθρωπο να ενδιαφέρεσαι μόνο για την προσαρμογή της πλειοψηφίας και να αδιαφορείς για την προσαρμογή των μειοψηφιών.

Ο ρόλος του δασκάλου δεν είναι να μεταδώσει τις γνώσεις ως ο φωστήρας, αλλά να δείξει τον τρόπο σκέψης στα παιδιά, τα οποία σε ομάδες (επίσης ανοιμοιογενείς) ανακαλύπτουν μόνα τους τη γνώση μέσα από ενεργητικές μεθόδους μάθησης.

Ο έξυπνος θα καταλάβει τα πάντα μέσα σ 2 λεπτά ενώ οι άλλοι θα παιδεύονται. Μετά ποιος θα είναι ο ρόλος του στην ομάδα; Να κάνει το δάσκαλο και να κάθεται να εξηγεί στους υπόλοιπους; Το ρώτησες το παιδί αν θέλει να παίξει τέτοιο ρόλο;

Φυσικά, υπάρχει ειδική μέριμνα από το δάσκαλο για τους μαθητές που αντιμετωπίζουν δυσκολίες και αντίστοιχα επιπλέον κίνητρο π.χ. πιο δύσκολες ασκήσεις για τους πιο προχωρημένους.

Δύσκολες ασκήσεις πάνω σε ποιο πράγμα; Στην πρόσθεση και την αφαίρεση; Αν πηγαίνει ο καθένας με το ρυθμό του, άλλα παιδάκια θα μαθαίνουν πρόσθεση και άλλα συναρτήσεις.

Πετυχαίνει όμως παράλληλα πολλαπλά ωφέλη: κοινονικοποίηση, τα παιδιά βλέπουν το σχολείο σαν παιχνίδι και το αγαπάνε κτλ.

Εγώ γιατί δεν το βλέπω αυτό;

Θα έλεγα ότι συμπληρωματικά σε κάτι τέτοιο, θα μπορούσαν να υπάρχουν επιπλέον ώρες (ή για να μην το πω επιπλέον, κάτι σαν ώρες επιλογής όπου το κάθε παιδί θα ασχολείτο περισσότερο με το αντικείμενο που του αρέσει - αν και αυτό είναι δύσκολο να το φανταστούμε για το δημοτικό).

Αυτό είναι πολύ άδικο. Γιατί επιβάλλεις στο έξυπνο παιδί να δουλεύει περισσότερο; Φυτό θα το καταντήσεις.

Δεν μου αρέσει καθόλου το παράδειγμα των παιδιών που στα 19 τους έχουν πάρει πτυχίο ή και διδακτορικό ακόμα. Τα θεωρώ εξ' ορισμού δυστυχισμένα, αφού δεν έχουν υπάρξει παιδιά.

Αυτό γιατί το λες;

[Nessa NetMonster]

Οι προσδοκίες για την πορεία ενός μικρού παιδιού δεν ανήκουν στην κοινωνία, αλλά στους γονείς. Η κοινωνία επενδύει στην παιδεία τελείως στα τυφλά, έχοντας υπόψη ένα μέσο όρο - τη γραμμική προσέγγιση.
Κατά συνέπεια, οι ονοματισμοί κάποιων παιδιών ως "προικισμένα", "ιδιαίτερα" κλπ είναι αποκύημα... των γονιών.

Στην πάροδο του χρόνου, η σχολική πορεία ενός παιδιού θα εξαρτηθεί από το περιβάλλον του, όχι από το ίδιο. Π.χ. πόσο ενδιαφέρεται για το μάθημα, αν έμαθε ποτέ τη συστηματική μελέτη.

Πραγματικά δε μπορώ να σε καταλάβω. Αρνείσαι ότι κάποια παιδιά είναι προικισμένα, δηλαδή ότι έχουν αντικειμενικά περισσότερες δυνατότητες; Πες ότι το παιδί σου βγαίνει έτσι. Τι θα το κάνεις; Πες ότι - κάτω από την πίεσή του, αφού τα παιδιά ρωτάνε συνέχεια - του λες για εξισώσεις, για δυνάμεις, για λογαρίθμους, για πίνακες. Θα το στείλεις μετά στο δημοτικό να "μάθει" το 1 και το 2; Δεν καταλαβαίνεις ότι θα ασφυκτιά εκεί μέσα;

[Alexkasgr]

Nessa, κάνε τον κόπο να ξαναδιαβάσεις το μήνυμά μου, ειλικρινά εκτός από το πρώτο και το τελευταίο που απλά διαφωνούμε, στα υπόλοιπα σου έχω ήδη απαντήσει...

Για το πρώτο... εκεί πηγαίνει η προτροπή μου να διαβάσεις κάποιο βιβλίο παιδαγωγικής. Άνθρωποι που μια ζωή ασχολούνται με αυτό και έχουν γνώσεις και ψυχολογίας, όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρουν.

Το γιατί του τελευταίου quote δίνεται στην τελευταία πρόταση που quotάρεις.

Υ.Γ.: Είναι πολύ κουραστικό το ότι κάνεις quote κομμάτι κομμάτι και θέλεις απάντηση. Βλέπεις μεμονωμένα κομμάτια από τα post και όχι το πνεύμα του συνολικού, γι' αυτό και πολλές από τις ερωτήσεις σου έχουν ήδη απαντηθεί. Προσωπικά, δεν μπορώ ν' απαντάω quote προς quote και ελπίζω να είναι σεβαστό αυτό.

[Aurelius]

Αυτος που εχει ευφυια να μαθει συναρτησεις οταν οι αλλοι κανουν προσθαφαιρεσεις, θα τις μαθει. Αυτο γινεται αιωνες τωρα. Δεν χρειαζεται καποιο ειδικο σχολειο. Και δεν εννοω θα τις μαθει με επιφοιτηση, αλλα θα ενδιαφερθει, θα ρωτησει κτλ. Και μην ρωτησεις γιατι να ρωτησει και να μην του το προσφερεις κατ ευθειαν, γιατι αν δεν ρωτησει, ουτως η αλλως δεν θα μαθει.

Και μην ξεχναμε, οτι δεν προεκυψαν σημερα οι ευφυιες. Οι μεγαλυτερες ιδιοφυιες του πλανητη απο αγροτικες οικογενεις προεκυψαν, χωρις να εχουν κανενα "ειδικο" σχολειο. Οσοι ειναι ευφυιες, ας κανουν και το 1/100 που εκανε ο Gauss και ο καθε Gauss και θα ειναι μια χαρα η επιστημη.

[Aurelius]

Οι προσδοκίες για την πορεία ενός μικρού παιδιού δεν ανήκουν στην κοινωνία, αλλά στους γονείς. Η κοινωνία επενδύει στην παιδεία τελείως στα τυφλά, έχοντας υπόψη ένα μέσο όρο - τη γραμμική προσέγγιση.
Κατά συνέπεια, οι ονοματισμοί κάποιων παιδιών ως "προικισμένα", "ιδιαίτερα" κλπ είναι αποκύημα... των γονιών.

Στην πάροδο του χρόνου, η σχολική πορεία ενός παιδιού θα εξαρτηθεί από το περιβάλλον του, όχι από το ίδιο. Π.χ. πόσο ενδιαφέρεται για το μάθημα, αν έμαθε ποτέ τη συστηματική μελέτη.

Πραγματικά δε μπορώ να σε καταλάβω. Αρνείσαι ότι κάποια παιδιά είναι προικισμένα, δηλαδή ότι έχουν αντικειμενικά περισσότερες δυνατότητες; Πες ότι το παιδί σου βγαίνει έτσι. Τι θα το κάνεις; Πες ότι - κάτω από την πίεσή του, αφού τα παιδιά ρωτάνε συνέχεια - του λες για εξισώσεις, για δυνάμεις, για λογαρίθμους, για πίνακες. Θα το στείλεις μετά στο δημοτικό να "μάθει" το 1 και το 2; Δεν καταλαβαίνεις ότι θα ασφυκτιά εκεί μέσα;

Ποσα ειναι τα ατομα που απο 5 χρονων το κανουν αυτο? Και οσα ειναι ετσι, οι γονεις μπορουν να φροντισουν την πνευματικη του διψα. Με την λογικη αυτη, θα πρεπει να μαζεψουμε και οσους φτιαχνουν lego πολυκατοικια σε 28 δευτερολεπτα οταν ειναι 5 χρονων, γιατι αυτοι θα γινουν γαματοι χτιστες.

[Nessa NetMonster]

@Alexkasgr: Όπως εσύ προτιμάς να απαντάς με ενιαία κείμενα, έτσι κι εγώ προτιμώ να απαντώ με quote. Πάντως αφού δυσκολεύεσαι να συζητήσεις έτσι, θα δοκιμάσω κι εγώ να σου απαντήσω με τον τρόπο σου.

Λοιπόν, λες να διαβάσω παιδαγωγική. Πόσοι ψυχολόγοι έχουν μελετήσει χαρισματικά παιδιά; Πώς ξέρουν τις ιδιαίτερες ανάγκες τους;

Στο "γιατί" μου το τελευταίο δεν απάντησες. Γιατί θεωρείς ότι κάποιος που έχει περισσότερες γνώσεις "δεν έχει υπάρξει παιδί"; Θεωρούμε καταρχάς δεδομένο ότι τις περισσότερες γνώσεις τις απέκτησε λόγω μεγαλύτερης ευφυΐας και όχι λόγω περισσότερης δουλειάς, δηλαδή ότι διάβαζε ίσες ώρες με τα υπόλοιπα παιδιά και μετά διασκέδαζε όπως όλοι.

@Aurelius: Καταρχάς η διδασκαλία δεν είναι δουλειά των γονιών. Οι γονείς στο κάτω κάτω μπορεί να είναι και αγράμματοι. Το παιδί χρειάζεται ένα δάσκαλο να του τα πει, δε μπορεί να ψάξει μόνο του και να βρει αυτά τα πράγματα. Δε θα ξέρει πού και πώς να ψάξει.

Ύστερα είναι άδικο το παιδί αυτό να φορτώνεται με χειρωνακτική εργασία (γραφοδουλειά) από το σχολείο που γι'αυτό είναι ανούσια καθώς δεν έχει το διδακτικό ρόλο που έχει για τα άλλα παιδιά. Το λιγότερο που χρειάζεται είναι κατανόηση από το δάσκαλο ώστε να το αφήνει να μην ασχολείται με τα μαθήματα, και μάλιστα αν είναι δυνατόν την ώρα του μαθήματος να διαβάζει τα δικά του.

[pandora]

Αν και δυσκολεύομαι πλέον να παρακολουθήσω τη συζήτηση έτσι όπως εξελίσσεται, κυρίως για τους λόγους που αναφέρει ο Alexkasgr, θα σταθώ σε 2-3 μόνο σημεία, επειδή όλοι θεωρώ ότι κάνουμε τραγικές γενικεύσεις με τραγική σιγουριά.

@Κύβε
Τα παιδιά με ιδιαίτερες ικανότητες δεν είναι πάντα αποκύημα της φαντασίας κάποιου ψωνισμένου ή κομπλεξικού γονιού. Πρίν χρόνια θυμάμαι ένα κοριτσάκι 7 χρονών στις ειδήσεις που είχε συνθέσει την πρώτη του όπερα ( ) σε αυτή την ηλικία (ένα από τα "ανώτερα" και πλέον δυσκολα είδη της κλασσικής μουσικής και αρμονίας). Αυτό είναι ένα γεγονός το οποίο είναι ολοφάνερο ότι δεν θα μπορούσαν να το "φουσκώσουν" οι γονείς, όσο και να ήθελαν.
Αλλο παράδειγμα? Στο youtube κυκλοφορούν βιντεάκια με 5χρονα παιδάκια να παίζουν τη Φαντασία του Σοπέν άριστα, με εκφραση και χρώμα, χωρίς το παραμικρό μουσικό λάθος, έργο που οι περισσότεροι πιανίστες το παίζουν άνω των 16 ετών.
Ούτε αυτό είναι αποτελεσμα "υποθέσεων" κάποιου γονιού ότι το παιδί του είναι ιδιοφυϊα.....

@Νεσσα
Τα έχουμε ξαναπεί, είναι καλό να έχεις αυτοπεποίθηση, είναι καλό να επιχειρηματολογείς στηρίζοντας τις θέσεις σου, αλλά δεν είσαι παντογνώστης, ούτε ψυχολόγος, ούτε παιδαγωγός. Στην προσπάθειά σου να αντιπαρατεθείς με τους άλλους, οι οποίοι θεωρείς ότι δεν μπορούν να σκεφτούν από την σκοπιά της "ιδοφυϊας" και άρα να σε καταλάβουν, κάνεις τραγικές γενικεύσεις και λές πράγματα που η εξελικτική ψυχολογία για τις μικρες παιδικές ηλικίες έχει αποδείξει ότι είναι λανθασμένα, όπως το να αντιμετωπίζει κανείς τους διπλανούς του ως "κατωτερους". Για να μην αναφέρω πάλι την επικίνδυνη πολιτικά σκοπιά που έχουν τέτοιες λογικές, ειδικά αν μαθευτούν σε παιδιά. Και του Χιτλερ μικρού θα πρέπει να του είπαν ότι ήταν ιδιαίτερο παιδί ε? Μάλλον κανείς δεν του είπε όμως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την ψυχολογία του.....
Η κοινωνικοποίηση που προσφέρει το σχολείο, όσο κι αν γι' αυτήν δεν φροντίζει η πολιτεία με τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμιστικές προχειρότητες που κάνει, είναι χρήσιμη για το άτομο, και συντελείται στα πλαίσια της μικρής κοινωνίας του σχολείου, από τα μέλη αυτής της μικρής κοινωνίας.

[Nessa NetMonster]

Καλά καταρχάς σταματήστε να αναφέρετε τον Χίτλερ. Καμία λογική σύνδεση δεν υπάρχει.

Επειδή φαίνεται ότι παρεξηγήθηκε αυτό που είπα για τη συγκαταβατικότητα: Δεν ήταν προτροπή, ήταν απλή παρατήρηση. Το παιδί θα μάθει μέσα από την εμπειρία του με τους άλλους ότι αν τους αντιμετωπίζει έχοντας εξαρχής κατά νου ότι είναι κατώτεροι, τότε και θα πετυχαίνει το αποτέλεσμα που θέλει και θα γλιτώνει τη δυσάρεστη ψυχρολουσία όταν θα βλέπει ότι ο άλλος δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του (άρα τελικά θα αισθάνεται καλύτερα ψυχολογικά όποτε φέρεται με συγκατάβαση). Άρα θα συμπεράνει ότι αυτό είναι "σωστό".

Για την ιστορία, προσωπικά αισθάνομαι άσχημα με τέτοιες συμπεριφορές και τις αποφεύγω. Αλλά αν όσες φορές φέρεσαι έτσι σε κάποιον έχεις καλό αποτέλεσμα, είναι πιθανό τελικά να το κάνεις σύστημα.

Γι'αυτό πρέπει το παιδί να έχει επαφή και με παιδιά που είναι πιο κοντά στο επίπεδό του, για να μη συνηθίσει σε τέτοιες λάθος συμπεριφορές.

[Nessa NetMonster]

Ας δούμε και ένα παράδειγμα για να μη μιλάμε στον αέρα:

Μια τάξη του δημοτικού αποφασίζει να πουλήσει λαχνούς και να κάνει κλήρωση. Οι λαχνοί είναι από το 1 μέχρι το 400. Η κλήρωση αποφασίζουν να γίνεται ως εξής: Θα υπάρχουν τρεις καρτέλες. Η πρώτη θα επιλέγεται από ένα σύνολο από 0 μέχρι και 4, η δεύτερη από ένα σύνολο από 0 μέχρι και 9, και η τρίτη από ένα άλλο σύνολο πάλι από 0 μέχρι και 9. Αν βγει 4 στην πρώτη, είναι το 400. Αν βγει 0, θα ξαναγίνει κλήρωση.

Το έξυπνο παιδί θα καταλάβει αμέσως ότι η κλήρωση είναι άδικη, γιατί 1 στις 5 θα βγαίνει 400.

Αν πιστεύει ότι οι άλλοι έχουν τις ίδιες νοητικές ικανότητες με αυτό και τους αντιμετωπίζει σαν ίσους, θα τους το λέει σα να είναι αυτονόητο, και θα εκνευρίζεται που δεν καταλαβαίνουν κάτι τόσο απλό. Αν όμως τους αντιμετωπίσει εξ αρχής σαν χαζούς, τότε θα έχει κατά νου ότι πρέπει να το εξηγήσει πολύ καλά για να το καταλάβουνε όσο απλό και αν φαίνεται στο ίδιο (όπως καταλαβαίνετε αυτο μπορεί να δουλέψει, έτσι ίσως πετύχει το σκοπό του), και θα αντιμετωπίσει τον παραλογισμό τους με συγκατάβαση (άρα δε θα γίνουν τα νεύρα του τσατάλια).

Παραδέχομαι ότι είναι πολύ άσχημο να υποθέτεις εξ αρχής ότι ο άλλος είναι χαζός, και προσωπικά προσπαθώ να το αποφεύγω όσο μπορώ και όσο αντέχω. Δυστυχώς όμως πολλές φορές είναι ο μόνος τρόπος να μη σπάνε τα νεύρα σου και να μην απογοητεύεσαι συνέχεια. Υπάρχει βέβαια και η επιλογή να παραιτηθείς τελείως από την επικοινωνία και να γίνεις ακοινώνητος.

Αν έχετε κάτι καλύτερο να προτείνετε, πείτε το.

[smo]

Κατα αρχην εχω εκνευριστει να διαβαζω για ξεχωριστα παιδια και για παρομοια κουραφεξαλα ολα τα παιδια εχουν μια δεξιοτητα ακριβως οπως και ολοι οι ανθρωποι στην κοινωνια.(οταν λεω μια εννοω τουλαχιστον μια ανεπτυγμενη)

Δηλαδη τι θελετε να πειτε οτι το παιδι που ειναι προικισμενο στα μαθηματικα δεν εχει αναγκη την συναναστροφη ενος παιδιου που ειναι ταγμενο στην τεχνη? Πατε με τα καλα σας?
Αν ειναι ναι ας χωρισουμε τα παιδια σε κατηγοριες ασ τα στειλουμε σε διαφορετικα σχολεια για να εξελιξουν και να αναπτυξουν ποιο αποτελεσματικα την δεξιοτητα τους με τους ομοιους τους (μην μου πειτε την εξυπναδα οτι θα συναναστρεφονται με αλλους εκτος σχολειου ηδη γνωριζετε οτι το κυριο μερος που το παιδι ερχεται σε επαφη με ξενους -εκτος οικογενειας- ειναι το σχολειο).

Καταπληκτικο?? και εχω και κατι καλυτερο αφου μετα ειναι αποδεδειγμενο οτι θα τους ειναι εξαιρετικα δυσκολο να ενταχθουν στην κοινωνια μας ετσι οπως ειναι δομημενη λεω την αλλαξουμε κι αυτη να δημιουργησουμε πολλα γκετο ξερετε των μαθηματικων, των μουσικων, των λογοτεχνων κλπ κλπ και θα ναι ολοι χαρουμενοι ετσι?

ΤΙ? ειμαι υπερβολικος? γιατι δηλαδη αν γινει σχολειο με τα παιδια που ειναι καλυτερα στα μαθηματικα να μη γινουν και αλλα αντιστοιχα? και αν γινουν διαφωνειτε στο προβλημα ενταξης αυτων των παιδιων στην κοινωνια?
ναι θα μου πειτε ισως οτι ειναι αντιμετωπισιμο και μπλα μπλα μπλα
ναι μπορει να ειναι αλλα ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΑΥΤΗ Η ΕΝΤΑΞΗ? Ποιος ο λογος να το καθηστερισουμε δημιουργουμε περισσοτερα προβληματα απο οτι λυνουμε.

[4Dcube]

Μίλησα για τον όρο "προικισμένος" ο οποίος από μόνος του υποδηλώνει ότι το παιδί πήρε από κάπου μια περιουσία, άρα έμμεση αναφορά στο "έργο" του γονιού.

Από εκεί και πέρα, δε διαφωνώ ότι υπάρχουν παιδιά  με επιδόσεις σε συγκεκριμένους τομείς ανώτερες από κάποιους ενήλικες. Λογικό είναι να υπάρχουν.

 Αλλά όταν το θέμα πάει σε αναγνώριση αυτών των παιδιών ως ειδική κατηγορία μέσα σε μια κοινωνία, είναι ξεκάθαρα όχι επιδίωξη του παιδιού, αλλά του κηδεμόνα. Ενός κηδεμόνα που για κάποιο λόγο θέλει το προστατευόμενο μικρό του να προσφέρει στην κοινωνία από πολύ νωρίς, αλλοιώνοντας τις κλασικές περιόδους ανάπτυξης του παιδιού και της ενσωμάτωσης στην εκάστοτε κοινωνία.

[Nessa NetMonster]

Κατα αρχην εχω εκνευριστει να διαβαζω για ξεχωριστα παιδια και για παρομοια κουραφεξαλα ολα τα παιδια εχουν μια δεξιοτητα ακριβως οπως και ολοι οι ανθρωποι στην κοινωνια.(οταν λεω μια εννοω τουλαχιστον μια ανεπτυγμενη)

Αυτό δεν ισχύει, δεν είμαστε όλοι το ίδιο "ικανοί" (αν μπορείς να συγκρίνεις ανόμοια πράγματα). Κάποιοι γεννιούνται με ιδιαίτερα χαρίσματα, αν εσύ δεν έχεις γνωρίσει ακόμα κανέναν αυτός δεν είναι λόγος να μην πιστεύεις στην ύπαρξή τους γιατί δε σου φταίνε σε τίποτα. Καθόλου "κουραφέξαλα" λοιπόν.

Και φυσικά κανένας δεν υποστήριξε την απομόνωση των παιδιών αυτών.

[Nessa NetMonster]

Μίλησα για τον όρο "προικισμένος" ο οποίος από μόνος του υποδηλώνει ότι το παιδί πήρε από κάπου μια περιουσία, άρα έμμεση αναφορά στο "έργο" του γονιού.

Από εκεί και πέρα, δε διαφωνώ ότι υπάρχουν παιδιά  με επιδόσεις σε συγκεκριμένους τομείς ανώτερες από κάποιους ενήλικες. Λογικό είναι να υπάρχουν.

 Αλλά όταν το θέμα πάει σε αναγνώριση αυτών των παιδιών ως ειδική κατηγορία μέσα σε μια κοινωνία, είναι ξεκάθαρα όχι επιδίωξη του παιδιού, αλλά του κηδεμόνα. Ενός κηδεμόνα που για κάποιο λόγο θέλει το προστατευόμενο μικρό του να προσφέρει στην κοινωνία από πολύ νωρίς, αλλοιώνοντας τις κλασικές περιόδους ανάπτυξης του παιδιού και της ενσωμάτωσης στην εκάστοτε κοινωνία.

Ο γονιός θέλει το παιδί του να είναι ευτυχισμένο. Απλά.