Σύγχρονο έντεχνο ελληνικό τραγούδι

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[poly1]

Κατω οι μπατσοι της ορθογραφιας

[poly1]

Λύκος κακός  -  Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Σαν μπαλαρίνα διάφανη
περνάς μπροστά μου
και το άρωμά σου συνταγή
για εφηβικές παρανομίες.

Ομορφούλα μου
ο κακός ο λύκος είμαι
και σε κυνηγώ.
Στων παιδεραστών την όχθη
εξώκειλα θαρρώ.

Η μέλισσα βγάζει κερί
κι ο μάγος θαύμα
και το δικό μου το πουλί
βγάζει φωνή και αλαλάζει.

Ομορφούλα μου
ο κακός ο λύκος είμαι
και σε κυνηγώ.
Στων παιδεραστών την όχθη
εξώκειλα θαρρώ.

Νυχτερινά εμβατήρια
με προσκαλούνε.
Στη μάχη για τα μάτια σου
ήρθα με λιγοστές ελπίδες.

Ομορφούλα μου
ο κακός ο λύκος είμαι
και σε κυνηγώ.
Στων παιδεραστών την όχθη
εξώκειλα θαρρώ.

 

[poly1]

   Λάσπες          Σωκράτης Μάλαμας

Μακριά η ζωή μου κι άγρια ψάχνει τις νύχτες με μάτια κλειστά
γυμνός κι αλήτης, μοναχός, δε βρίσκω δρόμους γυρνάω σαν τρελλός
Περνάω τα στέκια που έζησα, πόρτες κλειστές κι ας μη με νοιάζει γι' αυτές
μοιάζ' η ζωή μου φυλακή κι ότι έχω κάνει μου βγαίνει καρφί.

Λάσπες στο δρόμο, λάσπες και βροχή
δεν ξέρω γιατί τρέχω.
Eιν' η ανάσα μου βαριά,
σε θέλω δεν αντέχω.

Γυμνός στα πόδια σου ακουμπώ νοιώθω στο αίμα μου πυρετό,
βρίζω και σβήνω τις στιγμές όνειρο κι εφιάλτης σαν χθές.
Kρατάω ψυχή που σιγοκαίει μικρό παιδί μες στα χέρια μου κλαίει,
χρώμα στο ψέμα δηλαδή κι αλήθεια - ψέμα για κάθε στιγμή.

Λάσπες στο δρόμο, λάσπες και βροχή
δεν ξέρω γιατί τρέχω.
Eιν' η ανάσα μου βαριά,
σε θέλω δεν αντέχω.

[poly1]

Είμαι καλός, είμαι κακός


Αρλέτα, Μανώλης Λιδάκης


Δε χωράει το κορμί μου σʼ έναν έρωτα
Σʼ ένα τόπο δε χωράει η ψυχή μου
Είναι η τύχη, είναι η ράτσα, είναι η μοίρα μου
στο ταξίδι να σκορπάω τη ζωή μου

Στη βροχή και στον αέρα ψάξε να με βρείς
Είμαι γιός της νύχτας, της φωτιάς εγγόνι
Είνʼ η μάνα μου βαθιά κι αγιάτρευτη πληγή
κι ο πατέρας μου το πάθος που σκοτώνει

Είμαι καλός, είμαι κακός
Είμαι σκοτάδι, είμαι φως
Είμαι χορός ερωτικός
Κι όταν σʼ αγγίζω γίνομαι άγριος ποταμός

[poly1]

Ορφέας Περίδης - Κάτι μου κρύβεις

Κάτι μου κρύβεις
την καρδιά σου δε μ' ανοίγεις
κι όλο περνάει απ' το μυαλό μου το κακό

Πες μου τι τρέχει
η καρδιά μου εμένα αντέχει
ό,τι κι αν πεις δε φταις εσύ, ούτε κι εγώ

Πες μου αν άλλον αγαπάς πες μου αν σε χάνω
εγώ θα γράψω ένα τραγούδι παραπάνω
δε θα μίλάνε οι στίχοι για γυναίκες σκάρτες
για κείνες που κρατάνε τις καρδιές σαν κάρτες

Κι αν βρήκες άλλον ν' αγαπήσεις κι αν σε χάσω
θα βγω στους δρόμους και δεν ξέρω πού θα φτάσω
σε μέρη άγνωστα μονάχος θα γυρνάω να τραγουδάω

Στα όνειρά μου, δοκιμάζω την καρδιά μου
σε βλέπω σ' άλλη αγκαλιά να ξενυχτάς
κι όλο μου λείπεις
είσαι δίπλα μου και λείπεις

Πες μου αν άλλον αγαπάς πες μου αν σε χάνω
εγώ θα γράψω ένα τραγούδι παραπάνω
δε θα μίλάνε οι στίχοι για γυναίκες σκάρτες
για κείνες που κρατάνε τις καρδιές σαν κάρτες

Κι αν βρήκες άλλον ν' αγαπήσεις κι αν σε χάσω
θα βγω στους δρόμους και δεν ξέρω πού θα φτάσω
σε μέρη άγνωστα μονάχος θα γυρνάω να τραγουδάω

Κάτι μου κρύβεις
την καρδιά σου δε μ' ανοίγεις
κι όλο περνάει απ' το μυαλό μου το κακό

 

[meltemi]

 

[poly1]

Φωτοβολίδα    Ορφέας Περίδης

Μια φωτοβολίδα μες στη νύχτα σκάει
κι η καρδιά μου σπάει μες στο φως σε είδα
Γίναν τα κομμάτια μια καινούργια γη
μες στην αλλαγή βλέπω μ' άλλα μάτια

Γίναν τα κομμάτια...

Όλα είναι ίδια αν δε τ' αγαπάς
όλα μένουν ίδια άμα δε τα πας
Κι όλα αυτά που είναι γίνονται ξανά
μέσα απ' τη δικιά σου τη ματιά
μέσα απ' τη δικιά σου τη ματιά

Μια φωτογραφία κομματάκια δυο
έχω να σε δω χρόνια αστεία-αστεία
Πιάνω την κολλάω σε ξανακοιτώ
πιο όμορφη θαρρώ δείχνεις μου όσο πάω

Όλα είναι ίδια...

Στην καρδιά σου καίει μια μικρή φωτιά
κι από τη ματιά ένα φως που ρέει
Σα φωτοβολίδα μες στη νύχτα σκάει
κι ας ξαναγυρνάει πίσω η σελίδα

Σα φωτοβολίδα μες στη νύχτα σκάει
κι ας ξαναγυρνάει πίσω η σελίδα

Όλα είναι ίδια... 

[poly1]

O KHΠOΣ

Mουσική, στίχοι: Σωκράτη Mάλαμα



Φέρνει η νύχτα το πρωί
κι ο ήλιος πάει να φανεί
ήμουν μικρός και ξέχασα
γλυκό πουλί μου σε έχασα

Kλείνει τα δίχτυα του το φώς
κι όποιος κοιμάται μοναχός
κάνει πως δεν τον νοιάζει
μ' όνειρο η μέρα μοιάζει.

Tα φτερά μου ανοίγω στον αέρα
ότι απομένει απ' τη ζωή είναι μια μέρα
είν' ένας κήπος με λουλούδια και με φίδια
δυό χελιδόνια που γυρνάν ξανά στα ίδια

Bλέπω τις μέρες να περνούν
και μες στα μάτια με κοιτούν
σπίθες παλιές που ξέχασα
γλυκό πουλί μου σε έχασα

Kλείνει τα δίχτυα του το φώς
κι όποιος κοιμάται μοναχός
κάνει πως δεν τον νοιάζει
μ' όνειρο η μέρα μοιάζει.

Tα φτερά μου ανοίγω στον αέρα
ότι απομένει απ' τη ζωή είναι μια μέρα
είν' ένας κήπος με λουλούδια και με φίδια
δυό χελιδόνια που γυρνάν ξανά στα ίδια

 

[meltemi]

Θα περάσουν οι μέρες 
    

Θα περάσουν οι μέρες
ναι, ο χρόνος μου τάζει
πως το φως της αυγής
διώχνει κάθε σκοτάδι

Κι όπως φεύγουν οι μέρες
και σε παίρνουν μακριά
σαν λουλούδι η καρδιά μου
στον αέρα σκορπά

Δεν μου μένει τίποτα
τίποτα να κάνω
τίποτα να πω

Δεν μου μένει τίποτα
κι όμως σ' αγαπάω
κι είμαι ακόμα εδώ

Και περάσανε οι μέρες
όπως μου 'ταξε ο χρόνος
μα στο φως της αυγής
δεν θαμπώθηκε ο πόνος

Kι είναι οι μέρες βροχή
που το τζάμι χτυπά
να γινόσουνα ήλιος
να γυρνούσες ξανά

Δεν μου μένει τίποτα
τίποτα να κάνω
τίποτα να πω

Δεν μου μένει τίποτα
κι όμως σ' αγαπάω
κι είμαι ακόμα εδώ

Mα όπως φεύγουν οι μέρες
και σε παίρνουν μακρυά
σαν λουλούδι η καρδιά μου
στον αέρα σκορπά

Δεν μου μένει τίποτα
τίποτα να κάνω
τίποτα να πω

Δεν μου μένει τίποτα
κι όμως σ' αγαπάω
κι είμαι ακόμα εδώ

Θα περάσουν οι μέρες..


I just can't take it any more, γίνεται να περάσει κατευθείαν ένας χρόνος;
 :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(

[poly1]

"ΚΑΤΩ ΑΠ'ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ"


Κάτω απ'το μαξιλάρι

είναι ένα βαθύ πηγάδι

που μέσα κατοικούν

οι ψυχές που σ'αγαπούν.


Παλέυουν κάθε βράδυ

με τα κιούγκια στο σκοτάδι

να φτάσουν στα ψηλά

πλάι στο μαχαραγιά.


Να σου μιλούν στον ύπνο

να σε μπάζουνε σε κήπο

με αι-γιάννη και λωτούς με χειμωνανθούς.


Κι όταν σ'αναταράσσει

-για τα σκάρτα που 'χεις πράξει-

κύμα φαρμακερό

να σου δίνουν φυλαχτό.


Χαιμαλί από μετάξι,

που 'χουν μέσα του φυλάξει

άχυρο απ'τη γη

που 'χει μείναι απάτητη.


'Ερχονται και σε μένα

πρόσωπα λησμονημένα,

άδεια και χλωμά

από πριν κι από μετά.


Μου κρατάν το χέρι

στο ταξίδι, στο καρτέρι

στον ύπνο το βαθύ.

Είναι λίγοι, είναι πολλοί.


Μέσα στο πηγάδι

κάτω απ' το μαξιλάρι

ρίχνονται οι ψυχές

'Ηλιε μου τώρα βγες!

Τραγούδι  :  Θανάσης Παπακωνσταντίνου
                  (β' φωνή: Σωκράτης Μάλαμας)

Μουσικοί   :  Σωκράτης Μάλαμας (κιθάρα, μαντολίνο)
                  Κώστας Θεοδώρου (μπάσο, κρουστά)
                  Κώστας Βελλής (βιολί)
                  Γιώργος Δεληγιάννης (κλαρίνο)
                  Δημήτρης Μυστακίδης (λαγούτο)

[Verminoz]

"ΚΑΤΩ ΑΠ'ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ"

ΑΨΟΓΟ!!!

Ορφέας Περίδης rules!!!

[poly1]

Επισκέπτες - Ελευθερία Αρβανιτάκη

Σαν τελειώνουν τα φιλιά
σαν με πνίγει η ερημιά
άθελα μου μπαίνουν κάτι σκέψεις.

Όπως ήρθες ξαφνικά
κάποτε απ' το πουθενά
έτσι ξαφνικά θα επιστρέψεις.

Εγω δε θέλω τα φιλιά
να 'ναι σαν επισκέπτες
που 'ρχονται από μοναξιά
κι έναν πόθο μοναχά
σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.
Που 'ρχονται από μοναξιά
κι έναν πόθο μοναχά
σβήνουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.

Όταν ψάχνεις για να βρεις
σχέδια για αύριο της στιγμής
που μου λες χωρίς να στο ζητάω.

Εγώ κλείνω την καρδιά
σου χαμογελάω γλυκά
μέσα μου όμως σ' αποχαιρετάω.

 

[poly1]

Μισή πίστη


Θα προσπαθήσω να περάσω από τα χρόνια
σαν μια ιδέα που περνάει απ' το μυαλό
και σαν τσιγάρο που θα σβήσει σε μπαλόνια
θα πέσω πάνω στης ζωής μου το σκοπό

Και κάθε βράδυ θα σκαρώνω μια ιστορία
που θα 'χει ήρωα τον άλλο μου εαυτό
αυτόν που ζει μόνο μέσα στη φαντασία
και είναι έτοιμος να κάνει φονικό
Και θα στήσω σημαίες στις κορφές μου
για να φαίνονται οι αντοχές μου
Με μια πίστη μισή και στο χέρι μια ευχή
λίγη άμμο απ' τις ακρογιαλιές μου

Θα προσπαθήσω να περάσω απ' τα χρόνια
όπως περνάει απ' το δρόμο ένα παιδί
φάλτσα σφυρίζοντας και με λυτά κορδόνια
θα φτάσω απέναντι να κλείσω τη γιορτή

Και κάθε βράδυ θα σκαρώνω μια ιστορία
που θα 'χει ήρωα τον άλλο μου εαυτό
αυτόν που ζει μόνο μέσα στη φαντασία
και είναι έτοιμος να κάνει φονικό
Και θα στήσω σημαίες στις κορφές μου
για να φαίνονται οι αντοχές μου
Με μια πίστη μισή και στο χέρι μια ευχή
λίγη άμμο απ' τις ακρογιαλιές μου

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

...έχω φάει τρελό κόλλημα 

[poly1]

Παλιά πληγή         
Θανάσης Παπακωνσταντίνου


Βαθιά πληγή, παλιά πληγή
μονάκριβη δική μου
την ξεριζώνω απ' την καρδιά
φυτρώνει στην αυλή μου
την ξεριζώνω απ' την καρδιά
φυτρώνει στην αυλή μου
βαθιά πληγή, παλιά πληγή
μονάκριβη δική μου

Ανθίζει καταχείμωνο
που οι φωνές κοπάζουν
έχει τη φυλωσια πυκνή
και νύχια που χαράζουν
έχει τη φυλωσια πυκνή
και νύχια που χαράζουν
ανθίζει καταχείμωνο
που οι φωνές κοπάζουν

Αγάπημενα πρόσωπα
αγαπημένα μάτια
έρχονται σαν τα κύματα
και αφήνουν κατακάθια

Μαραίνεται απ' το γέλιο μου
πίνει απ' τα δάκρυα μου
έρχεται στις παρέες μου
και κλέβει τη μιλιά μου
έρχεται στις παρέες μου
και κλέβει τη μιλιά μου
μαραίνεται απ' το γέλιο μου
πίνει απ' τα δάκρυα μου

Βαθιά πληγή, παλιά πληγή
πες μου τι να κοιτάξω
να μπω σε κόσμο σκοτεινό
ή πάλι να αγκαλιάσω
να μπω σε κόσμο σκοτεινό
ή πάλι να αγκαλιάσω
βαθιά πληγή, παλιά πληγή
πες μου τι να κοιτάξω

Αγάπημενα πρόσωπα
αγαπημένα μάτια
έρχονται σαν τα κύματα
και αφήνουν κατακάθια

 

[corina]

ΑΠΟΥΣΙΑ
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Γυρίζω σπίτι μοναχός άλλη μια νύχτα,
μια καληνύχτα σου γυρεύω ο φτωχός.
Ξεθεωμένος από ψέματα, παζάρια και καπνούς,
όλα τ' αδέσποτα ρωτώ μήπως σε είδαν,
πού να σε βρώ....

Της αγάπης την ουσία
τη μετρώ στην απουσία
Κι όλο γίνομαι κομμάτια
πράσινα, γλυκά μου μάτια...

Όσα κι αν ήξερα τα ξέχασα κοντά σου
και τη ματιά σου έχω μόνο φυλαχτό.
Μ' ένα χαμόγελο τα σύννεφα σκορπίζεις
και με φωτίζεις μ' ένα φως αληθινό,
αληθινό...

Της αγάπης την ουσία
τη μετρώ στην απουσία
Κι όλο γίνομαι κομμάτια
πράσινα, γλυκά μου μάτια....