Πιστεύετε??

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[fugiFOX]

δεν μιλάμε για ανθρώπους επιπέδου π. Μεταλληνού, αυτή είναι μια εξαίρεση, τόσο όσον αφορά τη γνώση όσο κυρίως το χαρακτήρα του).

Πράγματι θα μπορούσε κανείς να πλέκει με ώρες το εγκώμιο του π. Μεταλλνηνού.

Το καλύτερο που έχω να πω επί του θέματος είναι αυτό που παρουσίασαν οι Μόντυ Πάιθον σε επεισόδιο της σειράς τους: "σήμερα έχουμε μαζί μας δύο ειδικούς που θα αναμετρηθούν πάνω στην ύπαρξη του θεού...το ματς θα γίνει σε 3 γύρους, όχι χτυπήματα κάτω από τη μέση παρακαλώ".

Οι άνθρωποι είναι κορυφαίοι.ΑΠορώ γιατί δεν γύρισαν περισσότερες ταινίες.
Πάντως αυτό που έχω διαπιστώσει εγώ είναι ότι προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα,
της κατάχρησης εξουσίας από πλευράς ρωμαικής αυτοκρατορίας,
ακθώς και το πώς κάποιοι εκμεταλλεύονται τη θρησκεία και τα ευκόλως χειραγωγούμενα πλήθη για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.
Αυτό το μήνυμα ακριβώς απαντά και στο προηγούμενο ποστ σου περί
γιατί υπάρχει αντίστοιχα το αντίβαρο των ανθρώπων που μαρτύρησαν από την πίστη κάποιων άλλων στον Χριστό
Και όπως πολύ ωραία είχε πει, νομίζω ο Aurelius,
είναι σα να κατηγορείς σήμερα όλους τους Γερμανούς για την τρέλα του '40

Όσο για το αν θα μου πει κάποιος "ε φίλε θα ζήσεις για πάντα", θα τον πάω μια βόλτα στο νοσοκομείο να δει τους ανθρώπους που πεθαίνουν και πονούν, για να καταλάβει ότι δυστυχώς έχουμε μια ευκαιρία μόνο εδώ επάνω...

Δεν καταλαβαίνω,
 τι περισσότερο αποδεικνύει αυτό πέρα από τη δεδομένη
θνησιμότητα των ανθρώπων

[fugiFOX]

Δεν είναι ασύμβατη δηλαδή κατά τη γνώμη μου η πιθανόητηα ύπαρξης ενός θςού - Παντογνώστη και Παντοδύναμου με την ιδέα της ανθρώπινης ελευθερίας. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί να λατρεύεις ένα ον που ΕΝΩ ΞΕΡΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ, ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ, σε κρίνει. Και μάλιστα σε κρίνει με επ' άπειρον τιμωρία για πεπερασμένα παραπτώματα!

Κατά μια έννοια αυτο-κρίνεσαι,
αφού γνωρίζεις από πριν το αποτέλεσμα και των δυο επιλογών σου.

Δεν είναι ασύμβατη δηλαδή κατά τη γνώμη μου η πιθανόητηα ύπαρξης ενός θςού - Παντογνώστη και Παντοδύναμου με την ιδέα της ανθρώπινης ελευθερίας.

Μα γιατί;
Βρήκες εσύ κανένα εμπόδιο στην προσπάθειά σου να απομακρυνθείς από Το Θεό;

Και η τελική μου ερώτηση είναι: Δε θα ήταν πιο δίκαιο από πλευράς του θεού να φτιάξει έναν κόσμο όπου κανείς δε θα ήταν ελεύθερος να "αμαρτήσει" και ταυτόχρονα θα ήταν ευτυχισμένος στην υποτιθέμενη αγκαλιά του Θεού;

Δηλαδή να φτιάξει ρομποτάκια;
Μα αυτά τα φτιάχνει και ο άνθρωπος...

[rat_poison]

Κατά μια έννοια αυτο-κρίνεσαι,
αφού γνωρίζεις από πριν το αποτέλεσμα και των δυο επιλογών σου.

Καλύτερα να κρίνω εγώ και οι γύρω μου τις πράξεις μου σύμφωνα με τα σχετικά μέτρα και σταθμά της εποχής μου, παρά να με κρίνει ο θεός με μέτρα και σταθμά που μόνο αυτός καταλαβαίνει!

Μα γιατί;
Βρήκες εσύ κανένα εμπόδιο στην προσπάθειά σου να απομακρυνθείς από Το Θεό;

Μάλλον δεν κατάλαβες τι εννοώ. Εννοώ ότι ο θεός, αν υπάρχει, μπορεί να είναι παντογνώστης και να έχουμε ελεύθερη επιλογή. Αυτό που λέω εγώ είναι το εξής: Αν υπάρχει ο θεός και με έφτιαξε, γιατί είμαι πιο ολοκληρωμένος, πιο ευτυχισμένος και ηθικότερος τώρα που δεν τον πιστεύω,, από ό,τι παλαιότερα που πίστευα στο χριστιανισμό; Γιατί τότε να μου στερήσει "τη Βασιλεία των Ουρανών", για πάντα;
Τελικά αυτό που θέλω να πω είναι ότι μπορεί να φτιάξεις έναν θεό που να είναι Παντογνώστης, Παντοδύναμος, Πανταχού Παρών, Παν(και ότι θες μετά), εκτός από Πανάγαθος. Δεν μπορεί κάποιος ο οποίος ξέρει από πριν τις ενέργειές σου να σε κρίνει για αυτες.
Δεν μπορεί αυτός ο οποίος σε έφτιαξε έτσι πως είσαι να σε άφησε να αρρωστήσεις, να κάνεις λάθη, να πάθεις κακό και να θεωρείται Πανάγαθος!
Έναν θεό που δεν είναι όμως Πανάγαθος, πιστεύω  - δεν πιστεύω στην ύπαρξη του, δε χρειάζεται και να τον λατρεύω κιόλας!

Δηλαδή να φτιάξει ρομποτάκια;
Μα αυτά τα φτιάχνει και ο άνθρωπος...

Ναι, αλλά εγώ αν μπορούσα να φτιάξω ελεύθερους ανθρώπους, οι οποίοι δε θα ήξεραν ότι υπάρχω, δε θα τους έκρινα για την επιλογή που εγώ τους έδωσα! Με άλλα λόγια.
Έστω ότι ο άνθρωπος φτιάχνει τεχνητή νοημοσύνη και λέει στα ρομποτάκια του "Απαγορεύεται να κάνετε παρέα με άλλα ρομποτάκια του άλλου φύλου, χωρίς την άδειά μου,  αλλά ο προγραμματισμός σας λέει ότι το πιο ισχυρό ένστικτο είναι η παρέα με τα ρομποτάκια του άλλου φύλου" Έναν τέτοιον άνθρωπο πόσο Πανάγαθο μπορείς να τον χαρακτηρίσεις;

[bouzias]

Εγώ θα πάω στην εκδήλωση (καλώς εχόντων των πραγμάτων). Αλλά θα μου απαντήσει κανείς στο ερώτημά μου για το αν τελικά αποδειχτεί ότι δεν υπάρχει ψυχή, δεν θα καταρρεύσει ένα μεγάλο μέρος του Χριστιανικού οικοδομήματος;

Με πάσα επιφύλαξη:
Με την ύπαρξη της ανθρώπινης ψυχής πρώτοι ασχολήθηκαν οι αρχαίοι Έλληνες. Έγραψαν πολλά πράγματα. Κυρίως οι Αριστοτέλης, Πλάτωνας νομίζω κι ο Σωκράτης.
Μια άποψη που είχα ακούσει είναι ότι " το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει λογικότητα και ελευθερία οδηγεί στην ύπαρξη της ψυχής".
Επίσης νομίζω ότι η σύγχρονη επιστήμη αδυνατεί να αποδείξει την ανυπαρξία της ψυχής γιατί η μέθοδός της βασίζεται στην παρατήρηση και το πείραμα (η αδυναμία παρατήρησης κάποιου πράγματος δεν οδηγεί στο ότι αυτό δεν υπάρχει). Πάντως συζήτηση είχε γίνει και πριν από αρκετές σελίδες για την ψυχή.

[voyager]

γιατί είμαι πιο ολοκληρωμένος, πιο ευτυχισμένος και ηθικότερος τώρα που δεν τον πιστεύω,, από ό,τι παλαιότερα που πίστευα στο χριστιανισμό;

Το ξύπνημα με το ζόρι κάθε Κυριακή πρωί  για να πας στην εκκλησία, ή η συμετοχή
 με το ζόρι στο κατηχητικό ή η απουσία που θα έπαιρνες  αν έλειπες όταν το σχολείο
πήγαινε στην εκκλησία ή το άναμα ενός κεριού μόνο όταν αγωνιούσες για κάποια
υπόθεσή σου, δεν συνεπάγονται την πίστη στο Θεό. Η πίστη δεν είναι αυτά τα πράγματα.
Σε περίπτωση δε, που τα πράγματα αυτά σου τα επέβαλε ο περίγυρός σου, χωρίς όμως
 να σου δείξει και πράγματα πιο ουσιαστικά, τότε ναι, αν τώρα τα έχεις αρνηθεί, είναι
λογικό να νιώθεις καλύτερα. Άφησες όμως πίσω σου τελικά την χριστιανική πίστη ή
μήπως απλώς κάποια πράγματα, που σου έμαθαν να κάνεις, που δεν είναι τα ουσιαστικότερα;
Σκέψου λίγο και ρώτα τον εαυτό σου, αν πραγματικά  ποτέ πίστευες στο Θεό.

Δεν μπορεί αυτός ο οποίος σε έφτιαξε έτσι πως είσαι να σε άφησε να αρρωστήσεις, να κάνεις λάθη, να πάθεις κακό και να θεωρείται Πανάγαθος!

Ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους, να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε επιλογές στη
ζωή μας. Την ελευθερία του αυτή χρησιμοποίησε ο άνθρωπος όταν επέλεξε να "φάει
από το δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού". Έως τότε η κατάσταση στην
οποία βρισκόταν ο άνθρωπος καμία σχέση δεν είχε με αυτή που είμαστε σήμερα.
Ακόμα, μέσα στον παράδεισο, ο άνθρωπος ήταν ευτυχισμένος, δεν του έλειπε τίποτα
και ήταν κοντά στο Θεό. Τα ήξερε όλα αυτά, όπως και ήξερε ότι αν "φάει από το δέντρο",
θα τα χάσει. Κι όμως!Τα έφτιαξε κάπως αλλιώς στο μυαλό του, είπε... αν φάω θα γίνω Θεός!
κι έτσι έπεσε! Τι σημαίνει έπεσε; Η κατάστασή του άλλαξε, έγινε κατώτερη από πριν. Στην
τωρινή κατάσταση, η σάρκα παίζει σημαντικό ρόλο. Η σάρκα όμως έχει αδυναμίες, έχει
ανάγκες. Έτσι ήρθαν λοιπόν οι αρρώστιες, ήρθαν τα πάθη. Για αυτόν τον λόγο συμβαίνει και το:

αλλά ο προγραμματισμός σας λέει ότι το πιο ισχυρό ένστικτο είναι η παρέα με τα ρομποτάκια του άλλου φύλου"

Οι αρρώστειες λοιπόν είναι αποτέλεσμα της πτώσης μας. Τα λάθη πάλι, είναι προσωπικές
επιλογές μας που δεν είναι σωστές και δεν έχουν καλό αποτέλεσμα.
Η ελευθερία του ανθρώπου είναι δώρο από το Θεό σε μας. Είμαστε για αυτόν άξια όντα, όχι μαριονέτες.
Η κακή της χρήση όμως οφείλεται σε μας και δεν μπορούμε να κατηγορούμε το Θεό για αυτό.

Καλή εξεταστική!

[Nessa NetMonster]

είναι σα να κατηγορείς σήμερα όλους τους Γερμανούς για την τρέλα του '40

Ποιο πράγμα είναι σα να κατηγορείς σήμερα όλους τους Γερμανούς για την τρέλα του '40;

Λέει ο Bouzias: Πρέπει να δώσεις σημασία στο χριστιανισμό γιατί κάποιοι θυσιάστηκαν γι'αυτόν. Ε, ωραία, λέει ο δόκτορας, και οι χριστιανοί από την άλλη σκότωσαν αλλόθρησκους, οπότε ποια είναι η διαφορά; Σ'αυτό καλείσαι να απαντήσεις.

[fugiFOX]

Εννοώ πολύ απλά ότι δεν μπορούμε να κατηγορούμε τον χριστιανισμό
για 5-10-100 "χριστιανούς",
όπως δεν μπορούμε να κατηγορούμε τους Γερμανούς επειδή ο Αδόλφος ανήκε στον γερμανικό λαό.

[fugiFOX]

Ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους, να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε επιλογές στη
ζωή μας. Την ελευθερία του αυτή χρησιμοποίησε ο άνθρωπος όταν επέλεξε να "φάει
από το δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού". Έως τότε η κατάσταση στην
οποία βρισκόταν ο άνθρωπος καμία σχέση δεν είχε με αυτή που είμαστε σήμερα.
Ακόμα, μέσα στον παράδεισο, ο άνθρωπος ήταν ευτυχισμένος, δεν του έλειπε τίποτα
και ήταν κοντά στο Θεό. Τα ήξερε όλα αυτά, όπως και ήξερε ότι αν "φάει από το δέντρο",
θα τα χάσει. Κι όμως!Τα έφτιαξε κάπως αλλιώς στο μυαλό του, είπε... αν φάω θα γίνω Θεός!
κι έτσι έπεσε! Τι σημαίνει έπεσε; Η κατάστασή του άλλαξε, έγινε κατώτερη από πριν. Στην
τωρινή κατάσταση, η σάρκα παίζει σημαντικό ρόλο. Η σάρκα όμως έχει αδυναμίες, έχει
ανάγκες. Έτσι ήρθαν λοιπόν οι αρρώστιες, ήρθαν τα πάθη. Για αυτόν τον λόγο συμβαίνει και το:

αλλά ο προγραμματισμός σας λέει ότι το πιο ισχυρό ένστικτο είναι η παρέα με τα ρομποτάκια του άλλου φύλου"

Οι αρρώστειες λοιπόν είναι αποτέλεσμα της πτώσης μας. Τα λάθη πάλι, είναι προσωπικές
επιλογές μας που δεν είναι σωστές και δεν έχουν καλό αποτέλεσμα.
Η ελευθερία του ανθρώπου είναι δώρο από το Θεό σε μας. Είμαστε για αυτόν άξια όντα, όχι μαριονέτες.
Η κακή της χρήση όμως οφείλεται σε μας και δεν μπορούμε να κατηγορούμε το Θεό για αυτό.

@Νetgull: Αυτή είναι μια πολύ καλή εισαγωγή για αυτό που με ρωτούσες για την ψυχή.
Thanx voyager μες στο μυαλό μου είσαι!

Λοιπόν έχοντας τα παραπάνω σαν δεδομένα προσθέτω τα εξής:
Θα προσπαθήσω να έιμαι κατά το δυνατόν σύντομος και όσο μπορώ και περιεκτικός
Η σάρκα είναι η φθαρτή και προσωρινή κατοικία της άφθαρτης ψυχής.
Έτσι λοιπόν είναι και οι απολαύσεις που έχουν σαν στόχο μόνο την θρέψη και ικανοποίηση (άμμεση ή έμμεση) της σάρκας.
Ο άνθρωπος έχει σαν στόχο την "ικανοποίηση" της ψυχής.
Για αυτό και λέμε στην εκκλησία "να σώσεις την ψυχή σου"
πουθενά δεν αναφέρεται η σωτηρία της σάρκας,
η οποία όπως έγραψε παλιότερα συνάδελφος θα γίνει τροφή για σκουλήκια.
Αυτό το γεγονός από μόνο του καταδεικνύει αμέσως τη σημασία των σαρκικών απολαύσεων.

Θα μπορούσα να το προσωρήσω λίγο παραπέρα,
αλλά τότε θα πρέπει να εισάγουμε ένα νέο δεδομένο,
αυτό της ημερας της Κρίσεως.

[Nessa NetMonster]

Εννοώ πολύ απλά ότι δεν μπορούμε να κατηγορούμε τον χριστιανισμό για 5-10-100 "χριστιανούς"

Μα αυτό έτσι κι αλλιώς δεν το έκανε κανείς.

[Netgull]

Η σάρκα είναι η φθαρτή και προσωρινή κατοικία της άφθαρτης ψυχής.
Έτσι λοιπόν είναι και οι απολαύσεις που έχουν σαν στόχο μόνο την θρέψη και ικανοποίηση (άμμεση ή έμμεση) της σάρκας.
Ο άνθρωπος έχει σαν στόχο την "ικανοποίηση" της ψυχής.
Για αυτό και λέμε στην εκκλησία "να σώσεις την ψυχή σου"
πουθενά δεν αναφέρεται η σωτηρία της σάρκας,
η οποία όπως έγραψε παλιότερα συνάδελφος θα γίνει τροφή για σκουλήκια.

Ακόμα και αν δεχτούμε ότι η ψυχή είναι άφθαρτη και αιώνια και το σώμα απλός φορεάς της, με το οποίο ξαναλέω ότι δεν συμφωνώ αλλά το δέχτηκα για χάρη της συζήτησης, προκύπτει το παρακάτω ερώτημα: Ωραία η ψυχή είναι αιώνια γι αυτό και έχει μεγαλύτερη αξία. Γιατί όμως η σαρκική απόλαυση είναι κατακριτέα; Γιατί κάνει κακό στη σωτηρία της ψυχής; Γιατί "μολύνει"; Γιατί ο (προγαμιαίος) σαρκικός έρωτας όταν συνυπάρχει με τα αντίστοιχα αισθήματα για τον άλλον είναι αμαρτία και όχι μια πράξη υπέρτατου δοσίματος και ανοίγματος στον άλλον; Γιατί δεν είναι η ολοκλήρωση της συναισθηματικής σχέσης και επαφής δύο ατόμων; Και πώς μια τέτοια πράξη έρωτα προς το συνάνθρωπο μπορεί να είναι κακή;
Αυτό δεν προκύπτει κατ ανάγκη από τη φθαρτότητά της! Το "λιγότερο άξιον" δεν είναι κατ ανάγκη "κακόν". Και το χαρτί όπου είναι γραμμένο το ευαγγέλιο είναι φθαρτό, αλλά τιμάται ως φορέας του θείου λόγου. Γιατί το σώμα ως φορέας τη ψυχής που δυνητικά μπορεί να φτάσει στη θέωση υποτιμάται; (Και επειδή πάλι θα πιαστείτε από τα επουσιώδη και θα παραλείψετε τα ουσιώδη η αναφορά στο ευαγγέλιο είναι απλά ένα παράδειγμα - αγνοήστε το αν είναι δυνατόν).

Ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους, να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε επιλογές στη
ζωή μας. Την ελευθερία του αυτή χρησιμοποίησε ο άνθρωπος όταν επέλεξε να "φάει
από το δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού".

Κάντε οι καινούριοι έναν κόπο να διαβάσετε τα παλιά μηνύματα (ειδικά τα περι αιτιότητας, το ξέρω είναι πολλά αλλά θα γλιτώσει τη συζήτηση από κύκλους - που μπορεί μεν να αποδειχθούν και χρήσιμοι αλλά πιθανότερο είναι να καταναλώσουν τον ίδιο αριθμό σελίδων για τα ίδια αποτελέσματα).
Εγώ καλή μου voyager θα το πω άλλη μια φορά: Μια ελευθερία του στυλ "είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι θες εκτός από το να φας ένα μήλο γιατί τότε είσαι καταδικασμένος να υποφέρεις" δεν μπορώ να την αντιληφθώ. Εάν στον...υπέρλογο κόσμο του χριστιανικού και κάθε άλλου θεού υπάρχει, να με συγχωρεί η αφεντιά του, αλλά εγώ με την ανθρώπινη λογική μου μόνο μια ελευθερία αντιλαμβάνομαι: Αυτή που δεν δέχεται κανένα περιορισμό (ούτε τον περιορισμό της λέξης ελευθερία). Και να επαναλάβω και εγώ ένα κομμάτι από τις άψογες λογικά αναλύσεις του rat_poison: Το να δημιουργήσεις ένα ον το οποίο είναι ελέυθερο να κάνει τα πάντα εκτός από κάτι που από την ίδια τη (θεϊκής προέλευσης) φύση του ωθείται να κάνει (το ειδέναι) και να το τιμωρείς γιατί ακολουθεί την ίδια τη φύση που του έδωσες είναι τουλάχιστον σαδισμός.

Κυρίως οι Αριστοτέλης, Πλάτωνας νομίζω κι ο Σωκράτης.
Μια άποψη που είχα ακούσει είναι ότι " το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει λογικότητα και ελευθερία οδηγεί στην ύπαρξη της ψυχής".

Ο Σωκράτης δεν έχει γράψει. Η πρόταση αυτή είναι λιγότερο αυθαίρετη από το να σου πω: "το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει λογικότητα και ελευθερία οδηγεί στο ότι σέβεται το περιβάλλον όπου ζει". Και όμως το δεύτερο δεν ισχύει. Αυτό δεν το λέω για να αρνηθώ την ύπαρξη ψυχής αλλά γιατί τα ρητορικά σχήματα χωρίς ουσία τα έχουμε φάει με το κουτάλι.

[rat_poison]

Το ξύπνημα με το ζόρι κάθε Κυριακή πρωί  για να πας στην εκκλησία, ή η συμετοχή
 με το ζόρι στο κατηχητικό ή η απουσία που θα έπαιρνες  αν έλειπες όταν το σχολείο
πήγαινε στην εκκλησία ή το άναμα ενός κεριού μόνο όταν αγωνιούσες για κάποια
υπόθεσή σου, δεν συνεπάγονται την πίστη στο Θεό. Η πίστη δεν είναι αυτά τα πράγματα.
Σε περίπτωση δε, που τα πράγματα αυτά σου τα επέβαλε ο περίγυρός σου, χωρίς όμως
 να σου δείξει και πράγματα πιο ουσιαστικά, τότε ναι, αν τώρα τα έχεις αρνηθεί, είναι
λογικό να νιώθεις καλύτερα. Άφησες όμως πίσω σου τελικά την χριστιανική πίστη ή
μήπως απλώς κάποια πράγματα, που σου έμαθαν να κάνεις, που δεν είναι τα ουσιαστικότερα;
Σκέψου λίγο και ρώτα τον εαυτό σου, αν πραγματικά  ποτέ πίστευες στο Θεό.

Με προσβάλλει η τοποθέτησή σου. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να κρίνεις το πώς και το γιατί πίστευα ή το πόσο καλά το έκανα σύμφωνα με τα standards σου. Θα σε παρακαλούσα να ανακαλέσεις. Επειδή όμως παίρνεις σα δεδομένο ότι μόνο όταν κάποιος συμφωνεί με τη θρησκεία σου μπορεί να είναι ευτυχισμένος και ολοκληρωμένος σαν άνθρωπος, θεωρείς ότι για να νιώθω καλύτερα τώρα που δεν πιστεύω, πάει να πει ότι "κάτι έτρεχε" με την πίστη μου. Σε πληροφορώ ότι το αβίαστο συμπέρασμά σου για τις προηγούμενες πεποιθήσεις μου είναι πέρα για πέρα ανακριβές! Αυτό όμως είνια και το λάθος  όλων των θρησκειών κατά τη γνώμη μου: Θέλουν το μονοπώλιο της ηθικής και της ευτυχίας. Νομίζουν ότι είναι οι μόνοι δρόμοι για σωστούς ανθρώπους. Λες και όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι!

Ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους, να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε επιλογές στη
ζωή μας. Την ελευθερία του αυτή χρησιμοποίησε ο άνθρωπος όταν επέλεξε να "φάει
από το δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού". Έως τότε η κατάσταση στην
οποία βρισκόταν ο άνθρωπος καμία σχέση δεν είχε με αυτή που είμαστε σήμερα.
Ακόμα, μέσα στον παράδεισο, ο άνθρωπος ήταν ευτυχισμένος, δεν του έλειπε τίποτα
και ήταν κοντά στο Θεό. Τα ήξερε όλα αυτά, όπως και ήξερε ότι αν "φάει από το δέντρο",
θα τα χάσει. Κι όμως!Τα έφτιαξε κάπως αλλιώς στο μυαλό του, είπε... αν φάω θα γίνω Θεός!
κι έτσι έπεσε! Τι σημαίνει έπεσε; Η κατάστασή του άλλαξε, έγινε κατώτερη από πριν. Στην
τωρινή κατάσταση, η σάρκα παίζει σημαντικό ρόλο. Η σάρκα όμως έχει αδυναμίες, έχει
ανάγκες. Έτσι ήρθαν λοιπόν οι αρρώστιες, ήρθαν τα πάθη. Για αυτόν τον λόγο συμβαίνει και το:

αλλά ο προγραμματισμός σας λέει ότι το πιο ισχυρό ένστικτο είναι η παρέα με τα ρομποτάκια του άλλου φύλου"

Οι αρρώστειες λοιπόν είναι αποτέλεσμα της πτώσης μας. Τα λάθη πάλι, είναι προσωπικές
επιλογές μας που δεν είναι σωστές και δεν έχουν καλό αποτέλεσμα.
Η ελευθερία του ανθρώπου είναι δώρο από το Θεό σε μας. Είμαστε για αυτόν άξια όντα, όχι μαριονέτες.
Η κακή της χρήση όμως οφείλεται σε μας και δεν μπορούμε να κατηγορούμε το Θεό για αυτό.

Καλή εξεταστική!

Το ξέρω ότι το πιστεύεις εσύ κάτι τέτοιο, το είπα και σε προηγούμενο post. Η βασική μου απορία εδώ και τόσα χρόνια είναι η εξής: Αφού ο θεός ήξερε ότι ο άνθρωπος θα κάνει την ελεύθερη επιλογή να φάειι τον απαγορευμένο καρπό (ως παντογνώστης), γιατί τον φύτεψε; Γιατί δεν έφτιαξε τον άνθρωπο απρόσβλητο από τους πειρασμούς; Ελεύθερος σύμφωνα με τι δική μου λογική δεν είναι αυτός που διαλέγει να μην υποκύψει στους πειρασμους, αλλά αυτός που απλά δεν έχει πειρασμους! Αυτός που βλέπει τους πειρασμούς και λέει: "Δε θα υποκύψω, όχι γιατί αγαπάω το θεό και θέλω να μην τον αποχωριστώ, αλλά γιατί πολύ απλά αυτό δεν είναι πειρασμός για μένα!" Δεν είναι ελεύθερος ένας άνθρωπος που δεν υποκύπτει στα λόγια του φιδιού επειδή θέλει την αιώνια ζωή. Αυτό είναι υπακοή σε ένα πρότυπο συμπεριφοράς με ανταλλάγμα την αιώνια ζωή. Το καλύτερο αντάλλαγμα του κόσμου, το πιο υψηλό, με το πιο ωραίο περιτύλιγμα. Παρ' όλα αυτά παραμένει αντάλλαγμα, επόρνευση της γήινης ελευθερίας για αιώνια πληρότηταΕλεύθερος είναι ένας άνθρωπος που δεν ακούει το φίδι, αυτός που δεν τον αγγίζει. Ένας άνθρωπος που δεν πιστεύει στη ζωή μετά θάνατον είναι πολύ πιο άξιος όταν είναι ηθικός από κάποιον που πιστεύει ότι με την καλοσύνη θα κερδίσει αιώνια ζωή. Πολύ απλά, ο θεός, δε μας έφτιαξε τόσο ελεύθερους! Ένας τέτοιος θεός πόσο πανάγαθος είναι;
Και στην τελική, αφού είναι παντοδύναμος και αφού ξέρει ότι κανείς άνθρωπος δε θα αντέξε στους πειρασμούς, γιατί να μη φτιάξει θεούς, όμοιυς με αυτόν;

[rat_poison]

Συγχωρέστε το modification στο προηγούμενο Post, ξέχασα την πρόταση που είναι στο bold.

 

Λοιπόν έχοντας τα παραπάνω σαν δεδομένα προσθέτω τα εξής:
Θα προσπαθήσω να έιμαι κατά το δυνατόν σύντομος και όσο μπορώ και περιεκτικός
Η σάρκα είναι η φθαρτή και προσωρινή κατοικία της άφθαρτης ψυχής.
Έτσι λοιπόν είναι και οι απολαύσεις που έχουν σαν στόχο μόνο την θρέψη και ικανοποίηση (άμμεση ή έμμεση) της σάρκας.
Ο άνθρωπος έχει σαν στόχο την "ικανοποίηση" της ψυχής.
Για αυτό και λέμε στην εκκλησία "να σώσεις την ψυχή σου"
πουθενά δεν αναφέρεται η σωτηρία της σάρκας,
η οποία όπως έγραψε παλιότερα συνάδελφος θα γίνει τροφή για σκουλήκια.
Αυτό το γεγονός από μόνο του καταδεικνύει αμέσως τη σημασία των σαρκικών απολαύσεων.
Θα μπορούσα να το προσωρήσω λίγο παραπέρα,
αλλά τότε θα πρέπει να εισάγουμε ένα νέο δεδομένο,
αυτό της ημερας της Κρίσεως.

Και πώς μπορείς να ξεχωρίσεις την αγαλίαση της ψυχής από την σωματική ηδονή; Ένας είναι ο άνθρωπος, σύνολο ενιαίο! Τι είναι ο άνθρωπος, ηλεκτρικό κύκλωμα να πάρεις την αρχή της επαλληλίας και να εξετάσεις χώρια το σώμα, χώρια την ψυχή; Ένα απλούστατο παράδειγμα
Όταν σκέφτεστε, όταν αναλογίζεστε τι να υπάρχει πίσω από την κουρτίνα (για τους άθεους) ή όταν αναζητάτε το θεό, υπάρχει περίπτωση να βρείτε ψυχική ηρεμία και αγαλλίαση όταν θέλετε να ουρήσετε; Όταν δηλαδή εκρεμμεί μία σωματική ηδονή, που ανικανοποίητη πιέζει τον άνθρωπο και τον εξωθεί στο άλογο και ζωώδες μέρος του, υπάρχει περίπτωση να σκεφτεί με πλήρη συνείδηση και λογικά;
Μία άλλη ερώτηση.
Ο άνθρωπος είναι βιολογικά έτοιμος για αναπαραγωγή από τα 14 (βαριά βαριά 16) χρόνια.  Έστω ότι στη σημερινή κοινωνία ένας άντρας παντρεύεται στα 30 και μία γυναίκα στα 28 (κατά μέσο όρο). Σύμφωνα με την εκκλησία, έχουμε 16 χρόνια αποχής από το σεξ στη χειρότερη και 12 στην καλύτερη περίπτωση, από τη στιγμή που ο άνθρωπος είναι ορμονικά έτοιμος για αναπαραγωγή.
Όλη αυτή η λίμπιντο, όλη η γενετήσια ορμή τόσων δεκαετιών, όταν δε διοχετευθεί με τον τρόπο που όρισε η φύση, κάπου πρέπει να πάει! Όλα αυτά τα πρωτόγονα και ζωώδη ένστικτα δεν είναι σκόνη να τα βάλεις κάτω από το χαλάκι να μην τα δει η πεθερά! Δεν εξαφανίζοντα! Θα σε βρουν και αν δεν τα διοχετεύσεις όπως είναι η φύση τους, τα αποτελέσματα συνήθως δεν είναι και τόσο καλά...
Επειδή νομίζω ότι κάλυψα το θέμα του ότι δεν μπορεί να υπάρχει ψυχική ικανοποίηση χωρίς υλική, θα προσπαθήσω να εξετάσω και το αντίστροφο.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος σε ψυχική αναταραχή (όταν έχει τύψεις, ή άγχος, ή φόβο) να ευχαριστηθεί τις σωματικές ηδονές; Μπορεί κανείς από εσάς να νιώσει την ηδονή του φαγητού όταν έχει αγωνία; Μπορεί κανείς να νιώσει την ηδονή του ύπνου όταν έχει τύψεις;
Αφού ούτε το σώμα υπάρχει χωρίς ψυχή, ούτε η ψυχή δίχως σώμα, τι είναι αυτά που μου λέτε ότι σκοπός του ανθρώπου είναι πρώτα να σώσει την ψυχή του και μετά το σώμα του; Την κατευνασμένη ψυχή σε ανικανοποίητο σώμα σας τη χαρίζω!

[fugiFOX]

Το ξύπνημα με το ζόρι κάθε Κυριακή πρωί για να πας στην εκκλησία, ή η συμετοχή
 με το ζόρι στο κατηχητικό ή η απουσία που θα έπαιρνες αν έλειπες όταν το σχολείο
πήγαινε στην εκκλησία ή το άναμα ενός κεριού μόνο όταν αγωνιούσες για κάποια
υπόθεσή σου, δεν συνεπάγονται την πίστη στο Θεό. Η πίστη δεν είναι αυτά τα πράγματα.
Σε περίπτωση δε, που τα πράγματα αυτά σου τα επέβαλε ο περίγυρός σου, χωρίς όμως
 να σου δείξει και πράγματα πιο ουσιαστικά, τότε ναι, αν τώρα τα έχεις αρνηθεί, είναι
λογικό να νιώθεις καλύτερα. Άφησες όμως πίσω σου τελικά την χριστιανική πίστη ή
μήπως απλώς κάποια πράγματα, που σου έμαθαν να κάνεις, που δεν είναι τα ουσιαστικότερα;
Σκέψου λίγο και ρώτα τον εαυτό σου, αν πραγματικά ποτέ πίστευες στο Θεό.

Με προσβάλλει η τοποθέτησή σου. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να κρίνεις το πώς και το γιατί πίστευα ή το πόσο καλά το έκανα σύμφωνα με τα standards σου. Θα σε παρακαλούσα να ανακαλέσεις.

Μην το παίρνεις προσωπικά. Δε νομίζω η voyager να είχε πρόθεση να σε κρίνει.
Ένα απλό παράδειγμα είναι.
Μην αρπάζεστε τόσο εύκολα.

[fugiFOX]

Και πώς μπορείς να ξεχωρίσεις την αγαλίαση της ψυχής από την σωματική ηδονή; Ένας είναι ο άνθρωπος, σύνολο ενιαίο!

Χμ, όχι ακριβώς. Εδώ είναι η βασική μας διαφωνία.
Τέσπα δεν θα επεκταθώ για να αποφύγω να πω κάτι που ενδεχομένως να μην ισχύει.
ΆΛλωστε δεν είχα τέτοιο σκοπό, είπα από την αρχή ότι "θεωρώντας σαν δεδομένο την ύπαρξη ψυχής"...

Όταν σκέφτεστε, όταν αναλογίζεστε τι να υπάρχει πίσω από την κουρτίνα (για τους άθεους) ή όταν αναζητάτε το θεό, υπάρχει περίπτωση να βρείτε ψυχική ηρεμία και αγαλλίαση όταν θέλετε να ουρήσετε; Όταν δηλαδή εκρεμμεί μία σωματική ηδονή, που ανικανοποίητη πιέζει τον άνθρωπο και τον εξωθεί στο άλογο και ζωώδες μέρος του, υπάρχει περίπτωση να σκεφτεί με πλήρη συνείδηση και λογικά;

Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις.

Μία άλλη ερώτηση.
Ο άνθρωπος είναι βιολογικά έτοιμος για αναπαραγωγή από τα 14 (βαριά βαριά 16) χρόνια. Έστω ότι στη σημερινή κοινωνία ένας άντρας παντρεύεται στα 30 και μία γυναίκα στα 28 (κατά μέσο όρο). Σύμφωνα με την εκκλησία, έχουμε 16 χρόνια αποχής από το σεξ στη χειρότερη και 12 στην καλύτερη περίπτωση, από τη στιγμή που ο άνθρωπος είναι ορμονικά έτοιμος για αναπαραγωγή.

Συμφωνώ στο δεδομένο.
Διαφωνώ στο συμπέρασμα.
Πάντα ο άνθρωπος ήταν έτοιμος για αναπαραγωγή από αυτή την ηλικία.
όμως μόνο τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει έξαρση αυτή η ευτελής ηδονή.
Κι αυτό γιατί παλιότερα, και μην πάμε πολύ πιο πίσω από 2 γενιές,
1. οι άνθρωποι παντρευοντουσαν σε μικρότερη ηλικία
2. σε συντριπτική πλειοψηφία ο πρώτος τους σύντροφος ήταν και παντοτινός.
Θα με πείτε βέβαια ότι οι εποχές αλλάξανε, τα στενά μυαλά έγιναν πιο ευρύχωρα,
οι κοινωνίες εξελίχθηκαν, η τεχνολογία αναπτύχθηκε...

Όλα αυτά τα πρωτόγονα και ζωώδη ένστικτα

Να που τελικά έρχεσαι στα λόγια μου!!

Πώς μπορεί ένας άνθρωπος σε ψυχική αναταραχή (όταν έχει τύψεις, ή άγχος, ή φόβο) να ευχαριστηθεί τις σωματικές ηδονές; Μπορεί κανείς από εσάς να νιώσει την ηδονή του φαγητού όταν έχει αγωνία; Μπορεί κανείς να νιώσει την ηδονή του ύπνου όταν έχει τύψεις;

φίλε μου αναιρείς τον ευαυτό σου!
Γιατί εμμέσως διαχωρίζεις ψυχή και σώμα (και κατά τη γνώμη μου σωστά) κάτι που
αρνήθηκες στην αρχή του ποστ σου!
Επομένως τελικά καταλήγουμε μαζί και συμφωνούμε ότι μιλούμε
για δυο ξεχωριστά "πραγματα".
Ψυχή και σώμα.

[fugiFOX]

Εγώ καλή μου voyager θα το πω άλλη μια φορά: Μια ελευθερία του στυλ "είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι θες εκτός από το να φας ένα μήλο γιατί τότε είσαι καταδικασμένος να υποφέρεις" δεν μπορώ να την αντιληφθώ. Εάν στον...υπέρλογο κόσμο του χριστιανικού και κάθε άλλου θεού υπάρχει, να με συγχωρεί η αφεντιά του, αλλά εγώ με την ανθρώπινη λογική μου μόνο μια ελευθερία αντιλαμβάνομαι: Αυτή που δεν δέχεται κανένα περιορισμό (ούτε τον περιορισμό της λέξης ελευθερία). Και να επαναλάβω και εγώ ένα κομμάτι από τις άψογες λογικά αναλύσεις του rat_poison: Το να δημιουργήσεις ένα ον το οποίο είναι ελέυθερο να κάνει τα πάντα εκτός από κάτι που από την ίδια τη (θεϊκής προέλευσης) φύση του ωθείται να κάνει (το ειδέναι) και να το τιμωρείς γιατί ακολουθεί την ίδια τη φύση που του έδωσες είναι τουλάχιστον σαδισμός.

Γιατί παρερμηνεύετε γεγονότα και λεγόμενα;
Αν προσέξτε καλά αυτά που λέει η voyager (τα ουσιώδη και όχι επουσιώδη όπως γράφεις και εσύ)
θα καταλάβετε τι σημαίνει αυτό περί απαγορευμένου καρπού.
ΤΟ ουσιώδες λοιπόν είναι ότι η αλαζονεία, η ματαιοδοξία του ανθρώπου
που είχε τα πάντα αλλά και πάλι του έλειπε κάτι
που Ο Θεός του χάρισε τα πάντα αλλά θέλησε να γίνει ο ίδιος θεός,
και τελικά οδηγήθηκε από μόνος του στην απομάκρυνση απο το θείο.