Πιστεύετε??

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[Grecs]

Μετά τις 5 Ιουλίου κανονίζουμε  

7 Ιουλιου εχει και Θεια Λειτουργια.


John pos για χριστιανος μου φαινεσαι ενταξει ατομο. Ποια ειναι η γνωμη σου για τους υπολοιπους χριστιανους? Καμια αυτοκριτικη κανετε ή περιμενετε απο τον Θεο?

[Silvo the Beautiful]

Άνθρωπος που δεν πιστεύει στον εαυτό του και στις αξίες της ζωής όπου και να πιστεύει είναι ψυχικά νεκρός και κοινωνικά άχρηστος!

[Grecs]

Άνθρωπος που δεν πιστεύει στον εαυτό του και στις αξίες της ζωής όπου και να πιστεύει είναι ψυχικά νεκρός και κοινωνικά άχρηστος!

Το ιδιο και ο ανθρωπος που δεν μπορει να κατανοησει τις διαφορετικες επιλογες των αλλων. Το προβλημα με την χριστιανοσυνη δεν ειναι η χριστιανοσυνη αλλα η πολιτικη επιρροη του παπαδαριου.

[Social_waste]

grecs μπορεις να το εξηγησεις αυτο?
θελω να πω στο σημερα ο χριστιανισμος ειναι μια αρκετα συντηριτικη θεση να εχει κανεις.
απο αυτη την αποψη εχει νοημα να πω οτι θελω να χασουν την πολιτικη επιρροη που εχουν
οι εκφραστες της αλλα ειμαι οκ με την ιδια τη θεση? θα ελεγες πχ το ιδιο για τη νεα δημοκρατια?

[john_pos]

Μετά τις 5 Ιουλίου κανονίζουμε  

7 Ιουλιου εχει και Θεια Λειτουργια.
John pos για χριστιανος μου φαινεσαι ενταξει ατομο. Ποια ειναι η γνωμη σου για τους υπολοιπους χριστιανους? Καμια αυτοκριτικη κανετε ή περιμενετε απο τον Θεο?

Xαχα true story ρε Grecs! Nτάξει που και που κάνω και καμιά παρασπονδία και βγαίνω Παρασκευή ή Σάββατο, ποτέ και τις δυο μέρες.

Αυτοκριτική αν θες να κάνω για τον εαυτό μου, εξάλλου αυτό είναι και το νόημα της λέξης, όχι για τους αδελφούς μου.

Ωστόσο επειδή καταλαβαίνω τι εννοείς περίπου… Ρε συ έχεις δίκιο κάθε μέρα αλλά λέμε κι άλλα κάνουμε όπως είπα και πριν υπάρχει κραυγαλέα ασυνέπεια λόγων και πράξεων κι επόμενο είναι να μην βρίσκεις τίποτα το γνήσιο αφού οι εκφραστές και δυστυχώς και κάποιοι εκπρόσωποι της πίστης πόλλω απέχουν από το βίωμα της Χριστιανικής πνευματικότητας. Αλλά αν έχεις καλή διάθεση θα βρεις και γνήσιους εκφραστές που λάμπουν σαν ετερόφωτα άστρα από το απρόσιτο Φως της Αναστάσεως!

Συγγνώμη αλλά αισθάνομαι λίγο αμήχανα διότι τώρα «κράζω» τους αδελφούς μου ενώ υπαίτιος αυτής της παρακμής είμαι κι εγώ επομένως με τι βλέμμα να τους ατενίσω αφού κι εγώ είμαι λάθος; Γι αυτό και δεν θέλω να συνεχίσω να γράφω…

[Grecs]

grecs μπορεις να το εξηγησεις αυτο?
θελω να πω στο σημερα ο χριστιανισμος ειναι μια αρκετα συντηριτικη θεση να εχει κανεις.
απο αυτη την αποψη εχει νοημα να πω οτι θελω να χασουν την πολιτικη επιρροη που εχουν
οι εκφραστες της αλλα ειμαι οκ με την ιδια τη θεση? θα ελεγες πχ το ιδιο για τη νεα δημοκρατια?

Εννοω οτι βλεπω εναν σαφη διαχωρισμο μεταξυ μηνυματος χριστιανισμου και πως το μεταφραζει το παπαδαριο για να παραξει πολιτικη και να διατηρησει την εξουσια του. Καταλαβαινω την αναγκη του ανθρωπου να πιστεψει σε κατι μετα θανατον γιατι ειναι βαρια η σκεψη της μη υπαρξης μετα θανατον. Δεν συμφωνω αλλα αναγνωριζω την αναγκη των ανθρωπων να πιστευουν σε κατι τετοιο.  Φυσικα μετα μπαινουν ζητηματα κατηχισμου απο μικρη ηλικια κλπ.. αλλα δεν μπορεις να μπεις στο σπιτι του καθενος παρολα αυτα πρεπει να απαιτησουμε να μην γινεται απο το κρατος. Βεβαια το παπαδαριο και δε θελει και εχει απο πισω ενα μεγαλο κοινο το οποιο μας κραταει ομηρους εκλογικα. Εν ολιγοις ειμαι αντιθετος με οποιαδηποτε συνδεση θρησκειας-πολιτικης.
 
 Η νεα δημοκρατια ειναι πολιτικο κομμα δεν ειναι το ιδιο. Την νεα δημοκρατια μπορεις να την αποδομησεις με λογικα επιχειρηματα την θρησκεια , οχι σαν μηχανισμο προπαγανδας αλλα σαν θρησκεια, οχι.

[T--hmmy]

Για τον αυνανισμό δεν είπα ότι δεν είναι αμαρτία. Όπως επίσης δεν είπα ότι ο βελζεβούλης οδηγεί το χέρι σου, ούτε καν. Κάτι τέτοιο θα ήταν τουλάχιστον γελοίο. Εσύ έχεις το αυτεξούσιο και την κυριότητα του εαυτού σου και αποφασίζεις ρε παιδάκι μου να τον παίξεις. Αλλά όσες φορές κι αν πέσεις στο ίδιο σφάλμα ο Κύριος πάντα περιμένει την επιστροφή σου προς το πρόσωπο Του χωρίς να κρατά ίχνος κακίας αλλά αγκαλιάζοντας σε πάντα με στοργή και αγάπη.

δεν αντέχω να μην εκχυδαίσω το θέμα.Δηλαδή πας 20 φεύγα άνθρωπος μορφωμένος στον παπά και του λες τράβηξα 2 χοντρές χθες και σου δίνει άφεση αμαρτιών? Και τι σου λέει?

[Karaμazoβ]

Μύρης· Aλεξάνδρεια του 340 μ.X.

Την συμφορά όταν έμαθα, που ο Μύρης πέθανε,
πήγα στο σπίτι του, μ' όλο που το αποφεύγω
να εισέρχομαι στων Χριστιανών τα σπίτια,
προ πάντων όταν έχουν θλίψεις ή γιορτές.

Στάθηκα σε διάδρομο. Δεν θέλησα
να προχωρήσω πιο εντός, γιατί αντελήφθην
που οι συγγενείς του πεθαμένου μ’ έβλεπαν
με προφανή απορίαν και με δυσαρέσκεια.

Τον είχανε σε μια μεγάλη κάμαρη
που από την άκρην όπου στάθηκα
είδα κομμάτι· όλο τάπητες πολύτιμοι,
και σκεύη εξ αργύρου και χρυσού.

Στέκομουν κ’ έκλαια σε μια άκρη του διαδρόμου.
Και σκέπτομουν που η συγκεντρώσεις μας κ’ η εκδρομές
χωρίς τον Μύρη δεν θ' αξίζουν πια·
και σκέπτομουν που πια δεν θα τον δω
στα ωραία κι άσεμνα ξενύχτια μας
να χαίρεται, και να γελά, και ν’ απαγγέλλει στίχους
με την τελεία του αίσθησι του ελληνικού ρυθμού·
και σκέπτομουν που έχασα για πάντα
την εμορφιά του, που έχασα για πάντα
τον νέον που λάτρευα παράφορα.

Κάτι γρηές, κοντά μου, χαμηλά μιλούσαν για
την τελευταία μέρα που έζησε—
στα χείλη του διαρκώς τ’ όνομα του Χριστού,
στα χέρια του βαστούσ’ έναν σταυρό.—
Μπήκαν κατόπι μες στην κάμαρη
τέσσαρες Χριστιανοί ιερείς, κ’ έλεγαν προσευχές
ενθέρμως και δεήσεις στον Ιησούν,
ή στην Μαρίαν (δεν ξέρω την θρησκεία τους καλά).

Γνωρίζαμε, βεβαίως, που ο Μύρης ήταν Χριστιανός.
Aπό την πρώτην ώρα το γνωρίζαμε, όταν
πρόπερσι στην παρέα μας είχε μπει.
Μα ζούσεν απολύτως σαν κ’ εμάς.
Aπ’ όλους μας πιο έκδοτος στες ηδονές·
σκορπώντας αφειδώς το χρήμα του στες διασκεδάσεις.
Για την υπόληψι του κόσμου ξένοιαστος,
ρίχνονταν πρόθυμα σε νύχτιες ρήξεις στες οδούς
όταν ετύχαινε η παρέα μας
να συναντήσει αντίθετη παρέα.
Ποτέ για την θρησκεία του δεν μιλούσε.
Μάλιστα μια φορά τον είπαμε
πως θα τον πάρουμε μαζύ μας στο Σεράπιον.
Όμως σαν να δυσαρεστήθηκε
μ’ αυτόν μας τον αστεϊσμό: θυμούμαι τώρα.
A κι άλλες δυο φορές τώρα στον νου μου έρχονται.
Όταν στον Ποσειδώνα κάμναμε σπονδές,
τραβήχθηκε απ’ τον κύκλο μας, κ’ έστρεψε αλλού το βλέμμα.
Όταν ενθουσιασμένος ένας μας
είπεν, Η συντροφιά μας νάναι υπό
την εύνοιαν και την προστασίαν του μεγάλου,
του πανωραίου Aπόλλωνος — ψιθύρισεν ο Μύρης
(οι άλλοι δεν άκουσαν) «τη εξαιρέσει εμού».

Οι Χριστιανοί ιερείς μεγαλοφώνως
για την ψυχή του νέου δέονταν.—
Παρατηρούσα με πόση επιμέλεια,
και με τι προσοχήν εντατική
στους τύπους της θρησκείας τους, ετοιμάζονταν
όλα για την χριστιανική κηδεία.
Κ’ εξαίφνης με κυρίευσε μια αλλόκοτη
εντύπωσις. Aόριστα, αισθάνομουν
σαν νάφευγεν από κοντά μου ο Μύρης·
αισθάνομουν που ενώθη, Χριστιανός,
με τους δικούς του, και που γένομουν
ξ έ ν ο ς εγώ,  ξ έ ν ο ς  π ο λ ύ· ένοιωθα κιόλα
μια αμφιβολία να με σιμώνει: μήπως κι είχα γελασθεί
από το πάθος μου, και  π ά ν τ α τού ήμουν ξένος.—
Πετάχθηκα έξω απ’ το φρικτό τους σπίτι,
έφυγα γρήγορα πριν αρπαχθεί, πριν αλλοιωθεί
απ’ την χριστιανοσύνη τους η θύμηση του Μύρη.


Κ. Π. Καβάφης

[proud_metalhead]

grecs μπορεις να το εξηγησεις αυτο?
θελω να πω στο σημερα ο χριστιανισμος ειναι μια αρκετα συντηριτικη θεση να εχει κανεις.

Απο πότε η αγάπη για τον συνάνθρωπο είναι συντηριτική θέση? Από ποτε το νοιάζεσαι για το γενικο καλό κ όχι μονο για τον εαυτό σου είναι συντηριτικη θέση?
Οπως έχει πει ήδη ο γιαννης κ εσεις το "παπαδαριο" αλλά κ γενικά οι ορθόδοξοι σκανδαλίζουν τον κόσμο με τις πράξεις τους. Σε αυτό συμφωνω απόλυτα. Απλά αν το ψαξεις με ανοιχτη καρδια κ μυαλό θα δεις οτι η ορθοδοξη πιστη ανάγεται σε ενα κ μόνο πράγμα, που εφόσον το καταφέρεις θα καταφέρεις κ όλα τα υπόλοιπα. όχι γιατι θα θες, αλλα γιατι δεν θα σου πάει η καρδια να πληγώσεις καποιον αλλο. Ολη η ορθοδοξη πίστη ανάγεται στην αγαπη:

Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.

Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι.

Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει

Αυτο το γράφει ο Απ. Παυλος κ ολη η ορθοδοξη πιστη στηριζεται εδω.

εδιτ: προς θεου δεν εννοω οτι το εχω καταφερει αυτο το πραγμα. Ειναι πολυ δυσκολο πραγματικα. Η πιστη ειναι ενα προσωπικο θεμα ομως κ δεν πρεπει να κοιταμε τι κανουν οι αλλοι. Ακομα κ αν σε σκανδαλιζει η συμπεριφορα καποιου δεν μπορεις να αρνηθεις οτι η βαση αυτη ειναι διαχρονικη κ οχι συντηριτικη. Εκτος φυσικα αν θες να ζεις σε ενα κοσμο που θα βασιλευει το μισος....(μιλαω σε δευτερο ενικο αλλα δεν σ κανω προσωπικη επιθεση. Μιλω γενικα )

[Wade]

Όλες οι θρησκευτικές συζητήσεις στο ίντερνετ έχουν ένα κοινό: δεν καταλήγουν πουθενά

[Karaμazoβ]

Όλες οι θρησκευτικές συζητήσεις στο ίντερνετ έχουν ένα κοινό: δεν καταλήγουν πουθενά

εαν τα ποστς μας ειναι αποτύπωση των λογων και των σκεψεων μας, τότε με αυτή την λογική οι θρησκευτικές συζητησεις δεν καταλήγουν οπουδήποτε και ποτέ πουθενα.

[Wade]

Όλες οι θρησκευτικές συζητήσεις στο ίντερνετ έχουν ένα κοινό: δεν καταλήγουν πουθενά

εαν τα ποστς μας ειναι αποτύπωση των λογων και των σκεψεων μας, τότε με αυτή την λογική οι θρησκευτικές συζητησεις δεν καταλήγουν οπουδήποτε και ποτέ πουθενα.

Ομολογώ ότι η έκφρασή μου δεν ήταν και πολύ σωστή.  Εννοώ ότι σε θρησκευτικές συζητήσεις στο ίντερνετ από όσο έχω δει, σχεδόν πάντα ανακυκλώνονται τα ίδια επιχειρήματα που έχουμε ακούσει άπειρες φορές και απ' τις δύο πλευρές και εν τέλει δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο οι συμμετέχοντες αποκομίζουν κάτι απ' την όλη υπόθεση.

Γενικά όμως νομίζω ότι αν η συζήτηση τεθεί σε διαφορετικές βάσεις - με ανοιχτή διάθεση και απ' τις δύο πλευρές - μπορούν να γίνουν πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις.  Ακόμα καλύτερα και αν οι δύο πλευρές δεν βλέπουν η μία την άλλη σαν αντίπαλη και εχθρική (όπως γίνεται πάντα δηλαδή), αλλά απλώς σαν μια διαφορετική αντίληψη του κόσμου.  Αυτό που δε μ' αρέσει είναι ότι συνήθως φαίνεται να υπάρχει και απ' τις δύο πλευρές απόλυτη βεβαιότητα για πράγματα για τα οποία, όπως και να το κάνουμε, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι κατέχει πλήρως.

That being said, νομίζω ότι από αυτή την άποψη η συζήτηση του τημμυ είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα απ' το 95% των ιντερνετικών θρησκευτικών συζητήσεων

[Karaμazoβ]

Όλες οι θρησκευτικές συζητήσεις στο ίντερνετ έχουν ένα κοινό: δεν καταλήγουν πουθενά

εαν τα ποστς μας ειναι αποτύπωση των λογων και των σκεψεων μας, τότε με αυτή την λογική οι θρησκευτικές συζητησεις δεν καταλήγουν οπουδήποτε και ποτέ πουθενα.

Ομολογώ ότι η έκφρασή μου δεν ήταν και πολύ σωστή.  Εννοώ ότι σε θρησκευτικές συζητήσεις στο ίντερνετ από όσο έχω δει, σχεδόν πάντα ανακυκλώνονται τα ίδια επιχειρήματα που έχουμε ακούσει άπειρες φορές και απ' τις δύο πλευρές και εν τέλει δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο οι συμμετέχοντες αποκομίζουν κάτι απ' την όλη υπόθεση.

Γενικά όμως νομίζω ότι αν η συζήτηση τεθεί σε διαφορετικές βάσεις - με ανοιχτή διάθεση και απ' τις δύο πλευρές - μπορούν να γίνουν πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις.  Ακόμα καλύτερα και αν οι δύο πλευρές δεν βλέπουν η μία την άλλη σαν αντίπαλη και εχθρική (όπως γίνεται πάντα δηλαδή), αλλά απλώς σαν μια διαφορετική αντίληψη του κόσμου.  Αυτό που δε μ' αρέσει είναι ότι συνήθως φαίνεται να υπάρχει και απ' τις δύο πλευρές απόλυτη βεβαιότητα για πράγματα για τα οποία, όπως και να το κάνουμε, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι κατέχει πλήρως.

That being said, νομίζω ότι από αυτή την άποψη η συζήτηση του τημμυ είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα απ' το 95% των ιντερνετικών θρησκευτικών συζητήσεων

Όπως είπες ειναι δυο διαφορετικές αντιλήψεις του κόσμου και να συμπληρώσω οτι είναι και αμοιβαια αποκλειόμενες: το χριστιανικό δόγμα και η επιστημονική αντίληψη αναποφευκτα θα έρθουν σε συγκρουση οταν θα προσπαθησουν να ερμηνεύσουν αυτόν τον κόσμο.



Αυτό που λες με την απολυτη βεβαιοτητα που διακυρήσσουν οτι κατεχουν οι δυο πλευρες, είναι κυρίως προβλημα της θρησκείας.

Δεν μπορει καποιος να είναι χριστιανός και να μην δεχεται απολύτως το δόγμα των Συνόδων. Δε μπορείς να πεις "ειμαι χριστιανος ορθοδοξος αλλα το ψάχνω να δω και τι είπε ο Βουδας, λεει σωστα πραγματα". Ε, τι χριστιανός εισαι εσυ, μυστικιστης γενικώς και αορίστως είσαι. Ή παλι δεν μπορείς να πεις "πιστεύω οτι υπαρχει Θεός, αλλα κραταω και μια πισινή μηπως δεν υπαρχει" και ταυτόχρονα να είσαι θρησκευόμενος!

Η υλιστική επιστημονική σκέψη εδω και αιώνες μετα απο έντονη διαπάλη με τον σκεπτικισμό, έχει "νερώσει" τη δογματική της φύση που είχε στα αρχαία χρόνια και στην Αναγέννηση. Δέχεται ως δεδομένα τις αισθησεις, τις εμπειρίες και τη λογική επεξεργασία που προκύπτει απο αυτες*. Και μονη της αυτή η διαδικασία εισαγει αβεβαιότητα. Μπορείς να πεις οτι "παρατηρήσαμε μετα απο n παρατηρήσεις οτι ισχύει η βαρυτητα. Δε μας εξασφαλίζει κανεις οτι στην n+1 θα εμφανιστεί και παλι η ιδια δυναμη" ή "μαζι με την φωτιά παρατηρησα καμμενο ξύλο, αρα η φωτια μετασχηματιζει το ξυλο σε σταχτη, ως σχεση αιτιου-αποτελεσματος. Κανεις δε μου εγγυαται οτι η φωτια παντα καιει ξυλα, μολονότι εγω αυτό παρατηρώ ως τωρα". Μπορεις να τα αμφισβητήσεις ολα αυτα, αλλα δε το κανεις γιατι είναι ... τρελό. Επίσης, μπορείς να πεις "υπάρχει μια νεράιδα που ειναι η αιτία που πεφτουν τα δόντια των μικρών παιδιών το βραδυ αλλα κανένας δε μπορεί να την δει", αλλα δε θα εχει κανενα νοημα αυτή η δήλωση γιατι κανεις δε θα μπορει να επαληθευση καπως την ύπαρξη της. Η Τσαγιερα του Ρασελ ειναι ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα:

http://en.wikipedia.org/wiki/Russel%27s_teapot





* και η ίδια η επιστημονική μεθοδολογία ειναι υπο αμφισβήτηση απο όλες τις μπάντες. Είναι κατι που εξελισσεται εδω και αιώνες απο τις επιθέσεις που δεχεται. Στο επίπεδο της φιλοσοφίας ο εμπειρισμός τις τελευταίες δεκατίες δεν πρεπει να τα πηγαίνει και τοσο καλα (δεν ειναι trendy).









Παντως, εκ πείρας, απο αυτές τις συζητήσεις πάντα κατι μενει, αμα προσπαθησεις να δεις πως σκεφτεται ο άλλος, φυσικα.  

[Christina8]

Δεν μπορει καποιος να είναι χριστιανός και να μην δεχεται απολύτως το δόγμα των Συνόδων. Δε μπορείς να πεις "ειμαι χριστιανος ορθοδοξος αλλα το ψάχνω να δω και τι είπε ο Βουδας, λεει σωστα πραγματα". Ε, τι χριστιανός εισαι εσυ, μυστικιστης γενικώς και αορίστως είσαι. Ή παλι δεν μπορείς να πεις "πιστεύω οτι υπαρχει Θεός, αλλα κραταω και μια πισινή μηπως δεν υπαρχει" και ταυτόχρονα να είσαι θρησκευόμενος!

Αυτό ακριβώς είναι που δεν καταλαβαίνουν πολλοί όταν η συζήτηση πάει σε τέτοια μονοπάτια. Ότι ο χριστιανισμός δεν είναι μια φιλοσοφική θεώρηση της ζωής, είναι ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Έχει τελετουργικό, έχει μυστήρια, έχει δόγματα. Γι αυτό έλεγα και πριν ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις. Πρώτα και κύρια ο χριστιανισμός λέει αγάπα κύριον τον θεόν σου, και μετά αγάπα τον πλησίον σου. Και εδώ έρχεται η στιγμή που οι δρόμοι μας χωρίζουν. 

[Karaμazoβ]

Δεν μπορει καποιος να είναι χριστιανός και να μην δεχεται απολύτως το δόγμα των Συνόδων. Δε μπορείς να πεις "ειμαι χριστιανος ορθοδοξος αλλα το ψάχνω να δω και τι είπε ο Βουδας, λεει σωστα πραγματα". Ε, τι χριστιανός εισαι εσυ, μυστικιστης γενικώς και αορίστως είσαι. Ή παλι δεν μπορείς να πεις "πιστεύω οτι υπαρχει Θεός, αλλα κραταω και μια πισινή μηπως δεν υπαρχει" και ταυτόχρονα να είσαι θρησκευόμενος!

Αυτό ακριβώς είναι που δεν καταλαβαίνουν πολλοί όταν η συζήτηση πάει σε τέτοια μονοπάτια. Ότι ο χριστιανισμός δεν είναι μια φιλοσοφική θεώρηση της ζωής, είναι ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Έχει τελετουργικό, έχει μυστήρια, έχει δόγματα. Γι αυτό έλεγα και πριν ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις. Πρώτα και κύρια ο χριστιανισμός λέει αγάπα κύριον τον θεόν σου, και μετά αγάπα τον πλησίον σου. Και εδώ έρχεται η στιγμή που οι δρόμοι μας χωρίζουν. 

Φιλοσοφία της θρησκείας υπάρχει. Με τη φιλοσοφία της επιστήμης ομως έρχεται σε σύγκρουση.
Έχουν διαφορετικές αφετηρίες.