Γενική Συνέλευση

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για οποιοδήποτε πρόβλημα με register/login, στείλτε email στο contact@thmmy.gr.

[aliakmwn]

Δ' ΜΕΡΟΣ (και τελευταιο)

---

Στις μερες μας υπαρχουν περιπου 38% απ'τους νεους της καθε χρονιας που παει σε πανεπιστημιο. Πριν 25 χρονια οταν η Αγγλια ηταν κυριως βιομηχανικη χωρα μονο το 7% πηγαινε Πανεπιστημιο. Ολλες οι σχολες ακομα και κολλεγια εγιναν Πανεπιστημια ενω δεν ειναι. Ο στοχος ειναι οι ξενοι φοιτητες που ερχονται να σπουδασουν και να μαθουν αγγλικα ταυτοχρονα. Επειδη ειναι εκτος ΕΕ πολλοι πληρωνουν τριπλα διδακτρα. Ετσι τα πιο πολλα πανεπιστημια θελουν και απαιτουν ξενους φοιτητες αντι για Ευρωπαιους για να αυξησουν τα εξοδα τους.

Στις μερες μας εχουν πανεπιστιμιακες σπουδες σε μαθηματα εντελως μπουρδες. Ο στοχος ειναι απλως να κρυψουν την μαζικη ανεργια. Οι ντοπιοι σπουδαζουν και οι νεεοι μεταναστες δουλευουν... Τα παλια τμηματα που κοστιζουν οπως χημεια κτλ που ειχαν σχεση με την βιομηχανια κλεινουν και νεα ανοιγουν που εχουν σχεσεις με μπιζνες η διαφορες εσωτερικες θεραπειες.

Ενω οι φοιτητες εχουν τριπλασιαστη μεσα σε μια δεκατια πολλοι καθηγητες εχουν γινει ορομισθιοι και το φορτος εργασιας εχει αυξηθει αφαναταστα σε τετοιο επιπεδο που μπορει καποιος να διδασκει ατομα που ουτε βασικες γνωσεις της αγγλικης εχουν αλλα υποτιθεται οτι παρακολουθουν μαθηματα στα Αγγλικα...

---

Να προσθέσω και εγώ τα των κοινωνικών σπουδών. Οι σχολές ζούν κυρίως από τις επιχορηγήσεις για έρευνα κοινωνικής πολιτικής (από φιλανθρωπικά ιδρύματα και ΜΚΟ), από τα δίδακτρα που πληρώνουν(με) κυρίως οι εκτός ΕΕ φοιτητές/τριες (τα οποια ειναι τριπλάσια, πχ. 10000 λίρες/χρόνο) και από την έρευνα που χρηματοδοτείται απευθείας από επιχειρήσεις, με όλα τα παρεπόμενα που ανέφερε ο/η παραπάνω. Ενδεικτικά, πρίν τα χριστούγεννα συμπλήρωσα ένα ερωτηματολόγιο απο το τμήμα Human Sciences για νέες μορφές πληροφοριών και interface στα κινητά τηλέφωνα.
Οσο για τη διδασκαλία, είναι καιρός να πάψει αυτός ο μύθος για το αγγλικό σύστημα. Έμαθα ότι στο τ ελευταίο (3ο) έτος του τμήματος της Κοινωνιολογίας είχαν μόνο 6 μαθήματα σε όλη τη χρονιά, ήτοι 3 ωρίτσες την εβδομάδα για 2 εξάμηνα.
Οι χρηματοδοτήσεις για διδακτορικά, άλλο πράγμα: σε υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες αν είσαι αυτοχρηματοδοτούμενος/η (ειδικά αμα είσαι εκτος ΕΕ, σκεφτείτε 3 χρονάκια 10000 λιριά) ή αν εχεις κάποια ΜΚΟ ή εργοδότη για σπόνσορα, ενώ αποθαρρύνεσαι αν ψαχνεις για υποτροφίες.
Να μην μιλήσω για το τραγικό επίπεδο των Άγγλων φοιτητών/τριών, πολύ κατώτερο από οποιονδήποτε Ελλήνων/ίδων (μάλλον υπερβάλλω λίγο, υπάρχουν και τούβλα).

Επειδή η νεοφιλελεύθερη οικονομική ιδεολογία επιβάλλει την επέκταση του μοντέλου, δεν πρέπει να το αποδεχτούμε κιόλας. Καλό το παραδειγμα της Πάτρας, μακάρι και άλλοι διδάσκοντες/ουσες να κανουν το ίδιο.

---

Σε άρθρο της Le Monde στις 06/05/2001 καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ αναφέρει τις παραφωνίες της σύνδεσης της αγοράς με τα αμερικάνικα πανεπιστήμια. Για το πως συντελούνται μετονομασίες πανεπιστήμιων και παίρνουν ονόματα επιχειρήσεων και το πως οι πανεπιστημιακοί χώροι είναι διάσπαρτοι με λογότυπα επιχειρήσεων που χρηματοδοτούν το ίδρυμα από τις αίθουσες τις καρέκλες μέχρι τα τραπέζια. Αναφέρει και ένα παράδειγμα ενός καθηγητή Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντας που είχε αποκτήσει φήμη για τις θέσεις του πάνω στην Ιδιωτικοποίηση των Φυλακών. Με καταθέσεις σε επιτροπές της Γερουσίας και με την αρθρογραφία του στα μεγάλα μέσα ενημέρωσης υποστήριζε ένθερμα αυτή τη θέση και οι συστάσεις του συχνά υιοθετήθηκαν, στη Φλόριντα όσο και αλλού. Αποκαλύφθηκε μετά από καιρό ότι ο εν λόγω καθηγητής αμειβόταν από τις κυριότερες ιδιωτικές σωφρονιστικές επιχειρήσεις, και ότι ήταν μέτοχος σε ορισμένες από αυτές και μέσα από αυτήν την τακτική κατάφερε να αποκομίσει 1,12 δις δρχ. Η επιτροπή δεοντολογίας της Φλόριντας διενήργησε έρευνα. Ο εγκληματολόγος πρότεινε τότε να του επιβληθεί πρόστιμο... 2.000 δολαρίων (750 χιλιάδων δρχ.).

Τρομερή σύνδεση με αμφιλεγόμενα και επικίνδυνα θα μπορούσε να πει κανείς αποτελέσματα υφίσταται και στον τομέα της φαρμακοβιομηχανίας. Μια έρευνα της «Los Angeles Times» αποκάλυψε ότι 19 από τα 40 άρθρα που είχαν δημοσιευτεί κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων χρόνων στη μόνιμη στήλη «Drug therapy» (Φαρμακευτική αγωγή) της έγκυρης ιατρικής επιθεώρησης «New England Journal of Medicine» είχαν γραφτεί από γιατρούς που αμείβονταν από τους παραγωγούς των φαρμάκων τα οποία είχαν αναλάβει να αξιολογήσουν. «Ορισμένοι τόνισαν τότε ότι είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθούν ειδικοί οι οποίοι να μην «εξαρτώνται» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από τη φαρμακοβιομηχανία. απειλούνταν τόσο η αρχή της «έρευνας για το δημόσιο συμφέρον» όσο και η ελεύθερη ανταλλαγή των ιδεών στους κόλπους της επιστημονικής κοινότητας. Η αναζήτηση της γνώσης, η ανιδιοτελής έρευνα, η διανοητική περιέργεια υποβιβάζονται σε δεύτερη θέση. Οι πρόεδροι των πανεπιστημίων, των οποίων ο ρόλος μοιάζει στο εξής με το ρόλο του εμπορικού αντιπροσώπου, κρίνονται στο εξής κυρίως από την ικανότητά τους να συγκεντρώνουν κεφάλαια. Οι φοιτητές των σχολών με το μεγαλύτερο κύρος θεωρούν ότι οι σπουδές τους αποτελούν επένδυση με προοπτικές «διασυνδέσεων»(«networking»)και με αστρονομικούς μισθούς.» αναφέρει το άρθρο.

>>

Το αρθρο το βρηκα στο indymedia, καπου στις αρχες του Φεβρουαριου, και δεν ειχε σημειωμενη την αρχικη πηγη του... Αν και οπως μπορειτε να διαπιστωσετε για καθετι που αναφερει, σημειωνει και την συγκεκριμενη πηγη... Επισης εχω ανεβασει και τους σχολιασμους 2-3 επισκεπτων, ειναι κι αυτοι ιδιαιτερα αξιολογοι καθως προσθετουν καποια στοιχεια...

Καλη μελετη

[gfloros]

Να σε ρωτήσω κάτι; Γιατί δεν επισυνάπτεις όλο το κείμενο σαν ένα αρχείο .doc ή .pdf. Έχω την εντύπωση ότι είναι λειτουργικότερο.
Φιλικά,
Flo

[gpap]

Για το φίλο ΗΜΜΥμαθή,

Ναι ο Ν. Πλαίσιο είναι ο 1268/82 που πέρασε το ΠΑΣΟΚ το 1982. Αυτός αποτελεί το βασικό λειτουργικό πλαίσιο των ΑΕΙ μέχρι και σήμερα με πολλές όμως τροποποιήσεις.
Οι σημαντικότερες από αυτές προήλθαν από τους νόμους Σουφλιά (κυβέρνηση Μητσοτάκη) και Αρσένη (ναι, ναι ο Γεράσιμος και στα Πανεπιστήμια πρόλαβε και έβαλε χέρι). Κανείς ποτέ δεν κοιτάζει ένα νόμο (εκτός αν είναι δικηγόρος). Αν χρειαστεί κάτι ψάχνει να βρει τι ισχύει για την περίπτωσή του. Πάντως κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία ένα αρκετά χρήσιμο βιβλιαράκι που έχει με θεματικό ευρετήριο (πχ. Φοιτητική μέριμνα, συμμετοχή σε όργανα κλπ) όλα τα άρθρα και τις τροποποιήσεις τους.

Τώρα πάμε στο έγκλημα και τιμωρία. Η περίπτωση που αναφέρεις είναι περίπτωση του ΔΥ κώδικα καθώς ο συγκεκριμένος υπάλληλος είναι μόνιμος διοικητικός υπάλληλος και συνεπώς ΔΥ (ενώ οι γραμματείς των τομέων, οι τεχνίτες των εργαστηρίων κλπ έχουν άλλο επαγγελματικό καθεστώς). Για τη συγκεκριμένη περίπτωση έγινε ΕΔΕ (Ενορκη διοικητική εξέταση), υποβλήθηκε πόρισμα και κάποια ποινή και εκκρεμεί η απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου για τις τελικές κυρώσεις. Πάντως το κλίμα είναι …υπέρ του υπαλλήλου, στα πλαίσια μιας (κακώς εννοούμενης) συναδελφικής και συνδικαλιστικής αλληλεγγύης. (Σαν να λέμε δηλαδή ότι πιάνουμε έναν φοιτητή να κλέβει, αυτός μας πλακώνει στο ξύλο, τον στέλνουμε στο ΔΣ του Τμήματος και περιμένουμε από τον φοιτητικό σύλλογο να βγεί να τον καταδικάσει? Μάλλον όχι! Και αν ακόμη δεν καταγγελθεί η ..καθηγητική αυθαιρεσία, όλο και καμιά καλή κουβέντα θα πούμε για το ..καημένο το παιδί που έχει πολλά προβλήματα, οικογένεια να θρέψει, παιδιά να μεγαλώσει oops… αυτά τα είπαν για τον προηγούμενο!). Άρα τι λέμε τώρα!

Αν τώρα κάποιος καθηγητής πιαστεί στα πράσα για κάτι χοντρό, τότε μπορεί και να φύγει από το πανεπιστήμιο ή και να βρεθεί πίσω από τα κάγκελα. Φυσικά και εδώ ισχύουν (και σε μεγαλύτερο βαθμό) οι πρακτικές συγκάλυψης που λέγαμε. Εξάλλου μέτρα πχ για πόσους γιατρούς έχουν βγει καταδικαστικές αποφάσεις για παραλείψεις, αμέλεια, φακελάκια κλπ.

Ο φίλος aliakmwn ανέβασε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο. Ομολογώ ότι κάπου θυμάμαι ότι διάβασα το α’ μέρος, αλλά όσο και να έψαξα δεν μπόρεσα να το βρω. Φυσικά θα πρέπει να γράφω όλο το βράδυ για να τοποθετηθώ αναλυτικά στο εκτεταμένο κείμενο και όπως πολύ καλά ξέρει, δεν είναι κάτι που με ..φτιάχνει. Γιαυτό θα περιοριστώ σε 1-2 επισημάνσεις και τα ρέστα τα κουβεντιάζουμε τη Δευτέρα στο Γιαλό (πριν πιούμε αρκετά ώστε να χάσουμε τη χαρακτηριστική πνευματική μας διαύγεια!!).

Επιγραμματικά λοιπόν,

1.   Τα Αγγλικά Πανεπιστήμια μεταθατσερικά και τα Αμερικανικά κατά μείζονα λόγο, είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις και λειτουργούν με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ετσι στις ΗΠΑ, το management ενός Πανεπιστημίου αποφασίζει τις προσλήψεις και απολύσεις προσωπικού με κύριο κριτήριο την ικανότητα προσέλκυσης χρηματοδότησης και ικανών σπουδαστών που θα στελεχώσουν τα τρέχοντα ερευνητικά προγράμματα. Παράλληλα ένα τμήμα μπορεί να κλείσει αν κριθεί ότι είναι ασύμφορο οικονομικά με βάση τα παραπάνω κριτήρια. Ετσι πχ πριν 15 περίπου χρόνια υπήρξε μια σοβαρή συρρίκνωση των τμημάτων ηλεκτρικής ενέργειας σε πολλά αμερικάνικά πανεπιστήμια, μιας και υπήρχε μια στασιμότητα στην έρευνα στον τομέα αυτό. Πρόσφατα με την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, ξαναδημιουργήθηκαν τμήματα στα γρήγορα με σχεδόν αποκλειστικό προσανατολισμό τα χρημοτοοικονομικά και περιβαλλοντικά της ενέργειας. (χρηματιστήριο ενέργειας, εμπορία ρύπων κλπ). Από την άλλη στην Μ. Βρεττανία η εισαγωγή φοιτητών αποτελεί μεγαλύτερη πηγή ΑΕΠ από τον τουρισμό. Συνεπώς τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι σαφώς προσανατολισμένα στο στόχο αυτό και έτσι δημιουργείται η γνωστή αγγλοσαξωνική τάση στην ανώτατη εκπαίδευση, με τους 3 κύκλους σπουδών, τις ακαδημαικές μονάδες και την αξιολογική και ανταγωνιστική ιεράρχιση, που προσπαθεί να συμπαρασύρει γενικότερα όλο το Ευρωπαικό ακαδημαικό σύστημα προς τα εκεί. Τα οποία χαρακτηριστικά του Ευρωπαϊκου ακαδημαίκού συστήματος είναι αναλυτικά καταγραμμένα στα άρθρα του Χ. Δημάκη στο forum του Τμήματος.
2.   Η χρηματοδοτούμενη έρευνα σε ένα μεγάλο βαθμό είναι εξαρτημένη. Εξαρτημένη όμως σαν αντικείμενο, όχι σαν αποτελέσματα. Ετσι οι ερευνητές υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν κάποιες περιοχές στις οποίες έχουν εμπειρία και οι οποίες παρουσιάζουν ακαδημαίκό ή γενικότερο κοινωνικοπολιτικό ενδιαφέρον και να κυνηγήσουν εφαρμοσμένα ερευνητικά προγράμματα είτε από εταιρείες είτε από φορείς (ΕΕ) γα να μπορέσουν να επιβιώσουν και να προσελκύσουν υποψήφιους διδάκτορες. Οι οποίοι μάλιστα σε πολλά πανεπιστήμια προέρχονται από το στελεχικό δυναμικό επιχειρήσεων και πάνε σε ένα πανεπιστήμιο να κάνουν έρευνα για λογαριασμό της εταιρείας τους.
Παραποίηση αποτελεσμάτων ερευνητικών, είναι πιθανόν να γίνεται, αλλά στα πλαίσια που …πάντα γίνονταν για πολλούς και διάφορους λόγους. Δεν νομίζω ότι η χρηματοδοτούμενη έρευνα αυξάνει το ποσοστό της όποιας ..σκόπιμης παραποίησης αποτελεσμάτων.

3.   Πολλά στοιχεία από όσα γράφονται είναι και λίγο …μπουρδολογία. Οι κρίσεις των πανεπιστημιακών πάντα έχουν …αστάθμητους και στοχαστικά (κατά το ΟΦΑ) μεταβαλλόμενα κριτήρια και δεν νομίζω ότι βρέθηκε ποτέ πανεπιστημιακός να ρωτήσει κάποιο συνάδελφό του τι …πραγματεύεται μια δημοσίευσή του! Τις μετράει, μετρά τα impact factors των περιοδικών, μετρά citationς, μετρά το …μπόι και ψηφίζει ή καταψηφίζει.
4.   Τέλος για τα ερωτηματολόγια τα είπα και προηγούμενα. Θα γεμίσουμε πολλά ντουλάπια με αυτά, άλλοτε δεν θα προλαμβαίνουμε να τα επεξεργαστούμε, άλλοτε θα είναι εμπαθή, άλλοτε θα είναι σύνθετα, άλλοτε απλά …τέλος όλα εκεί θα πάνε…στην ανακύκλωση. Πάντως και σε συζήτηση (εκτενέστατη) στο τμήμα μας φάνηκε ότι οι (παλιότεροι - ?-) καθηγητές είναι εκείνοι που κυρίως δεν θέλουν τα ερωτηματολόγια. Ισως γιατί έχουν να κριθούν πάρα πολύ καιρό και δεν τους ..βολεύει να επανακάμψουν ως κρινόμενοι (και μάλιστα από φοιτητές που …άκουσον.. ούτε στο μάθημα δεν έρχονται!!)

Αυτά και καλό σας Σαββατοκύριακο. Και για όσους τραβάνε και κανένα ουζάκι κατά παραλία μεριά να θυμίσω τη συνάντηση για …οινοποσία και χαβά τη Δευτέρα το βράδυ.
Πληροφορίες στην electroauth και στο ee_NRGY.

Γρηγόρης Παπαγιάννης

[chggr005]

Β' ΜΕΡΟΣ

Συμφωνώ με τον συνάδελφο παραπάνω:
Θα ήταν πιο σωστό εάν έβαζες το άρθρο σε ένα αρχείο doc και το επισύναπτες. Δεν είναι ανάγκη να γεμίζουν τα τοπικ με τον τρόπο αυτό...

[electroSOK]

είναι ότι φοβούνται πως μετά την εξεταστική διαδικασία της αξιολόγησης θα χαρακτηριστεί το κάθε πανεπιστήμιο με ένα συντελεστή (απόδοσης όπως το στοίχημα),
ο οποίος θα χαρακτηρίζει και τον απόφοιτο και θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή απότελόντας έναν πολλαπλασιαστή για το μισθό του!!!
Ναι καλά, λες και τα υπόλοιπα όπως εμπειρία, διδακτορικό, μεταπτυχιακό, δεν θα μετρούν!!!

Ε, δεν είναι προβληματικό Χρήστο το να μπεις σε μια σχολή η οποία όταν έδινες εισαγωγικές εξετάσεις ήταν σε καλή θέση στον πίνακα αξιολόγησης, αλλά όταν αποφοιτήσεις να είναι σε αρκετά χαμηλή θέση (τέτοιες διακυμάνσεις έχουμε στο αγγλικό σύστημα αξιολόγησης, χωρίς να λέω ότι ντε και καλά και στην Ελλάδα θα έχουμε το ίδιο φαινόμενο). Οπότε στη συνέχεια τρέχεις με διάφορους τρόπους (είτε σου αρέσει είτε όχι) για να καλύψεις τα κενά που σου άφησε το κακώς αξιολογημένο πανεπιστήμιο σου έτσι ώστε στο τέλος να έχεις ικανά πιστοποιητικά για να πιάσεις δουλειά κάπου.
Νομίζω θα ήταν καλύτερο ΟΛΕΣ οι σχολές να δίνουν κάποιο υπόβαθρο που σου δίνει τη δυνατότητα να πιάσεις έστω και μια μικρή δουλίτσα στο αντικείμενο που σπούδασες. Και απο κει και ύστερα όποιος θέλει να κάνει μεταπτυχιακό και οτιδήποτε άλλο για να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου ή να πιάσει μια καλή δουλειά, ας το κάνει. Και όποιος δεν θέλει, ας μείνει με τη μικρή δουλίτσα.

(Ο electroSOK επιτέλους ξαναχτυπά ύστερα από 1 μήνα αποχής... )