Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

THMMY.gr > Forum > Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα > ee-art > Λογοτ-ee-χνία > Πεζογραφία (Moderators: Mr Watson, Nikos_313) > Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Pages: [1] 2 3

Author

Topic: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία (Read 4963 times)

Turambar

Veteran
Διεστραμμένος

Gender:

Posts: 20652

μη νοιάζεσαι

Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« on: January 20, 2007, 05:40:21 am »

Ιδεολογική Αυτοκτονία

Του Χρήστου Νεκτάριου Παπαποστόλου

Όλα λύνονται με τον διάλογο. Η βία δεν πετυχαίνει ποτέ μακροπρόθεσμα.
Δεν πρέπει να προσπαθείς να επιβάλεις την άποψη σου.
Πρέπει απλά να δείχνεις το πώς βλέπεις τα πράγματα.
Πρέπει να ακούς την άποψη του άλλου, με την ελπίδα ότι θα μάθεις και θα καταλάβεις κάτι που δεν ήξερες μέχρι τώρα.
Να μάθεις να ακούς.
Να μην βιάζεσαι να κρίνεις την άποψη του άλλου.
Να είσαι δεκτικός σε παρατηρήσεις.
Να αγαπάς τους γύρω σου και να προσπαθείς να τους καταλάβεις.
Να τους ακούς.

Όλα αυτά ήταν σαν θρησκεία για αυτόν.
Μα εκείνη απλά δεν τον καταλάβαινε!
Σαν να μην προσπαθούσε καν.
Όχι, ψέματα, προσπαθούσε. Προσπαθούσε να παρερμηνεύσει τα πάντα και να βρει κάποιο ψεγάδι στην λογική του. Να του δείξει ότι είναι κακός.
Σηκώθηκε και άρχισε να χτυπάει με δύναμη το τραπέζι. Έριξε κάτω τα κάδρα από τους τοίχους και έσπασε τα βάζα. Πήρε την καρέκλα και την πέταξε στην τζαμαρία. Την χαστούκισε άγρια και άρχισε να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο μέχρι να ματώσει.

Όχι, δεν τα έκανε όλα αυτά. Τα σκέφτηκε. Τα ποθούσε, αλλά δεν έκανε τίποτα. Σηκώθηκε και πήγε στο μπάνιο για να κάνει ένα ντους να ηρεμήσει.
Μήπως δεν υπήρχε ελπίδα; σκέφτηκε καθώς έτρεχε το νερό πάνω του.
Μήπως απλά οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για να παρεξηγούν ο ένας τον άλλον. Μήπως άδικα προσπαθεί να ακολουθήσει τους κανόνες αυτούς που θέσπισε; Μήπως όντως είναι πολύ ισχυροί οι μηχανισμοί με τους οποίους λειτουργούν οι άνθρωποι, και η προσπάθεια του να τους παρακάμψει ήταν καταδικασμένη; Μήπως αυτοί οι κανόνες είναι ανέφικτοι, και κατά φαντασία τους ακολουθούσε τόσο καιρό;
Μήπως έπρεπε να αυτοκτονήσει ιδεολογικά, αφού αυτά που πιστεύει δεν τον οδηγούν στην ευτυχία, αλλά ούτε και φαίνεται να προσφέρουν τίποτε σε κανέναν.
Χρειαζόταν πνευματική καθοδήγηση. Ίσως ένα σημάδι. Κάτι να συμβεί, πριν την απονενοημένη πράξη. Κάτι να του δείξει τον δρόμο.

Γιατί φοβάται.


	Logged

byeeee

KorkoLyk

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 840

Δεν αντέχω τόση πραγματικότητα

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #1 on: January 20, 2007, 17:09:43 pm »

Πολύ όμορφο διήγημα.

Και θέτω το εξής ερώτημα: Αν η ιδεολογική αυτοκτονία οδηγεί στην ευτυχία, πρέπει να την ακολουθήσουμε?

Είναι η ευτυχία το ζητουμένο?

Είναι ο φανατικός οπαδός μιας ομάδας ευτυχισμένος, να ζεί με την "ιδεολογία" της ομάδας του και να τα σπάει βρίζοντας στα γήπεδα? (τυχαίο παράδειγμα)

Είναι ο αμόρφωτος, χωρίς έγνοιες άνθρωπος, ευτυχισμένος?

Κι αν όντως είναι, την θέλουμε αυτήν την ευτυχία? Είναι αναγκαίο να αυτοκτονήσουμε ιδεολογικά για να βρούμε την ευτυχία?

Υ.γ.Την προσωπική μου άποψη για το τί είναι ευτυχία θα την γράψω λίγο παρακάτω μάλλον.
@τουράμ: φίλε, αν νομίζεις ότι σου πήδηξα το ποστ, ας διαγραφεί το μήνυμά μου!


	Logged

"The fact that each individual sees apathy in his fellows perpetuates the common reluctance to organize for change."

Port Huron Statement

Wade

Veteran
Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 5795

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #2 on: January 20, 2007, 17:13:56 pm »

Το εν λόγω θέμα είναι πολύ λεπτό και μπορεί εύκολα να παρεκτραπούμε. Εγώ είμαι κατά της αυτοκτονίας σε κάθε περίπτωση, αλλά δε θα κάνω αναλύσεις τώρα...


	Logged

Νessa

Guest

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #3 on: January 20, 2007, 17:16:30 pm »

Οδηγεί η ιδεολογική αυτοκτονία στην ευτυχία;

Είναι εφικτή;


	Logged

Wade

Veteran
Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 5795

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #4 on: January 20, 2007, 17:18:45 pm »

Quote from: Νessa on January 20, 2007, 17:16:30 pm

Οδηγεί η ιδεολογική αυτοκτονία στην ευτυχία;

Είναι εφικτή;

Κατά τη γνώμη μου, η αυτοκτονία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση ανεξαιρέτως να φέρει την ευτυχία.


	Logged

KorkoLyk

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 840

Δεν αντέχω τόση πραγματικότητα

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #5 on: January 20, 2007, 17:29:19 pm »

Κοίτα, σε μία τουλάχιστον περίπτωση (την κυριολεκτική), φέρνει το μαύρο το σκοτάδι! Tongue

Τώρα η ιδεολογική, μπορεί να είναι και λύτρωση. Νομίζοω ότι μπορούμε να έχουμε όσους διανοητικούς εαυτούς θέλουμε. Οπότε δεν πειράζει να σκοτώσεις έναν, εάν αυτός σε καταδυναστεύει! Wink

Καλά, δεν είναι τόσο απλό, αλλά λέω εγώ τώρα... Roll Eyes


	Logged

"The fact that each individual sees apathy in his fellows perpetuates the common reluctance to organize for change."

Port Huron Statement

Wade

Veteran
Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 5795

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #6 on: January 20, 2007, 17:33:21 pm »

Καλύτερα να μπν προβούμε σε μακροσκελείς αναλύσεις. Αυτά τα θέματα καλύτερα είναι να μην τα πειράζουμε...


	Logged

Turambar

Veteran
Διεστραμμένος

Gender:

Posts: 20652

μη νοιάζεσαι

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #7 on: January 20, 2007, 17:38:38 pm »

Ωραίος κορκολύκ. Μου άρεσε αυτό για τους πολλούς διανοητικούς εαυτούς!

Γενικότερα, ο ιδεολογικός θάνατος, είναι για μένα μέχρι ένα σημείο επιθυμητός. Αν πεθάνεις, σημαίνει ότι άλλαξες, και πας κάπου καλύτερα.

Η αυτοκτονία όμως, και ειδικά λόγω της αφορμής η οποία του έδειξε τον δρόμο για αυτήν, είναι άλλη ιστορία.
Βέβαια συχνά, οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις γίνονται χάρη σε ένα τυχαίο και φαινομενικά άσχετο γεγονός.

Όπως όμως είμαστε διατεθιμένοι να παλέψουμε για την ιδεολογία, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να την σκοτώσουμε μέσα μας. Ή έστω να την μεταλλάξουμε, που σε αυτό μου το ποστ, τη μετάλλαξη την ονομάζω θάνατο.


« Last Edit: January 20, 2007, 21:31:00 pm by Turambar »	Logged

byeeee

Turambar

Veteran
Διεστραμμένος

Gender:

Posts: 20652

μη νοιάζεσαι

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #8 on: January 20, 2007, 17:39:35 pm »

Wade, μιλάμε για ιδεολογική "αυτοκτονία"... χαλάρωσε!


	Logged

byeeee

Wade

Veteran
Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 5795

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #9 on: January 20, 2007, 17:40:41 pm »

Quote from: Turambar on January 20, 2007, 17:39:35 pm

Wade, μιλάμε για ιδεολογική "αυτοκτονία"... χαλάρωσε!

Ναι, ξέρω... Άλλα όπως και να 'χει το πράγμα...


	Logged

Turambar

Veteran
Διεστραμμένος

Gender:

Posts: 20652

μη νοιάζεσαι

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #10 on: January 20, 2007, 17:42:38 pm »

αν το ονόμαζα:

"Ιδεολογικό Restart", θα ήταν καλύτερα?


	Logged

byeeee

Wade

Veteran
Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 5795

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #11 on: January 20, 2007, 17:43:31 pm »

Quote from: Turambar on January 20, 2007, 17:42:38 pm

αν το ονόμαζα:

"Ιδεολογικό Restart", θα ήταν καλύτερα?

Αλλάζει η ουσία του πράγματος;

Εν πάσει περιπτώσει, αφήνω το τόπικ...


	Logged

apostolos1986

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Posts: 13446

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #12 on: January 20, 2007, 17:43:44 pm »

Quote from: Turambar on January 20, 2007, 17:42:38 pm

αν το ονόμαζα:

"Ιδεολογικό Restart", θα ήταν καλύτερα?

ιδεολογική αυτοκτονία είναι καλύτερο....

και το τι θα πειράξουμε ή όχι είναι στη διακριτική μας ευχέρεια....


	Logged

www.twitter.com/apostolos1986

KorkoLyk

Εθισμένος στο ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 840

Δεν αντέχω τόση πραγματικότητα

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #13 on: January 20, 2007, 18:47:22 pm »

Quote from: Turambar on January 20, 2007, 17:38:38 pm

Γενικότερα, ο ιδεολογικός θάνατος, είναι για μένα μέχρι ένα σημείο επιθυμητός. Αν πεθάνεις, σημαίνει ότι άλλαξες, και πας κάπου καλύτερα.

Όπως όμως είμαστε διατεθειμένοι να παλέψουμε για την ιδεολογία, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να την σκοτώσουμε μέσα μας. Ή έστω να την μεταλλάξουμε, που σε αυτό μου το ποστ, τη μετάλλαξη την ονομάζω θάνατο.

1ο σχόλιο: Αν πεθάνεις, κατά τη γνώμη μου, σημαίνει ότι άλλαξες! Τώρα αν κάπου πας...καλύτερα, χειρότερα..; who knows? (και who cares βασικά!) Δεν υπάρχουν μαρτυρίες. Καλό να αλλάζεις πάντως (και άρα ίσως και να αποχωρείς - "πεθαίνεις"), γιατί και οι πιο ωραίες καταστάσεις έχουν την τάση να σβωλιάζουν αν δεν μετακινούνται...και ως γνωστόν, ο μεγαλύτερος εχθρός της ουτοπίας είναι η ανία! (ψιλοάσχετο, αλλά μου άρεσε και το είπα! Cheesy

)

2ο σχόλιο: Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που είπες για την ιδεολογία. Κατα τη γνώμη μου, ούτε καν τα οράματά μας δεν πρέπει να κρατάμε σταθερά. Αν και αυτά αλλάζουν πιο αργά από τους στόχους μας...

bonus: Η ευτυχία για εμένα νοείται μόνο σε στιγμές. Αν θέλετε, η ευτυχία είναι μια δ(t) της ψυχικής κατάστασης, όπου το συναίσθημα (ή η ψυχή) τείνει στο άπειρο, ο χρόνος στο 0, αλλά το γινόμενο ψυχή*χρόνος = (???) παραμένει σταθερό...κι όταν αυτή η ώση εφαρμόζεται στο σύστημα του εαυτού μας, τότε η απόκριση = συμπεριφορά που παίρνουμε είναι χαρακτηριστική του εαυτού μας...βέβαια, το ίδιο θα μπορούσε, με βάση αυτήν την θεώρηση, να συμβεί και με μια αρνητική ώση, ήτοι την κατάσταση της δυστυχίας.

Ή δείτε το αλλιώς: Αν νοήσουμε την ψυχική μας κατάσταση ως μια συνάρτηση (ημιτονοειδής κολλάει καλά Wink

), τότε για εμένα η ευτυχία είναι τα σημεία στασιμότητας, εκεί όπου η παράγωγος είναι 0 (δηλαδή στην πάνω ή κάτω αιχμή ενός ημιτόνου), τότε που ο χρόνος ουσιαστικά σταματάει να υπάρχει...

Κοντολογίς, επειδή σας τα έπρηξα, εγώ νιώθω ευτυχισμένος οταν για παράδειγμα καταλαβαίνομαι και επικοινωνώ πραγματικά με έναν φίλο, ή όταν αγγίζω μια επιστημονική αλήθεια. Κατά συνέπεια δε με ενδιαφέρει η ευτυχία σε άλλα πλαίσια και ό, τι υποτίθεται ότι την φέρνει. Βέβαια, αυτά που λέω δεν ισχύουν εννοείται κατ' ανάγκη για όλους, μια βάση για συζήτηση είναι...Αν και ομολογώ ότι μια παρόμοια θεώρηση, αν και όχι χρησιμοποιώντας αναλογίες από την φυσική ή τα μαθηματικά (που τις βρίσκω νόστιμες), έχω συναντήσει και σε κάποια φιλοσοφικά - θρησκευτικά συμφραζόμενα, την φιλοσοφία του Ζεν π. χ., τους Σούφις κ. α..

Υ.γ. Ναι ρε Τουράμ, καλά κατάλαβες, πάλι διαβάζω Ρόμπινς!!! Είμαι σίγουρος ότι το σκέφτηκες!


	Logged

"The fact that each individual sees apathy in his fellows perpetuates the common reluctance to organize for change."

Port Huron Statement

Turambar

Veteran
Διεστραμμένος

Gender:

Posts: 20652

μη νοιάζεσαι

Re: Διήγημα: Ιδεολογική Αυτοκτονία

« Reply #14 on: January 20, 2007, 18:49:58 pm »

Άντε τελείωνε... το βιβλίο πρέπει να το διαβάσει και κανένας άλλος... μη μονοπωλείς την γνώση...

Cheesy


	Logged

byeeee

Pages: [1] 2 3

Jump to: