Το ουσιαστικό είναι ότι υπάρχει διαχωρισμός θεωρίας-πράξης στη σχολή. Αυτό γίνεται επειδή το κράτος δε δίνει λεφτά για εργαστήρια και καθηγητές, αλλά κι επειδή η αγορά εργασίας θέλει απόφοιτους πολλών ταχυτήτων (πχ στην Αθήνα και τα Χανιά έχουν καλή ασφάλεια, εμείς καλά πεδία, στην Πάτρα καλή ενέργεια). Ο διαχωρισμός θεωρίας πράξης εκτός από ζήτημα εργασιακών δικαιωμάτων είναι και εντελώς αντιεπιστημονικός.
Διαφωνώ. Σίγουρα τα πανεπιστήμια είναι υποχρηματοδοτούμενα και πολλές φορές γίνεται κάκη διαχείριση των διαθέσιμων οικονομικών πόρων αλλά δεν
πιστέυω ότι αυτός είναι ο πραγματικός λόγος. Ιδιαιτερα τα μαθήματα του τομέας της ηλεκτρονικής και υπολογιστών (όπως και το μάθημα της ασφάλειας) δεν
εξαρτώνται από κάποιο μεγάλο εργαστήριο ή σύνθετες εγκαστάσεις όπως ας πούμε ο τομέας της ενέργειας ή κάποιο άλλο τμήμα (πχ φυσικό). Το επίπεδο ποιότητας
του μαθήματος εξαρτάται πρωτίστως από τον εκάστοτε καθηγητή και αμέσως μετά από την όρεξη των φοιτητών.
Συγκεκριμένα για το μάθημα της ασφάλειας η ευθύνη έπεφτε στον καθηγητή.
Υπάρχουν 2 επιλογές λοιπόν: είτε θα πάρουμε μόνοι μας τα λεφτά για τη σχολή μας και τις άλλες σχολές με το να εξαναγκάσουμε τις κυβερνήσεις να τα δώσουν, είτε θα τρέχουμε από 'δω κι από 'κει να δίνουμε λεφτά ή τζάμπα εργατική δύναμη για να μάθουμε.
Για το λόγο που εξήγησα προηγουμένως δεν πιστεύω οτι ακόμη και το τμήμα μας να είχε ενα budget, το μάθημα θα είχε καλύτερο επίπεδο.
Το δεύτερο είναι σκοταδισμός, διότι από τη μία λέει ότι πρέπει να πληρώσουμε ή να δουλέψουμε τζάμπα για να μάθουμε, λες και το να μαθαίνουμε δεν είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα ξργ, από την άλλη αναθέτει το τι θα μαθαίνουμε σε ιδιώτες που θα επιλέγουν τι θα μας διδάξουν ανάλογα με το τι χρειάζονται οι εταιρίες τους. Οπότε και να μην το έλεγες, η σύνδεση πάλι υπάρχει. Δεν κράζω εσένα προσωπικά, αλλά τη λογική που λέει ότι "δεν το έχω στη σχολή; κλάιν, intership/σεμινάριο/απλήρωτη πρακτική". Κάποιες επιλογές μπορεί να φαίνονται προσωπικές αλλά επηρεάζουν κι άλλο κόσμο, στη συγκεκριμένη περίπτωση όλη τη σχολή και τα παιδιά που θα περάσουν στο μέλλον.
Νομίζω ότι το πας στα άκρα. Καταρχάς δεν μίλησε κανείς για τζάμπα εργασία.
Δεύτερον, αντιλαμβάνομαι τη δυνατότητα που μπορεί να έχει μια (πολυεθνική?) εταιρία να δημιουργήσει "ψευτικη επιστήμη" ή πιο σωστά "ψευτικά ερευνητικά αποτελέσματα". Κλασικό παράδειγμα είναι τι θα γινόταν αν πχ η Marlboro χρηματοδωτούσε ένα εργαστήριο ενός τμήματος το οποίο κάνει έρευνα για τη σύνδεση μεταξύ καπνίσματος και καρκίνου του πνεύμονα.
Απο την άλλη βέβαια, είναι πραγματικότητα ότι ένα μεγάλο ποσοστό αποφοίτων από τα πανεπιστήμια θα αποφασίσει να δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα. Η πρακτική δεν είναι για την εκμετάλλευση τους. Αντίθετα και οι δύο εχουν όφελος σε μια υγιή πρακτική. Ο φοιτητής μπορεί να δει τι γίνεται στο κόσμο εκτός πανεπιστημίου παίρνοντας εμπειρία και ένα μισθό και ταυτόχρονα η εταιρεία μπορεί να εκπεδεύσει κάποιον, ο οποίος θεωρητικά είναι αρχάριος, ώστε αύριο-μεθαύριο να γίνει κανονικός εργαζόμενος της.
Ας μην δαιμονοποιούμε κάποιες διαδικασίες που είναι οφέλιμες για όλες τις πλευρές.
Φιλικά
