THMMY.gr

Πάρα πολύ υποκειμενική ερώτηση αλλά : τι είδος δουλειάς που μπορεί να κάνει ένας/μια/ένα ΗΜΜΥ μπορεί να προσφέρει ηθική-ψυχική ικανοποίηση κατά τη γνώμη σας;

παράδειγμα, ικανοποίηση θα έπαιρνα από κάτι που έχει σχέση με την ιατρική (κατασκευή κάποιου ηλεκτρονικού ιατρικού μηχανήματος) και στο άλλο άκρο θα έβαζα κάτι που έχει να κάνει με το στρατό

Open source και πληρωμή από contributions φαντάζομαι θα ήταν πολύ όμορφο. Αλλά είναι επισφαλές το οικονομικό κομμάτι. Ίσως και έρευνα, ανάλογα τη φύση (για ποιον, σε ποιο topic).

Κάτι γαμάτο που έχει εμφανιστεί πλέον είναι πλατφόρμες για source/bug bounties ή/και independent research με χρηματοδότηση από individuals ή εταιρίες/foundations μέσω blockchain. Θα ήταν ωραίο κάποια στιγμή βασικό μέρος του εισοδήματος να έρχεται από τέτοια πράματα.

Πρώτον, γειααααα

Δεύτερον. Το εντόπισες. Μόνο υποκειμενικοτητα αυτή η ερώτηση. Και με πολλές πτυχές.

Η ηθική ευχαρίστηση προφανώς πηγάζει αποκλειστικά από την ηθική ιδιοσυγκρασια και δεοντολογία του καθενός. Για τα οπλικά συστήματα / πολεμική βιομηχανία που ανέφερες σαν παράδειγμα, υπάρχει θεωρία από πίσω που στηρίζει την ηθική ανάγκη τους (just war doctrine), και βέβαια μια τέτοια ενασχόληση μπορεί να προσφέρει ικανοποίηση στο οτι συνεισφέρεις στην άμυνα και ενδυνάμωση της χώρας σου, αν βέβαια το αξιακο σου σύστημα λέει ότι αυτό είναι σωστό.

Προσωπικά, έχω βρει τρόπο να κάνω τους προβληματισμούς μου αντικείμενο έρευνας, και (ναι μεν ως ημμυ, αλλά με έντονη πλαγιοδρομηση), κάνω διδακτορικό για την ηθική του design και της τεχνολογίας.

Επίσης, σε αυτον τον προβληματισμό προσπαθεί να δώσει καλή απάντηση η θεωρία του ikigai.

Πολύ ωραία ερώτηση!

Αν και οι ιατρικές εφαρμογές φαντάζουν ως οι πιο ηθικές και χρήσιμες, για κάποιο λόγο δεν έχω καθόλου κλίση προς τα εκεί. Θεωρώ όμως ότι είναι απο τις μεγαλύτερες πηγές ηθικής ικανοποίησης.

Νομίζω πως κάποια καινοτομία για την ασφάλεια πολιτών σε πιο engineering τομέα θα μου άρεσε πολύ. Πχ ESP στα αυτοκίνητα, αυτόματο φρενάρισμα σε εντοπισμό αντικειμένου κλπ

Επίσης, θα ψηνόμουν πολύ σε αμυντικογενείς εφαρμογές σε στρατό με radar, sonar κλπ αν και είμαι ανίδεος.

Το opensource είναι απο τα καλύτερα πράγματα που υπάρχουν στον προγραμματισμό και θα ήθελα κάποια στιγμή να ασχοληθώ. Opensource μπορεί να είναι και services της Microsoft/Google όπου παίρνεις κανονικό μισθό για να τα αναπτύσεις.

Για να μη παρεξηγηθώ, αυτό το έφερα μόνο ως παράδειγμα. Γενικά, σκατα στον πόλεμο και τη βιομηχανία του, το δεύτερο πιο άχρηστο endeavour της ανθρωπότητας.

pentium ανοιξες τοπικαρα, κ εμενα με απασχολει πολλες φορες οτι αυτο που κανω ειναι ουσιαστικα αχρηστο

ενω πχ αν ειχα επιλεξει καποιο αλλο επαγγελμα πχ γιατρος, ψυχολογος θα μπορουσα να προσφερω πολλα περισσοτερα

άχρηστο δε το λες 1 φορά :p αλλά ok καταλαβαίνω τι εννοείς..

Εξαιρετικο τοπικ και ερωτηση που νομιζω ολοι την κανουμε μολις φυγει το αρχικο σοκ της πρωτης δουλειας.

Περα απο το κομματι της υγειας ο μονος τομεας που μπορω να σκεφτω ειναι πρασινη ενεργεια/προστασια τους περιβαλλοντος. Αλλα εκει το impact ενος μονο ανθρωπου ή μιας ειναι σταγονα στον ωκεανο.
Μαλλον η καλυτερη διεξοδος για κατι τετοιο ειναι μια στροφη προς την ερευνα στον τομεα που μας ενδιαφερει. Ειτε προκειται για κοινωνικα θεματα, ειτε για φιλοσοφικα πχ

ε είναι λίγο άχρηστο αν σκεφτεις τα προβλήματα που έχει ο κόσμος σήμερα

Ισχύει αλλά εκεί λογικά δουλεύεις για την εταιρία (εξαρτάται και από την εκάστοτε συνεργασία), όχι για το community ή τον εαυτό σου, που σημαίνει ότι αν η εταιρία δώσει μία κατεύθυνση που δε σου αρέσει δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Για παράδειγμα, φαντάζομαι ότι μερίδα της elastic έχει δυσαρεστηθεί με την τελευταία επιλογή της (https://www.elastic.co/blog/licensing-change).

Πάντως, pentium πιστεύω ότι όποια απάντηση και να βρεις για τον εαυτό σου θα είναι εφήμερη αφού και εσύ και το περιβάλλον σου αλλάζετε συνέχεια. Αυτό που σου αρέσει σήμερα.. το σιχαίνεσαι αύριο. Επίσης, παρόλο που πρέπει πάντα να ψάχνεις τη βέλτιστη για εσένα θέση, δε θεωρώ ότι είναι συμβιβασμός το να κάνεις κάτι που αυτή τη στιγμή ικανοποιεί τις ανάγκες σου (συνήθως χρηματικές). Ούτε πιστεύω ότι είναι καλό να αναλώνεσαι σε σκέψεις ότι δεν είσαι εκεί που πρέπει ή ότι αυτό που κάνεις είναι προσωρινό μέχρι να αρχίσει η "πραγματική ζωή σου".

Youtuber  :D :D

πχ

https://www.youtube.com/c/EevblogDave/about (https://www.youtube.com/c/EevblogDave/about)

Dominatrix  ::) :^rolfmao^

Γενικά θεωρώ πως ο κλαδος μας εχει παρα πολλα να προσφερει στον κόσμο σε τομεις πραγματικης βοηθειας προς το ατομο. Ναι σιγουρα θα μπορουσε κανεις να βρει μια δουλεια που πληρωνει πολυ καλα και να παραγει κατι που εξυπηρετεί το κεφάλαιο η οπως θες πες, παραγοντας τεχνολογια που φαινομενικα βοηθαει τον ανθρωπο αλλα εν τελει τον αποχαυνωνει(οι ευκολιες που καθημερινα εμφανίζονται μεσω της τεχνολογιας θεωρω εχουν ξεπερασει το οριο του πρακτικου και καλλιεργουν τη μαλθακοτητα but thats just me). Ωστοσο ο ιδιος κλαδος μπορει να προσφερει πχ σε ατομα με ειδικες αναγκες μεσω assistive technology σε τομεις ομιλιας κινησης κλπ. Η οπως αναφερθηκε συστηματα ασφαλειας ανθρώπων/εργαζομένων. Δυστυχως μεγαλο μερος της έρευνας διοχετευεται σε τεχνολογία που είναι τουλάχιστον ηθικα αμφισβητούμενη οπως πχ big data analysis και αλογιστη συλλογη πληροφοριων για το ατομο.

θα συμφωνήσω μιας και καλιεργείται ο σαδομαζοχισμός στο τμήμα μας

 Διαφωνω οτι στον καπιταλισμο αν δεις στο αντικειμενο μας στην μεγαλη εικονα, χωρις αυταπατες, μπορεις να εχεις καποια ηθικη-ψυχικη ικανοποιηση. Το αντιθετο θα ελεγα. Ο καπιταλισμος ειναι ετσι φτιαγμενος που αναγκαστικα πρεπει να βρεις τροπο να πουλας, να πουλας συνεχεια ακομα και μαλακιες. Αυτο ειναι απαραιτητο και για λογους σταθεροτητας του τραπεζικου συστηματος και της παγκοσμιας οικονομιας. Απο την αλλη πουλας σε αυτους που εχουν χρημα και οχι σε αυτους που δεν εχουν και αρα εχουν την μεγαλυτερη αναγκη. Ακομα και κατι ιατρικο που θα φτιαξεις πιθανον σε αυτο να εχουν προσβαση μονο πλουσιοι στην αρχη και αργοτερα μονο δυτικοι που εχουν τα απαραιτητα χρηματα. Μην ξεχναμε οτι στην αφρικη πεθαινουν ανθρωποι καθημερινα που θα ειχανε σωθει αν ειχανε την προσβαση στην τεχνολογια της δυσης, το φαινομενο αυτο παρατηρειται πλεον και με τους φτωχους στην δυση.

 Προσωπικα δεν βλεπω την μεγαλη εικονα ουτε καν την μετρια εικονα (δηλαδη οτι δουλευω για να γινουν τα αφεντικα μου πιο πλουσια) βλεπω την μικρη. Απλα χαιρομαι να κανω πραγματα να δουλευουν, χαιρομαι να καταλαβαινω πως δουλευει η τεχνολογια, μου αρεσει να φτιαχνω πραγματα και τελος μου αρεσει να βοηθαω συναδερφους. Ειμαι ευγνωμων που ειχα την τυχη να ειμαι απο μια οικογενεια που μπορουσε να με σπουδασει και οτι σπουδασα το "σωστο" ωστε να εχω μια δουλεια που μου επιτρεπει να ζω σχετικα ανετα. Παρολα αυτα συμμετεχω σε κατι με το οποιο διαφωνω καθετα και πολλες φορες σκεφτομαι οτι ο περισσοτερος κοσμος δεν ηταν τοσο τυχερος σαν εμενα (αναμεσα σε αυτους φιλοι ακομα και η αδερφη μου που σπουδασε το "λαθος") και πολλες φορες αυτο δεν μου κανει καλο ψυχολογικα.

Το μονο που θα μου προσεφερε ικανοποιηση θα ηταν η ανατροπη αυτης της σαπιλας, αλλα δεν εχω κατασταλλαξει στο πως.

Είναι μια συζήτηση που έχω κάνει με τη μάνα μου αυτή αρκετές φορές, η οποία προσπαθεί να βρεί το κοινωνικό νόημα αυτού που σπουδάζω/κάνω. Έχω καταλήξει ότι πέρα απ το ότι μου φαίνεται απίστευτα ενδιαφέρον και challenging στο μεγαλύτερο μέρος του δεν αποτελεί "κοινωνικό λειτούργημα" απλά μου δίνει μια βιοποριστική άνεση. Όπότε θεωρώ είναι στο χέρι του καθενός να προσπαθήσει στο δικό του πλαίσιο να στρέψει το επάγγελμα (όσο γίνεται σε ατομικό τέλος πάντων επίπεδο) προς τη βοήθεια του γενικού πληθυσμού και όχι μόνο του κεφαλαίου και της χειραγώγησης

Κάτι τέτοιο;

https://olathens.gr/about-us/

ίσως είναι και λίγο μηδενιστική η άποψη μου αλλά ΑΜΕΣΟ κοινωνικό νόημα σε αυτό που έχουμε σπουδάσει/κάνουμε εγώ δεν μπορώ να δω. Καταλαβαίνω την άποψη ότι πχ πολλά πράγματα που φτιάχνουμε/ερευνούμε όντως βελτιώνουν την καθημερινότητά μας, αλλά δεν φτάνουν άμεσα σε εμάς.
Επίσης, από τη στιγμή που ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού δεν έχει προσβάση σε ηλεκτρισμό/τεχνολογία και ακόμη πιο βασικά αγαθά δεν μπορώ να το δεχτώ ότι προσφέρουμε κάτι, τουλάχιστον άμεσα και το πιο πιθανό είναι ότι ούτε σε 50 χρόνια δεν θα έχουν πάλι πρόσβαση.

Άρα το κομμάτι της ηθικής-ψυχικής ικανοποίησης είναι πολύ προσωπικό στον καθένα. Στο κομμάτι της ηθικής, εγώ το έχω φιλοσοφήσει ότι εφόσον με αυτό που ασχολήσε δεν μπορείς να προκαλέσεις κακό (λ.χ. βιομηχανία όπλων) είμαι καλά. Από την άλλη στην ψυχική ικανοποίηση ότι αυτό με το οποίο ασχολούμαι με εξιτάρει κάπως. Σε γενικότερες όμως γραμμές, όμως δεν πιστεύω ότι μπορείς πχ να το συγκρίνεις μέσω των οποίων μπορείς και να προσφέρεις κάτι άμεσα αλλά και να λάβεις άμεσα κάποια ηθική-ψυχική ικανοποίηση

συμφωνώ με το θέμα του "άμεσα" - φυσική παρουσία το καταλαβαίνω εγώ

διαφωνώ με τα bold και το βρίσκω όντως τέρμα μηδενιστικό, το να βοηθήσεις τους πάντες είναι ουτοπικό.

Το έχω αναφέρει ξανά ίσως το παράδειγμα αλλά πχ κάποιος που δουλεύει για να βγει ένας ηλεκτρονικός μετρητής σακχάρου το βρίσκω δικαιολογημένο να νιώθει μια ικανοποίηση γιατί βοηθάει κόσμο.Ναι μια εταιρεία θα βγάλει κέρδος. Ναι όπως αναφέρθηκε στην αρχή μπορεί το προϊόν να μην είναι προσβάσιμο σε πολύ κόσμο αλλά με την πάροδο του χρόνου πιθανώς πέφτει η τιμή και γίνεται πιο προσιτό. Πάλι βοηθάς κάποιον (τους διαβητικούς στη συγκεκριμένη περίπτωση)

ps : το ποιος θα έχει πρόσβαση σε κάτι και ποιος όχι είναι κάτι γενικότερο - το ιδιο θα μπορούσε να πει και κάποιος που παράγει ένα εμβόλιο το οποίο δε θα φτάσει ποτέ πχ στην Αφρική

το να βοηθήσεις τους πάντες είναι όντως ουτοπικό, αλλά θα μπορούσαμε να κάναμε πιο χρήσιμα πράγματα για αυτούς που δεν έχουν καν μια άλφα ποιότητα ζωης. Αλλά αυτά πάντα είναι προσωπικές απόψεις

πεντιουμ για σένα https://www.humanetech.com/ (https://www.humanetech.com/)

Οκ όσο να ναι δουλεύουμε στο edge της τεχνολογίας.. Αυτό από μόνο μπορώ να πω ότι είναι αρκετά ικανοποιητικό.  Είμαστε σε έναν τομέα ο οποίος εξελίσσεται μέρα με την μέρα και γίνονται θαυμαστά πράγματα. Σε όποιο κομμάτι και να δουλεύεις, σίγουρα δεν βαριέσαι. Αν σου αρέσει, δε, και το έχεις και μεράκι θεωρώ ότι μπορεί να σου δώσει πολύ μεγάλη ικανοποίηση το γεγονός ότι είσαι ένα μικρό κομμάτι όλου αυτού. Μπορεί να μην προσφέρουμε άμεσα στον συνάνθρωπο, αλλά έχει πολύ νόημα όταν βλέπεις την μεγαλύτερη εικόνα.

ρε παιδια, δεν καταλαβαινω το "προσφερω στο κοινο καλο", με τι τροπο δηλαδη το σκεφτεστε.
φερτε κανενα αντιπαραδειγμα ατομων/επαγγελματων/ασχολιων που αδιαμφισβητητα προσφερουν, εχουν "κοινωνικο νοημα" (ποσο μαλλον "αμεσο")

να προσθεσω σχολιο για σδοκ, ή θα καφριστει πολυ?

δουλεύουμε, δεν το διδασκόμασταν  ;D

Ένας Αργύρης το 'πιασε το υπονοούμενο  ;D

Γιατρός, δάσκαλος, γενικά ό,τι έχει να κάνει με άμεση επαφή με άλλους φαντάζομαι είναι πιο εύκολο να νιώσει κάποιος ικανοποίηση επειδή προσφέρει

Προσωπικα επισης θα μου αρεσε να δουλευω περισσοτερο σε υποδομες πχ τηλεπικοινωνιες. Παρα σε τεχνολογικα καταναλωτικα προιοντα.

με καλυψε ο φιλος

Και εγώ γιατρός σκεφτόμουν , εξετάζεις - συνταγογραφεις και κάποιος νιώθει -στις καλές περιπτωσεις τουλάχιστον- άμεση ανακούφιση

Δυστυχως η οικονομια καθοριζει τον τροπο με τον οποιο χρησιμοποιειται η τεχνολογια. Πρεπει να αντιληφθουμε οτι η οικονομια δουλευει ετσι ωστε για να ειναι σταθερη θα πρεπει να πωλιουνται πραγματα και να κινειται το χρημα. Επισης οσο πιο πολυ προχωραει τεχνολογικα η κοινωνια τοσο περισσοτερο χρημα πρεπει να κινειται(το γιατι ειναι μεγαλη ιστορια). Αυτο μας φερνει σε μια περιεργη θεση οπου ενω η τεχνολογια και η παραγωγικοτητα αυξανονται η ανθρωποτητα πρεπει να δουλευει περισσοτερο και για λιγοτερα. Η πραγματικη κοινωνικη αξια της τεχνολογιας και της αυτοματοποιησης ειναι να μειωσουν τον χρονο εργασιας και να συμβαλλουν στην εκτιναξη του ελευθερου χρονου. Η πραγματικη κοινωνικη αξια της τεχνολογιας δεν μπορει να εκφραστει απο το παρον κοινωνικοοικονομικο συστημα.

η πραγματικη αξια της τεχνολογιας, περα απο το οικονομικο συστημα, ειναι οτι ειναι συνυφασμενη τοσο σε βαθος με την ανθρωπότητα, που δεν νοειται να σκεφτεσαι την ανθρωποτητα ως ειδος, χωρις να μπαινει ως παραγοντας η τεχνολογια. αυτη οριζει τα παντα, απο τα κοινωνικα μας, τα "day to day" μας, τα προς το ζην, τον τροπο σκεψης, τον τροπο αλληλεπιδρασης με τον υπολοιπο κοσμο, το "reach" μας, κλπ.
ως εκ τουτου, προσωπικα θεωρω την ενασχοληση με την τεχνολογια ως ενασχόληση με την πορεια της ανθρωποτητας. και με impact ισως μεγαλυτερο σε βαθος χρονου απο εναν γιατρο ή δασκαλο "της πρωτης γραμμης".

και εδω ερχεται βεβαια και το κομματι της αρχικης ερωτησης, τι μπορω να κανω στα πλαισια της τεχνολογιας και του ημμυ, το οποιο να εχει νοημα. 
ε, σε αυτο απανταω, οτι θεωρεις πως πηγαινει τον κοσμο προς τη σωστη κατευθυνση

σχετικο, ο ημμυας που παιζει αυτη τη στιγμη στο masterchef
"παρατησα το πολυτεχνειο επειδη δεν με εκφραζε, για να ασχοληθω με τη μαγειρικη"

ετος μου ηταν τον θυμαμαι χαχαχχααχ

Νομίζω είναι προφανές και όλοι έστω διαισθητικά καταλαβαίνουμε ότι οι αξίες της κοινωνικής ανέλιξης, της αυτοπραγμάτωσης μέσω της εργασίας, της αυτονομίας, της υιοθέτησης στιλ κ.ο.κ. που θα λέγαμε ότι μεταξύ των λαϊκών στρωμάτων προωθούνται περισσότερο προς όσους σκοπεύουν να ακολουθήσουν καριέρες με το ανάλογο κύρος (μηχανικοί, γιατροί, δικηγόροι κ.ά.) και υποτιθέμενη μισθολογική ανταμοιβή αποτελούν στην πράξη περισσότερο προνόμιο της μικροαστικής τάξης, ακόμη και στη "Χρυσή Εποχή" του καπιταλισμού (μεταπολεμική περίοδος μέχρι τη δεκαετία του 70 και 80). Εδώ πολλοί θα επιχειρηματολογήσουν ότι  οι διαφορετικές ταξικές καταστάσεις της μισθωτής εργασίας μπορούν να θεωρηθούν ταξικές θέσεις που βγάζουν, υπό όρους σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις. Έτσι, πολλοί θα πουν ότι υπάρχει πλέον μια "νέα μικροαστική τάξη", το κογκνιταριάτο κ.ο.κ. Όμως μια σύντομη επαφή με πραγματολογικά δεδομένα μας προσγειώνει πολύ εύκολα. Θυμάμαι στοιχεία του ΣΤΕΒ που είχα δει πρόσφατα από το 2008 για τους μέσους µισθούς Ηλεκτρολόγων, Μηχανολόγων, Ηλεκτρονικών και Ναυπηγών Μηχανικών µελών του ΣΤΕΒ στη Βιοµηχανία να ξεκινάνε από τα 1300 ευρώ για 0-3 χρόνια προϋπηρεσίας φτάνοντας κοντά στα 2000 ευρώ για 36-39 χρόνια προϋπηρεσίας. Και εδώ μιλάμε για το 2008, πριν την κρίση και για τους μέσους μισθούς μελών του ΣΤΕΒ που είναι σημαντικά μεγαλύτεροι από το Μ.Ο. των υπόλοιπων ιδιωτικών υπαλλήλων.

Νομίζω όμως τίποτα από όλα αυτά δε θα είναι άγνωστα από τον pentium4 και δεν οφελεί κανένα μας να πατρονάρουμε, να προσπαθούμε να κάνουμε επίδειξη γνώσεων και να απαντάμε με εξυπνακισμούς κ.ο.κ. ενώ δεν είναι και του είδους η απάντηση που περιμένει ο/η pentium4.

Για να απαντήσω, λοιπόν, και αφήνοντας προσωρινά στην άκρη το ζήτημα της εύρεσης εργασίας στον κλάδο που θέλει ο καθένας, από βιοϊατρική, project ρομποτικής για άτομα με αναπηρία, έρευνα πάνω στο 5G και στο 6G, μέχρι το Ιnternet of Things κ.ο.κ. το πτυχίο μας προσφέρει για κάθε τομέα μια μεγάλη γκάμα επαγγελμάτων σε τομείς που προάγουν την επιστήμη για τον άνθρωπο ακόμη και όταν αυτό γίνεται με τρόπο όπου πρωταρχικώς στόχος είναι η αύξηση των κερδών για τις επιχειρήσεις. Χωρίς στοιχεία για τα ενδιαφέροντα του καθενός νομίζω δε μπορεί να δωθεί ουσιαστική απάντηση χωρίς απλά να καταλήγουμε να συγγράφουμε εγκυκλοπαίδεια με τα επαγγέλματα ηλεκτρολόγων μηχανικών & μηχανικών υπολογιστών.

Ορισμένα "παράξενα", αστεία, μοναδικά κλπ. επαγγέλματα που απαιτούν γνώσεις μηχανικού είναι:
Toy engineer, LEGO Designer
Audio engineer, Music Machine Learning Engineer
Video games, Special-effects

Αλλά για να ξεφύγουμε από τη λογική των πιο μοναδικών επαγγελμάτων να είσαι σίγουρος ότι η ενασχόληση ακόμη και με τη δημιουργία ενός τελεστικού ενισχυτή, μιας ηλετρονικής χειρολαβής συσκευής, μιας τοστιέρας μπορεί να προβεί ιδιαίτερα δημιουργική και ικανοποιητική εφόσον μεταξύ άλλων το αντικείμενο της εργασίας σου απαιτεί τη χρήση εργαλείων που προσωπικά σου αρέσουν.

 <3 Lego <3 FTW

Κάτω τα Playmobil  ::)

Με απασχολεί πολύ τα τελευταία χρόνια το περιβάλλον.
Προσπαθώ κάθε επιλογή που κάνω να βοηθάει το περιβάλλον σε σχέση με τη διπλανή της επιλογή.
Το επάγγελμά μας μας δίνει τη δυνατότητα να καταπιαστούμε με τεχνολογία σύγχρονη και δημοφιλή. Αυτό μπορεί να μας δώσει πολλές επιλογές και ο καθένας να διαλέξει, όπως ανέφερα για μένα.
Αν μπορώ να καταπιαστώ με τεχνολογίες που εξασφαλίζουν μικρότερη κατανάλωση ενέργειας, θα το κάνω, δείχνοντας πόσο με παρακινεί αυτό.
Επίσης, προσωπικά δε θα ήθελα να συνεισφέρω συνειδητά σε στρατιωτικής κατεύθυνσης έργα, παρόλα τα λεφτά που δίνουν. Βέβαια, ποτέ μη λες ποτέ.

Βλέποντας και το κίνημα DΙY να οργανώνεται σε συνδυασμό πλέον με τις δυνατότητες χρηματοδότησης από τον κόσμο, αν έχεις μια ιδέα υλοποίησης χρήσιμη για τον σκοπό σου, μπορείς να δώσεις κόπο και μεράκι και να πάρεις ικανοποίηση.
Όντως, στο πλαίσιο εργασίας σε μεγάλες εταιρίες, δύσκολη η επιλογή και ανεξέλεγκτο το αντικείμενο εργασίας.

Γενικά πάντως, αν επιλέγεις με γνώμονα δικών σου πιστεύω και με σκοπό να πάρεις εφόδια για σένα, πιστεύω πως φτάνεται ένα κατώφλι επιλογής της ενασχόλησης.